eitaa logo
کشکول فکر و علم
95 دنبال‌کننده
44 عکس
12 ویدیو
21 فایل
این کانال جهت طرح نکات متفرقه‌ای است که یا منتهی به تقویت قوه فکر در مخاطب و خصوصاً طلاب می‌شود و با بر داشته‌های علمی ایشان می‌افزاید. بخشی از این نکات، پاسخ‌های ما به تمارین کانال دیگرمان یعنی کانال کاربرد علوم حوزوی است. ارتباط با ما: @abdulahad
مشاهده در ایتا
دانلود
♻️ حيث ان كل مفهوم منعزل بالذات عن المفهوم الآخر بالضرورة فوقوع المفهوم على المصداق لا يختلف عن تحديد ما للمصداق بالضرورة و هذا ضروري للمتأمل و ينعكس إلى أن المصداق الغير المحدود في ذاته وقوع المفهوم عليه متأخر عن مرتبة ذاته نوعا من التأخر و هو تأخر التعين عن الإطلاق. و من المعلوم أيضا أن مرتبة المحمول متأخر عن مرتبة الموضوع و حيث أن الوجود الواجبي صرف فهو غير محدود فهو أرفع من كل تعين اسمي و وصفي و كل تقييد مفهومي حتى من نفس هذا الحكم فلهذه الحقيقة المقدسة إطلاق بالنسبة إلى كل تعين مفروض حتى بالنسبة إلى نفس هذا الإطلاق فافهم. و معنى ما ذكرناه في الفصول السابقة متكرر في الكتاب و السنة فمنها الآيات الكثيرة الدالة على ان للّه ما في السموات و الأرض و للّه ملك السموات و الأرض و له ما سكن في الليل و النهار (الرسائل التوحيدية، ص: 6) ❇️ ارتباط دلالت این چند آیه را با آن مدعای فلسفی با استفاده از تمارین فکری تبیین کنید.
برای روشن شدن بهتر جواب این فایل را گوش کنید http://nomov.ir e-n-8
گزیده مباحث مربوط به فکر در جلسات آبعلی.pdf
763.9K
متن پیاده شده سخنرانی های حاج آقای علیپور با محوریت فکر
جاء رجل إلى على بن حسين فسأله عن رجل قال ان تزوجت فلانة فهي طالق قال ليس بشي‏ء بدأ الله‏ بالنكاح‏ قبل الطلاق فقال‏ يا أيها الذين آمنوا إذا نكحتم المؤمنات ثم طلقتموهن‏ ❇️ احتجاج امام سجاد علیه السلام به آیه با اسالیبی که ما در منطق و اصول خوانده ایم، مطابقت دارد یا خیر؟
في الدر المنثور، أخرج ابن سعد عن صالح بن كيسان قال": نزل حجاب رسول الله على نسائه في ذي القعدة سنة خمس من الهجرة. به نظر می رسد اصطلاح حجاب اینجا به معنای رایج یعنی پوشش در مقابل نامحرم نیست بلکه به معنای محرومیت و محدودیت ازدواج مردان با همسران رسول الله صلی الله علیه و آله بعد ایشان است.
✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹خدا می‌داند که بعضی ابتلائات، شرط بعضی افاضات است. 🔸 شخصی می‌گفت: «به فلان مشکل مبتلا شدم، خیلی بر معلوماتم افزوده شد». 📚در محضر بهجت، ج١، ص٢١۴ ☑️ کانال حضرت قدس‌سره ✅ @bahjatf
اگر این ابتلائات 👆 از سنخ مشکلاتی باشد که دوستان خودی بر سر انسان می‌آورند و انسان بتواند نرنجد و سینه را چون آیینه از کینه پاکیزه نگاه دارد، بهره‌ها می‌برد و از آن بهره‌ها، علوم صحیحه است.
از مباحث مهم در فقه تعیین اخبار صادره به جهت تقیه است که اجمالا می دانیم بسیار محل ابتلای ائمه بوده است. یکی از مسایل مهم در این زمینه این است که فضای صدور خبر بین عوام و امرا و حکام و قضات عامه چه بوده است و صرف وجود یک فتوا بین عامه موجب ملاحظه‌کاری ائمه نمی تواند دانسته شود چنانچه برخی گفته اند که فتاوای ابوحنیفه در زمان خودش و امام صادق علیه السلام موجب تقیه برای حضرت نمی شده است. به هرحال باید در این موضوع کار گسترده پژوهشی شود. متنی را از جواهرالکلام که مناسب است نقل می کنیم: و ل‍ صحيح محمد بن عبد الجبار «2» المتقدم سابقا المرجح غيره عليه بالمشافهة التي هي أقوى من الكتابة باعتبار شدة احتمال وقوعها في يد أعدائهم، و قد كان أحمد بن حنبل المعاصر للرضا (عليه السلام) يحكم بعدم جواز الصلاة في الحرير المحض، و باشتراط كون الشعر و الوبر مأخوذا من حي أو مذكى، بل في أحد قوليه: النجاسة إذا أخذ‌ ‌من ميت، و قد اشتهر مذهبه و مذهب الشافعي في زمن العسكري (عليه السلام)، و لذا اشتدت التقية فيه جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، ج‌8، ص: 85
سندی از بحث اجماع نزد برخی از محدثین.pdf
102.4K
در این فایل مرحوم محدث بحرانی که از معتدلین اخباریین به حساب می آیند نکاتی را در باب و فرموده اند که جهت و مقایسه محضرتان تقدیم می شود.
💠 تفاوت استفاضه روایات (تواتر اجمالی) با حساب احتمالات ✅ حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» در درس خارج فقه فرمودند: 🔹 در تواتر اجمالی (استفاضه) با توجه به اینکه گروه‌های مختلفی در مکان‌های مختلف روایت را نقل کرده‌اند، این احتمال که همه توافقی کرده و دروغی را جعل کنند، احتمالی غیر عقلایی است. در نتیجه تواتر اجمالی پدید می‌آید که بعضی از روایات صادر شده است و قطع به صدور خبر یا اخباری داریم که در آن‌ها این موجود می‌باشد. 🔸 اما در حساب احتمالات با صرف نظر از ، هر کدام از اخبار دلالت بر مطلب می‌کند. بنابراین هر کدام به خودی خود درصدی از احتمال موافقت با واقع را ایجاد می‌کنند، ولو این درصد کم بوده و به تنهایی حجت نمی‌باشد. مثلاً روایت اول درصدی احتمال موافقت با واقع ایجاد می‌کند، با روایت دوم درصد موافقت با واقع بیشتر می‌شود و در نهایت تراکم این روایات ایجاد کننده احتمال موافقت و نفی‌کننده مخالفت با واقع سبب اطمینان یا علم انسان می‌شود. این همان حساب احتمالات در ریاضیات است که در اصول نیز کاربرد دارد و شهید (ره) در باب اجماع و تواتر از آن استفاده کرده است. (بحوث في علم الأصول 4: 309) 🔹 تفاوت این دو در این است که در توجه به مضمون نمی‌شود. یعنی حتی اگر مضمون واحد نباشد، احتمال اینکه در جمع کثیری از روایات هیچکدام صادر نشده باشد، وجود ندارد و به یکی غیر معین استناد می‌کنیم، اما در هر کدام از روایات بخشی از احتمال را در نفس ایجاد می‌کند و از تراکم این احتمالات اطمینان حاصل می‌شود. 📚درس خارج فقه«1394» 🔗 @book_feghahat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️ تفاوت میان دو تعبیر نجاشی «کتاب النوادر» و «کتاب نوادر» 🔸 🔸درس خارج مکاسب 14 مهر 1388 - جلسه 7 🔸موضوع : واژه نوادر در کتب فهرستی 🔸حجم: 2:38 مگابایت (فايل صوتي با فرمت mp3) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
قال ابن ميثم في الشرح 1 295 : خطبها بالمدينة لما قتل عثمان و بويع له . الى أن قال : و اعلم أنه قد كان عثمان أقطع جماعة من بنى أمية و غيرهم من أصحابه كثيرا من أرض بيت المال ، و كذلك فعل عمر ذلك مع قوم لهم وقائع مشهورة في الجهاد في سبيل اللّه و ترغيبا في الجهاد ، لكن لما اختلف غرضا الامامين لم يرد علي عليه السلام الا ما أقطعه عثمان . و باللّه التوفيق . انتهى قال ابن ميثم في الشرح 1 295 : خطبها بالمدينة لما قتل عثمان و بويع له . الى أن قال : و اعلم أنه قد كان عثمان أقطع جماعة من بنى أمية و غيرهم من أصحابه كثيرا من أرض بيت المال ، و كذلك فعل عمر ذلك مع قوم لهم وقائع مشهورة في الجهاد في سبيل اللّه و ترغيبا في الجهاد ، لكن لما اختلف غرضا الامامين لم يرد علي عليه السلام الا ما أقطعه عثمان . و باللّه التوفيق . انتهى تأمل بشود که دقیقا چرا با اینکه فعل هر دو خلیفه، فعل خلیفه جور و درنتیجه نامشروع بوده است اما امیرمؤمنان ع فعل اولی را رد نکرده و دومی را رد کرده است.
قَدِ اِتَّخَذُوا ذَا اَلْعَرْشِ ذَخِيرَةً لِيَوْمِ فَاقَتِهِمْ این فقره از خطبه اشباح در نهج البلاغة اثباتگر چه نکاتی در باب ملائکه و معاد است؟
ادعای نویسنده مقاله است و جای تأمل دارد اما به عنوان اینکه مفید است برای آشنایی با در مرحله بدوی اولاً و برای انگیزه جهت بیشتر در این باب ثانیاً ارسال می کنم.
12 💠 وقوع راوی در کتاب تحف العقول 🔹 آیت الله قمی (رحمه الله): ابن أبي شعبة حراني مؤلف کتاب در مقدمه کتاب می‌نویسد: «خذوا ما ورد إليكم عمّن فرض الله طاعته عليكم وتلقّوا ما نقله الثقات عن السادات بالسمع والطاعة والانتهاء إليه والعمل به». 🔸 ایشان دعوت به شنیدن و اطاعت و عمل به روایاتی کرده که از ثقات نقل شده است. با توجه به عدم نقل سند روایات در کتاب «تحف العقول»، راهی برای تشخیص روایاتی که از ثقات نقل شده وجود ندارد و اگر ایشان می‌خواهد بفرماید که آن چه در این کتاب روایت شده مشتمل بر روایات ثقات بوده، ولی همه آن‌ها ثقات نیستند، فایده‌ای ندارد؛ زیرا همه موارد شبهه مصداقیه می‌شود و دعوت ایشان به عمل به روایات محقق نخواهد شد. بنابراین دعوت ایشان تنها در صورتی صحیح می‌باشد که ایشان بفرماید تمام آنچه در این کتاب نقل شده از ثقات می‌باشد تا شبهه مصداقیه نشود و کتاب از هدفی که برای آن تدوین شده ساقط نشود. (الولاية الإلهیة أو الحکومة الإسلامیة 3: 397) 🔹 استاد : این یک بحث اصولی است که اگر ثقه‌ای گفت که ثقه دیگری به من خبری داد، ولی نام آن ثقه را نبرد، آیا چنین خبری حجت است؟ این بحث در دوره‌های اصول قبل از معاصر مطرح شده و یکی از بحث‌های بسیار لازم و خوب است که در «معالم» و «فصول» و «قوانین» مطرح شده و در کتب بعد از آن‌ها حذف شده است. (معالم الدين وملاذ المجتهدين 207؛ الفصول الغروية في الأصول الفقهية 304؛ القوانين المحكمة في الأصول (طبع جديد) 2: 516) 1️⃣ یک نظر عدم حجیت چنین روایتی است؛ زیرا نام آن ثقه برده نشده است، لذا اولاً ممکن است که فرد دیگری آن راوی را جرح کرده باشد؛ ثانیاً اماره بعد از فحص از معارض حجت است و بیان او برای ما تنها اماره بر وثاقت است، ولی قدرت بر فحص از معارض وجود ندارد. مانند این که در مکانی فقط کتاب «کافی» در دسترس باشد، در چنین شرایطی نمی‌توان به یک روایتی که در کتاب کافی وجود دارد فتوا داد؛ زیرا ممکن است که در «تهذیب» معارضی داشته باشد. 2️⃣ در مقابل، عده‌ای این مقدار را کافی دانسته و روایت را حجت می‌دانند؛ زیرا در این موارد بنای عقلا بر فحص نیست؛ چون اگر بگوید که یکی از دوستان ثقه که نامش را نمی‌خواهم ببرم چنین حرفی به من زد، به او نمی‌گویند که نام آن فرد را بگو تا ما فحص کنیم که او چطور آدمی است و شاید کس دیگری بگوید که او ثقه نیست. 🔸 استاد علی : از مقدمه تنها یک نصیحت کلی به دست می‌آید که ای شیعه به روایات راویان ثقه عمل کنید. نه اینکه من روایات کتاب را از ثقات نقل کرده‌ام؛ زیرا نویسنده می گوید: از آنجا که بیشتر روایات کتاب آداب و مستحبات بود من سندها را حذف کردم. پس شاید از باب تسامح در ادلّه سنن یا موثوق الصدور بودن متن روایات یا شهرت کتاب یا محفوف به قراین بودن روایات آنها را آورده باشد. (وأسقطت الأسانيد تخفيفا وإيجازا و إن كان أكثره لي سماعاً ولأن أكثره آداب وحكم تشهد لأنفسها ولم أجمع ذلك للمنكر المخالف، بل ألفته للمسلم للأئمة العارف بحقهم الراضي بقولهم الراد إليهم وهذه المعاني أكثر من أن يحيط بها حصر وأوسع من أن يقع عليها حظر وفيما ذكرناه مقنع لمن كان له قلب وكاف لمن كان له لب). 📚 برگرفته از دروس خارج استاد (1394ش) و استاد علی همدانی (دام ظلهما) (1391ش) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
از همین مقاله
https://pergas-inst.com/exam/v/0znpbOwP4xOvHSJ2 اتفاقی الآن دیدم و برای تمرین در اوقات فراغت شاید مفید باشد. خودم شناختی زیادی ازش ندارم.
[سورة المؤمنون (23): الآيات 12 الى 22] وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ (12) ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ (13) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ (14) قوله تعالى: «ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» الإنشاء كما ذكره الراغب- إيجاد الشي‏ء و تربيته كما أن النش‏ء و النشأة إحداثه و تربيته كما يقال للشاب الحديث السن ناشئ. و قد غير السياق من الخلق إلى الإنشاء فقال: «ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» دون أن يقال: ثم خلقناه إلخ، للدلالة على حدوث أمر حديث ما كان يتضمنه و لا يقارنه ما تقدمه من مادة فإن العلقة مثلا و إن خالفت النطفة في أوصافها و خواصها من لون و طعم و غير ذلك إلا أن في النطفة مكان كل من هذه الأوصاف و الخواص ما يجانسه و إن لم يماثله كالبياض مكان الحمرة و هما جميعا لون بخلاف ما أنشأه الله أخيرا و هو الإنسان الذي له حياة و علم و قدرة فإن ما له من جوهر الذات و هو الذي نحكي عنه بأنا لم يسبق من سنخه في المراحل السابقة أعني النطفة و العلقة و المضغة و العظام المكسوة لحما شي‏ء،و لا سبق فيها شي‏ء يناظر ما له من الخواص و الأوصاف كالحياة و القدرة و العلم فهو منشأ حادث مسبوق بالعدم. (الميزان في تفسير القرآن، ج‏15، ص: 20) وجه فنی استدلال مرحوم علامه طباطبایی رحمه‌الله در اینجا چیست؟ به‌عبارت دیگر با مهندسی معکوس فرمایش ایشان به کدام قاعده می‌رسیم؟ اگر در قواعد علوم فعلی (چه شاخه‌‌های بلاغت و چه اصول) پاسخش را نداریم باید در چه علمی قاعده جدیدی اضافه بشد و یا دنبال علم جدیدی باید برویم؟
💠 انواع اجتهاد: 1️⃣ اجتهاد : این قسم از اجتهاد متکفل بیان احکام‌اللّه واقعیه است و اگر تزاحمی بین احکام واقعیه و ظاهریه رخ دهد، بین آن‌ها جمع می‌کند. فنون مطرح‌شده در اواخر کفایة الأصول و نظریه‌ تزاحم حفظی که شهید (رحمه للله) بیان کرده است، از جمله مصادیق این اجتهاد به‌شمار می‌رود. خروجی این قسم از اجتهاد، رساله‌ توضیح‌المسائل از باب طهارت تا دیات است. 2️⃣ اجتهاد : این قسم از اجتهاد بعد از تشکیل نظام اسلامی نمود می‌یابد. در این قسم از اجتهاد، فقها پس از وضع قوانین توسط مجلس، اقدام به تطبیق آن‌ها با استنباطات فقهیّه می‌کنند تا مطابقت یا عدم مطابقت آن‌ها با اسلام آشکار گردد. به‌ عبارت‌ دیگر: عمل فقها در این خصوص دقیقاً مشابه یک قاضی است؛ با این تفاوت که قضات در قضیه‌ خارجیه‌ شخصیه قضاوت می‌کنند و فقها در خصوص قضیه‌ کلیه نظر می‌دهند. 3️⃣ اجتهاد : اجتهادی است که متکفل تنظیم روابط فرد و دولت در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی است. از جمله عرصه‌هایی که اجتهاد تنظیمی می‌تواند در آن ایفای نقش کند، عبارتند از: 1. تنظیم روابط بین‌الملل؛ 2. تنظیم روابط سیاسی فرد و دولت؛ 3. تنظیم روابط اداری؛ 4. تنظیم روابط مالیّه و مالیاتی؛ 5. تنظیم روابط بر پایه‌ محیط‌زیست؛ 6. تنظیم روابط داخلی. 🔹 بنابراین در عرصه‌ی اجتهاد تنظیمی، نگاه فقیه به تنظیم روابط معطوف است. البته باید توجه داشت که در این اجتهاد، تنها زاویه‌ی دید به آیات و روایات و دلیل عقل متفاوت می‌شود، نه اینکه منبع دیگری به ادله‌ی اربعه افزوده گردد و ادعا شود که دلیل دیگری نیز به نام مصالح یا عرف یا مقتضیات زمان و مکان وجود دارد. 🔸به‌ عنوان‌ مثال: در نگاه اجتهاد تبیینی گفته می‌شود که اسلام مرز جغرافیایی ندارد و مجلس نیز در همین زمینه قانون «استرداد مجرمین» را تصویب می‌کند؛ لکن بر اساس اجتهاد این مصوبه توسط شورای نگهبان به دلیل استلزام پذیرش حکم طاغوت و از باب نفی سلطه رد می‌شود و سرانجام مجمع تشخیص مصلحت نظام آن را تصویب می‌کند. در حالی‌که در اجتهاد بررسی می‌شود که باتوجه‌ به هزینه، فایده و کارآمدی و سیاسات شرعیه و مصالح نوعیه و دفع مفاسد و تحقق اهداف دولت اسلامی و فرایند تصمیم‌گیری حکمران، این مسئله باید به چه نحوی حل شود. 📚 برگرفته از درس خارج آیت الله (دام عزه) 👈 نکات بیشتر را از این طریق دنبال کنید: 🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341 🔰 دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدین قم
في حديث سَلْمان: أَنه نزل على نَبَطِيَّةٍ بالعراق فقال لها: هل هنا مكانٌ نَظيف أُصَلي فيه؟ فقالت: طَهِّرْ قَلْبَك و صَلِّ حَيْثُ شِئْتَ، فقال سلمان: فَقِهَتْ. أَي فَهِمَتْ و فَطِنَتْ للحقِّ و المَعْنى الذي أَرادَتْ، و قال شمر: معناه أَنها فَقِهَتْ هذا المعنى الذي خاطَبَته، و لو قال فَقُهَتْ كان معناه‏ صارَت فَقيهةً. لسان العرب، ج‏13، ص: 522 ، تفاوت بین فَعِلَ و فَعُلَ
وَ حَكَى اللَّحْيَانِيُّ نِسْوَةٌ فُقَهَاءُ، و هي نَادِرةٌ. قَالَ ابنُ سِيدة: وَ عِنْدِي أَنْ قَائِلَ‏ فُقَهَاءَ مِنَ العَرَبِ لَمْ يَعْتَدَّ بِهَاءِ التَّأْنِيثِ، وَ نَظيرُهَا نِسْوَةٌ فُقَرَاء. تاج العروس ؛ ج‏19 ؛ ص72 وزن فعلاء برای مذکر است. و لکریم و بخیل فعلا کذا لما ضاهاهما قد جعلا استعمالش برای جمع فعیلة در دو مورد نادر نقل شده است؛ یکی فقیهة و یکی فقیرة. توجیه ابن سیده هم زیبا است و می توان گفت که در فقاهت، جنسیت مورد توجه نیست و لذا تاء تأنیث الغا شده است و در فقر نیز طوری است که اصلا نداری و مسکنت برای زن متوقع نیست چون نفقه زندگی وی با مرد است و لذا به تاء تأنیث توجه نشده است و الله العالم. ؛ نوادر جمع مکسر