eitaa logo
منبرک فاطمی
6.1هزار دنبال‌کننده
972 عکس
880 ویدیو
1.3هزار فایل
✔️ مباحث قرآنی، اخلاقی،داستان ✔️اهلبیت ومناسبتهامذهبی ✔️احکام کاربردی،پاسخگو ✔️امرمعروف و نهی منکر ✔️مرثیه و مداحی ✔️عفاف وحجاب ✔️جهادتبیین ✔️فرزندآوری ✔️مهدویت ✔️شهدا ✔️نماز @a_f_133 🔺فهرست + تبلیغات شما و... https://eitaa.com/fatemi222/6618
مشاهده در ایتا
دانلود
نه فهو عنداللّه من الصّدّیقین و من شیعة علیّ بن ابیطالب علیه السلام حقّاً20؛ کسی که در دنیا نسبت به برادرانش متواضع باشد، نزد خداوند از صدّیقین به شمار می رود و او از شیعیان واقعی علی بن ابیطالب علیه السلام است.» همچنین درباره بعضی از مصادیق تواضع، می فرماید: «مِنَ التّواضع، السّلام علی کلّ مَنْ تمرّ به و الجلوس دون شرف المجلس21؛ سلام کردن بر هرکسی که از پیش او می گذری و نشستن در جایی که بالای مجلس نیست، از تواضع و فروتنی است.» ناهنجاری های اخلاقی در میان آنچه که از حضرت به ما رسیده، احادیثی وجود دارد که در آنها به امراض روحی و اجتماعی مردم اشاره شده است. امام عسکری علیه السلام شخص دورو را چنین وصف می کند: «بئس العبد، عبدٌ یکون ذاوجهین و ذالسانین، یطری اخاه شاهداً و یأکله غائباً، اِن اُعطی حسده، و اِن ابتلی خانه22؛ چه بد بنده ای است، آن بنده (خدا) که دورو و دوزبان است! در حضور برادرش، او را می ستاید و پشت سر او غیبت و بدگویی23 او را می کند. اگر مورد عطا واقع شود، به او حسد می ورزد و اگر برای او گرفتاری پیش آید، به او خیانت کند.» آن حضرت، شخص دورو را تقبیح نموده و مصداق آن را توضیح می دهد و حالات شخص دورو و دو زبان را با دقّت و ظرافت بیان می کند. و لذا فطرت سالم آدمی بعد از آگاهی از این حالات، از دوروئی بیزار خواهدبود. حضرت، وضعیت شخص کینه توز را چنین بیان می کند: «أقلّ النّاس راحةً، الحقود24؛ شخص کینه توز، کم آسایش ترین مردم است.» اگر نگاهی گذرا به وضعیت روحی اشخاص کینه توز داشته باشیم، به این واقعیت پی می بریم که چنین افرادی همیشه در یک اضطراب روحی قرار دارند و از عدم آرامش و آسایش روحی رنج می برند. آنان از روحی سالم و متعادل برخوردار نیستند. و تنها راه رهایی از این رنج و محنت، به فرموده «قرآن و عترت»، گذشت و چشم پوشی از رفتار دیگران است. امام عسکری علیه السلام خشم و غضب، را کلید هر بدی می داند: «الغضب مفتاح کلّ شر».25 منشأ بسیاری از گناهان، غضب می باشد و اصولاً خشم با خوشرویی و حُسن خلق، در تعارض است. آن حضرت، با این بیان، ریشه و منشأ بدی ها را به ما معرّفی می کند، تا ما برای درمان بدی ها، در فکر راه حلّ اساسی باشیم و علاوه بر توجّه به هریک از بدی ها و پرهیز از آنها، آنها را ریشه یابی کنیم. آن حضرت، شادمانی کردن نزد شخص محزون و غمناک را، بی ادبی تلقّی می کند: «لیس من الأدب، اظهار الفرح عند المحزون»26. اینها، نکاتی هستند که در روابط اجتماعی ما با دیگران، بسیار مؤثّر می باشد و مراعات نمودن آنها تأثیر شگرفی در همدلی، ایجاد محبّت و حفظ دوستی ها دارد.
✍✍✍ریا✍✍✍ از حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) روایت شده: و اما  ریا کار چهار نشانه دارد: 1- هنگامی که کسی نزد اوست به عبادت خدا حریص است 2- در تنهایی تنبل وبی حال است. 3- در همه ی امورش به دنبال ستایش دیگران است 4- با تمامی توان در نیکوکارکردن ظاهرش می کوشد. منبع : تحف العقول، چاپ جامعه مدرسین، ص٢٢📝📚✏️📒 از امام رضا (علیه السّلام) روایت شده: کسی که کار خوبش را مخفیانه (و به دور از ریا) انجام دهد، هفتاد برابر پاداش می گیرد. منبع: مسند،ج1،ص264📒📝📚✏️ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
تواضع در برابر خداوند * محمدمهدی رشادتی امام حسن(ع) فرمود: فای فقیر افقر منی. کدام فقیر و درمانده‌ای از من فقیرتر و درمانده‌تر است؟ از آن حضرت پرسیدند: حالتان چگونه است؟ فرمود: روزگار می‌گذرد و مرا پروردگاری است بالای سرم و آتش جهنم رو به رویم است. مرگ در پی من، حساب بر من خیره گشته و من در گرو عمل خویشم. آنچه را که می‌خواهم نمی‌یابم و آنچه را که خوش ندارم نمی‌توانم از خودم دفع کنم. کارها به دست دیگری است. اگر بخواهد تنبیهم می‌کند و اگر بخواهد از من درمی‌گذرد. پس چه کسی از من فقیرتر و درمانده‌تر است. (فرهنگ سخنان امام حسن(ع)، ص225) از جمله بهترین صفات کمالی، شکسته نفسی به معنای حقیر شمردن و ذلیل و پست دانستن خود در پیشگاه پروردگار است که در مقابل صفت عجب و خود بزرگ‌بینی قرار می‌گیرد. به تعبیر مرحوم نراقی ضد صفت کبر، تواضع است و آن عبارت است از شکسته نفسی؛ بطوری که نگذارد آدمی خود را بالاتر از دیگری ببیند. (معراج‌السعاده ص250) پیامبر(ص) فرمود: با هرکسی دو ملک است که اگر آن شخص، خود را بزرگ شمرد، می‌گویند: خداوندا او را ذلیل کن. و اگر خود را خوار شمرد، می‌گویند: خداوندا او را بردار و بلند کن. مروی است که: خدا به موسی‌بن عمران(ع) وحی فرستاد که ای موسی: هیچ می‌دانی که چرا تو را برگزیدم و به سخن گفتن با خودم اختیار کردم؟ عرض کرد به چه علت؟ فرمود: من ظاهر و باطن همه بندگان خود را دیدم، هیچ یک را ندیدم که ذلت ایشان از برای من چون تو باشد. ای موسی به درستی که تو هر وقت نماز می‌گذاردی رخسار خود را بر خاک می‌گذاردی. در بعضی از روایات وارد شده که چون خداوند به کوه‌ها وحی فرستاد که من کشتی نوح را بر کوهی خواهم گذاشت، همه کوه‌ها گردن کشیدند و خود را بلند کردند مگر «کوه جودی» که خود را حقیر شمرد و با خود گفت که با وجود این کوه‌ها، بر من کجا قرار خواهد گرفت؟ پس کشتی بر آن قرار گرفت. و از جمله نتایج شکسته نفسی آن است که در نزد همه مردم بزرگ و محترم است و همه دل‌ها او را دوست می‌دارند. برخلاف کسی که خود را بزرگ می‌شمارد، که البته از دل‌ها دور و مردم از او تنفر دارند. (همان ص237) حد و مرز شکسته نفسی امام مجتبی(ع) در گفتاری بسیار ارزشمند مرز شکسته نفسی را بطور دقیق بیان می‌دارند تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود: ذم الرجل لنفسه فی العلانیه مدح لها فی‌السریره. انتقاد و مذمت کردن از خود پیش مردم و بطور آشکار، نوعی تعریف از خود است بطور مخفی. (فرهنگ سخنان امام حسن(ع) ص306) باید توجه کرد که این حقیر شمردن و پست دانستن خویش، فقط در پیشگاه خدای متعال و نیز در فکر و نظر خود آدمی، قدر و منزلت داشته و آثار گرانقدر به دنبال دارد. اما اگر این شکسته نفسی پیش این و آن مطرح و تکرار شود، چه‌بسا ممکن است انسان را دچار آفت تعریف و تمجید از خود کند. شاید در دل بگوید: ای مردم بدانید این من هستم که خود را کوچک می‌شمارم یا اینکه ممکن است شائبه ریا و خودنمایی به همراه داشته باشد و یا باعث خوار شدن در نزد مردم شود درحالی که مومن همیشه باید عزت نفس خود را نگهدارد. علی(ع) فرمود: هر کس نفس خویش را خوار گرداند، خداوند گرامی‌اش دارد. برای آدمی همین فضیلت کافی است که نفس خویش را حقیر و بی‌مقدار گرداند. (غررالحکم ج2 ص489-493) یکی قطره ‌باران ز ابری چکید خجل شد چو پهنای دریا بدید که جایی که دریاست من کیستم گر او هست حقا که من نیستم چو خود را به چشم حقارت بدید صدف در کنارش به جان‌ پرورید سپهرش به جایی رسانید کار که شد نامور، لؤلؤ شاهوار بلندی از آن یافت کو پست شد در نیستی کوفت تا هست شد (کلیات سعدی ص264) @fatemi5
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
* از امامت تا نیابت * امام عسکری (علیه السلام) استراتژیست بزرگ * نقش امام عسکری(علیه السلام) در تقویت ارتباط شیعه و نهاد امامت * حجت الاسلام مهدوی ارفع *حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) * در آستانه سالروز میلاد امام حسن عسکری(علیه السلام)-12 آذر 1398 @Asaremahdavi_arfae
جستارهایی از تفسیر قران ۱۵ آذر سوره عنکیوت از آیه ۳۹👇👇
✅وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مُوسی بِالْبَیِّناتِ فَاسْتَکْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَ ما کانُوا سابِقِینَ«39» ✅و قارون و فرعون و هامان را(نیز هلاک کردیم)؛و به راستی موسی همراه دلایل روشن(و معجزات)به سوی آنان آمد،(ولی)آنان در زمین تکبّر و کردند،و(با این همه)نتوانستند(بر خدا)پیشی گیرند(و از عذاب الهی فرار کنند). ✔️پیام ها: 1- عاقبت ،نابودی است و سرنوشت شوم آنان،درس است. وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ ... 2- سنّت خداوند،اتمام و سپس است. «جاءَهُمْ مُوسی بِالْبَیِّناتِ» 3- های استکبار است؛ 👈قارون مظهر مال پرستی بود 👈و فرعون و هامان مظهر قدرت پرستی، 👈ولی همه ی آنان در ،سرکشی و لجاجت با حقّ مشترک بودند. 👈«وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ - فَاسْتَکْبَرُوا» 4- زر و زور،در برابر عاجز و بی اثر است. «وَ ما کانُوا سابِقِینَ» ✅فَکُلاًّ أَخَذْنا بِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنا عَلَیْهِ حاصِباً وَ مِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنا بِهِ الْأَرْضَ وَ مِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنا وَ ما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ«40» ✅پس هر یک(از آنان)رابه(جرم)گناهش گرفتار(عذاب)کردیم،پس بر بعضی از آنان باد شدید ریگ افشان فرستادیم،و بعضی از آنان را ی آسمانی(و بانگ مرگبار)فرا گرفت،و برخی را در زمین فرو بردیم،و بعضی دیگر را غرق کردیم؛وچنان نبود که خداوند بر آنان ستم کند،بلکه خودشان بر خود ستم کردند. ✔️نکته ها: *کلمه ی«حاصب»،به معنای طوفان همراه با سنگریزه یا تگرگ و«خسف»،به معنای فرو رفتن در زمین است. 🖊قوم عاد با طوفان،قوم ثمود با ی آسمانی، 🖊قارون با فرو رفتن در زمین 🖊و فرعون و هامان با غرق شدن در آب به هلاکت رسیدند.آری،گاهی کیفر الهی از مسیر همین عوامل است. 📌پیام ها: 1- در شیوه ی تبلیغ،بعد از بیان مطالب و نمونه ها، بندی و فهرست گویی، مفید و مؤثّر است. فَکُلاًّ أَخَذْنا بِذَنْبِهِ ... 2- کیفر هر قومی با گناه آن قوم است. «فَکُلاًّ أَخَذْنا بِذَنْبِهِ» 3- تمام کیفرها به واگذار نشده است.(برخی اقوام در همین به کیفر گرفتار شده اند.) فَکُلاًّ أَخَذْنا ... 4- از دادن خدا نشویم که عاقبت گناه،کیفر است. «فَکُلاًّ أَخَذْنا بِذَنْبِهِ» 5-دست خداوند برای انواع باز است. «حاصِباً - خَسَفْنا - أَغْرَقْنا» 6- قهر الهی، است. «وَ ما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ» 7- سرنوشت هر کس در گرو خود اوست. «کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ» 8-تکبّر در برابر حقّ، به است. «کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ» 9- زشت تر از ظلم، ظلم است. «کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ» @fatemi5
جود و کرامت از کرمش جاودان شده هر چه دخیل هست به سویش روان شده جبریل هم اگر برسد در حریم او حس میکند که وارد صحن جنان شده او ظاهرش بتول، ولی باطنش علی است در پشت آن جمال، جلالی نهان شده از چه تمام فاطمه‌ها عمرشان کم است دنیا چرا به "فاطمه " نا مهربان شده خواهر حریف هجر برادر نمیشود بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده با احترام آمد و با احترام رفت هر آنچه شأن اوست در اینجا همان شده دور و برش فرشته نگهبان معجرش پس ما فدای زینب بی پاسبان شده گاهی میان محمل نامحرمان شهر گاهی میان محمل بی سایبان شده شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد شکر خدا برادر تو خیزران نخورد @fatemi5
✅موضوع: ⚫️مناسبت: وفات حضرت معصومه سلام الله علیها بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت وفات حضرت معصومه سلام الله علیها حضرت علیه السلام در روایتی درباره فضیلت زیارت مضجع منور حضرت معصومه سلام الله علیها می فرمایند: 🔹مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ. کسی که قبر عمه ام را در قم زیارت کند، پاداش او بهشت است. 🔹امام رضا ( علیه السلام ) درپاداش زیارت حضرت فاطمه معصومه ( سلام الله علیها ) فرمودند: «مَنْ زارَها فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند بهشت برای او خواهد بود». ؛ نکته مهم این است که شبیه این حدیث را امام صادق (علیه السلام ) و حضرت جواد علیه السلام نیز گفته اند. 🔳شفاعت گسترده ایشان تنها امام رضا است که از یک مادر (نجمه خاتون) هستند و یکی ار قداستهای قم در روایات بخاطر وجود ایشان در قم است. -▪️ بخاطر مقامات معنوی آن بانوست که حضرت رضا علیه السلام در فرازی از معروفش به ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شانا من الشان»؛ ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن چرا که تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی. که همانطور که مقام شفاعت برای حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) نقل شده، برای حضرت معصومه نیز نقل شده است. -🔳در جریانی عده ای شیعیان برای به منزل امام کاظم ( علیه السلام ) امدند که ایشان منزل نبودند و حضرت معصومه سلام الله علیها جواب سوالات ایشان را به درستی به صورت نوشته دادند که وقتی امام کاظم متوجه جوابها شدند، فرمودند:(فداها ابوها )واین همان جمله ای است که پیامبر به حضرت زهرا فرمودند. 🔳حضرت معصومه ( سلام الله علیها ) از لحاظ علمی و مثل مادرش حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) «عالمه» و «محدثه» بود و همان گونه که حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) با استدلالهای متین و استوار، حقانیت ولایت حضرت علی ( علیه السلام ) را تبیین می کرد، حضرت معصومه (سلام الله علیها) نیز چنین بود. روایاتی که از آن حضرت نقل شده غالباً درباره امامت و ولایت علی (علیه السلام) است که با اثبات ولایت او ولایت سایر امـامـان معصوم نیز ثابت می شود. - معصومه یعنی اینکه ایشان مراتبی از عصمت را دارا هستند و لقب معصومه را امام رضا علیه السلام به ایشان دادند. چند نکته کوتاه درباره زیارت و نماز: 1. یکی از اهداف زیارت، الی الله است و از بهترین اعمال در ضمن زیارت برای این هدف، می توان به نماز اشاره کرده است. لذا در فرصت زیارت سفارش به خواندن نماز زیارت شده ایم، یا اینکه اگر در هنگام زیارت نماز جماعت برپا شد، نماز جماعت بر زیارت مقدم شود. 2. نماز زیارت با توجه به اینکه یکی از نمازهای است لذا می توان آن را در حال حرکت هم خواند و رکوع و سجودش را به صورت اشاره بجا آورد، اما نمی توان نماز زیارت را به جماعت اقامه کرد. 3. نماز زیارت را می توان به از افراد زنده یا اموات بجا آورد و می توان یک نماز زیارت را به نیابت از افراد متعددی خواند. البته توجه شود که برای امام زادگان نماز زیارت وارد نشده ولی می توان دو رکعت نماز مستحبی خواند، و ثوابش را به آن امام زاده زیارت شده، هدیه نمود. @fatemi5 @a_fatemi24
✅ ترجمه و شرح حکمت 479 نهج البلاغه: بدترین دوستان 🌹شَرُّ الاِْخْوَانِ مَنْ تُكُلِّفَ لَهُ. لاَن التكليف مستلزمٌ للمشقة، وهو شرٌ لازمٌ عن الاَخ المتَكلّفِ له، فهو شرُّ الاِخوان. ✔️امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته مهمى اشاره كرده كه دوستان خوب و بد را از هم جدا مى كند. مى فرمايد: «بدترينِ برادران (دوستان) كسى است كه براى پذيرايى از او (ناچار باشى) خود را به زحمت افكنى»; (شَرُّ الاِْخْوَانِ مَنْ تُكُلِّفَ لَهُ). 🔸مرحوم سيد رضى بعد از ذكر اين گفتار حكيمانه مى گويد: «تكليف (و تكلف) هميشه با مشقت همراه است بنابراين دوست پر كه انسان را به تكلف وا مى دارد مايه شر است. 🔹 بنابراين او بدترينِ برادران محسوب مى شود»; (قال الرضىّ: لأن التّكليفَ مُستَلزِم للمَشقّةِ، و هو شرٌّ لازِمٌ عن الأخِ المُتَكَلَّفِ لَهُ، فهو شَرُّ الإخوانِ). 👈اصولاً زندگى پرتكلف و پردردسر، هميشه مايه بدبختى و و ناراحتى است بنابراين اگر دوستانى پيدا شوند كه توقع زيادى در پذيرايى يا كمك رسانى دارند و انسان مجبور شود به خاطر آن ها خود را به زحمت بيفكند، دوستان بدى هستند. 👈 دوست باصفا كسى است كه پذيرايى را به جان و دل مى پذيرد و سعى مى كند دوست خود را در آرامش و آسايش قرار دهد اما اگر توقعات زيادى داشت كه به سبب آن، دوستش مجبور بود براى كمك به او يا پذيرايى از او خود را به زحمت بيفكند و گاه حتى وسايل منزل خود را براى اين كار بفروشد چنين دوست خودخواهى لايق دوستى نيست. اولياء الله و پيروان آن ها هميشه اين دستور را در نظر داشتند و دربرابر دوستان خود بى تكلف بودند، به سادگى از آن ها پذيرايى مى كردند و با آن ها انس مى گرفتند. 🔹به عكس، كسانى در گذشته و به خصوص امروز بوده و هستند كه اگر دوستشان پذيرايى سنگين و پرخرجى از آن ها نكند آن را دليل بر مى دانند و از او فاصله مى گيرند، در پشت سر گله مى كنند و در پيش او گاه اظهار مى دارند. ⏪در مجموع، تكلف در پذيرايى از دوستان، عيوب زيادى دارد كه به چهار عيب آن به خصوص مى توان اشاره كرد: 🔸نخست اين كه سبب مى شود دوستان، يكديگر را ملاقات كنند زيرا تشريفات پردردسر به آسانى قابل تكرار نيست. 🔸دوم اين كه طرف مقابل ممكن است توانايى پذيرايى به آن شكل را نداشته باشد و سبب او در آينده شود. 🔹سوم اين كه از زيستى كه مورد تأكيد اسلام است دور مى شوند. 🔹چهارم اين كه اينگونه پذيرايى ها غالباً توأم با و است كه با روح تعليمات اسلامى سازگار نيست. البته تكلف گرچه غالباً در نحوه پذيرايى هاست ولى ممكن است آداب ديگر را نيز شامل شود مانند چگونگى تعارف ها و جلوس در مقابل يكديگر و ساير امورى كه در ديدار دوستان انجام مى شود. ❇️ابووائل می گوید : روزی من و ابوذر به زیارت سلمان رفتیم و برای ناهارنزد او ماندیم . موقع غذا که شد ، سلمان مقداری نان و نمک برایمان آورد و به ما تعارف کرد که بخوریم . ابوذر گفت : اگر با این نان و نمک مقداری سعتر - گیاهی خوشبو - می بود ، بهتر بود و ما بیشتر لذت می بردیم . سلمان از نزد ما بلند شد و بیرون رفت و بعد از چند لحظه با مقداری ازهمان سبزی که ابوذر خواسته بود ، برگشت . وقتی غذا تمام شد ، ابوذر گفت : خدا را شکر که به ما قناعت بخشید ! سلمان گفت : ای ابوذر ! اگر به روزی خود قانع بودی ، آفتابه من به رهن نمی رفت . معلوم شد سلمان برای این که به درخواست ما جامه عمل بپوشاند ، آفتابه خودرا نزد سبزی فروش به رهن گذاشته و مقداری سبزی برای ما تهیه کرده بودتا بعدا پول آن را بدهد . ❇️امام رضاعلیه السلام می فرماید : روزی شخصی حضرت علی علیه السلام را دعوت کرد تا برای ناهار به منزل او برود .حضرت فرمود : به شرطی که سه خصلت را برای من ضمانت کنی ، می آیم : اول : این که از بیرون چیزی نخری ؛ دوم : هر چه در خانه حاضر داشتی ، بیاوری ؛ سوم : بر عیال خود سخت نگیری . ✅چه خوب است تمامی مهمان ها این طور باشند ؛ یعنی قبلا با میزبان و برادر دینی خود شرط کنند در پذیرایی خود را به زحمت نیندازد ؛ هر چه حاضر بود ، بیاورد تا دیگر لزومی به قرض گرفتن و به رهن گذاشتن لوازم خانه نباشد . تمام دردسرهای مهمانی و مخارج بیهوده و اضافی از قانع نبودن مهمان است . ها با نهج البلاغه ۴۷۹ @fatemi5
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔈سلسه جلسات نهج البلاغه خوانی بامحوریت جهاد و شهادت(جلسه اول) ✅ جهاد مختص دوستان اختصاصی خداست!!( خطبه۲۷) ✅ مجاهد و حزب اللهی واقعی کیست؟! ✅ از کجا بدانیم ایمان واقعی داریم یانه؟! ✅ هر کس اسلحه به دست میگیرد و به جبهه میرود، لزوما مجاهد نیست!! 🆔 @mahdavi_arfae
💢 هشت ویژگی مؤمن ♦️ عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ (ع) قَالَ: يَنْبَغِي لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَكُونَ فِيهِ ثَمَانِي خِصَالٍ وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ، صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ، شَكُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ، قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ، لَا يَظْلِمُ الْأَعْدَاءَ وَ لَا يَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقَاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فِي تَعَبٍ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِي رَاحَةٍ. ♦️ امام صادق(ع) فرمودند : شایسته است مؤمن هشت ویژگی داشته باشد: 1⃣ در ناملایمات روزگار، سنگین(باوقار) باشد. 2⃣ در هنگام نزول بلا بردبار باشد. 3⃣ هنگام راحتی شکرگزار باشد. 4⃣ به آنچه خداوند به او داده قانع باشد. 5⃣ به دشمنان خود ظلم نکند. 6⃣ بار خود به دوش دوستانش نیفکند. 7⃣ بدنش از او خسته باشد. 8⃣ مردم از دست او آسوده باشند. 📚 کافی، ج۲، ص۴۷