eitaa logo
حدیثنا
662 دنبال‌کننده
3 عکس
5 ویدیو
1 فایل
احادیث کمترشنیده‌شده از کتب معتبر ارتباط با ادمین: @Rah_Bar
مشاهده در ایتا
دانلود
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۱)؛ مقدمه 🔷یکی از مسائل اساسی در تربیت فرزند، توجه به مراحل رشد اوست. از آن‌جا که ویژگی‌های انسان در مراحل مختلف عمر متفاوت است، باید در هر مرحله‌ای، روش خاص آن مرحله را در نیز پیش گرفت. 🔹در میان احادیث تربیتیِ اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، گروهی از روایات راهبردهای کلانی در مورد مراحل مختلف رشد کودک بیان کرده‌اند و به‌همین‌خاطر مورد توجه صاحب‌نظران قرار گرفته‌اند. 🔹در این دسته از روایات، سه مرحله‌ی شش یا هفت ساله برای کودک در نظر گرفته شده است، ویژگی‌های کودک در هر یک از این مراحل بیان شده است و توصیه‌هایی برای برخورد با او در هر مرحله ذکر گردیده است. 🔹البته این احادیث به‌لحاظ سندی نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند. بنابراین لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹در مطلب حاضر، به دو نمونه‌ی متفاوت از این احادیث اشاره می‌شود و در مطالب بعد، هر دوره به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد و در نهایت یک جمع‌بندی ارائه می‌گردد. 🌿...عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: 🍃«الْغُلَامُ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ وَ يَتَعَلَّمُ الْكِتَابَ سَبْعَ سِنِينَ وَ يَتَعَلَّمُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ سَبْعَ سِنِينَ.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«فرزند، هفت سال بازی می‌کند، هفت سال کتاب (قرآن) می‌آموزد و هفت سال حلال و حرام را یاد می‌گیرد.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿قالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: 🍃«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ يُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ أَفْلَحَ وَ إِلَّا فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا خَيْرَ فِيهِ.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۳، ص۴۹۲ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند، هفت سال ادب بیاموزد و هفت سال او را همواره با خودت همراه کن. 🔸آن‌گاه اگر در مسیر صلاح قرار گرفت، (که چه خوب) و الا از کسانی خواهد بود که خیری در آن‌ها نیست.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️برای تهیه این مجموعه (مطلب حاضر و چهار مطلب بعد)، از مقاله‌ی ارزشمند استاد عباس پسندیده با عنوان «روایات «سبع سنین» در فرزندپروری، گونه‌‌ها و تحلیل درونی آن‌ها» که در سال ۱۳۹۵ و در فصل‌نامه «علوم حدیث» به چاپ رسیده، بهره گرفته شده است. 📍لینک دانلود مقاله: 📍http://hadith.riqh.ac.ir/article_12541_7fed6be08b148945d24bf4cb7557ee02.pdf 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۲)؛ هفت سال نخست 🔷در مطلب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹در این مطلب، به بررسی دوره هفت‌ساله نخست می‌پردازیم. 🔰عبارات متعددی در مورد هفت‌سال اول زندگی کودک بیان شده است که به طور خلاصه از این قرارند: 🔶«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۶ 🔶«أَمْهِلْ صَبِيَّكَ حَتَّى يَأْتِيَ لَهُ سِتُّ سِنِينَ...» 🔸«به فرزندت مهلت بده تا زمانی که شش‌ساله شود.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶«الْغُلَامُ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزند هفت سال بازی می‌کند.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶«الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ...» 🔸«فرزند، هفت سال صاحب‌اختیار (فرمان‌دِه) است.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۲ 🔶«يُرْخَى الصَّبِيُّ سَبْعاً...» 🔸«با فرزند هفت سال با انعطاف برخورد می‌شود.» 📚مكارم‌الأخلاق، ص۲۲۳ ⬅️در مجموع، با توجه به معنای دقیق واژگانِ به‌کاررفته در این احادیث، راهبرد کلان در برخورد با کودک در هفت سال نخست، عبارت است از: 👈مهلت دادن، میدان دادن، رها کردن کودک برای بازی، شتاب نکردن در موظف کردن کودک به کاری غیر از بازی؛ 👈نرمی، انعطاف، برخوردِ همراه با سکون و وقار؛ 👈سیادت کودک و اطاعت از او؛ ♦️تذکر: 🔺این نوع رفتار با کودک، مرزهایی دارد و این مرزها، با توجه به نکاتی که در مورد دوره‌های دوم و سوم ذکر می‌گردد، مشخص خواهد شد. 🔺إن‌شاءالله پس از بررسی دوره‌های سه‌گانه، جمع‌بندی نهایی ارائه خواهد شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
👨‍👩‍👧‍👦 سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک (۵)؛ جمع‌بندی 🔷در مطالب پیشین، به گروهی از احادیث که مراحل رشد کودک را به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌کرد، اشاره شد و بیان گشت که این روایات نقل‌های متعددی دارند و به لحاظ محتوایی نیز دارای تفاوت‌هایی هستند و لازم است بررسی دقیقی در موردشان صورت گیرد. 🔹پیش‌تر هر سه دوره هفت‌ساله به طور مستقل بررسی شد و در این مطلب، به جمع‌بندی راهبرد کلانی تربیتی در مراحل مختلف زندگی کودک می‌پردازیم. 🔹با توجه به این‌که در این احادیث ویژگی‌های هر دوره در کنار ویژگی‌های دو دوره دیگر قرار گرفته‌اند، می‌توان نتیجه گرفت که حد و مرز شیوه برخورد در هر دوره، با توجه به بایسته‌های برخورد در دو دوره دیگر مشخص می‌گردد. 🔹بنابراین با توجه به نکاتی که در مورد هر یک از سه دوره ذکر گردید، راهبرد کلان در برخورد با کودک در سه مرحله از رشدش، از این قرار است: ✅هفت سال اول؛ دوره بازی و رهایی ♦️ویژگی اصلی دوره اول، آزاد بودن در بازی، نرمش تام با او و نافذ بودن خواست اوست. اگر ویژگی‌های دو دوره بعد را از این دوره نفی کنیم، بدین معناست که اولاً لازم نیست مطیع خاضع باشد و کتاب و ادب بیاموزد، ثانیاً لازم نیست همواره کنار والدین باشد، حلال و حرام بیاموزد و بار مسؤولیتی را به دوش گیرد. 🔺اگرچه این دوره، دوره بازی و رهایی است، اما این به معنای آزادی مطلق نیست، بلکه به این معناست که نیاز نیست مطیع باشد، آموزش رسمی ببیند و مسؤولیت بپذیرد؛ چراکه کودک در این سن هنوز برای این کارها آماده نیست. ✅هفت سال دوم؛ دوره اطاعت و آموزش ♦️ویژگی اصلی دوره دوم، اطاعت و آموختن علم و قرآن و ادب است. اگر ویژگی‌های دو دوره دیگر را از آن نفی کنیم، یعنی اولاً کودک را در این سن نباید آزاد گذاشت و نباید در این راه با نرمی تام با او برخورد نمود، ثانیاً درعین‌حال لازم نیست پیوسته همراه والدین باشد و حلال و حرام بیاموزد و مسؤولیتی تام بپذیرد. 🔺کودک در این سن به حدی از رشد رسیده است که هم دستورپذیر است و هم برای آموختن، آمادگی کامل دارد. بنابراین باید از این فرصت استفاده کرد و بار او را برای موفقیت‌های آینده بست. ✅هفت سال سوم؛ دوره همراهی و کارآموزی ♦️ویژگی محوری دوره سوم، همراه بودن با والدین، آموختن حلال و حرام و پذیرش مسؤولیت است. اگر ویژگی دو دوره دیگر را از آن نفی کنیم، بدین معناست که اولاً کودک را نباید در بازی آزاد گذاشت و نباید با نرمی تام با او برخورد نمود، ثانیاً لازم نیست مطیع و خاضع باشد و کتاب و ادب بیاموزد. 🔺در این دوره فرزند با همراهی والدین خود، یک دوره کارآموزی عملی می‌گذراند. او بازی‌گوشی‌هایش را کرده و آموختنی‌ها را نیز به صورت تئوری آموخته است. حال مثل شاگردی که باید به دست استادش نگاه کند تا بتواند تئوری‌ها را در عمل پیاده کند، باید با والدینش همراه شود در حین زندگی از آنان ادب و اخلاق و احکام بیاموزد. 🔺لازمه موفقیت در این مرحله آن است که والدین صلاحیت انتقال این حالت و معارف را داشته باشند و این مستلزم آن است که از سال‌ها پیش به خودسازی پرداخته باشند. 🔺البته در صورت وجود نواقصی در والدین، چاره این است که فرد صالحی جایگزین آن‌ها گردد؛ مربیِ دلسوز، پاک و کاردانی که فرزندشان با او همراه شود، از او بیاموزد و فضائلش به او منتقل شود. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
🤗وجوب کودکی کردن با کودک 😒بعضی بزرگ‌ترها وقتی با کودکان مواجه می‌شوند، پرستیژ خود را حفظ می‌کنند و با آن‌ها هم‌دل و هم‌راه نمی‌شوند. 👈حال‌آن‌که... 🌿…وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ قَالَ: قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«مَنْ كَانَ عِنْدَهُ صَبِيٌ فَلْيَتَصَابَ لَهُ.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج‏۳، ص۴۸۳ 🔶از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: 🔸«هرکس کودکی نزدش بود، باید با او کودکی کند.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: 🍃«مَنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ صَبَا.» 📚الكافي ج‏۶، ص۵۰ 🔶از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«هرکس فرزندی داشت، (باید با او) کودکی کند.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ 👈در سیره اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیز زیاد مشاهده می‌شود که حضرات وقتی با کودکان مواجه می‌شدند، زانو می‌زدند، آن‌ها را در آغوش می‌گرفتند، بر پشت و شانه‌های مبارک خود می‌نشاندند، مَرکبِ آن‌ها می‌شدند، با آن‌ها بازی می‌کردند و... 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
💠احترام و محبت پیامبر نسبت به نوه‌های کوچکشان 🌿…عَنْ عَلْقَمَةَ عَنِ اِبْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: حَمَلَ رَسُولُ اَللَّهِ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ عَلَى ظَهْرِهِ اَلْحَسَنَ عَلَى أَضْلاَعِهِ اَلْيُمْنَى وَ اَلْحُسَيْنَ عَلَى أَضْلاَعِهِ اَلْيُسْرَى ثُمَّ مَشَى وَ قَالَ: «نِعْمَ اَلْمَطِيُّ مَطِيُّكُمَا وَ نِعْمَ اَلرَّاكِبَانِ أَنْتُمَا وَ أَبُوكُمَا خَيْرٌ مِنْكُمَا.» 📚مناقب‌آل‌أبي‌طالب، ج‏۳، ص۳۸۸ 🔷نقل شده است: پیامبر نشسته بودند که امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم) پیش آمدند. 🔹وقتی پیامبر آن‌دو را دیدند، به‌خاطرشان برخواستند و مکث کردند تا آن‌دو به ایشان برسند. 🔶آن‌گاه به آن‌دو رو کردند، آن‌ها را بغل گرفتند، بر کتف‌هایشان نشاندند و فرمودند: 🔸«چه خوب مَرکبی است مَرکبتان! چه خوب سوارانی هستید شما! و پدرتان از شما بهتر است.» 👈در روایتی دیگر، چنین نقل شده است: 🌿[مُزَرِّدٌ] قَالَ سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ: سَمِعَ أُذُنَايَ هَاتَانِ وَ بَصُرَ عَيْنَايَ هَاتَانِ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ آخِذٌ بِيَدَيْهِ جَمِيعاً بِكَتِفَيِ اَلْحَسَنِ وَ اَلْحُسَيْنِ وَ قَدَمَاهُمَا عَلَى قَدَمِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ يَقُولُ: «تَرَقَّ عَيْنَ بَقَّةَ!» قَالَ: فَرَقَا اَلْغُلاَمُ حَتَّى وَضَعَ قَدَمَيْهِ عَلَى صَدْرِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ قَالَ لَهُ: «اِفْتَحْ فَاكَ!» ثُمَّ قَبَّلَهُ ثُمَّ قَالَ: «اَللَّهُمَّ أَحِبَّهُ فَإِنِّي أُحِبُّهُ.» 📚بحارالأنوار، ج‏۴۳، ص۲۸۶ 🔶پیامبر با دستانشان کتف‌های امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم) را گرفتند و درحالی‌که پایشان روی پای حضرت بود، فرمودند: 🔸«(از من) بالا بیا، چشم‌کوچولو!» 🔹پس پسربچه بالا آمد تا این‌که پاهایش را روی سینه رسول خدا گذاشت. 🔶سپس حضرت به او فرمودند: 🔸«دهانت را باز کن.» 🔶سپس او را بوسیدند و فرمودند: 🔸«خداوندا! او را دوست بدار که من نیز او را دوست دارم.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
😌اسلام؛ دین رفتار محبت‌آمیز با کودکان 🌿…أَحَادِيثِ اَللَّيْثِ بْنِ سَعْدٍ: أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ يُصَلِّي يَوْماً فِي فِئَةٍ وَ اَلْحُسَيْنُ صَغِيرٌ بِالْقُرْبِ مِنْهُ وَ كَانَ اَلنَّبِيُّ إِذَا سَجَدَ جَاءَ اَلْحُسَيْنُ فَرَكِبَ ظَهْرَهُ ثُمَّ حَرَّكَ رِجْلَيْهِ وَ قَالَ: «حُلْ! حُلْ!» وَ إِذَا أَرَادَ رَسُولُ اَللَّهِ أَنْ يَرْفَعَ رَأْسَهُ أَخَذَهُ فَوَضَعَهُ إِلَى جَانِبِهِ فَإِذَا سَجَدَ عَادَ عَلَى ظَهْرِهِ وَ قَالَ: «حُلْ! حُلْ!» فَلَمْ يَزَلْ يَفْعَلُ ذَلِكَ حَتَّى فَرَغَ اَلنَّبِيُّ مِنْ صَلاَتِهِ فَقَالَ يَهُودِيٌّ: يَا مُحَمَّدُ إِنَّكُمْ لَتَفْعَلُونَ بِالصِّبْيَانِ شَيْئاً مَا نَفْعَلُهُ نَحْنُ. فَقَالَ اَلنَّبِيُّ: «أَمَا لَوْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ لَرَحِمْتُمُ اَلصِّبْيَانَ.» قَالَ: فَإِنِّي أُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ فَأَسْلَمَ لَمَّا رَأَى كَرَمَهُ مِنْ عِظَمِ قَدْرِهِ. 📚مناقب‌آل‌أبي‌طالب، ج‏۴، ص۷۲ ♦️نقل شده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در میان گروهی نماز می‌خواندند و امام حسین (علیه‌السلام) که کوچک بود، کنار ایشان بود. 🔸وقتی پیامبر به سجده رفتند، امام حسین بر پشت ایشان سوار شد. سپس پاهایش را تکان داد و گفت: «برو! برو!» 🔺وقتی رسول خدا خواستند سر از سجده بردارند، ایشان را گرفتند و کنار خود گذاشتند. 🔸وقتی حضرت دوباره به سجده رفتند، امام حسین دوباره بر پشت پیامبر سوار شد و گفت: «برو! برو!» 🔺این‌کار را ادامه داد تا پیامبر نمازشان تمام شد. 🔷یهودی‌ای (که این صحنه را دیده بود، به پیامبر) عرض کرد: 🔹ای محمد! شما (مسلمانان) با کودکان طوری رفتار می‌کنید که ما (یهودیان) چنین نمی‌کنیم! 🔶پیامبر فرمودند: 🔸«بدان! شما نیز اگر به خدا و فرستاده‌اش ایمان داشتید، با کودکان مهربانی می‌کردید.» 🔷یهودی عرض کرد: 🔹پس من به خدا و فرستاده‌اش ایمان آوردم. 🔺آن یهودی به‌این‌خاطر که دید پیامبر علی‌رغم مرتبه والایشان، چنان بزرگوارانه رفتار می‌کنند، مسلمان شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
💠بازی و شعر و حکمت؛ از حضرت مادر بیاموزیم! 🌿و كَانَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلاَمُ تُرَقِّصُ اِبْنَهَا حَسَناً عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ تَقُولُ: «أَشْبِهْ أَبَاكَ يَا حَسَنُ، وَ اِخْلَعْ عَنِ اَلْحَقِّ اَلرَّسَنَ، وَ اُعْبُدْ إِلَهاً ذَا مِنَنٍ، وَ لاَ تُوَالِ ذَا اَلْإِحَنِ.» وَ قَالَتْ لِلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: «أَنْتَ شَبِيهٌ بِأَبِي، لَسْتَ شَبِيهاً بِعَلِيٍّ.» 📚مناقب‌آل‌أبي‌طالب، ج‏۳، ص۳۸۹ 🔶نقل شده است که حضرت زهرا پسرشان امام حسن (علیهماالسلام) را بالا و پایین می‌انداختند و (این شعر را) می‌فرمودند: 🔸«أَشْبِهْ‏ أَبَاكَ‏ يَا حَسَنُ / وَ اخْلَعْ عَنِ الْحَقِّ الرَّسَنَ 🔸و اعْبُدْ إِلَهاً ذَا مِنَنٍ / وَ لَا تُوَالِ ذَا الْإِحَنِ» 🔸«شبیه پدرت باش، ای حسن! و ریسمان را از (پای) حق باز کن. 🔸خداوندِ بخشنده را عبادت کن و از کینه‌توز پیروی مکن.» 🔶و برای امام حسین (علیه‌السلام) می‌فرمودند: 🔸«أَنْتَ شَبِيهٌ بِأَبِي / لَسْتَ شَبِيهاً بِعَلِيٍ» 🔸«تو شبیه پدرم هستی، شبیه علی (علیه‌السلام) نیستی.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️چه صحنه زیبا و عبرت‌آموزی! 🔺مادر، با نشاط و محبتِ سرشارش کودکان را پرواز می‌دهد، 🔺برایشان شعر می‌خواند، 🔺محبتش را به آن‌ها ابراز می‌کند، 🔺پدرشان را در چشمشان بزرگ می‌کند، 🔺برایشان الگوهایی می‌سازد، 🔺آن‌ها را به خوبی‌ها فرا می‌خواند 🔺و از بدی‌ها باز می‌دارد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona
🏆ورزش‌هایی که باید به کودکان بیاموزیم ♦️پیش‌تر در مجموعه احادیثی با عنوان «سه دوره هفت‌ساله برای تربیت کودک» ذکر شد که هفت سال دومِ زندگی کودک، دوره «اطاعت و آموزش» است. 🔺در این دوره کودک به حدی از رشد رسیده است که هم دستورپذیر است و هم برای آموختن، آمادگی کامل دارد. بنابراین باید از این فرصت استفاده کرد و بار او را برای موفقیت‌های آینده بست. 🔺همچنین بیان شد که باید در این دوره قرآن، حدیث، احکام، جملات حکمت‌آمیز و تجربیات مفید را به او آموخت. 👈در حدیث زیر به یکی از تعالیمی که باید به کودک منتقل شود، اشاره شده است. 🌿...عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«عَلِّمُوا أَوْلاَدَكُمُ اَلسِّبَاحَةَ وَ اَلرِّمَايَةَ.» 📚الكافي، ج‏۶، ص۴۷ 🔶از امیرالمؤمنین، از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما)‌ نقل شده است: 🔸«به فرزندانتان شنا و تیراندازی را بیاموزید.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️این ورزش‌ها علاوه بر این‌که جسم کودک را پرورش می‌دهند و بر دقت، تمرکز و چابکی او نیز می‌افزایند و به‌خلاف بسیاری از ورزش‌ها، ثمره‌ای عملی - بلکه حیاتی - دارند. 🔺چه خوب است فرزندانمان و حتی خودمان به ورزش‌ها، بازی‌ها و سرگرمی‌هایی مشغول شویم که علاوه بر لذتی که برایمان دارند، ثمره قابل توجهی نیز داشته باشند. 🔺جا دارد تحقیق مفصلی در مورد فواید پرداختن به شنا و تیراندازی (که در احادیث به آن تأکید شده) انجام شود و آثار تربیتی این امور بر جسم و جان انسان، مورد مداقّه قرار گیرد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona