🔔 دوره آشنایی با مسائل دانش «فقه اللغة» 💠 مجموعه علمی ابن سکیت (ره) در #ایام_ماه_مبارک_رمضان تقدیم می کند 🔰روزهای زوج 🔰ساعت 12 تا 13 (یک ساعت قبل از نماز ظهر) 📅 از #چهارشنبه 17 فروردین 📚 جای خالی دانش «فقه اللغة» در بسته تحصیلی و سبد مطالعاتی پژوهشگران حوزوی همواره دغدغه صاحب نظران عرصه فهم قرآن و حدیث بوده است. در این راستا مجموعه علمی «ابن سکیت (ره)» با هدف ارتقای دانشهای ادبی به همراه کاربردی سازی آنها برای فهم قرآن و حدیث در سطح مخاطبان تخصّصی، اقدام به برگزاری دوره آشنایی با مسائل دانش فقه اللغة می‌نماید. 🔕 آخرین مهلت ثبت نام: 16 فروردین 1401 👈 جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به آیدی @mkarin در پیام رسان ایتا مراجعه کنید. 🆔مطالب کارگاه فقه اللغة

⛔️آدرس غلط پناهیان! حجت‌الاسلام پناهیان در برنامه وقت‌سحر : 🔹یکی از دلالت‌های جهاد تبیین این است که ما تا امروز در تبیین دین ضعیف بودیم. 🔸ما آخوندها در همه شبکه‌ها که داریم صحبت می‌کنیم، در مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها که دروس معارف داریم، خب حتما همه این‌ها ضعیف بوده که به جهاد تبیین رسیدیم. 🔹ما چهل سال است که داریم صحبت می‌کنیم تازه باید برسیم به جهاد تبیین؟ پس تا حالا چه کار می‌کردیم؟ ✍نقد کوتاه ما : آقای پناهیان بزرگوار آدرس غلط ندهید! کجا ما همش اثبات کردیم عقایدمونو؟ منبرها و برنامه ها که مملو از حرفهای تکراری اخلاقی و داستان و خواب است! بسیاری از اساتید درس عقاید حوزه اثبات کردن عقاید بلد نیستن چه برسه به اکثریت روحانیت! کسی مخالف تبیین زیبا از دین نیست و این مساله رو شهید مطهری و... بیان کردن اما مشکلات اصلی ما در اینجا نیست! آنچه مردم را بی دین میکند تصویر جناب اژه ای کنار حسن روحانی(با اون همه ظلم و جنایت) هست! تبعیض و بی عدالتی و فاصله طبقاتی و اشرافیت مذهبی است! ایرانمال سازی و حوزه های علمیه اشرافی است! افتتاح کردن پروژه سیبلند توسط شما و دوستانتان است! مدرسه خصوصی سازی برای قشر مذهبی سرمایه دار توسط طیف شماست! سبک زندگی و معماری و هنر و سینما و علوم انسانی غربیست! آری مشکلات جای دیگر است! آدرس غلط ندهید

ماه مبارک رمضان دهان روزه در حرم امام رضا علیه السلام ملبس به لباس پیامبر (ص) یک عمر اهل جهاد و خدمت باشی... غیر از شهادت چه چیزی می تواند پاداش تو باشد؟!

💠 لطیفه ادبی بسیار خواندنی از قرآن کریم. 🔅علّامه حاج ميرزا ابو الحسن شعرانى رضوان الله تعالى عليه در تعليقه ‏اى بر ترجمه نفس المهموم فرموده است: 🔹و من بنده مترجم اين كتاب را با ملحدى اتفاق بحثى افتاد كه ذكر آن فائدت بسيار دارد. 🔸(ملحد) گفت: در قرآن است كه‏ عَلَيْها تِسْعَةَ عَشَرَ (المدثر- 31)، (نوزده نگاهبان بر جهنّم گماشته‏ اند)، اين عدد براى چيست؟ 🔸گفتم: عدد را گاه براى مبالغت آورند و غرض بخصوص آن عدد نيست. چنان‏كه فرمود: إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ‏ (التوبة- 80)، اگر هفتاد بار استغفار كنى براى ايشان خدا آنان را نيامرزد. و در محاورات گوييم: ده بار ترا دعوت كردم به خانه من نيامدى. صد بار ترا نصيحت كردم نشنيدى. 🔸گفت: نوزده عدد اندك است و مبالغه را نشايد. 🔸گفتم: مبالغت در هر جا به تناسب محل است، بر در زندان دو پاسبان بس است هرچند هزار كس به درون باشند، پس نوزده در اينجا مبالغه را كافى است. 🔸گفت: گيرم كه چنين است نوزده چرا اختيار افتاد، ده چرا نگفت؟ 🔸گفتم بزرگتر عددى كه ممكن بود در سياق آيت‏ها آورده شود آورد، زيادتى مبالغت را كه فواصل همه "راء" است‏ "إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ، فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ، ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ، ثُمَّ نَظَرَ، ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ" و همچنين تا "لوّاحة للبشر، عليها تسعة عشر" (که در آخر همه آیات حرف "راء" است). و در اينجا از عشر تا تسعة عشر هريك را مى‏ فرمود مناسب بود، و "تسعة عشر" (نوزده) بزرگ تر عدد مناسب بود، آن اختيار افتاد. 🔸چون اين بشنيد سخت شگفت آمدش و گفت: بسيار در آيات قرآن تفكّر مى ‏كنيد. 🔸گفتم: قرآن براى همين آمد كه تفكر كنند در آن، قوله تعالى: أَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها. منبع: هزار و یک کلمه، کلمه 231. #لطائف_ادبی_قرآن @AGLOESHG

دو نکته اولا آیه 30 سوره مدثر درست است نه 31 ثانیا در آیه 31 این توضیح را درباره تعداد نگهبانان جهنم ارائه میدهد وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥِ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻓﺮﺷﺘﻪ‌ﻫﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ. ﺍﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ، ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍی ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ* ﺗﺎ ﺍﻫﻞ‌ﻛﺘﺎﺏ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ، ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻠﻪ، ﺗﺎ ﺍﻫﻞ‌ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺷﮏ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ‌ﺁﺧﺮ، ﺑﻴﻤﺎﺭﺩﻝ‌ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟!» ﺧﺪﺍ ﻫﺮﻛﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﻟﺎﻳﻖ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺍﻳﻦ‌ﻃﻮﺭ ﺑﻪ‌ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻫﺎ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﻛﻪ ﺭﺍ ﻟﺎﻳﻖ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺲ. ﺑﻠﻪ، ﺫﻛﺮ ﺁﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍی ﺑﻪ‌ﺧﻮﺩﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ. (٣١)

. ✨﷽✨ ⚜ نشست علمی «فلسفه اسلامی در غرب» با حضور محمدصالح زارع‌پور استاد دانشگاه منچستر ⚜ مدیر نشست: گروه فلسفه اسلامی شعبه قم ⚜ زمان: روز دوشنبه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۶. بصورت مجازی. ⚜ علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به این آدرس (https://www.skyroom.online/ch/irip/mt)، به صورت مجازی در این نشست شرکت کنند. ━━💠🍃🌺🍃💠━━ 🆔 http://eitaa.com/irip_ir https://eitaa.com/AGLOESHG

بسم الله ♨️ موضوع: شگردهای تبلیغاتی اهل باطل در مواجهه با جبهه حق (براساس آیات قرآن کریم) 💢 شگرد اول‌: بی اعتنایی و اعراض 1. الأنعام، آیه 4 وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﺍی ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ. 2. الشعراء، 5 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﺳﺨﻦ ﺗﺎﺯﻩ‌ﺍی ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍی ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻲ‌ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻨﺪ. 3. يس، 46 وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﺍی ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ. 4. یوسف 105 💢 شگرد دوم: استهزا 1. البقره، 14 وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﻭﺑﻪ‌ﺭﻭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺍﺳﻠﺎم ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ»؛ ﻭﻟﻲ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ‌ﺻﻔﺖِ ﺧﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻴﻢ. ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ‌ﺍﻳﻢ!» 2. الأنعام، آیه 5 فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺣﺮﻑ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﺳﺪ، ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺶ‌ﺑﻴﻨﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 3. هود، آیه 8 وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﮔﺮ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺁﻥ‌ﺍﻧﺪ، ﻣﺪﺗﻲ ﻋﻘﺐ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﻢ، ﺑﻪ‌‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﻪ ﭼﻴﺰی ﻣﺎﻧﻊ ﺁﻣﺪﻧﺶ ﺷﺪﻩ؟!» ﻭﻟﻲ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺁﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺳﺮﺍﻏﺸﺎﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ، ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ! ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 4. الأنعام،آیه 10 وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ، ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 5. الحجر، آیه 11 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﭘﻴﺶِ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﻓﺖ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ، ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ! 6. النحل، آیه 34 فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺷﻮم ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎی ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 7. الأنبياء، آیه 41 وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 8. الشعراء، آیه 6 فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ، ﺁﻥ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩی‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲ‌ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ! 9. الروم، آیه 10 ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﺁﺧﺮﻋﺎﻗﺒﺖِ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺪ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﺷﺪ؛ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ! 10. يس، آیه 30 يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺮ ﻣﺮﺩم! ﻛﻪ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﺮﺍی ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ‌ﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ، ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. 11. الزمر، آیه 48 وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺑﻠﻪ، ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺘﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 12. غافر،آیه 83 فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻗﺘﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺩﻟﻴﻞ‌ﻫﺎی ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﮎ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 13. الزخرف،آیه 7 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻟﻲ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﺮﺍی ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ‌ﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪ، ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. 14. الجاثية، آیه 35 ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا 15. جاثیه، آیه 33 16. احقاف، 26 ادامه دارد...

💢 شگرد سوم: تکذیب، تکفیر و انکار 1. النساء، آیه 140 وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺴﻲ ﺑﻮﺩﻳﺪ ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻲ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻣﮕﺮ ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺣﺮﻓﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﻧﺪ؛ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻣﺜﻞ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﻮﺩ! ﺑﻠﻪ، ﺧﺪﺍ ﻫﻤﮥ ﻣﻨﺎﻓﻖ‌ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺟﻤﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ. 2.الأنعام، آیه 5 فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺣﺮﻑ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﺳﺪ، ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺶ‌ﺑﻴﻨﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 3. الشعراء، آیه 6 فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ، ﺁﻥ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩی‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲ‌ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ! 4. الروم، آیه 10 ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﺁﺧﺮﻋﺎﻗﺒﺖِ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺪ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﺷﺪ؛ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ! 5. الأحقاف، 26 وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎً ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﻋﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ.* ﻧﻌﻤﺖ ﮔﻮﺵ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻋﻘﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺭﺍ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ؛ ﻭﻟﻲ ﭼﻮﻥ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﮔﻮﺵ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻋﻘﻠﺸﺎﻥ ﺑﻪ‌ﺩﺭﺩﺷﺎﻥ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻭ ‌ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 💢 شگرد چهارم: تهمت و برچسب زنی 1. برچسب گمراه بودن يس، آیه 47 وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ: «ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯی‌ﺗﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺧﺮﺝ ﻛﻨﻴﺪ»، ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻴﺮﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ؟! ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﻭﺭﻳﺪ!» 2. تهمت و برچسب شعر و شاعر بودن پیامبر يس، آیه 69 وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻌﺮ ﻳﺎﺩ ﻧﺪﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ. ﺍﺻﻠﺎً ﺷﻌﺮﻭﺷﺎﻋﺮی ﺩﺭ ﺷﺄﻥ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻳﮥ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭی ﻭ ﻗﺮﺁﻧﻲ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﺍﺳﺖ 3. برچسب سحر و ساحری الأنعام، 7 وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ‌ﻓﺮﺽ، ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﺍی ﺭﻭی ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﻲ‌ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﺸﺎﻥ ﻟﻤﺴﺶ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﻳﻦ‌ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺮﻑ‌ﻫﺎی ﺳﺤﺮﺁﻣﻴﺰ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ!» 💢شگرد پنجم: تشکیک و ایجاد شبهه 1. شبهه جبرگرایی النحل، آیه 35 وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﺑﺖ‌ﭘﺮﺳﺖ‌ﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺘﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰی ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ‌ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﻲ‌ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺍﻭ، ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺣﺮﺍم ﻧﻤﻲ‌ﻛﺮﺩﻳﻢ!» ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩ؛ ﻭﻟﻲ ﻣﮕﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺟﺰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺻﺮﻳﺢِ ﭘﻴﺎم ﺍﻟﻬﻲ، ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ؟! 2. شبهه مشیت الهی يس، آیه 47 وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ: «ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯی‌ﺗﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺧﺮﺝ ﻛﻨﻴﺪ»، ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻴﺮﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ؟! ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﻭﺭﻳﺪ!» 💢 شگرد ششم: تحریف براساس آیات قرآن کریم، شگرد دیگری در این زمینه سراغ دارید؟!

چند نکته؛ 1) مرحوم علامه قبل از نگارش تفسیر المیزان، در نجف، چند رساله‌ درباره‌ی مباحث منطقی و نیز نبوت نوشت، سپس در تبریز تفسیرالبیان فی الموافقة‌بین الحدیث و القرآن، و نیز رساله‌هایی تحت عناوین، («اثبات ذات‌»، «اسماء و صفات»، «افعال»، «وسائط ميان خدا و انسان»، «انسان قبل الدنيا»، «انسان فى الدنيا»، «انسان بعد الدنيا»، «ولايت»، «نبوت») به‌نگارش در آورد که به تعبیر خود ایشان، «در اين رساله‌ها ميان عقل و نقل تطبيق شده است»(زندگی‌نامه‌ی خودنوشت علامه‌ی طباطبائی)، «...و نشرحه بعض الشرح بالجمع بين البرهان العقلي و البيان النقلي»(الرسائل التوحیدیة ص23) سپس در قم، در کنار تدریس فلسفه، و تألیف بدایه، نهایه و اصول فلسفه، تفسیرالمیزان را نگاشتند. 2) مرحوم علامه در پاسخ کسی که گفته، چه نیازی به خواندن فلسفه‌است؟ می‌گوید: «همه‌ی معارف اعتقادی و عملی بالاجمال یا بالتفصیل در کتاب و سنت هست...اگر بخواهیم در سطح عالی از آن‌ها بهره ببریم ناچار از وضع یک علم و اصطلاحات خاص هستیم»(بررسی‌ها ج2، ص84) و نیز درباره‌ی نقش معارف فلسفی می‌گوید: «این معارف طریق به فهم دین هستند»(همان، ص85)، و لذا تا آخر عمر شریفشان، به تدریس فلسفه در کنار تفسیر اشتغال داشتند. کوتاه سخن این‌که؛ مرحوم علامه‌، پیش از نگارش المیزان نیز اکثر آثارشان تفسیری‌تطبیقی بود، و پس از نگارش المیزان نیز اشتغال فلسفی‌شان ادامه داشت؛ زیرا معتقد به تشفیع برهان و قرآن‌ بود، و شرط لازم برای این تشفیع را همانند ملاصدرا، «کمال در حکمت و شریعت» می‌دانست.(اسفار، ج7، ص327). https://eitaa.com/farbehi