#کلیپ|‌ #انتخابات 🎞 چرا عده‌ای از #جلیلی هیولا می‌سازند؟! شهریار زرشناس 💢او بر روی گشایش اقتصادی و معیشت و محرومان و فرودستان تأکید می‌کند و روایتش از جلیلی، از این حقیقت حکایت می‌کند که صف‌آرایی اشراف و بالانشینان در برابر او، به دلیل این است که گریبان آنها را خواهد گرفت و با #تیغ_عدالت، در برابرشان خواهد ایستاد... 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🖇 «نباید بگوییم که در برنامه‌ریزی‌ها ما تنها دل‌مشغول #معاش و #امنیت مردم هستیم و کاری به #فرهنگ و برنامه‌ریزی فرهنگی نداریم. اگر بپذیریم که مردم واجد نیاز و طبعاً دارای حق فرهنگی‌اند، بالضروره وظیفه فرهنگی نیز بر دوش #دولت سنگینی ‌می‌کند که باید با توجه به خصلت عاطفی و وجه لطیف و ظریف فرهنگ، برنامه‌ریزی مناسب فرهنگی، حداقل با رویکرد حمایتی و تشویقی در دستور کار قرار بگیرد. » 📚 عماد افروغ ؛ انقلاب اسلامی و مبانی بازتولید آن، ص ۲۸۴ 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

💢 همانطور که مخاطبین فرهیخته فکرت مستحضرید در انتخابات پیشرو چهره‌های مختلف از نامزدهای مختلف حمایت کردند؛ اما آنچه بیش از همه جای تعجب داشت حمایت فیلسوفی چون #داوری_اردکانی از آقای #پزشکیان بود که مجدد تعجب همگان را برانگیخت و تعجب‌برانگیزتر آنکه در این انتخاب ایشان با چهره‌های شبه‌روشنفکری دینی و حوزوی امثال عبدالکریم #سروش و #سروش_محلاتی و #شهاب‌الدین_حائری و... هم‌نظر شده است. او که سابقا با نوشتن کتاب «انقلاب اسلامی و وضع کنونی عالم»، انقلاب اسلامی را آغاز تاریخ دیگری می‌دانست بعدها از آن ایده عدول کرد و به تعبیر برخی این انتخاب در ادامه همان چرخش فکری ایشان است. به تعبیر استاد طاهرزاده اما مهم « این جا است که ما در نسبت به انقلاب اسلامی با آقای دکتر داوری متفاوت می‌اندیشیم و جایگاهی که برای خود تعریف کرده‌ایم ذیل حضرت روح الله و رهبر معظم انقلاب، حضوری است در متن انقلاب اسلامی.» 📩 شما در اینباره چه نظری دارید؟! این حمایت چهره‌هایی مثل #داوری و #کاتوزیان و... مبتنی بر چه اندیشه و نگاهی است؟! نظرات خود را (@rasoul1414) با ما در میان بگذارید... 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت | #انتخابات 🔰«از فلسفۀ عقیم به سیاست علیل» ✍🏻 مهدی جمشیدی؛ 📍عجبا که فیلسوفِ محتاط و محافظه‌کار که به‌سختی، زبان به صراحت می‌گشاید و در تجربۀ دهه‌های گذشته‌اش، به انتخاب راه‌های «میانه» و «مبهم» و «دوپهلو» مایل بوده، اینک بر مدار شفافیّت و وضوح، سخن می‌گوید و راه‌های گریز را بر خویش می‌بندد... او یک «فیلسوفِ چندنسخه‌ای» بوده که دهه به دهه، چرخش‌های محسوس و نامحسوس را تجربه کرده، اما زیرکانه و منطق‌گریزانه، نوسان‌هایش را به شرایط و تاریخ و زیست‌جهان و افق و عینیّت و هرآنچه غیر از خودش ارجاع داده تا از نواخته‌شدن تیغ نقد بر پیکر اندیشه‌هایش، جان سالم به در ببرد. ازاین‌رو، باید اینک خشنود بود که او تا حدی، مکان‌مند و زمینی شده و هویّت و مرز وجودیِ خویش را آشکار کرده است. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔸 گره‌زدن انتخابات به «بقای ایران»، ادعای فربه و فراخی است که نباید آن را به حال‌وهوای این فیلسوفِ محافظه‌کار نسبت داد، بلکه باید در زیر پوست این انتخاب سیاسی، ماهیّتِ فلسفی وی را طلب و مشاهده کرد. وی به تصریح خودش، به این سبب جانب پزشکیان گرفته که عاقبتِ برقدرت‌نشستنِ جلیلی را «جنگ» و «ویرانی» می‌داند و معتقد است که جلیلی، اسیر «سوداها و اوهام بیهوده» است. 🔹با خواندن این جمله‌ها، بی‌اختیار به یاد «جامعۀ باز و دشمنان آن» افتادم و حیرت کردم که چگونه او در این قدم‌های آخرِ تفلسف، به این‌چنین اتّحادِ فلسفی‌ای با کارل پوپر رسیده و با او هم‌داستان شده است؟! بر وی چه گذشته که اینک، بر «آرمان‌خواهیِ انقلابی» می‌تازد و آن را «سودازدگی» و «اوهام‌زدگی» می‌خواند و این‌چنین ساده‌اندیشانه و ظاهرسازانه، مردم را از وقوع جنگ و ویرانی می‌هراساند؟! 🔸مسأله را باید از این پنجره دید که هم‌افقی او با انقلاب اسلامی، برخاسته از «شرایط» بوده و در نتیجه، دگرگون‌شدن شرایط، همان و چرخشِ معرفتی او همان. او در آغاز نیز در این پاره از تاریخ، ننشسته بود و اگر در دهۀ شصت، قدری در فضیلت انقلاب نگاشت و به هواداری از آن برخاست، به سبب استیلای شرایط بوده و یا حتی به جهت ظهورِ تقابلی‌اش در برابر عبدالکریم سروش. آن شرایط، مولّدِ چنین امکانی برای او بوده و شرایط دیگر نیز، راه‌های دیگری را پیشِ روی وی نهاد. 🔹این فیلسوفِ قفل‌شدۀ به شرایط و فاقدِ ارادۀ بیرون از تاریخ، شناوری‌ها و سیّالیّت‌های عجیبی داشته و برای این‌که دستاویزی در اختیار منتقدان خویش قرار ندهد، قلم و تفکّرش را با ابهام و تعلیق و سرگردانی پیوند داد و همواره در پرسش و طرح‌مسأله، متوقف ماند. و اینک که به حاصل حیات معرفتی او می‌نگریم، به تعدادی پرسشِ تعلیقی و متوقف‌کننده می‌رسیم و توصیۀ به انتخاب یک لیبرال‌تکنوکرات به عنوان رئیس‌جمهور. این است سرِ جمعِ دهه‌ها تفلسفِ لامکانیِ مبتلا به سرطانِ فقدانِ وضوح، و همچنین حضور شبه‌معرفتی و همیشگی در عالی‌ترین نهادهای فکری و فرهنگیِ حاکمیّت. مطالعه کامل یادداشت در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت | #انتخابات 🔰«داوری فیلسوف، داوری شهروند» ✍🏻 دکتر محمدرضا قائمی نیک، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی 📍 کسانی که با آراء دکتر #داوری_اردکانی در آثارش، کمابیش آشنایی دارند می دانند که او علیرغم آنکه مسئله اش، #سیاست است، اما شیوۀ #تفکر او، تجویز نیست، بلکه دعوت به تفکر است. اگر این مبنا را بپذیریم، ناگزیر امروز دکتر داوری نباید چنین موضعی را می گرفت و سخن از تمام شدن ایران و بقاء و عدم بقای ایران به دلیل یک انتخاب سیاسی سخن می گفت. او حتی اگر مخالف رای دادن به دکتر جلیلی و موافق با رای دادن به دکتر #پزشکیان بود، بازهم بایستی به همان شیوۀ همیشگی ما را دعوت به تفکر می کرد تا از خلال این تفکر، ما به بهترین انتخاب برسیم، نه آنکه صریحاً چنین موضع گیری کند. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔸 آنهایی که در سال 84، رقابت شدید میان مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی و دکتر احمدی نژاد را در انتخابات ریاست جمهوری به یاد داشته باشند و در آن دوره، به مرحوم رفسنجانی رای نداده باشند، کمابیش با وضعیتی مشابه امروز روبرو بودند، وقتی که آیت الله جوادی آملی، هم در آن مقطع و هم در مقاطع بعدی، حمایت تام و تمامی از مرحوم هاشمی رفسنجانی انجام دادند. 🔹با توجه به این دو مواجهه تقریباً یکسان، چند موضع می توان گرفت؛ موضع اول آن است که موضع گیری سیاسی این دو استاد را به مبانیِ آنها برگردانیم و نتیجه بگیریم که پس اساساً دیدگاه های فلسفیِ دکتر داوری، درنهایت منجر به چنین موضع سیاسی در انتخابات 1403 شده و بنابراین عدم قبول مواضع سیاسی امروز اصلاح طلبان و اعتدالیون پیرامون دکتر پزشکیان، به نفیِ دیدگاه های فلسفیِ دکتر داوری اردکانی اقدام کنیم؛ همانطور که بعضی در سال 84 به بعد، با نفیِ سیاست های مرحوم هاشمی، به نفی دیدگاه های فلسفیِ ایت الله جوادی آملی رسیدند. 🔸مسأله را باید از این پنجره دید که هم‌افقی او با انقلاب اسلامی، برخاسته از «شرایط» بوده و در نتیجه، دگرگون‌شدن شرایط، همان و چرخشِ معرفتی او همان. او در آغاز نیز در این پاره از تاریخ، ننشسته بود و اگر در دهۀ شصت، قدری در فضیلت انقلاب نگاشت و به هواداری از آن برخاست، به سبب استیلای شرایط بوده و یا حتی به جهت ظهورِ تقابلی‌اش در برابر عبدالکریم سروش. آن شرایط، مولّدِ چنین امکانی برای او بوده و شرایط دیگر نیز، راه‌های دیگری را پیشِ روی وی نهاد. 🔹موضع دوم آن است که با اساتید مذکور همراه شویم و پا بر روی تشخیص سیاسی خودمان بنهیم و علیرغم آنکه با تحقیق، به دکتر جلیلی رسیده ایم، به دلیل رایِ دکتری داوری، از دکتر پزشکیان حمایت کنیم؛ چنانکه بعضی با استناد به دیدگاه آیت الله جوادی آملی، علیرغم آنکه با تحقیق به دکتر احمدی نژاد رسیده بودند، اما تغییر رای دادند. 🔸 اما موضع سومی هم هست و آن اینکه اساساً سیاست در ایرانِ پس از انقلاب اسلامی، هنوز به مرحلۀ تامل سیاسی جامع نرسیده است. دولت، در جمهوری اسلامی، پدیده پیچیده است که نه می توان آن را با نظریات فلسفۀ سیاسی مدرن از ماکیاولی تا هابز و هگل و دیگران توضیح داد و نه توضیح آن با تکیه بر حکمت متعالیه یا حتی فلسفۀ سیاسی فارابی یا حتی فقه سیاسی موجودِ ما ممکن است. 💢 ما در وضعیتِ خاص دولت در جمهوری اسلامی، با پدیدۀ جدیدی روبرو هستیم که هنوز توان صورت بندیِ فلسفی آن را نداریم؛ از این منظر، شاید نتوان میان بنیان های اندیشۀ اساتید فلسفۀ معاصر و کنونی مان با مواضع سیاسیِ آنها، آنهم دربارۀ انتخاب رئیس دولت، سنخیتی و ضرورتی برقرار کرد. اگرچه اساتید فلسفه می کوشند دربارۀ فلسفۀ سیاسی ایده هایی مطرح کنند، اما صورت بندیِ تا توضیحِ نظریۀ دولت، فاصلۀ زیادی دارد. از این منظر، مواضعِ آنها دربارۀ یک نامزد یا نامزدی دیگر، در مقام فیلسوف نیست، بلکه در مقام یک شهروند فرهیخته است. مطالعه یادداشت در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

🔖#کوتاه_نوشت ✔️#نخبگان_ایرانی در تصویر رویایی شده دوره خاتمی، اسیر شده‌اند و هرکسی را در رویای آن‌ها #اختلال ایجاد کند، هیولایی تلقی می‌کنند. اغلب نخبگان علمی ایران، در گرفتاری این تصاویر، #سیاست روز را درک نمی‌کنند. 🖋 دکتر سیدمهدی ناظمی 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#گزارش_گفتگو 📌مردم انتخاب می کنند؛ حکمرانی برجامی یا حکمرانی اقتصادی؟! دکتر محمدطاهر رحیمی در گفتگو با فکرت 🔸مردم اینک در مواجهه با دو رویکرد قرار دارند؛ یک رویکرد که معتقد به مذاکره بر اساس تجربه برجام است و دیگری که به دنبال خنثی سازی تحریم با رویکرد تقویت حکمرانی اقتصادی است. تحریم بیشتر از اینکه کنش دشمن باشد، واکنش دشمن نسبت به ضعف‌های ماست. 🔹آقای پزشکیان می‌گوید که ما تحریمیم و باید برویم و مذاکره کنیم. مذاکره کنیم تا تحریم را برطرف کنیم. بعد می‌گوییم که خوب اگر طرف حاضر نشد با شما مذاکره کند چطور؟ اگر طرف مقابل حاضر شد با شما مذاکره بکند، شما به تمام تعهداتت عمل کردی، پانزده بار آژانس بین المللی انرژی تأیید کرد که شما به تعهداتت عمل کردی ولی طرف مقابل به تعهداتش عمل نکرده‌است. حالا می‌خواهید چه بکنید؟ تکلیف و برنامه‌ات چیست!؟ 🔸آقای جلیلی نقطه مقابل این است. می‌گوید که من طلبکارم و طلب من را سر برجام بده. آقای غرب این طلب را به من بده! طلب اقتصادی من را سر برجام بده! طلب اقتصادی من را سر FATF بده! هر وقت این طلب‌های من را دادی، آن وقت می‌توانیم با هم مذاکره کنیم. مطالعه کامل گفتگو در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام