خدايا، ميخواهم كه نخواهم ٢٦-شرح دعاى ١٢ صحيفه سجاديه، جلسه ششم (بخش سوم) محمدعلى انصارى زمان: ١١:١٤ حجم : ٢.١ MB #صحيفه_سجاديه #دعاى12 @Hedayatnoor

تکبر مهمترین عامل عدم تشکر از احسان دیگران محمدعلی انصاری زمان: ۲:۵۰ حجم: ۱۱.۲ MB #ویدئو #ترنم_وحی @Hedayatnoor

سفارش از طریق سایت https://shop.hedayatnoor.com @Hedayatnoor

🔰۱۸۲- چرا انبیا هر کدام معجزۀ مخصوص به خود را داشتند و این معجزات با هم متفاوت است؟ 🔹در هر جامعه‌ و در هر دوره از زمان، مردم به یك مسئله توجه بیشتری نشان می‌دادند و آن مسئله در نظر آنان شكوه و جایگاه فزون‌تری داشت. از این رو پیامبران با ارائۀ معجزه در آن مسئله، ذهن و ضمیر مردم را به خود متوجه می‌كردند و آنگاه آموزه‌های وحیانی را آموزش می‌دادند. برای نمونه حضرت عیسی بن مریم(ع) در زمانی می‌زیست كه مردم به دلیل بروز برخی بیماری‌ها به دانش طب محتاج شده بودند. در چنین وضعیتی حضرت عیسی(ع) با زنده كردن مرده و شفا دادن بیماری پیس و بینایی بخشیدن به كور مادرزاد دل از مردم ربود و آن‌ها را به خود متوجه كرد در سرزمین حجاز و شهر مكه نیز مردم به شعر و شاعری علاقه‌مند بودند. 🔹در چنین اوضاع و احوالی رسول اكرم(ص) با ارائۀ آیات وحی كه در زیباترین قالبِ لفظی و والاترین محتوا بیان شده و فصیح‌ترین و بلیغ‌ترین سخنوران عرب از آوردن مثل آن عاجزند، بر الهی و غیر بشری بودن سخن خود تأكید و تصریح كرد و از مخاطبان خود خواست كه پیام این كتاب مستطاب را به گوش جان بشنوند و زندگی خود را با آموزه‌های وحیانی سر و سامان دهند. کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۱۵، صص ۵۷۵-۵۷۷. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد15 @Hedayatnoor

حضرت حق دو کس را در کلامش مثال می‌آورد که یکی اربابانی متعدد دارد و دیگری تسلیم امر یک ارباب است: «ضَرَبَ اللهُ مثلاً رَجُلاً فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ». خداوند مَثَلی زده است: مردی كه در [مالكيت‏] او شریكان ناسازگار‌ی‌ هستند و مردی كه تنها فرمانبر يك مرد است. در گذشته که برده‌داری رایج بود، بعضی برده‌ها در جامعه دو سه مالک داشتند. به این نوع از برده‌ها «مُتَشَاکِس» می‌گفتند؛ یعنی چند ارباب در مالکیت آن‌ها سهیم بودند. بخشی از آن‌ها سهم اربابی بود و بخشی دیگر سهم ارباب یا اربابانی دیگر. گاه می‌شد که درخواست اربابان با یکدیگر در تناقض بود و برده در اجابت این درخواست‌های متضاد و متناقض با یکدیگر سردرگم می‌ماند. اما گروهی دیگر از بردگان، شش دانگ مالکیت و حواس خود را به یک مولا سپرده بودند. چنین فردی دستور کارش مشخص بود و هیچ سردرگمی‌ای نداشت. خداوند این حالت را مَثل می‌آورد تا ارتباط میان بنده و خود را به تصویر بکشد. انسانی که تمام فکر و ذکرش اجرای اوامر حضرت پروردگار و دوری از تمام نواهی اوست و در فکر و ذهن و عملکرد و زندگی‌اش هیچ سهمی برای دیگران در نظر نمی‌گیرد، به حقیقت عبودیت رسیده است. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۴، ص ۱۴۰-۱۴۱. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد۴ @Hedayatnoor