هدایت شده از تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
📌مفاد #صلح_نامه امام حسن(ع) چیست؟
آیا این درست است که امام بر سر مسائل #مالی هم #صلح کرد؟ آیا امام دنبال اموال #دارابجردفارس و #کوفه بود؟
📍در بررسی اسناد تاریخی و در پاسخ به پرسش اول می توان گفت، موارد ذیل جزو مفاد صلح نامه است:
◀️جلوگیری از موروثی شدن خلافت بنی امیه،
◀️نگه داشتن حرمت اهل بیت(ع)،
◀️حفظ خون #مسلمانان به ویژه #شیعیان،
◀️عدم ناسزاگویی به امیرمؤمنان علی(ع) حتی در قنوت نماز؛
بنابر گزارش بَلاذُری(م279ق) مفاد صلح نامه این بود:
«حسن بن على(ع) با #معاويه صلح می كند و خلافت را به وى وامیگذارد، به اين شرط كه معاویه به كتاب خدا و #سنت رسول الله(ص)عمل كند.
◀️معاويه، نبايد جانشين براى خود مشخص كند و انتخاب خليفه باید به شورا باشد و مردم بر جان و مال و خانواده خود در امان هستند.
معاويه، نبايد در نهان و آشكارا، شورش و #آشوب براى حسن بن على(ع) برپا كند و حتی ياران او را نيازارد.»
درباره مسائل مالی نیز باید گفت:
◀️چنین شرطی در مفاد صلح نامه نیامده است. بلکه این تهمتی است که منابع عامه بیان کرده اند که امام حسن(ع) به دنبال تصاحب خراج #دارابجرد، #اهواز و اموال موجود در بيت المال #كوفه بوده است.
◀️لازم به ذکر است که مسائل مالی #پیشنهاد معاویه بود و امام آن را نپذیرفت و فرمود:
◀️ #معاويه نمیتواند در بيت المال مسلمانان تعهدى را براى من بپذيرد.
◀️شاهد دیگر آنکه حتی کسانی به امام اعتراض کردند که چرا برای خود سهمی از اموال بیت المال قرار نداده است.
📚بلاذری، انساب الاشراف، ج 3، ص29، 41.
📚اربلّی، کشف الغمه في معرفة الأئمه، ج1، ص547.
📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج4، ص۳۳.
📚ابن شُعبه حرّانى، تحف العقول عن آل الرسول، ص233.
📚ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج3، ص406.
👇👇
🌻 @ahlebait110
🔰برخورد امام حسن علیه السلام با جاسوسان معاویه
⬅️به مناسبت اعدام یکی از جواسیس روباه پیر #بریتانیای_خبیث مختصرا و اجمالا یک گزارش تاریخی خدمتتان عرض می کنم.
🔸استفاده از جواسیس و یا به تعبیری عیون (چشم) در تقابل های جبهه حق و باطل امری متداول و بدیهی بوده است. در زمان حکومت #رسول_الله صلوات الله و سلامه علیه نیز پیامبر مخبران و نیروهای اطلاعاتی در جبهه باطل داشت و آنها هم از منافقان و انسانهای ضعیف الایمان برای نفوذ و یا حداقل اطلاع یافتن از تحرکات جبهه اسلام بهره می بردند.
🔹این تقابل در دوران حکومت علوی و حکومت چند ماهه امام مجتبی علیه السلام به اوج خودش رسید. یکی از این مقاطع پس از بیعت مردم با #امام_حسن عله السلام بود.
🔸معاویه به مجرد اطلاع یافتن از شهادت #امیرالمومنین علیه السلام و بیعت مردم با امام حسن علیه السلام #دو_جاسوس یکی از قبیله حمیر به کوفه و دیگری را از قبیله بنیقین به بصره اعزام کرد تا نفوذ کرده و اطلاعات و اخبار را در اختیار او قرار دهند و با ایجاد بحران امور را بر امام آشفته سازند. این دو جاسوس توسط نیروهای اطلاعاتی امام لو رفته و دستگیر می شوند.
🔸امام مجتبی علیه السلام از جریان آگاه شد و دستور دادند که مرد حمیری را از قبیله لحام در شهر کوفه اخراج کردند و سپس فرمان دادند او را گردن زدند و طی نامهای به والی خویش در بصره دستور اخراج جاسوس بنیقین را از قبیله بنیسلیم صادر فرمود، و سپس گردن زده شد.
🔹 امام علیه السلام نامهای برای معاویه نوشت که در آن آمده بود: تو با جاسوسانی که بر من گماردهای، گويي سر ستیز داری و من در این قضیه تردیدی ندارم، در انتظار چنین نبردی باش، به خواست خدا عملی خواهد شد. اطلاع یافتم که چونان بیخردان، زبان به ناسزا گشودهای.» این رخداد، زنگ خطر و تهدیدی برای #معاویه به جنگ تلقی میشد.
♦️فارغ از سیره حضرات معصومین با جواسیس و نیروهای اطلاعاتی دشمن توجه به خویش و #خودسازی و #تقویت_آرمانهایمان بسیار حائز اهمنیت است. بخشی از اعترافات اکبری ناظر به همین انذار می باشد که باید جدی بگیریم تا در دام طاغوت گرفتار نشویم.
ر.ک: سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام گروه مولفان (سیدمنذر حکیم با همکاری وسام بغدادی) مترجم عباس جلالی، انتشارات مجمع جهانی اهلبیت(ع) چاپ اول، ۱۳۹۲
https://eitaa.com/joinchat/2129985567C4b22f9eb1d