14_Khotbeh109_j4,P2_Chera_Vazheye_Eshgh_Dar_Ghoran_Va_Nahjolbalaghe.mp3
3.47M
چرا واژه ى عشق در قرآن و نهج البلاغه به كار نرفته است؟
١٤-شرح خطبه ١٠٩، جلسه ٤
(بخش دوم)
محمدعلى انصارى
زمان: ١٤:١١ حجم: ٣.٣ MB
#نهج_البلاغه
#خطبه109
@Hedayatnoor
May 11
2-Doa15.j1.P2.Hamde Zibaye Emame Sajad Be Hengame Bimari.mp3
1.52M
حمد زيباى امام سجاد به هنگام بيمارى
٢-شرح دعاى ١٥ صحيفه سجاديه،
جلسه اول ( بخش دوم)
محمدعلى انصارى
زمان: ٠٧:٣٦ حجم :١.٤ MB
#صحيفه_سجاديه
#دعاى15
@Hedayatnoor
🔰۲۲۱-چرا برخی افراد تصمیم می‌گیرند ایمان نیاورند و هر چه آیه برایشان بیاوری، باز از حقیقت روی برمی‌گردانند؟ برای دچار نشدن به این آفت چه باید کرد؟
🔹پاسخ در انانیت و تکبر اینان نهفته است. انسانی که خودشیفته ثروت، قدرت، شهرت و دانش خود است و بت نفسش را می‌پرستد، دیگر دست خالق متعال را در گردش و چرخش روزگار و طبیعت نمی‌بیند و به حضرت او کافر می‌شود .برای اینکه آدمی دچار چنین آفتی نشود، باید در آنچه به ذهن و ضمیر خود وارد می‌کند، بیندیشد و از تغذیه مسموم فکری بر حذر باشد.
حضرت علی علیه‌السلام در این باره چنین می‌فرماید:
مرا چه شده که مردم را می‌بینم زمانی که در شب طعام را نزد آنان می‌برند زحمت روشن کردن چراغ‌ها را به خود می‌دهند تا آنچه را داخل شکم‌هایشان می‌کنند نیک بنگرند ولی اهتمامی به خوراک روح ندارند، به اینکه چراغ‌های خردهایشان را با دانش برافروزند تا از پیامدهای نادانی و گناهان در باورهایشان و کردارشان رهایی یابند.
همچنین حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در سخنی تکان دهنده می‌فرماید:
شگفت است از کسی که در غذای جسم خود می‌اندیشد، پس چگونه در غذای روحش نمی‌اندیشد؟! او شکمش را از آنچه او را آزار می‌دهد دور می‌دارد، اما آنچه که جانش را اصلاح و تزکیه می‌کند ترک می‌کند.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۰،صص ۴۹۹-۴۹۸.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد20
@Hedayatnoor
یکی از آسیب‌های نفسِ انسان آن است که هنگامی که مردم از او کمک می‌خواهند احساس برتری و غرور می‌کند و از مراجعۀ خلق به خویش لذت می‌برد.
حضرات معصوم علیه‌السلام بسیار مراقب نفس خویش بودند و این مراقبت را در سیرۀ خود به‌درستی می‌آموزاندند.
از وجود نازنین حضرت علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام نقل است:
فردی از دیار خراسان خدمت ایشان رسید و گفت: من در دیار خود صاحب سرمایه‌ام. اما برای زیارت که به اینجا آمدم دزد قافله را زد و مالم را ربود. اینجا غریبم و نزد شما آمدم. امام مقدار مال او را پرسید؛ سپس به درون حجره رفت. پس از دقایقی بازگشت و صدا زد:
«أَینَ الْخُرَاسَانِی»
آن شخص خراسانی کجاست؟
آنگاه بی آنکه از حجره بیرون بیاید، دست را از پشت در دراز کرد و مبلغی را برای جبران مال ازکف‌رفتۀ آن فرد در دست او گذارد. یاران پس از رفتن مسافر، از حضرت پرسیدند: یا اباالحسن چرا برای دادن مال، از حجره بیرون نیامدی؟ ایشان پاسخ داد:
«مَخَافَةَ أَنْ أَرَى ذُلَّ السُّؤَالِ فِی وَجْهِهِ لِقَضَائِی حَاجَتَهُ»
خوف آن داشتم به جهت اینکه حاجتش را برآوردم خواری درخواست کردن را در صورتش ببینم.
آری، روش هادیان و معلمان و پیشوایان ما چنین بوده است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، صص ۱۹۷-۱۹۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۵
@Hedayatnoor