🌸🍃﷽🌸🍃 ✋عوامل_قساوت_قلب ✍خداوند در مورد گروهی از افراد که دچار #قساوت قلب شده و هنگام ابتلا به مصیبتها وبلاها به علت فراوانی گناهان به درگاه خداوند زاری و تضرّع نمیکنند، میفرماید: 👌«فَلَوْ لَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضرَعُواْ وَ لَكِن قَسَتْ قُلُوبهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَنُ مَا كَانُواْ يَعْمَلُون»‏. انعام/43» 👌«پس چرا هنگامی که عذاب، به آنها رسید زاری نکردند؟ ولیکن دلهایشان سخت شد و شیطان آنچه را که انجام می‌دادند برای آنها آراست.» 👈قساوت یعنی سنگ دلی، فردی که به این بیماری دچار شده #موعظه و نصیحت نمی پذیرد؛ از پذیرش حرف حق سر باز می زند و اشک او خشک می گردد. ❇️برخی از عوامل #قساوت قلب: 1⃣👈گناهان: امام علی علیه السلام فرمودند: دل ها سخت نمی شود، مگر به سبب زیادی گناهان(بحار ، ج۶۰ ،ص۷۳) 2⃣👈 آرزوهای دراز: خداوند به حضرت موسی علیه السلام فرمود: آرزوهایت را در دنیا دراز مکن که قلبت سخت می‌‏شود، و سنگ‌دلان از من دورند(کافی، ج 2، ص 329) 3⃣👈دوری از یاد خدا: خداوند به موسی (علیه السلام) فرمود: ای موسی، ...در هر وضعیتی که هستی از یاد من غافل مشو ... که غافل شدن از یاد من، انسان‌ها را سنگ‌دل می‌کند(کافی، ج ‏2، ص 497) 4⃣👈 ثروت اندوزی: در وصیت امام علی(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) آمده است: بدانید که ثروت زیاد می‌تواند دین انسان را نابود کرده و انسان‌ها را سنگ‌دل کند(کافی، ج ‏2، ص 497) 5⃣👈گوش دادن به لهویات مثل موسیقی: امام صادق علیه السلام فرمودند: گوش دادن به لهویات موجب قساوت قلب میشود(من لا یحضره الفقیه ،ج4 ،ص 366) 6⃣👈پرحرفی و پرخوری: امام صادق علیه السلام فرمودند: زیاده سخن مگویید؛ زیرا آنانی که در غیر ذکر خدا، زیاده سخن می‌گویند، بدون آن‌که بدانند دچار سنگ‌دلی شده‌اند(کافی، ج ‏2، ص 114) و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:کسی که به زیاد خوردن و زیاد آشامیدن عادت کند، سنگ دل می شود(مستدرك الوسائل, ج 16 , ص 213) 👌-قرآن خواندن، کم خوری و کم خوابی، استغفار، نشستن با علما وگریه بر امام حسین علیه السلام،قساوت قلب را درمان  میکند. #منبرک_فاطمی @fatemi222

🌸🍃﷽🌸🍃 ✋ده ویژگی_امام_حسین_علیه_السلام ✍برخی از ویژگی های خاص امام حسین ( علیه السلام ) عبارتند از: 1⃣👈تنها امامی که در معرکه جنگ به شهادت رسید و تنها امامی که سرش را از بدن جدا کردند (ذبیح الله . 2⃣👈تنها امامی که زیارت اربعین دارد. 3⃣👈 تنها امامی که بدون غسل و کفن دفن شد (بلا غسل و لا کفن). و تنها امامی که تشنه لب به شهادت رسید (قتلوه عطشاناً). 4⃣👈 تنها امامی که پس از شهادت، خانواده اش اسیر شدند (نساؤه سبایا). و تنها امامی که همه پیامبران از آدم تا خاتم بر او گریه کردند. 5⃣👈 تنها امامی که پدر مادر و جد و فرزندانش معصوم بودند 6⃣👈 اولین امامی که در رجعت بر می گردد. 7⃣👈در ماه تولدش هیچ کدام از معصومین در آن ماه شهید نشده است. و در ماه شهادتش، تولد هیچ یک از معصومین در آن ماه اتفاق نیفتاده است. 8⃣👈 در زیارتش، علاوه بر سلام بر خودش، بر اعضاء و جوارحش نیز سلام داده می شود. 9⃣👈امامی که کشته اشک است (قتیل العبرة).و امامی که مصیبتش اعظم از همه مصایب است. 0⃣1⃣👈 همه امامان کشتی نجات اند؛ اما کشتی حسین علیه السلام از همه بزرگتر است؛ لذا بیشترین امید گناه کاران به حسین است. #منبرک_فاطمی @fatemi222

پنج ویژگی امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/5132

ده ویژگی امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/5131

امام حسین علیه السلام و تحول آفرینی https://eitaa.com/fatemi222/5134

پنج ویژگی ملت امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/5135

#منبر_متنی 🔻هدف زیارت، خداست. 🔻زيارت سيدالشهداء(ع)، فرار الی الله و فرار از آلهه‌ و غفلت‌ها و وابستگی‌ها و خستگی‌هاست. «هدف زيارت، خداست. در ورودي زيارت امام رضا(ع) که ظاهراً از امام هادی(ع) نقل شده است، در در منزل خود می‌گوييم که: «بسم الله و بالله و الي الله و الي بن رسول الله»؛ به سمت خدا و رسول خدا می‌رويم. پس سير ما به سمت خداست که از وادي ولايت عبور می‌کند. مانند وقتي حج می‌رويم، سير ما به سوی‌ خداست که از وادي حج عبور می‌کند. وقتي کسي زيارت می‌رود، مقصدش خداوند متعال است. کساني نمی‌فهمند و يا نمی‌خواهند بفهمند و يا خداي متعال از آنها فهم را گرفته و می‌گويند زيارت شرک است! اينها نمي‌دانند که سير الي الله از وادي نبي اکرم(ص) و اهل بيت(ع) بايد عبور کند و اصلاً ممکن نيست کسي به حضرت حق، بدون عبور از اين صراط برسد. که «اللهم اجعل لي مع الرسول سبيلا». راه ما با خدا، بايد در همراهي با رسول خدا(ص) اتفاق بيفتد. پس اگر زيارت، سفر الي الله است که از وادي ولايت معصومين(ع) عبور مي کند، زيارت سيدالشهداء(ع) در واقع فرار الي الله و فرار از آلهه‌ و غفلت‌ها و وابستگي‌ها و خستگي‌ها مي‌باشد. افرادي که فرار الي الله می‌کنند و رو به سوي زيارت امام حسين(ع) می‌آورند درجاتي دارند. در روايات آمده که عابدين که کساني هستند که از شرک و نفس و شيطان و عبادت دنيا فارغ هستند؛ اينها سه دسته هستند. «إِنَ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ». عده‌اي رغبت در ثواب‌ها دارند، عده‌اي ترس از عقوبت عامل بندگي آنهاست که اندو دسته مدح می‌شوند و عبادالله هستند و مذمت ندارند. ولي دسته‌اي که سرآمد هستند آنهايي هستند که با اشتياق و محبت عبادت مي‌کنند. و حُب است که آنها را وادار به بندگي مي‌کند نه رغبت و رهبت. عبادت آنها عبادت محبين است، خشوع و تواضع آنها در برابر خدا خشوع و تواضع محبين است. اينها کساني هستند که به بهشت رضوان راه دارند و درک محبت خدا می‌کنند. پس کساني که حج مي‌روند و فرار الي الله می‌کنند و افرادي که به زيارت امام حسين(ع) مي روند تا فرارشان به سوي خداوند متعال باشد و با کشتي امام حسين(ع) سير مي‌کنند؛ چند طائفه هستند. يک طائفه آنها مشتاقين هستند. در زيارات امام حسين(ع) صدها روايت، بلکه بيشتر داريم که فضايل شگفت انگيز براي زيارت امام حسين(ع) ذکر شده است، ولي دسته‌اي مشتاقين هستند... .» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استادسیدمحمّدمهدی میرباقری 🌹ناشر معارف باشیم @fatemi222

🔻 ریشۀ اصلیِ قیامِ امام حسین 🖋 حضرت آیت‌الله سیّدعلی خامنه‌ای [۱]. نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای «تشکیلِ حکومت» قیام کرد، و نه می‌توانیم بگوییم حضرت برای «شهید شدن» قیام کرد. امام حسین - علیه‌السّلام - هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن «هدف»، حرکتی را می‌طلبید که این حرکت، یکی از این دو «نتیجه» را داشت. پس حکومت یا شهادت، هیچ‌کدام «هدف» نبودند، بلکه دو «نتیجه» بودند. [۲]. هدف آن حضرت عبارت بود از انجام‌دادنِ یک «واجبِ عظیم» از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس قبل از امام حسین انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد. [۳]. دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، امّا گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را «صدوهشتاد درجه» عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ «تغییرِ وضع» و «تجدیدِ حیات»، یا به‌تعبیرِ امروز، «انقلاب» است که مربوط به «برگرداندنِ جامعۀ منحرف به خطّ اصلی» و «تضمین‌کنندۀ زنده‌شدنِ اسلام» است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن است، یا مرده و ازبین‌رفته است. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی «منحرف» شد و این انحراف، به‌جایی رسید که «خوفِ انحرافِ کلّ اسلام» بود، تکلیف چیست؟! [۴]. افزون‌بر‌این‌که باید انحرافِ اساسی در دین رخ داده باشد، شرطِ دیگرِ انجامِ این حکم، آن است که «زمینه» و «موقعیّت» برای انجامِ آن، مساعد باشد؛ چون خدای‌متعال، به چیزی که «فایده» ندارد و «اثر» نمی‌بخشد، تکلیف نکرده است. البتّه مراد از فراهم‌بودنِ موقعیّت، این نیست که «خطر»ی در پی نباشد، بلکه غرض این است که «پیامِ» قیام، به مردم منتقل خواهد شد و مردم خواهند فهمید و در اشتباه، نخواهند ماند. وجودِ «خطر»، این «تکلیف» را ساقط نمی‌کند، بلکه این انجامِ این تکلیف، همیشه توأم با خطر است. در زمانِ ما، امام خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، انقلابِ اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ حکومتِ اسلامی. [۵]. در زمانِ امام حسین - علیه‌السّلام - هم «انحرافِ اساسی در اسلام» به‌وجود آمد و هم «فرصتِ مساعد برای اثرگذاری» پیدا شد. اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی «ظواهرِ اسلام» را هم رعایت نمی‌کرد، چنان‌که اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر رّد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد. حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. ثانیاً، «زمینه» هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است «پیامِ» امام حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند. ازاین‌رو، ایشان ده سال در زمانِ خلافتِ معاویه، امام بود، ولی قیام نکرد. [۶]. امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از «تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی»، یا «قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی» است، انجام دهد، که این خودش، یک «مصداقِ بزرگِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. [۷]. آن حضرت در مناسبت‌های مختلف، به همین معنا اشاره کرده است: وَعَلَی الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ دیگر باید با اسلام، خداحافظی کرد، آن وقتی‌که اسلام به حاکمی مثلِ یزید، مبتلا گردد. وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ و همانا من براى سركشى و خودنمایی و فساد و ظلم‌، قیام نكردم، به‌یقین كه من برای اصلاح در میانِ امّتِ جدّم، قیام كردم و می‌خواهم به نیكی، سفارش و از بدی، نهی كنم، و مطابقِ سيرۀ جدّم، و پدرم على‌بن‌ابى‌طالب رفتار می‌نمایم. وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ و من شما را به کتابِ خدا و سنّتِ پیامبرش فرا مى‌خوانم؛ چراکه سنّتِ او را میرانده و بدعت را زنده کردند. (در خطبه‌های نمازِ جمعه، ۱۹ خرداد ۱۳۷۴).

📚نکاتی در باره زیارت👇 1-تعریف زیارت https://eitaa.com/fatemi5/1654 2-استحباب زیارت https://eitaa.com/fatemi5/1655 3-زیارت مؤمنان https://eitaa.com/fatemi5/1656 4-آداب زیارت https://eitaa.com/fatemi5/1658 5-زیارت و ادای حق https://eitaa.com/fatemi5/1661 6-طهارت حقیقت انسانی https://eitaa.com/fatemi5/1662 7-زیارت و تولی و تبری https://eitaa.com/fatemi5/1663 8-تاثیر زیارت در زندگی https://eitaa.com/fatemi5/1664 📚پاداش زیارت https://eitaa.com/fatemi5/1666 📚شبهات: 1-زیارت برای جلب منفعت یا دفع ضرر https://eitaa.com/fatemi5/1667 2-زیارت قبور آن‌گونه كه حاجیان طواف https://eitaa.com/fatemi5/1668 3-زیارت مثل نماز https://eitaa.com/fatemi5/1669 4-توسل و شفاعت؟ https://eitaa.com/fatemi5/1670 5-زیارت تقلیدی https://eitaa.com/fatemi5/1671 6-نفع زیارت و نماز https://eitaa.com/fatemi5/1672 7-ثواب یک زیارت واقعی https://eitaa.com/fatemi5/1676 8-زیارت بهترين دارو و درمان https://eitaa.com/fatemi5/1677

✋تعریف زیارت زیارت در لغت به معنای میل و قصد (آهنگ) چیزی یا کسی را کردن است و در عرف، زیارتِ کسی، عبارت است از آمدن نزد او به قصد تکریم و تعظیم و انس گرفتن با وی. زیارت اهل قبور، اعم از معصومین علیهم السّلام و غیر آنان با حضور در محل دفن آنان به قصد گرامیداشت ایشان و سلام دادن بر آنان تحقق می‏یابد. علاوه بر آن به زیارت معصومان علیهم السّلام از راه دور و نیز زیارت امام زمان عجل اللّه‏ تعالی فرجه با توجه کردن و سلام دادن به ایشان زیارت اطلاق شده است. به زیارت کننده «زائر»، به زیارت شونده «مَزور» و به زیارت و نیز مکان و محل دفن مزور «مزار» گویند؛ چنان که به کلماتی که معصومان علیهم السّلام بدانها زیارت می‏شوند، همچون زیارت جامعه کبیره و عاشورا، «زیارت» اطلاق می‏شود.

زیارت رسول اکرم زیارت رسول اکرم صلّی اللّه‏ علیه و آله، بویژه برای حج گزار مستحب مؤکد است و چنانچه زیارت آن حضرت از سوی همگان ترک شود، بر حاکم اسلامی واجب است مردم را به زیارت وادارد؛ از این رو، برخی، زیارت آن حضرت را در هر سال واجب کفایی دانسته‏اند. ۳. زیارت دیگر انبیای الهی و معصومین زیارت دیگر انبیای الهی، همچون حضرت هود و صالح و نیز آدم و نوح، دفن شده در جوار مرقد امیر مؤمنان علی علیه السّلام، همچنین زیارت ائمه علیهم السّلام بویژه پس از گزاردن حج و نیز حضرت زهرا سلام اللّه‏ علیها در روضه(محدوده بین قبر شریف رسول خدا صلّی اللّه‏ علیه و آله و منبر آن حضرت) مستحب مؤکد و در روایات بر آن تأکید شده است. در این میان زیارت سالار شهیدان، حضرت ابا عبداللّه‏، حسین بن علی علیه السّلام از جایگاه و اهمیت ویژه‏ای برخوردار و بر آن تأکید مضاعف شده است؛ به گونه‏ای که زیارت آن حضرت در بسیاری از اوقات، اعم از شب و روز، همچون شب و روز عرفه، شبهای قدر، شب عید فطر و قربان، روز اول و نیمه رجب، نیمه شعبان و شب و روز جمعه مستحب مؤکد است؛ چنان که زیارت آن گرامی در شب و روز عاشورا و نیز روز اربعین استحباب دارد. زیارت امام زمان علیه السّلام در هر زمان و مکان بویژه در سامرا و سرداب مقدس، مستحب است. برخی زیارت ائمّه معصوم علیهم السّلام را واجب کفایی دانسته‏اند.

زیارت مؤمنان زیارت مؤمنان مستحب مؤکد و دارای فضیلت بسیار است. در روایتی از امام صادق علیه السّلام آمده است: «کسی که برادر دینی خود را زیارت کند، خداوند به او می‏فرماید من را زیارت کردی و پاداش تو بر من است و من برای تو به کمتر از بهشت رضایت نمی‏دهم». در حدیثی دیگر از امام کاظم علیه السّلام آمده است: «کسی که توفیق زیارت ما را نمی‏یابد اگر صالحان از برادران ایمانی را زیارت کند، ثواب زیارت ما برای او نوشته می‏شود». استقبال مزور از زائر، مصافحه و معانقه و بوسیدن پیشانی یکدیگر، و به زحمت و تکلّف نینداختن مزور از آداب زیارت مؤمن است. از موارد استثنای کراهت سفر در ماه رمضان، مسافرت کردن جهت زیارت مؤمن است.