eitaa logo
حامد کمالی | زاویه دید!
266 دنبال‌کننده
351 عکس
39 ویدیو
2 فایل
زاویه دید یا همان نقطه دید( Point Of View) چیزی است که جهت و نگرش ما به مسائل را می‌سازد. یک مطلب فقط محتوا نیست؛ یک جهت‌گیری خاصی بر آن حاکم است و جهت‌گیری به (P.O.V) نویسنده بستگی دارد. 🔺یادداشت‌های حامد کمالی اردکانی🔺 ارتباط با نویسنده: @hkamaly
مشاهده در ایتا
دانلود
✅بزرگترین ظلم در فاطمیه! بنظر می رسد بزرگترین ظلمی که در این ایام می شود این است که را صرفا یک و در حال ذکر و معرفی میکنند. یعنی با تکیه بر ابعادی از زندگی ایشان، عملا شخصیت حضرت کرده و معرفی می شود. این فاطمه کاری به مسائل اجتماعی ندارد. دغدغه اش دغدغه جامعه نیست. این فاطمه نسبت به است و در یک کلام این فاطمه نیست! با این شناختی ما از حضرت زهرا داریم، مسائلی چون دستگاه حاکم، خطبه خواندن در مسجد، از امیرالمومنین و... حل نمی شود. باید در شناخت خود از حضرت تجدید نظر کنیم. فاطمه مثل قرآن است...باید زندگی اش را باهم دید. نمی شود فقط به بخشی از زندگی حضرت پرداخت...خطر تحریف فقط برای نیست برای هم هست...روحانیون عزیز مراقب باشند ناخواسته مرتکب تحریف نشوند! @hamedkamaliardakani
✅ بزرگداشت حاج قاسم و چند نگرانی! ✍حامد کمالی اردکانی این روزها شاهد برگزاری برنامه هایی برای بزرگداشت هستیم. از صدا و سیما گرفته تا فعالان فرهنگی و بسیجیان و.. در شهرهای مختلف کشور سعی می کنند با برگزاری مراسم سالگرد ایشان، دین خود را ادا کنند. جای بسیار خرسندی است که هر مجموعه ای احساس می کند باید دین خود را به حاج قاسم ادا کند و یاد و نام این شخصیت بی نظیر را گرامی بدارد. اما در عین حال نگرانی هایی وجود دارد .. 💥نگرانی اول: مردمی نبودن برنامه ها حاج قاسم بود. دغدغه و را داشت. برای او حزب و جناح و تشکیلات سازمانی و اداری ارزش نداشت. در نگاه او مردم، صاحب واقعی انقلاب بودند و به معنای واقعی کلمه به معتقد بود. حال اگر برنامه ای که برای بزرگداشت حاج قاسم گرفته شود اما مردمی نباشد واقعا یاد حاج قاسم زنده می شود؟ قطعا خیر. مردمی بودن برنامه به چه معناست؟ به این معناست که هم در ایده پردازی هم در اجرا هم در توزیع و تبلیغات مردم جدی داشته باشند. نه اینکه طیف خاصی از افراد حزب اللهی تصمیم بگیرند و برگزار کنند و حتی در اجرای برنامه هم از مردم استفاده نشود. مردم باید از ابتدا تا انتهای برنامه ها مشارکت داشته باشند. صرفا نگاه مصرف کننده به مردم نباید داشت. خالی بودن برنامه ها از ریشه در همین بی توجهی به آنها دارد. 💥نگرانی دوم: محدود جلوه دادن شخصیت حاج قاسم حاج قاسم متعلق به طیف خاصی نبود. شخصیتی بود که با همه افکار و اندیشه های جامعه ارتباط برقرار می کرد و در عین ، دارای بود. تشییع میلیونی او و حضور افراد مختلف جامعه و ادای احترام به ایشان شاهد این نکته بود. علاوه بر این، او حتی نگاهش محدود به ایران نبود. حاج قاسم به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری یک بود. او یک چهره بین المللی داشت. لذا خیلی باید مراقب بود تا به نام ایشان گروهی را به صرف اختلافات فکری طرد نکنیم. حاج قاسم را منحصر به اطراف دور و‌ بر خودمان ندانیم. حاج قاسم متعلق به بود. و مرزبندی های ناشی از تنگ نظری به نام حاج قاسم ممنوع! 💥نگرانی سوم: توقف کردن در شخص و نپرداختن به شخصیت حاج قاسم مقام معظم رهبری فرمودند حاج قاسم را به چشم یک شخصیت و نگاه کنیم نه صرفا یک شخص. از خصوصیات شخصی حاج قاسم باید گفت اما از این خصوصیات باید عبور کرد و به و مکتب حاج قاسم پرداخت. چه تفاوتی دارد؟ با یک مثال، مساله روشن می شود. اگر صرفا توجه ما به شخص حاج قاسم باشد ثمره بحث این است که اگر میخواهیم مثل حاج قاسم شویم باید در حوزه امنیتی و برون مرزی فعالیت کنیم و به شوق شهادت از مرزها دفاع کنیم. بدیهی است که این شرایط برای هرکسی فراهم نیست و بنابراین، حاج قاسم را از برای عموم مردم به یک اسطوره ی دست نیافتنی تنزل داده ایم. اسطوره ای که فقط عکس او باید زینت بخش مجالسمان باشد. اسطوره ای که دیگر الگو نیست و برای ما حرفی ندارد. اما اگر از شخص حاج قاسم عبور کردیم و به شخصیت و مکتب حاج قاسم بپردازیم ثمره بحث این است که این مکتب برای همه مردم قابل الگوبرداری است و هرکسی در هر جایگاهی می تواند حاج قاسم را الگوی خود قرار دهد. به عنوان مثال توجه ویژه ی حاج قاسم به ایران و جهان می تواند برای همه الگو باشد. از بالاترین مسئولان حکومت تا من و شمایی که در یک هیئت، مسجد یا پایگاهی که در محله ای دورافتاده فعالیت داریم. بنا بر این، باید به پرداخت نه آنکه پرداختن به شخص حاج قاسم، خود حجاب پرداختن به مکتب ایشان گردد. بهترین منبع برای فهم مکتب حاج قاسم در مورد ایشان و علی الخصوص ی پرمغز این بزرگوار است. 🔰این نگرانی ها حقیقتا وجود دارد و با عدم رعایت این نکات، همین برنامه های گرامیداشت سالگرد حاج قاسم می تواند به ضد خود تبدیل شود و بدیهی است که مراسم بزرگداشتی که این نکات را در خصوص شخصیت حاج قاسم رعایت نمی کند بیش از آن که یاد حاج قاسم را زنده نگهدارد به یک کار میماند که انگار به صورت عادت باید هرساله تکرار شود. یادمان نرود که شخصیت ها و سوخت دادن ظرفیت های عظیم از غفلت از همین آغاز می شود. @hamedkamaliardakani
منتقد فعال یا معترض منفعل؟! @hamedkamaliardakani
✅ بزرگداشت حاج قاسم و چند نگرانی! این روزها شاهد برگزاری برنامه هایی برای بزرگداشت هستیم. از صدا و سیما گرفته تا فعالان فرهنگی و بسیجیان و.. در شهرهای مختلف کشور سعی می کنند با برگزاری مراسم سالگرد ایشان، دین خود را ادا کنند. جای بسیار خرسندی است که هر مجموعه ای احساس می کند باید دین خود را به حاج قاسم ادا کند و یاد و نام این شخصیت بی نظیر را گرامی بدارد. اما در عین حال نگرانی هایی وجود دارد .. 💥نگرانی اول: مردمی نبودن برنامه ها حاج قاسم بود. دغدغه و را داشت. برای او حزب و جناح و تشکیلات سازمانی و اداری ارزش نداشت. در نگاه او مردم، صاحب واقعی انقلاب بودند و به معنای واقعی کلمه به معتقد بود. حال اگر برنامه ای که برای بزرگداشت حاج قاسم گرفته شود اما مردمی نباشد واقعا یاد حاج قاسم زنده می شود؟ قطعا خیر. مردمی بودن برنامه به چه معناست؟ به این معناست که هم در ایده پردازی هم در اجرا هم در توزیع و تبلیغات مردم جدی داشته باشند. نه اینکه طیف خاصی از افراد حزب اللهی تصمیم بگیرند و برگزار کنند و حتی در اجرای برنامه هم از مردم استفاده نشود. مردم باید از ابتدا تا انتهای برنامه ها مشارکت داشته باشند. صرفا نگاه مصرف کننده به مردم نباید داشت. خالی بودن برنامه ها از ریشه در همین بی توجهی به آنها دارد. 💥نگرانی دوم: محدود جلوه دادن شخصیت حاج قاسم حاج قاسم متعلق به طیف خاصی نبود. شخصیتی بود که با همه افکار و اندیشه های جامعه ارتباط برقرار می کرد و در عین ، دارای بود. تشییع میلیونی او و حضور افراد مختلف جامعه و ادای احترام به ایشان شاهد این نکته بود. علاوه بر این، او حتی نگاهش محدود به ایران نبود. حاج قاسم به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری یک بود. او یک چهره بین المللی داشت. لذا خیلی باید مراقب بود تا به نام ایشان گروهی را به صرف اختلافات فکری طرد نکنیم. حاج قاسم را منحصر به اطراف دور و‌ بر خودمان ندانیم. حاج قاسم متعلق به بود. و مرزبندی های ناشی از تنگ نظری به نام حاج قاسم ممنوع! 💥نگرانی سوم: توقف کردن در شخص و نپرداختن به شخصیت حاج قاسم مقام معظم رهبری فرمودند حاج قاسم را به چشم یک شخصیت و نگاه کنیم نه صرفا یک شخص. از خصوصیات شخصی حاج قاسم باید گفت اما از این خصوصیات باید عبور کرد و به و مکتب حاج قاسم پرداخت. چه تفاوتی دارد؟ با یک مثال، مساله روشن می شود. اگر صرفا توجه ما به شخص حاج قاسم باشد ثمره بحث این است که اگر میخواهیم مثل حاج قاسم شویم باید در حوزه امنیتی و برون مرزی فعالیت کنیم و به شوق شهادت از مرزها دفاع کنیم. بدیهی است که این شرایط برای هرکسی فراهم نیست و بنابراین، حاج قاسم را از برای عموم مردم به یک اسطوره ی دست نیافتنی تنزل داده ایم. اسطوره ای که فقط عکس او باید زینت بخش مجالسمان باشد. اسطوره ای که دیگر الگو نیست و برای ما حرفی ندارد. اما اگر از شخص حاج قاسم عبور کردیم و به شخصیت و مکتب حاج قاسم بپردازیم ثمره بحث این است که این مکتب برای همه مردم قابل الگوبرداری است و هرکسی در هر جایگاهی می تواند حاج قاسم را الگوی خود قرار دهد. به عنوان مثال توجه ویژه ی حاج قاسم به ایران و جهان می تواند برای همه الگو باشد. از بالاترین مسئولان حکومت تا من و شمایی که در یک هیئت، مسجد یا پایگاهی که در محله ای دورافتاده فعالیت داریم. بنا بر این، باید به پرداخت نه آنکه پرداختن به شخص حاج قاسم، خود حجاب پرداختن به مکتب ایشان گردد. بهترین منبع برای فهم مکتب حاج قاسم در مورد ایشان و علی الخصوص ی پرمغز این بزرگوار است. 🔰این نگرانی ها حقیقتا وجود دارد و با عدم رعایت این نکات، همین برنامه های گرامیداشت سالگرد حاج قاسم می تواند به ضد خود تبدیل شود و بدیهی است که مراسم بزرگداشتی که این نکات را در خصوص شخصیت حاج قاسم رعایت نمی کند بیش از آن که یاد حاج قاسم را زنده نگهدارد به یک کار میماند که انگار به صورت عادت باید هرساله تکرار شود. یادمان نرود که شخصیت ها و سوخت دادن ظرفیت های عظیم از غفلت از همین آغاز می شود. ✍ حامد کمالی اردکانی @hamedkamaliardakani