eitaa logo
کانال حمید کثیری
179.8هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
516 ویدیو
9 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی (اگر نرسیدم پاسخ بدم، عذر میخوام) @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
سوال 👇👇 ❓ ما قبول داریم که بچه نباید تو پَرِ قو بزرگ بشه و هر چی میخواد داشته باشه ولی با بچه‌ها چی کار کنیم که قبول کنن؟ اگه بقیه داشته باشن و بچه من نداشته باشه، سرخورده نمیشه؟ ✅ ببینید اکثر ماها با بچه‌هامون مشکل داریم! یعنی مدام نگرانیم که به چه روشی این بچه حرف ما رو بفهمه و بپذیره. این مشکل از کجا به وجود میاد؟ از اونجا که ما یا والدین منفعلی بودیم و هستیم به این معنا که تا حالا بچه بوده و هر چی خواسته براش مهیا بوده و خب ما یه بارم نمی‌تونیم باهاش مخالفت کنیم! و یا والدینی بودیم که مدام تو موضع بودیم و هر چیزی که باب مِیل‌مون نبوده به بچه ندادیم! و مدام گفتیم اگه اینجوری کنی از فلان چیز خبری نیست! مثلاً پول توجیبی، بستنی، اسباب‌بازی، پارک و ... تعطیل میشه. در حالی که درستش اینه که ما نه والدین منفعلی باشیم و نه زورگو و قدرتمند! بلکه باید والدین مقتدری باشیم. کیه؟ کسی هست که هم محکمه و هم به شدت مهربون! (مگه داریم، مگه میشه 🙄) تا حالا با پدربزرگی مواجه شدید که تا یه لیوان آب میخواد ده تا نوه‌اش با هم کورس می‌گذارن تا بهش آب برسونن؟ درحالی‌که ظاهراً اون هیچ کاری برای نوه‌هاش نکرده و فقط اقتدار معنوی اون هست که بچه‌ها رو سمت خودش میکشه. خب، چند تا از ما رابطه‌مون با بچه‌هامون این شکلیه؟ تا حالا نوجوونی رو‌ ندیدید که ناراحتی والدینش واقعاً براش مهمه و اِنقدر به اون‌ها اعتماد داره که حرف‌شون رو‌ هنوز نگفتن قبول داره؟! یا بچه‌ی مثلاً چهار ساله‌ای رو ندیدید که توی سوپرمارکت میگه بابا فلان چیز رو بخر و باباش خیلی ساده میگه امروز نه! و اون بچه هم در کمال تعجب ما خیلی ساده میگه باشه! 😳 نه گریه می‌کنه، نه بدقلقی و نه هیچ عکس‌العمل منفی دیگه ... مشکل از ارتباط ما با بچه‌هامون هست که باید اون رو درست کنیم. در این صورت بچه‌ها خیلی راحت حرف‌های ما رو می‌پذیرن. (در این مورد حرف خیلی زیاد هست که طبیعتاً اینجا جاش نیست 😔) اما اینکه بقیه دارن و بچه من نداره، این سرخورده‌اش نمیکنه؟! طبیعتاً محرومیت بیش از یه حدی باشه، ولع میاره! اما ما باید یاد بگیریم بچه‌ها رو تأمین کنیم نه اون‌ها رو. (اینم توضیحش برای هر سنی طلب‌تون 😉) تشخیص و تفکیک نیاز از خواسته توی هر سنی متفاوته اما ما اگه مطمئن بشیم چه چیزی به نفع بچه‌مون هست تحت هر شرایطی باید اون رو انجام بدیم. فرض کنید بفهمیم الآن فقط کتک به نفع این بچه است، این کار رو نمی‌کنین؟ (این یکی رو حتما 😂😂) توی زیر هفت سال ظرافت کار بیشتر هست که میگمش! 👈 خیلی عذر میخوام من چون متن‌ها رو برای اینستاگرام آماده میکنم و اونجام محدودیت کاراکتر برای نوشته وجود داره، نمیشه همه‌ی بحث رو یه جا بگم اما حتما سعی می‌کنم توی چند تا پست بگم تا لااقل بحث به یه جایی برسه @hamidkasiri_ir
یکی از که چند بار تا حالا گفتمش هست. اگه یادتون باشه گفتیم آموزش یعنی اینکه بخوایم بچه رو بزرگ‌تر از سنش، رشد بدیم و بِکِشیم. یعنی بچه در مورد چیزایی اطلاع داشته باشه که مناسب سن اون نیست و اون رو از کودکی خودش جدا می‌کنه. دو، سه سالیه تو ایران مُد شده و کارگاه‌ها و کلاس‌های شروع شده. اینکه چرا اینا یه دفعه شروع شد و قبلش هیچ خبری نبود، موضوع این نوشته نیست اما بد نیست چند تا نکته در مورد این کلاس‌ها رو با هم مرور کنیم؛ ⁦1️⃣⁩ تربیت جنسی با آموزش مسائل جنسی فرق داره و اکثر افراد - و نه همه‌ی کسانی - که توی این موضوع کار میکنن معتقدن آموزش مسائل جنسی (یعنی دقیقاً ) برای زیر شش سال نیست. البته این وسط کسایی هم هستند که از اون ور بوم افتادن و تا میگیم تربیت جنسی، میگن شما داری رو ترویج میکنی و اصلا گوش نمیدن داری چی میگی! داری نقد میکنی، تأیید میکنی یا هر چی. ⁦2️⃣⁩ توی تربیت جنسی که دارن براش کارگاه و کلاس و همایش و ... می‌گذارن دو تا پیش‌فرض باعث شده جهت کل این آموزش‌ها تغییر کنه. پیش‌فرض‌ها هم اینا بودن: 👈 تجاوزات جنسی، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به فرد و اجتماع می‌زنه و ممکنه اساساً مسیر زندگی فرد رو تغییر بده و اون رو به انسانی مضر برای جامعه تبدیل کنه. 👈 بهترین راه‌حل برای جلوگیری از آسیب جنسی، توانمندسازی بچه‌هاست و در این راه و دادن آگاهی‌های مناسب سن کودک! موثرترین راهبرده. ⁦3️⃣⁩ در تربیت جنسی مهم‌ترین کسایی که باید نقش ایفا کنن هستن. توی اینجا والد و کودک خیلی مهمه و نباید از قبل پایه‌های این ارتباط تخریب شده باشه. یعنی والدین باید اولین مرجع پاسخگویی به سوالات بچه‌ها باشن و بچه‌ها هم اینو قبول داشته باشن. این اعتماد به والدین باید اِنقدر بالا باشه که اگر خدای نکرده اتفاقی برای کودک پیش اومد، بدون رودربایستی سراغ اونا بره و موضوع رو باهاشون در میون بگذاره. پس بهتره از قبل برخی شرایط رو برای کودک ترسیم کنیم و بگیم اگر این شرایط پیش اومد، بیا به ما بگو! 🔴 من شخصاً با این آموزش‌های مرسوم توی این زمینه مخالفم و اون رو مانع رشد کودک می‌دونم که تا اونجایی که میشه، دلایلم رو به اضافه راهکارهام عرض میکنم. پی‌نوشت: می‌دونم که این بحث خیلی خیلی گسترده است و شاید خوشایند خیلی‌ها نباشه! اما سعی می‌کنم بحث رو حتما ادامه بدم. اما دو تا سوال؛ ❓تا حالا کارگاه یا کلاسی با موضوع تربیت جنسی شرکت کردید؟ فکر کنید چیا یاد گرفتید و چقدرش به نظرتون معقول بوده؟! 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
اولش از اینکه مدتی نبودم عذر میخوام! برای کسایی که اینستای من رو دارن لااقل استوری می‌گذاشتم و می‌گفتم کجام! اینستای بنده رو می‌تونید از آدرس زیر دنبال کنید Instagram.com/hamidkasiri_ir اما بریم تو بحث؛ ‌ 👈 خیلی از کسانی که بهم مراجعه می‌کنن یا برام سوال می‌فرستن، معمولا ابتدائیات رو بلد نیستن 👈 خیلیای دیگه که ازم سوال می‌پرسن میگن ما همه چی رو بلدیم اما توی اجرای دانسته‌هامون موفق نیستیم 👈 خیلیای سومی هم هستن 😉 که هم بلدن، هم اون چیزی رو که بلدن خوب انجام میدن اما باز نتیجه‌ای که مورد نظرشون هست رو نمیگیرن! همه‌ی این افراد در ارتباط با کودک مشکل دارن و مدام از مسئله‌هایی که با کودک‌شون دارن می‌کنن من فکر می‌کنم یه مشکل ریشه‌ای وجود داره و تا وقتی که اون رو حل نکنیم، هیچ چیزی حل نمیشه. یعنی شاید هر کدوم از سه دسته بالا مشکلات متفاوتی داشته باشن اما اکثریت قریب به اتفاق‌شون یه مشکل مشترک دارن. شما فکر می‌کنید اون مشکل چیه؟! بهش فکر کنید تا فردا در موردش صحبت کنیم 😉😁 👇👇 @hamidkasiri_ir
⭕ اگه در ارتباط با کودک‌تون یا دیگران مشکل دارید بخونید 👇👇 یه مادری نوشته من همه‌ی اینا رو بلدم اما حِسِش نیست که این کارا رو با بچه‌هام انجام بدم. ، فشار زندگی، کارِ خونه، همراهی نکردن ، بی‌حوصلگی و ... اصلا نمی‌گذاره که ما کارهایی رو که بلدیم با بچه‌ها انجام بدیم! یه مادر دیگه‌ام نوشته بچه‌های ما رو باید یک روز کامل بِدن دست روان‌شناسا، بعد نظرشون راجع به راهکارهایی که میدن عوض میشه 😂 اما بریم تو بحث؛ اگه موضوع ما ارتباط باشه باید بدونیم که ارتباط یه تبادله! هم گیرنده داره، هم فرستنده و هم پیام. یعنی سه تا رکن و اگر هر سه؛ درست سر جای خودشون بشینن میشه توقع داشت که ارتباط برقراره. خیلی از اوقات اصلاً ارتباط برقرار نیست و ما مدام داریم داد و هوار می‌کنیم و می‌گیم بچه‌مون، همسرمون، خانواده همسرمون، جامعه‌مون و ... اصلاً به حرفای ما توجه نمیکنن! 😭 خُب عزیز دلم اول ببین ارتباط برقراره یا نه، بعد بگو من همه‌ی این کارها رو می‌کنم ولی جواب نمیده! (این خیلی خیلی مهمه و از قضا مشکل اکثر همسران هم همینجاست! که بعداً در موردش می‌نویسم) حالا یه جور دیگه بریم تو بحث! ببینید ما پنج نوع داریم، یعنی هر فردی می‌تونه پنج نوع ارتباط در عالم داشته باشه و مهمه که اون‌ها رو بشناسه و البته اصلاح‌شون کنه ⁦1️⃣⁩ ارتباط با خود ⁦2️⃣⁩ ارتباط با خدا و نظام هستی ⁦3️⃣⁩ ارتباط با طبیعت (خلقت زیست محیطی) ⁦4️⃣⁩ارتباط با حیوانات ⁦5️⃣⁩ ارتباط با دیگر انسان‌ها زیربنا و پایه‌ی هر نوع ارتباطی، ارتباطِ ما با خودمون هست. یعنی اگر من با دیگران اعم از فرزند و همسرم، با خدا، با حیوانات و ... مشکل دارم علتش اینه که اول رابطه‌ام با خودم درست نیست! به قول یکی از اساتید فرنگ‌رفته 😉 یه جا باید بایستیم و این خودِ لعنتی‌مون رو درست کنیم وگرنه مشکل حل نمیشه که نمیشه و هر روز از یک جا و به طرز متفاوتی بیرون میزنه. حالا فکر می‌کنید چقدر خودتون رو می‌شناسید، نیازهاتون، توانایی‌هاتون، احساسات‌تون و ...؟!! اصلا فکر می‌کنید مقدمه‌ی اینکه با خودش ارتباطِ درستی برقرار کنه چیه؟! شما کجای مسیر هستید؟! @hamidkasiri_ir
گفتم یه تبادله اما تبادلِ چی؟! تبادل با توانایی! و اساساً هیچ رابطه و ارتباطی رو نمی‌تونید پیدا کنید که این معادله توش نباشه، یعنی هر سطحی از ارتباط به نحوی تبادل نیاز و هست. مثلا شما اگر با راننده تاکسی هم ارتباط می‌گیرید برای اینه که نیاز دارید راننده شما رو برسونه به مقصدتون و راننده تاکسی این توانایی رو داره و از اون طرف راننده به پول شما نیاز داره و شما توانایی پرداخت وجه برای رسیدن به مقصدتون رو دارید هر جایی یه طرف این تبادل نیاز و توانایی لنگ بزنه، ارتباط قطع میشه! توی مثال قبل اگه ماشین خراب بشه راننده توانایی رسوندن شما رو نداره و اگر شما پول نداشته باشید، طبیعتاً نمی‌تونید سوار تاکسی بشید! و بدیهیه که باید با خط یازده تشریف ببرید منزل! 😁😂 حالا در این تبادل نیاز و توانایی در بالاترین سطح ممکنه اتفاق می‌افته. یعنی من هستم، هستم، هستم و در هر جایگاهی یک سری توانایی‌ها و یک سری نیازها دارم که مهمه اونا رو بشناسم تا بتونم درست مبادله کنم. حالا بریم توی ارتباط با خودمون! 🤔 همینطور که مشخصه پیش‌نیاز ارتباط با هر کس یا هر چیزی، شناخت درست از اونه. مثلا ما اگه با کسی قرار کاری داریم و می‌خوایم یه قرارداد تپل 🤓 ببندیم، اگه بدونیم طرفی که می‌خوایم باهاش قرارداد ببندیم هست یا ، جوونه یا میانسال، از چی خوشش میاد، تحصیلاتش چیه و ... طبیعتاً می‌تونیم احتمال قرارداد بستن رو بالا ببریم. یعنی اصلا قرار نیست دروغ یا خلاف واقع بگیم اما جلسه رو به سمت صمیمیت بیشتر و اعتمادزایی هدایت می‌کنیم. حالا در مورد خودمون چی، اصلاً تا حالا به این چیزا فکر کردیم؟! من چند تاش رو میگم 👇 ⁦1️⃣⁩ اساساً چیه و قراره چی کار کنه؟! چه مسیری رو طی کنه و ... ⁦2️⃣⁩ اگه من انسانم توی مسیر درست حرکت می‌کنم؟! ⁦3️⃣⁩ چی کار باید بکنم تا توی مسیر قرار بگیرم ⁦4️⃣⁩ من چه نیازهایی دارم و چه توانایی‌هایی؟! چقدر می‌شناسمشون و اصلا راه شناخت اینا چیه؟! ⁦5️⃣⁩ آیا نیازهام واقعی هستن یا کاذبن؟!! ⁦6️⃣⁩ و ... اینا همه‌شون مقدمه‌ی اینه که من بتونم با خودم و بعد با دیگران از جمله کودکم ارتباط درستی برقرار کنم که البته اکثراً ساده‌انگارانه از روش رد شدیم! 🥺 حالا شما جواب این سوال‌ها رو برای خودتون بدید و لااقل بهشون مجدد!! فکر کنید راستی پست بعد رو حتماً بخونید، حتماً 👌 @hamidkasiri_ir
⭕️ تربیت کودک و چهارراه اندیشه! اولین بار که به این اصطلاح برخوردم تا مدت‌ها توی هپروت بودم! اما داستان چی بود؟! اکثر انسان‌ها ترجیح میدن که بارشون روی دوش دیگران باشه، یعنی دیگران براشون فکر کنن و اون‌ها فقط مصرف‌کننده باشن چون اینکه انسان بخواد فکر کنه ممکنه به جاهایی برسه که خیلی ترسناک باشه و طبیعیه که اکثر افراد از همچین چیزی فراری باشن! 🥺 یعنی همین که انسان بخواد به هر چیزی خودش برسه هم زحمت داره هم دلهره. دلهره‌ی اینکه نکنه هر چی تا حالا فکر می‌کرده ناحسابی بوده و کلاً مسیر رو اشتباه رفته؟! اما فرق با اینه که انسان اصیل بارش رو خودش به دوش می‌کشه و در عین حال که مسیر سختی داره اما شادکامی رسیدن به مقصد رو با هیچ چیزی عوض نمیکنه. نمی‌دونم تجربه کردید یا نه، وقتی با فکر خودمون به یه چیزی می‌رسیم حظ و بهجت اون لحظه رو با هیچ چیز نمیشه عوض کرد. مرتبه‌ی کوچک‌ترِ لذت یافتم یافتمی که خیلی از اندیشمندان در طول تاریخ تجربه کردند ... اما برگردم به بحث! جایی هست که هر انسانی باید از اون عبور کنه، اون جایی هست که هر کس باید به ریشه‌ای‌ترین سوالات در مورد خودش و زندگیش جواب بده! هم همون سوالیه که دیگه عمیق‌تر از اون نمیشه سوالی پیدا کرد که البته نمی‌خوام بیشتر بهش بپردازم چون اینجا دیگه جاش نیست (اگر کسی دنبالش هست، حداقل می‌تونه چهل صفحه ابتدایی کتاب «تدین، حکومت، توسعه» دکتر رو بخونه 🧐) اما چه ربطی به کودک داره؟! اساساً شکل‌گیری اصول و ارزش‌ها در تربیت با پاسخ‌دهی به سوالات ریشه و عبور از چهارراه اندیشه به وجود میاد. حالا اگه کسی میخواد به ثبات در حرکت برسه و همیشه رو به رشد باشه، چاره‌ای نداره جز اینکه به این مسائل عمیق‌تر فکر کنه. (الباقی‌اش باشه برای جلسات حضوری 😉) اگه برامون مهمه که توی مسیر تربیت کودک‌مون گام‌های محکم و با ثباتی برداریم و ارتباط سالمی باهاش داشته باشیم، باید بدونیم که لازمه‌ی این موضوع کار روی خودمونه! عین کسانی که وارد کار مربی‌گری و کار تربیتی میشن اولین چیزی که بهشون میگن اینه که فکر نکنی تو کاملی و باید بقیه رو درست کنی! اول و بیشتر از همه باید برای خودت وقت بگذاری. اینجا هم همینه، مادر و پدر اول و بیشتر از کودک باید روی خودشون و اصلاح رابطه‌شون با خودشون وقت بگذارن. پی‌نوشت: این موضوع رو اینجا می‌بندم چون فکر می‌کنم شبکه‌های اجتماعی ظرفیت بیش از گفتن رو نداره یا شایدم من باد نیستم اینجا حرفا رو منتقل کنم 😉 👇👇 @hamidkasiri_ir
این هفته می‌خوایم در مورد با فرزندان‌مون با هم صحبت کنیم. جایی که عموم خانواده‌ها مشکل دارند، جایی که از بدو تولد شروع میشه، در کودکی و نوجوانی مسئله جدی هست و تا پایان عمر هم ادامه داره کتابی هم که قراره به این واسطه در موردش صحبت کنیم، عنوان جالبی داره. اسم کتاب «کتابی که آرزو می‌کنید والدین‌تان خوانده بودند» نوشته فلیپا پری از نشر ملیکان هست. جلسه چهارشنبه | ۲۵ مرداد | ساعت ۱۷:۰۰ 👈 اگر کسانی رو می‌شناسید که فکر می‌کنید این جلسه براشون مفیده، این پست رو براشون بفرستید 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4