eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
2.5هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
540 ویدیو
767 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. 📣 حضرت معصومه (س)، کریمه اهل بیت (ع) یکی از القاب حضرت معصومه(س) “كريمه اهل بيت” است. اين لقب نيز بر اساس رؤياى صادقانه يكى از بزرگان، از سوى اهل بيت به اين بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى اين رؤياى صادقانه بدين شرح است: مرحوم آيت الله سيّد محمود مرعشى نجفى، پدر بزرگوار آيت اللّه سيد شهاب الدين مرعشى (ره) بسيار علاقه‌مند بود كه محل قبر شريف حضرت صدیقه طاهره (س) را به دست آورد. ختم مجربى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پايان رساندن ختم و توسل بسيار، استراحت كرد. در عالم رؤيا به محضر مقدس حضرت باقر (ع) و يا امام صادق (ع) مشرّف شد. امام به ايشان فرمودند: «عَلَيْكَ بِكَرِيمَةِ اَهْل ِ الْبَيت ِ» «يعنى به دامان كريمه اهل بيت چنگ بزن .» ايشان به گمان اينكه منظور امام (ع) حضرت زهرا(س) است، عرض كرد: قربانت گردم، من اين ختم قرآن را براى دانستن محل دقيق قبر شريف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زيارتش مشرّف شوم امام فرمودند: «منظور من، قبر شريف حضرت معصومه در قم است» سپس افزودند: «به دليل مصالحى خداوند مى خواهد محل قبر شريف حضرت زهرا(س) پنهان بماند؛ از اين رو قبر حضرت معصومه(س) را تجلّى گاه قبر شريف حضرت زهرا(س) قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه(س) داده است.» مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصميم گرفت رخت سفر بر بندد و به قصد زيارت حضرت معصومه (س) رهسپار ايران شود. وى بى درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده اش نجف اشرف را به قصد زيارت كريمه اهل بيت ترك كرد. 📚منبع زبدة التصانيف، خوانساری، ج ٦، ص ١٥٩ كريمه اهل بيت، ابوالقاسم حمیدی، ص ٣ .
📣 جایگاه حضرت معصومه سلام الله علیها؛ لقب “معصومه” را امام رضا (ع) به خواهر خود عطا فرمودند. آن حضرت در روايتى فرمودند: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى.» (۱) «هركس معصومه را در قم زيارت كند،مانند كسى است كه مرا زيارت كرده است» اين لقب، كه از سوى امام معصوم به اين بانوى بزرگوار داده شده، گوياى جايگاه والاى ايشان است. 📚منبع (۱) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۸ ، صفحه ۳۱۷ .
. 📣 فضائل حضرت معصومه (سلام الله عليها)؛ 🔹حضرت رضا(ع) در مورد پاداش زيارت مرقد مطهر حضرت معصومه (س) فرمود: «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِها فَلَهُ الْجَنَهُ» «كسی كه او را در حالی كه حقش را شناخته، زيارت كند برای او بهشت است.»(۱) 🔹حضرت رضا(ع) فرمود: «مَنْ زارَ الْمَعْصُومَهَ بِقُمْ كَمَنْ زارَنی» «كسی كه معصومه (س) را در قم زيارت كند، مانند آن است كه مرا زيارت كرده است.»(۲) 🔹حضرت رضا(ع) فرمودند در زيارت ایشان چنين بخوانيم: «يا فاطِمَهُ اِشْفَعي لِي فِي الْجَنَهِ، فَاِنَ لَكِ عِنْدَاللهِ شأناً مِنَ الشَأنِ» «ای فاطمه معصومه! در مورد رفتن به بهشت، مرا شفاعت كن، چرا كه در پيشگاه خداوند، دارای مقام و منزلتی بس ارجمند هستی.»(۳) 🔹يكی از شيعيان به محضر امام صادق(ع) آمد، ديد آن حضرت در كنار گهواره كودكی با آ‌ن كودك گفتگو می‌كند. تعجب كرد و گفت: آيا با كودك نوزاد سخن می‌گويی؟ امام صادق(ع) فرمود: «اگر تو هم مايل هستی نزد اين كودك بيا و با او گفتگو كن.» او می‌گويد: كنار گهواره آن كودك نوزاد رفتم، سلام كردم، جواب سلام مرا داد به من فرمود: «نامی كه برای دختر تازه متولد شده ات برگزيده ای عوض كن، زيرا خداوند آن نام را دشمن دارد.(با توجه به اين كه او چند روز قبل از او دارای دختر شده بود نامش حميرا گذاشته بود) آن شخص می‌گويد: سخن گفتن نوزاد و اطلاع او از اخبار پنهان و نهی از منكر او مرا بيشتر به تعجب واداشت. بهت زده شدم، امام صادق(ع) به من فرمود: «تعجب نكن، اين كودك فرزندم موسی است، خداوند از او دختری به من عنايت كند كه نامش فاطمه است، او در سرزمين قم به خاك سپرده می‌شود و هر كس(مرقد) او را در قم زيارت كند، بهشت بر او واجب است.»(۴) 🔹 امام صادق(ع) فرمودند: «در قم بانويی از فرزندانم رحلت می‌كند كه به شفاعت او همه شيعيانم وارد بهشت می‌گردند.»(۵) 📚منبع (۱) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۸، ص ۳۱۷ (۲) ناسخ التواريخ، لسان الملک سپهر، ج ۳، ص ۶۸ (۳) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۱۰۲، ص ۲۶۶ (۴) منهاج الدموع، قرنی گلپایگانی، ص ۴۴۱ (۵) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۶۰، ص ۲۲۸ .
. ▪️ از هجرت تا رحلت حضرت معصومه (س)؛ یک سال پس از سفر تبعیدگونه حضرت رضا(ع)‌ به شهر مرو، حضرت فاطمه معصومه(س) پیرو نامه عطوفت آمیز امام رضا(ع) به همراه عده ای از برادران و یاران برای دیدار برادر و تجدید عهد ولایی خویش، راهی دیار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسید و همراهان و یاران حضرت با مأموران عباسی درگیر شدند و عده ای از همراهان حضرت در این حادثه غم انگیز به شهادت رسیدند. حضرت درحالی که از حزن و اندوه، بسیار ناتوان شده بودند با احساس ناامنی در شهر ساوه با تفحص درباره شهر شیعیان راهی «قم» شدند. بزرگ خاندان شیعه اشعری، موسی بن خزرج با شور و شعف فراوان به استقبال حضرت شتافت و ایشان در منزل شخصی موسی نزول اجلال فرمودند. آن بزرگوار پس از هفده روز بیماری در سال ۲۰۱ هـ ق در دهم ربیع الثانی به لقاء حق شتافت. مشتاقان و دل سوختگان بعد از وفات ایشان، پیکر شریف آن حضرت را به سوی قبرستان «بابلان» (جایگاه کنونی حرم مطهر حضرت معصومه) تشییع و تدفین کردند. و بدین سان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام قبله گاه ارادتمندان به اهل بیت(ع) و دارالشفای دل سوختگان عاشق ولایت و امامت شد. 📚منبع دائرةالمعارف تشیع، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی، کامران فانی و بهاء الدین خرم شاهی، ج ۱۲، ص ۱۹۷ ........ 📗 حرم حضرت معصومه (س) منبع فیض الهی؛ مرحوم محدث قمی می فرماید: از اساتید خود شنیدم که مرحوم ملاصدرای شیرازی از شیراز به قم مهاجرت فرمود و در قریه کهک اقامت نمود. آن کلیم فرزانه هرگاه مطلب علمی بر او مشکل می شد به زیارت حضرت معصومه(س) می رفت و با توسل به آن حضرت، مشکلات علمی اش حل می شد. 📚منبع فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ص ۳۷۹ ........... 🟢 حرم حضرت معصومه (س)، حرم اهل بیت علیهم السلام؛ قَالَ الصَّادِقُ(ع): «إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هوَ الْمدِینَةُ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهِ امْرَأَةٌ منْ وُلْدِی تسَمَّی فاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. قَالَ الرَّاوِی وَ کانَ هَذَا الْکلَامُ مِنْهُ قَبْلَ أَنْ یولَدَ الْکاظِمُ(ع).» حضرت صادق(ع) فرمود: «برای خداوند حرمی است که مکه باشد و برای رسول خدا(ص) حرمی است که آن مدینه باشد و برای امیرمؤمنان(ع) حرمی است که آن کوفه باشد و برای ما اهل بیت حرمی است که قم باشد. به زودی فرزندم به نام فاطمه در آن دفن می شود. کسی او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود.» 📚منبع بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۸، ص ۳۱۷
📗 راز ورود حضرت معصومه علیها سلام به شهر قم؛ در تاریخ آمده است که مأمون عباسی در سال دویست هجری قمری حضرت امام رضا علیه السلام را از مدینه به مرو طلبید و آن حضرت به دنبال این جریان از مدینه به سوی مرو آمدند. خواهر آن حضرت، فاطمه معصومه(س) در سال دویست و یک به خاطر اشتیاق ملاقات برادرش از مدینه به جانب مرو حرکت کرد و چون به ساوه رسید بیمار شد. در این هنگام پرسش کرد که از اینجا تا قم چه مقدار مسافت است؟ ده فرسخ. حضرت خادم خود را فرمود که مرا به جانب قم ببر و بدین ترتیب خادم، حضرت معصومه را به قم آورده و در منزل موسی بن خزرج فرود آورد.(۱) چرا حضرت درخواست کردند تا ایشان را با وجود کسالت شدید به قم ببرند؟ چه رازی در این مطلب نهفته است؟ مگر قم چه ویژگی هایی داشت؟ ایشان از اباء و اجدادشان در فضیلت قم چه شنیده بودند؟ می توان چند علت را برشمرد که ایشان را بطرف شهر قم کشاند: برخی از این علل مربوط به خود قم و خصوصیات خاص این خاک است و یک علت هم مربوط به شخصیت بی نظیر دخت موسی بن جعفر(ع) است. 🔸اهل قم: اهل قم از زبان معصومین مدح و تعریف بسیار شده بودند. کشی رجالی بزرگ نقل کرده که حماد ناب گفته است: ما با گروهی در خدمت حضرت صادق علیه السلام بودیم که ناگهان عمران بن عبدالله قمی وارد شد. حضرت از او احوالپرسی کرده و به او محبت نمودند و اظهار سرور و شادمانی فرمودند. وقتی که برخاست، به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: این که بود که اینگونه به او محبت فرمودید؟ امام در پاسخ گفتند: «من اهل البیت النجباء- یعنی اهل قم- ما ارادهم جبار من الجباره الّا قصمه الله.»(۲) «او از اهل بیت و خاندان نجباء می باشد، یعنی اهل قم، که هیچ ستمگری آهنگ هلاک آنان نکرد مگر اینکه خداوند او را در هم شکست و خرد گردانید.»(۳) علی بن میمون الصایغ نقل می کند که امام صادق علیه السلام فرمود: «إنّ الله احتج ببلدة قم علی سائر البلاد و بآهلها علی جمیع اهل المشرق و المغرب من الجن و الانس..» (۴) «راستی خداوند به شهر قم بر سایر بلاد و به اهل قم بر تمام مردم مشرق و مغرب از جن و انس احتجاج خواهد فرمود و قم و اهل آن را بی بهره از معرف رها نکرده بلکه آن را موفق داشته و تأیید فرموده است و به راستی که بلا از قم و اهل آن دفع می گردد و به زودی زمانی فرا می رسد که قم و اهل آن حجت بر سایر خلایق باشند و این در زمان غیبت قائم تا هنگام ظهور اوست.. خداوند یاد قم را از خاطر جباران و در دولت آنان خواهد برد چنانچه آنان یاد خدا را فراموش کردند.» (۵) یونس بن یعقوب گوید: من در مدینه بودم در یکی از کوچه های آن امام صادق علیه السلام با من برخورد کرد و فرمود: «یونس زود برو که مردی از خاندان ما در خانه منتظر است.» من در خانه رسیده، دیدم عیسی بن عبدالله نشسته است به او گفتم: شما که هستی؟ گفت: مردی از اهل قم هستم. چیزی نگذشت که امام صادق(ع) سوار بر چهار پایی آمد و همانطور سواره داخل منزل شد و به ما رو کرد و فرمود: «داخل شوید!» سپس فرمود: «یونس گمان می کنم که تو این گفته من را که عیسی بن عبدالله از ما خاندان است انکار کردی.» عرض کردم: به خدا سوگند آری! فدایت شوم؛ زیرا عیسی مردی از اهل قم است؛ چگونه از شما خاندان می باشد؟ فرمود: «ای یونس عیسی مردی از ماست چه زنده چه مرده.»(۶) وجود مبارک حضرت معصومه به قم بر ارزش آن افزوده است به گونه ای که علمای بزرگ دین به عشق این حرم مقدس در قم اقامت کرده اند. 🔸زمین قم: ابو مقاتل دیلمی می گوید: از حضرت علی بن محمد امام هادی علیه السلام شنیدم که می فرمود: «إنما سمی قم به لأنه لمّا وصلت السفینة الیه فی طوفان نوح قامت و هو قطعة من بیت المقدس.»(۷) «همانا قم به این اسم نامیده شد زیرا چون کشتی نوح علیه السلام در جریان طوفان به آنجا رسید، ایستاد و حرکت نکرد و آن قطعه ای از بیت المقدس است.» از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: «إذا عمّت البلدان الفتن فعلیکم بقم و حوالیها فإنّ البلاء مدفوع عنها.» «هنگامی که فتنه ها و آشوبها شهرها را فرا گرفت بر شما باد که به قم و حوالی و نواحی آن رو بیاورید زیرا که بلا از قم و اطراف و جوانب آن دفع شده است.»(۸) قطعا این روایت که از جد حضرت معصومه وارد شده، به گوش ایشان رسیده بوده است و لذا بعد از گرفتار شدن در آشوب حاکمان ظالم و احساس کسالت، قم را به عنوان امن ترین مکان انتخاب کردند. همچنین از پدر بزرگوار فاطمه معصومه حضرت موسی بن جعفر علیه السلام روایت شده که فرمودند: «قم عشّ آل محمّد و مأوای شیعتهم…» (۹) «قم آشیانه آل محمد و پناهگاه شیعیان آنهاست و لکن به زودی جماعتی از جوانانشان بر اثر نافرمانی پدران و استهزاء به بزرگان و پیشکسوتان هلاک خواهند شد و در عین حال خداوند شر دشمنان و هر بدی را از آنان دفع خواهد فرمود.»
.👆 و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: «إذا أصابتکم بلیة و عناء فعلیکم بقم فإنه مأوی الفاطمیین … هنگامی که مصیبت و رنجی به شما رسید بر شما باد به قم زیرا آنجا مأوای فاطمیین و استراحت گاه مومنین است و هیچکس تصمیم سوئی درباره قم و اهل آن نگرفت مگر اینکه خداوند او را خوار کرده از رحمت خود دور ساخت.»(۱۰) روایت کرده اند که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «تربة قم مقدسة و اهلها منّا و نحن منهم… تربت قم مقدس است و اهل قم از مایند و ما از آنانیم.»(۱۱) 📚منبع (۱) بانوی ملکوت،آیت اله کریمی جهرمی، ص ۶۹ (۲) رجال، کشی، جز اول، ص ۳۳۳ (۳) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۱۷ (۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۶، ص ۲۱۲ (۵) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۱۸ (۶) امالی، شیخ مفید ترجمه استاد ولی، ص ۱۵۴ (۷) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۷، ص ۲۱۳ (۸) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۲۱ (۹) بحارالانوار، مجلسی، ج ۵۷، ص ۲۱۴ (۱۰)بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۲۲ (۱۱)همان، ص ۲۷ 📚 ............ 📝شعر : معصومه ای که تالی زهرای اطهر است  ناموس حق و دختر موسی ابن جعفر است  همچون رضا برادر والا تبار خویش باشد غریب و دور ز بابا و مادر است  احرام اشک بند وبنه پا به احترام بر آستانه اش که به کعبه برابر است  نومید کس نرفته و هرگز نمی رود  تا حشر هر که امیدش به این در است  جبریل گرد این حرم آهسته می پرد خواهر دلش شکسته ز داغ برادر است  در شهر قم به سوگ برادر نشسته است  بهر برادر اشک فشان چشم خواهر است  با پهلوی شکسته به قم آید از بقیع  زهرا دلش ز غربت دختر مکدر است  چشم و چراغ فاطمه است و به ماتمش هر دیده را که بنگری از خون دل تر است  امام خود او به عمه خود گریه می کند زینب، که از ستاره غم او فزونتر است  آن زینبی که هر چه نظر کرد باز دید  رأس حسین بر سر نی در برابر است  رستگار✍ .
. 🟤 مقام شفاعت (س)؛ امام صادق(ع) می فرمایند: «قم کوفه کوچک ماست. برای بهشت هشت در است که سه در آن به سوی قم است. زنی در قم وفات می کند که از اولاد من و نامش فاطمه است. روز قیامت با شفاعت او تمام شیعیان من وارد بهشت می شوند.» 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۷، ص ۲۲۸ ........... . . شفاعت سلام الله علیها؛ بعد از صدیقه طاهره، از جهت گستردگی شفاعت هیچ بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه(س) دخت موسی بن جعفر(ع) نمی ‏رسد. امام صادق(ع) در این رابطه می‏‌فرماید: «بانویی از فرزندان من به نام دختر موسی(ع)، در آنجا (قم) رحلت می‏کند که با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‏شوند.»(۱) 👈 همچنین در فرازی از زیارتنامه ‏ایشان می‏‌خوانیم: یا فاطمهُ اِشْفعی لی فی الْجَنَّه 📚 منبع (۱) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۶۰، ص ۲۱۶ .
. 🔹 اطلاق نام «معصومه» بر حضرت معصومه (ع)؛ نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) یاد شده است(۱) امّا صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند(۲) و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است. حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است(۳) با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است(۴) می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود. 📚منبع (۱) شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا (ع)، ج ‏۲، ص ۲۶۷ (۲) بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۱۰۶، ص ۱۶۸ (۳) وسائل ‏الشیعه، شیخ حر عاملی، ج ۱۴، ص ۵۷۶ (۴) وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج ۱۴، ص ۵۷۶ .
🟢 حرم حضرت معصومه (س)، پناهگاه فاطمیان؛ بنابر روایات متواتر از اهل بیت عصمت و طهارت، قم شهر شیعیان، حرم فرزندان آنان، پناهگاه فاطمیان، سالم ترین شهرها و آشیانه آل محمد است. امام صادق(ع) فرمود: «خدا دارای حرمی است که آن مکه است و پیامبرش حرمی دارد که مدینه است و امیرالمؤمنین هم حرمی دارد که کوفه است و ما هم دارای حرمی هستیم که قم است و به زودی بانویی از فرزند من در آنجا دفن می شود که نامش فاطمه است هرکس او را زیارت کند بهشت بر او واجب می شود.»(۱) راوی می گوید این فرمایش حضرت زمانی بود که هنوز موسی بن جعفر(ع) به دنیا نیامده بود. و امام جواد (ع) فرمودند: «من زار عمتی بقم فله الجنه.»(۲) «کسی که عمه ام را در قم زیارت کند اهل بهشت است» 📚منبع (۱) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۶۰، ص۲۱۶ (۲) سفینة البحار، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۳۷۶ .
. اهمیت زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها؛ نقل است یکی از شیعیان به زیارت بارگاه حضرت رضا(ع) در مشهد رفت و سپس از مسیر همدان به کربلا رفت در بین راه در رؤیایی راستین حضرت رضا(ع) را دید که به وی فرمود: «چه می شد اگر از قم عبور می کردی و قبر خواهرم را زیارت می کردی.»(۱) و باز می نویسند امام رضا(ع) با اشاره به اهمیت زیارت حضرت معصومه(س) فرمودند: «هرکس نتواند به زیارت من بیاید برادرم (امامزاده حمزه) را در ری و یا خواهرم ـ معصومه (س) ـ را در قم زیارت کند که به همان ثواب زیارت من می رسد.»(۲) 📚منبع (۱) حضرت معصومه فاطمه دوم، محمدی اشتهاردی، ج ۱، ص ۱۴۶ (۲) کریمه اهلبیت، مرادحاصل، ص ۱۳۳ 📚 .
. اگر مطالب انتخابی مداح زیاد باشد ممکن است مجبور شود سرعت خواندن خود را در پایان برنامه افزایش دهد و کیفیت فدای کمیت گردد . در مواقع محدودیت زمان مداح باید تعدادی از ابیات یا متن روضه را حذف نماید‼️ ......... 💠 ابیاتی که در آنها موضوعی بصورت داستانی بیان میگردد اصطلاحا نامیده میشوند یعنی اگر یک یا دو بیت از آن حذف شود معنا دچار اشکال میشود ❗️ نباید از اینگونه اشعار در جلساتی که محدودیت زمان وجود دارد استفاده نمود‼️ .
. 💠شهادت حال در فایل ارسالی، حاج علی آقا انسانی، در محضر مرحوم آیت الله صافی، در فراق امام زمان(عج) اشعاری را می خوانند. ✅نکته حائز اهمیت این است که حالت چهره و تضرع ایشان، لحن خواندن، بغض صدا و... شهادت می دهند از حال کسیکه به فراق محبوب خود دچار است. 🔻لازم به ذکر است یکی از عواملی که اثرگذاری جلسه را دو چندان می کند، تناسب حال و روز جلسه با محتوا و مضمون آن است. فضاسازی حسینیه، اعم از آراستن با پوششها و پرچمها، نورپردازی و... در این تأثیرگذاری بسیار مؤثر است. البته اصل مطلب مورد نظر ما مربوط به حالات ذاکر، به عنوان شاهدی تأیید کننده برای مطالبی که می گوید است. گاهی حركات و خطوط چهره مداح برای شنوندگان پيام دارد، مثلا وقتی ذاکری در مجالس روضه، با چهره اي پريشان و چشماني اشک آلود، و دستهايي لرزان بر منبر مي نشيند، این حالات شهادت می دهد که مداح خودش مصیبت زده روضه ای است که می خواهد بخواند، لذا مستمع از او بیشتر تأثیر می پذیرد. برعکس وقتی مستمع، در محافل شادی او را با ظاهری آراسته و آرام و لبهاي خندان و چهره ای بشاش مي بينند، ‌احساس شادي و نشاط مي كند. اما اگر مداح در چنين حالاتي بر خلاف تصور مردم برخورد كند، سخنان او از كمترين اثر برخوردار خواهد بود. 🔴حالا اگر ذاکرین اهل بیت(ع) این شهادت حال را در تمام اجزای خواندن خود به تناسب محتوای مربوطه تسری دهند نور علی نور می شود. مثلا در خواندن مطالب حماسی، حالات چهره، و دستها و بدنشان متناسب با آن محتوا باشد، و همچنین در مطالب عاطفی و مرثیه و... .👇
4_5827676819968495778.mp3
10.42M
📻 بشنوید | طب اسلامی 🎤 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۰۲/۰۷/۰۹ ✅
4_5827676819968495784.mp3
32.1M
📻 بشنوید | 🎤 🕌 🗓 یکشنبه ۰۲/۰۷/۰۹ ✅ معنای: و علی الارواح التی حلت بفنائک بیان مختصری از حدیث معرفت بنی عباس فهمیدن که در کنار ریختن خون و شهادت هریک از ائمه ، یک قیام مختار گونه شکل خواهد گرفت، لذا مخفیانه و با سم ائمه را شهید میکردند. آیا گفتن این جمله به امام حسین که؛" حسین جان من عبدِ توام من غلام توام" اشکال داره؟ عمل به سیره ی عملی رسول اکرم در راستای اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد
. «جَاءَ حِبْرٌ مِنَ الْأَحْبَارِ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع ... فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین أَ فَنَبِیٌّ أَنْتَ فَقَالَ وَیْلَکَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ مُحَمَّدٍ ص ... : دانشمندی یهودی نزد امیرالمومنین آمده پرسید یا امیر المومنین آیا تو پیامبری؟ امام (ع) فرمودند: وای بر تو من فقط بنده (زیردستی) از بندگان محمّدم. » (الکافی ،ج۱ ،ص۸۹)از این روایت شریف استفاده می شود که وجود اقدس نبی اکرم (ص) یک نحوه برتری نسبت به امیرالمومنین(ع) دارد. و این برتری صرفاً یک برتری دنیوی نیست. چرا که علی (ع) خود را عبد نبی اکرم(ص) معرّفی می کند. و روشن است که مراد از این عبد بودن معنی دنیوی آن نیست. بلکه مقصود این است که وجود نبی (ص) واسطه ی فیض ربّ العالمین است نسبت به علی(ع). .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. می‌گوید: لعنه‌الله‌علیه هفتاد مرد از شهر کابل را فراخواند. او با وعده‌های بسیار آن‌ها را تحریک کرد تا با انجام سحرهای خود امام‌صادق علیه‌السلام را مبهوت و مقهور خود سازند. ساحران به مجلسی که منصور دوانیده فراهم کرده بود رفتند و انواع صورت‌ها از جمله صورت‌های شیر را به تصویر کشیدند تا هر بیننده‌ای را سحر کنند. 🔻 منصور بر تخت خود نشست و تاج خود را بر سرگذاشت و به دربان خود دستور داد که امام علیه‌السلام را وارد سازند. وقتی حضرت وارد شد، نگاهی به آن‌ها کرد و دست به دعا برداشت و دعایی خواند که برخی از الفاظ آن شنیده می‌شد و قسمتی را هم به‌طور آهسته خواند، سپس فرمود: وای بر شما (ساحران) به‌خدا قسم سحر شما را باطل خواهم نمود. 🔻 سپس با صدای بلند فرمود: ای شیرها آن‌ها را ببلعید، پس هر شیری به ساحری که او را درست کرده بود حمله کرد و او را بلعید. منصور بهت زده از تخت خود بر زمین افتاد و با ترس می‌گفت: ای اباعبدالله! ای جعفر بن محمد! مرا ببخش دیگر چنین کاری نخواهم کرد. حضرت هم به او مهلت داد. بعد منصور دوانیقی از امام علیه‌السلام درخواست کرد، شیرها ساحرانی را که خورده بودندبرگردانند. امام علیه‌السلام فرمود: اگر عصای موسی آنچه را بلعیده بود برمی‌گرداند، این شیرها نیز چنین می‌کردند. 📚 منابع: ۱. مدیند المعاجز، علامه بحرانی، ج۵، ص ۲۴۶ ۲. دلائل الامامة طبری ص ۲۹۸ ۳. اختصاص، شیخ مفید، ص۲۴۶ 📚 .
. 🔹🔷《السَّلامُ عَلَى مَوْلانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(عَلیهمَا السَّلامُ)》🔷🔹 ✅در اواخر خلافت «ابوبکر بن ابی قحافه»، «صعصعة بن صوحان» حدیثی در فضیلت امام علی(علیه السلام) به «مغیرة بن شعبه» گفت و مغیره در جواب به او گفت : 📋《إِیَّاکَ أَنْ یَبْلُغَنِی أَنَّکَ تُظْهِرُ شَیئًا مِنْ فَضْلِ عَلِیِّ(ع)! وَأَمَّا عَلَانِیةً فِی الْمَسْجِدِ فَإِنَّ هَذَا لَا یحْتَمِلُهُ الْخَلِیفَةُ لَنَا! بَل أنا أعلَمُ بِذلکَ! ولکِن هَذَا السُّلطَانُ قَد ظَهَرَ وَ قَد أَخَذنَا بِإظهَارِ عَیبِ عَلیِّ(ع) لِلنَّاسِ!》 ♦️مبادا از تو بشنوم که چیزی از فضائل علی(ع) برای من بگویی! اگر فضایل علی(ع) در مسجد علناً بیان شود خلیفه ما را معذور نمی‌ دارد. من از تو به آن آگاه تر هستم؛ امّا حکومت از ما خواسته است که عیب او را برای مردم بگوییم.(۱) «ابن ابی الحدید معتزلی» می گوید : 📋《إِنَّ مَعَاوِيَةَ أَمَرَ النَّاسَ بِالعَرَاقِ وَ الشَّامِ وَ غَيرِهِمِا بِسَبِّ عَلِي(ع) وَ البَرَاءَةِ مِنهُ وَ خَطَبَ بِذَلِكَ عَلَى مَنابِرِ الِإسلَامِ وَ صَارَ ذَلِكَ سَنَةً فِي أَيَّامِ بَنِي أُمَيَّةِ إِلَى أَن قَامَ عُمَرُ بنُ عَبدِالعَزِيزِ فَأَزَالَه‏ُ》 ♦️معاویه به مردم عراق و شام و دیگر بلاد دستور داد، تا علی(ع) را در خطبه های منبرهای اسلام سب و لعن کنند و از او برائت بجویند! تا اینکه این سنتی شد در ایام حکومت بنی امیه تا زمانی که عمر بن عبدالعزیز بر حکومت نشست.(۲) و نقل شده است که ؛ 📋《أَنَّ مَعَاوِيَةَ كَانَ يَقُولُ فِي آخِرِ خُطبَةِ الجُمعَةِ : اللَّهُمَّ إِنَّ أَبَا تُرَابِِ أَلحَدَ فِي دِينِكَ وَ صَدَّ عَن سَبِيلِك‏َ فَالعَنَهُ لَعنَاً وَبِيلَا وَ عَذَبَه عَذابَاً أَلِيمَاً فَكانَت هَذِهِ الكَلَماتِ يَشَارُ بِهَا عَلَى المَنابِرَ إلَى خَلافَةِ عُمرِ بنِ عَبدِالعَزِيزِ》 ♦️معاویه در آخر خطبه های نماز جمعه همواره می گفت : پروردگارا! اباتراب ملحد شده و از دین تو بر گشته است، پس خدا او را لعن کند و به عذابی دردناک دچار سازد. این جملات در منابر گفته می شد تا خلافت عمر بن عبدالعزیز!(۳) سَبّ و لعن امیرالمؤمنین علی (ع) از حدود سال ۴۰ تا سال ۱۰۰ هجری بوده، یعنی از زمان به خلافت رسیدن معاویه تا زمان شروع حکومت عمر بن عبدالعزیز، در هزاران منبر رسول خدا(ص)! جاحظ می گوید : 📋《أَنَّ قَوْماً مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ قَالُوا لِمُعَاوِيَةَ إِنَّكَ قَدْ بَلَغْتَ مَا أَمَّلْتَ فَلَوْ كَفَفْتَ عَنْ لَعْنِ هَذَا اَلرَّجُلِ》 ♦️جمعی از بنی امیه به معاویه گفتند : تو که به آرزویت رسیدی، اگر از لعن این مرد دست برداری بهتر است! معاویه گفت : 📋《لاَ وَ اَللَّهِ حَتَّى يَرْبُوَ عَلَيْهِ اَلصَّغِيرُ وَ يَهْرَمَ عَلَيْهِ اَلْكَبِيرُ》 ♦️هرگز! به خدا سوگند! که دست‌ از سبّ او نمی دارم‌ تا زمانی كه‌ اطفال‌ امّت‌ با سبِّ علی(ع) جوان‌ گردند و با آن‌ سبّ رشد و نمو كنند، و بزرگان‌ به‌ صورت‌ پيران‌ فرتوت‌ درآيند.(۴) ابن حجر مي گويد : 📋《كَانَ بَنُو أميَّةِ إذَا سَمَعوا بِمَولُودِِ اسمُهُ عَليِِّ قَتَلُوهُ》 ♦️بنی امیه هنگامی که متوجه می شدند که نام کودکی را علی گذاشته اند، او را می کشتند.(۵) 🏴در روز عاشورا نیز یکی از فرماندهان لشکر کوفه به نام «عمرو بن حجاج زُبیدی» که چهار هزار نفر تحت فرمان او بودند، سربازان خود را به جنگ با امام حسین(ع) تشویق و ترغیب می نمود، در حالی که چنین می گفت : 📋《قَاتِلُوُا مَن مَرَقَ عَنِ الدِّینِ وَ فَارَقَ الْجَمَاعَةَ》 ♦️بجنگید، بجنگید باکسی که از دین خدا برگشته و از صف مسلمانان بیرون رفته است. (ع) وقتی گفتار عمروبن حجاج را شنید فرمود : 📋《وَیْحَکَ یا عَمْرُو! أَ عَلیَّ تُحَرِّضُ النَّاسَ؟ أََ نَحْنُ مَرَقْنَا مِنْ الدّینِ وَ اَنْتَ تُقِیمُ عَلَیْهِ؟ سَتَعْلَمُونَ اِذا فَارقَتْ اَرْواحُنَا اَجْسَادَنَا مَنْ اَوْلَی بِصَلیِ النَّارِ》 ♦️ای بر تو ای عمرو! آیا مردم را به این بهانه و اتهام که ما از دین خدا خارج شده ایم به جنگ و ریختن خون ما تشویق و ترغیب می کنی؟ آیا ما از دین خدا خارج شده ایم و تو در دین خدا پا برجا هستی؟ نه، هرگز چنین نیست؛ روزی که روح از تن ما جدا گردید، خواهید فهمید که چه کسی سزاوار آتش است!(۶) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : بهترین رهبر ابناء بشر کیست علیست به یتیمان ستم دیده پدر کیست علیست داشت ایزد به صدف یک دُر یک گوهر ناب دُر یکدانه نبی هست و گهر کیست علیست آنکه بر دوش رسول مدنی پای نهاد تا کند بتکده ها زیر و زبر کیست علیست کس نگفته است سلونی به جهان بهر بشر آنکه فرمود و به ما داد خبر کیست علیست 👤ژولیده نیشابوری
📚منابع : ۱)تاریخ طبری، ج۵، ص۱۸۹ ۲_۳)شرح نهج البلاغة ابن أبی الحديد، ج‏۴، ص۵۷ ۴)بحارالأنوار مجلسی، ج۳۳، ص۲۱۴ ۵)تهذيب التهذيب ابن حجر ،ج۷، ص۲۸۱ ۶)البدایه و النهایه ابن کثیر، ج۸، ص۱۸۲ 📚 .
. مُتولّد شده ام تا که برایت باشم نوکرِ دائمیِ صحن و سرایت باشم از همان بَدوِ تولّد، زِ همان کودکی ام.. مادرم کرده سفارش که گدایت باشم ✍ ‌
. والطور دل به طور ولایش اقامت است واللیل لیلۀ شرف است و کرامت است والعصر عصر منزلت است و زعامت است والشمس روز جلوۀ شمس امامت است عید خدای عزّوجلّ عید احمد است عید غدیر دوم آل محمّـد است عید صعود آدم و میلاد خاتم است عید نزول حضرت عیسی ابن مریم است عید ظهور منجی اولاد آدم است یک عید نه، تجلی اعیاد عالم است شب رخت بسته صبحدم نصر آمده عید امامتِ ولیِ عصر آمده عید امید سلسلۀ انبیاست این عید نزول مصحف نصر خداست این ای اهل آسمان و زمین عید ماست این مستضعفان به پیش! که عید شماست این عالم به ظلِّ رایت توحید مهدی‌اند اعیاد ما مقدمۀ عید مهدی‌اند مهدی که سکۀ ابدیت به نام اوست مهدی که حکم آدم و خاتم پیام اوست مهدی که آرزوی خلایق قیام اوست مهدی که منجی بشریت نظام اوست پیراهن بلند امامت بـه پیکرش شمشیر شیر حق به کف عدلْ گسترش بر اوج کائنات لوای گشاده‌اش آزادگان به سلسله گردن‌نهاده‌اش سرهای سرکشان به زمین اوفتاده‌اش گویی که بسته کار فلک با اراده‌اش هر چند شهر کوفه بوَد پایگاه او یک لحظه هست بر همه‌عالم نگاه او او شهریار عالم و عالم حضور اوست خورشید را بشارت صبح ظهور اوست سروِ قد کلیم خدا، خم به طور اوست نعش ستمگران همه فرش عبور اوست بوجهل‌ها به چرخ کشد سر، خروششان «تبت یدا ابی لهب» آید به گوششان گیرید از جمال محمّد نشانی‌اش بر تن چو انبیاست لباس شبانی‌اش چشم زمین به شعشعۀ آسمانی‌اش بر چهره بنگرند به سن جوانی‌اش خوبان گرفته جان پی قربانی‌اش همه پیران دهر طفل دبستانی‌اش همه اوّل به کعبه عالمیان را صدا کند خود را معرفی چو رسول خدا کند با یک ندا قیامت کبری به‌پا کند ملک حجاز را نفسش کربلا کند باشد هماره پشت سر او دعای ما او پای کعبه روضه بخواند برای ما آن روز روز عزّت و اقبال می‌شود مفتوح، باب کعبۀ آمال می‌شود با نطق او خطیب حرم لال می‌شود روز ولایتِ علی و آل می‌شود سازد برای فتح فراهم زمینه را تسخیر می‌کند به سپاهش مدینه را بر تشنگان سقایت جام ولا کند بعد از مدینه رو به سوی کربلا کند ننگ بنی امیه همی بر ملا کند نابودشان به تیغۀ شمشیرِ «لا» کند دریا کند ز اشک مصیبت دو عین را گیرد به دوش پرچم سرخ حسین را ای آه سینه‌سوز علی ذوالفقار تو ای آل فاطمه همه امیدوار تو با یک نفس تمام خزان‌ها بهار تو شمشیر انتقام تو چشم انتظار تو  «یاصاحب‌الزمان به ظهورت شتاب کن» «عالم ز دست رفت، تو پا در رکاب کن» باز آ که فتح با دم تیغت خدا کند باز آ که شیعه در قدمت جان فدا کند باز آی تا مسیح به تو اقتدا کند تا کی تو را امام شهیدان صدا کند؟ بازآ که سینۀ شهدا بی‌‌قرار توست بازآ که چشم فاطمه در انتظار توست تو غایب استی و دل عالم اسیر توست بالله قسم سلالۀ آدم اسیر توست بیش از هزار سال محرّم اسیر توست یک عمر طبع خستۀ «میثم» اسیر توست تنها امید آل پیمبر تویی تویی منجی خلق اوّل و آخر تویی تویی استاد سازگار .👇
35.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
والطور دل به طور ولایش اقامت است 🎙 🕌 مجمع یاس کبود ◼️ آغاز امامت امام زما (عج) 📆 یکشنبه 2 مهر ماه ۰۲
18d63e910bf2f62a2a99473395c29c4449381017-720p_25082023.mp3
6.37M
🚩 🎧" دیدمت و نشناختمت " 🎤 بانـوای: یه وقتایی روضه خون کربلایی یه وقتایی گریه کن این عزایی یه وقتایی میون دار دسته هایی آقا کجایی یه وقتایی دم در هیئتایی یه وقتایی چایی ریز روضه هایی یه وقتایی وسط سینه زنایی آقا کجایی چقدر تو لباس خادمای هیئت دیدمتو نشناختمت چقدر شبایی که میزدی تو صورت دیدمتو نشناختمت چقدر اربعین تو راه زیارت دیدمتو نشناختمت آه دیدمتو نشناختمت **** یه وقتایی کنار مقام اکبر یه وقتایی بالای مقام اصغر یه وقتایی زائر پایین پایی آقا کجایی یه وقتایی حرم عموت ابالفضل یه وقتایی ورودی باب قبله یه وقتایی تو حرم عمه هایی آقا کجایی چقدر دم سحر تو حرم مولا دیدمتو نشناختمت چقدر موقع گریه برا زهرا دیدمتو نشناختمت چقدر تو موکبا با لباس سقا دیدمتو نشناختمت آه دیدمتو نشناختمت . 🎤
بنی‌فاطمه آفتاب‌ظهور_۲۰۲۲_۱۰_۲۸_۱۸_۳۳_۴۷_۳۱۰.mp3
2.46M
اسفند ۱۴۰۰ هیئت ریحانة الحسین (س) بیا آفتاب پس ابر تا تموم شه غروبای دلواپسی یه حسی همش داره میگه بهم یکی از همین جمعه ها میرسی یعنی میشه آقا یه روز بشنوم که از جمع یارات یکیشون منم اگه اونی باشم که از من میخواهی خود تو میای واسه دیدنم به این حس دلتنگی جمعه ها به این دلخوشی راضیه عاشقت دیگه ما کی باشیم تو این معرکه اگه بهجت و قاضیه عاشقت همین چشمای خیس کم طاقتم نشونه ست که حتما ندیدن تو رو چقدرا که چشم انتظار پیر شدن چقدار که رفتن ندیدن تو رو خودم میدونم با گناهام چقدر همیشه توی زحمت انداختمت خدا میدونه تو همین کوچه ها چقدر دیدمت اما نشناختمت یه روزایی توی همین آب و خاک شنیدم علی اکبرا دیدنت بیا آفتاب پس ابر تا تموم شه غروبای دلواپسی یه حسی همش داره میگه بهم یکی از همین جمعه ها میرسی