eitaa logo
🌸 همسران خوب 🌸🇵🇸
244.8هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
43 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🇮🇷 #محسن_پوراحمد_خمینی 💓 دریافت‌کلاسهای‌آموزشی @hamsaranclass 💓 مشاوره رایگان @hamsaranekhoub 💓 مشاوره تلفنی @moshaverehhamsaran 💓 نظرات @Manamgedayefatemeh7 💓 تبلیغات،فروشگاه‌ها😊،مشاوره حضوری و... @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام خدا قوت. لطفا من رو راهنمایی کنید مشکلی دارم که باعث از بین بردن اعتماد به نفس من شده و فکرم در گیر شده به شدت وباعث مشکلات زناشویی بین من و همسرم شده شوهرم از هیکل من ناراضیه و خود من هم بهش حق میدم با ورزش و تغذیه و روش دیگه درست نمیشه بهم گفتن فقط باید عمل انجام بدم و من این کارو رو دوست ندارم و خیلی از عمل میترسم و هم اینکه دکترهای در دسترسم همه مردن و دوست ندارم پیش دکتر مرد عمل کنم. ایا باید به خاطر شوهرم عمل انجام بدم یا نه؟ من باید چکار کنم؟ وظیفه ی من در قبال همسرم چیه!؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام خدمت شما خواهر گرامی متاسفانه وقتی غذای روح بهش توجه نشه و پرهیزی براش صورت نگیره، پرهیزات غذای جسم بی اثر میشه. یکی از دلایل این ایراد گرفتن ها در روابط همینه که زن یا مرد، به خودش اجازه میده هر فیلم و تصویری رو ببینه، و بعد در رابطه واقعی بخواد پیادش کنه و دست به قیاس بزنه و دیگه هیچ لذت و بهره ای از همسر خودش نمی بره. و از اون طرف خانم ها در این زمینه خیلی سریع به فکر عوض کردن شکل و شمایل خودشون میفتن که مثلا آرایش مو و صورت با متدهای عجیب، یا تزریق ژل و باشگاه و رژیم های آنچنانی و ... و بیشتر دامن میزنند به این بستر انحراف یه خانم اولا خودش باید اعتماد به نفس داشته باشه، نه اینکه هی بره جلوی آینه بگه دماغم اینه، هیکلم اینه، کاش اون شکلی بودم، کاش قدم بلندتر بود و .... و گاهی خود خانم زمینه ساز این بهانه گیری های آقایون رو فراهم میکنن و بعد که مورد سرزنش و تقاضاهای عجیبشون قرار میگیرن میگن آره خب راست میگن ولی حالا با این انتظاراتشون چه کنیم؟! انتظاراتی که خودتون دستی دستی ساختید. البته که باید سبک زندگی سالم رو در تغذیه، خواب و ورزش رعایت کرد، اما نه افراط و نه تفریط البته که یک خانم باید حواسش باشه که همیشه یک بانو باشه، ولی این رو هم بدونه هیچ گلی بی عیب نیست، خودش رو خودش عیب نزاره البته هر کسی باید تلاش کنه برای بهتر بودن از جمیع جهات برای همسرش اما این رو هم بدونه که همسر او هم هیچ وقت صد در صد کامل نیست. شما امروز خواهر من یک قسمت جسمت رو عمل کنی، آیا کار همین جا تموم میشه؟ آیا همسر شما هم تمام ملاک های زیبایی رو تمام و کمال دارن که این ایرادات رو به خودتون وارد می دونید؟ اصلا این ملاک ها و ارزیابی نسخه نهایی هم داره؟ پس ریشه رو بچسبید و تو بیراهه نیفتید. انشاالله عاقبت بخیر باشید 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
🌷 به حول و قوه الهی در حال ویرایش نسخه نهایی کتاب در تعامل با همسر هستم. تشکر ویژه دارم از سرکار خانم دکتر از مشاوران امین مجموعه همسران خوب و از اساتید و روانشناسان برجسته که در تدوین این کتاب سنگ تمام گذاشتند و یاریگر بنده بودند. امیدواریم ان شاءالله این کتاب ظرف یکی دوماه آینده به مرحله چاپ برسه و هدیه خوبی باشه برای مردان سرزمینمون😊 ارادتمند محسن پوراحمد خمینی 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
باسلام وعرض ادب بنده ۴۰ساله هستم پسر کلاس اولی دارم خیلی عصبی وزود رنج هستن اگر طبق میلش رفتار بشه آرومه بظاهر اما اگر چیزی بخواهد وبراش فراهم نشه بینهایت عصبی وبا چهره ای غضبناک برخورد میکنه وبابرادر کوچکتربد برخورد میکنه حتی کتکشم میزنه لطفاراهنمایی کنید چجور برخورد کنم باهاش البته خودم هم زود عصبی میشم وسریع صدام بالا میره درضمن یکسال هم هست که پدرش سکته کرده وتوجا افتاده قبل از این مسئله بچه عصبی بود. 🌸🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما خواهر صبور در رابطه با شدت خشم و ناراحتی های کودک، ابتدا باید خودمان را در جایگاه والد ارزیابی کنیم. مادر آینه تمام نمای کودک است. ببینید کودک شما در این آینه چه چیزی مشاهده کرده است. کودکان خصوصا در ۷ سال اول تربیت، بشدت یادگیری شان مشاهده ای است و نوع رفتار و تعامل با اولین فرد زندگی یعنی مادر ، شخصیت آنان را پی ریزی میکند. در رابطه مادر و کودک چه رخ داده که کودک ما امروز انقدر غضبناک است؟ آن لحظه ای که عتاب و ناراحتی میکند، زمانی که با خشم خواسته ای دارد یا برادر کوچکتر خودش را میزند، خودتان را جای او بگذارید ، ببینید او چه میخواهد؟ کجا حرفش شنیده نشده که این چنین متوسل به زور شده؟ وقتی خودتان را جای کودک بگذاریم، راحت تر میتوان فهمید در ذهن او چه می گذرد و رفتار و برخورد و یا قضاوت من از او، چه اثری و نتیجه ای بر او داشته و یا خواهد داشت. آیا گاهی توقع من از او بالا نرفته؟ و.... این درک و همدلی و شنیدن نجوای درونی کودک، کار ده جلسه درمان و مشاوره را طی خواهد کرد. کافی ست به قدرت مادرانگی خود اطمینان داشته باشید. چنانچه مسئله مرتفع نشد و احساس نیاز به گفتگو داشتید، میتوانید از مشاوره تلفنی کانال بهره مند شوید. موید و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 👇 http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام و عرض ادب و خسته نباشید بنده و همسرم هم سنیم و خداروشکر از زندگیم راضیم،فقط همسرم یک مشکلی که داره اینه که روابط اجتماعی خیلی ضعیفی داره پدرش هم اینجوریه،ایشون دوست خانوادگی نداره و فقط در حد،تماس تلفنی با یکی دونفر در ارتباطه.بنده که دوستان زیادی دارم از این موضوع خیلی اذیت میشم و گاهی فکر میکنم وقتی کسی دوست نداره با همسرم دوست صمیمی باشه من چرا ایشون رو باید دوست داشته باشم و با اینکه میدونم اشتباهه اما بعضی وقتها به انتخابم شک میکنم و از این موضوع ناراحتم و گاهی افسرده،مهمونی فامیل که میریم ساکته و فقط تلویزیون نگاه میکنه. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم فرمودید با اینکه از زندگی تان راضی هستید اما به انتخاب تان شک دارید! خواهر عزیزم، گاهی قیاس و سرزنش در ذهن مان وسوسه ای تمام نشدنی می اندازد که پایان آن جز خودزنی چیزی نیست. اگر به جای برچسب ضعف روابط اجتماعی، شریک زندگی مان را همانطوری که هست بپذیریم و بدانیم که خود ما هم دنیایی ضعف و نقص داریم که همسرمان، با چشم پوشی و گذشت و مهربانانه در کنارمان زندگی میکند و البته احساس رضایت هم میکند، کمتر تمرکز روی نقاط ضعف شریک زندگی مان می کنیم. اینکه بپذیریم هر کدام انسانیم، کامل نیستیم و از طرفی دارای روحیات ، اخلاقیات، خواسته ها، شرایط رشدی ، فرهنگی و آموزشی و حتی جسمانی متفاوت، آن وقت هضم خیلی از مسائل برایمان راحت و عادی میشود و رو به افسردگی و شک نمی آوریم. اگر ایشان روحیه آرام و درونگرایی دارند، میتوان با اصلاح تغذیه و تعدیل مزاج، همچنین تقویت ارتباط مهارتی و کلامی خودتان با همسر محترم، تایید و تمجید از ایشان به خاطر دیگر رفتارها و عملکردشان، دادن تایید در جمع به ایشان و حس ارزش و احترام، و از همه مهمتر فرصت برای بهبود این روحیه ، قطعا اثرات بهتری را احوال خود و همسرتان مشاهده خواهید کرد. ضمن آنکه این روحیات و صفات شخصیتی به راحتی در مراحل گفتگوی خواستگاری و تحقیقات قابل رصد و شناسایی است و اگر در آن مرحله کم گذاشته اید و یا چشم پوشی کرده اید، اکنون که وارد زندگی مشترک شده اید زمان تلاش ، همدلی و گذشت است. موفق و برقرار باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام خسته نباشید در سن ۱۸ سالگی ازدواج کردم با یه پسر ۲۵ ساله جفتمون همسرداری بلد نبودیم اون رفتارهای خیلی بدی باهام داشت حتی وقتی زایمان کردم بهم میگفت کار خاصی نکردی که بخوام تشکر کنم ازت خیلی تحقیرم میکرد مدام غر میزد خیلی بدرفتاری باهام میکرد و من چهار سال اول زندگیمون بدترین سالها برای من بود ولی یه دوره حدود یک ساله بخواطر خوندن کتابهای همسرداری رفتارش بهتر شده و از رفتارهای قبلش شرمنده س ولی من خیلی حالم بده اصلا نمیتونم مثل قبل عاشقش باشم من شدم یه ادم غرغرو و بداخلاق نمیتونم رفتارهای گذشته شو فراموش کنم چیکار کنم؟؟😭 و خودم از این شرایط خیلی ناراضیم دلم میخواد حالا که اون خوب شده منم مثل قبل باشم ولی هرکاری میکنم نمیتونم مثل قبل و عاشقانه باشم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم شرایطی که برایتان گذشته قابل درک است و البته حال کنونی و امروزتان. الحمدالله که همسرتان در پی رشد شخصی و عاطفی رفته اند و در این مسیر علاوه بر کسب آگاهی، در مقام عمل هم تلاش می کنند. (به تک تک سوالات روی یک کاغذ به خودتان پاسخ دهید) اما سوالم این هست، از آنجائیکه فرمودید جفتمون همسرداری بلد نبودیم، شما برای بهبود رابطه و کیفیت آن، دست به چه تلاشی زدید؟ آیا فقط صبر و سکوت کردید و منفعل بودید؟ یا سعی بر مطالعه یادگیری، مهارت ورزی و افزایش دانش و هنر زندگی کردن هم رفتید؟ آیا شما برای همسرتان ۱۰۰ بوده اید که انتظار ۱۰۰ دارید؟ بنظرتان اگر پای درد و دل ایشان بنشینیم چه خواهیم شنید؟ به نقش خودتان چه نمره ای از ۱ تا ۱۰ می دهید؟ مسائلی که بین شما و همسرتان گذشته، قلبتان را جریحه دار کرده، برای بهبود آن تا به امروز چکار کردید؟ آیا فقط منتظر بودید که طرف مقابل عیب و خطای خودش را بفهمد و عذرخواه و شرمنده باشد؟ خب الان این اتفاق رخ داده، پس چرا حال شما خوب نشده؟! شاید تلاش تان کافی نبوده شاید انگیزه تلاش را در خود نمی بینید یا همسرتان را مستحق تلاش کردن برای او نمی بینید یا انقدر احساس خشم را با خود حمل کرده اید که حال خوش امروز را از خود گرفته اید. آیا تا به حال راجع به احساس ها و رنجش هایتان با همسرتان صحبت کرده اید؟ واکنش شما به این برخوردها چه بوده است؟ گریه، برخورد لفظی، بیقراری، قهر، برخورد فیزیکی و .... هر کدام از این پاسخ ها و مسائل در ماندگاری و تشدید این حالات در شما موثر خواهد بود و همچنین در راهبرد موثر امروزتان(حتما از مشاوره تلفنی یا حضوری استفاده کنید) از طرف دیگر (خوب تامل کنید) و فارغ از سوالات فوق، در شرایط فعلی آیا حاضرید فرزندان، همسر، زندگی و موقعیت تان را به فرد دیگری بدهید؟؟!! اگر پاسخ شما منفی است، جنبه قدردانی در شما از بین رفته و توجه منفی تان رشد کرده. چند پیشنهاد میکنم: ۱.با دقت و تفکر، ۱۰۰ چیز خوب زندگی تان را بگردید و بنویسید. ۲. هر شب قبل از خواب، ۳ اتفاق خوب که در طول روز برایتان اتفاق افتاده را به خاطر آورید. (لازم نیست این اتفاق خیلی بزرگ باشد، کافی است فقط حال شما را کنی خوب کرده باشد) ۳. حتما کلاس کنترل خشم استاد پوراحمد را دریافت و تمرین های آن را اجرا کنید. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام من دخترم پیش دبستان.دوست داره بقیروبخندونه براهمین گاهی کارای نامناسب انجام میده(دستمال میخوره یامیکنه توبینیش)حرفای بیخودمیگه که گاهی بی ادبیه و خودش هم میدونه دوستاش هم بهش میگن اما خواهرش یسال از خودش کوچیکتره باهاش همراه میشه ومیخندن گاهی هم با شوخی هاش خواهرشو اذیت میکنه کلاسای آموزشی شمارو تقریبابیشترشو گوش دادم وسعی میکنم عمل کنم(که خیلی کارسختیه)واقعا کلافه میشم از دستش چون میدونه کارش بده انجام میده لطفاراهنماییم کنید میدونم که از محبت من اشباع نیستن امامن ازاین بیشتر بلدنیستم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بر هر کسی روشن است که روح مادری همیشه در تلاش و تکاپو هست که بهترین ها رو در همه ابعاد برای فرزندان دلبند خودش رقم بزنه. این طبیعیه که در این راه مادری خسته بشه، کلافه بشه، یه جاهایی حس کنه کم آورده، یا حتی انگار دیگه بچشو دوست نداره و... اما میترسه هر کدوم از این احساس ها رو به زبون بیاره، حتی از اینکه این حس ها و افکار از ذهنش عبور کردن خجالت بکشه و یا خودش رو سرزنش میکنه اما جالب اینجاست که در کنار این موج عظیمی که امروزه در همه احوال راه افتاده که مادران باید چنین و چنان کنند، فلان درس و مدرک و کتاب رو یادبگیرن، یا نه مامان خوبی نیستن، لازمه یه ترمز بکشیم و خودمون رو ببینیم کجا ایستادیم، گاهی فقط لازمه به صورت فرزندم نگاه کنم تا متوجه بشم تو فکرش می داره میگذره. دخترم چی میخواد از من بشنوه که طلب میکنه شنیدنش رو به هر شیوه ای؟ چی ذهنش رو درگیر کرده که دلش میخواد دیده بشه با هر ترفندی؟ بعد ببینم تو ذهن منه مادر ، نگاه مثبتی بهش دارم یا نه؟ وقتی من تو ذهنم هنوز درگیرم و شاید یه وقتهایی خشمگین میشم که چرا بزرگ نمیشی، چرا مودب رفتار نمیکنی، مردم با خودشون چی فکر میکنن، فلانی میگه چطور بچه تربیت کرده و ... با سرزنش خودم خب فاصله ام روز به روز با نیاز دخترم بیشتر میشه و نگرانی های من ، خستگی ها و خشم های من نسبت به دخترم، اطرافیانم و حتی خودم که مامان خوبی نیستم بیشتر و بیشتر میشه. (اینجاست که کودک متوجه تمام این احوال مادر هست و با خودش میگه من چه بچه بدی ام که مامانم خوشحال نیست یا باعث خجالت مامان شدم و بیشتر در چرخه معیوب خودش غرق میشه و اضطرابهای مختلف میاد سراغش) پس چیکار باید کرد؟ اولا دقت و توجه کنم همیشه در هر موضوعی، به سن فرزندم دختر من الان ۶ سالشه برای اون شاید یه ادا و شکلک جذاب باشه اون خودشه و الزاما نباید مثل منه مادر مثلا ۲۶ ساله فکر کنه اون خودشه با یه شخصیت مستقل و الزاما نباید حتما مثل دختر خاله اش یا همکلاسیش سنگین متین و سکوت باشه. (همدلی با کودک، نه الزاما زبانی، همین که درکش کنم و مقایسه نکنم) هیچ رفتارش خجالت آور نیست، بزارم کودکی کنه تا اینکه مدام بهش سرکوفت و سرزنش بخواد بخوره و عزت نفسش تخریب بشه. اینکه من در بقیه اوقات روز ، وقتی که مثلا مشغول غذا خوردنه، حرف زدنه، بازی کردنه و ... نگاهش کنم، بهش بازخورد بدم، لبخند بزنم، بی دلیل در آغوش بکشمش ، باهاش یه کارتن نگاه کنم و با هم بخندیم، براش از سوتی های کودکی خودم بگم و بخندیم،و این رو بدونه و لمس کنه محبوب مادر هست. (القا حس دوست داشتنی بودن و تایید و صمیمت کودک) و در پایان نه تنها شما بلکه همه مادران عزیز، این بدونیم و بهش توجه داشته باشیم که هیچ کس کودک ما رو بهتر از خود ما نمی شناسه، هیچ کس بهتر و بیشتر از مادر، نمیتونه بهتر بهش نزدیک بشه و درکش کنه، و این حس مادری ، نیرویی هست که خدا در وجود زن بصورت فطری قرار داده پس دست کم نگیریمش😉 چون بی نهایته و بلدی نمیخواد، هست، فقط بهش بیشتر توجه کنید. موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام دوتا پسر چهار ساله و یک ساله دارم سوالم اینه که پسراولم: ۱.داداش میزنه با اینکه خیلی دوسش داره بهش هم میگم داداشت نزن میگه تو بیشتر بغلش میکنی با اینکه به اون بیشتر اهمیت میدم. ۲.هرچی دید میخواد چه خوارکی چه پوشاک و چه اسباب بازی باید واسه بخریم ۳. هرجا میرم خیلی اذیت میده جوری که طرف هرکی باشه زود کلافه میشه یه چیزی میگه ۴. خودم هم متاسفانه کتکش میزنم از بس فضول هست. ۵. در رابطه با عموش که ۱٠سالشه خیلی بد هست هرچی عموش داره اینم میخاد و وقتی خونه پدر همسرم میرم همش این دوتا دعوا میکنن ۶. وابسته شدید به گوشی هم هست باباش هم خیلی دوستش داره خیلی ممنون از پاسخگویی شما 🌷 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خواهر عزیزم، متن سوال شما رو دسته بندی کردم و حاوی ۶ مسئله شد، که در وهله اول جهت بهبود شرایط موجود و همدلی بهتر با فرزندتون لازمه از ویژگی های روانشناختی و رشدی کودکان آگاهی پیدا کنید. مثلا، تقلید یکی از شاخص های بارز کودک تا سنین ۷ سالگی است و مشاهدات کودک بسیار در تربیت او موثر است. نکته دومی که خدمت شما عرض میکنم که حلال بسیاری از دغدغه هایی است که امروز درگیر آن هستید بحث رسانه و فضای مجازی است. منظور هر گونه صدا و تصویر که باعث آسیبهای جدی به مغز کودکان شده است. و با توجه به اینکه والدین از مضر بودن آن اطلاع دارند ولی نسبت به آسیبهای آن غفلت میکنند. در دنیای مجازی، محرک ها به سرعت و یکی پس از دیگری می آیند و می روند و ذهن کودک نمی تواند روی همه آنها هشیاری داشته باشد. پس بخشی از آنها را نادیده می گیرد. و در نهایت در روابط انسانی نیز به این نادیده گرفتن و سطحی دیدن عادت می کند. در واقع ، این فقط تفکر عمیق نیست که مستلزم ذهن آرام و هشیار است، بلکه همدلی و احساس هم مستلزم ذهن آرام و هشیار است. لذا عواطف انسانی مثل توانایی درک، همدلی، قدرت سازگاری که ذاتاً نیاز به آرامش برای رشد و تجلی دارند، در فرد رشد نمی کند. مغز انسان نیازمند فرصت هست تا از درگیری با بدن فراتر رفته و ابعاد اخلاقی و روانی یک موقعیت رو درک کند و عادت کردن به سرعت در فضای مجازی، می تونه ظرفیت کودک رو برای تامل و همدلی تحت تاثیر قرار دهد. و اینجاست که والدین اعتراض میکنن و کلامشون میاد که انگار بچه من خوب و بد رو نمی فهمه و من مدام باید هر چیزی رو بهش بگم ، یا مایه آبرو ریزی منه از بس حواس پرت و بیش فعال شده. برای رهایی فرزندتون از این شرایط این سم مهلک عصر امروز، یعنی رسانه رو از دسترس بچه ها دور کنید تا تغییرات زیبای رفتاری رو در فرزندانتون شاهد باشید. موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام من خانم ۲۴ ساله هستم ۱سال و نیم ک اومدم خونه خودم.مشکل من با بی نمازی همسرم هست.من خانواده ای مذهبی دارم و خانواده ایشون اطلاع زیادی از دین ندارندو من اینو تازه فهمیدم و چندین بار سعی کردم همسرم رو هدایت کنم چ در دوران عقد و چ الان خیلی از فضایل و مشکلات کاهل نمازی گفتم ولی ایشون قلب پذیرایی ندارن و میگن این شخصیه و ب تو ربطی نداره ولی با انجام عبادات من مشکلی ندارند.چندین باهاشون بحث کردم تا جایی ک به دعوا و کتک زدن رسیده و چند روز انجام میدن و ول میکنن و بدتر اینک میگن خوندم درحالی ک میفهمم نخوندن و دروغ میگن .چندبار برای بچه اقدام کردیم ک خداروشکر نگرفته و الان ک دوباره این رفتارهارو دیدم پشیمونم از بچه اوردن از چنین مردی.خواهش میکنم کمکم کنید اصلا نمیفهمم مشکلش با دین و مخصوصا نماز چیه؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم متاسفانه یکی از آسیب هایی که در زندگی برخی افراد مشاهده میشه این است که همسر محترم کاهل نماز است و روش برخورد صحیح در این مواقع چیست. چند نکته خدمت شما عرض میشود ۱. در نگاه دین هیچ شک و شبهه ای در جایگاه نماز وارد نیست. و در روایات داریم تارک نماز شدن مانع عاقبت بخیری است. ۲. تاکید زیاد در تحقیقات قبل از ازدواج ۳. فرق است بین فردی که نماز را قبول دارد و نمی خواند و فردی که با اصل قضیه مخالف است. گرچه هر دو نفر نماز نمیخوانند، اما اولی مصداق کافر نیست، و مصداق مسلمان فاسق است که در مرحله باور قبول دارد و در مرحله عمل کاهل است. ۴. اکنون که وارد زندگی مشترک شده اید و با این مسئله روبرو شده اید باید به دنبال اصلاح باشید، البته نه با رفتارهای پلیسی و تحکم، بلکه بایستی بدنبال کشف دلیل باشید. که دلایل عمده عبارتند از: ۱. عدم آگاهی از فلسفه و کارکرد نماز و اثر آن در زندگی مثلا، نماز آرامش بخش است و تکبر و غرور را در انسان از بین میبرد و ... نکته، توجه کنید که ظهور این آثار باید در رفتار شما بارز باشد و نه اینکه نقطه مقابل این مصادیق باشید. یعنی شما به عنوان یک فرد نمازخوان بایستی ، برای همسرتان جذاب باشید در گفتار و رفتار، و خدای نکرده با رفتارهای قهری و تنش او بیشتر از این فضا فاصله خواهد گرفت. ۲. اگر دلیل همسر شما، رفتارهای نامناسب افراد نمازخوان باشد، از طریق اصول گفتگو و مهارت کلامی موثر بیان بفرمائید که معیار سنجش دین، افراد نیستند. به تعبیری، امام علی ع میفرمایند: حق را باید شناخت و افراد را بر اساس معیار حق سنجید. نه اینکه رفتارها را ما ملاک حق بدانیم. ۲، اگر در ارتباط با دوستان نا مناسب به این فضا مبتلا شده اند، سعی کنید با جایگزین کردن ارتباط و رفت و آمد با افراد و دوستان مناسب و متدین به مرور رابطه ایشان با دوستان ناباب و نامناسب کمرنگ و قطع بشود. ۳. اگر خانواده همسر محترم کاهل نمازی دارند، باز هم نقص تحقیقات اولیه است. و بایستی در شرایط کنونی با سعه صدر و آرامش سعی در امر به معروف البته از روش غیر مستقیم داشته باشید. نکته: برای اثربخشی رفتارمان در دیگران، باید به عنوان یک الگوی مناسب بدانیم چگونه رفتار کنیم + محبوبیت + موفقیت 🌟یعنی فردی باشیم که محبوب و موفق باشیم در نگاه همسرمان، فرزندمان و اطرافیان ، آنوقت میتوانیم به عنوان الگو اثر بخش باشیم. ۴. در دوران زندگی مشترک هرگز مقابله به مثل نکنید. مثلا اگر نماز نخوانی برایت غذا درست نمیکنم⛔️ به عبارتی فضای لجبازی رو مهیا نکنید که بازنده شمایید. ۵. از توان خود برای برانگیخته عواطف و احساسات همسرتان استفاده کنید. در احترام و انجام وظایف زیستی آن را به بهترین نحو نشان دهید. ۶. وقتی نماز میخوانید بیشتر به همسرتان توجه کنید تا ایشان احساس کنند که این رفتار بهتر شما در اثر نماز خواندن شما به وجود آمده. ۷. از پیامدهای ناگوار بی نمازی هم گاهی برای همسرتان بیان شود، مثل اینکه کسی که نماز نمی خواند همیشه سرگردان و مضطرب و پریشان است و ... ۸. هررررگز در صدد بی احترامی و تخریب شخصیت همسرتان نباشید و سعی کنید با یادگیری مهارت های کلامی و هتر خوب گوش دادن، ایشان را جذب رفتار خودتان کنید. ۹. در پایان خواهر گرامی، برای حل مشکلاتان از صبر، نماز، و توکل غفلت نکنید. و مطمئن باشید اگر طبق اصول فوق به دقت پیش روید، رفتار خوب شما میتونه همسر شما را نمازخوان کند چون شما را به عنوان کسی می بیند که به عنوان یک فرد نمازخوان بهترین رفتارها را دارید. موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام خانمی ۳۵ ساله۱۲ ساله ک ازدواج کردیم با دوفرزندمن مطلقه بودم ک در دانشگاه باهمسرم اشناشدم ازخانواده اصیل وبااخلاقن دوهفته دوست بودیم اماچون من مقید بودم وگناه برام عذاب آوربودایشون پیشنهاد محرمیت دادن وبعد۲سال ازدواجرسمی کردیم بعد ازدواج چندین بار متوجه شدم ک دوست دختر داره عذر خواهی کرد حتی یکبار ب دخترهای فامیل چیزی گفته بودک من سر این موضوع خیلی اذیت شدم وآبروریزی شد امابخاطربچم بخشیدم الان ازین لحاظ سر به راه شده امامن شکاک شدم وافکار منفی منو راحت نمیزاره ازطرفی ایشون معتاد ب گوشی هست بازی فیلم اینستا تلگرام و....ک تماما کانالای مثبتن اما یکسره حواسش ب گوشی هست اصلا حرف نمیزنه باهاش حرف میزنم متوجه نمیشه تازگیا بدخلق هم شده وقتی هم میگم میگه اخلاقمه من کلا سرد مزاجم تحمل شرایط واسم سخته وکلافه ام. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خشت اول گر نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج خواهر عزیزم، همانطور که بارها گفته شده علت اصلی بسیاری از مشکلات و مسائل در زندگی در مرحله انتخاب همسر و عدم مهارت و دقت لازم در این مرحله می باشد. متاسفانه ازدواجی بدون شناخت لازم و صرفا ب اساس یکسری ملاحظات در ظاهر صورت گرفته، و بعد از ورود به زندگی ، متاسفانه مواجهه با شکاف ها و تفاوت ها. اما حال با این شرایط تکلیف چیست؟ واقعا باید ختم این رابطه را اعلام کرد؟ خیر بلکه آن زحمت، دقت و زمانی را که باید قبل از زندگی صرف میشده، و به هر دلیلی نشده، اکنون بایستی دو یا چند برابر برای آن زحمت کشید و زمان صرف کرد. حاصل شک و بدبینی، آیا چیزی جز رنج و افکار منفی و دورشدن بیشتر شما همسرتان و عدم تمایل به ابراز محبت و سردی جنسی و عاطفی، نتیجه ای برایتان داشته است؟؟ پس چیزی را که نه تنها سودی به حالتان ندارد و باعث خسران و زیان مضاعف شده است رها کنید . (در مواقع این افکار به ذکر متوسل شوید، خصوصا ذکر استغفار) اگر واقع بینانه بخواهیم سوال کنیم، اکنون اگر از همسرتان سوال میشد که کجای زندگی انتظارات تان برآورده نشده و از خانم خودتون چه انتظاری دارید، ایشان چه پاسخی میدادند؟ پاسخ صادقانه خود شما به این سوال، مسیر راه را برایتان مشخص خواهد کرد. با توکل و برای رضای خداوند و نه الزاما فقط جلب رضایت همسر (که موجب یاس نشوید)، یکطرفه محبت کنید و تلاش کنید. این تنها راه برون رفت از طلاق عاطفی بوجود آمده است، البته همانطور که گفتیم شناسایی علت اولیه هم خیلی مهم است (از منابع و کارگاه های متعددی که در پاسخ های بنده و همکارانم معرفی شده حتما استفاده کنید). و ضمنا حدیث کسا در خانه زیاد تلاوت شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام ، من ی پسر ۳ و نیمه دارم که که وقتی میبرمش از خونه بیرون تا آدم هارو میبینه می‌ترسه و صورتش رو میگیره سمت من و به من می‌چسبه میشه راهنمایی کنید که چرا اینطوریه و چه کنم که این مشکل حل بشه ممنون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم اطلاعات داده شده در سوال ناقص است و یک پاسخ صحیح و کامل در این خصوص نیازمند روشن شدن مطالب زیر می باشد: آیا کودک شما خواهر یا برادر دارد؟ مادر شاغل است یا خانه دار؟ چه مقدار استفاده از فضای مجازی و نوع محتوای آن برای کودک تعریف میشود؟ چند وقت است که این واکنش در کودک شکل گرفته؟ آیا فقط در برابر افراد غریبه است یا آشنا؟ واکنش والدین در برابر برخورد کودک به چه صورت است؟ آیا محل خواب کودک جدا شده است؟ اگر بله در چه سنی و چه شرایطی؟ آیا فرزند خود را در طول روز خیلی مورد امر و نهی یا سرزنش قرار می دهید؟ خصوصا در مقابل خطای کودک واکنش شما چیست؟ کودک همبازی دارد یا نه؟ همبازی های او چه کسانی هستند؟ از حیث سن و جنسیت. والدین در طول روز آیا وقت اختصاصی جهت همراهی یا بازی با فرزند خود دارند؟ تمامی پاسخ های فوق مسیر ریشه مشکل را برایتان مشخص خواهد نمود. بررسی کنید ترس اضطراب سرخوردگی و یا شکستن کرامت نفس کودک را و آن را برطرف کنید. و به هیچ عنوان در قبال واکنش کودک سرزنش و یا اصرار به برقراری ارتباط نداشته باشید. و در نهایت جهت ارتباط موثر این سوال را از کودک خودتان بپرسید که احساس او و یا نگرانی او از مواجهه با افراد یا موقعیت ها چیست. توجه داشته باشید اصرار نکنید فقط گفتگویی همدلانه با وی داشته باشید. انشاالله به مرور با حذف علت ها، مسئله مرتفع خواهد شد. موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
با پسربچه ۷ ساله کلاس اولی که در نوشتن تکالیف اندک و گاها پنج خطی، بسیار کند هست و برنامه هرروزش اینه که یک ساعت گریه میکنه تا بنویسه، چه رفتاری باید داشته باشیم؟؟ و نکته مهمتر این که ، دائما تکرار میکنه من میدونم هیچی یاد نمیگیرم من هیچ وقت بلد نمیشم من نمیتونم من نمیتونم.... 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در ابتدا باید عرض کنم ، سوال شما جای چندین ساعت صحبت و بررسی دارد تا ریشه مسئله پیدا شود که چه روندی طی شده که چنین پاسخ و واکنشی از کودک دریافت میشود. اما اجمالا، واکنش شما در خصوص شرایط و گلایه کودک چه بوده؟ اگر مشقش رو به هر دلیلی نتونست بنویسه، بازخورد شما چیه؟ چه احساسی پیدا میکنید؟ چقدر با نیازهای اساسی روانی کودک آشنا هستید؟ آیا کودک در بقیه اموراتش تا به امروز استقلال داشته و این نیاز او بطور مناسب ارضا و اغنای شده؟ مثلا میتونه به تنهایی بخوابه؟ غذاش رو خودش میخوره؟ آیا در بدو ورود به مدرسه اضطراب جدایی رو تجربه نکرده؟ چقدر با همسالان خودش مقایسه شده؟ در قبال کند بودن در تکالیف، توبیخ و سرزنش و تذکر مدام دریافت کرده؟ نوع همراهی شما با ایشون به چه صورت بوده است؟ آیا کودک توانایی بقیه انجام امور شخصی مثل قاشق دست گرفتن، مسواک زدن، بستن بند کفش و دکمه های لباس و... رو خودش انجام میده؟ آیا کند بودن کودک ناشی از ضعف عضلات دست هست یا عدم تمرکز و حواس پرتی و بیقراری؟ میزان استفاده ایشون از رسانه چقدر هست؟ پاسخ هر کدام از سوالات ، مسیر علت یابی مسئله رو مشخص میکنه و نمیشه یه نسخه واحد برای همه بزرگواران پیچیده بشه. انشاالله در اسرع وقت، از مشاوره تلفنی با مشاوران کانال جهت رفع مسئله بهره مند شوید. موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6