eitaa logo
قـرارگاه تشکیـلاتی شهیـد حسـن بـاقـری
149 دنبال‌کننده
103 عکس
62 ویدیو
30 فایل
قرارگاه تربیتی تشکیلاتی شهید حسن باقری تربیت نوجوان و جوان تمدن ساز هیئت الرضا(ع)نےریز محفل امت حزب الله و رهروان شهدا
مشاهده در ایتا
دانلود
پای درس تشکیلاتی نابغـه؛ حسن بــاقــری: بیشتر از همه چی در اسلام به محبت و حب به الله توجه شده، من این و همین جوری داشتم تو یه دونه حدیثی پیدا کردم که همین جوری علاقمند شدم برای برادرها این رو بخونم. همین موضوع که پیغمبر اکرم(ص) دسته‌جمعی: اللّهُمَ ‌صَل‌ِ علی ‌مُحَمّد ‌و آلِ ‌مُحَمّد. : حضرت زمانی که برای به اصطلاح اطرافیان خودش صحبت می‌فرمودند، ببینید یه حدیث یه خطیه ولی انقدر معلوم می‌شه که حضرت با بُعد احساسی با قضیه برخورد کردند، حضرت می‌فرمایند که «اللهم الرزقنی حُبک» خدایا به من حبت رو، حب خودت رو قسمت بکن و «حُب مَن یُحِبُک» و دوستی اون کسی که تو رو دوست داره، علاوه بر دوستی خدا، دوستی اون کسی که خدا رو دوست داره «و حُبَ ما یُقَرِبُونی» و دوستی اون چیزی که من رو به تو نزدیک بکنه. دیدید امام اون‌دفعه فرمودند اگر که یه کافری یه عملی انجام بده که باعث بالا بردن اسلام بشه من اون کافر رو به خاطر اون عملش دوست دارم، به خاطر اون عمل که اسلام رو بالا برده. پیغمبر می‌فرماید حُب اون چیزی که مرا به تو نزدیک بکنه «یُقَرِبُونی الا حُبَ» که به دوستی تو مرا نزدیک بکنه «وَ جعَل حُبَکَ اَحَبُ اِلا مِنَ الماءِ بارِد» تو عربستان داغ، آب یخ برای عرب‌ها خیلی مفهوم بوده یعنی چی، یخ هم اون زمان به اون صورت نبوده که، پیغمبر چه تشبیه ساده‌ای رو برای فهمیدن ما به کار می‌برند. می‌فرماید که حُب خودت رو بیشتر از حُب آب یخ برای من قرار بده، همین‌قدر! یعنی ما خدا رو بیشتر از آب یخ دوست داشته باشیم. چه‌قدر تو جبهه دنبال آب یخیم. ببینید چه‌قدر با ما احساسی و جزئی برخورد [شده]، این‌قدر به ما یاد دادن که چی بوده قضیه. الان تدارکات که صبح پا می‌شه دنبال کنسرو و دنبال یخ و یه روز یخ به خط نرسه، چه وضعیه؟ خودمون دادمون در می‌یاد. اما اگه یه روز خدا، یادمون بره شب جیغ ویغ‌‌مون در می‌یاد؟! نه! اصلاً ممکنه یه هفته هم خدا یادمون بره عین خیال‌مون نیست! بعد می‌گه که یه اعرابی می‌یاد پیش پیغمبر اکرم و از حضرت می‌پرسه که «یا رسول الله مَتی الساعَه؟» کیِ قیامت؟ بعد حضرت می‌فرماید که ما اَعددت لَها؟ چی براش آماده کردی؟ چی برای قیامتت آماده کردی که داری موقع قیامت رو می‌پرسی؟ فقال می‌گه که «ما اعددت لها کثیر صلاه و صیام» می‌گه من نماز و روزه زیادی جمع نکردم اِلا مگر این‌که «اِنّی اُحِبُ الله وَ رَسوله» مگر این‌که خدا و رسولش رو دوست دارم. می‌گه یا رسول‌الله من هیچ نماز و روزه زیادی ندارم که دلم به نماز و روزه گرم بشه، فقط چیزی که دارم دوستی خدا و رسولش، بعد پیغمبر می‌فرماید که «المَرءُ مَعَ مَن اَحَب» مرد همراه اون چیزیه که دوست داره، فرد همراه اون چیزیه که دوست داره، هر چی رو دوست داری روز قیامت با اونی. حالا دوست داشتن رو بگیرید از اون مفاهیمی که شعراء در مورد نمی‌دونم لیلی و مجنون به کار می‌برند تا بیاید بالا که طرف موقعی که غرق در خدا می‌شه، غیر از خدا نمی‌بینه، یعنی این مفهوم دوستی رو از این پایین بگیرید تا اون بالا. مثله ولی می‌گن که مجنون که لیلی رو دوست داشته یه دفعه می‌یاد نمی‌دونم آش می‌گیره، لیلی می‌زنه کاسه مجنون رو می‌شکونه، بعد بهش می‌گن که دیدی فلانی تو رو دوستت نداشت و این همه‌اش کلک بود و تو بی‌خودی داری خودت رو به اصطلاح لوس می‌کنی به قول معروف، می‌گه نه اگر که این کاری که کرد، دلیل بر اینه که من رو دوست داره، اگه دیگران هم دوست داشت کاسه دیگران رو هم می‌شکوند. اگر که می‌بینید در یه حمله ما شکست می‌خوریم، اگه خدا رو دوست داریم باید به این معتقد باشیم که ما بد بودیم، در اثر بدی خودمون این قضیه اتفاق افتاد و خداوند ما رو دوست داشت که ما رو همین‌جا جلومون رو گرفت، برای این‌که جلوتر بیشتر نخوریم زمین.
🔻پیامبر(ص) با «جامعه‌سازی» مردم را به دین دعوت می‌کند نه با «تربیت فردی» 📌علیرضا پناهیان 🔘 شاید خیلی‌ها نخواهند از نظر فردی دین‌دار باشند و با خدا ارتباط برقرار کنند ولی اکثر انسان‌ها انگیزه‌های اجتماعی دین را می‌پسندند 🔘 دین می‌خواهد دو کار انجام بدهد: ۱. ارتباط شما را با خدا برقرار کند ۲. در جامعه وضعیتی ایجاد کند که به شما ظلم نشود و آزاد باشید؛ این دومی را همه می‌پسندند! 🔘 مهم‌ترین کار پیامبر و بیشترین دستورهای دین، ابتدائاً برای رابطۀ انسان با خدا نیست؛ برای آزادسازی جامعه از ظلم و طغیان است 🔘 انبیاء برای رهاسازی انسان از فشارهای اجتماعی آمده‌اند، وقتی فشارها برداشته شد انسان برای رابطه با خدا آماده می‌شود 🔘 کار اصلی پیغمبر هدایت به‌صورت اجتماعی است نه اینکه دانه‌دانه آدم‌ها را با موعظه‌ و تربیت فردی، هدایت کند ____ علیرضا پناهیان: مردم وقتی یک طلبه را می‌بینند غالباً به یاد ارتباط فردی انسان با خدا می‌افتند که این برای خیلی‌ها جذاب نیست، حتی ممکن است گمان کنند که این طلبه می‌خواهد رابطه با خدا را به ما تحمیل کند! همین تصور باعث می‌شود آنها از دین فرار کنند. ممکن است خیلی‌ها از نظر شخصی، انگیز‌ه‌ای برای دین‌داری نداشته باشند. انگیزۀ فردیِ دین‌داری یعنی انسان جدای از زندگی حداقلی دنیا، این نیّت را داشته باشد که با خدا ارتباط خوب و عمیق برقرار کند. خیلی‌ها شاید نخواهند عمیقاً با خدا ارتباط برقرار کنند و از نظر فردی دین‌داری کنند امّا اکثر انسان‌ها انگیزه‌های اجتماعی دین را می‌پسندند. دین دو کار انجام می‌دهد؛ یکی اینکه می‌خواهد ارتباط شما را با خدا برقرار کند، دیگر اینکه می‌خواهد در جامعه وضعیتی ایجاد کند که به شما ظلم نشود و آزاد باشید؛ چنین چیزی را همه می‌پسندند. ممکن است انسان نخواهد دین‌دار بشود، دوست نداشته باشد نماز بخواند، امّا دوست دارد راحت زندگی کند، کسی او را غارت نکند و دیگران او را آزاد بگذارند. دین، این کار دوم را هم انجام می‌دهد. دین، انسان‌ها را از ظلم و جامعه را از طغیان آزاد می‌کند برای اینکه به خدا برسند. مهم‌ترین کاری که پیامبر می‌کند و بیشترین دستورهایی که دین می‌دهد ابتدائاً برای برقراری رابطۀ انسان با خدا نیست بلکه برای آزادسازی جامعه از ظلم و طغیان است؛ مثل داوری که در زمین مسابقه سوت می‌زند تا دعوا تمام بشود و هرکسی بتوانند مهارت و استعداد خود را در زمین نشان بدهد. وظیفۀ اصلی‌ پیامبر، این است که زمینه را برای هدایت ما ایجاد کند، یعنی ما را از ظلم‌ها و فشارهای بیرونی، و از علاقه‌هایی که به ما تحمیل شده و انگیزه‌های غلطی که به‌خاطر محیط ناسالم در ما ایجاد شده است، نجات بدهد. وقتی از اینها رها شدیم، می‌فرماید: «حالا می‌خواهی خدا را انتخاب کنی یا نه؟» اصل ماجرای هدایت، همین بخش است، نه اینکه پیامبر بخواهد دانه دانه آدم‌ها را با موعظه‌ و تربیت فردی، هدایت کند. کار اصلی پیغمبر، مدیریت اجتماعی است و اساساً هدایت، به‌صورت اجتماعی است نه فردی. رهبر انقلاب می‌فرماید: نه امام صادق(ع)، نه پیغمبر اسلام(ص) و نه همۀ انبیای عالم، روش‌شان این روش‌ها نبوده؛ مدرسه‌بازی و موعظه‌کاری و تربیت فردی، کار انبیاء نیست... انبیا می‌گویند برای ساختن انسان باید محیط متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، ایجاد کرد و بس.» (طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن، ص304) کاری که انبیاء می‌کنند اساساً اجتماعی است؛ چون این جامعه است که زمینۀ انحراف را برای انسان پدید می‌آورد. علامۀ طباطبایی(ره) می‌فرماید: «هر جا قوا و خواصّ اجتماعی با قوا و خواصّ فردی معارضه کند، قوا و خواصّ اجتماعی به‌خاطر اینکه نیرومندتر است بر قوا و خواصّ فردی غلبه کند.» (ترجمه تفسیر المیزان، ج4، ص153) پیغمبر باید قوای اجتماعی را سامان بدهد و نگذارد جامعه به‌طور غلط بر فرد غلبه کند. یک علت مهم دین‌گریزی این است که ما دین را به عنوان یک امر اجتماعی معرفی نکرده‌ایم، آن هم امر اجتماعی آزادساز و جلوگیری‌کننده از ظلم و طغیان. علّت دیگر دین‌گریزی این است که خیلی از افراد جامعه‌گریز هستند، جامعه‌پذیر نیستند، حوصلۀ حضور در جامعه را ندارند، از تعامل با مردم بدشان می‌آید و اساساً موجود اجتماعی نیستند. مقدمۀ دین‌پذیری، جامعه‌پذیری است. انسان‌ها را فرارکننده از جامعه بار نیاورید بلکه انسان‌ها را اجتماعی بار بیاورید تا به دین علاقه پیدا کنند. بخشی از دین‌گریزی‌ موجود در جامعۀ ما به‌خاطر نوع آموزش‌های دینی ما ایجاد می‌شود که افراد را به‌قدر کافی «اجتماعی» بار نمی‌آوریم. ۱۴۰۱/۱۰/۱۱
4_168061928558561711.mp3
393K
‼️پیشنهاد ویژه 🎙صدای نابغه را بشنوید ✅دیدگاه شهید حسن باقری نسبت به فقیه بمناسبت سالروز شهادت شهید
✅کلام نابغه شهید : خداوند میفرماید اگر قوم شما کارنکرد، قوم دیگری را می آوریم که هم خدا آنها را دوست دارد وهم آنها خدا را. وای به ما اگر خدا را دوست نداریم و خدا ما رو دوست ندارد
🔰 شهید حسن باقری: «نمی‌شه» تو کار نیارید. زمین باتلاقیه که باشه! برید فکر کنید چه طور میشه ازش رد شد. هر کاری راهی داره.