🔖فیش منبر 🔖 #حضرت_ابوطالب علیه السلام 💠 پدر مولای ما 💠 🔷تولد ابوطالب 🔷نام ابوطالب 🔷جلوه هایی از ایثار و فداکاری ابوطالب 🔷بحث و تحلیلی در ایمان ابوطالب 🔷تذکر و نتیجه گیری 🔷طرح ایمان ابوطالب ریشه سیاسی دارد ✍۲۶ رجب سالروز وفات حضرت ابوطالب علیه السلام

🔖فیش منبر 🔖 #حضرت_ابوطالب علیه السلام 💠سیمای درخشان حضرت ابوطالب علیه السلام 💠 ▪️نام ابو طالب علیه السلام ▪️آخرین حجت در عهد فترت ▪️سیمای ابو طالب در کلام قدسی ▪️ابو طالب از دیدگاه پیامبر صلی الله علیه و آله ▪️ابو طالب از دیدگاه علی علیهماالسلام ▪️از دیدگاه امام سجاد علیه السلام ▪️از دیدگاه امام باقر علیه السلام ▪️آن گاه بیش از 10 دلیل برای ایمان او اقامه می کند. ▪️از دیدگاه امام صادق علیه السلام ▪️از دیدگاه امام رضا علیه السلام ▪️از دیدگاه حضرت بقیة اللّه علیه السلام ▪️سیمای ابو طالب در آیینه کتاب ▪️وفات ▪️عذر تقصیر

🔖فیش منبر 🔖 #مبعث 💠اخلاق و رفتار وجود نازنین نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم 💠 🔻استاد قرائتی🔻 #عید_مبعث #بعثت_پیامبر_اکرم

🔖فیش منبر 🔖 #مبعث 💠مسئولیت سنگین رسالت نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم 💠 🔻استاد انصاریان🔻 #عید_مبعث #بعثت_پیامبر_اکرم

Pdf #سخنرانی مکتوب با موضوع بعثت و مکارم اخلاق پیامبر #استاد_مومنی ♦️متن این سخنرانی کاملا تایپ شده ودارای فهرست بندی می باشد ضمنا ویراستاری و منبع شناسی انجام شده است و تمامی منابع ذکر شده است . 🕹مناسبت: #عید_مبعث 🕹مخاطب: عام 🕹موضوع: بعثت و مکارم اخلاق پیامبر 🕹برگرفته از سخنان استاد مومنی 🕹تعداد جلسات: ۱ جلسه 🕹تعداد صفحات :24 صفحه 🗳فهرست 🗳مقدمه 🗳ارسال رُسُل، نعمتِ با منت 🗳فلسفه ارسال رسل، اتمام مکارم اخلاق 🗳امتحان خود به مکارم اخلاق 🗳نشانه های مکارم اخلاق 1-الیقین 2- والقناعه 3- والصبر 4- والشکر 5- والحلم 6- حسن خلق 7- سخا 8- والغیرت 9-والشجاعه 10- والمُروه

. #امام_حسین علیه_السلام #28رجب ◼️ چهار " عبدالله " هنگام خروج اباعبدالله الحسین سلام الله علیه جلوی حضرت را گرفتند 👈🏼👈🏼 به مناسبت ۲۸ رجب ، مصادف با خروج سیدالشهدا علیه السلام از مدینه هنگامی که امام حسین علیه السلام از مدینه خارج شدند افرادی تلاش کردند حضرت را از این حرکت باز بدارند که از جمله آنها چهار نفر مسمی به عبدالله هستند : ➊ عبد اللّه بن مُطیع عبد اللّه بن مطیع، امام حسین (علیه السلام) را در بین راه مدینه به مکه ملاقات کرد و به ایشان عرض کرد: «به فدایت گردم! از خدا برای شما طلب خیر می‌کنم، مبادا از مکه به سوی کوفه حرکت کنی؛ چرا که کوفه همان شهر بدخاطره‌ای است که پدرت را در آن‌جا کشتند و برادرت امام حسن مجتبی را در چنگ دشمن رها کردند .. در حرم و خانه خدا بمان در آن‌جا بمان تا مردم از اطراف به گرد تو جمع گردند. ➋ عبدالله بن زبیر ابن زبیر با این‌که قلبا از رفتن امام حسین به کوفه خوشحال بود؛ ولی برای حفظ ظاهر و رفع اتهامات به حضرت پیشنهاد کرد که در مکه اقامت کند تا او با امام بیعت نموده، مردم نیز با امام بیعت نمایند. این کار بدین جهت بود که از خود رفع تهمت کند و مردم این پیشنهاد را به عنوان حسن نیت و خیرخواهی او تلقی کنند. حضرت فرمود: «یابْنَ زُبَیر لَئِنْ اُدْفَنُ بِشاطِی ء الْفُراتِ اَحَبُّ اِلَی منان اَدْفَنَ بِفِناءِ الْکعْبَه؛ پسر زبیر! اگر در سرزمین فرات دفن شوم، برایم بهتر است از این‌که در آستانه کعبه به خاک سپرده شوم.» ➌ عبدالله ابن عمر وقتی از جریان حرکت امام حسین به سوی کوفه باخبر شد، محضر آن حضرت رسید و از ایشان خواست که با گمراهان سازش کند. همچنین او را از جنگ و کشته شدن برحذر داشت. امام در پاسخ او فرمود: «ای ابا عبد الرحمن! مگر نمی‌دانی که یک نمونه ناچیز بودن دنیا در نزد خدای تعالی این است که سر یحیی بن زکریا به عنوان هدیه نزد زنی بدکاره از بنی اسرائیل فرستاده شد؟ آیا نمی‌دانی که بنی اسرائیل از طلوع فجر تا طلوع آفتاب هفتاد پیامبر خدا را می‌کشتند و بعد مثل اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده و حرکت ناروایی رخ نداده است، در بازارها نشسته و مشغول خرید و فروش می‌شدند؟ خداوند در کیفر آنان شتاب نکرد و به موقع از آن‌ها انتقام گرفت. ای ابا عبد الرحمن! از خدا بترس و از یاری من روی برمگردان.» ➍ عبدالله ابن عباس عبد اللّه بن عباس به ملاقات امام حسین آمد و امام را سوگند داد که در مکه بماند. وی اهالی کوفه را مذمت نمود و به حضرت عرض کرد: شما نزد کسانی می‌روید که پدرتان را کشته و برادرتان را مجروح ساخته‌اند و مسلما با شما چنین رفتار خواهند کرد. امام در جواب ابن عباس فرمود: «یا ابْنَ عَمّ آ ِنِّی وَاللَّهِ لَاَعْلَمُ اَنَّک ناصِحٌ مُشْفِقٌ وَلکنِّی اَزْمَعْتُ وَاَجْمَعْتُ عَلَی الْمَسِیرِ؛ ای پسر عمو! به خدا قسم می‌دانم تو نصیحت گر دلسوزی هستی؛ ولی من تصمیم گرفته‌ام که (به سوی عراق) بروم.» #خروج_کاروان_از_مدینه .

#دهه_اول_شعبان_المعظم #با_حسین_علیه_السلام #میلاد_امام_حسین #فیش_منبر #3شعبان 🔴 [جلسه‌ی اول] #ایام_ولادت_حضرت_سیدالشهدا_علیه_السلام ۲۹ بهمن ۱۴۰۱شمسی 👈🏼 فیش منبرهای #رجب1444 👈🏼 ولادت مولانا سیدالشهدا صلوات‌الله‌علیه 📚 مطالب مطرح شده: ۱. مدح امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه ۲. در ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و گوشه‌ای از فضائل آن‌حضرت ۲/۱. صلصائل، آزاد شده‌ی سیدالشهدا علیه‌السلام ۳. شناخت‌نامه سیدالشهدا علیه‌السلام

. #نوحه_سنتی #زمزمه #سبک_نسیمی_جانفزا_می_آید #خروج_کاروان_از_مدینه نسیمی جانفزا می آید بوی کرببلا می آید واویلا واویلا واویلا کاروانی به راه افتاده- مادری ناله ها سرداده شد حسین راهیِ کربلا واویلا واویلا واویلا نسیمی جانفزا.... * آمده بدرقه یک مادر-می زند شانه مویِ اکبر کن تماشا به چشمان تر وداعِ اکبر ولیلا را واویلا واویلا واویلا * می کند گریه ام البنبن-گوید عباس من دلغمین همه حرفم به تو باشد این جان تو جانِ پورِ زهرا واویلا واویلا واویلا * بِکِش ناز همه دخترها-جان ِ تو جانِ این خواهرها نشکند غرور معجرها لحظة بی کسی در صحرا واویلا واویلا واویلا دورِ گهوارة اصغر باش-دائما دورِ این مادر باش فکرِ این رباب مضطر باش پرنگهداری تو مشکش را واویلا واویلا واویلا * شب جمعه شد وغوغا شد- روضه خوانِ حرم زهرا شد واویلا واویلا واویلا مادرت روضه بر پا کرده-برایت ظرفِ آب آورده کرده با گریه محشر بر پا واویلا واویلا واویلا بُنَی بُنَی جان من-دورِ تو حلقه میزد دشمن وای از آن غارت پیراهن بر سر جسم تو شد دعوا واویلا واویلا واویلا رویِ نیزه سرت را بردند-باکتک خواهرت را بردند معجر دخترت را بردند وای از آن غروب عاشورا واویلا واویلا واویلا #قاسم_نعمتی ✍ #خروج_کاروان_از_مدینه .

. #خروج_از_مدینه یادعهد عالم قالوا بلا دارد حسین از مدینه رو بسوی کربلا دارد حسین بی وفا دید آشنایان دیار خویش را شوق جمعی آشنای با وفا دارد حسین کاروانی بار بست ازمرد و زن پیروجوان هر چه اهل بیت وخویش واقربا دارد حسین اختیار غربت و ترک دیار و دار خویش الله الله داغ زین ماجرا دارد حسین در دل شب خائفاً طیّ مراحل می کند صحبت صیاد و از مرغ قطا دارد حسین خوف صیّادان و ظلمات شب و بیراهه راه رهنما از شوق و تقدیر و قضا دارد حسین مأمن عالم یکی مأمن بخود جوید ولی در همه عالم یکی مأمن کجا دارد حسین بسکه جوشد از زمین و آسمان بارد بلا هر قدم دریای پر موج از بلا دارد حسین غرق طوفان حوادث کی شود فُلک نجات بر چنین کشتی خدایی ناخدا دارد حسین دوستان با دشمنان هم عهد و با وی در کمین باز با هر دو سر صلح وصفا دارد حسین آن شهنشاهی که عالم در ید فرمان اوست کار و سر با مشتی اعراب گدا دارد حسین مبتدائی بردو هجرت در دل شب از وطن بس خبرها در پی این مبتدا دراد حسین تشنگان خون خود را تشنگان بیند بر آب آبشان آماده از بهر سقا دارد حسین بسته احرامی به سوی بیت حق اما بحق روی دل با کعبۀ مقصود ها دارد حسین ای خلیل الله چه نازی برمقام کعبه ات کربلائی کعبۀ اهل ولا دارد حسین کعبه ای از سنگ و آب وگل بنا داری ولی در دل صد پاره بشکسته خدا دارد حسین هفت سعی اندر صفا داری ولی از رزمگه تا خیم هفتادویک سعی و صفا دارد حسین نازم آن ذبح عظیمی که بخود هفتاد ویک بی بدل رشک ذبیح الله فدا دارد حسین زمزمی داری که هر چه هست غیر از چشمه نیست چشمه هایی از سرشگ چشمها دارد حسین هر کسی اندر زمانه یادگاری از کسیست یادگاری از تمام انبیا دارد حسین زآدم و نوح و خلیل الله وموسی و مسیح تا محمد آیتی در خود نما دارد حسین بهر اثبات حسین است از من ومن ازحسین در برش جانی چو شبه مصطفی دارد حسین مصطفی را گر براقی در شب معراج بود بر عروجش رفرف از نوک جدا دارد حسین آدم از جنت برون از ترک اولاد شد اگر دوری از فردوس و یثرب بی خطا دارد حسین نوح اگر طوفان آب انگیخت از عصیان قوم در جهان طوفانی از خون دائماً دارد حسین آتش نمرود اگر گلشن بر ابراهیم شد بر خیام آتشین زین العبا دارد حسین پیش فرعون ار کلیم الله عصا را تکیه داد بر سنانش تکیه بر جای عصا دارد حسین زنده دارد قتل یحیا را به قتل خویشتن سر بریده جلوه در دشت طلا دارد حسین گر علی انگشتری بخشید و آمد انَّما در سر انگشتری انگشت عطا دارد حسین گر شهیدان را کفن باید لباس خویشتن از چه رو یا رب کفن از بوریا دارد حسین با عروس قتل هم آغوش و دست از خون خضاب حجله ای از قتلگه بر کدخدا دارد حسین در فضای اوج همت عالمی در زیر پر پر زند بی پرچو عباسی هما دارد حسین غم مخور ذهنی که ذهنت گشته با غم غوطه ور در خورش بهر صفا نور وجلا دارد حسین مرحوم #ذهنی_زاده✍ #حرکت_کاروان_از_مدینه #خروج_کاروان_از_مدینه .

شاید براتون سوال باشه 🔹 چجوری تبیین کنیم؟ 🔸چه چیزی رو تبیین کنیم؟ 🔹خب حالا محتواش رو از کجا پیدا کنیم؟ 📌 نهضت تبیین به شما عزیزان پیشنهاد می دهد فایل صوتی فوق را گوش کنید. #جهاد_تبیین

. #گریز_مناجاتی آیه‌ ای که حضرت علی(ع) وقتی به آن میرسید اشک از دیدگانش جاری میشد و مدام آنرا تکرار میکرد: آیا انسان گمان میکند که به حال خود رها شده است؟! ( سوره قیامت آیه 36) أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى﴿۳۶﴾ آيا انسان گمان مى ‏كند بى‏ هدف رها مى ‏شود (۳۶) سوره قیامت👇 يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ(13) و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!(13) بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(14) بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،(14) .

. در روایات از امام مهدی (عج) به عنوان خونخواه امام حسین (ع) و منتقم واقعه دردناک کربلا تعبیر می شود. این صفت در دعای ندبه نیز برای حضرت بقیه الله الاعظم (عج) به کار رفته است که در ذیل شرح و چرایی آن تبیین می شود:   «أَیْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِیَاءِ أَیْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاءَ؛ کجا است کسی که خون انبیا و فرزندان انبیا و شهید کربلا را مطالبه کرده و انتقام بگیرد؟»   در این فراز بخش دیگری از اقدامات حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف نشان داده شده است که آن انتقام و قصاص از دشمنان جبهه حق و قاتلان انسان های حق طلب است که در رأس آنها انبیای گرامی و وجود مقدس سیدالشهدا است. درباره این جملات آیاتی وجود دارد که به توضیح آنها کمک می کند و ما برخی از آنها را با نکاتش می آوریم. باید دوباره به این نکته اشاره کرد که امام زمان عليه‌السلام جلوه مهر و لطف خداوند بر اهل زمین است و اگر شمشیرکشیدن و جنگی نیز وجود دارد، در برابر ستمگران و مستکبرانی خواهد بود که مانع بارش رحمت الهی بر مردم هستند. در حقیقت شمشیر امام زمان عليه‌السلام برای کسانی کشیده خواهد شد که جز منطق زور، چیز دیگری نمی فهمند؛ مانند اسرائیلی های امروز. آیا این صهیونیسم قابل نصیحت است؟! آیا سازمان ملل می تواند او را مهار کند؟! آیا آمریکا می تواند آن را کنترل کند؟! اصلاً چه قدرتی می تواند اسرائیل را در جای خود بنشاند؟ این اسرائیل است که جز منطق زور چیزی نمی فهمد، وگرنه امام زمان عليه‌السلام سر تا پا مهر و عطوفت است.   آیه اول   «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً؛ و هر کس مظلوم کشته شود، قطعاً برای ولیّ او تسلّط (و اختیار دیه یا قصاص) قرار داده ایم».   نکته ها   ۱. در روایات یکی از مصادیق «ولی»، حضرت مهدی عليه‌السلام شمرده شده که انتقام جدّ عزیزش امام حسین عليه‌السلام را خواهد گرفت. امام محمد باقر عليه‌السلام در تفسیر آیه «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً» فرمودند:  منظور این آیه، امام حسین عليه‌السلام است؛ زیرا آن بزرگوار مظلومانه شهید شد و ما امامان خونخواه آن حضرت (ع) هستیم. هنگامی که قائم ما خاندان قیام کند، خون امام حسین عليه‌السلام را طلب خواهد کرد.   ۲. بنابر روایات حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف انتقام گیرنده دشمنان اسلام است. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: قال الله: و به أنتقم من أعدائی؛ خداوند فرموده است که به وسیله او(مهدی) از دشمنانم انتقام خواهم گرفت.   همچنین امام صادق عليه‌السلام فرمودند: إذا قام قائمنا انتقم لله و لرسوله و لنا أجمعین؛ وقتی قائم ما قیام کند، انتقام خدا و رسولش و همه ما را خواهد گرفت.   ۳. حمایت خداوند از مظلوم و سپردن حق قصاص به ولیّ دم، هم عامل بازدارنده از آدم کشی و هم بازدارنده از اسراف در قصاص است: «جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً».   ۴. قرار دادن حقّ قصاص، برای حمایت از مظلوم است: «جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً».   ۵. اولیای مقتول دارای حق قصاص و کشتن قاتل هستند: «جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً».   ۶. «انتقام خدا» در قرآن به معنای مجازات و کیفر است، نه کینه توزی؛ مانند آیه: «فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِی الْیَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلِینَ؛ سرانجام از آنان انتقام گرفته و در دریا غرقشان ساختیم، زیرا آیات ما را تکذیب کردند و از آنها غافل بودند».   آیه دوم   «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا إِلی قَوْمِهِمْ فَجاؤُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ؛ و البتّه ما پیش از تو پیامبرانی را به سوی قومشان فرستادیم، پس آنان دلایل روشن برای مردم آوردند، (برخی ایمان آوردند و بعضی کفر ورزیدند) پس، از کسانی که مرتکب جرم شدند انتقام گرفتیم، و (مؤمنان را یاری کردیم که) یاری مؤمنان حقّی است بر عهده ما».   نکته ها   ۱.در این آیه چهار برنامه و سنّت الهی مطرح شده است:   الف) سنّت فرستادن پیامبر؛ ب) سنّت معجزه داشتن انبیا؛ ج) کیفر مجرمان؛ د) نصرت مؤمنان.   ۲. مسأله نصرت مؤمنان در قرآن چندین بار مطرح شده است؛ از جمله:   الف) اگر شما خدا را یاری کنید، او نیز شما را یاری می کند: «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْكُمْ». ب) کسانی که در راه ما تلاش و مجاهده کنند، ما راه های خود را به آنان نشان خواهیم داد: «وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا». ج) ما قطعاً پیامبران و مؤمنان را یاری خواهیم کرد: «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا». د) عاقبت و سرانجام نیک از آنِ متّقین و پرهیزکاران است: «وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ».

۳. آشنایی با تاریخ، عامل تسلّی است: «مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا- فَانْتَقَمْنا- نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ». ۴. ابتدا کار فرهنگی و ارشاد، سپس برخورد با مجرمان: «فَجاؤُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَانْتَقَمْنا». ۵. مخالفان انبیا، مجرمانی محکوم و مغلوب هستند: «فَانْتَقَمْنا- أَجْرَمُوا». ۶. انتقام از مجرم، یکی از مصادیق نصرت مؤمنان است: «فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا- نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ». ۷. پیروزی مؤمنان، وعده ی قطعی خداوند است (گرچه در ظاهر شهید شوند ولی به هدفشان می رسند): «کانَ حَقًّا عَلَیْنا». ۸. هرچند انسان از خدا طلبی ندارد؛ ولی خداوند یاری مؤمنان را بر خود لازم کرده است: «حَقًّا عَلَیْنا».   آیه سوم   «وَ لَكُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ ای صاحبان خرد! برای شما در قصاص، حیات (و زندگی نهفته) است. باشد که شما تقوا پیشه کنید».   نکته ها   ۱. گویا آیه در مقام پاسخ به یک دسته ایرادهایی است که به حکم قصاص، به ویژه از سوی روشنفکر نمایان مطرح می شود. قرآن می فرماید: حکم قصاص برای جامعه انسانی تأمین کننده حیات و زندگی است. قصاص یک برخورد و انتقام شخصی نیست، بلکه تأمین کننده امنیّت اجتماعی است. در جامعه ای که متجاوز قصاص نشود، عدالت و امنیت از بین می رود، آنچنان که گویا آن جامعه مرده است. چنانکه در پزشکی، کشاورزی و دامداری، لازمه حیات و سلامت انسان، گیاه و حیوان از بین بردن میکروب ها و آفات است.   ۲. اگر به بهانه اینکه قاتل هیجان روانی پیدا کرده، او را رها کنیم، هیچ ضمانتی نخواهد بود که در جنایت های دیگر این بهانه مطرح نشود، چون تمام جنایتکاران در سلامت، آرامش روحی و فکری دست به جنایت نمی زنند. بنابراین، تمام خلافکاران باید آزاد باشند و جامعه سالم نیز باید به جنگل تبدیل شود تا هرکس بر اثر هیجان و دگرگونی های روحی و روانی بتواند هرکاری را انجام دهد. گمان نکنیم که دنیای امروز، دنیای عاطفه و نوع دوستی است و قانون قصاص، قانونی خشن و ناسازگار با فرهنگ حقوق بشر دنیاست. اسلام در کنار حکم قصاص، اجازه عفو و اخذ خون بها داده تا به مصلحت اقدام شود.   ۳. توجیهاتی مانند اینکه از مجرمان و قاتلان در زندان با کار اجباری به نفع پیشرفت اقتصادی بهره گیری می کنیم، قابل قبول نیست. چون این برنامه ها، تضمین کننده امنیت عمومی نیستند. اصل، مقام انسانیت و جامعه عدالت پرور است، نه دنیای پرخطر همراه با تولید بیشتر، آن هم به دست جنایتکاران و قاتلان!   ۴. از آنجا که قانون قصاص، ضامن عدالت، امنیت و رمز حیات جامعه است، در پایان این آیه می فرماید: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» یعنی اجرای این قانون، موجب خودداری و جلوگیری از بروز قتل های دیگر است.   ۵. اجرای عدالت، تضمین کننده حیات جامعه است: «لَكُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ».   ۶. تعادل میان رأفت و خشونت لازم است. خدایی که رحمن و رحیم است، قصاص را رمز حیات می داند: «لَكُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ».   ۷. حذف عنصر خطرناک، یک اصل عقلانی است: «یا أُولِی الْأَلْبابِ».   ۸. زود قضاوت نکنید. ممکن است در برخورد سطحی، قصاص را امر خوبی ندانید ولی با خرد و اندیشه در می یابید که قصاص رمز حیات است: «یا أُولِی الْأَلْبابِ».   ۹. تقوا و دوری از گناه، فلسفه احکام دین است. چه احکام عبادی و چه قضایی: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ».   ۱۰. قصاص، سبب بازداری مردم از تکرار قتل است: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ».   منبع: شرح قرآنی #دعای_ندبه - محسن قرائتی 📚 #سایت_شبستان #گریز_زیارت_عاشورا ... وَاَکْرَمَنى بِکَ، اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمام مَنْصُور مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّد ص ... وَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ اِمام هُدىً ظاهِر ناطِق بِالْحَقِّ مِنْکُمْ....

. #امام_زمان #دعای_ندبه «أَیْنَ صَاحِبُ یَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَایَهِ الْهُدَی أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَ الرِّضَا؛ کجاست صاحب روز پیروزی و گسترنده پرچم هدایت؟ کجاست گردآورنده پراکندگی صلاح و رضا؟»   در این دو فراز به ویژگی های دیگر امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و حکومت جهانی وی اشاره شده است. یکی اینکه، امام صاحب روز فتح است و دیگری آنکه، پراکندگی و تفرقه مردم را اصلاح می فرماید. درباره اصلاح تفرقه قبلاً سخن گفتیم؛ اما درباره روز فتح در قرآن کریم آمده است: «وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِین قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِیمانُهُمْ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ؛ و کفّار می پرسند: اگر راست می گویید، این پیروزی (شما) چه زمانی است؟ بگو: (بدانید که در) روز پیروزی، ایمان آوردنِ کسانی که کفر ورزیدند به حالشان سودی نخواهد داشت و به آنان مهلت داده نخواهد شد».   نکته ها   ۱. امام صادق عليه‌السلام در تفسیر این آیه فرمود: «یَوْمُ الْفَتْحِ یَوْمٌ تُفَتَّحُ الدُّنْیَا عَلَی الْقَائِمِ؛ روز فتح روزی است که دنیا به دست حضرت قائم فتح می شود».   ۲. آری ایمان، در لحظه اضطرار سودی ندارد: لا یَنْفَعُ ... إِیمانُهُمْ. در بخشی از آیه ۱۵۸ سوره انعام نیز می خوانیم: «یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّكَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً؛ روزی که بعضی از نشانه های پروردگارت بیاید کسی که پیش از آن ایمان نیاورده یا در مدّت ایمان خود کار خیری را کسب نکرده، ایمان آوردنش سودی ندهد». جالب این است که امام صادق عليه‌السلام درباره آن فرمود: آیات عبارت از ائمّه است و آیت منتظره، حضرت قائم عليه‌السلام است و در روز ظهورش که با شمشیر بپاخیزد، ایمان کسی که پیشتر ایمان نیاورده باشد، به وی سود نرساند، گرچه به پدران گذشته وی ایمان آورده باشد.   ۳. گرچه مهلت دادن از سنّت های الهی است: «أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً»؛ ولی آن هم دارای حدّ و مرزی است: «وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ». ................ یادت نرود همیشه فردایی هست در قلب کویر؛ آب گوارایی هست گر موج زند جهان ز نامردی‌ها نومید نباش، عزیز زهـرایی هست #اللهم_عجل_لولیک_الفرج .

. #حفظ_آبرو آبرومندی و آبروداری منبر ۲۰ دقیقه ای🕙 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏ ☑️مقدمه یکی از موضوعات اخلاقی مهم و دارای اولویت که باید در جلسات ایمانی از آن حرف زده شود موضوع آبرو و حرمت مؤمن است . ➖«آبرو» از دو کلمه «آب» و «رو» تشکیل شده است. در عربی « ما الوجه» به همان معنا به کار رفته است ؛ ➖ در قرآن و حدیث و کتب اخلاقی، تحت عناوین مختلف از قبیل عفت وتعفف ، وجه و وجاهت، حرمت مؤمن،  غیبت و بهتان در این خصوص بحث صورت گرفته است. ➖ از آن جایی که قرآن کریم، انسان را موجودی برخوردار از کرامت و شرافت ذاتی دانسته: «وَ لَقد کَرّمنا بَنی ءَادَم» پس  گرامی داشت انسان یک تکلیف الهی است که می طلبد افراد با ایمان همواره و به طور طبیعی درمقابل هر آن‌چه حرمت خود یا دیگری را تهدید می کند، عکس‌العمل‌نشان‌ دهند. ➖خداوند ملاک اعتبار و آبرومندی انسان را در تقوا دانسته است؛ » إنَّ أکرَمَکُم عِنداللّهِ أتقیـکُم.» گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! ➖یکی از بالاترین سرمایه های انسان ها، آبرو است. هر انسانی از آشکارشدن ضعف ها و عملکردهای زشت خود در هراس است. از دست رفتن وجهه و آبرو، سرآغاز بسیاری از هنجارشکنی ها، بزهکاری ها و گناهان است. ➖ آبروداری در تعالیم اسلام هم تکلیف خود انسان است و هم حقی است که بر دیگران دارد. پس بحث آبرو را در دو محور آبرومندی و آبروداری میتوان تصور کرد به این معنا که انسان نسبت به حفظ آبروی خویش مکلف است و ما از این مهم با عنوان آبرو مندی تعبیر کردیم و از عبارت آبرو داری تکلیف اخلاقی و اسلامی حفظ آبروی دیگران را قصد کرده ایم . ➖ تکلیف اجتماعی در خصوص آبروداری در سه مرحله قابل تصور است چنانچه نقطه مقابل آن یعنی رذیله آبرو ریزی نیز در سه مرحله قابل تصور است؛ ➕ دغدغه آبروی افراد ➖نقشه کشی برای آبروی افراد ➕سعی در حفظ آبروی افراد ➖اقدام به آبرو ریزی افراد ➕ اقدام به اعاده حیثیت ➖ممانعت از اعاده حیثیت ☑️نکته ای تفسیری إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ کسانی که دوست دارند زشتیها( در مورد نوامیس افراد) در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید! ➖فیلسوف بزرگ جهان تشیع جناب ملا صدرا در توضیح آیه فوق نکته جالب نوشته اند؛ خداوند در این آیه نه برای تشییع فاحشه (آبرو ریزی) بلکه برای دوست داشتن تشییع فاحشه وعده عذاب داده است؛ چرا که کسی که قوه عاقله را در گناه به کار می برد قباحت کار ش نسبت به کسی که قوه شهوت و غضب را در گناه به کار گرفته بیشتر است چون قوه عقل برای خداوند عزیز و مقدس است و کسی که آن را در گناه به کار بگیرد قبحش بیشتر است. ➖به نظر می آید هر دوست داشتنی از مقوله نیت نیست تا گفته شود طبق احادیث برای نیت گناه، گناهی نیست، زیرا آن احادیث، مربوط به گناهانى است که عمل خارجى دارد، و نیت، مقدمه آن است مانند: ظلم، دروغ و غصب حقوق، نه گناهانى که ذاتاً جنبه درونى دارند و عمل قلبى محسوب مى شود، (مانند شرک و ریا و کتمان شهادت و حب و بغض). و برخی نیت ها زمينه گناه را فراهم مي کند و به روح و روان انسان صدمه مي زند و تاريکي در اطراف روان و روح انسان ايجاد مي کند. 🔴مجازات برای آبرو ریزی خداوند ،برای آبروریزی و متّهم کردن دیگران علاوه بر عذاب اخروی ، مجازات شلاق ، در نظر گرفته است؛ نظیر آیه حدّ قذف : «والّذینَ یَرمُونَ المُحصَنـتِ ثُمَّ لَم یأتوا بِأربَعةِ شُهداء فاجلِدوهُم ثَمـنینَ جَلدَةً و لاتَقبَلوا لَهم شَهـدةً أبداً و أولـئِک هُمُ الفـسِقونَ؛   و کسانی‌که به زنان شوهردار نسبت زنا می‌دهند؛ سپس چهار گواه نمی‌آورند، هشتاد تازیانه به آنان بزنید و هیچ‌گاه شهادتی از آنان نپذیرید و اینان خود فاسقند». ➖«قذف» اتهام  زنا و لواط است.قذف در لغت به معنای پرتاب کردن با سنگ، سخن و... است.گفته شده کسی که قذف می‌کند در واقع نسبت ناروایی به سوی دیگری پرتاب می‌کند. ➖در تفسیر نمونه، می نویسد: هدف از اجرای حد قذف حفظ آبروی انسان‌ها و جلوگیری از مفاسد اجتماعی و اخلاقی قذف است. اگر افراد فاسد در صورت اتهام و نسبت ناروا به دیگران، مجازات نشوند، آبرو و حیثیت مردم در معرض خطر قرار می‌گیرد و موجب بدبینی مردم نسبت به یکدیگر و فروپاشی خانواده‌ها می‌شود.(۱) #سخنرانی_مکتوب 🔻 ادامه دارد 👇

نکته: آبرو ریزی مجاز در کتب اخلاق اسلامی تحت عنوان «مسوغات‌غیبت» مواردی را بر شمرده اند که غیبت کردن و حتی بردن آبرو در آن موارد جایز است. متجاهر به فسق یعنی کسی که آشکارا و بی مهابا فحشا و منکرات مرتکب می شود و در واقع آبرویی ندارد که ریخته شود در این مورد بیان سخنی که مشتمل بر بی آبرویی است اشکال ندارد. همین طور ستمگر و خائن به حقوق مردم که مثلا به عنوان کارگزار حکومت به مردم ستم می کند در مواردی، بیان معایب چنین شخصی در جهت تظلم و جلوگیری از ظلم به عموم اشکال ندارد. ا ꧂ آبــــرو داری در قرآن کریم꧁ ➖ خداوند ﷻ در قرآن کریم مومنان را ازهرگونه قضاوت درباره دیگران بدون علم و آگاهی ممنوع کرده است، چنان که فرمود:« ولاتقفُ ما لیس لک به علمُ انّ السّمع و البَصرَ والفؤاد کلّ اولئک کان عنهُ مسئولاً» چیزی را که به آن علم و آگاهی نداری دنبال مکن زیرا گوش و چشم و دل ، همه در پیشگاه خدای متعال مورد سوال خواهد گرفت. ➖در آیاتی از سوره نور مومنان را نسبت به سخن گفتن درباره تهمت های ناروا نسبت به افراد بر حذر داشته است؛ إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ. چون [که آن تهمت بزرگ را] زبان به زبان از یکدیگر می گرفتید و با دهان هایتان چیزی می گفتید که هیچ معرفت و شناختی به آن نداشتید و آن را [عملی] ناچیز و سبک می پنداشتید و در حالی که نزد خدا بزرگ بود.[ نور/۱۵] ➖در ادامه آیه فوق سکوت مؤمنان در برابر سخنان آبرو زیر نکوهش فرمود و به مؤمنان تکلیف فرمود که اگر دیدی دارند با آبروی افراد بازی می‌کنند ساکت نباش و از آبروی مومن دفاع کن وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَكَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ  و چرا وقتی که آن را شنیدید نگفتید: ما را نسزد [و هیچ جایز نیست] که به این تهمت بزرگ زبان بگشاییم، شگفتا! این بهتانی بزرگ است.[ نور/۱۶] ا ꧂ آبــــرو داری در احــادیث꧁ ❁پیامبر صلی‌الله علیه و آله : اِنَّ حُرمَةَ عِرض المُؤمِنِ كَحُرمَةِ دمِهِ و مالِهِ. حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست. 📗لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٢٢٦ ❁پیامبر صلی‌الله علیه و آله: مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ كانَ لَهُ سبعونَ اَلفَ حجابٍ مِنَ النّار. کسی که از حیثیت و آبروی برادر دینی خود دفاع کند برای او هفتاد هزار سپر از آتش جهنم خواهد بود. 📗بحار، ج ٧٥، ص ٢٥٣ ❁امیرالمؤمنین علیه السلام : لاتَفَعَلْ ما یَشینُ العِرضَ والاِسم. هیچ‌وقت به كاری كه باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو می‌شود اقدام مكن. 📗فهرست غرر، ص ٢٤٢. ❁ امام محمدباقرعلیه‌السلام: مَن اُذِلَّ عِندَهُ مُؤِمنُ وَ هُوَ یَقدِرُ علی أن یَنصُرَهُ فَلَم یَنصُرْهُ اَذَلَّهُ اللهُ یَومَ القِیامةِ عَلی رُؤُسِ الخلائِق. كسی كه در نزد او یك مؤمنی خوار و محقّر گردد و او بتواند وی را یاری دهد و یاری نكند خداوند او را در روز قیامت در برابر همة خلایق خوار و ذلیل خواهد نمود. 📗لئالی‌الاخبار، ج ٥، ص ٢٣١ ❁امام صادق علیه السلام: المؤمنُ اعظمُ حرمه من الکعبه حرمت مومن از حرمت کعبه بالاتر است. 📗خصال، ص۲۷. ❁امام جعفرصادق علیه‌السلام»: شَرفُ المؤمِنِ صلاتُهُ بِاللّیلِ وَ عِزُّ المؤمِنِ كَفُّهُ عَن اَعراضِ النّاسِ. شرافت مؤمن در نماز شب خواندن او و عزّت و بزرگی او در عدم تَعرّض به حیثیت دیگران است. 📗فروع کافی، ج ٣، ص ٤٨٨ ❁امام جعفرصادق علیه‌السلام: مَن رَوی مُؤْمِنٍ رِوایَةً یُریُدبِها شَینَهُ وَ حَدْمَ مُروُءَ تِهِ لِیَسقُطَ مِن أَعیُنِ النّاسِ، اَخرَجَهُ اللهُ عَزَّ وجَلَّ مِن وِلایَتِهِ الی وِلایَةِ الشّیطانِ. هركس داستانی نقل كند و قصدش ظاهر ساختن بدی‌ها و ریختن آبروی مؤمنی باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد خداوند متعال ولایت خود را از او برمی‌دارد و ولایت شیطان را جایگزین آن می‌نماید. 📗ثواب و عقاب‌الاعمال، ص ٥٤٧ ❁امام جعفرصادق علیه‌السلام: قال رسول‌الله (ص): قال الله تبارک و تعالی: مَن اَهان لی ولیا فقد ارصد لمحاربتی؛ امام صادق (ع) فرمود که رسول خدا فرمودند: خداوند تبارک و تعالی فرموده است: هر کس دوستی از دوستان مرا خوار کند، در کمین جنگ با من نشسته است. 📗الکافی، ج ۲، ص ۳۵۱. .

ا ꧂ راهـــــکارهای حفــــــــــظ آبرو꧁ 🔻چنانچه در اوایل بحث گفته شد انسان هم برای حفظ آبروی خود هم برای حفظ آبروی افراد تکلیف دارد، در این قسمت نکاتی به عنوان راهکارهای حفظ آبروی خود و دیگران تقدیم می شود🔺 🔹پرهیز از مواضع تهمت انسان باید حرمت خود را پاس بدارد و به امید پرده پوشی دیگران، خویشتن را آماج تهمت و غیبت و سوءظن و تحقیر دیگران قرار ندهد. ➖امام صادق (ع)فرمود: «مَن دَخَلَ مَوضِعاً مِن مِواضِع التُهمة فَاتُّهِمَ لایلومَنَّ إلّا نَفسَه» هر کس به مکان تهمت خیز وارد شود و متهم شود، جز خودش کسی را شماتت نکند».(۲) 🔹تمرین رازداری ➖امیرمؤمنان(ع) فرمود:« سِرُّكَ أسِيرُكَ فإن أفشَيتَهُ صِرتَ أسِيرَهُ». راز تو اسیر توست . اگر آن را فاش كنى تو اسیر او خواهى شد .(۳) ➖و فرمود : «اُبْذُلْ لِصَدِيقِكَ كُلَّ المَوَدَّةِ و لا تَبذُلْ لَهُ كُلَّ الطُّمَأنِينَةِ» . هرچه محبّت دارى نثار دوستت كن ، اما هرچه اطمينان دارى به پاى او مريز .(۴) ➖به قول سعدی خامشی به که ضمیر دل خویش به کسی گویی و گویی که: مگوی ای سلیم! آب ز سرچشمه ببند که چو پر شد، نتوان بستن جوی ➖به فرموده امام رضا(ع) حفظ اسرار را باید از خدا آموخت ؛ «فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمانُ سِرِّهِ...» ».خداوند بیش و پیش از هرکس، از اعمال، حالات، رفتار، عیوب و گناهان بندگانش باخبراست، اما ... حلم و بردباری و پرده‏پوشی و رازداری او بیش از همه ‏است.(۵) ➖خلاصه اینکه بی احتیاطی و بی مبالاتی و زیاده روی در سخن موجب تخریب آبرو و شخصیت انسان است. «إذا أرادَاللهُ بِعَبدٍ خِزیاً أجری فَضیحتَهُ علی لسانه»؛ اگر خدا رسوایی کسی را بخواهد او را به وسیله زبانش مفتضح می کند».(۶) 🔹پرهیز از ستیزه علی (ع) فرمود: «مَنْ ضَنَّ بِعرضِه فَلَیدَع المِراءَ»  هر کس به حفظ آبروی خود علاقه دارد، باید جدال را فرو گذارد».(۷) 🔹استفاده از دارایی برای حفظ آبرو امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «إنَّ أفضَلَ الفعالِ صیانَةُ العِرض بِالمال»؛بهترین کارها، حفظ آبرو به وسیله دارایی است. در روایتی دیگر آمده است: «خَیرُ اموالِکَ ما وَقی عِرضَکَ»؛ بهترین اموال تو، آنهایی است که موجب آبرومندی تو شود.(۸) پیامبر(ص) در مقام ارزش و اهمیت حفظ آبرو می فرمایند: «ذُبُّوا عَنْ أَعْراضِکُمْ بِأَمْوالِکُمْ»؛ با اموال خود از آبروی خویش دفاع کنید».(۹) البته آبروداری به وسیله مال نباید به اشرافی گری، اسراف، تکلّف و تفاخر بینجامد. 🔹اجتناب از سوال منظور از سؤال در این عبارت گدایی است که به گدا سائل( سوال کننده) گفته می شود. ➖امام علی (ع) فرمود: «ماءُ وَجْهِکَ جامدٌ تقطره السؤال فَانظُر عِندَ مَن تَقطُرُه»؛ .آبروی تو[مثل یخ جامد و] محفوظ و پا برجاست. اما درخواست از دیگران، آن را قطره قطره فرو می ریزد، پس اندیشه کن که آن را نزد چه کسی می ریزی؟».(۱۰) دست طلب چو پیش کسان کنی دراز پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش ➖از امام صادق (ع) نقل شده: «شیعتُنا مَنْ لایسألُ الناس شیئاً و لَو ماتَ جوعاً»؛ شیعه ما، دست نیاز به سوی مردم دراز نمی کند اگرچه از گرسنگی بمیرد».(۱۱) 🔹اجتناب از اعتراف به گناه در دین محرف مسیحیت یکی از اعمالی که در کلیسا انجام میگیرد، اما در دین اسلام اعتراف به گناه نزد دیگران به دلیل اشاعه فحشا و ریخته شدن آبرو، جایز نیست. اعتراف به گناه فقط در پیشگاه خدا جایز بوده و در روایات برای این عمل آثار معنوی مانند آمرزش گناهان برشمرده‌اند. 🔹پرهیز از سو ظن اظهار سوءظن، عامل ریخته شدن آبروی مؤمن است. از همین رو اسلام بدگمانی و اظهار سوء ظن را حرام دانسته است؛ زیرا به صرف بدگمانی نمی توان آن را اظهار و آشکار کرد؛ چون موجب می شود تا این بدگمانی مسیر درست قضاوت و رفتار را به انحراف بکشاند. [حجرات/۱۲] البته باید توجه داشت که نهی از سوءظن به اعتبار اظهار و ترتیب اثر بر آن است، نه مجرد بدگمانی در قلب، زیرا اظهار سوءظن، حیثیت مؤمن را خدشه دار می کند و از همین رو در قرآن از آن نهی شده است. 🔹پرهیز از غیبت غیبت: چنانکه گفته شد غیبت، از عوامل هتک آبروی دیگران است لذا در اسلام و قرآن از آن نهی شده است. 🔹رهایی ازتعلقات دنیوی حضرت علی(ع) می فرماید:« ماصانَ الأعراضَ کالإعراضِ عَنِ الدُّنیا وَ سُوءِ الأَغراض»؛ مصون نداشته آبرو را هیج چیز به اندازه پشت پا زدن به علائق دنیا و دست کشیدن از اغراض انحرافی (۱۲) نکته ؛ این جمله از نظر فصاحت و زیبایی در اوج است، استفاده از سه کلمه شبیه به هم اما متفاوت ؛ اغراض،اِعْراض و أَعْراض. 🔹اعاده حیثیت اگر کسی به هر دلیلی آبروی خود را از دست داده داده باید یوسف طور، و مریم وار تلاش خود را بکند و با کارها و رفتارهای مناسب اعاده حیثیت نماید. #سخنرانی_مکتوب 🔻 ادامه دارد 👇

🔻چند داستان در ارتباط با موضوع مورد بحث تقدیم می شود🔺 💠داستان پادشاه مصر خوابي مي بيند و تعبيري براي آن پيدا نمي كند. به اشاره بعضي از مشاوران خود، دستور مي دهد يوسف عليه السلام را نزد او بياورند، ولي وقتي فرستاده پادشاه نزد يوسف مي آيد، يوسف به او مي گويد: نزد پادشاه برگرد و از ماجراي زناني بپرس كه دستان خود را بريدند. بدين سان، موضوع آشكار مي شود و زليخا با اعتراف به جرم خويش، تصديق مي كند كه يوسف عليه السلام از راست گويان است. حضرت يوسف عليه السلام با اين حركت ثابت كرد كه اهل خيانت نبوده و به دفاع از حيثيت و آبروي خويش برخاسته است؛ زيرا آبرو، اصلي ترين سرمايه مؤمن به شمار مي رود. 💠داستان حضرت مریم(ع) به جهت اینکه در اوج عفت پیشگی بود از طرف خداوند برای یک امر شگفت انگیز و مهم برگزیده شد. فرشته خداوند، به صورت انسانی بر مریم نازل شد تا به او فرزندی به نام عیسی عنایت کند و مریم بدون این که تا پیش از آن با مردی تماس بگیرد، به عیسی حامله شد. آن گاه که درد زایمان او را به سوی تنه درخت خرمایی کشانید. از شدت نگرانی که نسبت به آبروی خود داشت گفت«يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا» ؛ ای کاش من از این پیش مرده بودم و از صفحه عالم به کلّی نامم فراموش شده بود. در آن بیابان مریم تنها و بی پناه و بدون یار و مددکاری که در هنگام وضع حمل به او کمک کند و باعث تسکین دردش شود. از قسمت زیر پای خود صدایی ملکوتی به مریم آرامش داد که غم مدار، پروردگارت از زیر قدم تو چشمه آبی جاری کرد. ای مریم شاخ درخت خرما را حرکت بده تا از آن برای تو رطب تازه فرو ریزد. و تناول کن و از این چشمه آب بنوش و چشم خود را به عیسی روشن دار. وقتی فرزند پاک را در آغوش گرفت باز به قدرت خداوند صدای ملکوتی از فرزندش شنید که « مثل او مثل آدم است بدون پدر به دنیا آمده است. اگر کسی از جنس بشر را که دیدی به او بگو که من برای خدا نذر روزه سکوت کرده ام و با هیچکس امروز هرگز سخن نخواهم گفت. بالاخره مریم با فرزند مقدس ش وارد شهر شد. و چون مردم، او را با نوزادش دیدند، زبان به سرزنش او گشودند و هرکس تهمتی زد و ناسزایی گفت. آنها در ملامت و سرکوب او شدت عمل به خرج دادند. برخی شرافت خاندانش را بخاطرش می آوردند و بزرگواری اصل و نسب او را تذکر می دادند. هنگامی که زنان قومش به مریم تهمت زدند، سخنان نوزاد تازه متولد شده اعاده حیثیت از مریم پاک بود که مردم با تعجب شنیدند که إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّاوَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است! و مرا -هر جا که باشم- وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است! و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده؛ و جبّار و شقی قرار نداده است! و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولّد شدم، و در آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!» 💠داستان سعدی در گلستان آورده است: یکی از بزرگان از پارسایی پرسید: «نظر تو در مورد فلان عابد چیست که مردم درباره او سخن ها می گویند و در غیاب او، از او عیب جویی می کنند؟» پارسا گفت: «در ظاهر او عیبی نمی بینم و در مورد باطنش نیز آگاهی ندارم». #سخنرانی_مکتوب 🔻 ادامه دارد 👇