eitaa logo
فهرست اطلاعات
49 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
6.1هزار ویدیو
222 فایل
این کانال تخصصی مربوط به بصیرت افزایی و روشنگری وسیاسی واستراتیژک است
مشاهده در ایتا
دانلود
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️رأی دادن در - شرکت در انتخابات (بخش اول) 🔷در کشورهای دارای نظام و سیستم و مردمی و به تعبیری صاحب دموکراسی (بویژه از نوع اسلامی) اصلی به نام و رجوع به وجود دارد تا تمام افراد جامعه بتوانند بر اساس قواعد و قوانین حاکم و جاری در آن کشور، حداقل نسبت به برخی موضوعات سیاسی از قبیل گزینش نمایندگان مجلس، و... رای و نظر خود را ابراز و شخص مورد نظر خود را انتخاب نمایند تا عملا در مسایل سیاسی جامعه مشارکت نموده باشند. 🔷کشور ما که پس از انقلاب، داعیه دار نظامی دینی و اسلامی بوده و همواره تلاش نموده است تا در این راستا حرکت نماید، از این قاعده جدا نبوده و به تحقیق، در آن نوعی خاص و فراگیر از بنام شکل گرفته است، بگونه ای که میتوان گفت پایه و اساس آن را تشکیل میدهند؛ تا بدان اندازه، که به جرات باید گفت اگر این حضور جدی و مشارکت حداکثری مردم، قبل از انقلاب نبود تحقیقا انقلاب به پیروزی نمیرسید. 🔷ما افتخار این مهم را داریم که توانسته ایم با اتکا به و حمایت های عمومی جامعه اسلامی پس از انقلاب، از همان سال های آغازین یعنی در ۱۲ فروردین ماه سال ۱۳۵۸ با برگزاری رفراندوم تعیین نوع و شکل حکومت ایران، با رای بیش از ۹۸ درصد مردم، تاکنون دهها انتخابات مستقل برگزار نماییم و عملا به این اصل اساسی پایبندی خود را نشان بدهیم؛ این در حالی است که در بسیاری از کشورهای مدعی این مهم، چنین عملکردی وجود ندارد. 🔷گذشته از هر چیز، در بیانات امام راحل(ره) به مناسبت های گوناگون، بر حضور و تاکید و تصریح فراوان شده که بعنوان نمونه می توان به این سخن که: «میزان رای ملت است»، اشاره نمود که گویای حقایقی است که حتی در دنیای امروز نیز به آن پایبندی وجود ندارد. این سخن در بردارنده نکات ذیل میباشد: الف: احترام تام به افکار و آراء عمومی؛ ب: رعایت چارچوب ها و قواعد حاکم بر دموکراسی؛ ج: عاملی مهم در تداوم و حراست از انقلاب؛ د: نشانگر پویایی اندیشه سیاسی دینی در پهنه دنیای سیاست. 🔴حال با توجه به آنچه گذشت، می توان گفت که بنای اصلی اینگونه موضوعات، ریشه در آموزه های دینی داشته که در قانون اساسی و اندیشه های امام راحل(ره) و نیز مقام معظم رهبری تجلی و نمود یافته است. منبع: وبسایت پرسمان @fehrst_etellaatt
🔯حجاریان در توئیتر نوشته است : اخیرا عده ای پیدا شده اند که معتقدند در اسلام اساسا وجود نداشته و این سوغات فرنگ بوده یا به اصطلاح علما از احکام توقیفی است .بسیار خوب ! باید به آن ها گفت پیامبر لااقل در یک مورد دست به انتخابات زد و آن انتخاب منزل ابوایوب انصاری جهت سکونت در مدینه بود آن هم به انتخاب شترش،حال که آقایان پنبه انتخابات را زده اند ، شتری را بیاورند ،مقابل عکس هر نامزدی که نشست ، ردای را تن اش کنند. ✅پ.ن: ♦️سعید حجاریان هنوز نمی داند بودن یک موضوع یا حکم به این معناست که اولا در محدوده ی شریعت وجود دارد و ثانیا تعیین حدود و شرایط آن در انحصار شرع مقدس و شارع است.به خاطر همین از یک سو ادعا می کند در اسلام اساسا وجود ندارد !!!و از سوی دیگر آن را در شمار به شمار می آورد!!!چگونه ممکن است حکمی در اسلام موجود نباشد، ولی در عین حال به اصطلاح علما از احکام توقیفی و ماثور(روایت شده) باشد ؟! ♦️تئوریسین حتی کلمه ی را با غلط املایی( ماسور )نوشته است . اما با وجود این ،مدعی نقد نظریه ی ولایت فقیه و است و خود را مدافع می پندارد ! ♦️وقتی الفبای را نمی دانی تو را با نقد ولایت فقیه چه کار است ؟! ♦️وقتی را نمی فهمی، تو را با دم زدن از نقش مردم در حکومت چه کار است؟! ♦️اکنون معلوم شد به خاطر همین است که بودن ولایت فقیه( تناسب اختیارات با وظایف)را به دیکتاتوری معنا می کنی. ⬅️اگر به ادعای حجاریان در اسلام انتخابات وجود ندارد و اسلام قائل به حاکمیت مردم بر سرنوشت آنان نیست، موارد زیر را چگونه توجیه خواهد کرد؟! 1⃣ خداوند در آیه ی ۱۱ سوره ی رعد می فرماید: "در حقيقت، خدا حال قومى را تغيير نمى‌دهد مگر اینکه آنان حال خود را تغيير دهند." آیا این آیه ی شریفه اراده و اختیار مردم و آنان در مورد تعیین سرنوشت اجتماعی و حاکمان سیاسی را به رسمیت نشناخته است ؟! 2⃣ در سه جای قرآن به با رسول خدا صلی الله علیه و آله تصریح شده است(۱۱۱،توبه /۱۰ ،فتح /۱۸ فتح)، آیا چیزی جز مردم به شخص مورد نظر با هدف سپردن اداره ی تمام یا بخشی از امور جامعه به او و اعلام آمادگی برای و اطاعت از اوست ؟! آیا اگر مردم با آن حضرت بیعت نمی کردند ، امکان تشکیل حکومت اسلامی وجود داشت ؟! 3⃣آیا ۲۵ سال کناره گیری حضرت علی علیه السلام از راس هرم حکومت ،موید اعتبار انتخاب و در تعیین حاکمان جامعه ی اسلامی نیست ؟! 4⃣آیا بر اساس اسناد تاریخی، در شرایطی که جامعه، ائمه ی معصومین علیهم السلام را برای حاکمیت سیاسی نکرده و به آنان برای تشکیل حکومت رای نداده اند، آن حضرات حاکمیت خود را بر مردم تحمیل فرموده اند ؟! آیا امام حسن مجتبی علیه السلام به خاطر روگردانی ، از قدرت کناره گیری نکرد ؟! ✍محمد حسین محمودی
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️مردم و حکومت اسلامی (بخش دوم) 💠 در نظام (شکل گیری و استمرار) 🔷امیرالمومنین امام علی(ع) میفرماید: «پیامبر(ص) به من فرمود: ای پسر ابوطالب! ولایت امت من برعهده تو است. پس اگر به سلامت قدرت را به تو سپردند و در مورد زمامداری تو، با خشنودی اتفاق کردند، سرپرستی امورشان را برعهده گیر؛ ولی اگر در مورد تو رأی دیگری ابراز داشتند، آنان را به حال خود رها کن». [کشف المحجة، ص ۱۸۰] این روایت نشان میدهد: ۱) (ع) از سوی (ص) به ولایت منصوب شده است؛ بنابراین وابسته به رأی مردم نیست. ۲) اعمال ولایت آن حضرت، به مقبولیت و پذیرش مردمی مشروط است. 🔷بنابراین وقتی کسی از سوی ، به ولایت منصوب میشود، - بدون توجه به استقبال یا عدم استقبال مردم - است و جامعه، وظیفه دارد از او پیروی کند؛ اما تشکیل عملی حکومت از سوی «ولی امر» به آرای عمومی و وجود شرایط و بستر مناسب اجتماعی، مشروط است. به عبارت دیگر، همانطور که جامعه به پیروی از ولی امر موظف است، نیز وظیفه دارد، مسؤولیت سنگین اداره و رهبری جامعه را انجام دهد. شرط اعمال این رسالت، وجود موقعیت و بستر مناسب اجتماعی است که «پذیرش و مقبولیت مردمی» مهم ترین رکن آن به شمار می آید. 🔷امام خمینی(ره) درباره میفرماید: «اگر برای فقها امکان اجتماع و تشکیل حکومت نباشد، هر چند نسبت به عدم تأسیس حکومت اسلامی معذورند، ولی آنان ساقط نمی شود؛ با اینکه حکومت ندارند، بر امور مسلمین و بلکه بر نفوس مسلمین دارند». [امام خمینی، البیع، ج۲، ص۴۶۶] بر این اساس، رأى، رضایت، کمک و همدلى مردم، باعث به وجود آمدن و تحقق عینى مى شود. امیرالمومنین (ع) میفرماید: «اگر حضور بیعت کنندگان نبود، و با وجود یاوران، حجّت بر من تمام نمى شد... رشته کار [حکومت] را از دست مى گذاشتم». [نهج البلاغه، خطبه۳]. 🔷همچنین مى فرماید: «لا رأى لمن لا یطاع؛ کسى که فرمانش پیروى نمى شود، رأیى ندارد». [همان، خطبه۲۷] این سخنان همگى بیانگر در پیدایش، تثبیت و کارآمدى حکومت الهى، خواه حکومت رسول الله(ص) و امامان معصوم(ع) و خواه حکومت فقیه در زمان غیبت است. حکومت اسلامى بر اراده تشریعى الهى استوار است و رأى خدا در همه جا مطاع بوده و اعتبار تا وقتى است که با دین تنافى نداشته باشد. بنابراین «مقبولیت مردمى» با «مشروعیت الهى» نه تلازمى دارد و نه تنافى. 🔷در مقابل، در نظام های غیر الهی، مشروعیت نظام سیاسی برخواسته از خواست و اراده مردم است و لازمه آن این است که اگر مردم حکومتی را نخواستند آن حکومت نامشروع باشد، هر چند در پی مصالح مردم باشد و اگر مردم خواستار حکومتی بودند آن حکومت مشروع می گردد، هر چند خلاف مصالح مردم حرکت کند و ارزش های اخلاقی را رعایت نکند. [محمد تقی مصباح یزدی، حقوق و سیاست در قرآن، ج۱، ص ۱۰۳-۱۰۴] منبع: وبسایت پرسمان @fehrst_etellaatt