🔰۱۶۳-در قرآن کریم آمده است که: «هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیء»؛ بدین معنا که خداوند آفریننده هر چیزی است. بر این اساس، آیا می‌توان گفت اعمال خیر و شر انسان نیز آفریدۀ خداست؟ اگر چنین باشد، آیا انسان در انجام اعمالش مجبور نیست؟ حضرت حق به انسان‌ها عقل و شهوت داده و برای انتخاب هر یك از این دو، اراده‌ای آزاد به ایشان عطا فرموده است. اما در عین حال، آنان را به حال خود وانگذاشته، بلكه پیامبران الهی را برای تعلیم و تزكیه و هدایتشان فرستاده است. ایشان نیز پیام خداوند را به مردم رسانده‌‌اند و درون‌مایه‌های عقل مخاطبان وحی را زنده و پویا كرده‌اند. از سوی دیگر، خداوند متعال زشتی و قباحت ارتكاب گناه را به مخاطبان وحی گوشزد فرموده و آن‌ها را از سرنوشت شوم عصیان‌گران آگاهانیده است. خداوند متعال به كسانی كه به وادی نیك‌رفتاری پای می‌گذارند، توفیق انجام اعمال خیر را عنایت می‌كند و آن‌ها را در این جهت حمایت و هدایت می‌فرماید؛ اما هیچ‌گاه كسی را به انجام كار نیكو یا ناپسند وانمی‌دارد. بنابراین از آنجا كه انسان‌ها به مشیت الهی مختار هستند، دو راه در پیش رو دارند: یا به آموزه‌های وحی دل بسپارند و به آن‌ها عمل كنند، یا اینكه از تعالیم وحیانی روبگردانند و برخلاف آن عمل كنند. در هر دو صورت، خداوند توان و اجازۀ این رفتارها را به انسان می‌دهد. بنابراین از جهت جاری بودن سنّت‌ها و قضا و قدر الهی و ارائۀ توان و قدرت انجام فعل، می‌توان همۀ افعال و اعمال را به خداوند نسبت داد؛ اما از جهت گزینش و انتخاب و اصل ایجاد عمل، همۀ افعال به خودِ آدمی منتسب می‌شود. پس انسان در انجام اعمالش مجبور نیست. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۱۴، ص ۱۷۵. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد14 @Hedayatnoor

از هلاكت‌بارترین بزنگاه‌های بدبختی انسان، نداشتن رشد و جاهل بودن به آن است؛ یعنی اینكه انسان چرایی امروز و چگونگی فردا و هدف و نهایت خود را نشناسد؛ نداند خوردن و خفتن و تمتّعات جنسی‌اش به چه منظور و برای چه غایتی است و بعد از این مدت كوتاه یا بلند از عمر، قرار است به كجا برسد و به چه چیز دست یابد. اگر انسان به غایت و هدفش این‌چنین جاهل باشد، به هر سو می‌رود جز آنجا كه بایسته است و برای رسیدن به آن خلق شده است و به هركس و ناكسی رو می‌كند جز آنكه روی آوردن به او شایسته است. جهل به این چرایی، انسان را به قهقرا می‌راند و زندگی‌اش را به عرصۀ تكراری «بخور، كار كن و كار كن، بخور» تبدیل می‌گرداند. انسان و حیوان در مسائلی چون خوردن و نوشیدن و خواب و تمتّعات جنسی با هم مشترك‌اند و تفاوت آنان در این زمینه چرایی این مسائل است. برای حیوان چرایی این امور اهمیتی ندارد؛ اما برای انسان‌ها مهم است و اگر بدون توجه به چرایی، به دنبال ارضای نفسانیات خود باشند، پای در حیات پست حیوانی و بهیمی نهاده‌اند. اما اگر خوردن و خوابیدن و میل به جنس مخالف، همراه با چرایی باشد، آدمی پای در حیات انسانی گذاشته است. اگر این چرایی فراتر رفت و بیشتر برای انسان باز شد، انسان از حیات انسانی پای به سطحی فراتر یعنی حیات نورانی می‌گذارد. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۳، صص ۵٠۵-‌۵٠۶. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد3 @Hedayatnoor

مفهوم عميق ايمان و مؤمن (قسمت دوم) ٤-سوره مباركه مومنون جلسه ١ آيه ١ (قسمت چهارم) محمدعلى انصارى زمان: ٠٩:٠١ حجم: ١.٧ MB #تفسیرقرآن #مومنون @Hedayatnoor

#عکس‌نوشته @Hedayatnoor

چرا عذاب الهی نازل نمی‌شود؟ تفسیر سورهٔ مبارکهٔ انفال، جلسهٔ ۱۴ محمدعلی انصاری زمان: ۳:۲۵ حجم: ۱۰.۹ MB #ترنم_وحی #ویدئو @Hedayatnoor