eitaa logo
هم نویسان
301 دنبال‌کننده
150 عکس
29 ویدیو
95 فایل
💠‌ با هم بنویسیم تا به، ادبیات، فرهنگ و تمدن برسیم https://eitaa.com/joinchat/2477260908C5a78446aac سردبیر: @Jahaderevayat 🔻ارسال یادداشت و کوتاه‌نوشت #هم_نویسان
مشاهده در ایتا
دانلود
پویش روایت‌نویسی «» (18) همه می‌آییم | زینب سیدمیرزایی همه می‌آییم! اینجا ایران است و من به افق حماسه با شما سخن می‌گویم، از فراز قله بیداری، از ارتفاعات شکوه. شما را می‌خوانم، ای هم وطن. ای همراه وای هم داستان! شما در گستره این سرزمین کلام مرا می‌خوانید و صدای پیامم را می‌شنوید. ای هموطن ای دوست. ای یار صمیمی! چهل و پنج سال همراه هم بوده‌ایم تکبیر سر داده‌ایم طاغوت را بیرون رانده‌ایم، بت‌ها را شکسته‌ایم. دست اتحاد به هم داده‌ایم ای هم وطن! بیرون از این سرزمین و حتی درون این دیار، خصم در کمین نشسته است، تا درهم بشکند روح حماسه و صبر من و تورا . ما نسل جاودانه‌ی شهادتیم. ما از تبار شهامتیم. هم وطن فارس و ترک و کرد و لر! ای عرب ما همه مدافع این حرم، سرزمین استقامتیم. هربرگ رأی ما، انتخاب خوب ما موشکی است نقطه زن بر سر دیو و اهرمن بر سر دشمنان این وطن. خواهرم! برادرم! ما باهم در کنار هم در صف‌های منسجم. با انتخاب خوب. خواهیم شکست. شوکت پوشالی نظام سلطه را، ما با حضور پر شکوهمان در کنار هم. به استجابت می‌رسانیم دعاهای العجل صبح‌های جمعه را. ما ملت شهادتیم. ما اهل بصیرتیم. ما مدافع حرم این حریم مقدس ولایتیم. وعده ما جمعه پیش رو، صندوق رای، هریک به نیابت از یک شهید. @HamNevisan
رسانه‌ی فکرت برگزار می‌کند؛ ☀️ پویش روایت‌نویسی «پـــای انــتـــخـــاب» 🔸 همیشه در معرض انتخاب هستیم 📌ماجراهای خواندنی خود را از روزهای و مشارکت سیاسی بنویسید‌. 🎁 اهدای جوایز به برترین اثر پس از داوری ✔️روایت اول: سه میلیون تومان ✔️روایت دوم: دو میلیون تومان ✔️روایت سوم: یک میلیون تومان 🔸تعداد کلمات: ۳۰۰ تا ۶۰۰ کلمه. 📆 مهلت دریافت آثار: پایان روز هشتم اسفند. 🖋کوتاه‌نویسی در این پویش امتیاز ویژه دارد. 📲 آثار خود را به آیدی زیر در پیام‌رسان ایتا ارسال کنید. @Rahmani 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وبگاه| فکرت |مدرسه فکرت
برخی نویسندگان عزیز به اشتباه آثارشان را به نشانی دیگری ارسال کردند نشانی ارسال آثار که در یکی از پیام ها به اشتباه درج شده بود ویرایش شده است 📲 آثار خود را به آیدی زیر در پیام‌رسان ایتا ارسال کنید. @Rahmani مجددا مطمن شوید
پویش روایت‌نویسی «» (19) تلخ روزهای قند | طیبه فرید خداوکیلی همین حرف‌ها را می‌زنید که بعضی نامردها طمع می‌کنند. هر جا می‌رسید هی سفره دلتان را باز می‌کنید که: مگه دفعه قبل که رأی دادیم چه گُلی به سرمون زدن؟! این دفعه دیگه رأی نمی‌دیم. بارها دیدمتان جلوی آدم‌های هفت پشت غریبه‌ای که ازین ور و آن ور قصه سختی‌هایمان را شنیدند و می‌خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند سیسِ غیرتی‌ها را گرفتید که به شما مربوط نیست، خودمان حلش می‌کنیم. من که اخلاقتان را می‌دانم، شما دلتان به قاعده گنجشک کوچک است تاب نمی‌آورید. شاید آن صفحه سجلّتان که کلی مهر داخلش دارید را استوری نکنید و اصلا درباره‌اش حرفی نزنید اما وجدانتان اجازه نمی‌دهد. آخرین ساعت‌ها هم‌که شده یواشکی پا می‌شوید می‌روید یک جای خلوت صندوقی پیدا می‌کنید رأی تان را می‌دهید. آدم حسابی زیر دِین کسی نمی‌رود. گفتم دِین..... از همسن و سال‌های ما آدم‌هایی بودند که پای امنیت کشور که افتاد با همه گرانیِ اجاره خانه و گوشت و مرغ و پوشک بچه تاب نیاوردند. کنایه‌ی خنّاس ها را به جان‌خریدند اما بی درنگ رفتند جانشان را دادند وبرگشتند بعضی هایشان هم بر نگشتند! این روزها با همه سختی‌هایی که محاصره‌مان کرده اما سرمان گرم زندگی‌مان است، جانمان پیشمانست. درست وقتی که دارید کنار قند روزهای تلختان چایی و کیک می‌خورید بعضی‌ها روزگارشان عین زهر مار است. قند روزهای تلخشان توی خانطومان گم شده. برای اینکه پای وحشی‌ها به شهر ما نرسد. نارنجستان قوام مخروبه نباشد و طاووس دروازه قرآن پرپر نشود. تا ناموس‌های این شهر حتی آنها که فکر می‌کنند ناموس کسی نیستند دست به دست نشوند. ما دیوانه‌ها اخبار جنگ را فراموش نمی‌کنیم. بخت سیاه دخترهای مسلمان و ایزدی عراق را... این را با خودتان مرور کنید. ما سهمی در ایجاد امنیت سرزمین مادریمان داریم. همه خرجش یک اثر انگشت است. اثر انگشتی که هر کدامش به قاعده یک مشت محکم پهلوانی زور دارد. کفتارها دور و برمان‌کمین کرده‌اند. بدخواه و حسود کم نداریم. «جمعه بیایید پای صندوق». نه به خاطر جمهوری اسلامی، نه به خاطر مسئولینی که فکر می‌کنید اگر رأی بدهید پررو می‌شوند. نه‌به‌خاطر حرف‌های من. فقط به‌خاطرامنیتی که با هر قیمتی تا امروز حفظ شده. به خاطر حفظ همین حال قشنگی که دارید و صبح‌ها برای خودتان لَته درست می‌کنید وکوکی می‌پزید و استوری می‌کنید ومن این‌حالتان را دوست دارم. برای تکرار عکس‌های دو نفره تان برای کلیپی که از دست و پای بچه تان با آرامش می‌گیرید و می‌گویید «بششه‌ خودمه....» شما خیلی کم توقعید که با باران ذوق زده می‌شوید وبا عطر بهار نارنج حالتان عوض می‌شود، کور شود هر کسی این اخلاقتان را نداند. جمعه بلند شوید بروید دورهایتان را بزنید و بعدش محض رضای خدا بروید رأی بدهید. دشمن‌های مشترکمان دندان تیز کرده‌اند.... من و شما به یک اندازه ایرانی هستیم. امنیت ما خیلی به ما بستگی دارد... @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (20) برای ایران | حمیده اصفهانی گفت: اینقدرا هم که می‌گن رأی دادن مهم نیست گفتم: اگه مهم نیست پس چرا دشمن انقدر رأی ندادن رو تبلیغ می‌کنه؟ گفت: دفعه قبل رأی دادیم چی شد؟ گفتم: یه سری کارها انجام شده مثلا: حقوق سربازی ۱۲ برابر شد وام ازدواج ٤٠٠ درصد زیاد شد صدور مجوز کسب و کار اسان شد صدها واحد تولیدی احیا شد برای خانه‌های خالی مالیات گذاشته شد حقوق معلم‌ها ۳۷ درصد زیاد شد گفت: من یه نفر رأی ندم چی میشه؟ گفتم: اگه همه اینو بگن چی میشه؟ گفت: کسی رو نمی‌شناسم که بهش رأی بدم گفتم: اگه بخوای یه یخچال برای خونه ات بخری و ندونی چه یخچالی خوبه، بی خیال خریدش میشی؟ یا پرس و جو می‌کنی و انتخاب می‌کنی؟ انتخاب یخچال مهمتره یا انتخاب نماینده‌ای که تعیین می‌کنه ۵۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان بودجه کشور کجا خرج بشه؟ گفت: اگر رأی بدیم مسئولین مفت خور تنبیه نمی‌شن. گفتم: مسئول مفت خور با رأی نیاوردن تنبیه میشه، نه با مشارکت نکردن . مشارکت نکردن من و شما یعنی فرصت دادن به بقیه که برامون تصمیم بگیرن چه بسا اصلا همون مسئول دوباره رأی بیاره. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (21) وقت آزمون آخر | علی‌رضاولی‌زاده گفتم: آزمون بزرگ گفت: باز چی شده گفتم: مگه خوابی، انقلاب ما پر از امتحان و آزمونه گفت: خُب بابا، از آخرش بگو گفتم: انتخابات اسفند گفت: مگه شرکت ما تاثیر داره گفتم: اگر تأثیر نداشت دشمنامون اینقدر گلو پاره نمی‌کردند گفت: برای چی گفتم: دیگه واقعاً خوابی؛ خب معلومه؛ هی داد می‌زنند تو انتخابات شرکت نکنید! پس (بِپا) تو این آزمون رد نشی گفت: رد بشم چی می‌شه گفتم: البته خدا اهل فرصت دادنه الّا تو آزمون آخرِ هر بنده‌ای چراکه اگر وقتش برسه و طرف شرکت نکنه! حسابش با کرام‌الکاتبینه ، حالا من و تو که بنده خداییم و از دقیقه بعدمون خبر نداریم، نکنه همین امتحانِ اسفند آزمون آخر من و تو باشه و با غفلت کردن؛ رفوزه بشیم @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (22) فیالیتنا کنا معکم! / آسیه استادی این فریاد آزادی خواهی را هر آزادهِ طرفدار حقی سر می‌دهد و سر سودای یاری حق را دارد. حقی که سال ۶۱ هجری پایمال شد که البته سالها قبل زمینه‌هایش در سقیفه پایه ریزی شده بود. خونخواهان مظلوم کربلا، آرزو دارند که در جوار مولایشان، جان خود را سپر بلای ایشان قرار می دادند. این شعار داغی شده است بر دلشان که ای کاش با شما بودیم و میتوانستیم ذره ای از رنج بلای شما را بکاهیم. اما باید دانست که کل یوم عاشوراﺀ وکل أرض کربلاﺀ اگر عاشورای ۶۱ هجری نبودیم، اینک تاریخ ما را فرا می خواند. این بار نه با اهدای جانمان، بلکه با اثر انگشتمان. نگذاریم حسرت این روز هم بر دلمان بماند و بعدها همچون "توابین"، ای کاش و دریغ سر دهیم و افسوس یاری ندادن و به موقع بیدار نشدن را بخوریم. تنها با یک حضور و رأی میتوانیم تولا و تبری خود را نشان دهیم. لبیک به ولایت و اعلام برائت از مخالفان نظام اسلامی. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (23) همه می‌آییم، همه رأی می‌دهیم | سکینه سادات تقی‌زاده چون کشورم سرزمین سینه سوخته‌ام ایران قوی اما زخم خورده‌ام وطنم که پر از ترکش دشمن است را دوست دارم چون خون‌ها جان‌ها سرها تن‌ها پدرها برادرها پسرها همسرها برای آن رفتند . چون وصیت و حرف آنها بود رای دادن و پس نکشیدن و دشمن شاد نکردن وصیت آنها بود و آنها در آن زمان در زیر خروارها آتش و تانک و رگبار آرپیچی ها و گلوله‌ها انگشت اشاره خود را بر جوهر آغشته و رای خود را بر سر و گوش دشمنان فریاد می‌زدند. ما داشته‌ایم شهدایی که اثر انگشتش جوهر نبود و خون بدن زخمی‌اش بود، این بی حرف یعنی انتخابات و رأی و نظر هر یک از ما به این اندازه مهم است و الزامی. به اندازه حرمت خون شهید... به حرف رهبرم که می‌گوید هر رای یک مشت محکم بر دهان دشمنان هر رای یک موشک به سمت پایگاه‌های نظامی دشمن است. پس من به خاطر خون شهدا به خاطر سردار دل‌ها به خاطر رهبرم و لبخندش رأی می‌دهم... @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (24) بندگی خدا | معصومه پازکی دختر جسور و بدحجابی بود، هیکل درشت و مردانه‌ای داشت، با صدای بلند می‌خندید و گاهی هم موتور سواری می‌کرد، مرضیه دختر همسایه، اما ناز و دخترانه بود، چهره‌ای معصوم و دوست داشتنی داشت، تنها کسی که مهرناز، همان دختر جسور در مقابلش کرنش داشت، دمدمه‌های انتخابات بود و مرضیه به حکم ترویج حضور مردم در انتخابات با دخترا و خانم‌های محله صحبت می‌کرد، یکی هم مهرناز بود. مهرناز برخلاف کله‌شقی در برخی مسائل خیلی هم منطقی بود شاید کسی نمی‌توانست درست قانع‌اش کند و برای کاری که نباید بکند یا باید بکند، دلیل درستی بیاورد، اما مرضیه زبان او را خوب می‌دانست، با روی خوش و نرم‌زبانی از بندگی خدا در مسیر انتخابات گفت، برایش از شهدایی گفت که برای اسلام جان‌فشانی کردند و امروز وظیفه آنهاست که با رأی دادن از اسلام حمایت کنند و حکومت اسلام را تقویت کنند. مهرناز که خیلی حرف‌های مرضیه را نفهمیده بود با صدای بلند خندید و گفت: "بندگی خدا!! این حرفا برای من گنده است". مرضیه با نگاه مهربان گفت: "بندگی هر کس به‌اندازه مقیاس وجودی خودش محاسبه میشه، شاید تو با رأی دادنت سرآمد همه بندگی‌ها بشی. مثل آرون، نظامی آمریکایی که با خودسوزی به مقابله با جنایت و کودکشی کشورش رفت، خودسوزی در باور ما خودکشی است ولی در باور او تنها کار ممکن برای مقابله با نسل‌کشی دولتش است. " مهرناز که مات و مبهوت به مرضیه نگاه می‌کرد، گفت: "واقعاً رأی دادن من، بندگی خداست؟ " مرضیه دستان گرمش را روی دستان مهرناز گذاشت و گفت: "بندگی خداست. " @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (25) انگشت جوهری | سکینه سادات تقی‌زاده بقول مداحی ما به حرم رأی می دهیم نه به اشخاص و نام ها ما به خون شهیدان رأی می دهیم نه به سمت ها و مقام ها خیلی ها میگن ما رأی نمی دیم به کسیم کاری نداریم. تو کاری نداری اما دشمن به تو، به کار تو، به جوهری نشدن انگشت تو، به انتخاب نکردن تو، به نبودنت توی صف و پای صندوق خیلی کارها داره به بی خیالیت و مهم نبودن رأی دادن و ندادنت خیلی کار داره اگه رأی تو مهم نبود دشمن به رأی دادن ملت کاری نداشت و نمی ترسید از این ازدحام ها. اینو بدون هم چشم سرزمینت آیندت رهبرت و شهدا به انتخاب و انگشت جوهریه توست هم چشم و لنزهای دوربین دشمنان... کدومشونو ترجیح میدی شاد بشند؟ لبخند و پیروزی کدومشونو میخوای؟ @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (26) انتخاب یا عدم انتخاب، هر دو انتخاب است | فاطمه میری‌طایفه‌فرد  در لغت‌نامه‌ها می‌گردم تا شاید یک معنی جدید از انتخاب به چشمم بیاید و بعد با آن واژه بسازم و متن بسازم. انتخاب: تعیین، گزینش، گلچین، •برگزیدن، گزیدن متضاد انتخاب: انتصاب برابر پارسی: گزینش، برگزیدن، گزینه معنی انگلیسی: choice, option, pick, selection, appointmentلغت نامه دهخد)ا) برگزیدن چیزی. برگزیدن کسی برای کاری.( فرهنگ فارسی معین). نخبه کردن. الحمدﷲ الذی انتخب امیرالمؤمنین من اهل تلک الملة: (تاریخ بیهقی، ص ۲۹۹). برگزیدگی و پسند و پسندیدگی و اختیار و مقبول شدگی.( ناظم الاطباء). همه این واژگان ردیف می‌شود، همه این کلمات می‌توانند مفهوم انتخاب را برسانند، اما انگار جای یک چیز خالی است، برای‌چه چیز انتخاب کردن!؟ شاید این همین اصل ماجرا باشد. معنی یکی است ولی انتخاب‌ها با هم متفاوت‌اند. هر انتخابی رسمی دارد، دلیلی دارد، هدفی را می‌پوید، برای آرمانی می‌جنگد و یا نه! بر علیه کاری می‌تازد. اصلا قاعده انسان با انتخاب جلو می‌رود، خدا خواسته که انسان علی رقم دیگر مخلوقاتش دست به انتخاب بزند. سر دو راهی بایستد و بعد یکی از دوتا و یا چند راه را برگزیند. پس قاعده این است که وقتی یکی را برگزیدی، از دیگران برائت جسته‌ای. این قاعده انتخاب است. مثل قاعده محال بدن اجتماع نقیضین. در واقع هر فعلی از ما که سر می‌زند، دست ردی به دیگر افعال زده و حتی زمانی که کاری نمی‌کنیم در واقع همین عدم فعل را انتخاب کرده‌ایم. انسان به انتخاب‌هایش بها می‌یابد، کسی نیست که این نکته را نپذیرد. شخصی که انتخاب کرده و به خود سختی می‌دهد برای یک امر مهم، با آن‌کسی که این سختی را نچشیده و انتخاب نکرده، یکسان نیست. پس گزافه نیست که حافظ می‌گوید:. "...فکرِ هر کس به قدرِ همتِ اوست" غایت امر هر انتخابی در واقع یک عدم انتخاب را هم در پی دارد. در ایام نزدیک به انتخابات مجلس هستیم. این انتخابات مانند همه انتخاب‌ها هدفی و غایتی دارد و آن هم باز شدن پای افراد دل‌سوز و اهل فن به مجلس ملی ایران است. در واقع قرار است نمایندگانی از جنس همین مردم بروند و بر روی صندلی حقوقی مجلس بنشینند و برای مسائل مهم کشور، شور کنند. اما این انتخابات یک هدف دور بردی دیگری هم دارد. شاید اگر بگوییم لایه زیرین ماجرا هم خوب باشد، یا مثلا بگوییم حلقه مفقوده، هرکدام را خواستید بنامید. مهم این است که بدانیم ورای این انتخاب چه انتخاب‌هایی رقم می‌خورد؟ شاید یک معادله چند مجهولی بشود و یا نه بگوییم سهل و ممتنع. یا انتخاب می‌کنیم یا انتخاب می‌کنند. اگر در انتخابات شرکت کنید در واقع به یک عده مورد پسند خود رأی داده‌اید و از طرف دیگر به دیگرانی رأی بر عدم صلاحیت داده‌اید. پس در صورت رأی دادن دو گزینه انتخاب کرده‌اید. در طرف دیگر ماجرا، اگر رأی ندهید، به آنانی که صلاحیت داشتند رأی نداده‌اید راه را برای آنانی که اصلح نیستند، باز کرده‌اید. باز هم دو انتخاب. در ورای تمام این حرف‌ها، یک دانای کل هم هست که از بالا داستان انتخاب را می‌پاید. اثر قطعی و بدون انکار فعل ما در روند ادامه کار کشور اثرگذار است. فعل و عدم فعلِ انتخاب، برای ایران نتیجه و ثمری دارد. ثمری که گاه از آن غافلیم، اما دشمنان قسم خورده این ملت، آن را رصد می‌کنند و در اتاق‌های فکرشان، با تمام ابعاد تحلیل می‌کنند. آن‌چه امروز در فضای مجازی درباره انتخابات با آن مواجهیم، بذر ناامیدی و ناکارآمدی است. آنان همه‌جای مشکلات را به هم می‌دوزند و در آخر می‌خواهند مخاطب خود را مجاب به عدم حضور کنند. کاری که در همین‌ کشورها- به شرط بودن انتخابات- امری خلاف قانون است و پیگرد قانونی دارد. حضور ملت در هرجایی که همبستگی ملی را نشان می‌دهد، جوابی دندان شکن به خیلی از انواع گوناگون دشمنان این ملت است. حضور در این انتخابات، هم انتخاب است و هم اعلام برائت از هر کسی و یا هر تفکری است که عزت و آبروی ایران را نمی‌خواهد. در آشوب فتنه‌های آخرالزمانی و در هیاهوی صداهای ناخوشایند، حواس‌مان باشد که نکند ناشکری کرده‌باشیم از همه‌ نعماتی که گاهی چشم نمی‌بیند، گوش نمی‌شنود و زبانی که بیان نمی‌کند. در کوران افکار پریشان هرجایی، عدم انتخاب ما در اصل، انتخاب دشمنان‌مان است. نکند ناخواسته آبِ آسیاب دشمن شویم. انتخاب یا عدم انتخاب، هر دو انتخاب است. کدام ور گود ایستاده‌ایم؟ @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (27) رأی اولی‌های امروز و دیروز | فاطمه میری‌طایفه‌فرد ساز و برگ آینده‌ی آمدنی ایران با فرزندانی‌است که اکنون باید بال و پر بگیرند و رشد کنند و خودشان را موثر بدانند در هرچه که در جغرافیای ایران‌مان رخ می‌دهد. نسلی که هم اکنون برای یک رأی رسمیت نیابد، در آینده ایران سهم کمی دارد. شاید فصل رویش‌ها رسیده‌باشد. فصل پروراندن نهال‌های نازک ولی مثمر این مرزو بوم، هرکس به اندازه خودش، حتی شاید بیشتر از اندازه‌اش، تا جبران مافات شود. باید برای حفظ و صیانت این نهال‌ها کوشید و آنان را هرچه بیشتر با داشته‌هایشان آشنا کرد و سهم مهم آنان در اثر بخشی جامعه را بیشتر گوشزد کرد. این تذکار گاهی با قلم است، گاهی با خرج محبت است، گاهی با خرج خود است، گاهی با خرج هزینه مادی‌ست و برای مسئولان این گاهی‌ها پررنگ‌تر می‌شود. "اللهم بارک لمولانا صاحب‌الزمان(عج)" @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۲۸) تکلیف گرایی یـــا نتیجه گرایی؟ | حسین کاوه ما در مسئلۀ تکلیف گرایی یا نتیجه گرایی با یک دوگانه نمایی کاذب مواجهه هستیم! چون حقیقتاً عمل به تکلیف همواره متضمن نتیجۀ درست است... دوگانه صحیح فی مابین نتیجۀ اُخروی و نتیجۀ دنیوی در جریان است که آن هم با توجه به اصالت نتیجۀ اُخروی، تکلیف گرایی متضمن آن خواهد بود... ناگفته نماند که؛ توجه به نتیجۀ دنیوی در تکلیف گرایی به شدّت مورد تأکید هست لکن در تعارضش با نتیجۀ اُخروی است که ساقط شده و کنار می‌رود... دفع افسد به فاسد هم یک تکلیف است لکن تکلیف ثانویه نه تکلیف اولیه! لذا تکلیف اولیه دفع فاسد و افسد با اصلح است! که هرگز نباید رقیق شود... @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۲۹) ایران کشور خوبان | اعظم قاسمی اولین جمعه‌ی خرداد ماه بود و روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری. مه و خورشید و فلک، دور از چشم ابر و باد، برای آن روز، آفتابی ملایم رقم زده بودند. هوا پر شده بود از بوی گل سوسن و یاسمن. حدود ساعت ده صبح بود که همراه خانم‌جان به شعبه رأی‌گیری؛ یعنی مسجد محله‌مان رفتیم. درِ قهوه‌ای رنگ گوشه حیاط مسجد، با آن شیشه‌های رنگارنگش، چهارطاق باز بود و نور آفتاب را با هفتاد رنگ، پخشِ زمین می‌کرد. صفی طولانی از توی راهروی باریک مسجد تا پایین پله‌های ورودی ساختمان، کشیده شده بود؛ درست مثل قطاری پیچ در پیچ، که از قضا پیچ و مهره انقلاب را در این سالها خوب با هم جفت و جور کرده بود. جلو رفتیم. پشت سر جمعیت، توی صف ایستادیم. مردم، از یک طرف، یکی یکی؛ مثل دانه‌های تسبیح، وارد ساختمان می‌شدند و از طرف دیگر، یکی یکی با انگشتی آبی رنگ از ساختمان خارج می‌شدند. نیم ساعتی گذشت. نوبت به ما رسید. کل روند تحویل شناسنامه و گرفتن برگه رأی و نوشتن اسم کاندید موردنظر و انداختن برگه توی صندوق، چیزی در حدود فرستادن یک دور تسبیح صلوات، طول کشید. بعد از انداختن رأی توی صندوق، جلوی میز مسئول تحویل شناسنامه‌ها ایستادیم. خانم‌جان جلو بود و من پشت سرش مشغول کلنجار رفتن با جوهر آبی انگشتم. مسئول مربوطه، خانمی لاغراندام بود؛ با ترکیبی از قدی کشیده ؛ چهره‌ای کشیده؛ ابروانی کشیده و انگشتانی کشیده، که در قالب مانتوشلواری اتوکشیده، پشت میز، نشسته بود. خانم جان که سلام کرد، خانم اتوکشیده لبخندی زد و گفت: سلام. اسم شریفتون؟ جوابی نیامد. دوباره پرسید. باز هم جوابی نیامد. انگار کلام سنگ شده بود تو دهان خانم‌جان و بیرون نمی‌آمد. نمی‌دانم چرا یکهو هول و هراس ریخت توی دلم. مضطرب شدم. شاید هم ترسیدم؛ اما نه...انگار مُردم که نکند زبانم لال، خانم‌جان سکته کرده باشد. انگشت جوهری‌ام را فراموش کردم و در انتظار شنیدنِ صدای خانم‌جان، گوش تیز کردم که صدای خانم اتوکشیده دوباره در گوشم پیچید: - اسمتون رو می‌فرمایید مادرجان؟ این‌بار معطل نکردم. خیلی سریع گفتم: فاطمه علوی. اسمشون فاطمه علویه. پشت بندش هم اسم خودم را اضافه کردم و بعد از گرفتن شناسنامه‌ها دست خانم‌جان را گرفتم و به سرعت از اتاق بیرون آمدیم. هنوز از صف رأی‌گیری دور نشده بودیم که با صدای خنده خانم جان ایستادم. نگاهم را به طرفش چرخاندم. لبهای خندانش را زیر چادرسیاهش پنهان کرده بود؛ اما چشمهایش راز لبهایش را آشکار می‌کرد. نگاه متعجبم را که دید، با خنده گفت: «خوب شد تو همراهم بودی وگرنه فکر می‌کردند شناسنامه مالِ خودم نیست.» اضطرابِ قلمبه شده توی گلویم را فروخوردم و لبخندی زدم و گفتم: - چرا هرچی خانومه می‌پرسید، جواب نمی‌دادی؟! - آخه یادم نمی‌آمد. - چی رو؟! خانم جان نفس عمیقی کشید و گفت: اسمم رو. هرچی فکر کردم اسمم یادم نیومد. چشمانم گرد شد و ابروانم بالا رفت. ماتم برد. نمی‌دانستم چه بگویم. مگر می‌شود آدم اسم خودش را هم فراموش کند؟! می‌شود؟! - می‌شود. البته که می‌شود. چرا نشود؟! مگر آقاجان آخرعمرش همه چیز را فراموش نکرده بود؟! اینها را آرام با خودم گفتم و به طرف در مسجد رفتیم. به خیابان که رسیدیم صدای رادیو از بلندگوی بسیج محل، فضا را پر کرده بود؛ محمد نوری می‌خواند: ما برای... اینکه ایران... کشور خوبان شود، خون دلها خورده‌ایم، خون دلها خورده‌ایم نگاهی به آسمان آبی و ابرهای سپید بالای سرم انداختم و با خودم گفتم: ما حتی اگه اسم و رسم خودمون رو هم فراموش کنیم، هیچ وقت عطر و بوی وطنمون رو فراموش نمی‌کنیم...ما هیچ‌وقت اقتدار پرچم سه رنگ کشورمون رو فراموش نمی‌کنیم... @HamNevisan
برای 💠 کشور را باید حفظ کرد؛ گاهی با ضربِ آهنین، گاهی با دست آهنین. ✍ علی کردانی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 @HOWZAVIAN
پویش روایت‌نویسی «» (30) تأثیرات فردی و حرکت جمعی | فاطمه میری‌طایفه‌فرد در هر حرکت جمعی، یک روح مشترک جریان دارد، هدفی مشخص و تلاش برای رسیدن به آن هدف. نقطه کانونی هر حرکت جمعی حرکت فرد فرد تشکیل دهنده آن است. در حقیقت، رشد فردی جهت‌دار باعث بروز یک حرکت جمعی می‌شود. پس در اتفاق و یا کنش جمعی، توجه به فرد فرد تشکیل دهنده آن الزامی‌ست. هیچ‌گاه نمی‌توان ادعا کرد که یک فرد به‌تنهایی در روند پیشروی جمعی سهیم نیست. اگر این را بپذیریم رابطه علی و معلولی را زیر سؤال برده‌ایم. برای یک حرکت اجتماعی فعال و هدف‌مند، نیاز به افرادی داریم که فعال و با هدف عمل می‌کنند. رابطه طولی در این تعریف همان هدف تعریف شده و خاص است و رابطه عرضی، همان رشد فردی و شخصی است. انتخابات مثالی برای این حضور جمعی که حرکتی را جلو می‌برد، است، این حضور قطعاً منتهی به نتیجه است و هرچه این حضور بیشتر باشد، نتیجه مطلوب‌تر خواهد بود. نکته طلایی حرکت فردی، رشد فردی افراد تشکیل دهنده است؛ این اتفاق در امری چون انتخابات بیشتر نمود دارد. هر برگ رأی، قبل از پیش‌بری هدف کلی حکمرانی، یک حق است برای کسی که می‌خواهد از او بهره ببرد. حقی که به‌واسطه عضو و شهروند این اجتماع بودن، شامل حالش شده‌است. او می‌تواند به قاعده خود و اطرافیان خود اثر‌گذار باشد؛ زیرا هرکدام از ما به‌واسطه مقام‌هایی که در اجتماع داریم، اثرگذاریم؛ مقام والدگری، مقام مربی، مقام رفیق و همسال و... بی‌شمار مقام را می‌توان برای یک شخص تعریف کرد. پس یک رأی را می‌توان به‌علاوه دایره میزان تأثیر محاسبه کرد، پس حضور این فرد نیز بسیار جدی است. از طرفی باید در انتخاب افراد مؤثر جامعه‌ی خود پویا بود، انفعال به هر میزان، عدم مشارکت در خوبی‌های اجتماعی و مقصر در بسیاری از بزهکاری‌های اجتماعی است. با این تفاسیر هر فرد در جامعه، خودش، یک اجتماع است و مؤثر، اثری که در همه جوامع مدنی مورد پذیرش است. هر جامعه مدنی، من‌های روش اداره آن، به شهروندانی خوب و مثمر نیاز دارد. شهروندانی که خود و اثرگذاری خود را بشناسند و در بزنگاه حوادث بهترین تصمیم را بگیرند. "اللهم بارک لمولانا صاحب‌الزمان (عج) " @HOWZAVIAN
پویش روایت‌نویسی «» (31) مغازه‌دار خوش ذوق | فاطمه میری‌طایفه‌فرد هرکس که قد وسعش در ‌نزد خدا سوال و جواب می‌شود. خیلی وقت‌ها وسع خودمان را دست کم می‌گیریم. توانایی خود را، علم خود را، قلم خود را، اثر خود را و هزار چیز دیگری که داریم و در وقتش استفاده نمی‌کنیم، درست مثل آبرویی که هست، احیانا مالی اگر هست. اما خدا به بعضی‌ها عجیب برکت داده، به فکرشان، به مالشان و حتی به آبروی‌شان... یک مغازه دار خوش ذوق به قد خودش، سعی در یارگیری برای امام زمانش داشت، حتی به قاعده یک نفر. پی‌نوشت عکس: اگر به شما پیشنهاد بدن که آیینه کاری حرم امام حسین علیه‌السلام رو شما نصب کنی و یا برای چند دقیقه خادم حرم باشی رد می‌کنی؟ حاج قاسم فرمود: جمهوری اسلامی حرم است، اگر بماند بقیه حرم‌ها هم می‌مانند. آیینه کاری این حرم ۱۱ اسفنده، با تک‌تک رای‌های ما، ریز به ریز، قشنگی تو همین کارهای کوچکه که کنار هم بزرگ میشه. نکنه آیینه کاری سهم شما و اطرافیانت نرسه و جاش خالی بمونه؟! یک آیینه هم نباشه تلألو نور کم میشه... "اللهم بارک لمولانا صاحب‌الزمان(عج)" @HOWZAVIAN
پویش روایت‌نویسی «» (32) انتخابات | مریم رجبی از ۱۴ سالگی در انتخابات شرکت کردم و همیشه دلم میخواست تمام شناسنامهام پر از مهر بشود، مهر عشق به ایران اسلامی، تا حالا هیچ انتخابی نبوده که شرکت نکنم، اما امسال برای یکجور دیگه شد، امسال به این موضوع فکر میکردم که نماینده و منتخب باید تلاش کند که رأی و اعتماد مردم را بهدست بیاورد یا خود مردم باید تلاش و تفحص کنند و انتخاب کنند.و به حرف و شایعات دیگران گوش ندهند، آیا برای انتخاب شدن باید خودت را معرفی کنی و بتوانی اعتماد جلب کنی و برنده شوی، یا باید مؤدبانه فقط اعلام کنی و بنشینی تا مردم تو را انتخاب کنند. در تمام این سالها هیچ سالی مثل سالی که استاد مصباح کاندید شورای نگهبان شدهبودند غصه نخوردم، و متأسفانه اخبار جعلی انگلیسی که به ایشان رأی ندهید آنچنان زیاد بود و هر چقدر ما تبلیغ میکردیم گویا صدای ما دروغ بود و صدای دشمن راست، جالب این بود که شایعات این بود که ایشان بسیار دیندار است و چون تقوای زیادی دارد آزادی را از شما میگیرد و ال و بل، واقعاً تقوا چیز خوبی است که هر چه با تقواتر بهتر و موفقتر ولی چرا ما مردم برعکس عمل کردیم چرا تصور کردیم که متقی آسیب میزند. بله، ایشان رأی نیاورد و چند سال بعد هم از دنیا رفتند، این تأسف که مردم قدر ایشان را ندانستند و من نتوانستم کاری بکنم همیشه در دلم ماند. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (33) جذب بالا! | زینب صبور خانم موذنی داشت با دوستان خود صحبت می‌کرد. نزدیک شدم و گوش دادم چه می‌گوید. درباره‌ی گرانی و مشکلات جامعه بود. نزدیک‌تر شدم، سلام علیک کردیم. می‌گفت: می‌گن در انتخابات شرکت کنیم اما چه انتخاباتی؟ هر کسی می‌آید و می‌خورد و می‌رود. کسی برای مردم کاری نمی‌کند، این این‌جوری است، آن اونجوری است و‌... گفتم: ببخشید صبر کنید! شما کدام طرفی هستید، موافق انتخابات یا مخالف آن؟ گفت: معلوم است موافق. گفتم: پس چرا از نیمه‌ی خالی لیوان می‌گویید؟ یعنی بیشترین رقم وام ازدواج و وام فرزندآوری و.. در مجلس دولت‌های قبلی تصویب شده است؟ (چند نمونه‌ای را یادآوری کردم). گفت: نه. گفتم: شما که این‌گونه می‌گویید، اگر کسی نداند و حرف‌های شما را بشنود و برود، فکر می‌کند مخالف انتخابات هستید. باعث می‌شود بقیه از رأی دادن دل‌سرد شوند. شما که موافقید باید جذب بالایی در این کار داشته‌باشید. سکوت کرده‌بودند و از نگاهشان معلوم بود حرفم را فهمیدند، جذب حداکثری. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۴) انگشت سبابه | سیدعبدالله هاشمی ۱۱ اسفندماه سال ۱۴۰۲ سالروز شهادت بزرگترین تک تیرانداز جهان سردار شهید عبدالرسول زرین مقارن است با برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و چه زیبا است، تفاهم انگشت سبابه من با شهید زرین او در زمان خود با فشار انگشت بر روی ماشه تفنگ، حماسه ها آفرید و من هم با همین انگشت حماسه می آفرینم. آری سیبل نشانه گیری من و شهیدزرین یکی است و نتیجه حاصل پیروزی بر دشمن است. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۵) تعجیل در حضور | طاهره دوستدار امروز آسوده در خانه نشسته ای واحساس خوبی داری کنار بخاری خانه ات ... وجود گرما فقط به خاطر گرمای بخاری نیست تلنگر ذهنت این باشد که چرا در امنیتی آیا حقیقت تو فقط آسودگی توست یا باید پروانه هم از پیله خود بیرون بیاید که اگر بیرون نمی آمد بازهم پروانه بود؟ فقط یک خواهش دارم که از یک قدمی خود خارج شویم به دور دست ها هم فکر کنیم خیلی ساده بدون هیچ ابهامی میگم بیرون بیایید که دشت زیبای ایران ما بدون پروانه نماند ... لطف امروز ما این است که افتخار کنیم که انگشتی آغشته به استامپ رای داشته باشیم بهتر از آغشته به خون جوانان است که اگر رای ما کامل نباشد دشمن در کمين است ... با صداقت بگویم که من هستم شما هم با یک واژه حضور خود را اعلام کنید که خیلی زود دیر می شود. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۶) یک لحظه غفلت یک عمر پشیمانی | طاهره دوستدار با این نگاه که مردم می گویند ما گشنه ایم منصرف نشوید که خداوند هرگز بنده خود را فراموش نمی کند. چرا ضعیف باشیم، که این خود سقوط است باید به این فکر کنیم چرا کسانی که امروز از همه بیشتر کار می‌کند زحمت می‌کشند چرا سفره هایی خالی دارند به خاطر نداشتن آگاهی هست یا دلیلش پرنشدن جیب یک عده که با انتخاب نا آگاهانه خود ما بوده ... این همه می گوییم صحنه را خالی نگذارید که حتما دودش به چشم قشر ضعیف خواهد رفت بازهم از گشنگی حرف می زنیم چرا کسی رو انتخاب می کنید که در مجلس اهمیتی به مردم قشر پایین نمی دهند وامروز گله داریم . فرصت رو غنیمت بدانیم ... من خواهش میکنم از هم وطن عزیزم که بگذرید ، این ها درسته بهانه نیست حرف اکثر دل مردم ولی میدان رو خالی نگذاریم به این فکر کنیم که بهترین ها در انتظار ماست ... کلمه بد و بدتر رو کنار بگذاریم این ها شعار نیست حقیقت ... پای صندق رای برای خوش گذرانی نمی ریم دل بدیم چرا بی خیال باشیم یک قضیه مهم باور کنیم امروز باید بیدار بشویم که به روایتی از امام علی علیه‌السلام اگر امروز بیدار نشویم فردا باید با لگد دشمن بیدار شویم . @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۷) ادای دین | زینب قائمی بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾ به راستی که حقی در انتظار ماست و باید تلاش کنیم تا ازکسانی نباشیم که خسران زده اند و با تواصی به حق و تواصی به صبر کار شایسته ای انجام داده باشیم و پیرو امرخدا و پیامبرش و رهبرمان باشیم . اکنون حقی که بر گردن ماست روشن و اشکاراست.پس دیگران را به مشارکت در انتخابات کشورم دعوت میکنم .باوجود مشکلات زیاد اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی و.... که نیز مشکل من و همه ماست اطرافیانم را به صبر توصیه میکنم .و با قدرت انتخابی که برای کشورمان داریم دوستانم را به انتخاب حق و حقیقت دعوت میکنم... که این بر من صادق است که هر اتفاقی در کشورم رخ بدهد باعث و بانی آن انتخاب من است و اگر با انتخاب درستم فرد اصلح را انتخاب کنم جامعه و کشورم و آینده فرزندانم بهتر خواهد شد و همچنین امنیت کشورم تامین خواهد شد .دشمن نمی‌تواند نگاه چپ به وطنم داشته باشد چون میداند هر یک از ما یک قاسم سلیمانی هستیم .یک حججی هستیم .یک علی وردی هستیم . یک علم الهدی هستیم . پس بیایید به نیابت از شهیدانی که جانشان را برای دفاع از این حریم دادند پای کار امام زمانمان بمانیم و با توکل به خداوند با مشارکت یکدیگر ایرانی قوی تر بسازیم و امام حسین زمانمان را که حضرت ولیعصر (عج) هستند به خاطر دنیایمان تنها نگذاریم... @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۸) یک انتخاب ساده | سمیه غلامرضاپور صبح با صدای چک چک قطرات آب شده‌ی برف که از ناودان می‌چکید بیدار شدم از پشت پنجره، حیاط شبیه کیک سفید بزرگی‌ست که از یخچال بیرون مانده و کم کم دارد آب می‌شود. آدم برفی‌هایی که بچه ها دیروز درست کرده‌بودند دارند غزل خداحافظی را می‌خوانند. پرنده‌ها هم که از سرمای هوا، دیشب را نمیدانم کجا خوابیده بودند؛ امروز با صدای آبهای روان دارند آواز می‌خوانند و پرواز می‌کنند. صدای موتورها و ماشین‌هایی که کار روزانه را شروع کرده‌اند از دور می‌آید. سرمای برفی را دوست دارم خصوصا وقتی کمی آفتاب هم می‌تابد و سوز برف را می‌گیرد. سفره را پهن می‌کنم. عطر دارچین و زنجبیل حلیم صبحانه استخوان‌هایم را گرم می‌کند. بچه‌ها که دور سفره جمع می‌شوند صدای حرفها و خنده‌هایشان از ترکیب آب شده‌ی آدم برفی‌ها تا سقف بالا می‌رود و همین شروع یک روز شاد است. این هفته کلا مدرسه‌ها تعطیل بود. اتفاق خاصی نیفتاده، برای همین برودت هوا و خطر لغزندگی و مصرف گاز که خدای نکرده خون از دماغ کسی نریزد. نزدیک ظهر برای خرید چند قلم بار و بنشن بیرون می‌روم. زندگی در شهر هم جریان دارد. مردم سرگرم انتخابهای آخرسالشان هستند. از نشانه های بلوغ فکری و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی اهالی یک شهر همین آرامش در انتخاب است. انتخاب‌های ساده که گاهی نتایج بسیار دارد. @HamNevisan
پویش روایت‌نویسی «» (۳۹) مهربان باشیم | نفیسه غفرانی با سلام شما که ماشین دارید، خانوادگی میروید رای بدین دنبال پدر مادر، اقوام بدون وسیله، همسایه هاتون که وسیله ندارند هم برین. با مهربونی دعوت کنین باهم برین رای بدین، بچه هاشون نگه دارین بازی کنید باهاشون ، شده صبحانه دعوتشون کنید ناهاری آشی عدسی پخش کنید ، از صندوق های رای بپرسین برای پیرزن پیرمرد ها نمیارن خونه هیچ رقمه نزارین آمار مشارکت بیاد پایین ، آقا چقدر تاکید داشتند روی این موضوع چندین ماهه چشم شهدا به ما وشما ها دوخته شده بسم الله دست به زانو یه یاعلی بگین یه زمانی تو برف بارون و یخبندان کولاک رفتند خون دادند هزاران هزاران هزاران جوان های ۱۳،۱۲کمتر یا بیشتر پر پر شدند هنوز که هنوز بر نگشتند مدیون خون شون نباشیم الحق که این پیشنهاد از مصادیق عمل صالح بهمراه تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر هست . با برکت باد این ذهنها ی روشن، بامبنای توحیدی باستناد سوره والصر و قسم خدا ؛ این گروه جزو زیانکاران دیگه نیستند. @HamNevisan