eitaa logo
مشاوره|محسن پوراحمدخمینی
32.3هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
58 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
ادامه... در ارتباط با رفتار خود شما با همسر و نحوه پوشش درمنزل و بسیاری از نکات مهم دیگر توصیه میکنم حتما حتما صوت های تربیت جنسی کودک و نوجوان استاد پوراحمد را گوشی بدهید، بر آن اساس رفتار خود را آسیب شناسی کنید و رفتار درست را درپیش بگیرید. این که فرزند شما این احساس امنیت را دارد که درباره احساسات و هیجاناتش با شما صحبت میکند، خیلی عالی است، سعی کنید این فضا را تا دوران بزرگسالی حفظ کنید و با پرخاشگری یا قضاوت های آنی و نسنجیده، او را در ارتلاط باخودتون پنهانکار نکنید، گاهی نیاز هست در مورد مسائل متناسب با سن کودک با او صحبت کنید و باید ها و نباید هایی را همراه با دلایل آن متناسب با سن کودک یا نوجوان برای او با زبان و لحن نیکو، شرح بدهید، بر اساس صوت های تربیت کودک، حتما در فرآیند دوست یابی فعال، و دوست شون با دختران هم سن خودش از خانواده های مومن و مذهبی، به او کمک کنید. اگر مسئله ای بوده که در سوال مطرح نشده یا ابهامی که به آن پاسخ داده نشده،میتواتید از مشاوره امین استفاده کنید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام دختر 22 ساله ای هستم که حدود یک سال و نیم از عروسیم میگذره و متوجه شدم که همسرم با وجود این که برای من و خانواده ام سیگاری و قلیونی بودن به شدت قبح داره اهل این چیزاست و جلسات کاریش هم با همچین ادمایی هست و اون نمیتونه کنار بزاره و من هم میترسم همسرم از این طریق به راه های بدی کشیده بشه و اون هم در این زمینه از من مخفی کاری داره چون میدونه من بدم میاد. حالا اعتمادم رو دارم به همسرم از دست میدم و در روابط عاطفی مون دارم بی انگیزه میشم و به شدت از ازدواجم پشیمونم به خصوص که پدرم هم اون زمان چندان راضی نبودن ایا این وضعیت شرایط جدایی رو فراهم می کنه؟ من چه کار کنم تو زندگیم حالم خوب نیست؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بانوی گرامی درک میکنم از این جهت که متوجه رفتاری در همسرتون شدید که خط قرمز شما و خانوادتون بوده، بسیار ناراحت و دلخور هستید، اما آیا صرف انجام یک رفتار مثل سیگار و قلیون کشیدن، باعث پشیمانی شدید از ازدواج و فکر کردن به طلاق شده؟ یا مسائل دیگری هم در میان هست که شما در سوال خود مطرح نکردید؟ روابط عاطفی همسر محترم با شما چگونه است؟ نوع توجه ایشان به شما در روابط چگونه است؟ از روابط زیستی خودتون با همسر چقدر رضایت دارید؟ نوع خرج کردن ایشان در منزل و برای شما، چگونه است؟ مسئولیت پذیری ایشان در قبال شما و زندگی چگونه است؟ و ... اگر در بقیه جنبه های زندگی رضایت نسبی و حدودی وجود دارد، اقدام برای طلاق و جدایی اصلا توصیه نمیشود، بلکه این مسئله ناراحت کننده در زندگی باید مورد بررسی قرار بگیرد و حل بشود، قطعا همان طور که یک انسان بیمار میشود و در بسیاری از مواقع بهبود پیدا میکند، یک رابطه هم گاهی بیمار میشود یا آسیب میبیند، ما این بیماری یا آسیب را درمان میکنیم نه اینکه کل رابطه را قطع کنیم، همان طور که به محض ابتلای یک انسان به بیماری او را راهی سردخانه نمیکنیم بلکه درمان میکنیم. درک میکنم این که مسائل پدر شما با ازدواج شما مخالف بوده، موجب میشود شما الان با احساس منفی تری به مسائل زندگی خود نگاه کنید یا با پیش آمدن کوچکترین مشکلی احساس منفی تری پیدا کنید، اما این نکته را در نظر داشته باشید که هیچ دو نفری و هیچ رابطا ای کامل و بی عیب و نقص نیست و شما باهر کس دیگری حتی افرادی که کاملا مورد تایید پدر محترم هم بودند، قطعا با مسائلی مواجه می شدید که موجب سطحی از نارضایتی میشدند، و در حقیقت تفاوت زوجین خوشبخت با دیگر زوجین در نداشتن اختلاف نظر یا مسئله نیست بلکه در نحوه مواجهه و حل این اختلافات و مسائل هست. مگر این که مسائل دیگری هم برای شما مطرح باشه که در این صورت توصیه میکنم از مشاوره ی امین استفاده کنید و به طور مفصل درباره آن ها به مشاور توضیح بدید. در ارتباط با این مسئله راهکار های اولیه، تلاش برای ارتباط گرفتن با خانواده های مومن و با اخلاق دورو برتون هست تا همین طور که ثاتیرات منفی از محل کار و ... گرفته میشود،تاثیرات مثبتی هم از این جهات گرفته بشه و تا حدودی فضا تعدیل بشود. این که ایشان این مسئله را از شما مخفی میکند از یک جهت نشانه خوبی هست و آن اینکه ایشان شما را دوست دارند، برای نظرات شما در ارتباط با سیگار و قلیون ارزش قائلند و نمیخواهند ارتباط و زندگیشون با شما به این خاطر تحت تاثیر قرار بگیرد، نحوه مواجهه شما هم در این مورد باید به گونه ای باشد که قبح این مسئله در خانواده شما نشکند و این رفتار ایشون تحت هیچ شرایطی به داخل خانه و جلوی خانواده کشیده نشود، توصیه میکنم صوت های هنر زن بودن را گوش بدید، شیوه صحیح صحبت کردن با همسر و تکنیک نامه نگاری که در این صوت ها توضیح داده شده استفاده کنید و در این مورد با هم به توافقی برسید که مورد قبول و اجرای دو طرف باشد، اگر انجام این کار برای شما مقدور نشد، به یک مشاور حضوری هر دو نفر مراجعه کنید. بقیه سوالات را در ارتباط با سیگار کشیدن همسر در کانال سرچ کنید و مطالعه بفرمایید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام من ۳۲سالمه و یک فرزند دختر ۲سال و ۳ ماه دارم.الانم باردارم ۷ ماه .بخاطر بارداری زودتر از شیر گرفتمش و مدتی هست دارم از دسشویی میگیرمش. تا یک ماه قبل یه شورت براش میپوشیدم با یه کهنه داخلش و شلوار تا اینکه دیدم یادگرفته رو شکم میخوابه و عضلات پاشو منقبض میکنه و مث اینکه خودارضایی میکنه.اینکارو رو همه چی انجام میده رو مبل، عروسکاش، توپ.شورت و کهنه رو ازش گرفتم و‌با گول زدن بهتر شده ولی هنوز درگیرم و وقتی این کار تو سرش میفته تا انجام نده سخت یادش میره. چکار کنم؟ممنون از راهنمایی شما 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر بزرگوار بسیار عالی هست که در این مواقع از شیوه حواسپرت کردن استفاده میکنید، مراقب باشید که اصلا نسبت به چنین کاری حساسیت نشان ندهید و کودک را دعوا نکنید، تا کودک احساس نکند، شما نسبت به چنین مسئله ای حساس هستید. به خصوص در این سن بهترین راهکار پرت کردن حواس کودک هست. انجام این کار توسط کودکان دلایل متفاوتی دارد، احتمال دارد که نوع پوشش یا پوشک کردن تاثیری داشته باشد، که خب این مسئله برطرف بشه، الان اهمیت دارد که به موارد دیگر رسیدگی بشود، یکی از مهم ترین این دلایل تنهایی و بیکاری کودک هست، وقتی کودک اوقات زیادی از روز کار خاصی برای انجام دادن ندارد، هم بازی ندارد، مادر هم بیشتر به کار های خودش مشغول هست و کاری به کار کودک ندارد، او برای سرگرم شدن و گذران وقت،به سراغ جسم خودش میرود، پس یکی از مهم ترین راهکار ها،برنامه ریزی برای وقت کودک، مشغول کردن او به بازی ،سرگرمی های مفید و حتی سپردن انجام کار های ساده و بی خطر به اوست. به نحوی که در طول روز اوقات بیکاری نداشته باشد یا کمتر باشد، انرژی او تخلیه بشود و شب خسته به خواب برود. دوست یابی فعال، بازی کردن با کودک توسط هر دو والد هم پدر و هم مادر، یاددادن به کودک برای انجام بازی های مختلف با اسباب بازی هایش، فراهم کردن بستر بازی های هیجان انگیز و تخلیه انرژی کودک، کودک مثل پهن کردن پارچه یا سفره و بازی با خمیر یا گل بهداشتی، یا پر کردن تشت اب و بازی با آب در حمام یا حیاط و تراس پوشیده ، قصه و داستان گفتن برای کودک، انجام کار های مشترک توسط مادر و کودک، سپردن برخی کار های ساده به کودک برای انجام دادن مثل آوردن و بردن نمکدان و ... کار هایی هست که در این زمینه میتوانید انجام دهید،میدونم که باردار هستید و به لحاظ جسمانی محدودیت هایی دارید اما با خلاقیت خودتون میتوانید فعالیت هایی را برای کودک طراحی کنید که خودتون از نظر جسمانی کمتر درگیر باشید اما کودک احساس حضور شما را در کنار خودش داشته باشد. به خصوص اینکه باید کم کم فضا را برای آمدن فرزند جدید آماده کنید،در این راستا پیشنهاد میکنم صوت های تربیت کودک استاد پوراحمد را گوش کنید. مورد دوم استرس ها و نگرانی های کودک هست که گاهی راه تخلیه این چنینی پیدا میکند، دعوا کردن کودک، داد زدن سر او، تحقیر کودک، خدا نکرده کتک زدن کودک و ... همه باعث ایجاد حجم زیادی از استرس برای او میشود که او برای تخلیه این استرس ها به نوعی به خودش پناه میبرد، اگر چنین رفتار هایی انجام میشود، باید حتما قطع بشود، به جای تنبیه های نامناسب و مضر و تکنیک قانون تشویق و تنبیه که در صوت های تربیت فرزند مفصل بیان شده استفاده بشود. محبت و نوازش صحیح باید حتما توسط والدین برای کودک انجام بشود، توصیه میکنم حتما حتما صوت های تربیت جنسی استاد پوراحمد را گوش بدید و به همه نکاتی که مطرح میشود عمل کنید ان شاالله. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام و خداقوت🌹 بنده ۲۴ ساله هستم، دو فرزند ۷ و ۳ ساله دارم. به لطف خدا ما یه زندگی مذهبی و آرومی داریم، با همسرمم رابطه مون خوبه الحمدالله. یه سوالی برام پیش اومده، بنده به عنوان مادرخانواده چطور باید با بچه هام رفتارکنم که ازدین زده نشن.(افراط نکنم).. یا حریص آهنگ و تفریح ناسالم نشن!!!( پسرم الان خیلی ما همکاری میکنه اما ازسالهای بعدش میترسم) سوال بعدی هم که دارم تو مسائل عروسی رفتن هست که ما مخالف شرکت در مجالس گناه هستیم. ما دوست نداریم بچه ها وقتی بزرگ میشن حریص عروسی بشن،(بعضی ها بهم میگن اینطوری سخت گیری میکنید، بچه ها بیشتر مشتاق میشن، اما خودم این حرف رو قبول ندارم) به نظرشما موقعی که صدای آهنگ میشنون، یا درموردش سوالی شد که چرا ما نمیریم چطور برخوردکنم؟ ممنونم ازلطف و راهنماییتون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز الحمدلله که زندگی آرومی در کنار همسر و فرزندان دارید. و آفرین به شما که نسبت به تربیت صحیح فرزندان دقت نظر دارید. 🌹 ♻️در رابطه با تربیت صحیح فرزندان این نکته را توجه کنید که فرزندان ما آن می‌شوند که می‌بینند. یعنی گزاره های تصویری که در طول روز با آن مواجه هستند و نگاه الگویی که به ویژه به پدر و مادر دارند. از همین سنین کودکی باید مراقبت لازم را نمود و سبک صحیح زندگی اسلامی را در متن زندگی پیاده کرد تا از همین کودکی الگو پذیری صحیحی پیدا کنند. حتما این جمله را شنیده اید که " بچه را هر جوری بار بیاورید و به هر چیز عادت دهید؛ همان جور هم بار می‌آید و عادت می‌کند. " این جمله در واقع یک اصل تربیتی را بیان می‌کند و نقش یادگیری و الگوپذیری کودکان را بیان می‌کند. پس در زندگی با مطالعه و یا شنیدن مجموعه های صوتی اساتید مطرح و یا شرکت در کلاس اخلاق بزرگان سبک صحیح زندگی را بیاموزید و همان را در زندگی اجرا کنید به دور از تعصب و یا سختگیری و با روحیه تعادل و انعطاف تا بتوانید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید. ♻️در زمینه موسیقی و آهنگ نیز به همین نحو اگر کودک ما در معرض آهنگ های تند و موسیقی قرار گیرد به مرور علاقمند به آن می‌شود اما اگر از همان ابتدا کودک را با نواهای قرآنی و بازی های سالم رشد دهید به صورت طبیعی علایق او را در جهت درست که مدنظر تعالیم اسلامی است سوق داده اید و باعث رشد فکری و تربیت صحیح او می شوید. بر اساس تعالیم اسلام پدیده موسیقی هم استفاده حلال دارد و هم حرام و چون حرام و حلال الهی دائر مدار مصلحت و مصالح و مفاسد واقعی است عقل حکم می‌کند که از آنچه در شرع حرام گردیده اجتناب کرد و رفتن به مجالسی که موسیقی حرام و لهو و لعب دارد جایز نیست. اما از آنجا که معمولا کودکان به شادی و بازی های مهیج و فرح بخش علاقه دارند میتوانید جایگزین مناسبی برای او پیدا کنید. منع یکطرفه به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود و بهتر است اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید کودکتان را با سرگرمی های جذاب دیگر مثل کتاب قصه و یا بازی مشغول کنید. ▫️همچنین میتوانید خودتان پیشقدم شوید و با گرفتن جشن تولد برای کودک و یا مهمانی و مراسمات دیگر به جای موسیقی حرام از موسیقی ملایم و مجاز و برنامه های مفرح و شاد استفاده کنید. نظیر مولوی خوانی مداحان که در مناسبت های شادی و تولد اهل بیت علیهم السلام اجرا کرده اند. در واقع از همین کودکی فرزندتان را با نواهای قرآنی و یا تواشیح های زیبا و مولودی آشنا کنید تا مجذوب آهنگ و نواهای سالم گردد. و خود به خود تمایلش به موسیقی حرام کم می‌شود. و به مرور یاد بگیرد که این موسیقی مورد رضایت الهی نیست. ▫️رفتن به دل طبیعت و کوه و گوش دادن به موسیقی طبیعی مثل نغمه جویبارها؛ صدای آبشار؛ صدای برگ درختان هنگام وزیدن باد؛ و یا آواز پرندگان و.... نیز می‌تواند جایگزین خوبی برای کودک شما باشد در این شرایط توجه کودک را به این موسیقی طبیعی جلب کنید و از زیبایی های آن بگویید. 🦋به جهت آشنایی با تربیت صحیح فرزندتان پیشنهاد میکنم حتما مطالعه داشته باشید به عنوان نمونه مجموعه های زیر را خدمتتان معرفی میکنم ان شاء الله تهیه و استفاده کنید. ✨مجموعه صوتی "تربیت فرزند از تولد تا ده سالگی" از استاد پور احمد (کانال همسران خوب) ✨مجموعه کتب "منِ دیگر ما" از استاد محسن عباسی ولدی ✨سخنرانی های استاد تراشیون و استاد پناهیان در زمینه تربیت دینی فرزندان. 👌به جهت بالا بردن کیفیت رابطه خود و همسرتان و هماهنگی و همراهی لازم با یکدیگر توصیه میکنم مجموعه "هنر زن بودن" را هم تهیه و استفاده کنید. ان شاء الله خداوند در تربیت فرزندان صالح شما را یاری بفرماید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقت بخیر پسری ۱۱ساله دارم . سال گذشته مطلع شدم که در یکی از شهرهای اطراف محل زندگی ما مدرسه قرآنی با هدف تربیت قاری قران و تربیت دینی تاسیس شده ، به همین دلیل اقدام به ثبت نام در دوره آمادگی در تابستان کردم و فرزندم را حدود یک ماه و نیم در روزهای فرد به مدرسه بردم و بعد هم الحمدالله در ازمون ورودی نمره قبولی را کسب کرد.اما تمایلی به رفتن به انجا نداشت و از نداشتن دوست مناسب در مدرسه شکایت می کرد.(البته برای رفتن به کلاس های مختلف اموزشی یا ورزشی هم معمولا وقتی که دوستی نداشته باشد تمایل به شرکت ندارد.)من هم علیرغم تمایل زیادی که به ثبت نام ایشان داشتم به دلیل عدم علاقه فرزندم و همچنین بعد مسافت و... ایشان را ثبت نام نکردم. اما چون خیلی نگران تربیت ایشان هستم امسال مجددا تصمیم به ثبت نام دارم اما متاسفانه پسرم اصلا تمایلی ندارد و خیلی ناراحت است.آیا با توجه به عدم رغبت ایشان ،ثبت نامش در مدرسه قرآنی به صورت اجباری و به امید عادت کردن ایشان به فضای مدرسه و پیدا کردن دوست صحیح است یا خیر؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی احسنت به شما که دغدغه تربیت دینی فرزندتان را دارید.🌹 ♻️ قبل از هر چیز لازم هست شما با ویژگی ها و نیازهای رشدی فرزندتان آشنا باشید که در این رابطه پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "تربیت فرزند از ده سالگی تا 19 سالگی" از استاد پوراحمد را از کانال تهیه و گوش کنید. وقتی شناخت خوبی از دوران رشد فرزندتان داشته باشید همراهی بیشتری با ایشان خواهید داشت. یکی از ویژگی های این دوران تمایل به برقراری ارتباط با گروه همسالان و دوست هست و این یک نیاز هست؛ مثل نیازی که کودک تشنه نصف شب تقاضای آب می‌کند و شما پاسخ می‌دهید نیاز به دوست نیز از اهمیت ویژه برخوردار هست و باید بستر مناسب دوست یابی را برای فرزندتان فراهم کنید. انتخاب دوست از محیطی سالم چون مسجد و هیئت و یا از همسایگان و.... به نحوی که با نظارت شما باشد و بعد از شناسایی دوستان مودب و با شخصیت زمینه تداوم دوستی را برای فرزندتان فراهم کنید. پروسه دوستیابی به صورت مفصل در مجموعه صوتی توسط استاد مطرح شده که حتما در اولین فرصت تهیه و گوش کنید. ♻️در حوزه تربیت سه مورد بسیار اهمیت دارد: وراثت؛ محیط؛ اراده. نوجوان به شدت از محیط اثرپذیر هست پس بهتر است والدین با دقت نظر محیط مناسب را فراهم کنند. و از این بستر دوستانی خوب و مودب برای فرزندان پیدا کنند که قطعا اثرپذیری زیادی می‌توانند داشته باشند. 👌در رابطه با دغدغه شما ابتدا در این زمینه فرزندتان را درک کنید. تمایل و همراهی ایشان را در نظر بگیرید و قبل از هر چیز با انتخاب دوستان خوب زمینه حضورشان را در برنامه های قرآنی و هنری و ورزشی فراهم کنید. به نحوی که به شوق حضور دوستان تمایل به رفتن داشته باشد. البته باید استعداد و علاقه فرزندتان را هم در نظر گرفت. به مرور زمان شما با گرایشات فرزندتان آشنا میشوید فقط دقت داشته باشید که در جهت درست شکل بگیرد. ان شاء الله با شناخت خوبی که از ویژگی های رشد فرزندتان پیدا می‌کنید و با همدلی و محبت و انتخاب دوستان خوب زمینه حضور ایشان را در محیط های مناسب فراهم کنید. خداوند شما را در تربیت دینی فرزندتان یاری کند. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
۱)با سلام برادری دارم ۲۱ساله ، به تازگی متوجه خودارضایی او شدم با اینکه اهل نماز و هیات هست اما انگار به اینکار عادت کرده، لطفا بفرمایید باید چیکار کنم؟بنده خواهرشم و متاهل هستم نمیخوام به روش بیارم تا حیا بینمون از بین بره. ۲) در مقابل مردی که از طریق پیام ابراز محبت میکنه ولی حضوری خیلی کم،مثلا وقتهایی که ازش بخوای ابراز محبت میکنه چیکار باید کرد؟ هر چی هم بهشون گفته میشه خانم نیاز به ابراز محبت حضوری و کلامی داره میگن باشه، اما چندان تغییری نمیکنه،خصوصا که خانم در دوران مجردی از ناحیه خانواده خیلی بهش ابراز محبت کلامی میکردن. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی. ♻️در رابطه با بخش اول سوالتان و نگرانی شما در مورد برادرتان باید بررسی بیشتری صورت بگیرد. رابطه عاطفی ایشان با خانواده به ویژه پدر یا مادر به چه نحو هست ؟ موقعیت شغلی یا بیکاری ایشان چگونه است؟ جامعه دوستان ایشان چگونه افرادی هستند؟ و میزان ارتباطش با فضای مجازی به چه نحو هست؟ روی آوردن به مسئله خودارضایی دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که بخش اعظم آن به خلوت و تنهایی و بیکاری و دیدن عکس و فیلم های نامناسب هست در واقع باید ببینید ریشه این مسئله چه چیز می‌تواند باشد. رعایت نکات زیر رو خدمتتان توصیه میکنم : ▫️رابطه عاطفی خانواده با ایشان تقویت شود. ▫️حتما به کاری مشغول باشند و اوقات خلوت و فراغت کمتری داشته باشند. ▫️بر تغذیه ایشان نظارت شود و از زیاده روی در مصرف غذاهای گرم و تند و سرخ کردنی و چرب به جهت کنترل میل جنسی جلوگیری شود. ▫️با دوستان مومن و با تقوا ارتباط بیشتری بگیرند. ▫️گفتگوی صمیمانه و با محبت با ایشان داشته باشید. و در رابطه با اهداف و برنامه هایش صحبت کنید و ایشان را تشویق و تایید کنید و به ویژگی های مثبتش نظیر مقید به نماز بودن و... افتخار کنید. و با مهارت و غیر مستقیم بخواید که مراقب لغزش ها باشد و همیشه خودش را در محضر خدا ببینید. هر چه عزت نفس در ایشان تقویت شود کمتر به سمت لغزش و گناه می‌روند. ▫️روحیه مسئولیت پذیری را در ایشان تقویت کنید و ایشان را برای ازدواج مناسب آماده کنید و اگر پختگی لازم را پیدا کرده با خانواده صحبت کنید که برای ازدواج مناسب قدم بردارند. ♻️در مورد بخش دوم سوالتان نیاز هست شما با تفاوت های زن و مرد آشنا شوید. در خانم ها ارتباط کلامی قوی هست اما در مردان ابراز کلامی کمتر هست و با عمل دوست داشتن خود را بیان می‌کنند. درک این تفاوت به شما کمک می‌کند تا پذیرش بهتری داشته باشد. البته در این زمینه استثناء هم وجود دارد که به روحیه و سبک تربیتی آقا بر می‌گردد ممکن هست در بین چند خواهر بزرگ شده باشد و یا اینکه زیاد شاهد ابراز احساسات از طرف والدین بوده است. اما در حالت کلی این خصیصه در آقایان دیده می‌شود که زیاد اهل گفتگوی عاطفی نیستند. اما خانمی که مهارت داشته باشد به مرور زمان می‌تواند این خواسته را در همسر تقویت کند. به این نحو که از محبت کردن چه به صورت کلامی و یا رفتاری کم نگذارد. منتظر دیدن محبت از طرف همسر نباشد تا بخواهد محبت کند. در برابر محبت کلامی همسر حال خوبش را بیان کند. قدر دان همسر باشد. در طول روز گفتگوی صمیمانه و با محبت با همسر داشته باشد. برای داشتن گفتگوی صمیمانه باید علائق همسر را بشناسد و محور صحبت در همان رابطه باشد. از گله و شکایت و غر زدن بپرهیزد. 🦋برای داشتن رابطه ای صمیمانه و با کیفیت پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را از کانال تهیه و گوش کنید. نکات کاربردی آن بسیار به شما کمک خواهد کرد. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
های_دوران_عقد سلام و درود.بنده ۱۸ سالمه و یکساله ازدواج کردم و عقدی هستم.همسرم ۷ سال از من بزرگتر هست.ایشون پدرشون فوت شده و مادر تنها هستن و برادرهاشون ازدواج کردن و از وقتی ازدواج کردیم همیشه در منزل مادرشون هستیم چون مادر میگن که از تنهایی میترسن.همسرم نمیذارن که من از خونه بیرون برم حتی خونه مادرم هم هفته ای یکدفعه میریم البته پدر من هم به رحمت خدا رفتن.اوایل من روی مادرشون حساس نبودم ولی از مدتی پیش که ایشون کرونا گرفتن و همسرم به شدت به ایشون محبت می‌کردن و رفتارهای عاشقانه از ایشون و مادرشون میدیدم خیلی حساس شدم و واقعا اذیت میشم همینطور مادرشون خیلی تو زندگی ما دخالت میکنند( کجا رفتین چیکار کردین و...) به همسرم هم وقتی انتقاد میکنم که چرا همون‌طور که به مادرتون محبت میکنید به من نمیکنید بیشتر لج میبرن و ایندفعه بدتر میکنن.ناگفته نماند وقتی دوتایی جایی بریم ایشون با من خوب هستن ولی وقتی برمیگردیم خونه ایشون فقط با مادرشون حرف میزنند انگار نه انگار که منم هستم درسته ایشون مادرش هست ولی منم چون اونجا غریبم و همش مجبورم کنار مادر باشم توقع دارم ایشون که از سرکار برمیگرده بهم محبت کنه نه اینکه منو تو اتاق تنها بذاره و با مادر بگو و بخند و وقتی منم میرم پیششون انگار اصلا من نیستم.همسرم هم توانایی مالی اینو ندارن که بتونیم خونه بگیریم و بریم سر خونه زندگی خودمون و من از صبح تا شب مجبورم خونه ایشون باشم تا مادرشون تنها نباشن و از بعد از کنکور هم حتی به من اجازه نمیدن تا سر خیابون برم.کارم شده گریه.همش قفسه سینه ام درد می‌کنه و زخم معده گرفتم چند تا دکتر هم رفتم گفتن برا اعصاب هست.حالا من باید چیکار کنم.ممنون میشم راهنماییم کنید. 🌷🍃پاسخ کانال تربیتی همسران خوب جناب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 💐 دوران عقد دوران طلایی شناخت زوجین از یکدیگر و خانواده های همدیگر می باشد و برای قضاوت بسیار زود است در سه سال اول زندگی مشترک زن و مرد لازم است با دقت فراوان همسر خود را بشناسند و به مرور زمان درباره رفتار خود با همسر و خانواده او تصمیم بگیرند. در دوران عقد بستگی به اندازه ای که امکان دارد زمان های باهم بودن را محدود و مدیریت کنید و تا می توانید در خانه پدری و مادری خود باشید و برای دیدار یکدیگر زمان‌های خاصی را قرار دهید. این برنامه‌ریزی تا حد زیادی مشکلات شما را برطرف خواهد کرد. برای این کار می‌توانید آرام آرام و با استفاده از ظرفیت مادر و خانواده خود، کار را پیش ببرید به این صورت که مادر ورود پیدا کنند و بخواهند که شما در دوران عقد در کنار ایشان باشید و در امورات زندگی کمک کارشان باشید. 🌳🌾 از آنجا که شما در اوایل زندگی مشترک هستید باید اجازه دهید تا شوهر شما توانایی و مهارت جمع بین مادر و همسرش را پیدا کند و این امر نیاز به صبر و همراهی شما دارد و اصلاً نگران این مطلب نباشیدوبه همسرتان در این زمینه انتقاد نکنید و مطمئن باشیدبزودی حل می شود. 🌷 از آنجا که شوهر شما وقتی دو نفری باهم هستید به شما محبت می کند مشخص است که شما را دوست دارد پس لازم است فرصت هایی را فراهم کنید که غیر از خانه مادر همسرتان و ترجیحاً در خانه خودتان با هم باشید. در حد امکان از فرصت مسافرت دونفره هرچندکوتاه بهره مند شوید. اگر موقعیت زندگی‌تان به نحوی است که لازم است در خانه مادر همسرتان بمانید، همسرتان را در محبت کردن به مادر همراهی کنید و همانطور که او به مادر محبت می کند شما هم محبت کنید تا بدین وسیله هر چه بیشتر دل همسر خود را به دست آورید. 😊 حتماً برای خود برنامه جذاب و متنوع داشته باشید که در آن تفریح و ورزش و مطالعه باشد. در رابطه با اجازه ندادن برای بیرون رفتن علت آن را بررسی کنید و سعی نمایید اعتماد همسرتان را در این زمینه به دست آورید و اگر عدم اجازه دادن به علت بد بینی شوهر می باشد لازم است در این زمینه با یک مشاوره امین مشورت کنید. طبیعی است که وقتی ارتباطات زیاد باشد دخالت ها و حرف و گفتگو هم زیاد می‌شود اینها را جدی نگیرید و به سادگی و با جواب همراه با محبت از کنار آنها بگذارید. 🍃🌿 برای رفع مریضی ها علاوه بر توصیه هایی که عرض شد می توانید به یک حکیم طب سنتی مراجعه کنید تا انشاءالله به زودی درمان کامل صورت بگیرد. موفق باشید. @hamsaranekhoob
سلام خسته نباشید خدمت شما، من چندماهه عقد کردم .همسرم مرد خوب و مهربونی هست دلسوزه ولیکن سر یکسری از مسائل ها که گاهی خیلی پیش پا افتاده هست عصبی میشه و داد میزنه ولی من با اینکه تقصیری ندارم عذر خواهی میکنم و سعی میکنم آرومش کنم و زمانی که آرومه باهاش حرف میزنم.خودش گفت فشار زندگی و کار باعث شده عصبی بشم گرونی باعث شده عصبی بشم.صوت هنر زن بودن هم گوش کردم. کمکم کنید که بتونم آرومش کنم و دست از عصبی بودن برداره. منو خیلی سرد کرده از زندگی باتشکر. 🌷🌾# پاسخ کانال تربیتی همسران خوب جناب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بسیار خوب است که به زیبایی نقاط مثبت همسر خود را میبینید؛ همین مثبت بینی بجا امید به زندگی رادرشما دو چندان میکند. 💐 ممکن است مسئله ای برای شما خواهر محترم پیش پا افتاده باشد اما برای همسرتان دارای اهمیت زیادی باشد؛ و به همین علت لازم است دوران عقد بستگی را برای شناخت یکدیگر غنیمت بشمارید. 😌🌷درصورت عصبانی شدن همسرتان بهترین عکس‌العمل را انجام می دهید که با ایشان جر و بحث و بگو مگو نمی کنید حتی اگر حق با شما باشد . 🌲اجازه ندهید عصبانیت ایشان موجب به هم ریختگی و عصبانیت شما بشود، با تغییر موقعیت مکانی و آوردن یک نوشیدنی خنک از ادامه عصبانیت ها جلوگیری کنید. 🍃 همسر محترمتان می تواند با مراجعه به یک حکیم طب سنتی و استفاده از حجامت تا حد زیادی کنترل عصبانی شدن خود را به دست بگیرد ،در ضمن می توانید از مجموعه صوت های کنترل خشم استادپور احمداستفاده نمایید. موفق باشید. @hamsaranekhoob
سلام خدمت استاد گرامی من خانم ۳۴ ساله هستم که دختری دارم که چند ماهی است که به سن تکلیف رسیده که مقید به خواندن نماز سر وقت میباشد ولی مشکلی که وجود دارد این هست که بسیار دچار وسواس زیاد هنگام وضو وشکهای فراوان در خواندن نماز شده است به طوری که نماز خواندن ایشان برای من هم مشکل شده است من هم خودم تا چند سال پیش دچار وسواس در تطهیر و عبادت بوده ام وکاملا درک میکنم که وقتی آدم دچار وسواس باشد نماز خواندن برایش یک تکلیف سنگین میشود به خاطر همین وقتی دخترم شکهایش را از من میپرسد چه اونهایی که باعث باطل شدن نمازش وچه اونهایی که اشکالی نداشته باشد را همه را بهش میگم درسته تا وسواس وشک از سرش بیفته آیا این کار من درسته؟ لطفا در این مورد من را راهنمایی کنید انشاءالله که خداوند خیر دنیا وآخرت را نصیبتان فرمایند ( البته وسواس خودم خدارا شکر خوب شده است) 🌷🍃#مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب جناب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 🍃حکم دختر شما در رساله ها حکم فرد کثیر الشک است یعنی کسی که در موردی زیاد شک میکند در همان مورد به شک خود اعتنا نکند . مثلاً دائماً شک می‌کند که وضوگرفته یا نه و یا اینکه شک می‌کند تشهدخوانده یا نه در هر صورت نباید به شک خود اعتنا کند تا زمانی که وسواس برطرف شود. 🌾 وسواس از شک و دودلی و جهل است یکی از بهترین راهکارها این است که روزی چند دقیقه رساله مرجع تقلید دخترتان را بردارید و با هم چند مسئله که در مورد نماز و وضو هست را مطالعه کنید که این روش بسیار برای رفع وسواس کارآمد است. 🌷 در ضمن از اثر دعا در حق فرزند تان غافل نشوید که دعای پدر و مادر در حق فرزند مستجاب است. با آرزوی موفقیت شما و خانواده محترمتان. @hamsaranekhoob
سلام علیکم استاد... وقت بخیر عرض ادب و احترام محضر شما بنده یک مادر 35 ساله و دارای سه فرزند، دو دختر و یک پسر (15 ساله، 13 ساله و 4 ساله) هستم. (18 ساله ازدواج کردم) بسیار درگیری ذهنی و دغدغه دارم که صبح تا شبم را اسیر نا امیدی و بی حوصلگی و عصبانیت می کند. مهمترینش کوتاهی در برابر تربیت فرزندانم است که آرامشم را گرفته و ذهنم را درگیر کرده و بسیار کلاس شرکت کرده ام ولی باز در عمل ناتوان بوده ام و زود کم می آورم و باز خطا می کنم. و مورد بعدی در مورد استعدادی که سرکوب ‌شد، در دوران راهنمایی (13 سالگی) نقاشی و خط خوبی داشتم و هم چنین خیلی خوب انشاء می نوشتم و جایزه می گرفتم و بسیار علاقه مند به نوشتن بودم، ولی در دوران دبیرستان به خاطر جو مدرسه و حرف فامیل به جای انتخاب رشته ی انسانی و یا هنرستان، رشته ی ریاضی را انتخاب کردم و در همان دوره ازدواج کردم و با دو فرزند و سختی بسیار در رشته ی مهندسی کامپیوتر، لیسانس گرفتم. و الان بسیار افسوس می خورم که چرا استعدادم را نشناختم و سرکوب کردم و چرا کوتاهی کردم، و هر بار خواستم یه جوری خودم را در فضای استعدادم قرار دهم ولی نشد.... لطفا استاد محبت کنید و بفرمایید باید چکنم!؟ الان وظیفه ام در قبال کوتاهی ها چیست؟! چگونه در محضر حق تعالی جوابگو باشم؟! آیا باید به پرورش استعدادم فکر کنم یا الان وظیفه ی من تلاش در کوتاهی های تربیتی است!!؟! استاد لطفا بزرگواری کنید و راهنمایی بفرمایید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر گرامی بسیار عالی که دغدغه ی تربیت صحیح فرزندان را دارید، ان شاالله خدا در این زمینه شما را یاری کند. مادر عزیز توجه داشته باشید، در تربیت فرزندان آن چه اهمیت دارد، شکل دهی به فضایی سالم است که فطرت خداجو و استعداد های خدادادی فرزند، در بیشترین حد خود در آن محیط شکوفا بشود، اقدامات صحیح در زمینه تربیت فرزند را کارهایی متشتت و جداگانه نبینید که بار آن بر دوش شما سنگینی کند، وقتی محیط و بستر سالم برای تربیت صحیح فراهم شود، بسیاری از این اتفاقات مثبت خود به خود در آن محیط سالم رخ خواهد داد. نکته دیگر این که توجه داشته باشید مربی اصلی خداست و هدایت انسان ها اساسا بر عهده خداست، والدین فقط شرایطی را فراهم میکنند که هنگام دریافت این هدایت، فرزند به آن توجه کند و در این مسیر حرکت کند. اصلا در این زمینه دچار وسواس نشوید چرا که همین انتظار بیش از حد و وسواس گونه، خلق شما را پایین می آورد و بر شکل دهی به محیط سالم تاثیر منفی خواهد گذاشت. در ارتباط با دنبال کردن استعداد ها، این دو مسئله اصلا دو مسئله جدا نیست که مجبور باشید از بین آن ها یکی را انتخاب کنید، فقط کمی مدیریت زمان و انعطاف پذیری میخواهد وگرنه چه بسا اگر شما زمینه هایی از استعداد های خود را دنبال کنید، حال و روحیه ی شما بهتر خواهد شد و افکار منفی و وسواس گونه در مورد توانمندی خود و تربیت فرزندان در شما کمرنگ تر خواهد شد و بتوانید با روحیه ی بهتری در خانواده خود نقش آفرینی کنید. بسیاری از اوقات برای خیلی ازافراد پیش می آید که در شرایطی قرار میگیرند که نمیتوانند در زمانی که انتظار دارند به کار های مد نظرشان بپردازند، چه کسی گفته فقط در زمان دبیرستان و ورود به دانشگاه، زمان دنبال کردن استعداد هاست؟ شما هنوز فرصت زیادی دارید، به جای خودن حسرت گذشته، از این فرصت استفاده کنید، هر چه بنشینید و به این فکر کنید که چرا فلان زمان این کار ها را نکردم، در واقع زمان خال خود را نیز دارید با این افکار و حسرت های بی جا از دست میدهد و چه بسا سال های بعد غصه ی همین را بخورید. چه بسا فردی به دلیل فشار کاری و زیاد بودن فعالیت ها از نظر جسمانی احساس خستگی زیادی بکند اما چون فعالیت های او متناسب با استعداد ها و علایق اوست، از نظر روحی و روانی احساس نشاط بکند. این بستگی به خود فرد دارد، اگر میتوانید این مدیریت و انعطاف پذیری را داشته باشید حتما استعداد ها را دنبال کنید و اگر راحتی و فراغت بیشتر را ترجیح میدهید،این انتخاب خود را بپذیرید. در کنار این مسائل توصیه میکنم حتما از مشاوره ی امین استفاده کنید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باسلام وخسته نباشید ان شاءالله خیر دنیا وآخرت راببینید بعضی ازبرنامه هاتون که نذر فرهنگی بوده گرفتیم خیلی آموزنده هست عاقبت بخیر بشید یه سوال داشتم پسرم پارسال کنکور برای دانشگاه فرهنگیان شهرستان قبول شده سوالم اینجاست آیا برای ازدواج میتونم باهاش صحبت کنم یا الان موقعش نیست خانه خودمون طبقه پایین مستاجر هست بعضی ها میگند طبقه پایین راکه داری وشغلش هم که مشخص هست آیا بادرامد ناچیز معلمی که الان داره میتونه زندگی راتامین کنه یا تجربه کافی پسرهایی که سن بالاتری رادارند که پسرم شاید نداشته باشه درواقع چه موقع میشه باهاش برای ازدواج یا پدرشون یا خودم صحبت کنیم ممنون میشم راهنمایی بفرمائید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر گرامی بسیار عالی که در مورد مسئله مهم ازدواج پسرتان دغدغه دارید که به شیوه ی صحیح عمل کنید و از مشاور کمک میگیرید. مطرح کردن بحث ازدواج هیچ مشکلی ندارد اما عجله کردن در این کار اصلا توصیه نمیشود، قطعا ازدواج در سنین پایین برکات زیادی خواهد داشت، بنابراین نیاز هست متناسب با این امر مقدس، آمادگی ها و پختگی هایی برای فرد حاصل شود یا حداقل تمرینی در برخی زمینه ها داشته باشد، برای آشنایی با این آمادگی ها پیشنهاد میکنم به دو منبع مراجعه کنید یکی فصول مرتبط با انواع پختگی در کتاب مدیریت خانواده سال دوازدهم آموزش و پرورش و منبع دیگر مبحث انواع بلوغ در کتاب مطلع مهر دکتر بانکی پور فرد. خود پسرتان ترجیحا این مطالعات را داشته باشند و این بلوغ ها و پختگی ها را در خود بسنجد و در هر کدام احساس ضعف میکنند، در آن زمینه شروع به تمرین و مهارت افزایی کنند تا ان شاالله زندگی شیرین و همراه با ارامشی را برای خودشان و همسرشان بسازند، مثلا در زمینه بلوغ اقتصادی، بهتر است یک ماه ایشان مادر خرج بشوند و مدیربت مالی خانواده را به عهده بگیرند. همچنین تکلیف سربازیشون را مشخص کنند و ... در ارتباط با حقوق اگر فرد توانمندی مدیریت مالی داره و به سطح مقبولی از بلوغ اقتصادی رسیده و از طرفی تنبل نیست و اهل تلاش است، از درآمد کم فعلی نباید ترسید و در صورت وجود بقیه شرایط اقدام کنند ان شاالله خدا به لطف و رحمت خودش، روزیشان را میرساند. برای ازدواج دو شرط لازم است اول اینکه فرد خودش شرایط و آمادگی هایی ازدواج را داشته باشد، که در سطور بالا توضیح داده شدو دیگر اینکه بتواند انتخاب مناسبی داشته باشد و ملاک های معقول و روش های سنجش درستی برای آن ها داشته باشد. برای این مورد پیشنهاد میکنم هم همان کتاب مطلع مهر را کامل بخوانند هم صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش بدهند. همچنین منابع دیگری در پاسخ به سوالاتی در همین زمینه در کانال داده شده که پیشنهاد میکنم جست و جو کنید و بخوانید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob