eitaa logo
حدیثنا
678 دنبال‌کننده
4 عکس
5 ویدیو
1 فایل
احادیث کمترشنیده‌شده از کتب معتبر ارتباط با ادمین: @Rah_Bar
مشاهده در ایتا
دانلود
👂چرا در گوش نوزاد اذان و اقامه گفته می‌شود؟ 🌿...عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«مَنْ وُلِدَ لَهُ مَوْلُودٌ فَلْيُؤَذِّنْ فِي أُذُنِهِ الْيُمْنَى بِأَذَانِ الصَّلَاةِ وَ لْيُقِمْ‏ فِي‏ الْيُسْرَى‏ فَإِنَّهَا عِصْمَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ.» 📚الكافي، ج۶، ص۲۴ 🔶از امام صادق از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است: 🔸«هرکس برایش فرزندی متولد شد، در گوش راستش اذانِ نماز را بگوید و در گوش چپش اقامه را؛ 👈زیرا این‌کار موجب محفوظ بودن از شیطانِ رانده‌شده است.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹کاش اثر این عصمت ابتدایی که در طلیعه عمر فرزندانمان با صوت دل‌نشینِ اذان و اقامه بر جان‌هایشان گسترده می‌شود، با اصوات ناسالم و تربیت‌های ناصحیح ما، زائل نگردد! 🔹کاش امانت‌دار خوبی باشیم؛ فرزندانی پاک پرورش دهیم، برای خود باقیات‌الصالحاتی فراهم نماییم و در درگاه پروردگارمان سرافکنده نباشیم! 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👶اگر به این نکات توجه کنید، از گریه‌های نوزادتان ناراحت نخواهید شد! 🌿...عَنِ اِبْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«لَا تَضْرِبُوا أَطْفَالَكُمْ‏ عَلَى‏ بُكَائِهِمْ فَإِنَّ بُكَاءَهُمْ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الصَّلَاةُ عَلَى النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَيْهِ.» 📚التوحيد(للصدوق)، ص۳۳۱ 🔶از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: 🔸«نوزادانتان را به‌خاطر گریه‌هایشان نزنید؛ زیرا گریه‌های آن‌ها: 👈چهار ماه (اول)، شهادت به این است که «هیچ خدایی جز الله (عزّوجلّ) نیست» 👈چهار ماه (دوم)، صلوات بر پیامبر و خاندانش (صلوات‌الله‌علیهم) است 👈و چهار ماه (سوم)، دعا در حق پدر و مادرش است.» 🔷همچنین باید توجه داشت که گریه برای نوزادان مفید است و خداوند او را چنین خلق کرده تا از این طریق بیماری‌هایی را از آنان دفع کند و به آن‌ها سلامت ببخشد. 🔹امام صادق (علیه‌السلام) در ضمن سخنانشان به مفضل‌بن‌عمر که در کتاب «توحید مفضل» جمع‌آوری شده است، به این مطلب اشاره فرموده‌اند... 🍃«...اِعْرِفْ يَا مُفَضَّلُ مَا لِلْأَطْفَالِ فِي اَلْبُكَاءِ مِنَ اَلْمَنْفَعَةِ وَ اِعْلَمْ أَنَّ فِي أَدْمِغَةِ اَلْأَطْفَالِ رُطُوبَةً إِنْ بَقِيَتْ فِيهَا أَحْدَثَتْ عَلَيْهِمْ أَحْدَاثاً جَلِيلَةً وَ عِلَلاً عَظِيمَةً مِنْ ذَهَابِ اَلْبَصَرِ وَ غَيْرِهِ وَ اَلْبُكَاءُ يُسِيلُ تِلْكَ اَلرُّطُوبَةَ مِنْ رُءُوسِهِمْ فَيُعْقِبُهُمْ ذَلِكَ اَلصِّحَّةَ فِي أَبْدَانِهِمْ وَ اَلسَّلاَمَةَ فِي أَبْصَارِهِمْ أَ فَلَيْسَ قَدْ جَازَ أَنْ يَكُونَ اَلطِّفْلُ يَنْتَفِعُ بِالْبُكَاءِ وَ وَالِدَاهُ لاَ يَعْرِفَانِ ذَلِكَ فَهُمَا دَائِبَانِ لِيُسْكِتَانِهِ وَ يَتَوَخَّيَانِ فِي اَلْأُمُورِ مَرْضَاتَهُ لِئَلاَّ يَبْكِيَ وَ هُمَا لاَ يَعْلَمَانِ أَنَّ اَلْبُكَاءَ أَصْلَحُ لَهُ وَ أَجْمَلُ عَاقِبَةً...» 📚توحیدالمفضل، ج۱، ص۵۳ 🔸«ای مفضّل! منفعتی که در گریه نوزادان هست را بشناس و بدان که در مغز نوزادان رطوبتی هست که اگر در آن باقی بماند، پیشامدهای بزرگ و بیماری‌های سختی، مثل از بین رفتن بینایی، برایشان رخ خواهد داد. 🔸گریه، این رطوبت را از سرِ نوزادان جاری می‌کند تا سلامتی در بدن‌ها و چشم‌هایشان را برای آن‌ها به دنبال داشته باشد. 👈آیا نوزاد از گریه کردن سود نمی‌برد؟ حال‌آن‌که پدر و مادرش این را نمی‌دانند، به‌همین‌خاطر دائماً سعی می‌کنند تا گریه‌اش را ساکت کنند و در کارهایشان، تلاش می‌کنند رضایت او را جلب کنند تا گریه نکند، درحالی‌که والدین نمی‌دانند که گریه کردن برای سلامتی او بهتر است و آثار خوش‌تری در پی دارد.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
💐دسته‌گل تحویل گرفته‌ایم، دسته‌گل تحویل دهیم! 🌿...رَوَى فُضَيْلُ بْنُ عُثْمَانَ اَلْأَعْوَرُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: 🍃«مَا مِنْ مَوْلُودٍ يُولَدُ إِلاَّ عَلَى اَلْفِطْرَةِ فَأَبَوَاهُ اَللَّذَانِ يُهَوِّدَانِهِ وَ يُنَصِّرَانِهِ وَ يُمَجِّسَانِهِ...» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۲، ص۴۹ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«هیچ نوزادی نیست، مگراین‌که بر پایه "فطرت" متولد شده است. 👈اما این، پدر و مادرش هستند که او را یهودی، مسیحی و زردشتی می‌گردانند.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿...عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ...سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قٰالُوا بَلىٰ» اَلْآيَةَ. قَالَ: «أَخْرَجَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ فَعَرَّفَهُمْ وَ أَرَاهُمْ نَفْسَهُ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَمْ يَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ.» وَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى اَلْفِطْرَةِ» يَعْنِي اَلْمَعْرِفَةَ بِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِقُهُ كَذَلِكَ قَوْلُهُ: «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اَللّٰهُ».» 📚الكافي، ج‏۲، ص۱۲ 🔷از زرارة بن أعین نقل شده است: 🔹از امام باقر (علیه‌السلام) در مورد این سخن خداوند (عزّوجلّ) سؤال کردم: 🔆«وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ» [أعراف:۱۷۲] 🔅«و (ای پیامبر! یاد کن) آن‌گاه که پروردگارت از فرزندان آدم؛ از پشت‌هاشان، نسلشان را برگرفت و آنان را بر خودشان گواه گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: بله، شهادت دادیم. (خداوند این گواهی را گرفت) تا (جلوگیری کند از این‌که) در روز قیامت بگویید: به‌راستی ما از این (که خداوند پروردگار ماست،) غافل بودیم.» 🔶حضرت [در پاسخ] فرمودند: 🔸«خداوند از پشتِ آدم، نسلش - تا روز قیامت - را خارج نمود. آن‌ها مانند ذره‌هایی خارج شدند. آن‌گاه خود را به آن‌ها شناساند و نشان داد. اگر چنین نبود، هیچ‌کس پروردگار خود را نمی‌شناخت.» 🔶آن‌گاه حضرت فرمودند: 🔸«رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: 👈«هر نوزادی بر پایه "فطرت" متولد می‌شود.» 🔸منظور پیامبر (از فطرت) این است که (نوزاد اعتقاد دارد:) "الله" (عزّوجلّ) خالقِ اوست؛ 🔸چنان‌چه خداوند می‌فرماید: 🔆«وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اَللّٰهُ» [لقمان:۲۵] 🔅«و اگر از آنان (مشرکان) سؤال کنی "چه کسی آسمان‌ها و زمین را خلق کرده‌است؟"، حتماً خواهند گفت: "الله".»» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔺خداوند از ابتدا در لوح دل فرزندان ما، پایه سعادت را کاشته است و این ماییم که یا آن را آب‌یاری می‌کنیم و مراقبت می‌کنیم و پرورش می‌دهیم، یا بی‌توجهی می‌نماییم و صدمه می‌زنیم و ضایع می‌کنیم. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
💠خوشا به حال آن‌ها که فرزندانی صالح تربیت می‌کنند 🌿...عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «مَرَّ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ع بِقَبْرٍ يُعَذَّبُ صَاحِبُهُ ثُمَّ مَرَّ بِهِ مِنْ قَابِلٍ فَإِذَا هُوَ لَا يُعَذَّبُ فَقَالَ: يَا رَبِّ مَرَرْتُ بِهَذَا الْقَبْرِ عَامَ أَوَّلَ فَكَانَ يُعَذَّبُ وَ مَرَرْتُ بِهِ الْعَامَ فَإِذَا هُوَ لَيْسَ يُعَذَّبُ. فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّهُ أَدْرَكَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِيقاً وَ آوَى يَتِيماً فَلِهَذَا غَفَرْتُ لَهُ بِمَا فَعَلَ ابْنُهُ.» ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «مِيرَاثُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَبْدِهِ اَلْمُؤْمِنِ وَلَدٌ يَعْبُدُهُ مِنْ بَعْدِهِ.»» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴ 🔶از امام صادق از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است: 🔸«عیسی بن مریم (علیهماالسلام) از کنار قبری گذر کرد که صاحبش در حال عذاب کشیدن بود. سال بعد نیز از کنار همان قبر عبور کرد، اما صاحبش دیگر عذاب نمی‌کشید. 🔷عیسی (علیه‌السلام) عرض کرد: 🔹«پروردگارا! سال اول که از کنار این قبر عبور کردم، عذاب می‌شد، اما امسال که عبور می‌کنم، عذاب نمی‌شود!» 🔆خداوند به او وحی فرمود: 🔅«او فرزند صالحی داشت که جاده‌ای را تعمیر کرد و یتیمی را سرپرستی نمود. به‌همین‌خاطر او را در عوض کاری که پسرش انجام داد، آمرزیدم.» 🔸میراث خداوند (عزّوجلّ) از بنده‌ی مؤمنش؛ فرزندی است که بعد از او، خداوند را بندگی کند.»*️⃣ •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿قالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: 🍃«وَلَدُ السَّوْءِ يَعَرُّ الشَّرَفَ وَ يَشِينُ السَّلَفَ.» 📚عيون‌الحكم‌والمواعظ، ص۵۰۳ 🔶از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«فرزند بد، به شرافتِ (فرد) آسیب می‌رساند و پیشینه خانوادگی را لکه‌دار می‌سازد.» 📝پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ *️⃣تعبیر لطیفی است؛ 👌فرزند صالح عابد، ارثی است که خداوندِ عالَم، پس از مرگ بنده‌ی مؤمنش، از او می‌برد! 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
😕گاهی «اصل» را رها می‌کنیم و به «فرع» می‌چسبیم! 🌿قالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ: 🍃«لاَ تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اَللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اَللَّهِ فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اَللَّهِ؟!» 📚نهج‌البلاغة، ص۵۳۶ 🔶از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است که به یکی از یارانشان فرمودند: 🔸«مبادا بیشترین مشغله‌ات را به [تأمین دنیای] خانواده و فرزندت اختصاص دهی! 👈زیرا اگر خانواده و فرزندت از اولیاء (دوستانِ) خداوند باشد، خداوند دوستانش را درمانده رها نخواهد کرد 👈و اگر آنان از دشمنان خداوند باشند، پس اهتمام و اشتغالت نسبت به [تأمین دنیای] دشمنان خدا برای چیست؟!» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️وقتی در احوالات خود یا اطرافیانمان دقت می‌کنیم، گاهی متوجه می‌شویم که ما هم دچار این خطای فاحش هستیم؛ 🔺آن‌قدر دغدغه‌ی دنیای همسر و فرزندانمان را داریم که آخرت خود و آن‌ها را فراموش می‌کنیم، 🔺آن‌قدر سرگرم تأمین نیازهای مادی خانواده‌مان می‌شویم، که از نیازهای معنوی خود و آن‌ها غافل می‌شویم 🔺و آن‌قدر نگران این هستیم که بعد از ما چه خواهند داشت و چگونه امرار معاش خواهند کرد، که حیات معنوی و زندگی جاودان خود و آن‌ها را در نظر نمی‌گیریم. ♦️بدتر این‌که: 🔺گاهی دینمان را فدای دنیایمان می‌کنیم، 🔺نیازهای مادی‌مان را به نیاز‌های معنوی‌مان ترجیح می‌دهیم 🔺و در نهایت، چیزی که بعد از خود باقی می‌گذاریم، نسلی است که از دین و معنویت بهره‌ای ناچیز دارد. 👈چه خوش فرموده است امیر کلام، امیر مؤمنان، علی علیه‌السلام که: 🍃«خَيْرُ مَا وَرَّثَ اَلْآبَاءُ اَلْأَبْنَاءَ اَلْأَدَبُ.» 📚غررالحکم، ج۱، ص۳۵۹ 🔸«بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به ارث می‌گذارند، ادب (تربیت) است.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👧ظرافت برخورد با دخترها و خانم‌ها 🌿...عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِيَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِيجَ وَ لْيَبْدَأْ بِالْإِنَاثِ قَبْلَ الذُّكُورِ فَإِنَّ مَنْ فَرَّحَ‏ ابْنَةً فَكَأَنَّمَا أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ مُؤْمِنَةً فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ أَقَرَّ بِعَيْنِ ابْنٍ فَكَأَنَّمَا بَكَى مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ بَكَى مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَدْخَلَهُ اللَّهُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ.» 📚الأمالي(للصدوق)، ص۵۷۷ 🔶از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: 🔸«هرکس به بازار برود و هدیه‌هایی بخرد و برای خانواده‌اش ببرد، مانند کسی است که صدقه‌هایی را برای افراد نیازمند حمل می‌کند. 🔸(وقتی خواست هدیه‌ها را بدهد،) قبل از این‌که به پسرها بدهد، به دخترها و زنان بدهد؛ 👈زیرا کسی که دختری را شادمان سازد، مثل این است که کنیز مؤمنی از نسل اسماعیل (علیه‌السلام) را در راه خدا آزاد نموده 👈و کسی که پسری را خوشحال کند، مثل این است که از ترس خداوند (عزّوجلّ) گریسته است 👈و کسی که از ترس خدا بگرید، خداوند او را به بهشت‌های پرنعمت وارد می‌گرداند.» 🔷در روایات دیگر نیز به روحیه لطیف دختران اشاره شده است. 🔹به عنوان مثال: 🌿...عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«نِعْمَ الْوَلَدُ الْبَنَاتُ مُلْطِفَاتٌ مُجَهِّزَاتٌ مُونِسَاتٌ مُبَارَكَاتٌ‏ مُفَلِّيَاتٌ‏.» 📚الکافي، ج۶، ص۵ 🔶از امام صادق، از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است: 🔸«چه خوب فرزندانی هستند دخترها؛ لطیف، کمک‌کار، انس‌گیرنده، بابرکت و پاکیزه.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
🥰محبت شگفت‌انگیز والدین به فرزندانشان؛ از خردسالی تا پس از مرگ 🌿قالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«أَوْلَادُنَا أَكْبَادُنَا؛ صُغَرَاؤُهُمْ أُمَرَاؤُنَا، كُبَرَاؤُهُمْ أَعْدَاؤُنَا، وَ إِنْ عَاشُوا فَتَنُونَا، وَ إِنْ مَاتُوا حَزَنُونَا.» 📚جامع‌الأخبار، ص۱۰۵ 🔶از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: 🔸«فرزندان ما جگرگوشه‌های ما هستند؛ (به‌همین‌خاطر...) 👈کوچک‌هایشان بر ما حکم‌رانی می‌کنند، 👈بزرگ‌هایشان با ما دشمنی می‌ورزند، 👈وقتی زنده‌اند، ما را دچار فتنه می‌نمایند، 👈و وقتی می‌میرند، اندوهگینمان می‌سازند.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰در این حدیث، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به «شدت محبت والدین به فرزندان» اشاره دارند؛ 👈این‌که: آن‌ها تا کوچک‌اند، رعایت بزرگی والدینشان را نمی‌کنند، بلکه امر و نهی می‌کنند و توقع انجام درخواست‌هایشان را دارند، ولو با گریه. والدین نیز به‌خاطر شدت علاقه‌شان به آن‌ها، رفتارشان را تحمل می‌کنند و تا جایی که ممکن باشد، درخواستشان را اجابت می‌نمایند. 👈این‌که: وقتی رشد می‌کنند، به سن نوجوانی و جوانی می‌رسند و روحیه استقلال‌طلبی و سرکشی در آن‌ها سبز می‌شود، با والدینشان رفتار ملایمی ندارند و نافرمانی و پرخاش می‌کنند. والدین اما باز تحمل می‌کنند و همچنان محبت می‌ورزند. 👈این‌که: تا زنده‌اند، والدین به‌خاطر علاقه‌شان به آن‌ها دچار امتحانات و آزمایش‌هایی می‌شوند. به‌همین‌خاطر والدین باید برای رضایت پروردگار، پا بر علایقشان بگذارند و از آن‌ها چشم بپوشند؛ چنان‌چه خداوند در سوره کهف می‌فرماید: «الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا» [کهف:۴۶]؛ «مال و فرزندان، زینتِ زندگی دنیا هستند.» و در سوره انفال می‌فرماید: «وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ» [أنفال:۲۸]؛ «بدانید؛ اموال و فرزندانتان فقط فتنه (وسیله آزمایش در دنیا) هستند و این، خداوند است که پاداش بزرگ نزد اوست.» 👈و در نهایت، این‌که: وقتی می‌میرند، این پدر و مادر هستند که بیش از دیگران در غم فرزندشان غمگین می‌شوند و می‌سوزند. ♦️بنازیم حکمت پروردگارمان را که چنین محبتی را در دل‌های پدران و مادران کاشته است، و الا جز آن‌دو چه کسی چنین موجودی را به دنیا می‌آورد و در آغوش می‌گیرد و سرپرستی‌اش را عهده‌دار می‌شود؛ سال‌ها او را نگهداری می‌کند، تحمل می‌کند و مهر می‌ورزد؟! 🔺موجودی که تا کوچک است، دستور می‌دهد و وقتی بزرگ شد، سرکشی می‌کند 🔺موجودی که تا زنده است، موجب گرفتاری است و وقتی می‌میرد، اندوه به‌جای می‌گذارد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۱)؛ مقدمه 🔷یکی از مسائل اساسی در تربیت فرزند، توجه به مراحل رشد اوست. از آن‌جا که ویژگی‌های انسان در مراحل مختلف عمر متفاوت است، باید در هر مرحله‌ای، روش خاص آن مرحله را در نیز پیش گرفت. 🔹در میان احادیث تربیتیِ اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، گروهی از روایات راهبردهای کلانی در مورد مراحل مختلف رشد کودک بیان کرده‌اند و به‌همین‌خاطر مورد توجه صاحب‌نظران قرار گرفته‌اند. 🔹در این دسته از روایات، سه مرحله‌ی شش یا هفت ساله برای کودک در نظر گرفته شده است، ویژگی‌های کودک در هر یک از این مراحل بیان شده است و توصیه‌هایی برای برخورد با او در هر مرحله ذکر گردیده است. 🔹البته این احادیث به‌لحاظ سندی نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند. بنابراین لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹در مطلب حاضر، به دو نمونه‌ی متفاوت از این احادیث اشاره می‌شود و در مطالب بعد، هر دوره به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد و در نهایت یک جمع‌بندی ارائه می‌گردد. 🌿...عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: 🍃«الْغُلَامُ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ وَ يَتَعَلَّمُ الْكِتَابَ سَبْعَ سِنِينَ وَ يَتَعَلَّمُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ سَبْعَ سِنِينَ.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«فرزند، هفت سال بازی می‌کند، هفت سال کتاب (قرآن) می‌آموزد و هفت سال حلال و حرام را یاد می‌گیرد.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿قالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: 🍃«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ يُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ أَفْلَحَ وَ إِلَّا فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا خَيْرَ فِيهِ.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۳، ص۴۹۲ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند، هفت سال ادب بیاموزد و هفت سال او را همواره با خودت همراه کن. 🔸آن‌گاه اگر در مسیر صلاح قرار گرفت، (که چه خوب) و الا از کسانی خواهد بود که خیری در آن‌ها نیست.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️برای تهیه این مجموعه (مطلب حاضر و چهار مطلب بعد)، از مقاله‌ی ارزشمند استاد عباس پسندیده با عنوان «روایات «سبع سنین» در فرزندپروری، گونه‌‌ها و تحلیل درونی آن‌ها» که در سال ۱۳۹۵ و در فصل‌نامه «علوم حدیث» به چاپ رسیده، بهره گرفته شده است. 📍لینک دانلود مقاله: 📍http://hadith.riqh.ac.ir/article_12541_7fed6be08b148945d24bf4cb7557ee02.pdf 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۲)؛ هفت سال نخست 🔷در مطلب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹در این مطلب، به بررسی دوره هفت‌ساله نخست می‌پردازیم. 🔰عبارات متعددی در مورد هفت‌سال اول زندگی کودک بیان شده است که به طور خلاصه از این قرارند: 🔶«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۶ 🔶«أَمْهِلْ صَبِيَّكَ حَتَّى يَأْتِيَ لَهُ سِتُّ سِنِينَ...» 🔸«به فرزندت مهلت بده تا زمانی که شش‌ساله شود.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶«الْغُلَامُ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزند هفت سال بازی می‌کند.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶«الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزند، هفت سال صاحب‌اختیار (فرمان‌دِه) است.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ 🔶«يُرْخَى الصَّبِيُّ سَبْعاً...» 🔸«با فرزند هفت سال با انعطاف برخورد می‌شود.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۳ ⬅️در مجموع، با توجه به معنای دقیق واژگانِ به‌کاررفته در این احادیث، راهبرد کلان در برخورد با کودک در هفت سال نخست، عبارت است از: 👈مهلت دادن، میدان دادن، رها کردن کودک برای بازی، شتاب نکردن در موظف کردن کودک به کاری غیر از بازی؛ 👈نرمی، انعطاف، برخوردِ همراه با سکون و وقار؛ 👈سیادت کودک و اطاعت از او؛ ♦️تذکر: 🔺این نوع رفتار با کودک، مرزهایی دارد و این مرزها، با توجه به نکاتی که در مورد دوره‌های دوم و سوم ذکر می‌گردد، مشخص خواهد شد. 🔺إن‌شاءالله پس از بررسی دوره‌های سه‌گانه، جمع‌بندی نهایی ارائه خواهد شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۳)؛ هفت سال دوم 🔷در مطالب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹پیش‌تر دوره هفت‌ساله نخست بررسی شد و در این مطلب، به بررسی دوره دوم می‌پردازیم. 🔰عبارات متعددی در مورد هفت‌سال دوم زندگی کودک بیان شده است که به طور خلاصه از این قرارند: 🔶«...وَ يُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و فرزندت هفت‌سال تأدیب می‌شود.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۳، ص۴۹۲ 🔶«...ثُمَّ أَدِّبْهُ فِي الْكِتَابِ سِتَّ سِنِينَ...» 🔸«سپس فرزندت را هفت سال به کتاب (قرآن) ادب نما.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ 🔶«...وَ يَتَعَلَّمُ الْكِتَابَ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و هفت سال باید کتاب (قرآن) را بیاموزد.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ و تهذيب‌الأحكام، ج۸، ص۱۱۱ 🔶«...وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و هفت سال عبد (فرمان‌بر) است.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ ⬅️در مجموع، با توجه به دستورات ذکر شده در این احادیث، راهبرد کلان در برخورد با کودک در هفت سال دوم، عبارت است از: 👈آزاد نبودن و مطیع و خاضع بودن؛ 👈آموختن قرآن؛ 👈ادب‌آموزی؛ ♦️تذکر: 🔺این نوع برخورد با کودک، مرزهایی دارد و این مرزها، با توجه به نکاتی که در مورد دوره‌های اول و سوم ذکر شده است، مشخص می‌گردد. 🔺إن‌شاءالله پس از بررسی دوره‌های سه‌گانه، جمع‌بندی نهایی ارائه خواهد شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۴)؛ هفت سال سوم 🔷در مطالب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹پیش‌تر دوره هفت‌ساله اول و دوم بررسی شد و در این مطلب، به بررسی دوره سوم می‌پردازیم. 🔰عبارات متعددی در مورد هفت‌سال سوم زندگی کودک بیان شده است که به طور خلاصه از این قرارند: 🔶«...وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و او را هفت سال همواره با خودت همراه کن.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج۳، ص۴۹۲ 🔶«...ثُمَّ ضُمَّهُ إِلَيْكَ سَبْعَ سِنِينَ فَأَدِّبْهُ بِأَدَبِكَ...» 🔸«سپس هفت سال او را با خودت همراه کن تا به اخلاقت مؤدّب گردد.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ 🔶«...وَ يَتَعَلَّمُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و هفت سال باید حلال و حرام را بیاموزد.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶«...وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«و هفت سال وزیر (کمک‌کار) است.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ 🔶«...وَ يُسْتَخْدَمُ سَبْعاً...» 🔸«و هفت سال به خدمت گرفته می‌شود.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۳، ص۴۹۳ ⬅️در مجموع، با توجه به دستورات ذکر شده در این احادیث، راهبرد کلان در برخورد با کودک در هفت سال سوم، عبارت است از: 👈همراهی و پیوستگی با والدین؛ 👈آموختنِ حلال و حرام؛ 👈پذیرش بار مسؤولیت و انجام کارهای محوّل‌شده؛ ♦️تذکر: 🔺این نوع برخورد با کودک، مرزهایی دارد و این مرزها، با توجه به نکاتی که در مورد دوره‌های اول و دوم ذکر شده است، مشخص می‌گردد. 🔺إن‌شاءالله در مطلب بعد، جمع‌بندی نهایی ارائه خواهد شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۵)؛ جمع‌بندی 🔷در مطالب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹پیش‌تر هر سه دوره هفت‌ساله به طور مستقل بررسی شد و در این مطلب، به جمع‌بندی راهبرد کلانی تربیتی در مراحل مختلف زندگی کودک می‌پردازیم. 🔹با توجه به این‌که در این احادیث ویژگی‌های هر دوره در کنار ویژگی‌های دو دوره دیگر قرار گرفته‌اند، می‌توان نتیجه گرفت که حد و مرز شیوه برخورد در هر دوره، با توجه به بایسته‌های برخورد در دو دوره دیگر مشخص می‌گردد. 🔹بنابراین با توجه به نکاتی که در مورد هر یک از سه دوره ذکر گردید، راهبرد کلان در برخورد با کودک در سه مرحله از رشدش، از این قرار است: ✅هفت سال اول؛ دوره بازی و رهایی ♦️ویژگی اصلی دوره اول، آزاد بودن در بازی، نرمش تام با او و نافذ بودن خواست اوست. اگر ویژگی‌های دو دوره بعد را از این دوره نفی کنیم، بدین معناست که اولاً لازم نیست مطیع خاضع باشد و کتاب و ادب بیاموزد، ثانیاً لازم نیست همواره کنار والدین باشد، حلال و حرام بیاموزد و بار مسؤولیتی را به دوش گیرد. 🔺اگرچه این دوره، دوره بازی و رهایی است، اما این به معنای آزادی مطلق نیست، بلکه به این معناست که نیاز نیست مطیع باشد، آموزش رسمی ببیند و مسؤولیت بپذیرد؛ چراکه کودک در این سن هنوز برای این کارها آماده نیست. ✅هفت سال دوم؛ دوره اطاعت و آموزش ♦️ویژگی اصلی دوره دوم، اطاعت و آموختن علم و قرآن و ادب است. اگر ویژگی‌های دو دوره دیگر را از آن نفی کنیم، یعنی اولاً کودک را در این سن نباید آزاد گذاشت و نباید در این راه با نرمی تام با او برخورد نمود، ثانیاً درعین‌حال لازم نیست پیوسته همراه والدین باشد و حلال و حرام بیاموزد و مسؤولیتی تام بپذیرد. 🔺کودک در این سن به حدی از رشد رسیده است که هم دستورپذیر است و هم برای آموختن، آمادگی کامل دارد. بنابراین باید از این فرصت استفاده کرد و بار او را برای موفقیت‌های آینده بست. ✅هفت سال سوم؛ دوره همراهی و کارآموزی ♦️ویژگی محوری دوره سوم، همراه بودن با والدین، آموختن حلال و حرام و پذیرش مسؤولیت است. اگر ویژگی دو دوره دیگر را از آن نفی کنیم، بدین معناست که اولاً کودک را نباید در بازی آزاد گذاشت و نباید با نرمی تام با او برخورد نمود، ثانیاً لازم نیست مطیع و خاضع باشد و کتاب و ادب بیاموزد. 🔺در این دوره فرزند با همراهی والدین خود، یک دوره کارآموزی عملی می‌گذراند. او بازی‌گوشی‌هایش را کرده و آموختنی‌ها را نیز به صورت تئوری آموخته است. حال مثل شاگردی که باید به دست استادش نگاه کند تا بتواند تئوری‌ها را در عمل پیاده کند، باید با والدینش همراه شود در حین زندگی از آنان ادب و اخلاق و احکام بیاموزد. 🔺لازمه موفقیت در این مرحله آن است که والدین صلاحیت انتقال این حالت و معارف را داشته باشند و این مستلزم آن است که از سال‌ها پیش به خودسازی پرداخته باشند. 🔺البته در صورت وجود نواقصی در والدین، چاره این است که فرد صالحی جایگزین آن‌ها گردد؛ مربیِ دلسوز، پاک و کاردانی که فرزندشان با او همراه شود، از او بیاموزد و فضائلش به او منتقل شود. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona