eitaa logo
بینش مطهر استان مرکزی
263 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
692 ویدیو
62 فایل
📖شبکه ای با هدف تربیت مربیانی جهت ایجاد نظام فکری اسلام ناب محمدیﷺ 🌐آدرس: خیابان شهید رجایی،کوچه شهید موسوی(جنب پاساژ دیدار)،خانه جوان، بینش مطهر استان مرکزی ارتباط با ما: 📩 @Lindi935 پاسخ به سوالات: 🆔️ @bineshmarkazi سفارش کتاب: @Mali_binesh_markazi
مشاهده در ایتا
دانلود
اما واژۀ اعجاز، بیشتر جلوۀ قهر و غلبه را نمایان می‌‌کند و خداوند این اصطلاح را برای معجزات خودش، به کار نبرده است. انتخاب این اصطلاح، یک انحراف از مقصد قرآن است که در طول تاریخ برای متکلمین و علمای بزرگوار ما پیش آمده است. آنها می‌خواستند یهودیان و مسیحیان و‌‌ مشرکان را مسلمان کنند، اصطلاحی درست کردند که فضای قرآن را به روحیۀ جنگ و دعوا برده و یک سنت غلط ایجاد کرده است. تفاوت نگاه بشری و نگاه رحمانی در همین نام‌گذاری‌‌ها مشخص می‌‌شود. روح اصطلاح قرآنی، روح هدایت است و نگاه رحمانی. ولی با نگاه بشری و اصطلاح‌سازیِ تقابلی، این روح رحمانی را از افراد گرفتند و آنها را به فضای تقابل کشاندند. ادامه دارد... 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
💠استعمال لفظ «آیت» به جای «معجزه» در قرآن کریم: اولین اصطلاح قرآنی برای معجزه، آیت (به معنای علامت و نشانۀ خداوند) است. در سوره مبارکه إسراء، آیه شریفه 101 می‌فرماید: 💫وَلَقَدْ آتَينَا مُوسَى تِسْعَ آياتٍ بَينَاتٍ فَاسْأَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يا مُوسَى مَسْحُورًا. «ما به موسی نُه معجزه روشن داديم؛ پس از بني اسرائيل سؤال کن آن زمان که اين (معجزات نه گانه) به سراغ آنها آمد (چگونه بودند)؟! فرعون به او گفت: اي موسی! گمان مي‌کنم تو ديوانه (يا ساحري)!» نمی فرماید «تسع معجزات». اگر به ما بگویند این شیء یک آیت است و خداوند این را برای شما فرستاده و نشان از خداوند دارد و شما را به خداوند رهنمون می‌‌سازد، چه حسی داریم؟ هدف از آیت، هدایت است، نه غلبه. هدف از بحث آیت این نیست که اثبات برتری کرده تا طرف مقابل را به خاک بیندازد و ذلت او مشخص شود و بگوید حال که متوجه شدی تابع باش! ادامه👇👇👇 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
خداوند می فرماید حال که فهمیدی خدایی هست، پس حرکت کن. در این بیان، فرد مقابل جنبۀ به ذلت افتادن خود را مدنظر و مورد توجه قرار نمی‌دهد. این نوع بیان، لجاجت را از مخاطب می‌‌گیرد و اجازۀ طبابت را به طبیب می‌دهد. چون غرض اصلی از آیت الهی هدایت است نه به عجز درآوردن دیگران. یکی از بهترین ابزارها برای هدایت غیر مسلمین به اسلام، طرح مباحث اعجاز است. منتهی تاکنون این بحث طرح نشده و اگر هم طرح شده چون با روحیۀ جنگ و دعوا و قهر و غلبۀ یک پهلوان کشتی‌‌گیر مطرح شده که طرف مقابل را به ذلت و عجز می‌کشاند، کشش لازم برای هدایت را نداشته. وگرنه پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هم با همین ابزار هدایت می‌‌کردند، ولی وقتی هدف هدایت باشد تأثیر می‌‌گذارد. حضرت سلیمان علیه السلام نامه‌ای می‌نویسند: 💫إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ أَلَّا تَعْلُواْ عَلىَ‏َّ وَ أْتُونىِ مُسْلِمِينَ. (سوره مبارکه نمل، آیه شریفه 30 و 31) «اين نامه از سليمان است، و چنين می‌باشد: به نام خداوند بخشنده مهربان. توصيه من اين است که نسبت به من برتري‌جويي نکنيد، و بسوي من آييد در حالي که تسليم حق هستيد!» همین دو جمله، بلقیس را به خضوع کشاند. حضرت می‌فرمایند: من و تو هر دو عبد خداوندِ دارای رحمت هستیم. با این تفاوت که من می‌خواهم تو را به مقام رحمت رحیمی خداوند بکشانم. در هرکسی که می‌‌خواهد حرف از دین بزند، باید این حال وجود داشته باشد، حالت دستگیری و هدایت دیگران نه حالت غلبه و پیروزی در میدان مبارزه؛ حالت پدر دلسوز باشد. ادامه دارد... 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
💠چگونه قرآن کریم را قرائت کنیم؟ قرائت، خواندن با درک معناست. خواندنی که معنا را متوجه نشویم، اصلاً قرائت نیست. اکثر جلسات قرائت قرآن ما، جلسۀ تلفظ قرآن است. بنابراین اگر کسی در ماه مبارک رمضان، قرآن را 10دور هم بکند، حداقل انتظار خداوند از قرائت قرآن را فراهم نکرده است. باید قرآن کریم را با ترجمه و فهم معنا خواند. 💠چگونه ترجمه قرآن کریم را بخوانیم؟ 1⃣یکی از روش‌‌ها آن است که ابتدا آیه، سپس ترجمۀ آن را بخوانیم. ⏪ این نوع قرائت، پریدن وسط صحبت خداوند و خلاف ادبِ مواجهه با قرآن کریم بوده و غلط است. 2⃣بهتر است که ابتدا کل آیات مثلاً یک صفحه را بخوانیم بعد ترجمۀ آنها را بخوانیم. و برای توجه بیشتر به ترجمه؛ بهتر است اول یک بار ترجمۀ مثلاً کل صفحه را بخوانیم، بعد آیات را پشت سر هم بخوانیم و دوباره اگر لازم است ترجمه را تطبیق دهیم. ⏪این فهم معنا، حداقل سطح ارتباط با قرآن کریم و دستورالعمل نفوذ به آن است. ادامه👇👇👇 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ سطوح بالاتر دیگری به عنوان مثال؛ تلاوت، ترتیل، تفسیر، استماع و تفکر هم کلیدهای ارتباطی و دستورالعمل های نفوذ به قرآن کریم هستند که می‌توانند دوستان خودشان پیگیری کنند. 💠آداب ظاهری و باطنی قرائت قرآن مجید چیست؟ یکبار مرحوم آقای شیخ تقی آملی، خدمت آقای قاضی مشرف شده و می‌فر‌‌مایند: چرا ما با قرآن خواندن، چیزی به دست نمی‌آوریم؟ انسان قرآن می‌‌خواند تا بفهمد و حالی درون او ایجاد شود. آقا شیخ تقی آملی می‌فرمودند: من هنگام قرآن خواندن درحالت عادی بودم مثلاً قرآن روی پایم بود یا تکیه می‌دادم. مرحوم آقای قاضی فرمودند: آن‌طور که تو نشسته و لم می‌دهی یا قرآن را روی زمین یا پاهایت می‌گذاری، قطعاً چیزی متوجه نخواهی شد. قرآن کریم کتابی خاص است. به سگی که در قرآن کریم نوشته شده، نمی‌توان بدون وضو دست زد. کلمۀ شیطانِ نگاشته شده در قرآن کریم را نمی‌توان بدون طهارت بوسید. قرآن در این زمینه، مانند هیچ کتابی حتی مانند نهج البلاغه نیست. کتابی خاص با آثاری خاص است که ما آثارش را نمی‌فهمیم. هم مراعات آداب ظاهری آثار رشد دهندۀ خاص برای انسان دارد، هم عدم مراعات، آثار منفی خاصی برای انسان بوجود می‌آورد. ادامه دارد... 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ در آیه شریفه 38 سوره مبارکه یونس خداوند می‌فرماید: 💫أَمْ يقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ بَلْ كَذَّبُواْ بِمَا لَمْ يحِيطُواْ بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتهِمْ تَأْوِيلُهُ كَذَالِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظُرْ كَيْفَ كاَنَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ. «آيا آنها مي‌گويند: او قرآن را بدروغ به خدا نسبت داده است؟! بگو: اگر راست مي گوييد، يک سوره همانند آن بياوريد؛ و غير از خدا، هر کس را مي‌توانيد (به ياري) طلبيد! (ولي آنها از روي علم و دانش قرآن را انکار نکردند؛) بلکه چيزي را تکذيب کردند که آگاهي از آن نداشتند، و هنوز واقعيتش بر آنان روشن نشده است! پيشينيان آنها نيز همين گونه تکذيب کردند؛ پس بنگر عاقبت کار ظالمان چگونه بود!» ادامه👇👇👇 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ این آیه مربوط به جهل است و روایت امام علی علیه السلام که فرمودند: «النَّاسُ‏ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا» (نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 501)، ریشه در همین آیه دارد که مردم به آن چه جاهل‌اند، دشمنی دارند. لازمۀ پذیرشِ حقانیت و علم و کمال یک شیء، اعتراف به نقص و کمبود خود است و اکثر مردم به خاطر حاکمیتِ حبِّ نفس، به نقص خودشان اعتراف نمی‌کنند. این بیماری بدتر از سرطان است که افراد وقتی مطلبی را نمی‌فهمند آن را انکار کنند و بگویند نیست یا بگویند چیز مهم و و دارای کمالی نیست. وقتی کسى پا در اولین پلۀ رشد می‌گذارد که اشکالاتش را پذیرفته باشد. اما اگر من بپذیرم در بهترین نقطه قرار دارم، هیچ وقت تغییر نخواهم کرد. ⏪بنابراین هیچ مؤمنی نباید چیزی را که به آن احاطه ندارد، انکار کند. حقیقت قرآن کریم، موجودی ملکوتی است قرآن کریم، آثار ویژه‌‌ای دارد که ما توان تشخیص آنها را نداریم و با درک اولیۀ ما جور در نمی‌آید. 🚫مثلاً چرا نباید لَم داده قرآن بخوانیم؟ در آیه شریفه 52 از سوره مبارکه شوری خداوند می‌فرماید: وَكَذَلِكَ أَوْحَينَا إِلَيكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ. «همان گونه (که بر پيامبران پيشين وحي فرستاديم) بر تو نيز روحي را بفرمان خود وحي کرديم؛ تو پيش از اين نمي‌دانستي کتاب و ايمان چيست (و از محتواي قرآن آگاه نبودي)؛ ولي ما آن را نوري قرار داديم که بوسيله آن هر کس از بندگان خويش را بخواهيم هدايت مي‌کنيم؛ و تو مسلما به سوي راه راست هدايت مي‌کني.» این روح، موجودی ملکوتی و فرشته است؛ پس باید دقت کرد. انسان باید در مقابل قرآن کریم مرتب و با وضو بوده، مسواک بزند، دعای قبل و بعد از قرائت را بخواند و اگر نتوانست حفظ کند. اگر دسترسی نداشتیم، به فارسی دعا کنیم که خداوندا قرآنی را که می‌‌خوانم، مایۀ نور قلب، عمل بیشتر و تثبیت در حق قرار بده. از عمده آداب تلاوت قرآن، آداب باطنی است. یکی از آداب باطنی ارتباط با قرآن کریم این است که خود را مخاطب کلام خداوند ببینیم. مخاطب قرآن کریم؛ تک‌تک مردم هستند. قرآن کتابی نیست که برای داستان خواندن ما نازل شده باشد. مخاطب قرآن، تک‌‌تک بنده و شما هستیم و در نزول آن، خصوصیات تک‌‌تک بنده و شما لحاظ شده، ولی ما به این مطلب توجه دقیقی نداریم. اگر هریک از ما نبودیم، قرآن کریم طور دیگری نازل می‌‌شد. قرآن کریم انبار نیست که یک سری مطالب در آن ریخته شده و هرکس هرچه می‌‌خواهد از آن بردارد. خصوصیات چندین میلیارد انسان به‌صورت ریز در قرآن کریم آمده است. این کار فقط از علم بی‌نهایت برمی‌آید و اصلاً لازمۀ علم بی‌نهایت همین است. ادامه دارد... 🆔️ @banovan_rahehagh 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ خداوند در قرآن کریم می فرماید: 💫وَ نُنزِّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَ لَا يَزِيدُ الظَّلِمِينَ إِلَّا خَسَارًا. (سوره مبارکه إسراء، آیه شریفه 82) «و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براي مؤمنان، نازل مي‌کنيم؛ و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمي‌افزايد.» قرآن به صورت دستورالعملی کلی نیست که هرکس به بخشی از آن نیاز داشته باشد. قرآن تماماً شفا بوده و تمام آن برای درمان تمامی دردهای باطنی همۀ ما شفا است. در قرآن کریم، خصوصیات افراد، دردها و بیماری آنها، با توجه به تمام جزئیات وجود دارد. به همین خاطر تک‌‌تک افراد، مخاطب قرآن کریم هستند و قرآن کریم برای درمان تک‌تک ما برنامۀ اختصاصیِ خودمان را دارد. پس اگر حتی یک نفر از دایرۀ وجود در این عالم حذف می‌شد، قرآن کریم تغییر می‌‌کرد؛ زیرا قرآن کریم با توجه به تمامی انسان‌هایی که روی کرۀ زمین بودند یا می‌آیند نازل شده است. ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ اگر کسی بتواند فرض کند قرآن خاص و ویژۀ او نوشته شده است و چنین حالتی را در خود ایجاد کند، یک دور قرآن بخواند، قرآن زندگی او را متحول می‌‌کند. بالاتر از آن؛ باید آن چنان قرآن بخوانیم که خود را مخاطب مستقیم خداوند ادراک کنیم. یعنی علاوه بر اینکه خودمان را مخاطب کلام خداوند می‌بینیم، مخاطب خود گوینده هم ببینیم. برای کسانی که می‌‌خواهند فردای قیامت برایشان روز حسرت نباشد؛ راه جلوگیری از حسرت فردا، ارتباط صحیح امروز با قرآن کریم است. امروز، ارتباط با قرآن کریم و فردا، حسرت نخوردن. امروز مهجور کردن و کنار گذاشتن قرآن کریم، فردا: 💫وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلىَ‏ يَدَيْهِ. (سوره مبارکه فرقان، آیه شریفه 27) «و روزى كه شخص ظالم پشت دست حسرت به دندان گرفته» ان‌شاءالله ارتباط صحیح با قرآن کریم برای همۀ ما شکل بگیرد. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: 💫إنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيلَةِ الْقَدْرِ. «ما آن [= قرآن‌] را در شب قدر نازل کرديم!» 💫وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيلَةُ الْقَدْرِ. «و تو چه مي‌داني شب قدر چيست؟!» نمی‌فرماید: «و ما ادراک ما هو»؛ و تو چه مي‌داني آنچه نازل شده. یا «و ما ادراک ما أنزلنا»؛ و تو چه مي‌داني چه حقیقت عظیمی را نازل کردیم. بلکه می‌فرماید: 💫وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيلَةُ الْقَدْرِ. یعنی خداوند به ما می‌فهماند مظروف شب قدر پیشکش، عظمت خود ظرف یعنی شب قدر، قابل تشخیص و احصاء نیست و این ظرف، فوق حدّ تصور است. خداوند مبالغه نمی‌کند و این مطلب نشان‌‌دهندۀ عظمت فوق‌العادۀ شب قدر و بالاتر، عظمت غیرقابل‌تصور مظروف شب قدر یعنی قرآن کریم است. در این ظرفِ نزول قرآن کریم که همان ماه مبارک رمضان است، سه عامل رشد مطرح شده: ◀ یکی از آنها روزه است که واجب است. ◀ به دو امر مستحب هم تشویق و تأکید شده است؛ یکی قرآن و دیگری دعا. ما باید همت ویژه به قرآن و دعا داشته باشیم. ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ شب‌های ماه مبارک هزار رکعت نماز دارد شبی 20 الی 30 رکعت. هر فردی نیت خود را وصل کند و بگوید دلم پر می‌کشد که تمام این اعمال را اعم از نمازها و دعاهایش را انجام دهم، هرقدر هم می‌‌تواند انجام دهد. اگر این‌طور باشد آن مقداری که نمی‌‌تواند، با نیت و عمل صادقانه‌‌اش، وصل می‌شود. صدقِ نیت و صدقِ عمل، کاستی‌‌ها را جبران می‌‌کند. چرا که خداوند جابر است. ادامه دارد.. 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ در بحث اعجاز قرآن، اصطلاح قرآنی معجزه و اینکه برای معجزه، قرآن کریم چه اصطلاحاتی را به کار می‌برند بیان کردیم. اصطلاح اول، «آیت» بود که این اصطلاح پیام‌های خاصی دارد. ◀ اولین پیامش آن بود که حکمت و موعظه و خیرخواهی و دلسوزی باید حرف اول را بزند. با حکمت و موعظۀ حسنه، هشتاد یا نود درصد کار، جلو می‌رود. توضیح اینکه برای هدایت و دعوت انسان‌ها، قرآن کریم می‌فرماید اگر می‌‌خواهی نفوس را به خداوند دعوت کنى، سه ابزار وجود دارد که در آیه 125 سوره مبارکه نحل آنها را بیان فرموده است: 💫اُدْعُ إِلىَ‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالحْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الحَسَنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ. «با حکمت و اندرز نيکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشي که نيکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است؛ و او به هدايت‌يافتگان داناتر است.» در این آیه شریفه می‌فرماید با چند ابزار به راه خداوند دعوت کنید: ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ 1. حکمت؛ یعنی بیان حکیمانه، منطقی و استوار. 2. موعظۀ حسنه؛ یعنی بیان اینکه پذیرش این دعوت به نفع خود فرد پذیرنده است. در آیه می‌فرماید دو کار بکن و به دو موضوع امر شده و آن دو امر، «دعوت و جدال» است. ⏪دعوت کن (اُدعُ) با دو روش حکمت و موعظۀ حسنه ⏪و جدال کن (جادِل) که جدال در مرحلۀ پس از دعوت است. با حکمت و موعظۀ حسن، دعوت تمام است. حال اگر از این دو طریق فرد نپذیرفت، به جدال احسن می‌رسد. جدال احسن یعنی؛ حرف حق بگو منتهی حرف حقی که با آن فرد، یک وجه مشترک دارد. آن وجه مشترک را کمک بگیر تا خودش بفهمد که حرف حق کدام است و دیگران که ناظر صحنه هستند، به روشنی برایشان حق از باطل، جدا شده و بتوانند تشخیص دهند. پس ابزار دعوت دو تاست و سومی مکمل و متمم دعوت بوده و در موارد استثنایی که دعوت جواب نمی‌دهد به کار می‌آید. شاهدهایی که از جدال در قرآن کریم بیان فرموده عمدتاً به نتیجه نرسیده و باز هم فرد مقابل حق را قبول نکرده است. یک نمونه نمرود است که در بحث با حضرت ابراهیم (علیه السلام) گفت: من خدا هستم. گفتند چرا؟ گفت مرده زنده می‌کنم. می‌کُشم و زنده می‌کنم. بعد حضرت ابراهیم گفت پس خورشید را از مغرب در بیاور. اینجا مغلوب و ساکت شد. اما دست از خدایی خودش برنداشت. عمدۀ نفوس که متوسط‌اند و آمادگی دارند، نیازمند جدال‌اند. خوب‌ها با همان دعوت و حکمت اولیه می‌آیند و عالی‌ها بدون حکمت و با شهود می‌آیند. کسانی که دعوت پیامبر را اجابت کردند، چند دسته‌‌اند: دستۀ اول : کسانی که ایمان می‌‌آورند بدون درخواست پیامبر، مثل حضرت امیر (علیه السلام). دستۀ دوم: نفوس آماده و قلوب غیر زنگار گرفته است که بلافاصله بعد از عرضه شدن حجت و دعوت حضرت، آمادگی دارند و می‌پذیرند. کسانی مثل حضرت خدیجه (سلام الله علیها) و سلمان فارسی که آمادگی‌های عقل و قلبی آنان، در حد اعلا است، درنگی در پذیرش دعوت ندارند. دستۀ سوم: گروهی‌اند که آینه‌شان آنقدر صیقلی و شفاف نیست. اما اگر عرضه شود و موعظه گردند؛ یعنی به آنان توجه داده شود که دعوت حضرت حکیمانه بوده و نفع وضرر آنها نیز در پذیرش و عدم‌پذیرش دعوت نهفته است، می‌پذیرند. 🆔@hekmatemotahar1
⃣1⃣ 💠کتاب شناسی اعجاز قرآن حدود 700 تا 800 کتاب در بحث اعجاز قرآن وجود دارد. دو کتاب را در بحث اعجاز قرآن کریم معرفی می‌کنیم. کتاب «قرآن در قرآن»، نوشتۀ آیت الله جوادی آملی، این کتاب اختصاصاً راجع به اعجاز قرآن نیست و پنج فصل دارد: 1. حقیقت قرآن؛ 2. رسالت قرآن؛ 3. جاودانگی و ابدیت قرآن؛ 4. فهم قرآن؛ 5. اعجاز قرآن. کتاب دو جلدی «قرآن شناسی» از مجموعۀ معارف قرآن، نوشتۀ مرحوم آیت الله مصباح است. جلد اول دارای چهار فصل است: 1. تحریف‌ناپذیری قرآن؛ 2. خدایی بودن قرآن یا همان بحث اعجاز؛ 3. نزول قرآن؛ 4. اوصاف و عناوین قرآن. که بخش اول و دوم این جلد از کتاب بحث ماست. این دو کتاب، کتاب‌های قابل استفاده‌ای هستند، اما به معنای این نیست که حرف اول و آخر را این کتاب‌ها می‌زنند. در خیلی از موضوعات بحث اعجاز قرآن کریم، بحث به‌صورت کامل انجام نشده است. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ فهرست پیشنهادی بحث اعجاز قرآن این است که باید دوستان پیگیری کنند و تا جاییکه ممکن باشد گفتگو خواهیم کرد. 1. حقیقت و هویت اعجاز و معنای لغوی و اصطلاحی آن؛ 2. چرایی و علت بحث اعجاز؛ که سه قسمت دارد: اول. علت غایی یعنی انگیزه و ضرورت بحث از اعجاز. انگیزه و ضرورت خود اعجاز. هدف، آثار و فواید بحث اعجاز. دوم. علت فاعلی یعنی رابطۀ اعجاز و ارادۀ خداوند. سوم. علت مادی یعنی رابطۀ قدرت نفسانی ولیّ و نبیّ و اعجاز. 3. آیات بیانگر اعجاز (که عمدتاً به آیات تحدی مى‌پردازیم)؛ 4. تفاوت اعجاز با خوارق عادات (که سحر وعلوم غریبه باشد)؛ 5. اعجاز در سایر ادیان (که تفاوت آیت‌های انبیاء به چه علت بوده است. همچنین تفاوت آن آیات با اعجاز اسلام و برترین آیت)؛ 6. آیات و معجزات اسلام چه چیزهایی است؟ 7. برترین آیت؛ بررسی آیات آیت بودن قرآن کریم. وجوه اعجاز قرآن کریم که دَه وجه است. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ 💢معنای لغوی اعجاز: همانطور که به عنوان مقدمه گفتیم؛ کلمۀ اعجاز به معنای عاجز کردن، در مقابل قدرت است: 💫إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ. (سوره مبارکه انعام، آیه شریفه 134) «آنچه به شما وعده داده مي‌شود، يقينا مي‌آيد؛ و شما نمي‌توانيد (خدا را) ناتوان سازيد (و از عدالت و کيفر او فرار کنيد)!» قدرت یعنی اگر انسان بخواهد، بتواند کاری را انجام دهد. عجز یعنی در صورت خواستن، نتواند انجام دهد. یعنی کاری را می‌خواهد، ولی توانی برای انجام آن ندارد. اگر در ریشۀ کلمه‌ی اعجاز دقت شود، در مخاطب، این روح را می‌دمد که تو می‌‌خواهی مثل این معجزه را بیاوری، اما نمی‌توانى. این روحیۀ لج و لجبازی است. به همین دلیل، این کلمه در قرآن کریم برای معجزات انبیای الهی به کار نرفته است و اصطلاح قرآنی معجزه، آیت است. 💢معنای اصطلاحی معجزه: متکلمین به کاری خارق عادت که اختصاصاً پیامبر انجام می‌دهد و همراه با ادعای نبوت و بعثت انجام می‌‌شود، معجزه می‌گویند. به نظر می‌رسد این حرف تمام نیست و نقد دارد؛ چون اعجاز اعم از کاری است که پیامبر و وصی او (امام معصوم) انجام می‌دهند. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ 💢- آیت دیدن عالَم، دلیل نگاه وارستۀ عارف است: در مثال آینه گفتیم که آینه از خود هیچ ندارد. اگر اندازۀ سر سوزنی چیزی داشته باشد، با رفتن ما، باید چیزی در آینه باقی بماند. عارف این مطلب را می‌فهمد که به چیزی دل نمی‌بندد. او تمام عالم را فقط تصویری از جلوۀ حق می‌بیند. ولی غیر عارف نمی‌فهمد، دریافت نکرده و باور نمی‌‌کند و به هر چیزی دل می‌‌بندد. اما روزی که بساط این عالم جمع می‌شود، آیینه‌ها می‌شکند و همۀ تصاویر از بین می‌روند. آیت یعنی خدانما و هنگامی خدانما بودن مفروض است که خودنمایی نباشد. وقتی خدانما بودن فرض دارد که از خودش، خودی نداشته باشد چون هرچه داشته باشد را نشان می‌دهد. لازمۀ خودنما نبودن، نبود خودی، نبود ذات و نبود استقلال است. اگر نباشد خودش را نشان نداده، درنتیجه صاحب آیت را نشان می‌دهد. این معنای آیت بود. به این معنا، تمام عالم، آیت خداوند است. ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ حضرت امیر مؤمنان (علیه السلام) می‌فرمایند: من به هر چیزی نگاه کنم، خدا را می‌بینم: ✨ما رَأَيتُ شَيئاً اِلاّ وَ رَأَيتُ اللهَ قَبلَهُ وَ بَعدَهُ وَ مَعَهُ وَ فيهِ. همۀ عالم، تجلیات اراده و اسماء خداوند است، چه کافر و سگ و خوک چه انبیاء و اولیاء و ملائک الهی. منتهی هرکدام از تجلیات، نحوه‌ای از اسماء الهی و ارادۀ خداوند هستند. بنابراین اگر کسی به شیطان هم بنگرد، خداوند را می‌بیند. ادامه دارد.... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ عده‌‌ای از افراد ضعیف العقل می‌‌مانند که نیازمند آیات حسی‌اند. قبلاً عرض شد اگر بگویند فلان جا تیم فوتبال همراه با بازیکنان آمده، تعداد زیادی از مردم جمع می‌شوند. ولی اگر بگویند عالم وارسته‌‌ای برای پاسخ‌گویی به سؤالات شما آمده است، ببینید چند نفرجمع می شوند؟ نفوس عمدتاً در خیالات و غفلت‌‌ها و جهل هستند. برای این طور نفوس، برای تمام شدن حجت بر آنان و باقی نماندن عذری، آیت حسی می‌‌آید. منتهی آیت چه به معنای حسی چه غیر حسی، یعنی آنچه نشان ویژه از خداوند دارد. الان همین لیوان، آیت و معجزۀ خداوند است. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ 💢- خداوند به پشه هم تحدی می‌کند. 💫إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيي‏ أَنْ يَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثيراً وَ يَهْدي بِهِ كَثيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ. (سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 26) «و خدا را شرم و ملاحظه از آن نيست كه به پشه و چيزى بزرگتر از آن مثل زند، پس آنهايى كه به خدا ايمان آورده‏‌اند مى‏‌دانند كه آن مثل حق است از جانب او، و اما آنهايى كه كافرند مى‏‌گويند: خدا را از اين مثل چه مقصود است؟ گمراه مى‏‌كند به آن مثل بسيارى را و هدايت مى‏‌كند بسيارى را! و گمراه نمى‏‌كند به آن مگر فاسقان را.» مثلاً ؛ چه طور پاهای این پشه یا مگس حرکت می‌‌کند؟ چه کسی او را فعال می‌‌کند که بتواند در جهات مختلف کار کند. ادامه دارد 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ و در یک موجود، سطحی از هوشمندی و انتخاب قرار داده است که روی هر چیزی نمی‌نشیند بلکه روی سطحی که دوست دارد، می‌‌نشیند؟ بعد هم نه این سطح از انتخاب و هوشمندی، بلکه سطحی فراتر از این حد. ما همۀ عالم جز خودمان را ، بی‌عقل می‌بینیم درحالی‌که خداوند دقیقاً برعکس، تمام عالم را با سطح بالای هوشمندی می‌داند. پشه می‌داند دربارۀ نمرود چه رسالتی دارد؟ ما سمیعیم و بصیریم و هوشیم با شما نامحرمان ما خامُشیم خداوند در سوره مبارکه نور، آیه شریفه 41 می‌فرماید: 💫أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يفْعَلُونَ. «آيا نديدي تمام آنان که در آسمانها و زمينند براي خدا تسبيح مي‌کنند، و همچنين پرندگان به هنگامي که بر فراز آسمان بال گسترده‌اند؟! هر يک از آنها نماز و تسبيح خود را مي‌داند؛ و خداوند به آنچه انجام ميدهند داناست!» همۀ موجودات، عالمانه خداوند را تسبیح می‌‌کنند، نه تسبیحی که صرفاً زبان حال باشد، بلکه با زبان قال و عالمانه. پس در آیت به معنای تکوینى، یک علم و قدرتِ متراکم در تمام نظام هستی و آیات وجود دارد. لذا خداوند به پشه هم تحدی کرده است؛ چون در او هم، علم و قدرتمندی وجود دارد. - خداوند می‌خواهد با سطوح مختلف آیات، برای همۀ نفوس لطف و هدایتگری را تمام کند. پس معنای اصطلاحی آیت آن است که تمام عالم، خدانما است. منتهی برای بعضی چیزها و بعضی اشیاء ، درجۀ خدانمایی، واضح تر است. انبیاء آمدند تا افراد را به خداوند برسانند، نفوس متفاوتند و خداوند می‌‌خواهد برای همۀ نفوس این لطف را تمام کند. آن‌‌ها که شهود دارند با شهود و آن‌‌ها که عقل قوی دارند با عقل و آن‌‌ها که متوسط‌اند با حکمت و موعظه و آنان که ضعیف‌ترند با آیات محسوس. بنابراین درجات خدانمایی را در بعضی از امور وضوح می‌‌بخشد. آیت به معنای اصطلاحی، یعنی آن چه خدانمایی بیشتر برای حرکت به سوی خدا دارد. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ بنا شد از این به بعد به جای کلمۀ «اعجاز»، کلمۀ «آیت» را در معنای لغوی آن، به کار بریم. آنچه خدانماست و نشان از خداوند دارد، آیت است. پس معنای اینکه موجودات آیت‌اند یعنی تمام وجودشان را اراده و اسماء و صفات خداوند پر کرده است. بنابراین وقتی به آنها نگاه می‌کنیم، اسماء و صفات خداوند را می‌بینیم. لذا اگر کسی درست‌بین باشد، با نگریستن به همۀ اشیاء، حق می‌بیند. به اولیای خداوند که می‌نگرد خداوند را می‌بیند، به شیطان و کافر و یزید هم می‌نگرد خداوند را می‌بیند. البته ما چون موجودات را مستقل می‌بینیم، یکی را شیطانی و دیگری را رحمانی می‌بینیم؛ می‌‌خواهیم شیطانی را حذف و رحمانى را بیفزاییم. اما اگر هر دو را رحمانی دیدیم، جایی برای عوض کردن نیست. شیطان و همۀ امور شیطانی هم زیر مجموعۀ خود خداوند هستند. اگر شما در ذهن خود یک سگ و یک عالِم نورانی تصور کنید، شما همان مقدار در سگ تجلی کرده‌اید که در آن عالم ربانی تجلی نموده‌اید و هیچ فرقی بین این دو نیست و هیچ یک به شما، وابستگی بیشتر ندارد. 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ سگ و عالم، هیچ چیز جز ارادۀ شما نیست و شما با تصور سگ نجس نمی‌شوید. انبیای الهی همه را اسماء و صفات خداوند می‌‌بینند و چقدر سخت است که درعین‌حال باید با کفار درگیر هم بشوند. درجۀ آیت بودن موجودات برحسب بهره و سعۀ وجودشان است: همۀ اشیاء، آیت و تجلی اسماء و صفات جمالی يا جلالی یا به تعبیر قرآن کریم، آیات آفاقی و انفسی خداوند بوده و از جهت ربط به خداوند تفاوتی با یکدیگر ندارند. منتها آیات، درجات دارند. موجودات هم که آیت‌اند، درجه دارند. به اندازه‌ای که اسماء و صفات در آنان تجلی یافته باشد، درجۀ آیت بودن آن‌‌ها متفاوت می‌‌شود. پس همۀ پدیده‌‌ها، به اندازۀ سهمشان از وجود و بهره‌شان از هستی، خدانمایی و حقیقت نمایی دارند. هرچه سعه و درک بیشترى از وجود داشته باشند، تجلی بیشتری از اسماء و صفات خداوند می‌دهند و در نتیجه، آیت بزرگتری می‌‌شوند. خاصیت نشانه سوق دادن مخاطب به صاحب نشانه است: نکتۀ دیگر اینکه آیت و نشانه بودن آن‌‌ها به چه دردی می‌‌خورد؟ آیا نشانه را فقط محض اطلاع گذاشته است؟ موجودات آیت خداوند هستند و خداوند را با تمام وجود نشان می‌دهند تا مخاطبین به سمت خداوند حرکت کنند. خاصیت نشانه آن است که مخاطب خود را به سمت صاحبش سوق می‌دهد. در بین آیات، برخی از آنها مثل ملائک و نفوس اولیای خداوند، بزرگترند. این‌‌ها آیات کبری هستند.‌ یک: همۀ موجودات، آیت یعنی خدانما هستند. دو: همه، طرق معرفتی وصول به حق تعالی هستند. 🆔@hekmatemotahar1
⃣2⃣ آیت هر پیامبر تجلیات نفس آورنده‌اش است. رابطۀ اعجاز و آیت با نفس آورندۀ آن است. و از آنجایی که نفوس انبیاء متفاوت است، درنتیجه آیات آن‌‌ها هم متفاوت است. آیت سید الانبیاء، سید الآیات است و قابل قیاس با آیات دیگر نیست. آیت کبری یعنی برترین و بهترین طریق، نشانه و راه رسیدن و اقرب طرق الی الله که خداوند می‌‌خواهد به خودش دعوت کند. چون آیینۀ تام و تمام نمای تجلیات خداست، بنابراین بهترین نشانه و نزدیک‌‌ترین راه درک خداوند است. دربارۀ انبیاء، آیت بودن تکوینی و تشریعی، یکی شده است. آیت تکوینی یعنی واقعاً خدانمای محض است که زمانی معنا می‌یابد که خودنما نباشد وگرنه به اندازه‌ای که خودی داشته باشد، به طور محض و قهراً خود نشان داده می‌‌شود. آیت تکوینی یعنی اشیاء آیت‌الله‌اند. این لیوان، آیت‌الله است و اگر کسی به آن بنگرد، خدا را می‌بیند، چون خودنما نیست و مانند تصویر در آینه، از خودش هیچ چیز ندارد که بخواهد نشان دهد. ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1
⃣3⃣ اما آیت تشریعی یعنی کسی به این واقعیت برسد که همۀ اشیاء را فقط، آیت و نشانه و اسماء و صفات خدا ببیند. به همین خاطر است که می‌‌تواند زبان اشیاء را بفهمد. در روایتی حضرت امام صادق علیه السلام تسبیح موجودات را بیان فرمودند که کوه‌‌ها، دریاها و ماهی‌‌ها تسبیح می‌‌گویند. مثلاً تسبیح کوه، «سبحان ربی العظیم و بحمده» است چراکه اسم عظیم حق تعالی، در او تجلی کرده است. پس آیت بودن موجودات را دیده‌اند و زبان او را می‌فهمند. موجودات به زبان قال تسبیح خداوند می‌‌گویند نه زبان حال. عظیم در کوه به یک میزان، در مؤمن به مقداری دیگر، در حضرت موسی علیه السلام به مقداری خاصِ خودشان و در رسول اکرم صلی الله علیه و آله به مقدار دیگر، تجلی نموده است. به همان میزانی که تجلی کرده، تجلیات را به زبان قال، بیان کرده و تسبیح می‌‌کنند. اگر کسی در درجات عبودیت، چنان سیر کرد که فقط جنبۀ آیت بودن خود و آیت بودن همۀ موجودات دیگر را دید، آیت تشریعی هم می‌‌شود؛ چرا که با آن سلوک، تمامی اسماء و صفات خداوند من جمله عالِم بودن، در او تجلی کرده و علم دارد پس جهل مرکب ندارد که این آب و آن لیوان است. اگر این آب، آن لیوان و این چوب را مستقل بدانیم، مربوط به جهل مرکب ماست و لو۷ به زبان و ذهن آنها را غیر مستقل بدانیم؛ چون برایمان حل و دیدنی نشده که این، چیزی جز خداوند و برخی اسماء و صفات او که به این شکل به فعلیت رسیده، نیست. آنکه این‌‌ها را می‌‌بیند، آیت تشریعی خداوند شده است. لذا حضرت امیر علیه السلام فرمودند: ✨مَا لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آيَةٌ هِيَ أَكْبَرُ مِنِّي وَ لَا لِلَّهِ مِنْ نَبَإٍ أَعْظَمُ مِنِّي؛ خداوند آیتی بزرگتر از من ندارد. همۀ اسماء و صفات خدا به اندازه‌ای که می‌‌تواند در ممکنی ظهور کند، در ایشان ظهور کرده است. چراکه هیچ حجابی بین او و خدا نیست و هیچ محدودیتی در وجود نمانده است. پس تمام اسماء، در حجاب و مخفی و محدود نبوده و همگی ظهور کرده است. وقتی اسماء و صفات این‌گونه ظهور کرده، آن فرد هم همۀ عالم را خدایی می‌نگرد. ادامه دارد... 🆔@hekmatemotahar1