⚡️قابل توجه طلاب محترم 🔹فردا جلسه حدیث خوانی کتاب شریف کافی ( کتاب الحجة) ساعت ۷ صبح در مدرس فقهی امام محمدباقر علیه‌السلام، خیابان معلم، نبش کوچه۲۱, مدرس ۷ برگزار می گردد ان شاء الله. 🔻لینک کانال حدیث خوانی کتاب کافی 👈 عضو شوید @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه اول حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: مقدمه اول: اهمیت علم حدیث و فواید حدیث خوانی مقدمه دوم: روش ما در حدیث خوانی در سه مرحله ۱. بررسی اجمالی سند ۲. روایت در سایر مصادر حدیثی ۳. بررسی لغات و نکات محتوایی مقدمه سوم: شناخت اجمالی درباره کتاب کافی و مرحوم محمد بن یعقوب کلینی #صوت_حدیث_خوانی جلسه اول @hadiskhani_kashfi

⚡️ملاک اعلمیت مرجع تقلید با محوریت علم حدیث، در بیان آیت الله سیستانی 📚 حاشیه عروه ، ج۱، ص۱۳ @hadiskhani_kashfi

⚡️سلف صالح و علم حدیث 🔻 صاحب معالم در اجازه کبیره اش گوید: 🔹إنّ إعطاء الحديث حقّه من الرواية و الدراية أمر مهم لمن أراد التفقّه في الدين، إذ مدار أكثر الأحكام الشرعية عليه، و قد كان للسلف الصالح (رضوان اللَّه عليهم) مزيد اعتناء بشأنه، و شدّة اهتمام بروايته و عرفانه، فقام بوظيفته منهم في كلّ عصر من تلك الأعصار أقوام بذلوا في رعايته جهدهم، و أكثروا في ملاحظته كدّهم و وكدهم، فللَّه درهم إذ عرفوا من قدره ما عرفوا، و صرفوا إليه من وجوه الهمم ما صرفوا، ثم خلف من بعدهم خلف أضاعوا حقّه، و جهلوا قدره، فاقتصروا من روايته على‏ أدنى مراتبها، و ألقوا حبل درايته على‏ غاربها. 📚 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمةج‏۹، ص: ۳۳۴ @hadiskhani_kashfi

⚡️ گریه بر علم حدیث 🔻 محدث نوری پس از نقل عبارت صاحب معالم گوید: 🔹و أمّا قول صاحب المعالم: ثم خلف من بعدهم .. إلى‏ آخره، فلعمري إنّه لو كان في عصرنا لأقام على‏ الحديث المآتم، و بكى‏ عليه بكاء الثكلى، فإنّ أهله ألقوا حبل أدنى‏ مراتب الرواية أيضاً على‏ غاربها؛ لاستغنائهم عن هذا الفن بالمرّة، و اكتفائهم من السنّة بما يتعلّق بحاجتهم في الفروع، ممّا يوجد في الكتب الفقهية، المأخوذ من المأخذ بواسطة أو وسائط، مع ما يتطرق في هذه الأحاديث المأخوذة من النسخ الغير الصحيحة غالباً، في هذه التنقلات و التطوّرات من التحريف، و التصحيف، و الزيادة، و النقصان، ممّا يختلف به المعنى‏ اختلافاً فاحشاً ما لا يحصى‏. 📚مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمةج‏۹، ص: ۳۳۶ @hadiskhani_kashfi

⚡️حدیث خوانی سنت فراموش شده 🔻 آیت الله العظمی شبیری زنجانی: 🔹 علمای بزرگ از قدیم تدریس حدیث داشتند و به شاگردان خود حدیث می آموختند و كتب حدیثی می نوشتند ولی متأسفانه مدتی است که این سنت حسنه تعطیل شده است. 🔸برای نمونه علامه مجلسی تهذیب الأحکام را تدریس می کردند. کتابهای حدیثی متعددی از قرن یازدهم وجود دارد که بر علامه مجلسی قرائت شده است. محدث نوری درباره علامه مجلسی نوشته که وی فردی دعوت پذیر بود. شیوه ایشان اینگونه بود که اگر دعوت میشد، با اصحاب حدیثی خود به آن مجلس می رفتند و آنها کتابهای حدیثی را آماده میکردند و در آن جلسات كه بين يك تا يك و نيم ساعت طول میکشید حدیث می خواندند. گاهی نیز شاگردان حدیث میخواندند و علامه شرح میکرد. در حاشیه بسیاری از کتب حدیثی عبارات بلاغ علامه وجود دارد که نشان دهنده نوعی تأیید و اعتماد است. 🔹 یکی از علما از شخصی به نام شیخ محمد علی سرابی که فردی فاضل و متقی بود، نقل میکرد که نزد آقای میلانی رفتم و عرض کردم: نزد شما آمده ام تا درس بخوانم، میشود شما وسائل الشیعه را برای ما تدریس کنید؟ ایشان فرموده بود: من فقط فقه تدریس میکنم. ولی وقتی با اصرار آقای سرابی مواجه می شود، تدریس وسائل را قبول میکند. ایشان در تدریس وسائل به ترجمه حدیث بسنده نمیکردند و شرح و بسط میدادند. پس از مدتی درس وسائل تعطیل شد. چندی بعد همین آقای سرابی مجدداً نزد آقای میلانی رفت و خواهش کرد که ایشان فقه تدریس کند آقای میلانی نپذیرفت و فرمود فقه تدریس نمیکنم، ولی اگر وسائل الشیعه بخوانید، حاضرم. 🔸 مسأله تدریس حدیث سنتی بوده که متأسفانه ترك و تعطیل شده است. 📚 جرعه ای از دریا؛ ج۴؛ ص۳۹۵ @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه دوم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: نکته اول: چاپ های کتاب کافی نکته دوم: بررسی معنای «حجت» و «اضطرار» در عنوان باب: الاضطرار الی الحجة بررسی سند حدیث اول: ۱. علی بن ابراهیم ۲. ابراهیم بن هاشم ۳. عباس بن عمرو فقیمی ۴. هشام بن الحکم #صوت_حدیث_خوانی جلسه دوم @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه سوم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: 🔹۱. توضیح معنای «مولی» در کلمات رجالیون به جهت ورود این کلمه در ترجمه هشام بن الحکم قول اول: محقق شوستری قول دوم: آیت الله شبیری 🔸۲. اصطلاح حدیث ضعیف و ارتباط آن با حدیث معتبر 🔹۳. بررسی قبول روایت راوی مجهول قول اول (ابن داود، میرداماد، محقق شوشتری): قبول روایت مجهول قول دوم ( مشهور): عدم قبول 🔸۴. حدیث اول باب اضطرار به حجت، در سایر مجامع روایی _علل الشرائع _ توحید _ احتجاج 🔹 ۵. بررسی تقطیع واقع شده در روایت 🔸 ۶. قوله: الزندیق. بررسی معنای لغوی زندیق و مصداق آن در این روایت که ابن ابی العوجا باشد. #صوت_حدیث_خوانی جلسه سوم @hadiskhani_kashfi

⚡️معنای «مولی» در کتب رجال از نگاه آیت الله العظمی شبیری زنجانی: 🔹مرحوم صاحب قاموس در مقدمه كتابش مى‌فرمايد كلمه «مولى» در مقابل «عربى» است وقتى گفته مى‌شود كه فلانى مولى است يعنى عرب نيست. 🔸ايشان براى اين مطلب شواهدى هم آورده است از جمله شواهد اين است كه ايشان مى‌گويد در كتب رجال اين تعبير به چشم مى‌خورد كه در حق شخصى گفته مى‌شود «فلانٌ مولى و قيل عربى» از اين تعبير استفاده مى‌شود كه مولى در مقابل عربى است. 🔹به نظر ما كلام مرحوم صاحب قاموس الرجال كه گفتند كلمه «مولى» در مقابل «عرب» است به طور مطلق صحيح نيست، اين هم جواب نقضى دارد و هم جواب حلّى: 🔸جواب نقضى اين است كه اگر به كتاب رجال مرحوم شيخ مراجعه كنيد. اولين كسى كه ايشان جزء اصحاب حضرت رسول صلى الله عليه و آله ذكر نموده است «اُسامة بن زيد» است كه در حق او گفته «مولي رسول‌الله‌ صلي الله عليه وآله و نسبه من كلب» يعنى با اينكه اسامة از نظر نسب جزء يكى از بطون عرب است و ليكن آزاد شده رسول خداصلى الله عليه وآله نيز مى‌باشد و اين مطلب امر بعيدى هم نيست بلكه امرى بسيار شايع بوده كه دو قبيله از عرب با يكديگر به جنگ مى‌پرداختند و وقتى يك قبيله در جنگ بر طرف مقابل خود غلبه پيدا مى‌كرد آنها را استرقاق مى‌نمودند و بعداً آزاد مى‌كردند. پس بنابراين مولى با عربى بودن منافاتى ندارد. 🔹جواب حلّى اين است كه به نظر مى‌رسد بين كلمه «مولى» در صورتى كه مضاف به كلمه ديگرى باشد مثل مولى بنى هاشم و بين آنجايى كه كلمه «مولى» بدون اضافه شدن به كلمه ديگر، استعمال مى‌شود، خلطى صورت گرفته است. اگر كلمه مولى بدون اضافه شدن به كلمه ديگرى بكار رود و مثلاً گفته شود فلان مولى در اينجا مضاف اليه كلمه مولى كه محذوف شده است طبيعى عرب است يعنى آن شخص آزاد شده عرب است و قهراً در اين مورد كلمه مولى در مقابل عربى استعمال شده است ولى اگر مضاف اليه كلمه مولى در كلام ذكر شود و بطور مثال بگويند فلان مولى بنى هاشم معناى آن اين است كه آن شخص از نظر نسب داخل در طايفه بنى هاشم نيست بلكه رابطه او با بنى هاشم از طريق ولاء است، و البته اين منافاتى با اينكه شخص مذكور از نظر نسب داخل در طايفه ديگرى از عرب باشد ندارد. 🔸نكته‌اى كه بايد به آن توجه نمود اين است كه در مواردى كه رابطه شخصى با طايفه‌اى به واسطه ولاء است، لزوماً بدين معنا نيست كه شخص فرد مذكور بالخصوص زمانى عبد آن طايفه بوده و بعدها آنها او را آزاد كرده باشند. بلكه اگر اجداد او نيز زمانى به عنوان عبد در اختيار آن طايفه بوده‌اند و سپس آنها را آزاد كرده باشند نيز مى‌توان از احفاد آنها تعبير به «مولى» نمود. مثلاً در حق زرارة بن اعين مى‌گويند مولى بنى شيبان. اين به آن معنا نيست كه خود زرارة زمانى عبد آنها بوده است بلكه اجداد او مدتى عبيد بنى شيبان بوده‌اند و بعد بنى شيبان آنها را آزاد نموده‌اند. 📚 کتاب الخمس ج۲ ص۱۹۶ کانال 👈 حدیث خوانی کتاب کافی @hadiskhani_kashfi

⚡️معنی «مولی» در کتب رجال از نگاه محقق شوشتری صاحب کتاب قاموس الرجال: الفصل الأوّل في أنّ «المولى» مقابل «العربي» [شاهد اول:] قال النجاشي في حمّاد بن عيسى: «مولى، و قيل: عربي». [شاهد دوم:] و روى العامّة أنّ رهطا جاءوا إلى أمير المؤمنين- عليه السلام- فقالوا: السلام عليك يا مولانا، فقال: كيف أكون مولاكم؟ و أنتم قوم عرب! فقالوا: سمعنا النبيّ- صلّى اللّه عليه و آله- يقول يوم غدير خم: «من كنت مولاه فعليّ مولاه». [شاهد سوم:] و روى الخاصّة أنّ مالك بن عطية قال للصادق- عليه السلام- إنّي رجل من بجيل و إنّي أدين اللّه تعالى بأنّكم مواليّ و قد يسألني بعض من لا يعرفني فيقول: ممّن الرجل؟ فأقول: من العرب ثمّ من بجيل، فعليّ في هذا إثم، حيث لم أقل: مولى لبني هاشم؟ ففي الجميع دلالة واضحة على كون المولى غير العربي‏ 📚 قاموس الرجال، ج۱، ص ۱۲_ ۱۳ @hadiskhani_kashfi

⚡️روش ابن داود در عمل به روایت راوی مهمل و مجهول 🔻 محقق شوشتری: أنّ العلّامة يقتصر على الممدوحين في الأوّل. و ابن داود يذكر فيه المهملين أيضا، فقال: الجزء الأوّل من الكتاب في ذكر الممدوحين و من لم يضعّفهم الأصحاب في ما علمته. و المفهوم منه: أنّه يعمل بخبر رواته مهملون لم يذكروا بمدح و لا قدح، كما يعمل بخبر رواته ممدوحون. 📚 قاموس الرجال، ج‏۱، ص: ۳۸ @hadiskhani_kashfi

⚡️دیدگاه محقق شوشتری درباره عمل به روایت راوی مجهول 🔻 محقق شوشتری پس از نظر ابن داود درباره عمل به روایاتی که راوی آن مهمل است و تضعیف و توثیق ندارد گوید: و هو الحق الحقيق بالاتّباع، و عليه عمل الأصحاب. فنرى القدماء كما يعملون بالخبر الذي رواته ممدوحون، يعملون بالخبر الذي رواته غير مجروحين، و إنّما يردّون المطعونين. فاستثنى ابن الوليد و ابن بابويه من كتاب «نوادر الحكمة» لمحمّد بن أحمد بن يحيى- و كان مصنّفه يروي عن الضعفاء و يعتمد المراسيل و لا يبالي عمّن أخذ- ما رواه عن محمّد بن موسى الهمداني، و محمّد بن عليّ الهمداني، و محمّد بن هارون، و محمّد بن عبد اللّه بن مهران، و محمّد بن يحيى المعاذي، و أبي عبد اللّه الرازي، و أبي عبد اللّه السياري، و أبي عليّ النيسابوري، و أبي يحيى الواسطي، و أبي سمينة الصيرفي، و يوسف بن الحارث، و يوسف بن السخت، و وهب بن منبه، و عبد اللّه الدمشقي، و عبد اللّه الشامي، و عبد اللّه الرازي، و أحمد بن هلال، و أحمد بن الحسين، و أحمد بن بشير، و جعفر بن محمّد بن مالك، و ممويه بن معروف، و الآدمي، و العبيدي، و اللؤلؤي. و زاد الثاني الهيثم بن عدي و مثله ابن نوح، و لكن نقص العبيدي. و استثنى المفيد من شرايع عليّ بن إبراهيم حديثا واحدا في تحريم لحم البعير . فهذا يدلّ على أنّ الكتب التي لم يطعنوا في طريقها و لم يستثنوا منها شيئا، كان معتبرا عندهم و رواتها مقبولو الرواية إن لم يكونوا مطعونين من أئمة الرجال و لا قرينة، و إلا فتقبل مع الطعن. 📚 قاموس الرجال ؛ ج۱، ص۳۹ @hadiskhani_kashfi

⚡️ دیدگاه مرحوم میرداماد درباره راوی مجهول 🔹جهالة الرّجل على معنى‏ عدم تعرف حاله من حيث عدم الظّفر بذكره او بمدحه و ذمّه فى الكتب الرّجالية ليس ممّا يسوغ الحكم بضعف السّند او الطّعن فيه كما ليس يسوغ تصحيحه او تحسينه او توثيقه انّما تكون الجهالة و الأهمال من اسباب الطّعن بمعنى حكم ائمّة الرّجال على الرّجل بانّه مجهول او مهمل فهما وجد شئ من الفاظ الجرح انصرم التكليف بالفحص و التفتيش و ساغ الطعن فى الطّريق فاما المجهول و المهمل لا بالمعنى المصطلح عليه عند ارباب هذا الفنّ بالعرف العامى اعنى المسكوت عن ذكره رأسا او عن مدحه و ذمّه فعلى المجتهدان يتتبّع مظان استعلام حاله من الطّبقات و الاسانيد و المشيخات و الأجازات و الاحاديث و السّير و التّواريخ و كتب الانساب و ما يجرى مجريها فان وقع اليه ما يصلح للتعويل عليه فذاك و الا وجب تسريح الامر الى بقعة التوقف و تسريح القول فيه الى موقف السكوت عنه 📚 الرواشح السماوية في شرح الأحاديث الإمامية (ميرداماد)، ص:۶۱ @hadiskhani_kashfi

⚡️با توجه به ارسال مطالب مرتبط با درس ، برای پیدا کردن صوت جلسات این عبارت را جستجو کنید👇 #صوت_حدیث_خوانی @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه چهارم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: _بررسی متن حدیث اول باب الاضطرار الی الحجة _ توضیح استدلال امام صادق علیه‌السلام بر لزوم ارسال انبیاء با توجه به بیانات علامه مجلسی در مرآة العقول #صوت_حدیث_خوانی جلسه چهارم @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه پنجم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: _بررسی سند حدیث دوم محمد بن اسماعیل بندقی نیشابوری و دو راه برای قبول روایات او #صوت_حدیث_خوانی جلسه پنجم @hadiskhani_kashfi

⚡️روایات فضل بن شاذان در کتاب کافی 🔻 فضل بن شاذان در کتاب شریف کافی مجموعا ۵۸۰ روایت دارد. 🔹راوی از او در ۵۷۵ روایت جناب محمد بن اسماعیل بندقی نیشابوری است. محمد بن اسماعیل توثیق صریح در کتب رجالی ندارد. 🔸 مروی عنه او در ۵۶۶ روایت یکی از این سه نفر هستند: 1⃣ محمد بن ابی عمیر در ۲۶۸ روایت مرحوم کلینی در موارد بسیاری در کنار این طریق، دو طریق دیگر را هم ذکر می کند: ۱. علی بن ابراهیم عن ابیه عن ابن ابی عمیر ۲. محمد بن یحیی عن احمد اشعری عن ابن ابی عمیر 2⃣صفوان بن یحیی در ۲۰۸ روایت مرحوم کلینی در موارد بسیاری در کنار این طریق، سه طریق دیگر را هم ذکر می کند: ۱. محمد بن یحیی عن احمد اشعری عن صفوان ۲. محمد بن یحیی عن محمد بن الحسین بن ابی الخطاب عن صفوان ۳. احمد بن ادریس عن محمد بن عبدالجبار عن صفوان 3⃣ حماد بن عیسی در ۹۰ روایت مرحوم کلینی در موارد بسیاری در کنار این طریق، دو طریق دیگر را هم ذکر می کند: ۱. علی بن ابراهیم عن ابیه عن حماد ۲. محمد بن یحیی عن احمد اشعری عن حماد ⬅️ نتیجه رجالی تحقیق فوق روایات فضل بن شاذان در کتاب کافی طریق به سه کتاب معروف و مشهور از ابن ابی عمیر و صفوان و حماد بن عیسی است و لذا اگر کسی وثاقت محمد بن اسماعیل بندقی را بخاطر کثرت روایت مرحوم کلینی نپذیرد باز هم ضرری به روایت نمیرساند، چون محمد بن اسماعیل شیخ اجازه به این کتب معروف است و نیازی به وثاقت او نیست. @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه ششم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: 🔹_ادامه بررسی سند حدیث دوم: فضل بن شاذان صفوان بن یحیی منصور بن حازم 🔸_ معنی کلمه «عین» در کتب رجال 🔹_ حدیث دوم در ۴ منبع از مجامع روایی: کلینی در کتاب کافی این حدیث را در سه جا به یک سند واحد نقل کرده است: ج۱ ص۸۷ (فقط صدر روایت) _ ۱۶۸_ ۱۸۸ (با اضافاتی در ذیل) رجال کشی: بسند صحیح عن صفوان توحید (فقط صدر روایت): به یک واسطه از مرحوم کلینی علل الشرایع: بسند صحیح عن صفوان 🔸فواید بررسی روایت در مجامع روایی: _ حتی اگر محمد بن اسماعیل را ضعیف بدانیم حدیث در سایر منابع به سند صحیح نقل شده است. _ این حدیث از کتاب صفوان اخذ شده و افراد بعد از آن تا کلینی و صدوق و کشی شیخ اجازه به کتاب مشهور صفوان میباشند. _ اختلاف نسخه صدر روایت و‌ وجه آن #صوت_حدیث_خوانی جلسه ششم @hadiskhani_kashfi

⚡️صوت جلسه هفتم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: 🔹 به بهانه اختلاف نسخه صدر روایت، علل اختلاف متن روایت بررسی شد: ۱. نقل به معنی: _ توسط راوی مباشر _ توسط راوی غیر مباشر مانند شیخ کلینی ۲. اختلاف نسخه _ بدون نقطه بودن _ بد خط بودن نسخه و کلمات مشابه _ اختلاف کاتب و مقری و ... 🔸ثمره اختلاف نسخه اگر نسخه یک روایت مختلف است، موارد اختلافی بخصوص ریزه کاری ها مثل ثم و واو و فا و ... حجت نیست. _ مثال در این روایت: تفاوت بل الخلق یعرفون یا بل العباد یعرفون 🔹بررسی معنای صدر روایت: «ان الله اجل و اکرم من ان یعرف بخلقه بل الخلق یعرفون بالله» 1⃣ معنای اول: یعرف بتعریف بخلقه (عموم مردم یا انبیاء) بل الخلق (عموم مردم یا انبیاء) 🔹یعرفون (بالمجهول) بالله _ معنای عبارت اگر مراد از خلق، انبیاء باشد: خداوند با تعریف انبیاء شناخته نمیشود بلکه انبیاء به خدا [با معجزاتی که به آنان داده] شناخته میشوند. اشکال: پس حدیث بنا عرف الله چیست؟ جواب: بحث ما در فرضی است که انبیاء بما هو‌ مخلوق و مستقل از خداوند نمی توانند معرف خدا باشند اما حدیث بنا عرف الله در فرص آن است که خداوند آیات و نشانه ها را به آنان افاضه کرده است. _ معنای عبارت اگر مراد از خلق عموم مردم باشد: خداوند با تعریف مردم شناخته نمیشود بلکه مردم به خدا [و افاضه نور وجود] شناخته میشوند. 🔹یعرفون (بالمعلوم) [الله] بالله 2⃣ معنای دوم: یعرف بصفات خلقه بل الخلق یعرفون (بالمعلوم) [الله] بالله تایید معنای دوم: ۱. احادیث باب ان الله لا یعرف الا به و توضیح مرحوم کلینی ۲. تعبیر اجل و اکرم #صوت_حدیث_خوانی جلسه هفتم @hadiskhani_kashfi

⚡️کلام حضرت سید الشهدا با نافع بن ازرق 🔻در معرفی خداوند به اوصافی که خود را به آن توصیف کرده است. 🔹 تاریخ مدینة دمشق: و أخبرنا أبو محمّد بن طاوس، أنا سليمان بن إبراهيم ،قالوا: نا محمّد بن إبراهيم الجرجاني، نا أبو علي الحسين بن علي، نا محمّد بن زكريا [نا]  العباس بن بكار، أنا أبو بكر الهذلي، عن عكرمة، عن ابن عباس [أنه] بينما هو يحدث الناس إذ قام إليه نافع بن الأزرق، فقال له: يا ابن عباس تفتي الناس في النملة و القملة‌؟ صف لي إلهك الذي تعبد، فأطرق ابن عباس إعظاما لقوله، و كان الحسين بن علي جالسا ناحية فقال: إليّ‌ يا ابن الأزرق. قال: لست إياك أسأل .قال ابن عباس: يا ابن الأزرق إنه من أهل بيت النبوة و هم ورثة العلم. فأقبل نافع نحو الحسين فقال له الحسين: يا نافع إن من وضع دينه على القياس لم يزل الدهر في الالتباس سائلا إذا كبا  عن المنهاج، ظاعنا بالاعوجاج ضالا عن السبيل قائلا غير الجميل ، يا ابن الأزرق أصف إلهي بما وصف به نفسه، و أعرّفه بما عرّف به نفسه: لا يدرك بالحواس، و لا يقاس بالناس، قريب غير ملتصق، و بعيد غير منتقص، يوحّد و لا يبعّض، معروف بالآيات موصوف بالعلامات لا إله إلاّ هو الكبير المتعال. فبكى ابن الأزرق، و قال: يا حسين ما أحسن كلامك!؟ قال له الحسين: بلغني أنك تشهد على أبي و على أخي بالكفر و عليّ‌؟ قال ابن الأزرق: أما و اللّه يا حسين لئن كان ذلك لقد كنتم منار الإسلام و نجوم الأحكام، فقال له الحسين: إني سائلك عن مسألة، قال: سل، فسأله عن هذه الآية: وَ أَمَّا الْجِدٰارُ فَكٰانَ‌ لِغُلاٰمَيْنِ‌ يَتِيمَيْنِ‌ فِي الْمَدِينَةِ‌ يا ابن الأزرق من حفظ‍‌ في الغلامين‌؟ قال ابن الأزرق: أبوهما؟ قال الحسين: فأبوهما خير أم رسول اللّه صلّى اللّه عليه و سلّم‌؟ قال ابن الأزرق: قد أنبأ اللّه تعالى أنكم قوم خصمون. 📚تاریخ مدینه دمشق، ج۱۴ ص ۱۸۳ @hadiskhani_kashfiا

⚡️صوت جلسه هشتم حدیث خوانی کتاب کافی 🔻 مباحث مطرح شده: 🔹 بررسی متن حدیث دوم _ ارتباط صدر روایت با ذیل آن _ قوله قلت للناس: درباره کلمه ناس در کلمات اهل بیت دو احتمال است. _ قوله اَلْمُرْجِئُ: دو‌احتمال دارد: ۱) مرجئه فرقه ای بودند که برای عمل هیچ نقشی در ایمان قائل نبوده و اعتقاد و نیت را کافی می دانستند. ۲) مرجئه به مخالفین شیعه اطلاق شده یعنی هر کسی که امیرالمؤمنین را از مقام خلافت بلافصل رسول خدا تاخیر اندازد قوله : القدري. بیان معنای قدری قوله: أَنَّ اَلْقُرْآنَ لاَ يَكُونُ حُجَّةً إِلاَّ بِقَيِّمٍ. توضیح معنای قیم #صوت_حدیث_خوانی جلسه هشتم @hadiskhani_kashfi

⚡️تقليد شما محكمتر است يا مرجئه‌؟ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْهَمَذَانِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدَةَ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَا مُحَمَّدُ أَنْتُمْ أَشَدُّ تَقْلِيداً أَمِ اَلْمُرْجِئَةُ قَالَ قُلْتُ قَلَّدْنَا وَ قَلَّدُوا فَقَالَ لَمْ أَسْأَلْكَ عَنْ هَذَا فَلَمْ يَكُنْ عِنْدِي جَوَابٌ أَكْثَرُ مِنَ اَلْجَوَابِ اَلْأَوَّلِ فَقَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ اَلْمُرْجِئَةَ نَصَبَتْ رَجُلاً لَمْ تَفْرِضْ طَاعَتَهُ وَ قَلَّدُوهُ وَ أَنْتُمْ نَصَبْتُمْ رَجُلاً وَ فَرَضْتُمْ طَاعَتَهُ ثُمَّ لَمْ تُقَلِّدُوهُ فَهُمْ أَشَدُّ مِنْكُمْ تَقْلِيداً . 📚 الکافي ج ۱، ص ۵۳ @hadiskhani_kashfi

⚡️توضیح علامه مجلسی درباره معنای مرجئه / ۱ 🔹المرجئة : قد يطلق المرجئة في مقابل الشيعة من الإرجاء بمعنى التأخير لتأخير هم عليا عليه السلام عن درجته، و كأنه المراد هنا، و قد يطلق في مقابلة الوعيدية إما من الإرجاء بمعنى التأخير لأنهم يؤخرون العمل عن النية و القصد و إما بمعنى إعطاء الرجاء لأنهم يعتقدون أنه لا يضر مع الأيمان معصية كما لا ينفع مع الكفر طاعة، و قيل: كان الشائع في سابق الزمان التعبير بالقدرية و المرجئة عمن يضاهي المعبر عنه في هذه الأعصار بالمعتزلة و الأشاعرة في أصول الاعتقادات، كما ورد في رواية ابن عباس أنه قال: أمرني رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم أن أبرأ من خمسة: من الناكثين و هم أصحاب الجمل، و من القاسطين و هم أصحاب الشام، و من الخوارج و هم أهل النهروان، و من القدرية و هم الذين ضاهوا النصارى في دينهم، فقالوا لا قدر و من المرجئة الذين ضاهوا اليهود في دينهم فقالوا: الله أعلم. 📚 مرآة العقول، ج۱، ص۱۸۴ @hadiskhani_kashfi

⚡️ توضیح علامه مجلسی درباره معنای مرجئه / ۲ 🔹 المراد بالمرجئة الذين يقولون الإيمان محض العقائد، و ليس للأعمال فيها مدخل أصلا، و لا يضر مع الإيمان معصية، كما لا ينفع مع الكفر طاعة، و لا تفاوت في إيمان الناس، قال صاحب الملل و النحل: الإرجاء على معنيين: أحدهما التأخير قٰالُوا أَرْجِهْ وَ أَخٰاهُ ، أي أمهله و أخره، و الثاني إعطاء الرجاء، أما إطلاق اسم المرجئة على الجماعة بالمعنى الأول صحيح، لأنهم كانوا يؤخرون العمل عن النية و العقد، و أما المعنى الثاني فظاهر فإنهم كانوا يقولون لا يضر مع الإيمان معصية كما لا ينفع مع الكفر طاعة، و قيل: الإرجاء تأخير حكم صاحب الكبيرة إلى الآخرة فلا يقضي عليه بحكم في الدنيا من كونه من أهل الجنة أو من أهل النار، فعلى هذا المرجئة و الوعيدية فرقتان متقابلتان، و قيل: الإرجاء تأخير علي عليه السلام عن الدرجة الأولى إلى الدرجة الرابعة، فعلى هذا المرجئة و الشيعة فرقتان متقابلتان، و المرجئة أربعة أصناف: مرجئة الخوارج و مرجئة القدرية، و مرجئة الجبرية، و المرجئة الخالصة، انتهى. و قد مر بعض القول فيهم سابقا. و المراد هنا ما ذكرنا أولا فإنهم يحكمون بإيمان من آمن بالله و رسوله و إن قتلوا الأئمة و خيار المؤمنين، فهم راضون بذلك و لا يبالون به، و يحكمون بأن الله لا يعذب هؤلاء بفعلهم، و لذا سموا مرجئة لإرجاء تعذيبهم على المعاصي، و يمكن أن يكون المراد هنا مطلق المخالفين، فإنهم على أصولهم الفاسدة يصوبون قتل من خرج على خلفاء الجور، و لو كانوا من أئمة الدين و ذرية سيد المرسلين، فهم راضون بذلك، و ذكر الآية استشهاد بأن الراضي بالقتل و المصوب له حكمه حكم القاتل في الشقاوة و العقوبة. 📚مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۱۸ @hadiskhani_kashfi