eitaa logo
حامد کمالی | زاویه دید!
266 دنبال‌کننده
348 عکس
39 ویدیو
2 فایل
زاویه دید یا همان نقطه دید( Point Of View) چیزی است که جهت و نگرش ما به مسائل را می‌سازد. یک مطلب فقط محتوا نیست؛ یک جهت‌گیری خاصی بر آن حاکم است و جهت‌گیری به (P.O.V) نویسنده بستگی دارد. 🔺یادداشت‌های حامد کمالی اردکانی🔺 ارتباط با نویسنده: @hkamaly
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ وقتی خندوانه انقلابی می شود! یکی از مؤلفه های اصلی انقلابی بودن است. مردمی بودن به چه معناست؟ مردمی بودن یعنی از عینک مردم به مشکلات جامعه نگاه کردن، یعنی اولویت بندی بر اساس نیاز و مسائل مردم. یعنی حل کردن مشکلات اساسی مردم. البته که این محقق نخواهد شد مگر با و دائم با مردم و محرومان جامعه. متاسفانه ارتباطات مردمی ما خیلی ضعیف است و گاهی کارهای فرهنگی مان بی اولویت است و برای عموم مردم جذابیت و اهمیت ندارد چون بر اساس اولویت و نیاز مردمی نیست! وقتی میگوییم یا احساس میکنیم آن هیئت و مسجد باید صرفا شعار استکبارستیزی و اطاعت از ولایت و... داشته باشند(که البته این هم مهم است و اساس است) اما چرا احساس نمی کنیم آن هیئت یا مسجد چون انقلابی است پس باید بیشترین دغدغه را در رابطه با مشکلات عمومی مردم داشته باشد؟! چه معنایی دارد که در محله ای مسجد یا هیئتی انقلابی باشد اما در آن محله فقر و مشکلات خانوادگی و محرومیت و گرسنگی و... وجود داشته باشد؟! چگونه میتواند مسجدی خود را انقلابی بداند در حالیکه از همسایه اش بی خبر است؟! چگونه می تواند هیئتی خود را انقلابی بداند اما نداشته باشد؟! نقش نهادهای انقلابی در حل مسائل معیشتی و مادی یعنی مردم چیست؟! در این شرایط است که می بینیم گاهی انقلابی تر از بعضی مساجد و هیئآت ما عمل میکند به این معنا که خدمات اجتماعی زیادی انجام می دهد! فلسفه وجودی نهادهای انقلابی اوایل انقلاب مانند سپاه و بسیج و جهاد سازندگی و... نیز همین بوده است. اما هم اکنون پس از گذشت حدود 40 سال باید دید چقدر این نهادها به وظیفه اصلی خود یعنی خدمت به مردم محروم و مستضعف جامعه عمل می کنند و چقدر درگیر کاغذبازی ها و عدم اولویت ها و... شده اند که نتیجه ای جز ندارد. علت عدم همراهی عموم مردم با گفتمان انقلاب اسلامی -علی الخصوص در فضای انتخابات- را باید در همین مساله جست. مگر ما چقدر خود را وقف مردم و مشکلات عمومی مردم میکنیم که مردم موقع انتخابات به گزینه مدنظر ما رای دهند؟! همه اقشار جامعه از متولیان فرهنگی تا اساتید دانشگاه و روحانیت و علما و... باید نسبت خود را با مردم روشن کنند. باید مانند اهل بیت علیهم السلام که کهف الوری بودند، یار و بود و توفیق خدمت به مردم را از خداوند درخواست کرد که فرمود الخلق عیال الله. اگر با مردم بودیم و را درک کردیم توفیق به مردم را هم پیدا میکنیم. اما اگر خود را از مردم بریدیم انتظار نداشته باشیم مردم با ما همراه باشند. این ما هستیم که باید خود را با مردم همراه کنیم! @hamedkamaliardakani
✅ و باز هم نقش تاریخی خواص! وقتی از گوشه و کنارمان می آید و هم دارند چه باید کرد؟ چه مسئولیتی بر عهده ماست؟ آیا در این شرایط درست است که همه به فعالیت خود مشغول شویم و کاری به فضای جامعه داشتیم؟ آیا درست است که از حلقوم روحانیون ما درد مردم شنیده نمی شود؟ آیا بی انصافی و بالاتر از بی انصافی، خودخواهی نیست که به فکر عبادت شخصی خودمان باشیم و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشیم؟... در شرایط فعلی باید مردم و مسئولان شد. باید درد مردم به وسیله به مسئولان مربوطه برسد. مطالبات مردم باید توسط دنبال شود. اگر این فعالیت را کلید زدیم به راحتی تهدید را به فرصت تبدیل کرده ایم. اما اگر نخبگان جامعه اعم از قشر دانشجو، طلبه، فعالان فرهنگی و اجتماعی و... خواب باشند سنت خداوند است که جبهه حق آسیب جدی می بیند. باید بیدار شد و دیگران را نیز بیدار کرد و لشگر مطالبه گر به راه انداخت و مسئولان را پاسخگو کرد! بله البته باید مردم را از نقشه شوم که ایجاد نارضایتی و القای است آگاه کرد اما بصیرت بخشی در صورتی محقق می شود که مردم احساس کنند مطالبات به حق شان دنبال می شود. بنابراین باز هم خواص اند که گرهگشا هستند. با کمکاری مان نگذاریم ضعف های دولت و مجلس و بعضی مدیران به پای نوشته شود! @hamedkamaliardakani
✅ پاسخ به یک شبهه مهم! در این بعضی میگویند شما هم اینقدر حساس نشید...افراط نکنید...آن اندازه هم که شما می گویید نیست! میگوییم دلیلتان چیست؟ میگویند خب اگر فضا اینجور بود که شما میگویید پس چرا از بالا اقدامی صورت نمی گیرد؟ چرا ابلاغیه نمی آید که حوزه های علمیه چنان کنند؟ چرا سازمان تبلیغات ائمه جماعات را جمع نمی کند تا حساس بودن مساله را به روحانیت بگوید؟ چرا ائمه جمعه حرکتی نمی کنند؟ ووو... چون ممکن است این در اذهان وجود داشته باشد در حد خود به آن پاسخ می دهیم: اینکه اگر بین مردم باشیم براحتی فشارهای اقتصادی و آسیب های اجتماعی ناشی از آن دیده می شود. پس اینکه چنین حسی نداریم احتمالا تماس ما با ضعیف است و این خود اشکال بزرگی است. اینکه اگر با مأنوس باشیم چنین شبهه ای ایجاد نمی شود. خود حضرت آقا در دیدار دانشجویان فرمودند: "دستگاهها است...خودتان عمل کنید!" دستگاهها مختل اند یعنی چه؟ یعنی خیلی خوش بینانه نگاه کنیم درگیر -اولویت اند. خب وقتی دستگاههای رسمی اختلال دارند یعنی منتظر تشخیص و اقدام آنها نباشید. خودتان تصمیم بگیرید. خودتان تشخیص دهید و خودتان عمل کنید. البته معنای آتش به اختیار هم این نیست که فضا مشوش شود...دقیقا خود حضرت آقا بعدا تبیین کردند که آتش به اختیار یعنی . بنابراین در این اوضاع هم اگر کسی را بداند و از آن طرف با بیانات رهبری مأنوس باشد فضا را درک می کند و انتظار است آتش به اختیار اقدام کنند و حتی با دستگاهها را از خواب بیدار کنند. @hamedkamaliardakani
✅در تجمع مدرسه فیضیه چه گذشت؟!.. 🔻اصل داستان که تبدیل به حاشیه شد: چند روز پیش جمع کثیری از طلاب و مردم در مدرسه فیضیه قم تجمعی با موضوع "عدالت طلبی" شکل می دهند. سخنران این برنامه استاد حسن ازغدی هستند مطالب حقی را به تفصیل بیان می کنند. از مسئولان سه قوه، نقد ، وظایف خواص و طلاب، نقد فضای موجود حوزه و... مطالبی بود که ایشان در سخنرانی خود به آن پرداختند. این حرکت در حوزه علمیه هم بسیار بود هم بود و هم موقعیتی بود تا اینکه ارتباط وثیق تری بین حوزه و مردم ایجاد شود و بدنه حوزه با کمی فاصله بگیرند. این داستان است که به می رود... 🔻حاشیه داستان که تبدیل به اصل شد: در حاشیه این برنامه مهم که می رفت تا صدای مردم از حنجره روحانیت بیرون آید با یک شعار خاص بلند می شود و ظاهرا پس از دقایقی جمع می شود. در همین فرصت کوتاه با تهیه عکس و مستندسازی و تهیه خبر و ... کار خود را شروع می کند. نمیدانم آگاهانه یا ناآگاهانه هم دست به قلم می شود و با برداشت هایی عجیب از متن این پلاکارد و پلیس بازی های عجیب و غریب، تلویحا نظام را متهم می کند و باعث می شود. آنقدر این موج رسانه ای قدرت می گیرد که بعضی از موضع میگیرند، حوزه رسما اعلام میکند مسئولیت برنامه فیضیه با ما نبوده و... . این قدرت رسانه ای به حدی غلبه یافت که جلسه ای امیدبخش را تبدیل به یک مانور سیاسی علیه حوزه و روحانیت کرد. این در حالی است که اصل داستان چیزی جز و و... نبوده است اما اینقدر موج رسانه ای زیاد است که فرصت تحلیل به کسی نمی دهد که اصل و حاشیه را جدا کند و لااقل در کنار نقد حواشی اصل مساله را تایید کند! بله است که میخواهد صدای عدالتخواهی از حوزه شنیده نشود...دشمن میخواهد روحانیت را فریاد نکند...دشمن است که میخواهد حوزه های علمیه در سکولاریزم بمانند و حتی حوزه که بازوی انقلاب اسلامی و سرباز حقیقی حضرت روح الله هستند، نکنند. برای من شکی نیست که این جریان رسانه ای توسط همان حوزه که سال ها پیش در رسوایشان کرد حمایت و رهبری می شود. این ها نتیجه جدی نگرفتن پیام هایی چون منشور روحانیت است. امام فرمود دشمن در هر لباسی دارد و قصدش ضربه زدن به روحانیت مجاهد و انقلابی است. روحانیتی که بلندگوی درد مردم اند و همیشه آماج تیر دشمنان بوده اند. وقتی رسانه با قدرت خود، خیال انسان را تحت تاثیر قرار داد درک جریان دشمن سخت است و این منجر به یی می شود که در عین اخلاص گوینده و نویسنده چیزی تکمیل پازل دشمن نیست... اما از مراجع که بگذریم آنچه به انسان می دهد همین رویش های جوانی است که آگاه اند و فعال و بصیر و انقلابی و خوش فهم. ، حوزه حضرت روح الله است. ان شاء الله @hamedkamaliardakani
✅باور کنیم اینها نیست! چند وقتی است که فضای مجازی پر شده از بیانیه طلاب در حمایت از آیت الله شبیری، بیانیه آیت الله یزدی، حمایت طلاب از این بزرگوار، دوباره حمایت از آن بزرگوار، تخریب آیت الله ، تخریب آیت الله ، طرح حوزه سکولار و... یکی میگوید یزدی باید جبران کند دیگری می گوید خوب شد و بعضی ها در این اوضاع شناخته شدند. یکی میگوید به توهین شد، دیگری می گوید خوب شد و بعضی ها رسوا شدند. بعضی دیگری را بی ادب خواندند و بعضی بعضی دیگر را بی بصیرت! چقدر در این زمینه قلم فرسایی شد و چقدر تحلیل صورت گرفت...اما نمیدانم این داستان، جز برای نظام، خروجی دیگری هم داشت یا نه...؟! وقتی اولویت زندگی مردم مساله است، وقتی عموم مردم بخصوص قشر زحمتکش کارگر از نظر اقتصادی واقعا تحت فشارند طرح هر مساله دیگری و رهاکردن اصل است. بیانیه دادن، حمایت کردن و حتی وقت گذاشتن و صرف انرژی در رابطه با مساله ای که حقیقتا درد مردم نیست است و مثل همیشه این دشمنان خارجی و منافقان داخلی هستند که بیش از هر کس از این جریانات حاشیه ای به نفع خود استفاده می کنند. مدتهاست رهبری معظم انقلاب مردم را فریاد زده است اما ما کی میخواهیم دست از این حواشی برداریم و وقت و انرژی خود را صرف کنیم خدا می داند! 🔸نوشته شد در تاریخ 12 أبان 97/ ساعت 1:50 بامداد @hamedkamaliardakani
✅ بزرگداشت حاج قاسم و چند نگرانی! ✍حامد کمالی اردکانی این روزها شاهد برگزاری برنامه هایی برای بزرگداشت هستیم. از صدا و سیما گرفته تا فعالان فرهنگی و بسیجیان و.. در شهرهای مختلف کشور سعی می کنند با برگزاری مراسم سالگرد ایشان، دین خود را ادا کنند. جای بسیار خرسندی است که هر مجموعه ای احساس می کند باید دین خود را به حاج قاسم ادا کند و یاد و نام این شخصیت بی نظیر را گرامی بدارد. اما در عین حال نگرانی هایی وجود دارد .. 💥نگرانی اول: مردمی نبودن برنامه ها حاج قاسم بود. دغدغه و را داشت. برای او حزب و جناح و تشکیلات سازمانی و اداری ارزش نداشت. در نگاه او مردم، صاحب واقعی انقلاب بودند و به معنای واقعی کلمه به معتقد بود. حال اگر برنامه ای که برای بزرگداشت حاج قاسم گرفته شود اما مردمی نباشد واقعا یاد حاج قاسم زنده می شود؟ قطعا خیر. مردمی بودن برنامه به چه معناست؟ به این معناست که هم در ایده پردازی هم در اجرا هم در توزیع و تبلیغات مردم جدی داشته باشند. نه اینکه طیف خاصی از افراد حزب اللهی تصمیم بگیرند و برگزار کنند و حتی در اجرای برنامه هم از مردم استفاده نشود. مردم باید از ابتدا تا انتهای برنامه ها مشارکت داشته باشند. صرفا نگاه مصرف کننده به مردم نباید داشت. خالی بودن برنامه ها از ریشه در همین بی توجهی به آنها دارد. 💥نگرانی دوم: محدود جلوه دادن شخصیت حاج قاسم حاج قاسم متعلق به طیف خاصی نبود. شخصیتی بود که با همه افکار و اندیشه های جامعه ارتباط برقرار می کرد و در عین ، دارای بود. تشییع میلیونی او و حضور افراد مختلف جامعه و ادای احترام به ایشان شاهد این نکته بود. علاوه بر این، او حتی نگاهش محدود به ایران نبود. حاج قاسم به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری یک بود. او یک چهره بین المللی داشت. لذا خیلی باید مراقب بود تا به نام ایشان گروهی را به صرف اختلافات فکری طرد نکنیم. حاج قاسم را منحصر به اطراف دور و‌ بر خودمان ندانیم. حاج قاسم متعلق به بود. و مرزبندی های ناشی از تنگ نظری به نام حاج قاسم ممنوع! 💥نگرانی سوم: توقف کردن در شخص و نپرداختن به شخصیت حاج قاسم مقام معظم رهبری فرمودند حاج قاسم را به چشم یک شخصیت و نگاه کنیم نه صرفا یک شخص. از خصوصیات شخصی حاج قاسم باید گفت اما از این خصوصیات باید عبور کرد و به و مکتب حاج قاسم پرداخت. چه تفاوتی دارد؟ با یک مثال، مساله روشن می شود. اگر صرفا توجه ما به شخص حاج قاسم باشد ثمره بحث این است که اگر میخواهیم مثل حاج قاسم شویم باید در حوزه امنیتی و برون مرزی فعالیت کنیم و به شوق شهادت از مرزها دفاع کنیم. بدیهی است که این شرایط برای هرکسی فراهم نیست و بنابراین، حاج قاسم را از برای عموم مردم به یک اسطوره ی دست نیافتنی تنزل داده ایم. اسطوره ای که فقط عکس او باید زینت بخش مجالسمان باشد. اسطوره ای که دیگر الگو نیست و برای ما حرفی ندارد. اما اگر از شخص حاج قاسم عبور کردیم و به شخصیت و مکتب حاج قاسم بپردازیم ثمره بحث این است که این مکتب برای همه مردم قابل الگوبرداری است و هرکسی در هر جایگاهی می تواند حاج قاسم را الگوی خود قرار دهد. به عنوان مثال توجه ویژه ی حاج قاسم به ایران و جهان می تواند برای همه الگو باشد. از بالاترین مسئولان حکومت تا من و شمایی که در یک هیئت، مسجد یا پایگاهی که در محله ای دورافتاده فعالیت داریم. بنا بر این، باید به پرداخت نه آنکه پرداختن به شخص حاج قاسم، خود حجاب پرداختن به مکتب ایشان گردد. بهترین منبع برای فهم مکتب حاج قاسم در مورد ایشان و علی الخصوص ی پرمغز این بزرگوار است. 🔰این نگرانی ها حقیقتا وجود دارد و با عدم رعایت این نکات، همین برنامه های گرامیداشت سالگرد حاج قاسم می تواند به ضد خود تبدیل شود و بدیهی است که مراسم بزرگداشتی که این نکات را در خصوص شخصیت حاج قاسم رعایت نمی کند بیش از آن که یاد حاج قاسم را زنده نگهدارد به یک کار میماند که انگار به صورت عادت باید هرساله تکرار شود. یادمان نرود که شخصیت ها و سوخت دادن ظرفیت های عظیم از غفلت از همین آغاز می شود. @hamedkamaliardakani
✅ گناه مردم چیست که گرفتار سوء مدیریت شما شده اند؟! نمیدانم آیا کسی از مدیران و مسئولان شهرداری و شورا در این حوالی زندگی می کند تا این محل را درک کند؟! آخر کسی نیست بگوید خب اگر مانعی وجود دارد چرا از قبل، برطرف نمی کنید؟ چرا باید کار را شروع کنید و بعد به فکر رفع موانع باشید؟! متاسفانه پس از ماهها به تازگی یک بیانیه داده شد که از مردم میکنیم و ان شاء الله تا پروژه به اتمام میرسد. 🔅اما آیا با این سابقه ی سوء در مدیریت چندین ماهه، بنظرتان چقدر می توان این حرف را باور کرد؟ ✍ حامد کمالی اردکانی
✅ بزرگداشت حاج قاسم و چند نگرانی! این روزها شاهد برگزاری برنامه هایی برای بزرگداشت هستیم. از صدا و سیما گرفته تا فعالان فرهنگی و بسیجیان و.. در شهرهای مختلف کشور سعی می کنند با برگزاری مراسم سالگرد ایشان، دین خود را ادا کنند. جای بسیار خرسندی است که هر مجموعه ای احساس می کند باید دین خود را به حاج قاسم ادا کند و یاد و نام این شخصیت بی نظیر را گرامی بدارد. اما در عین حال نگرانی هایی وجود دارد .. 💥نگرانی اول: مردمی نبودن برنامه ها حاج قاسم بود. دغدغه و را داشت. برای او حزب و جناح و تشکیلات سازمانی و اداری ارزش نداشت. در نگاه او مردم، صاحب واقعی انقلاب بودند و به معنای واقعی کلمه به معتقد بود. حال اگر برنامه ای که برای بزرگداشت حاج قاسم گرفته شود اما مردمی نباشد واقعا یاد حاج قاسم زنده می شود؟ قطعا خیر. مردمی بودن برنامه به چه معناست؟ به این معناست که هم در ایده پردازی هم در اجرا هم در توزیع و تبلیغات مردم جدی داشته باشند. نه اینکه طیف خاصی از افراد حزب اللهی تصمیم بگیرند و برگزار کنند و حتی در اجرای برنامه هم از مردم استفاده نشود. مردم باید از ابتدا تا انتهای برنامه ها مشارکت داشته باشند. صرفا نگاه مصرف کننده به مردم نباید داشت. خالی بودن برنامه ها از ریشه در همین بی توجهی به آنها دارد. 💥نگرانی دوم: محدود جلوه دادن شخصیت حاج قاسم حاج قاسم متعلق به طیف خاصی نبود. شخصیتی بود که با همه افکار و اندیشه های جامعه ارتباط برقرار می کرد و در عین ، دارای بود. تشییع میلیونی او و حضور افراد مختلف جامعه و ادای احترام به ایشان شاهد این نکته بود. علاوه بر این، او حتی نگاهش محدود به ایران نبود. حاج قاسم به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری یک بود. او یک چهره بین المللی داشت. لذا خیلی باید مراقب بود تا به نام ایشان گروهی را به صرف اختلافات فکری طرد نکنیم. حاج قاسم را منحصر به اطراف دور و‌ بر خودمان ندانیم. حاج قاسم متعلق به بود. و مرزبندی های ناشی از تنگ نظری به نام حاج قاسم ممنوع! 💥نگرانی سوم: توقف کردن در شخص و نپرداختن به شخصیت حاج قاسم مقام معظم رهبری فرمودند حاج قاسم را به چشم یک شخصیت و نگاه کنیم نه صرفا یک شخص. از خصوصیات شخصی حاج قاسم باید گفت اما از این خصوصیات باید عبور کرد و به و مکتب حاج قاسم پرداخت. چه تفاوتی دارد؟ با یک مثال، مساله روشن می شود. اگر صرفا توجه ما به شخص حاج قاسم باشد ثمره بحث این است که اگر میخواهیم مثل حاج قاسم شویم باید در حوزه امنیتی و برون مرزی فعالیت کنیم و به شوق شهادت از مرزها دفاع کنیم. بدیهی است که این شرایط برای هرکسی فراهم نیست و بنابراین، حاج قاسم را از برای عموم مردم به یک اسطوره ی دست نیافتنی تنزل داده ایم. اسطوره ای که فقط عکس او باید زینت بخش مجالسمان باشد. اسطوره ای که دیگر الگو نیست و برای ما حرفی ندارد. اما اگر از شخص حاج قاسم عبور کردیم و به شخصیت و مکتب حاج قاسم بپردازیم ثمره بحث این است که این مکتب برای همه مردم قابل الگوبرداری است و هرکسی در هر جایگاهی می تواند حاج قاسم را الگوی خود قرار دهد. به عنوان مثال توجه ویژه ی حاج قاسم به ایران و جهان می تواند برای همه الگو باشد. از بالاترین مسئولان حکومت تا من و شمایی که در یک هیئت، مسجد یا پایگاهی که در محله ای دورافتاده فعالیت داریم. بنا بر این، باید به پرداخت نه آنکه پرداختن به شخص حاج قاسم، خود حجاب پرداختن به مکتب ایشان گردد. بهترین منبع برای فهم مکتب حاج قاسم در مورد ایشان و علی الخصوص ی پرمغز این بزرگوار است. 🔰این نگرانی ها حقیقتا وجود دارد و با عدم رعایت این نکات، همین برنامه های گرامیداشت سالگرد حاج قاسم می تواند به ضد خود تبدیل شود و بدیهی است که مراسم بزرگداشتی که این نکات را در خصوص شخصیت حاج قاسم رعایت نمی کند بیش از آن که یاد حاج قاسم را زنده نگهدارد به یک کار میماند که انگار به صورت عادت باید هرساله تکرار شود. یادمان نرود که شخصیت ها و سوخت دادن ظرفیت های عظیم از غفلت از همین آغاز می شود. ✍ حامد کمالی اردکانی @hamedkamaliardakani