مشهورترین اعضای این خانواده، لاو فت و چن زی زنگ با همکاری جیگ وو جیمنزیوم توانستند سبک چنگال عقاب را به صدها نفر از دانش آموزان چین آموزش دهند. چن زی زنگ در جنوب چین مشهور شد و با تنها سه حرکت رقبای خود را شکست می داد.
برترین دانش آموز چن زی زنگ عبارت است از نگ وی نانگ که سیستم چنگال عقاب را در هنگ کنگ در دهه ی 1980 آموزش داد. دانش آموز برتر نگ وی نانگ شام لونگ بود که به تعلیم این سبک از دهه ی 1950 تا 1972 در آمریکا پرداخت.
تمامی تکنیک های این سبک امروز وجود دارند و از طریق شام لونگ به آمریکا برده شدند که وی از معلمین این سبک چنگال عقاب در دنیا تلقی می شود.
چگونه کنگ فو تعلیم داده می شود؟
شما در اولین کلاس خود با اطلاعات جدید زیادی روبرو می شوید. علاوه بر تمرینات کششی، تقویت عضله و انرژی زایی، حرکات خاصی برای این سبک وجود دارد. هر حرکت شامل اجزای فیزیکی: حرکت پاها، ران ها، بازوان، دست ها، چشمان و تنفس است. برای هر حرکت یک بخش ذهنی نیز وجود دارد. هر حرکت هدف خاصی دارد و این معلم است که درک دانش آموزان را از این اهداف بالا می برد تا بیشینه بازدهی به دست آید.
شما در اولین کلاس از شرایط بدن خود اطلاع پیدا می کنید. پس از یک ماه، در قدرت بازوان و پاهای خود و تمرکز و سلامتی رشد چشمگیری احساس خواهید کرد.
@honarrazmi
فو را یاد می گیرید و انرژی شما به گونه ای غیرقبال باور افزایش پیدا می کند. پیشرفت بدون صدمه و آسیب نیز محتمل است زیرا همانند معلمان چینی کنگ فو، ما به ماهیت حرکات، اهداف آنها و آموزش درست آنها احاطه پیدا می کنیم.
تفاوت بین کنگ فو و سایر هنرهای رزمی
1- کنگ فو فلسفه را وارد تمرین می کند
فلسفه ی هنرهای رزمی چینی مربوط به جنگجویان قاتل نیست بلکه مربوط به بودایی هایی با هدف طول عمر بیشتر است. این فلسفه و تاریخچه باعث دیدگاه مختلف دانش آموزان هنرهای رزمی چینی می شود.
خشونت و جنگاوری باورنکردنی در برخی هنرهای رزمی دیده می شود. این رفتارها در کنگ فو دیده نمی شوند زیرا ماهیت این ورزش ایجاد آرامش ذاتی، جلوگیری از خودخواهی و خشونت است.
@honarrazmi
2- کنگ فو یک سیستم ادراکی است
تکنیک های هنرهای رزمی به چهار بخش تقسیم می شوند: ضربه با مشت، ضربخ با پا، قلاب و پرتاب و گرفتن و قفل کردن مفاصل. هر نوع تکنیک کنگ فو از یکی از این بخش های گرفته می شود. این موضوع اهمیت زیادی دارد چرا که هر تکنیک اثربخشی خاصی دارد. یک هنر رزمی چینی با نوع خاصی حمله و دفاع سروکار دارد.
سایر هنرهای رزمی مانند کاراته، جودو و تکواندو تنها در یک یا دو دسته از موارد فوق جای می گیرد. به دلیل ماهیت این هنرهای رزمی، ورزشکاران این رشته ها نمی توانند پاسخگوی حملات خارج از این دسته ها باشند.
یک روش آماده سازی خود در مواقع نبرد یادگیری تمامی هنرهای رزمی است. اما راه حل بهتر یادگیری هنر رزمی چینی مشت بزرگ است که مزایای زیادی دارد.
مزایای هنرهای رزمی چینی
1- سلامتی و تندرستی
منظور از سلامتی عدم بیماری نیست بلکه توانایی خواب راحت، کار پر انرژی، تفکر درست و آرامش است. منظور از تندرستی سلامتی فیزیکی نیست بلکه توانایی واکنش سریع، تحمل شرایط سخت و تمرکز بدون خستگی است.
@honarrazmi
افزایش سن کم می شود ولی در کنگ فو ارتقا می یابد. بدین خاطر کنگ فو فراتر از فعالیت جسمی است و ساختارهای درونی و ذهنی را نیز بهبود می بخشد. یک کنگ فو کار انرژی و شادابی بیشتری در کار و آرامش و متانت بیشتری در شرایط تنش زا دارد.
2- ویژگی آموزشی
تعلیم کنگ فو روی پیشرفت اخلاقی و جسمی و ارزش هایی مانند وقار، شجاعت، صبر و شکیبایی تمرکز دارد. ماهیت اصلی این ورزش وابسته به فرایند طولانی شخصیت سازی است. ارزش هایی همچون صبر، شکیبایی، نظم، وفاداری و آرامش از لوازم پیشرفت هستند که از طریق کنگ فو حاصل می شوند.
3- دفاع شخصی
دفاع شخصی از لوازم هنرهای رزمی چینی است. تعلیم درست کنگ فو در راستای آموزش صبر، جلوگیری از نزاع و دفاع در برابر دیگران است. ما با اعتماد به نفس می توانیم دفاع از خود کنیم. دفاع شخصی در این مورد برای مواقع غیرجنگی و نزاعی مانند مصاحبه کاری یا امتحان مدرسه کارآیی پیدا می کند. در جامعه مدرن، نیاز به دفاع شخصی روانشناسی مهم تر از نیاز به نزاع حقیقی است.
@honarrazmi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🥋 ضربه قدرتمند #آرنج #کونگ_فو
برگرفته از نیروی جهشی سریع پاها و کمر
🖌 این ضربه، یک ضربه تمام کننده است و باید با قدرت تمام بدن زده شود تا موثر بیفتد و همین طور باید در بهترین #زمان و موقعیت زده شود.
بهتر است در ابتدای کار از آن استفاده نکنیم. چون احتمال پیش بینی حریف وجود دارد و شاید نتوان دیگر به راحتی از آن استفاده کرد.☯
#تکنیک 👊
@HrazmiVpahlvani
@honarrazmi
هدایت شده از موی تای
درست زمانی که بسیاری از علاقه مندان به سینما داشتند از خلق چهره جدیدی همچون بروسلی و جکی چان در فیلم های رزمی نا امید می شدند ناگهان ستاره ای به نام تونی جا پا به عرصه سینما گذاشت. در یک چشم به هم زدن بوسیله او هنر مقدس تایلندی با انجام حرکات زانو و آرنج ها به جهانیان معرفی شد. گذشته از داشتن باور نکردنی ترین صحنه های مبارزه افراد و نشان دادن و معرفی بانکوک و تایلند به جهانیان توانست توجه جهانیان را به خود جلب کند.
اولین فیلم بزرگ با قابلیت موی تای و اولین فیلم تایلندی با توزیع گسترده در دنیا همه به لطف یک هنرمند رزمی کار بلند پرواز از جنگل های جنوب شرقی آسیا بود.
با قدم زدن در خیابان سیلیوم که یکی از مراکز اصلی خرید در بانکوک است می توان پوستر ها و دی وی دی های تونی جا را در همه جا دید. حتی در روستاهای دور افتاده، کودکان هم تیشرت هایی که عکس تونی جا بر روی آن حک شده است می پوشند. مردم محلی می دانند که او یک قهرمان است و مدت 15 سال است که مربی موی تای است. این ستاره سینما در پایتخت تایلند یعنی بانکوک زندگی می کند اما در اصل او اهل یک روستا در استان سورین است که هفت ساعت از بانکوک فاصله دارد.
وقتی در ایستگاه های اتوبوس مردم تونی جا را می بینند دور او حلقه می زنند و می خواهند با او صحبت کنند. آنها به این پسر که بیشتر اوقات در آمریکا است و توانسته ریشه های محلی خود را حفظ کند افتخار می کنند. آنها مرتب داستان او را تعریف می کنند که بیشتر درآمد خود را به مدارس و معابد اهدا می کند.
بیشتر مردم در بانکوک عمارت بزرگی را که تونی جا برای پدر و مادر خود ساخته است می شناسند و به گردشگران نشان می دهند. در بسیاری از اوقات مردم و خبرنگاران زیادی به منزل آنها مراجعه می کنند تا آنها را ببینند و با آنها گفتگو کنند. مادر تونی جا می گوید او علاقه شدیدی به ورزش دارد و هر روز ورزش می کند و پدرش می گوید او تمام رشته های ورزشی ازجمله بسکتبال را خیلی دوست داشت و وقتی که 5 ساله بود علاقه زیادی به هنرهای رزمی پیدا کرده بود. او بروس لی را خیلی دوست داشت و وقتی فیلم های او را می دید سعی میکرد حرکات او را تقلید کند. در نوجوانی تونی جا مشغول یادگیری تکواندو بود و توانست برنده چندین مسابقه شود.
@Muay_Thai_martial_king1
هدایت شده از موی تای
پدر او، یک قهرمان بوکس بود همچنین او اکنون موی تای تدریس می کند. تونی جا در کشور همسایه "کامبوج" هم خیلی مشهور است و مردم آنجا او را خیلی دوست دارند. در حقیقت زادگاه او که در استان سورین است تا 250 سال پیش بخشی از کامبوج بوده است. تقریبا 70 درصد از مردم آنجا نژاد خمر دارند و با زبان خمر صحبت می کنند. به همین دلیل کامبوجی ها می گویند تونی جا یک خمر است و هنر رزمی که او استفاده می کند مربوط به خمرها است.
تونی با دیدن اولین فیلم رزمی تایلندی (زندگی برای مرگ Born to Fight) آنقدر در احساسات خود غرق شده بود که علاقه ی عجیبی در فیلم و فیلمسازی پیدا کرد. به همین خاطر از پدر خود اجازه گرفت تا در این زمینه مشغول کار و فعالیت شود. تونی به دنبال کسی بود تا بتواند رویاهای وی را به حقیقت تبدیل نماید. تونی بعد از اینکه شخص مورد نظر خود را پیدا کرد در سن 15 سالگی تحت الحمایت یک قهرمان رزمی و کارگردان فیلم (پانا رتیکرای) مشغول به فعالیت شد و به راهنمایی وی در یک مرکز ورزشی مشغول شد.
تونی تمرینات خود را به صورت متداوم انجام می داد به خوبی استعداد رزمی خود را به پانا ثابت نمود و اینطوری پانا به درخشندگی و بالندگی تونی پی برد. تونی در گروه فیلمسازی پانا به عنوان یک بدل مشغول به کار شد و در کنارش به تمرینات موی تای می پرداخت و خود را از بومی ترین پسر روستایی به یک قهرمان رزمی تغییر داد.
زمانی که تونی جا به سن بیست سالگی رسیده بود، از مدرسه فارغ التحصیل شد و پانا رتیکرای از او خواست تا در یک دانشگاه هنرهای رزمی واقع در استان ساراکم مشغول به تحصیل شود و در آنجا استعداد خود را رشد دهد. آموزش محدود تکواندو، بوشیرو، جوفیستو، ژیمناستیک، چوب و شمشیربازی در دوران دانشگاه جا را برای مرحله دیگری از ورزش آماده ساخته بود و او نیاز داشت تا استعداد خود را بالاتر از آنچه آموخته بود نشان دهد. از آنجایی که تونی خیلی خوب آموزش دیده بود و این با استعداد وی گره خورده بود و نیرویی که او را به سوی موفقیت سوق میداد شوق و علاقمندی وی و تشویق دوست و راهنمای خوب او رتیکرای بود.
وقتی تونی از دانشگاه فارغ التحصیل شد، استعداد او هنرهای رزمی بومی مردم تایلند را به جهان معرفی می نمود و با ظاهر شدن در فیلم اونگ بک (2003) توانست خود را به مردم تایلند و جهان معرفی نماید.
مهارت و توانایی او به عنوان یک بازیگر به طور یکنواخت در تلویزیون ها و سینماهای تایلند مورد تشویق قرار گرفت و فیلم وی سومین فیلم برتر رزمی آسیا و هفتمین در جهان شناخته شد.
@Muay_Thai_martial_king1
هدایت شده از موی تای
پیش از اینکه اونگ بک ساخته شود، تونی و پانا هردو علاقمند موی بوران (یک سبک قدیمی موتای) شده بودند و حدود یک سال روی آن تلاش کرده بودند. تونی برای اینکه نتایج کارهای خود را ببیند از شاهکاری های خود کلیپ تهیه می کرد، و اینطوری یکی از کسانی که شیفته ی استعداد جا شده بود "پریشیا پنکیو" کارگردان اونگ بک بود. تونی جا در اونگ بک تمام پرشهای دوگانه ای، ژیمناستیک و سایر حرکات اکروباتیک موی تای را بدون کمک گرفتن از جلوه های ویژه کامپیوتری(CGI )انجام داد و همه حرکات چرخشی را بدون استفاده از هیچ ابزاری اجرا می کرد.
در صحنه ای ازفیلم، وقتیکه تین گرفتار نبرد با شخصیت منفی می شود، از میان کوه آتش روی حریف حمله ور می شود؛ این در حالی است که شلوار خودش هم آتش می گیرد، خودش در مصاحبه ای در 2005 چنین تعریف نموده بود: "به راستی پایم ا آتش گرفته بود و شعله ی آتش به طرف بالا زبانه می زد و حدودا تمام بدنم را پوشانده بود، ابرو، مژه ها و بینی ام نیز سوخته بود."
تونی در سال 2004 در فیلم بادیگارد به روی غلتک بازیگری افتاد و بالاخره در سال 2005 در فیلم تام یونگ گنگ: بازی یا همان شرافت اژدها در نقش خم در قالب یک روستایی متمدن و با سنت عالی ظاهر شد اگرچه این فیلم جایی در زمره فیلمهای رزمی پیدا نکرد ولی به تنهایی شاهکاری برای خود به حساب می آمد.
محتوای این فیلم در ظاهر داستانی ولی در باطن سرشار از هنرهای رزمی است. فیلم از آنجایی شروع می شود که عده ای فیل را می دزدند و برای پس گرفتن فیل به استرالیا سفر می کند وبا مشکلاتی روبرو می شود و فیل او تنها بخشی از ماجراست عده ای که فیل خم را دزدیده بودند و مادر فیل را کشته بودند عضو گروه بزرگتری بودند که خلافهای بزرگتری نسبت به فیل دزدی انجام میدهند از جمله فروش مواد مخدر و زورگیری.خم که این موضوعات را نمی دانست به امر پدرش سفر میکند و....
@Muay_Thai_martial_king1
هدایت شده از موی تای
یکی از ویژگیهای این فیلم (شرافت اژدها) این است که حدودا 6 دقیقه ی فیلم بدون کات فیلمبراداری شده، دوربین پشت تونی جا چهار طبقه بالا میرود و تمامی زد و خورد ها را نشان میدهد و تونی هم مانند لژیونر پیش میرود و تمامی اعضا باند شرور را از پیش رو برمی دارد. در کل 29 دقیقه از این فیلم در آمریکا ساخته شده است که این خود نیز از عواملی به حساب می آید که شرافت اژدها در جشنوارهای بزرگ جایزه هایی به او اختصاص داده شد.
در سال 2007 نیز تونی جا در بازی در "فیلم بادیگارد2" خوب ظاهر شد. همچنین در سال 2008 در فیلم اونگ بک 2 که خود وظیفه ی کرگردانی را به عهده داشته خوب درخشید و اونگ بک 3 در حال ساخت بوده که در دسامبر 2009 در تایلند پخش شد.
فیلمهای تونی جا توجه استاد او (جکی چن) را به خوبی جلب کرده بود و از کارگردان "بریت راتنر" خواست تا تونی در "ساعت شلوقی3" (Rush Hour 3) بازی نمایداما بنا به دلایلی نا معلوم این اتفاق نیفتاد.
@Muay_Thai_martial_king1
است که بدانیم کلمه “کونگ فو” در چین به چه معناست. برخلاف نظریه رایج، این در واقع لغتی است که به هرگونه دستاورد فردی یا مهارت ظریفی اطلاق می گردد که بعد از تلاش های زیاد به دست آمده است. بنابراین، اگر شما سخت تلاش کنید تا یک حریف مشت زنی را با یک ضربه چرخشی از پشت براندازید، این کار شما واقعا کونگ فو است.
علی رغم چگونگی تعریف کونگ فو در چین، این لغت به طور گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت تا نسبت قابل توجهی از هنرهای رزمی چینی را توصیف کند.
مطلب مرتبط و مفید: همه آنچه درباره کونگ فو باید بدانید!
بنابراین، کونگ فو شائولین به سبک هایی از هنرهای رزمی چینی اطلاق می گردد که شروع شد و ادامه یافت تا صومعه و راهبان شائولین را متحد کند.
معبد شائولین
با توجه به افسانه ها، یک راهب بودایی از هند به نام بودابادرا یا باتوئو در چین، در زمان دوره سلطنت وی شمالی در سال 495 بعد از میلاد به چین آمده است. او در آنجا امپراطور ژیاون را ملاقات کرده و مورد لطف او واقع شده است. اگرچه باتوئو فرمان امپراطوری مبنی بر آموزش بودایی در بارگاه را رد کرد، اما باز هم به او زمینی اعطا شد تا در آن یک معبد بنا کند. این زمین در کوهستان سانگ (Mt. Song) قرار داشت و این دقیقا مکانی است که او شائولین را بنا نهاد، که به “جنگل کوچک” ترجمه می شود.
@honarrazmi
احتمالا یک راهب هندی به نام بودی دارما نقش مهمی در توسعه هنرهای رزمی چین ایفا کرده است.
تصور می شود که او نهایتا توجه راهبان معبد تازه تاسیس شده شائولین در چین را به خود جلب کرده است. در زمانی که آنجا بوده است، احتمالا او حرکاتی از هنرهای رزمی راهبان آموخته باشد که به عنوان مبنای کونگ فو شائولین به کار گرفته شده اند. اگرچه نقش بودی دارما در تاریخ هنرهای رزمی مشخص نیست، اما راهبان بعد از ورود افسانه ای او، به شاگردان مشهور هنرهای رزمی تبدیل شدند.
کاربرد مشهور کونگ فو شائولین در تاریخ
سلسله تانگ (618 تا 907) سیزده راهب جنگجو را به خود دید که به امپراطور تانگ کمک کردند تا پسرش لی شیمین را از دست سپاه سربازانی که به دنبال برهم زدن جشن فرمانروایی بودند، نجات دهند. سرانجام زمانی که لی شیمین به مقام امپراطوری رسید، شائولین را در چین “معبد اعلی” نامید و تبادل آموزشی بین بارگاه امپراطوری، سپاه ها و راهبان شائولین را ارتقا داد.
ویرانی معبد شائولین
فرمانروایان چینگ بخاطر اینکه طرفداران مینگ در معبد شائولین زندگی می کردند، این معبد را به خاک و آتش کشیدند. همچنین، آنها تمرین کونگ فو شائولین را در آنجا ممنوع کردند. این کارها منجر به پراکنده شدن راهبان در جاهایی شد که دوباره بعد از قانونی شدن تمرین کونگ فو شائولین، در معرض دیگر سبک های هنرهای رزمی که قبلا انجام می دادند، گرفتند تا کونگ فو شائولین را ارتقا دهند.
کونگ فو شائولین امروزی
هنوز هم راهبان، کونگ فو شائولین را تمرین می کنند. در حقیقت، آنها به میزبانان مشهور این رشته در جهان تبدیل شدند، چرا که هنر آنها واقعا ارزش دیدن را دارد. به طرز شگفت آوری، با شکل گیری سبک شائولین و قرارگرفتن زیرشاخه های فراوانی برای آن، هسته اصلی و هسته دفاع شخصی این سبک نسبت به سبک های جدید نمایشی مانند ووشو توفیق چندانی به دست نیاوردند.
بسیاری بر این عقیده اند که کونگ فو اصلی که توسط راهبان ابداع شد، اگرچه در زمینه زیباشناختی نسبت به کونگ فو شائولینی که امروزه تمرین می شود شاید جذابیت کمتری داشته، اما بسیار قدرتمند تر بوده است.
روش های آموزشی 72 هنر رزمی شائولین
در سال 1934، جینگ جینگ ژونگ کتابی به نام “روش های آموزشی 72 هنر شائولین” را منتشر کرد. ژونگ پیش خودش، تنها روش های آموزشی معتبر را در کتابش فهرست کرد و آن دسته از روش هایی مد نظرش بوده اند که برای اهداف دفاع شخصی طراحی شده بودند. این روش ها می توانند به کارآموزان (شاگردان) کمک کنند تا توانایی های خارق العاده خود را توسعه دهند. ژونگ بیان می کند که او این مهارت ها را از یک طوماری (کتیبه) که راهب بزرگ شائولین “میائو ژینگ” به او اعطا کرده، یاد گرفته است.
ویژگی های کونگ فو شائولین
کونگ فو شائولین، مانند تمامی سبک های کونگ فو، ابتدا یک سبک ضربتی از هنرهای رزمی محسوب می گردد که از ضربات پا، دفاع ها و مشت ها سود می برد تا مهاجمان را متوقف کند. آنچه که در کونگ فو بسیار نافذ و گیرنده است، زیبایی محض فرم های تمرینی و هم چنین ترکیب دستان باز و بسته، حمله و دفاع در برابر مهاجمان است و تاکید چندانی بر پرتاب ها و قفل مفصل نیست.
این آموزش هم از تکنیک های سخت (خشن) (برخورد ضربات با یکدیگر) و تکنیک های نرم (استفاده از قدرت مهاجمان علیه خودشان) سود می برد. همچنین، سبک های شائولین بر ضربات پا و گارد باز (حالت ایستادن باز) متمایل هستند.
اهداف اصلی کونگ فو
اهداف اصلی کونگ فو شائولین عبارت از محافظت از خود در برابر مهاجمان و ناتوان کردن سریع انها با ضربات است. همچنین از آنجاییکه این هنر به اصول و قواعد بودایی و تائوئی گره خورده است، یک ضلع بسیار فلسفی نیز در کنار آن وجود دارد. زیرشاخه های کونگ فو شائولین نیز حضوری بسیار در خور تماشا دارند. از اینرو، هدف برخی از شاگردان بیشتر از قابلیت عملی بودن این هنر، سرگرمی و حرکات آکروباتیک آن است.
زیرشاخه های کونگ فو شائولین
این فهرست شامل سبک های کونگ فو شائولین می باشد که در معبد آموزش داده می شدند:
ژیائو هونگ چیان- مشت قرمز کوچک
دا هونگ چوان- مشت خونین بزرگ
تانگ بی چوان- ضربه کامل با پشت مشت
لیو هی چوان- شش مشت هماهنگ
تایزو چانگ چوان- مشت بلند تایزو امپراطوری
اویژینگ چوان- مشت هفت ستاره ای
دا پائو چوان- مشت توپی بزرگ
ژیائو پائو چوان- مشت توپی کوچک
چانگ هو ژین یی من- حفاظت همیشگی از دریچه ذهن-قلب
میهوچوان- مشت گل آلویی
لوهان چوان- مشت آرهات
تانگزیگونگ- آموزش کودکان شائولین
دان دائو- تکنیک سابر انفرادی
همچنین کونگ فوی شائولین بارها در فیلم ها و سریال های هالیوودی به نمایش در آمده است ویکی از پرطرفدارترین ها می باشد.
@honarrazmi
🥋 افکار بارز
و معلم بود؛
#فلسفه درس می داد و سعی می کرد دانش و حکمت را در جهان بگسترد...
اصولی که بروس بر اساس آنها زیست و کوشش او برای پاسداری از آنچه معتقد بود درست است، نمونه ای عالی برای چگونه #زیستن است.
کارتان هر چه هست، کاملا صادقانه و با جان و دل انجامش دهید.
بی شک او روی من تأثير گذاشته است.
#بروس لی از نظر کریم عبدالجبار
📚 #کتاب #افکار_بارز
📱 اپیلکیشن #طاقچه
#مشاهیررزمی ✴️
@HrazmiVpahlvani
@honarrazmi