ادامه پست بالا👆👆👆برای ما بارها پیش آمده است که شباهنگام در خواب رویا دیده‌ایم. بیدار می‌شویم تنها نیمی از ماجراهای رویایمان را به یاد داریم. وضو می‌گیریم. نماز می‌خوانیم. یک چهارم از رویا در ذهن می‌ماند و پس از زمانی کوتاه یک هشتم و... هنگامی که کنار خانواده و نزدیکان خود می نشینیم، می گوییم یک رویای شیرین داشتم ولی هیچ یادم نمی‌آید. #ایده همانند رویا می ماند در یک لحظه در ذهن ما جرقه می‌زند ولی اگر حفظ نشود باقی نمی‌ماند. #اندیشه_های_شخصی تنها با نوشتن حفظ می شود. اینک دفترچه و قلم را از خود جدا نسازید. در رویارویی با پدیده‌های پیرامون خود ساده گذر نکنید. سر درس، در مباحثه، در جلسه اخلاق، در معاشرت با دوستان، در گعده‌ها، تفریح‌ها و... سراسر #ایده‌ای برای پژوهش یافت می‌شود. چه کنیم تا #ایده پردازی زبردست شویم؟ نخستین راه پرسشگری است. الف، ب است. این یک گزاره است. می توان پرسید: چرا الف، ب است؟ چرا الف، ج نیست؟ اگر الف، ب است پیامدهای آن چیست و اگر ج است چه؟ و... چگونه روحی پرسشگر داشته باشیم؟ تقویت قوه تفکر (نیز می‌توان درباره پدیده‌های پیرامون خود خیال‌پردازی کرد.) #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (2) از شخصی پرسیدند چرا تو چیزی کشف یا اختراع نمی‌کنی؟ گفت: هر چه کشف کردنی بوده قبلا کشف کرده‌اند و هر چه قابل اختراع بوده، قبلا اختراع شده است و هر چه فکر می‌کنم هیچ مطلب تازه‌ای که بخواهم کشف کنم یا دستگاه جدیدی که بخواهم اختراع کنم به ذهنم نمی‌رسد! وجه مضحک بودن این مسئله در این است که اصلا نصف راه همان است که فرد متوجه شود چه چیزی را اختراع کند؛ چرا که اگر بفهمد چه چیزی را می‌خواهد اختراع کند، مراحل بعدی را خودبه خود ادامه خواهد داد. در همه کارهای پژوهشی وضع به همین شکل است و بخش اصلی کار، همان بخش اول است. قبل از نیوتن هزاران نفر زیر درخت خوابیده بودند و میوه‌های زیادی از درختان پایین افتاده بود، ولی چرا قبل از او هیچ کس متوجه جاذبه زمین نشده است و از روی افتادن میوه‌ها پی به جاذبه نبرده بود!؟ منبع: روش تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی

ادامه پست بالا👆👆👆👆برای اینکه به یک کشف علمی برسیم، صرف تلاش و زحمت و عرق ریختن، مشکلی را حل نمی کند بلکه باید فکر و #ایده ای وجود داشته باشد. پس اگر روزی جرقه یک #ایده در ذهنمان زده شد، مهم این است که ابزار انجام آن تحقیق را داشته باشیم و روش تحقیق را به خوبی بشناسیم. باید دستور پخت و ارائه یک #ایده را به شکلی قابل قبول به دست‌آورد. مواد اولیه را باید خودتان داشته باشید و نوع غذا را هم باید خودتان انتخاب کنید. البته تضمینی وجود ندارد که هر #ایده، الزاما به نتیجه برسد. همیشه نود درصد اختراعات و اکتشافات علمی منتهی به شکست است. لازم نیست هر کاری که شروع می‌کنیم حتما در انتها، نتیجه ای از آن بگیریم. ادیسون جمله معروفی دارد به این مضمون که: «من نهصد و نود و نه روش می‌دانم که به اختراع چراغ برق منتهی نمی‌شود!». تحقیق، کار پرزحمتی است که فقط در برخی از موارد به نتیجه می‌رسد؛ بنابراین باید برخورد واقع بینانه‌ای با آن داشت. منبع: روش تحقیق عمومی بارویکرد علوم انسانی-اسلامی دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (4) شکل گیری و وضوح ایده محقق باید #ایده‌ای داشته باشد تا در مسیر و حول و حوش آن #ایده کاری کند. البته فقط ده درصد ممکن است که به نتیجه برسد و نود درصد احتمال موفقیت وجود دارد. این #ایده بعد از #مطالعه_اولیه شکل می‌‌گیرد و باید آن روی #کاغذ آورد. این امر برای تعیین مسیر و حرکت در جهت تعیین شده مهم است و به عنوان زیرسازی تحقیق شناخته می شود. تا وقتی یک پژوهش گر، #مطالعه_اولیه نکرده، سؤالاتش مبهم است؛ بعد از #مطالعه، مسیر مشخص می شود. آن #ایده، علم اجمالی ماست که پس از #مطالعه_اولیه و رسیدن به علم تفصیلی، ثابت یا رد می شود. ادامه دارد... منبع: روش تحقیق عمومی بارویکرد علوم انسانی-اسلامی دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی دیدگاه خود را درباره این محتوا بنویسید.

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (۵) یادداشت کردن اندیشه‌های شخصی (1) وقتی #اندیشه_های_شخصی به ذهن یک پژوهش‌گر خطور می‌کند فور‌‌‌ا باید آنها را یادداشت نماید چرا که #اندیشه_های_شخصی مانند کتاب نیستند که هر گاه به آنها مراجعه کنید سر جایشان باشند بلکه اگر به موقع نوشته نشوند از ذهن پاک خواهند شد. حفظ و پرورش #اندیشه_های_شخصی فقط با «مکتوب شدن» اتفاق خواهد افتاد. این اندیشه‌ها را باید پروراند و نوشت و از جملاتی استفاده کرد که «يصح السكوت عليها» باشد. یعنی اگر یک سال بعد هم آن را بخوانیم با از بین رفتن سابقه ذهنی، باز هم بتوانیم بفهمیم چه چیزی نوشته ایم. بنابراین وقتی #اندیشه_های_شخصی خود را روی کاغذ می آوریم باید کاملا پخته مکتوب شوند به گونها که فرض را بر این بگذاریم که اگر از دنیا رفتیم و فردی خواست یادداشت های ما را جمع آوری و چاپ کند، برای او معنادار باشند. ادامه دارد... منبع: روش تحقیق عمومی بارویکرد علوم انسانی-اسلامی دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #اندیشه_های_شخصی #یادداشت_اندیشه_های_شخصی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی دیدگاه خود را درباره این محتوا بنویسید.

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (6) یادداشت کردن اندیشه‌های شخصی (2) بسیاری از دانش‌پژوهان از سختی کار پژوهش هراس‌مندند. از این رو از نوشتن گریزانند. یکی از راهکارها برای نوشتن مقاله و اثر پژوهشی، نوشتن و به اصطلاح "دست به قلم بودن" است. دست شما در نوشتن باید ورزیده شود. نوشتن کمک می‌کند آزادانه خود را بروز دهیم، به وضوح و روشنی نسبت به خود و اهدافمان دست یابیم و ایده‌های جدید خلق کنیم. فقط شروع کنید به نوشتن و به این فکر نکنید که می‌خواهید چه بنویسید یا چقدر خوب می‌توانید کلمات را روی کاغذ بیاورید. خود را ویرایش نکنید، فقط بنویسید. اگر نیاز به فکر کردن بیشتر دارید، می‌توانید کلمات یا عباراتی، چون اهداف، نقاط قوت من و … بنویسید و سپس از همان جا شروع کنید. خاطره بنویسید؛ می‌توان رویدادهای شخصی روزانه را پیش از خواب نوشت. آرزوهایتان را فراموش نکنید بال رویاهایتان را بر پهنه کاغذ بگسترانید. اگر از مدیران و مسئولان عصبانی هستید دق‌دلی‌تان! را بر روی کاغذ پیاده کنید. نامه‌ای به دوست، همسر یا فرزندانتان بنویسید. یک کلام؛ زندگیتان را بنویسید. برای از تو نوشتن مرا خیال تو کافی ست اگر رها کند این روزگار فتنه گری را... #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #اندیشه_های_شخصی #هنر_نویسندگی #یادداشت_اندیشه_های_شخصی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی دیدگاه خود را درباره این محتوا بنویسید. لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی سروش و ایتا @ghzresearch

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (7) یادداشت کردن اندیشه‌های شخصی (3) اندیشه های شخصی انواع مختلفی دارند. گاهی مستقیما به تجربیات پژوهشگر در مورد جهان پیرامون او مربوط می‌شوند، ممکن است نه از روی کتابی باشند و نه سابقه ذهنی در مورد آن داشته باشد و به طور گذرا مطلبی به ذهن فرد خطور نماید. گاهی اوقات اندیشه‌های شخصی، «مطالب جانبی» مقالات هستند. یعنی وقتی پژوهشگر مقاله‌ای می‌نوشته، چیزی به ذهنش خطور کرده که برایش جالب بوده و فکر می‌کرده که آن نکته می‌تواند نقطه شروع خوبی برای بحثی دیگر باشد. گاهی هم ممکن است با «نوشته‌های کوتاه» سر و کار داشته‌باشیم. پیشنهاد می‌شود اگر روحیه پژوهشی دارید این احساس و توانایی را از هم اکنون در خود ایجاد کنید: سعی کنید در مورد هر موضوع جذابی که با آن روبه رو می‌شوید مقاله ای کوتاه ولو یک صفحه‌ای بنویسید. فقط کافی است چیزی که در مورد آن فکر کرده‌اید را روی کاغذ بیاورید. البته لازم نیست حتما ارجاعی داشته باشد. عادت به تولید نوشته‌های کوتاه یک صفحه‌ای می‌تواند در راستای کار پژوهشی بسیار مفید واقع شود. منبع: روش تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #اندیشه_های_شخصی #هنر_نویسندگی #یادداشت_اندیشه_های_شخصی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی دیدگاه خود را درباره این محتوا بنویسید. لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی سروش و ایتا @ghzresearch

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (8) یادداشت کردن اندیشه‌های شخصی (4) اگر هدف تحقیق، متقاعد کردن استاد راهنماست، کار سخت نیست. اما اگر هدف ما نوشتن یک مقاله یا رساله واقعی است که یک نظریه نو را مطرح کند و به علم خدمت کند،باید روشمان این گونه باشد که از همان ابتدای شروع کار تحقیق تا پایان آن بنویسیم. درعمل خواهیم دید اگر یک محقق کاغذ و قلم به دست نباشد حتی نمی‌تواند فکر کند. ما باید عادت کنیم تا افکاری که به ذهنمان می‌رسد را فورا روی کاغذ بیاوریم. یادداشت‌های شخصی اصلا همین است؛ حتی کنار رختخواب و در اتوبوس، باید کاغذ و قلم همراهمان باشد. این عادت برای به ویژه ما ایرانی ها عادت خوبی است. زیرا اصولا ما با حرف زدن رابطه بیشتری داریم تا نوشتن! این یک مشکل تاریخی است. وقتی می‌خواهیم شفاهی صحبت کنیم می‌توانیم مستدل حرف بزنیم، اما هرگز در خودمان این توانایی را برای نوشتن به وجود نیاورده‌ایم. علم اگر نوشته نشود ضایع می‌شود. افرادی که با نوشتن پیوند نخورده‌اند استعدادشان شکوفا نشده‌است. در عصر رایانه، شرایطی به وجود آمده که اگر با بالاترین سرعت هم به پیش برویم، باز هم نگرانیم که نکند عقب بمانیم. این دوره، دوره ای نیست که بخواهیم به انتقال شفاهی مطالب اکتفا نموده و توانایی نوشتن را در خود به وجود نیاوریم. تنها راه به دست آوردن این توانایی، تمرین است. منبع: روش تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #اندیشه_های_شخصی #هنر_نویسندگی #یادداشت_اندیشه_های_شخصی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (9) طرح مسأله ارزش «سوال» در علم یادداشتی از استاد رسول جعفریان  در دانش، و همین طور در درس خواندن و درس دادن، مهم است که در هر زمینه و هر بحثی، بدانیم «مسأله» ما چیست. پیشرفت دانش، مدیون در آوردن «مسأله» است. مسأله از کجا در ذهن می آید؟ چطور امری تبدیل به مسأله می شود؟ این بسیار مهم است، چرا که نصف راه حل، در دانستن درست مسأله است. این امر در همه حوزه های علمی و دانشی مهم است. مثلا درتاریخ یا حتی ادبیات و یا مباحث فقه و حقوق، در هر زمینه ای باید دانست مسأله چیست؟ جالب است که رساله های عَملیه ما، مسأله به مسأله پیش می روند. این روش، بدین معناست که «مسأله» محور هستند. به نظر می رسد، این شکل، انتخاب بسیار درستی برای بیان مسائل بوده است. از مهم ترین نکات آموزشی، یعنی آنچه معلم باید برای دانش آموز و دانشجوی خود طرح کند، این است که به او یاد دهد، چطور مسأله یابی کند. این که در رساله دکتری یا پایان نامه ارشد، از دانشجو می خواهند که سوال اصلی خود را مشخص کند، برای همین است. گاهی در یک مقطع تاریخی در مورد موضوعات خاصی مسأله ای پدید می آید. مثلا در فقه سوالات تازه مطرح می شود که به آنها مسائل مستحدثه می گویند. برخی از این سوالات با تغییراتی که در زندگی پیش می آید، به مرور از بین می روند، به طوری که پس از چند سال یا صد سال، دیگر سوال های پیشین نیست، و طبعا جوابی هم در کار نخواهد بود. ادامه دارد... #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #مسأله #هنر_پرسشگری #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (10) طرح مسأله ارزش «سوال» در علم یادداشتی از استاد رسول جعفریان (2) «مسأله» در پیشرفت دانش آن قدر اهمیت دارد که به نظر می رسد، لازم است یک درس دو واحدی برای آن برای هر رشته تدارک دیده شود و ضمن آن به دانشجو گفته شود که در رشته مربوط به او، و یک درس خاص، از چه زمانی، اولین سوال پدید آمده، بعدها چگونه این سوالات توسعه یافته و چه پاسخ هایی به آنها داده شده. فلسفه و فیزیک، برای پاسخ دادن به سوالات بزرگتری هستند، چرا در تفکر ارسطویی دایره اهمیت داشت؟ نباید در این باره ساده نگریست. داستان پدید آمدن یک سوال، و پاسخ هایی که مثلا در مکتب ارسطویی به آن داده شده، مهم است. در مباحث کلامی هم همین طور است. چرا بحث از خلق قرآن مطرح شد؟ ریشه این مسأله در بحث صفات خدا به کجا بر می گشت. چه راه حلهایی برای آن ارائه شد. به نظر می رسد، می شود درسها را هم در قالب طرح «مسأله» هایی که از ابتدا پدید آمده، و «پاسخ هایی» که داده شده مطرح کرد. ذهن بچه های کوچک را هم می توان با سوال پرورش داد. مرتب از کودک باید پرسید فلان وضع، چرا چنین است و چه پاسخ هایی برای آن متصور است. ادامه دارد... #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #مسأله #هنر_پرسشگری #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی_مشهد لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی در ایتا، سروش و اینستاگرام @ghzresearch

گام نخست پژوهش ایده‌پردازی (11) طرح مسأله ارزش «سوال» در علم یادداشتی از استاد رسول جعفریان (بخش پایانی) تجربه نشان داده است که دانشجویان دوره لیسانس، در تحقیقات دانشجویی اغلب با طرح مسأله آشنا نیستند. بیشتر به توصیف می پردازند، در حالی که باید یادشان داد سوال طرح کنند، و به آن جواب دهند. علت ندانستن آنها این است که در آموزش هایی که در دوره دبیرستان به آنها داده شده، در باره «مسأله» بحث نشده است. آدم وقتی یک کتاب یا یک مقاله را می خواند، باید فکر کند این کتاب در حال پاسخ دادن به چه سوالی است. آیا مسیر پاسخ گویی درست است؟ آیا پاسخ درستی به مسأله داده است؟ شاید همه علم، این طور به شکل سوال و جواب نباشد، اما آنچه که سبب پیشر فت علم می شود، یعنی موضوعاتی که موضوعی برای دانستن بیشتر هستند، اغلب باطرح سوال می توانند علمی شوند. هرچه این سوالات دقیق تر باشد، و هرچه پاسخ دهنده، ظریف تر و دقیق تر و کاملتر به «مسأله» یا مسأله ها جواب بدهد، کار علم جدی تر پیش خواهد رفت. نباید به پاسخ های کوتاه که مشتمل بر حل همه جوانب مسأله نیستند، اکتفا کرد. همیشه باید از دانشجو خواست، هم مسأله را خوب و کامل طرح کند، و هم جواب را دقیق بدهد. باید به او گفت، «پاسخ» باید به گونه ای باشد، که از صد نفر مخاطب، اقلا هفتاد نفر آن را قبول کنند. باید به او گفت، باید پاسخ قوی تر از پاسخ های گذشته باشد. طبعا اگر مسأله ای از قبل حل شده، نیاز به پاسخ گویی ندارد. اما همیشه این احتمال وجود دارد که آن پاسخ، کامل نباشد. #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #مسأله #هنر_پرسشگری #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی_مشهد

#مقام_معظم_رهبری ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. حوزه، علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم صاحب حدائق نسبت به صاحب مدارک، گاهی لحن تندی به کار می‌برد؛ باز متقابلا مرحوم صاحب جواهر نسبت به صاحب حدائق در مواردی لحن بسیار تندی به کار می‌برد.مانعی هم ندارد. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد.جلوی سوال را نباید گرفت. حوزه باید قطع سوال نکند. قطع سوال به قطع دانش می انجامد. راه سوال را نباید بست. 89/08/02 #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #مسأله #هنر_پرسشگری #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی_مشهد

تفاوت مطالعه و تحقیق (2) اصلی ترین تفاوت کار پژوهشی با یک مطالعه عادی، نوآوری است. اگر شما در مورد زیدیه در ایران کتابی چهار جلدی بنویسید که تاریخ زیدیه در ایران، فرهنگ، حکومت ها، شخصیت ها و تمام کتاب های آنها را معرفی کنید و حتی زحمت فراوانی بکشید، این کار یک مطالعه محسوب می شود؛ اما اگر مقاله ای مختصر در حد دو صفحه بنویسید و حرف تازه ای درباره زیدیه بزنید، این یک کار پژوهشی خواهد بود. این یعنی تفاوت تحقیق با مطالعه، هیچ ربطی به اندازه و ابعاد و حجم کار ندارد بلکه اتفاقا درست به عکس است و معمولا یک کار تحقیقی، کوتاه است. نشریات خاصی وجود دارند که به این نوع مقالات اختصاص دارند. اگر به دنبال یک کار تحقیقی هستید، به ندرت می توانید چنین چیزی را در کتاب ها بیابید چرا که کتاب ها معمولا حاصل تحقیقات هستند نه خود تحقيقات. امکان ندارد که یک نفر به اندازه چهار جلد، حرف و نظر تازه داشته باشد. طبیعی است که می توان تصور کرد یک محقق، ده تا پنجاه صفحه حرف تازه داشته باشد اما نمی توان باور کرد که سه هزار صفحه حرف تازه داشته باشد. البته محال عقلی نیست، عادتا نمی شود. موتور اصلی جریان تولید علم، همین ویژگی نوآوری است. در آینده درباره چند و چون این موضوع سخن خواهیم گفت. ادامه دارد... منبع: روش تحقیق عمومی بارویکرد علوم انسانی-اسلامی دکتر #احمد_پاکتچی #آشنایی_با_روش_پژوهش #مطالعه #پژوهش #نوآوری #تولید_علم #ایده_پردازی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی_مشهد

بخوانید:👇👇👇 دیدگاه یکی از طلاب عزیز و دانش‌پژوه درباره فراگیری و پرداختن به تحقیق و پژوهش. باسم الحق. سلام علیکم. بدون اغراق کلاس و درس پژوهش برای حقیر بهترین درس در دوره تحصیلی بود. نه به خاطر اینکه بگم خیلی به این درس علاقه‌مند بودم.بلکه به این دلیل که چیزهای فراوانی آموختم. حقیقتش اینه که تو این سن دغدغه‌هایی هست که درس‌هایی مثل ادبیات و احکام من رو راضی نمی‌کرد تا اینکه در درس پژوهش آموختم که اگر در هر سطحی از دانش باشم باز باید محقق باشم وبرای محقق شدن نیاز دارم که ادبیات بخونم. نیاز دارم فقه و اصول بخوانم. پژوهش به من آموخت که کلیات ادبیات دریچه‌ایست به سوی تحقیق و پژوهش. اگه من قراره ادبیات بخونم به این دلیله که بتونم پژوهش کنم. یاد گرفتم درست بنویسم. علاقه‌مند به ادبیات فارسی شدم. بسیار علاقه‌مند به کتاب شدم.یادگرفتم مقاله بخونم. تا قبل از آن با مقالات بیگانه بودم. ابزارهای نور رو آموختم. سایت های مجازی تحقیق و پژوهش رو شناختم. واین ها از ابزار پژوهش است و پژوهش از آن ها بیگانه نیست. والبته پژوهش نه در حوزه، بلکه در زندگی برای انسان از اسباب ضرور است. یاد گرفتم اگه سوالی ایجاد می‌شود خودم بگردم دنبال جواب. این چنین پاسخ گفتن به سوال است که باعث رشدم می شود نه صِرف نشستن سر کلاس‌های خشک که شاید اگر سن کمتری داشتم لذت بیشتری از یادگیری آن می‌بردم... یادگرفتم کنجکاو باشم. سریع برای خودم سوال ایجاد کنم واین چنین خود را زیاد کنم (رب زدنی علما). پژوهش به من آموخت چگونه فکر کردن رو. و این به کل ثانیههای اندکی که در کلاس گذشت ارزشمنداست...پژوهش یعنی روش‌هایی برای رسیدن به سوال های بی پاسخی که گرهی از مشکلات می گشاید... #آشنایی_با_روش_پژوهش #مطالعه #پژوهش #نوآوری #تولید_علم #ایده_پردازی #مطالعه #کتاب #زبان_فارسی #پژوهش_مدرسه_علمیه_شهید_شفیعی_مشهد پژوهش مدرسه آماده بازتاب دیدگاه‌ها، پیشنهادها و به‌ویژه انتقادهای شما عزیزان است.👇👇👇 eitaa.com/GhasemZarif survey.porsline.ir/s/kJaV0tr لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی در اینستاگرام instagram.com/ghzresearch

#مقام_معظم_رهبری از لوازم علمی بودن این است که آموزش در حوزه باید با تفکر، تکرار و تحقیق همراه باشد. این نظام آموزشی جدید وارداتی از اروپا فاقد آن است و بر مبنای حفظ است. ما نباید به این سمت بغلتیم. هر برنامه‌ای که ما را به این سمت بغلتاند، برنامه نادرستی است. در برنامه ریزی‌های خودمان نگاه کنیم، ببینیم چه چیزی طلبه را به سمت حفظ‌گرایی می‌راند و از تفکر و تحقیق و مطالعه باز می‌دارد. حفظ‌گرایی درست نیست، مفید نیست. یکی از خصوصیات حوزۀ علمیه ما فکر کردن است. طلبه را باید از اوّلِ درس خواندن، وادار کرد به اینکه فکر کند. معروف بود می‌گفتند: «بدان ایدک الله» - چرا گفت بدان و نگفت بخوان؟ - منظور این است که اولا حس سوال‌پردازی را در طلبه زنده کند، بعد هم به او تفهیم کند که خواندن مراد نیست، دانستن مراد است. این بایستی برای برنامه‌ریزان ما واقعا به صورت یک دستورالعمل جامع باشد. منبع: اینجا را ببینید و بخوانید. #آشنایی_با_روش_پژوهش #ایده_پردازی #مسأله #هنر_پرسشگری #پژوهش_و_حوزه