#اعتماد_به_نفس_پایین #دوری_از_جمع #عدم_خود_باوری سلام خدمت شما مشاور گرامی امیدوارم که سالم و تندرست باشید. من ۲۵ سالمه و دو فرزند دارم. در دوران کودکی تنش‌های زیادی داشتم. دعواهای هرروز پدر و مادر با یکدیگر و رفتار نادرست آنها با من و خواهرم؛ کتک، تحقیر، بی‌احترامی‌های زیاد و... الان احساس میکنم که اعتماد به نفس بسیار کمی دارم. از موقعیت های اجتماعی گریزانم، استرس دارم. خیلی از نه شنیدن میترسم. نمیتونم درست ارتباط برقرار کنم، از محور قرار گرفتن در جمع میترسم، از اینکه مشکلات خودم رو به مشاور امین بگم و درمان بخوام خیلی میترسم و بسیار عداب میکشم و میترسم که مورد تمسخر قرار بگیرم، حتی اگر مطمئن باشم مشاور هرگز این کارو نمیکنه. با اینکه توانایی‌ها و نقاط مثبت زیادی دارم، تعریف دیگران درمورد خودم رو نمیپذیرم و فکر میکنم میخوان دلمو خوش کنن. همیشه به بهتر از خودم از نظر اخلاقی نگاه میکنم و فکر میکنم من از بقیه توی جمع ضعیف‌تر و بدترم و نمیتونم به جایی برسم. همسرم با یکی از علمای بزرگ اخلاق در ارتباط هستند. ولی من نمیتونم با ایشون روبه رو بشم و مشکلات خودم رو بگم چون فکر میکنم خیلی بد هستم و میترسم این بدی براشون آشکار بشه یا منو ضایع کنن و یا به من بی توجهی کنن و... چند باری هم که باهاشون ارتباط داشتم بعدش به سختی از نظر روحی مریض شدم. فکر میکنم به دیده‌ی تحقیر بهم نگاه میکنن. همه‌ی رفتارها و حرفاشون رو به بدترین وجه برای خودم تفسیر میکنم. با اینکه کسانی که دور و بر ایشون هستن خیلی از نظر اخلاقی و معنوی پیشرفت کردن، بارها از همسرم خواستم با ایشون قطع ارتباط کنن، چون از وجود ایشون توی زندگیمون خیلی عذاب میکشم. خواهش میکنم بهم بگید چی کار کنم. متشکرم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز بنده هم متقابلا برای شما آرزوی سلامتی و عاقبت بخیری دارم. از اینکه به مجموعه همسران خوب اعتماد کردید و تصمیم گرفتید مسئله تان را در میان بگذارید سپاسگزارم. 🌹 ♻️خواهر خوبم مسئله شما با توجه به دوران کودکی پرتنشی که تجربه کرده اید قابل درک هست. و همین ضعف و کمبودها منجر به یک نگرش اشتباه و بن بست ذهنی در شما شده است. در واقع این باور غلط حتی اختیار شما را هم زیر سوال برده که از درون حتی خود را باور نداشته باشید و همیشه به دنبال عیب یابی از خود هستید. البته این روحیه که انسان به لحاظ اخلاقی خود را بالا نبیند و دچار کبر و غرور نشود بجا و شایسته هست. اما بنا نیست انسان با خود کم بینی و عزت نفس پایین شخصیت خود را تحقیر و پایین بیاورد. بلکه بسیار توصیه شده که انسان روی اعتماد بنفس و عزت نفس خود کار کند و شخصیت توانمند و خودباوری از خود داشته باشد. گاهی با نگرش و طرز فکر اشتباه خود را راکد کرده ایم و راه پیشرفت و توفیقات را از خود سلب میکنیم. در واقع این طرز فکر ما درباره رویدادهای زندگی است که تاثیر تعیین‌کننده‌ای بر نوع احساس ما درباره آنها دارد. بنابراین اگر بتوانیم طرز فکر خود را تغییر دهیم، احساس ما هم تغییر خواهد کرد و می‌توانیم لذت‌ بیشتری را تجربه کنیم. گاهی به علت نداشتن آگاهی لازم، ترس وجودمان را دربرمی‌گیرد، دچار اضطراب می‌شویم و سردرگم می‌مانیم که چگونه باید با این احساسات خود کنار بیاییم. مثلا وقتی شما از سخن گفتن در میان جمع نگرانید و از آن دوری می‌کنید، دلیلش آن است که توانایی‌اش را ندارید ولی هنگامی که خود را از این لحاظ توانا ساختید، می‌بینید که چگونه می‌توانید بر ترس خود غلبه کنید و به خوبی در جمع سخن بگویید.در واقع احساسات شما نتیجه افکار شماست، بنابراین اگر نگران یا افسرده هستید، با احساسات مخرب خود درگیر نشوید، بلکه افکارتان را تغییر دهید تا احساسات ناخوشایند کم‌کم از بین بروند. 🦋ان شاءالله با به کار بردن راهکارهای زیر در جهت بالا بردن عزت نفس خود تلاش کنید: ✨1. این نکته را بدانید که خودباوری و اعتماد به نفس ارثی نیست بلکه یاد گرفتنی است و در این زمینه باید با مطالعه و کسب مهارت خود را توانمند کنید. در زمینه های مورد علاقه خود مطالعه کنید و آگاهی خود را نسبت به موضوعات مختلف بالا ببرید. ✨2. به خدا توکل کنید و پایبند به انجام تکالیف و وظایف شرعی و دینی باشید. همواره سعی کنید نماز خود را اول وقت بخوانید؛ زیرا تکالیف و عباداتی چون نماز و روزه و ... هر کدام به نوعی تمرین و تقویت اراده و اعتماد به نفس به شمار می‌رود. برای مثال، کسی که روزه می‌گیرد، در واقع با هوس‌هایش به مبارزه بر‌می‌خیزد و پر واضح است که دست رد زدن بر هوا و هوس‌های فریبنده، به استواری ایمان و تقویت اراده می‌انجامد. ادامه جواب سوال در پست بعد 👇👇👇 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#دوری_از_جمع #برقراری_ارتباط_موثر سلام وقتتون بخیر بنده شخصیتی آروم و ساکت دارم غالب اوقات و تا وقتی با یکی صمیمی نشم نمیتونم خود واقعیم که اتفاقا خیلی مهربون و صمیمی هست رو نشون بدم ، بخاطر همین اکثریت منو ادم سرد و منزوی میدونن که حقیقت نداره . حتی چند سری هم با چندتا از دوستانم صحبت کردم همگی منو دوست داشتنی و مهربون میدونن و من مطمئنم که تا الان با اطرافیان خیلی خوب رفتار کردم . بخاطر شرایط کرونا مدتها بود رابطه کمرنگی با گروه دوستانم داشتم به طوری که کلا من رو فراموش کردن . الان متوجه میشم همه باهم رابطه خیلی خوب و صمیمی دارن و خیلی باهم وقت میگزرونن و فقط من تنها موندم . این حس طرد شدن واقعا تو روحیم تاثیر بدی گذاشته ، حس بی ارزشی دارم و غالبا ناراحتم و فقط سعی دارم پنهونش کنم ، دلم میخواد از همه فرار کنم . نمیدونم چی جوری با این حس بد تو وجودم کنار بیام، ممنون میشم اگه کمکم کنید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بزرگوار درک میکنم که از کاهش ارتباط خود با دوستان حقیقتا احساس بدی دارید. اولا اگر مدت زیادی هست که احساس ناراحتی زیادی میکنید به شکلی که حوصله ی انجام هیچ کاری ندارید یا از چیزی در زندگی خودتون لذت نمیرید، اگر به کلی از برقراری ارتباط اجتناب میکنید و برنامه معمول خواب یا غذای شما نسبت به قبل به هم خورده، توصیه میکنم حتما به شکل تلفنی یا حضوری با یک روان شناس امین و متعهد صحبت کنید. اگر این چنین نیست و ناراحتی در این حد نیست اولا شروع کنید یک برنامه جدید آغاز کنید که در آن فعالیت های جدید مورد علاقه خود را بگنجاند مثلا شروع به یک برنامه مطالعاتی مورد علاقه و مفید، شروع یادگیری یک ورزش جدید، یک مهارت هنری جدید، یک زبان جدید و ... ترجیحا این فعالیت ها را همراه با گروه های سالم و مومن پیش ببرید، یعنی مراکز فرهنگی، هنری، ورزشی، قرآنی و ... شهر خود را شناسایی کنید، سعی کنید در این مراکز رفت و آمد داشته باشید، در دوره ها و کلاس های آن ها شرکت کنید و وقتی در کنار افراد قرار گرفتید به مرور بر اساس کتاب هایی که به شما معرفی میشود، ارتباط خود را تقویت کنید تا بتوانید مهارت های ارتباطی خود را شکل دهید و ارتقا دهید تا ارتباطات موثر تری شکل دهید و از آن بهره مند شوید. میدانم که تصور خود شما از خودتان این هست که تا وقتی با یک نفر صمیمی نشوید نمیتوانید خود واقعیتان را نشان دهید یا رفتار شما با اطرافیان به اندازه کافی خوب بوده، اما گاهی اوقات تصور دیگران از ما با تصور ما از خودمان فاصله زیادی میگیرد، چرا که ما از تک تک جزئیات درون خود آگاهیم، اما دیگران از درون ما خبری ندارند و امکان خبرگرفتن از درون ما را نیز ندارند، آن ها فقط رفتار بیرونی ما را مشاهده میکنند همان گونه که ما نیز به درون بقیه راهی نداریم و آن چه از بقیه میبینیم رفتار و گفتار بیرونی آن هاست. بنابراین گاهی ما در روابط باید خود را جای طرف مقابل قرار دهیم، ببینیم او واقعا چه چیزی از ما میبیند، تصویری که از درون خود داریم را موقتا کنار بگذاریم و مثل یک دوربین کمی از خود فاصله بگیریم و از بیرون به تماشای خود بنشینیم، یا تصور کنیم صحنه ی ارتباطما با یک فرد فیلم برداری میشود، رفتار و گفتار بیرونی ما دقیقا به چه شکل است و کسی که خبری از درون ما ندارد بلکه فقط شاهد رعتار بیرونی است احتمالا چه قضاوت هایی از ما خواهد داشت، گاهی اوقات رفتار ما با دیگران محترمانه و مودبانه است اما با افرادی که طبیعتا صمیمیت بیشتری با آن ها مدنظر هست مثل خانواده و گروه دوستان به اندازه کافی گرم نیست. افراد مختلف تفاوت های زیادی با هم دارند، مثل درنگرایی، برونگرایی و ... اولا باید توجه داشته باشیم که افراط در هر کدام از ویژگی ها اشتباه است و به ما آسیب میرساند و باید سعی شود اعتدال در رفتار و گفتار رعایت شود،اما کسب مهارت های ارتباطی جدای از ویژگی های شخصیتی برای همه ضروری و لازم است، برای داشتن ارتباط موثر نیاز نیست فردی خیلی زیاد حرف بزند یا مدام برای دیگران خرج کند یا به طور کلی در روابط خود را نادیده بگیرد و فقط به دیگران اهمیت بدهد، برای کسب مهارت های ارتباطی پیشنهاد میکنم به دو کتاب زیر مراجعه کنید: ۱.پیام ها(مهارت های ارتباطی) از متیو مک کی ۲.آیین دوست یابی از دیل کارنگی همچنین گروه علمی فرهنگی فتح،کارگاهی تحت عنوان مهارت ارتباط موثر با سرکار خانم دکتر دریکوند برگزار کردند که میتوانید با مراجعه به کانال این گروه علمی در ایتا یا دیگر پیامرسان ها، صوت های کارگاه را دریافت و گوش دهید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#عدم_اعتماد_به_نفس #دوری_از_جمع سلام خدمت شما بزرگوار .من یه خانم ۲۵ ساله .دوتا هم فرزند دارم .مشکلم اینکه اصلا نمیتونم برم تو جمع .یعنی وارد مهمانی که میشم تپش قلب شدید .دستام صدام میلرزه...نمی‌دونم چیکار کنم ..اصلا اصلا نمیتونم باهمه احوال پرسی کنم ..احوال پرسی هم نمیکنم همه از من بدشون میاد .وقتی از مهمانی برمی‌گردم از عصبانیت خودمو میزنم ..اصلا نمیتونم از خودم دفاع کنم لکنت زبان میگیرم ...من طبقه پایین خونه مادر شوهرم زندگی میکنم .بعضی وقتا که صدام می‌کنه برم پایین مهمان اومده .قلبم از دهنم میزنه بیرون ..نفس عمیق کشیدن هم فایده ای نداره چیکار کنم تو رو خدا نجاتم بدین .. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز 🍀همه ی ما در زندگی ممکن است با چالش هایی مواجه شویم و یا نقاط ضعفی را در خود بیایم. و یا در مواجه با محیطِ جدید و برخورد با افراد جدید دچار استرس و اضطراب شویم و این طبیعی است. به شرطی که از حد معمول فراتر نرود و عملکرد ما را دچار اختلال نکند. گاهی این ترس و اضطراب؛ فراگیر می‌شود و به نوعی عملکرد فرد را در حیطه های اجتماعی و مسئولیتی و.... دچار اختلال می‌کند. در این شرایط نیاز هست که به دنبال راهکار اساسی بود و زیر نظر یک روانشناس متخصص و امین طی جلسات مشاوره بر این اضطراب غلبه کرد. 🍀عللی که منجر به این حالت در فرد می‌شود می‌تواند متفاوت باشد نظیر : ✨پروسه تربیتی فرد و سابقه اضطراب و کمرویی در محیط خانواده و الگوگیری از والدین ✨تنش ها و چالش های دوران کودکی ✨عدم اعتماد به نفس ✨عدم توانمندی در زمینه های مختلف ✨اهمیت دادن بیش از حد به ارزیابی دیگران درباره خود 🍀قبل از هر چیز بهتر است خودآگاهی مناسبی از خود پیدا کنید. در این زمینه کتاب‌های خوبی هست که می‌توانید مطالعه کنید. استعدادهای خودتان را بشناسید. نقاط ضعف و قوت خود را بیابید. و در جهت بهبود و تقویت آن تلاش کنید. ▫️نیاز هست باورهای ذهنی تان را اصلاح کنید. ( خودتان را دست کم نگیرید و ارتباط با دیگران را برای خود سخت نکنید. به خودتان تلقین مثبت داشته باشید. ) ▫️به ارزیابی و نظر دیگران درباره خودتان اهمیت ندهید. اهمیت دادن بیش از اندازه باعث می‌شود کاری را شروع نکنید. در صورتی که بقیه هم ممکن هست اشتباه کنند و طبیعی است. ▫️سعی کنید دوستان باانگیزه و مثبت بین برای خود انتخاب کنید. ▫️اهدافتان را مشخص و مکتوب کنید. هدفمند باشید. ▫️روی اعتماد به نفستان کار کنید. مطالعه کردن در این زمینه بسیار به شما کمک می‌کند. استعداد خودتان را پیدا کنید و در آن زمینه خودتان را با مهارت کنید. و فردی توانمند باشید. ▫️ نکته مهم اینکه بهتر است خودتان را با موقعیت های جدید مواجه کنید. یعنی جرات حضور پیدا کنید و این مراحل را گام به گام پیش ببرید. تا زمانی که مواجه نشوید نمی‌توانید شرایط را بپذیرید و کنار بیاید. چه بسا مدتی بعد از شروع استرس شما فروکش کند و بابت این همه دیر اقدام کردن خودتان را سرزنش کنید. پس این تصور که با دور کردن خود از جمع حالتان بهتر می‌شود صحیح نیست. بلکه باید کم کم روبرو شوید. حتی گاهی خودتان پیشقدم شوید. مثلا زمانی که مادر شوهر مهمان دارد منتظر اطلاع دادن ایشان نشوید و خودتان سر بزنید و یا اگر در جمعی حاضر میشوید سعی کنید لبخند به لب داشته باشید و با افرادی که در اطرافتان هستند احوالپرسی کنید. این تمرین و تکرار را مداوم داشته باشید. بعد از گذشت مدتی خودتان متوجه بهبود شرایطتان میشوید. 🦋جهت بررسی بهتر و همراهی بیشتر پیشنهاد میکنم با یک مشاور امین به صورت تلفنی و یا حضوری ارتباط بگیرید. تا گام به گام با شما در جهت بهبود شرایطتان کمکتان کنند. موفق و مؤید باشید. 🌹 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob