eitaa logo
مدارس پسرانه هدهد
1.7هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.1هزار ویدیو
247 فایل
✅دبستان دوره اول: پروین_بعداز چهار راه صباحی_ک شهید آتش صنعت (39)‌پ24 تلفن:‌32296770 ▶ @DABESTAN_HODHOD1 ✅ دبستان دوره دوم: پروین_عسکریه اول_گلستان_ک شهید قاسم زاده (62) ‌پ44 تلفن:35656574 ▶️ @DabestanHodhod_2 ✅ارتباط با مدیر راهبردی: ▶ @hamed_saadatpour
مشاهده در ایتا
دانلود
لذت زندگی یادگیرانه در مدارس نوین داستانی از یک تراژدی انسانی! زنگ تفریح می خورد، بچه ها با هیاهو از کلاس به سمت حیاط فرار می کنند که به حیات () کودکانه خود بپردازند. حتی کمی تلخ تر! زمانی که هوا - این کالای گران بها برای - آلوده و مسموم می شود و مدارس تعطیل می شوند، خوشحال می شوند! 13 سال تحصیل در مدارس را به دید گذرگاهی سخت و پر اضطراب برای رسیدن به آینده ای هرچند مبهم و نا معلوم طی می کنند. از خوان های کنکور و دام های مافیایی اش می گذرند. روستایی و شهری. بدون در نظر گرفتن تفاوت ها و نیازها. از تحصیل در دانشگاه یا حوزه فارغ می شوند. و تازه به این فکر می کنند که، "با این مدرک چه کار می توانم بکنم و آیا مورد علاقه من هست؟! یا حتی از کارم هم لذت نمی برم. و خوش بینانه هم که بگوییم، 20% کل آموخته هایم در کسب شغل یا کارایی و بهره وری در آن به من کمک نمی کند". با خودمان هم صادق باشیم و به گذشته بنگریم ، فرزندانمان در این فرآیند برای ، کار در اجتماع و تشکیل خانواده هم آماده نمی شوند. پس دنبال چه هستیم و چشم بسته در چه مسیری حرکت می کنیم و اجازه حرکت به فرزندانمان می دهیم؟ یک لحظه چشمانمان را ببندیم و آینده را تصور کنیم. به فرض که فرزند من در 13 سال بعد (از پیش دبستان تا آخر دوره متوسطه) ، با پدیده ای به نام کنکور مواجه شد ؛ پدیده ای که برای موفقیت در بهترین حالت، حداکثر دو سال تلاش نیاز دارد. پس 11=2-13 سال وقت برای آزادانه و خلاقانه کردن دارد! برخی غربی های نوگرا و تحول خواه پس از دیدن بن بست مدارس شان، پا را فراتر گذاشته و هم کردند! ایده را هم توسعه دادند. تا نسل آینده را نجات دهند. لذا رویکردهای شناختی و انسان گرایانه را جایگزین رفتارگرایی سنتی کردند. پیشرفت علمی و نوآوری هم ایجاد شد. اما رفتارگرایی را یک قرن پیش به ما دادند. و ما مثل یک سنت مقدس به آن چنگ زدیم. نه در دین مان ریشه داشت و نه در فرهنگ مان. نه به رشد علمی مان کمک کرد و نه به رشد معنوی مان. حتی هم در مدارس ، سطحی و کنکور زده شد. اصلا جعبه ابزار لازم برای زندگی و کار در آینده چه چیزهایی است؟ کسب چه سوادهایی مفید است و آیا مدارس و شیوه های سنتی ، این تجهیز را انجام می دهند؟ با شعار و حتی تغییر برخی ظواهر ، مدرسه محلی برای زندگی کردن، لذت بردن از یادگیری و خودشکوفایی، و تحقق اهداف تربیت - فارغ از این که، چه باشد - نمی شود. این سال ها، سند های بسیار خوب بالادستی برای تحول هم جانبه در نظام تعلیم و تربیت در کشور نوشته شد. اما موانع زیادی برای اجرا داشت و دارد. لذا فقط فناوری های هوشمند و نوین در برخی کلاس ها آمد! اما؛ نیمکت ها ، نشستن های طولانی و اجباری، معلم_محوری ها، آموزش های خطابه محور و یک طرفه، محیط های غیرصمیمی و اضطراب آفرین، رقابت های دیوانه وار بر سر هیچ، تشویق ها و تنبیه های مخرب، اجازه بسیاری کارهای بدیهی و حتی بازی یا شیطنت های کودکانه را ندادن ها و ... همان است که قبلا هم بود. به واقع مدارس به دنبال تغییر رویکرد از مکتب خانه ها ، یک قرنی هست که در ایران تغییر و تحول بنیادین نکرده اند! در روندهای جهانی نوین، علاوه بر تحول مبانی بنیادین؛ روش ها و ابزارهای آموزشی هم در حال دگردیسی بنیادین هستند. آموزش های حضوری / رسمی و متمرکز / صریح / خشک و ساکن/ و ... جای خود را به آموزش های دیجیتال و غیر حضوری/ عمومی و باز/ ضمنی، سیال و نامنظم/ هیجانی و بازیکارانه/ و .... دادند. فارغ از ابزارها و روش ها، اینکه در جامعه ایرانی ما و مبتنی بر نظام تمدن اسلامی ؛ ما چه مبانی و بنیادهای متعالی در تربیت نسل برای آینده داریم و مبتنی بر آن چه اصول و روش هایی را استفاده خواهیم کرد بسیار مورد اهمیت هست. منظور ما از مدارس نوین ، مجموعه هایی هستند که با ایجاد بستری برای ، دنبال یادگیری های ماندگار برای آینده هستند. این مدارس ممکن است، مجموعه های رسمیِ غیردولتی باشند. یا مدارس در خانه یا مسجد و ... . بسترهایی که با استمداد از نگرش توحیدی به مدد خانواده ها آمده اند؛ و به دنبال حق انتخاب گری ضابطه مند و متناسب با تفاوت های فردی متربیان بوده، انگیزه های درونی آن ها را جستجو می کند، و در عین حفظ عزت نفس شان، از طریق یادگیری تحلیلی، خلاقانه و تقویت تمایلات کارِ گروهی؛ به دنبال خلق ارزش، بلوغ استعدادهای نهفته در همه ساحت ها و انجام عمل صالح در نسل آینده هستند. نسل مومنی که بیشتر از گذشته مقید به سبک زندگی ایرانی _ اسلامی خواهد بود. 🆔 @sahab_link
#یادگیری ساخت گلخانه های شیشه ای (تراریوم), برای هدهدی های چهارم #لذت بخش بود. در #زندگی چه کمکی به آن ها می کند؟ @hodhod_school
دخترانِ گل ما در مدرسه هم با کمک تیم خلاق و مادران عزیزشان در مسیر و آماده شدن برای آینده گام برمی دارند و می برند. همه تشنه ... @candoo_school
این جا #مدرسه_پسرانه_هدهد است توجه به تفاوت های فردی, تقید به ارزشهای دینی, و مشق #زندگی #مدارس_مجری_روش_میزان #لذت_زندگی_یادگیرانه
این جا است مشق می نویسیم و زمزمه های محبت کودکانه می سراییم! رسم ما ; مسئولیت پذیری , اجرای توسط کودکان و تمرین خوداتکایی و عزت نفس است. اگر چه کار کودکان نوعا ; ظرافت ها, نظامت ها و نظافت های بزرگسالان را ندارد; و قاعده های خودش را دارد اما پُر از خلاقیت و عشق است ❤️ ما کار کودکانه در تولید , ساخت و اجرای برنامه را ترجیح می دهیم به کارهای پر مشقت و تکلف بزرگسالانه که شاید به ظاهر شکیل تر است ! شما چطور؟؟
لذت زندگی یادگیرانه در مدارس نوین داستانی از یک تراژدی انسانی! زنگ تفریح می خورد، بچه ها با هیاهو از کلاس به سمت حیاط فرار می کنند که به حیات () کودکانه خود بپردازند. حتی کمی تلخ تر! زمانی که هوا - این کالای گران بها برای - آلوده و مسموم می شود و مدارس تعطیل می شوند، خوشحال می شوند! 13 سال تحصیل در مدارس را به دید گذرگاهی سخت و پر اضطراب برای رسیدن به آینده ای هرچند مبهم و نا معلوم طی می کنند. از خوان های کنکور و دام های مافیایی اش می گذرند. روستایی و شهری. بدون در نظر گرفتن تفاوت ها و نیازها. از تحصیل در دانشگاه یا حوزه فارغ می شوند. و تازه به این فکر می کنند که، "با این مدرک چه کار می توانم بکنم و آیا مورد علاقه من هست؟! یا حتی از کارم هم لذت نمی برم. و خوش بینانه هم که بگوییم، 20% کل آموخته هایم در کسب شغل یا کارایی و بهره وری در آن به من کمک نمی کند". با خودمان هم صادق باشیم و به گذشته بنگریم ، فرزندانمان در این فرآیند برای ، کار در اجتماع و تشکیل خانواده هم آماده نمی شوند. پس دنبال چه هستیم و چشم بسته در چه مسیری حرکت می کنیم و اجازه حرکت به فرزندانمان می دهیم؟ یک لحظه چشمانمان را ببندیم و آینده را تصور کنیم. به فرض که فرزند من در 13 سال بعد (از پیش دبستان تا آخر دوره متوسطه) ، با پدیده ای به نام کنکور مواجه شد ؛ پدیده ای که برای موفقیت در بهترین حالت، حداکثر دو سال تلاش نیاز دارد. پس 11=2-13 سال وقت برای آزادانه و خلاقانه کردن دارد! برخی غربی های نوگرا و تحول خواه پس از دیدن بن بست مدارس شان، پا را فراتر گذاشته و هم کردند! ایده را هم توسعه دادند. تا نسل آینده را نجات دهند. لذا رویکردهای شناختی و انسان گرایانه را جایگزین رفتارگرایی سنتی کردند. پیشرفت علمی و نوآوری هم ایجاد شد. اما رفتارگرایی را یک قرن پیش به ما دادند. و ما مثل یک سنت مقدس به آن چنگ زدیم. نه در دین مان ریشه داشت و نه در فرهنگ مان. نه به رشد علمی مان کمک کرد و نه به رشد معنوی مان. حتی هم در مدارس ، سطحی و کنکور زده شد. اصلا جعبه ابزار لازم برای زندگی و کار در آینده چه چیزهایی است؟ کسب چه سوادهایی مفید است و آیا مدارس و شیوه های سنتی ، این تجهیز را انجام می دهند؟ با شعار و حتی تغییر برخی ظواهر ، مدرسه محلی برای زندگی کردن، لذت بردن از یادگیری و خودشکوفایی، و تحقق اهداف تربیت - فارغ از این که، چه باشد - نمی شود. این سال ها، سند های بسیار خوب بالادستی برای تحول هم جانبه در نظام تعلیم و تربیت در کشور نوشته شد. اما موانع زیادی برای اجرا داشت و دارد. لذا فقط فناوری های هوشمند و نوین در برخی کلاس ها آمد! اما؛ نیمکت ها ، نشستن های طولانی و اجباری، معلم_محوری ها، آموزش های خطابه محور و یک طرفه، محیط های غیرصمیمی و اضطراب آفرین، رقابت های دیوانه وار بر سر هیچ، تشویق ها و تنبیه های مخرب، اجازه بسیاری کارهای بدیهی و حتی بازی یا شیطنت های کودکانه را ندادن ها و ... همان است که قبلا هم بود. به واقع مدارس به دنبال تغییر رویکرد از مکتب خانه ها ، یک قرنی هست که در ایران تغییر و تحول بنیادین نکرده اند! در روندهای جهانی نوین، علاوه بر تحول مبانی بنیادین؛ روش ها و ابزارهای آموزشی هم در حال دگردیسی بنیادین هستند. آموزش های حضوری / رسمی و متمرکز / صریح / خشک و ساکن/ و ... جای خود را به آموزش های دیجیتال و غیر حضوری/ عمومی و باز/ ضمنی، سیال و نامنظم/ هیجانی و بازیکارانه/ و .... دادند. فارغ از ابزارها و روش ها، اینکه در جامعه ایرانی ما و مبتنی بر نظام تمدن اسلامی ؛ ما چه مبانی و بنیادهای متعالی در تربیت نسل برای آینده داریم و مبتنی بر آن چه اصول و روش هایی را استفاده خواهیم کرد بسیار مورد اهمیت هست. منظور ما از مدارس نوین ، مجموعه هایی هستند که با ایجاد بستری برای ، دنبال یادگیری های ماندگار برای آینده هستند. این مدارس ممکن است، مجموعه های رسمیِ غیردولتی باشند. یا مدارس در خانه یا مسجد و ... . بسترهایی که با استمداد از نگرش توحیدی به مدد خانواده ها آمده اند؛ و به دنبال حق انتخاب گری ضابطه مند و متناسب با تفاوت های فردی متربیان بوده، انگیزه های درونی آن ها را جستجو می کند، و در عین حفظ عزت نفس شان، از طریق یادگیری تحلیلی، خلاقانه و تقویت تمایلات کارِ گروهی؛ به دنبال خلق ارزش، بلوغ استعدادهای نهفته در همه ساحت ها و انجام عمل صالح در نسل آینده هستند. نسل مومنی که بیشتر از گذشته مقید به سبک زندگی ایرانی _ اسلامی خواهد بود. 🆔 @sahab_link
در این چند روز تعطیلی هدهدی ها مربیان عزیز ; خودشان را بیشتر تجهیز کردند و آماده حضور آن ها. 📷 جلسه شورای عمومی مدرسه هدهد مورخ 9 آذر نود و هشت این هم رسم هدهد است ... جاری است
هدایت شده از مدارس پسرانه هدهد
به یاد خدا ❤️ هدهدی های عزیز 😍 سلام امیدواریم از جدید در خانه بودن برای کردن , بودن و کردن در کنار خانواده به بهترین نحو استفاده کرده باشید ... خانواده های گرامی , معتقدیم : _ فضای خانه را باید گرم کرد ! _ سم مهلک است , همانطور که هم مجاز نیست. بدون نگرانی , و مستمر و بدون تعطیلی به کار ها ادامه دهید. _ را در سبد برنامه هدهدی ها بگذارید ! _ رسانه (زمان و محتوا) را نظارت کنید. _ در تبدیل مفاهیم آموزشی که هدهدی ها می دانند به استفاده در فکر کنید (آموزش توام با سرگرمی _ بازیکارانه_عملکردی) _ در گروه های فعال باشید و با در ارتباط (گزارش بدهید و راهنمایی های لازم را بگیرید) _ باشید و ازکنار هم بودن ببرید! خود و فرزند را کلافه نکنید!!😉 _ سعی کنید داشته های را در بچه ها 💪 کنید و 👍 بزنید : مثل و مبتنی بر تلاش گفتگوهای به اطراف نگاه کردن روزانه و و ... _ و عموم هدهدی ها از شبکه آموزش جلوتر است. و جای نگرانی نیست. آموزش های سطح متوسط این شبکه برای 1. خانواده ها 2. مرور, تثبیت و جمع بندی هدهدی ها مناسب است. نه برای آموزش اولیه و مستقیم. لطفا دقت بفرمایید. _ اجازه و و گفتگوهای متناسب را به فرزندان بدهید. این طور بهتر و بیشتر موفق خواهید شد @hodhod_school
سلام به روی ماهتون بنده های خوب خدا 🌻 و هدهدی های عزیز و دوست داشتنی فرصتی هست که خوب کنیم . فکر کنیم , برنامه ریزی کنیم , آرامش داشته باشیم , به خانواده برسیم , به علایقمان, به کارهای عقب افتاده, به دعا و عبادت, به درس و تحصیل و بازی ... اصلا همیشه دنبال بودیم . الان همان وقته 💫 دنبال بعدش نباشیم ... به هر حکمتی که هست , این پنجره بروی ما باز شده. ... ولی با چه کنیم ؟!😊