شعری از قیصر امینپور
رفتن، رسیدن است
موجیم و وصل ما، از خود بریدن است
ساحل بهانهای است، رفتن، رسیدن است
تا شعله در سریم، پروانهاخگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است
ما مرغ بیپریم، از فوج دیگریم
پرواز بال ما، در خون تپیدن است
پر میکشیم و بال، بر پردهی خیال
اعجاز ذوق ما، در پر کشیدن است
ما هیچ نیستیم، جز سایهای ز خویش
آیین آینه، خود را ندیدن است
گفتی مرا بخوان، خواندیم و خامُشی
پاسخ همین تو را، تنها، شنیدن است
بیدرد و بیغم است، چیدن رسیده را
خامیم و درد ما، از کال چیدن است
☘☘☘
گزینهی اشعار قیصر امینپور، ص ۱۳۱.
#قیصر_امینپور
Hojat Ashrafzadeh _ Atasham Bash (320).mp3
8.68M
🎻#آتشم_باش
🎼حجت اشرف زاده
با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
حرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج
ای موی پریشان تو دریای خروشان
بگذار مرا غرق کند این شب مواج
یک عمر دویدیم و به جایی نرسیدیم
یک آه کشیدیم و رسیدیم به معراج
ای کشتۀ سوزاندۀ بر باد سپرده
جز عشق نیاموختی از قصه حلاج
یک بار دگر کاش به ساحل برسانی
صندوقچه ای را که رها گشته در امواج
🔻فقیر و غنی
کاروانی از کوفه به قصد مکّه برای موسم حج حرکت کردند. یک نفر پیاده و سر برهنه همراه ما (سعدی) از کوفه بیرون آمد. او پولی نداشت و آسودهخاطر همچنان ره میپیمود.
توانگری شترسوار به او گفت: ای تهیدست کجا میروی؟
برگرد که در راه بر اثر ناداری بهسختی میمیری.
او سخن شترسوار پولدار را نشنید و همچنان به راه خود ادامه داد تا اینکه به نخلهی محمود، یکی از منزلگاههای نزدیک حجاز رسیدیم. در آنجا توانگر شترسوار درگذشت.
فقیر پابرهنه در کنار جنازهی او آمد و گفت: ما بهسختی نمردیم و تو بر شتر نیرومند، سواره بمُردی!
حکایتهای #سعدی