eitaa logo
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
335 دنبال‌کننده
371 عکس
80 ویدیو
219 فایل
این کانال به منظور ارائه‌ی مطالب مهمّ فقهی، اصولی و طلبگی، و بارگذاری صوت تدریس فقه و اصول است.
مشاهده در ایتا
دانلود
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
#کفایة_الأصول #آخوند_خراسانى #حاشیة_المشكيني #میرزاابوالحسن_مشکینی #المُقدَّمة 📔 ۸- قوله (کفایه/ج۱/
نکته‌ای بسیار اساسی در مطالب مرحوم در بحث موضوع و تدوین و تمایز علوم وجود دارد که از تامّل و تدقیق در تصریحاتِ ایشان در حواشی‌ای که شرح و تبیین کردیم روشن می‌شود. 📌 البته نکته‌ و تاکیدِ در این بحث از اندیشه‌های یکی‌دو صفحه‌ی ابتدایی کتاب است که ما پیش از این از لابه‌لای کلمات و اِشارات به برخی دوستان عزیز عرض کردیم.
📖 مرحوم در (ج۱/ص۳۱۲) در بحث نسبت‌سنجی بین امکان یا عدمِ امکانِ تفصّی با موضوع و حکمِ چند بار رفت و برگشت دارند و هر بار نظریه‌ای را تقویت می‌کنند. 🔸️ ایشان از "الذي يظهر من النصوص و الفتاوى..." (ج٣/ص۳۱۳) بحث خود را آغاز می‌کند. 🔹️ سپس در عبارت "لكن الإنصاف أن وقوع الفعل..." (ج٣/ص٣١۴) و "ما ذکرناه و إن كان جارياً في التورية..." ( ج۳/ص۴۱۵) نظریه‌ی دیگری را تقویت می‌کند. 🔸️ و پس از آن، از ظاهر کلامشان پیداست که نظریه‌ی نهاییِ ایشان آن چیزی است که با عبارتِ "هذا، ولکنّ الأولَى أن يفرَّق بين..." (ج۳/ص۳۱۶) بیان می‌فرماید. ✅ آن چه در این بحث جالبِ توجّه است آن است که مرحوم در نهایتِ بحثِ خود با نادیده‌گرفتنِ آن چه به عنوانِ ظهورِ نصوص و اخبار (ص۳۱۳) و همچنین با چشم‌پوشی از استدلالِ نسبتاً خوبی که در ص۳۱۴ و قضیه‌ی عمّار که در ص۳۱۵ مطرح کرده‌اند نظریه‌ی نهاییِ خود را تنها بر اساسِ کلامِ فقیهانی چون و و و و دیگران -که همگی به تبعِ مرحوم در بیان فرموده‌اند- پایه‌ریزی می‌کند. 🔵🔸️ جالب این است که ظهورِ نصوص و اخبار را در این بحث رها کرده، و در پایه‌ریزیِ نظریه‌ی نهاییِ خود تنها بر ظهورِ کلامِ فقیهانِ نامبرده -به ویژه - اعتماد می‌کند. ✴️@fegh_osoul_rafiee
📖 مرحوم در (ج۱/ص۳۳۰) می‌فرماید: "نعم، لو صحّ ما ذکر سابقاً من توهّم أن المكرَه... لكن عرفت سابقاً أنه خلافُ المقطوع من النصوص و الفتاوى؛ فراجِع!"؛ احتمالی از جانب مرحوم (ج۲۲/ص۲۶۷) مطرح شده است که ایشان مکرَه را خالی از قصدِ مضمونِ عقد دانسته، و او را تنها مانندِ ایجادکننده‌ی صوت می‌داند. مرحوم برای ردِّ این احتمال -که آن را توهّم یاد می‌کند- می‌فرماید: این توهّم خلافِ آن چیزی است که ما با توجّه به نصوص، اخبار و فتاوای فقیهان به آن قطع و یقین پیدا کرده‌ایم. ✅ جالبِ توجّه در اینجا آن است که وجودِ قصدِ مدلول در ذهنِ مکرَه امری است حقیقی و خارجی که در ظرفِ ذهن تحقّق می‌یابد، اما ایشان در این گفتارِ خود -بدونِ تحلیلِ حقیقت‌شناسانه و یا تمسّک به اصول و قواعدِ پذیرفته‌شده‌ی عرفی و عقلایی- می‌فرماید: از نصوص شرعی و فتاوا قطع پیدا کرده‌اند که مکرَه چنین قصدی در ذهن دارد. این در حالی است که در چند صفحه‌ی پیش از آن (ج۳/ص۳۲۳) ایشان بحثِ خوبی را بر اساسِ استشکالِ آغاز کردند، اما با بیانِ نه چندان مُحکمی با "اللّهم إلا أن يقال..." و "فتأمّل" ما را به پاسخ روشنی نرساندند؛ از این رو، ایشان در ص۳۳۰ با کنارگذاشتنِ این استدلال‌ها و اصول و قواعدِ کلامی کار را با نصوص و فتاوا و قطعی که از خلالِ توجّه به آن‌ها به آن رسیده‌اند تمام‌شده دانسته و توهّمِ مذکور را باطل می‌دانند. ✴️@fegh_osoul_rafiee