eitaa logo
پیر طریقت
1.4هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
777 ویدیو
48 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
این همه گریه‌ها که انبیاء و رسول الله و ائمه علیهم السلام داشتند مسلّم است گریه‌های مفصلی در مقام خوف و خشیت داشتند هیچکس نمی‌تواند این‌ها را انکار کند پُر است از این روایات و اخبار حالا چرا این گریه‌ها (در بین شیعیان و مؤمنین) برچیده شده نه در شما، نه در مُلّاها، نه در دراویشِ متصوفِ مدعی و نه در مرد و زن مُتدیّن، این گریه‌ها را نمی‌بینید همه این‌ اقشار خود را به بهشت رفته، تکامل یافته، ونجات یافته می‌پندارند چرا در این‌ها گریه پیدا نمی‌شود؟ شما که به اینجا رسیده اید آیا یک بار از آن گریه‌ها که آنها داشتند داشته‌اید؟؟ آیا یعنی آنها مبتلا به کارهای بدی بودند که ما مبتلا به آن نیستیم؟؟ یا آیا خدا برای آنها سختگیری کرده بود که گریه ها می‌کردند ولی برای ما حساب خاص قائل است؟؟ مسئله چیست؟؟ خوف و خشیت چیزی است که مانده در همان زمان انبیاء و ائمه. اگر هم در افرادی پیدا شود بسیار کم است اصلا نمیشود کسی را دعوت کرد که بیاید به سراغ این معنی که گریه بکند در حالیکه گریه موجب جذب رحمت است گریه نباشد رحمت نیست این در آیات و روایات پُر است شما اگر بخواهید اینطور بگویید (کسی را دعوت به گریه کنید) شما را هُ می‌کند (تمسخر می‌کنند) می‌گویند اجداد ما همینطور آمدند و رفتند، نماز می‌خواندند، روزه می‌گرفتند ولی شما بدعت آورده اید.... اگر شما جمعی را به وحشت و خشیت از اعمال خودشان دعوت کنید و متوجه کنید که گریه کنند نمی‌شود. اما خودتان سعی کنید از اینجا که رفتید گریه کنید البته نمی‌توانید من هم نمی‌توانم با تصمیم نمی‌شود باید دعا کنیم و از خدا بخواهیم که به ما اشک بدهد اگرچه به این زودی‌ها هم نمی‌دهد مگر اینکه طلب جدی باشد دلتان به راه بیفتد و نوری بر دل بتابد مگر می‌شود این دل‌ها به راه بیفتد و گریه نکند؟؟ مگر گریه مفت است؟؟ به هر کسی نمی‌دهند ما نمی‌توانیم گریه کنیم اینکه نمی‌کنیم بجای خود اصلاً نمی‌خواهیم اصلاً از اول متوجه نبودیم لذا اگر این دعا را کردید و مستجاب شد بدانید عنایتی به دست آوردید که حساب ندارد اگر دل مُنکَسر برای گناهان خود و چشم گریان برای روزگار خود پیدا کردید بدانید این توفیق خداست. Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هر وقت فرصت دارید به استغفار بپردازید این توصیه را فراموش نکنید مرتب به یاد بیاورید که چه خطاها کرده اید یک عمر خطا کرده ایم خدا هم نزدیک است نشسته اید ، ایستاده اید ، راه میروید ، استغفار کنید اگر در میان جمعی هستید که نمیتوانید به زبان استغفار کنید مرتب در دل این استغفار و تملق را داشته باشید که خدایا ببخش حرف خود را مرتب بزنید هرچه میتوانید مرتب استغفار کنید مستحب ها را ترک نکنید ولی وظیفه اصلی من وشما استغفار است ، گریه و جبران گذشته است ، کار اصلی استغفار است تا وقت را از دست نداده به عذرخواهی بپردازید بلکه خدا ببخشد بعید شمردن و استبعاد کردن مانند باور نکردن است من وشما گرفتاریم سعی کنید به این نکته پی ببرید در وجود ما پرده ای است که دید ما بعید شده و باور نداریم مجاهدت کنید و خود را خلاص کنید .... Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
سعی‌ها می‌کنیم، فکرها می‌کنیم، نماز شب‌ها هم می‌خوانیم بعضی از دعاها و مستحبّات و را هم انجام می‌دهیم امّا از خیلی از چیزها و وظایف در غفلت هستیم یا توجّه نداریم یا اهمّیّت قائل نیستیم مانند مسائل خلقی مثلاً تند خویی بد زبانی تحقیر عیوب مؤمنین را مدام جویا شدن که فرضا فلانی چه کرده است، آن یکی چه کرده است حقوق شوهر را مراعات نکردن یا حقوق زن را، حقوق برادر را، خواهر را مراعات نکردن. یا مبتلا به اسراف بودن همین را در نظر بگیرید که عمل اسراف کلاً مبغوض خدا است خب وقتی شخصی کاری مرتب انجام می‌دهد که مبغوض خدا است مسلما نمی‌تواند پیش برود. نماز شب او به جایی نمی‌رسد. در نماز خود سلوک نمی‌کند برای این‌که با خدا مخالفت می‌کند. کسی که مخالف است او را راه نمی‌دهند. در تزکیه و سلوک باید راه باطنی پیدا کرد، ظاهر عمل زیاد مهم نیست. درست است که ظاهر باید باشد امّا مسئله باطن است راه یافتن به باطن است. در روایت امام فرمود حتّی اگر یک دانه‌ی خرما را که به درد بخورد بیرون بیندازی یا اگر یک لیوان آبی را که می‌خورید بقیه‌ی آن را بیرون بریزید، در صورتی که به درد می‌خورد این کار مبغوض خدا است. خب من و شما چقدر گرفتار این مسائل هستیم اگر این‌طور هستید بروید فقط به حال خود گریه کنید از خدا بخواهید که شما را نجات بدهد. حالا خدا کند ما و شما از آن‌‌ها نباشیم که روز به روز این وسیله را عوض بکنیم آن را وسیله را عوض بکنیم این تجمل را فراهم بکنیم آن یکی را... و خبر نداشته باشیم در اطراف و اکناف چه می‌گذرد همه‌ی این‌ها مهلکات است بعد می‌بینید که خیلی هم در مستحبّات سعی‌ها می‌کنیم و به جایی نمیرسیم... Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هو وقتی که انسان ساکت است علاوه بر این‌که از آفات زبان به عناوین مختلف در امان است خودِحال سکوت و ساکت بودن، و حرف نزدن، منافع زیادی دارد خیلی عنایات به شما متوجه می‌شود اوّلاً در مقام صُمت انسان در فکر و ذکر بیشتر موفق است فکر و ذکری که دو پَر و بال انسان سالک است اگر صُمت باشد انسان از پراکندگی محفوظ است ولی وقتی که صحبت کرد قهراً پراکنده خواهد شد و با پراکنده گی در راه سلوک موفقیتی نیست نمی‌دانم شما در حالات این خوبانی که اهل سلوک و معرفت هستند دقت کرده‌اید؟ ملاحظه کرده‌اید که چقدر برای صحبت کردن قناعت می‌کنند و چقدر در مقام صحبت به زور صحبت می‌کنند امام صادق (ع) می‌فرماید اکثر صحابه‌ی رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این‌طور بودند که «يَتَنَفَّس‏» یعنی تنفس آن‌ها مانند کسانی بود که در حال غرق شدن هستند یعنی آه‌هایی خیلی به اصطلاح مخصوص در زمان تنفس می‌کشیدند اکثر صحابه‌ی رسول الله مرتب آه می‌کشیدند آه از درون به نحو خاصی بعد می‌فرماید که تکلّم آن‌ها هم، صحبت کردن آن‌ها هم خیلی به سختی بود مانند صحبت کردن کسانی که مریض می‌شوند و مرض آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد دیدید که مریض چطور صحبت می‌کند؟ آنها که خیلی سخت مریض هستند چطور صحبت می‌کنند؟ آن‌طور صحبت می‌کردند... Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هو هر وقت خواستید بدانید چرا حال عبودی شما یک دفعه بهم خورد و تغییر کرد بدانید که یکی از مسائل همان تجسس است هنگامی که با کسی صحبت می‌کنید وغفلت کردید و به اجمال وارد تجسس شدید بدانید که از آن احوال خارج می‌شوید توفیقات رفت عنایات رفت خودتان هم توجه ندارید این اتفاق زمانی رخ میدهد که شما تجسس کردید این تجسس کردن انسان را از عنایات خدا زود ساقط می‌کند خیلی سعی کنید که اگر هم عیبی از کسی نزد شما معلوم شد نزد شما بماند که این موجب رضای حق است این هم رمزی دارد و شما مُتَخلِّق به یکی از اسماء الله میشوید که ستارالعیوب است در سلوک کسی موفق است که رازپوش و عیب پوش باشد این مُجرَّب است کسی که سَتْر داشت خدا هم مرتب او را سَتْر می‌کند چه در این دنیا در توفیقات و سلوک عبودی و چه در آخرت سالکان از این باب در طریق سلوک به برکات زیادی می‌رسند... Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هو وقتی میگوییم گناهان را ترک کنید نظرتان ترک همه گناهان باشد فریب را نخورید که بعضی از گناهان را ترک کنید و بقیه بماند و گرفتار آنها باشید بعضی از گناهان را ترک نکرده اید وفکر میکنید که همه را ترک کرده اید نباید اینگونه بود بعضی واجب ها را انجام میدهیم وبعضی را غافل هستیم مثلا سعی می‌کنید و در باب حفظ از نامحرم موفق میشوید  اما در عین اینکه شما این توفیق را دارید ولی چندان گفتن را مهم نمیدانید خوب توجه کنید ما گرفتار این مسئله هستیم که بعضی گناهان را ترک میکنیم وبعضی را توجه نداریم و غفلت میکنیم  ویاد نگرفته ایم کدام گناه است آنچه را که به دل و باطن شما مربوط است یاد بگیرید همه گناهان را ترک کنید لحظه به لحظه ما با گناهان مواجه هستیم مثلا در خانه نشسته اید و مطمئن هستید که با نامحرم برخورد ندارید فکر میکنید گناه نامحرم را ترک کرده اید ولی در همان خانه با دیگران برخورد دارید و به مبتلا میشوید از آتش نامحرم خود را نجات میدهید به آتش دیگری می افتید مرد میدان کسی است که لحظه به لحظه گناهان را ترک کند اینها که گفتم مسائلی است که در ما وجود دارد شما وما فکر میکنیم گناهان را ترک کرده ایم ولی علی الاتصال انجام میدهیم هرچه را فهمیده اید عمل کنید فکر نکنید که آسان است دو سه گناه را ترک کردن آسان است ولی اینکه هر لحظه باید مواظب بود سخت است اشکال کار خودتان را بفهمید واصلاح کنید نمی‌دانیم تا چند وقت اینجا هستیم سریع توبه کنید که اگر بنا بود اجل زود برسد اقلا تصمیم بر ترک گناه داشته باشیم سعی کنیم و بعد بمیریم نه اینکه بمیریم بدون اینکه سعی بر ترک داشته باشیم وبا دو رنگی مواجه شویم کسی که شروع کرده وتوبه کرده ولو مدت کمی باشد وبمیرد این شخص خیلی فرق میکند با اینکه هیچ تصمیمی برای ترک آن نداشه باشد ازجمله گناهان دیگر تحقیر و استهزاء و دروغ و افترا و...... از مسائل دیگر غفلت کنید Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هو باید به مرز بین هوی نفس و غیر هوی متوجّه باشیم. آن سلسله کارها، محبّت‌ها، روی آوردن به اغیاری که به ظاهر رو به اغیار کردن است، امّا اصلِ مقصد حق است، اصلِ هدف حق است، آن‌ها هوی نیست، نه تنها هوی نیست احیاناً عبادت هم هست و حرکتی است به سوی خدا. امّا اگر این‌طور نبود و برای لذت نفس باشد هوی است. حتّی انسان نماز بخواند برای این‌که بگویند فلانی نمازخوان است این هم هوی است. مسئله ریشه‌ی دقیق دارد این بیان از رسول اکرم (ص) است که کسی که به دنبال حلالی از دنیا می‌رود امّا منظور او از این حلال به دست آوردن تفاخر است، یا اینکه خود را بالا بکشد، تکاثر باشد و بین نزدیکان خود زرق و برق بیشتری داشته باشد .... اگر چه حلال به دست بیاورد ولی در هوی نفس غوطه‌ور شده است این انسان خدا را ملاقات می‌کند درحالیکه خدا بر او غضبناک است این حدیث خیلی خطرناک است. نیت با نیّت فرق می‌کند، اما اگر برای این می‌خواهد که عفّت خود را حفظ کند، عفیف زندگی کند، احتیاج پیدا نکند، دست گدایی به دیگران دراز نکند، خود و شرافتش را حفظ کند.... اگر به این نیّت به دنبال حلال رفت و به دست آورد، این شخص روز قیامت می آید در حالتی ‌که صورت خیلی درخشان و زیبایی مانند ماه در لیلة ‌البدر دارد یعنی آن نورانیّت الهی را داراست علی (ع) فرمود : کسی که همه‌ی دنیا را به خاطر خدا به دست آورده، حالا برای حفظ خود و آبروی اهل و عیالش، برای احسان به فقرا، برای کارهای خوب، برای صرف در جهاد،.... می‌فرماید کسی که همه را به دست آورده است برای خدا این زاهد است. کلمه‌ی زاهد تعبیر می‌کند. یعنی در واقع در قلب خود تعلّقی به آنها ندارد تعلقی به غیر ندارد، هوای غیر را ندارد ولو همه چیز را به دست آورده باشد امّا به خاطر خدا،.... Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389
هدایت شده از در حرم یار
اگر کسی می‌خواهد بفهمد سلوک را شروع کرده و صادقانه و جدی قدم گذاشته یا نه می‌تواند این موضوع را معیار صادق بودنش قرار دهد اگر دید در عین تلاش و توبه، عیوبش بیشتر می‌شود و مرتب تلاش می‌کند اما این عیوب در وجودش بزرگتر می‌شود، جرائم روشن‌تر می‌شود و به بیان دیگر مانند ابرهای پراکنده همه جا را پر می‌کند و هیچ نقطه روشنی و امیدی نه در گذشته و نه در حال در او نیست و همه عیب و نقص است این می‌تواند دلیل باشد بر اینکه خدا در اینجا تجلیاتی کرده و این سلوک سلوک صادقانه است اما برعکس آنکه از اول شروع می‌کند و به خود می‌بالد هیچ عایدی ندارد... Eitaa.com/darharameyar