eitaa logo
کانال حمید کثیری
179.5هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
548 ویدیو
9 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی (اگر نرسیدم پاسخ بدم، عذر میخوام) @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 بخش اول فرمایشات حضرت آقا در دانشکده افسری امام حسن مجتبی علیه‌السلام در مورد ، بسیار مهم بود اما کمتر شنیده شد! یک منطق و پایه مهم، یک زیربنای مهم از رهبری، یک منظر نگاه متفاوت به مسئله و یاددهی یک شیوه تحلیل بود ... این چند خط را یک بار دیگر بخوانیم؛ -------------------------- 🔸 «امنیّت» یعنی چه؟ امنیّت زیرساخت همه‌ی ابعاد زندگی یک جامعه است، یک زیرساخت عمومی است؛ از مسائل شخصی بگیرید، تا مسائل اجتماعی، تا مسائل عمومی، تا مسائل خارجی؛ امنیّت زیرساخت همه‌ی این‌هاست. 🔸در مسائل شخصی، معنای امنیّت این است که شما شب بتوانی با خیال راحت در خانه‌ی خودت بخوابی، صبح بتوانی با خیال راحت و بدون دغدغه فرزندت را به مدرسه بفرستی، بتوانی به محلّ کسب و کار بروی، بتوانی بدون دغدغه به نماز جمعه بروی. 🔸ببینید، به آن کشورهایی نگاه کنید که این بی‌دغدغگی را ندارند در هیچ کدام از این مراحل؛ نه شب با خیال راحت می‌توانند بخوابند، نه روز می‌توانند سر کار بروند، نه می‌توانند با خیال راحت به تماشای بازی‌های ورزشی بروند، نه می‌توانند به نماز جمعه بروند، نه می‌توانند به مسافرت بروند. مخصوص کشورهای کوچک هم نیست؛ در کشورهای بزرگ، از همه بدتر آمریکا، در رستوران امنیّت نیست، در دانشگاه امنیّت نیست، در مدرسه‌ی کودکان امنیّت نیست، در فروشگاه امنیّت نیست. «امنیّت» در مسائل شخصی یعنی این؛ یعنی شما بتوانید خودتان، فرزندانتان، خانواده‌تان با زندگی کنید؛ کارتان، کسبتان، مسافرت‌تان، تفریح‌تان همراه با امنیّت باشد. -------------------------- فارغ از اینکه ما چه نوع نگاهی داریم، فارغ از اینکه برای ما مهم‌ترین مسئله است، است، است، است، است، است، است یا ... فارغ از اینکه هر چیزی است، باید بدانیم هیچ کدام بدون وجود امنیت قابل استیفا و تأمین نیستند. به بیان ساده همه‌ی این‌ها همراه با امنیت معنی می‌شوند. «امنیت همه ابعاد زندگی است.» 👈 شاید این تعبیرِ ذوقی گویاتر باشد که بگوییم نعمت نیست، نعیم است! یعنی آن نعمتی است که سایر نِعَم از برکت آن ظرفیت تحقق دارند و جمهوری اسلامی چنین نعیمی را در منطقه‌ای محقق کرده که در دو دهه اخیر آبستن بیشترین جنگ‌ها و خشونت‌ها بوده. اگر دین نداریم، آزاده باشیم! دیدنش سخت نیست ... هر مطالبه و دغدغه‌ای داریم، هر مطالبه‌ای ... می‌شود در موردش کرد اما همه بعد از تأمین امنیت است. اینجا جایی است که از آن کوتاه نمی‌آییم ... تردید نکنیم عدم امنیت و البته عدم به نفع هیچ کس نیست. این یک ادبیات و زبان است که از آن استفاده کردند. 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 چند لقمه درد دل 🔴 حالا که خیابان خلوت شده ... 1️⃣ شاید تا قبل از این، وقتی صحبت از تفکیک از می‌کردیم برای خیلی‌ها ملموس نبود اما الآن کاملاً قابل لمس است. امروز ظاهراً امنیت به جامعه‌مان بازگشته - حداقل در برخی ابعاد - اما آیا این به معنی ایجادِ احساسِ امنیت برای ماست؟ به نظر می‌رسد پاسخ خیر باشد! الآن بخش بزرگی از جامعه آماده است که فردایی نگران‌کننده‌تر از دیروز در پیش‌رویش باشد! و نمی‌شود به کاسب، کارمند، مادر، دانشجو و بچه مدرسه‌ای گفت که تو نباید اینجور فکر کنی، چون ما بیشتر از قبل نفت می‌فروشیم! و این یعنی گسترشِ احساسِ ناامنی. از قضا خیلی هم مُسری است! چه باید کرد؟! 2️⃣ بازار ارز هم مثل شرایطِ ناآرامِ اجتماعی در ماه‌های گذشته، در حال آرام گرفتن و است و می‌توان امیدوار بود که شرایط اقتصادی تا حدی توسط دولت در حال مدیریت است، اما سوال اینجاست که آیا ما مثل روزهای ابتداییِ اغتشاشات قائل به گفتگو با جامعه هستیم؟! همین سه ماه قبل بود که هر کسی که فکرش را هم نمی‌کردیم به مناظرات تلویزیونی دعوت شد و در مورد برخی از خط قرمزها صحبت کرد. افراد زیادی نیز به دانشگاه‌ها رفتند، به کف خیابان‌ها رفتند و با مردم و جامعه کردند. امروز چه باید کرد؟! 3️⃣ در روزهایی که شرایط ناآرام بود، همه گروه‌ها صحبت از با جامعه می‌کردند اما ظاهر امر نشان می‌دهد با آرام شدن فضا، بخش بزرگی از جامعه که ظاهراً امروز هم قدرت دست اوست نیازی به گفتگو احساس نمی‌کند، در حالی که ما هیچ راه گریزی از گفتگو نداریم و البته باید توجه کرد که گفتگو، است! و دیالوگ، گفت و دارد. قرار نیست صرفاً بگوییم، صرفاً مونولوگ کنیم! از قضا ابتدا باید بایستیم و مخاطب را بشنویم. لذا اینجاست که وقتی رییس‌جمهور می‌گفتند «دلایل گرانی‌ها را شفاف به مردم بگویید.» به نظر راهکار درست و کاملی نمی‌آمد. جامعه نیاز دارد تا را در عمل مشاهده کند و یا اینکه دقیقاً بنشینیم و با او گفتگو کنیم، نه سخنرانی، نه مذاکره، نه بحث، نه جدل، نه ...! که این‌ها هر کدام ساختار، اهداف و نتایج خود را دارند. (در مورد اینکه گفتگو چیست و تجربه جهانی در این باره چیست، خواهم نوشت) ما وقتی هنوز دقیقاً درد را نمی‌شناسیم، قرار است چه چیز را درست کنیم؟! 4️⃣ واقیعت تلخ این است که امروز جامعه خیلی مِیلی به شنیدن سخنرانیِ صرف از طرف ما ندارد! چرا؟! چون احساس می‌کند در خیلی از جاها خلف وعده کرده‌ایم! مردم تلاشِ برخی مسئولین را می‌بینند و این آرام‌شان می‌کند اما خلف وعده‌ها را یادشان نمی‌رود! مثلاً؛ 👈 لیست نمایندگان مجلس با طرح آرا نمایندگان، رأی آورد اما بعد از سه سال هنوز با آن بازی می‌کند! طرح را آنقدر توسعه دادند و به جاهایی برده‌اند که دیگر هیچ چیز در آن جا نمی‌شود! در حالی که ما صرفاً می‌خواستیم بدانیم کسی که به او رأی داده‌ایم چرا به طرحی/ لایحه‌ای رأی منفی می‌دهد و چرا مثبت؟! حالا؛ آیا همین نمایندگان مجلس به عنوان نماینده حاکمیت از سوی مردم پذیرفته می‌شوند؟! قرار است دقیقاً درباره چه چیزی برای مردم سخنرانی کنند که پای حرف‌شان بنشینند؟! 👈 دولت هم با وعده‌ی ساخت یک میلیون مسکن در سال، سبد رأیش را پُرتَرکرد اما بعد از ۱۵ ماه که وزیر عوض شد، وزیر جدید - مهرداد بذرپاش - در جلسه رأی اعتماد، تلویحاً اصل حرف را هوا کرد که یعنی امکان ساخت این میزان مسکن را نداریم! حالا دقیقاً قرار است در مورد چه چیز صحبت و سخنرانی کنیم و مردم هم گوش کنند؟! ✅ اما چه باید کرد؟! برای بازگرداندن ؛ یا باید خیلی خیلی خوب عمل کنیم و طعم خوش را به مردم بچشانیم یا در یک فضای دو طرفه با آن‌ها به گفتگو بنشینیم. خیال نکنیم چون خیابان خلوت شده، دیگر گفتگو ضرورتی ندارد!! درباره‌ی همه‌ی این‌ها باید با مردم کرد، یعنی ابتدا شنید و بعد گفت و دوباره شنید! در مورد هم باید گفتگو کرد. در مورد قرارداد ۲۵ ساله با هم باید گفتگو کرد. در مورد آنچه، ما مردم را نگران می‌کند و تصمیمش به حیات و ممات‌‌مان وابسته است باید گفتگو کرد. یعنی اول بشنویم، بعد بگوییم و دوباره بشنویم ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4