#آیت_الله_محمد_شجاعی_ره سعی‌ها می‌کنیم، فکرها می‌کنیم، نماز شب‌ها هم می‌خوانیم بعضی از دعاها و مستحبّات و را هم انجام می‌دهیم امّا از خیلی از چیزها و وظایف در غفلت هستیم یا توجّه نداریم یا اهمّیّت قائل نیستیم مانند مسائل خلقی مثلاً تند خویی بد زبانی تحقیر عیوب مؤمنین را مدام جویا شدن که فرضا فلانی چه کرده است، آن یکی چه کرده است حقوق شوهر را مراعات نکردن یا حقوق زن را، حقوق برادر را، خواهر را مراعات نکردن. یا مبتلا به اسراف بودن همین را در نظر بگیرید که عمل اسراف کلاً مبغوض خدا است خب وقتی شخصی کاری مرتب انجام می‌دهد که مبغوض خدا است مسلما نمی‌تواند پیش برود. نماز شب او به جایی نمی‌رسد. در نماز خود سلوک نمی‌کند برای این‌که با خدا مخالفت می‌کند. کسی که مخالف است او را راه نمی‌دهند. در تزکیه و سلوک باید راه باطنی پیدا کرد، ظاهر عمل زیاد مهم نیست. درست است که ظاهر باید باشد امّا مسئله باطن است راه یافتن به باطن است. در روایت امام فرمود حتّی اگر یک دانه‌ی خرما را که به درد بخورد بیرون بیندازی یا اگر یک لیوان آبی را که می‌خورید بقیه‌ی آن را بیرون بریزید، در صورتی که به درد می‌خورد این کار مبغوض خدا است. خب من و شما چقدر گرفتار این مسائل هستیم اگر این‌طور هستید بروید فقط به حال خود گریه کنید از خدا بخواهید که شما را نجات بدهد. حالا خدا کند ما و شما از آن‌‌ها نباشیم که روز به روز این وسیله را عوض بکنیم آن را وسیله را عوض بکنیم این تجمل را فراهم بکنیم آن یکی را... و خبر نداشته باشیم در اطراف و اکناف چه می‌گذرد همه‌ی این‌ها مهلکات است بعد می‌بینید که خیلی هم در مستحبّات سعی‌ها می‌کنیم و به جایی نمیرسیم... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#جلسات_تربیت انسان بايد در انتخاب معلّم مراقب باشد. همیشه تعلّم همراه با تربیت است. در ذیل این آیه شریفه‏ «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ» روایتی از امام باقر(ع) نقل شده است كه حضرت فرمودند: «عِلْمُهُ الَّذِي يَأْخُذُهُ عَمَّنْ يَأْخُذُهُ». مُراد از این که انسان در خوراکش دقّت کند، اين نیست كه انسان به لقمه‏اي كه بر می‏دارد، نگاه كند كه ببیند موادّش چیست، چه ویتامین‏هايي در آن هست و امثال اينها؛ اینجا بحث شکم مطرح نیست! بحث اين است كه ببین علمي كه دارد مي‏آموزد از چه كسي مي‏آموزد. به كسي كه مي‏خواهي غذای روحت را از او بگیری نگاه كن! ببين كيست نقطه ثقل و تأکید این روايت بر روي «شخص» است. این‏ها را دقت کنید! ببين این آشپز چگونه آدمی است؟ این معلّم و استاد چگونه آدمی است؟ در روایتی از پیغمبر اکرم(ص) آمده است: «فَانظُرُوا عَن مَن تَأخُذُونَ هَذَا العِلمَ». نگاه كنيد كه اين علم را از چه كسي مي‏گيريد! اینجا حضرت به نوع علم کاری ندارند، بلکه به شخص کار دارند. حضرت مسأله را خیلی روشن بيان کردند كه معلّم به ادب الهی و انسانی آراسته باشد. کسانی که مراکز آموزشی دردست شما است این را بدانید صرف این‏که كسي خوب درس می‏دهد و خوش‏بیان است، و مسلط است براي درس دادن كافي نيست! صلاحيّت معلّمي را ندارد باید دید تربیت شده هست یا نه؟ چون تربیت‏كردن او، ارادی نیست. يعني براي روش دادن،و تربیت فرزندِ شما حتما لازم نیست قصد و نیت خاصی داشته باشد بلکه بچه ناخودآگاه روش را می‏گیرد. بچه بدون توجّه و قصد معلم، از تك‏تك كلمات و حركات و حتّي ظاهر او الگو می‏گیرد. از هیکل معلّم الگو می‏گیرد، چه رسد به اينكه ـ‏نعوذ بالله‏ـ معلّم و استاد، در لابلاي بحث‏هاي علمي، مسائلی را كه خلاف شرع و معارف اسلامي است، طرح کند. اينجا ديگر وامصيبتا است! خوشحال نباشید معلّم خوب آورده‏ايد! صِرف این‏که خوش‏بیان است و خوب تدریس می‏کند، خوشحالي ندارد یک روزی خوشحالی‏ها تبدیل به بدحالی‏ها مي‏شود كه در باورتان هم نمی‏گنجد. حتّي اگر به قيامت هم توجّه نداشته باشید و دنيايي فكر كنيد، باز هم اين انتخاب غلط است. چون كسي كه از انسانيّت دور شود و تربيت صحيح نشود، ديگر درمان ندارد. فرزندی كه میوه دل پدر و مادر است به امانت دست شما و مراکز آموزشی شما سپرده می‌شود کاری نکنید که بعدا این پدر و مادرها بر سرشان بزنند و باز هم نتوانند کاری کنند. ريشه بسیاری از مشکلات جامعه ما از همین مراکز آموزشی است روایات ما می‏فرماید اول دقّت کن كه معلّم کیست؛ بعداً ببین «آن‏چه‏ از دهانش در می‏آید» چیست و چه چيزي را القا می‏کند و چه مطالبي را در دهان بچه مي‏گذارد! بي‏اهميتي به تربيت فرزند؛ تخريب سرنوشت فرزند و خريدن جهنّم براي خود است ... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#جلسات_توحید در آیات 4 و 5 سوره حدید می فرماید وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ هر کجا باشید، در هر حالی باشید، در هر وصفی باشید، او با شماست این باشما بودن مثل با شما بودن من و شما نیست که من بگویم من اینجا هستم شما هم کنار من هستید نه این مَعیّت به نحو خاصی است یعنی ما او نیستیم و او هم ما نیست ولی نه ما بدون او هستیم و نه او بدون ما فرض کنید شما در ذهن خود یک افرادی را تصور میکنید ، خلق میکنید یا درختی، کوهی، زمینی را در ذهن خود خلق میکنید ، تصور می کنید آیا الان می توانید بگویید من با اینها هستم ؟ مسلما بله اما آیا اینها در کنار شما هستند و شما در کنار این ها؟ یا آیا آنها در درون شما هستند یا شما در درون آنها؟ خیر فراتر از این حرفهاست اصلا آنها وجودشان منوط به وجود شماست حقیقت وجود آن ها از شماست شما به آنها وجود دادید و حول وقوه آنها از شماست اینجاست که شما با آنها و آنها با شما مَعیّت دارید و وجود اینها چیزی جز وجود شما نیست این معیت معیت قیمومیه است اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ خدا قَیّوم همه چیز است این مخلوق جدا از خالق نیست و نمی‌تواند جدای از او وجودی داشته باشد لذا خدا و موجودات اصلاً جدا از هم نیستند و از یک نظر هم جدا هستند چون هیچ شباهتی به هم ندارند این معیت معیت حقیقی است هو معکم اینما کنتم منتهی آنقدر ما دور خودمان از آن اول که وارد دنیا شدیم پرده کشیدیم و گرفتار حجابهای مختلف شدیم که نمی توانیم الان ماهیت یک موجود را قائم به آن وجود حقیقی ببینیم این دیدن کار ما نیست کار اولیاء خداست آنها که درست برگشتند وتزکیه کردند و خودشان را از حجابها پاک کردند و چشم قلب باز شد آنها وقتی درختی را نگاه می‌کنند سنگی را نگاه می‌کنند فرشی را نگاه می کنند دیگر آن فرش بودن، سنگ بودن، درخت بودن، یعنی ماهیت آن را نمی بینند از آن ظاهر و پرده عبور می کنند، آن پرده را کنار می زنند به عمقش می‌رسند و جزو وجود حق چیزی نمی بینند به دریا بنگرم دریا تو بینم به صحرا بنگرم صحرا تو بینم لذا من و شمایی که این همه منیت داریم، ادعا داریم، برای خودمان حساب ها و برنامه ها داریم بدانید اصلاً منی در کار نیست این من مال ما نیست ما چیزی نداریم عدم هستیم هستی نما این منِ من روحِ من حقیقتِ من این وجودِ من مرتب دارد از ذات خدا نازل میشود این فیضِ خدا این قِیمومیّت خدا مرتب دارد می آید که من، من هستم و من منی برای خودم درست کردم ما چو ناییم و نوا در ما ز تست ما چو کوهیم و صدا در ما ز تست ما عدمهاییم هستیها نما تو وجود مطلقی فانی‌نما حالا در نظر بگیرید حتی آن معصیت کاری که در حال معصیت و مخالفت با خداست و مقابل حق ایستاده و هرکار دلش می خواهد انجام می‌دهد ببینید با مدد چه کسی گناه میکند حتی لذت گناه را از او می‌گیرد لذت گناه را او میچشاند لحظه به لحظه تمام هستی و وجودش قائم به خداست اصلاً وجودی از خود ندارد اگر آن نور اگر آن آفتاب رخ بردارد می شود عدم... #در_حرم_یار #سیدعربی Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

هو #آیت_الله_محمد_شجاعی_ره وقتی که انسان ساکت است علاوه بر این‌که از آفات زبان به عناوین مختلف در امان است خودِحال سکوت و ساکت بودن، و حرف نزدن، منافع زیادی دارد خیلی عنایات به شما متوجه می‌شود اوّلاً در مقام صُمت انسان در فکر و ذکر بیشتر موفق است فکر و ذکری که دو پَر و بال انسان سالک است اگر صُمت باشد انسان از پراکندگی محفوظ است ولی وقتی که صحبت کرد قهراً پراکنده خواهد شد و با پراکنده گی در راه سلوک موفقیتی نیست نمی‌دانم شما در حالات این خوبانی که اهل سلوک و معرفت هستند دقت کرده‌اید؟ ملاحظه کرده‌اید که چقدر برای صحبت کردن قناعت می‌کنند و چقدر در مقام صحبت به زور صحبت می‌کنند امام صادق (ع) می‌فرماید اکثر صحابه‌ی رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این‌طور بودند که «يَتَنَفَّس‏» یعنی تنفس آن‌ها مانند کسانی بود که در حال غرق شدن هستند یعنی آه‌هایی خیلی به اصطلاح مخصوص در زمان تنفس می‌کشیدند اکثر صحابه‌ی رسول الله مرتب آه می‌کشیدند آه از درون به نحو خاصی بعد می‌فرماید که تکلّم آن‌ها هم، صحبت کردن آن‌ها هم خیلی به سختی بود مانند صحبت کردن کسانی که مریض می‌شوند و مرض آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد دیدید که مریض چطور صحبت می‌کند؟ آنها که خیلی سخت مریض هستند چطور صحبت می‌کنند؟ آن‌طور صحبت می‌کردند... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

هو #آیت_الله_محمد_شجاعی_ره هر وقت خواستید بدانید چرا حال عبودی شما یک دفعه بهم خورد و تغییر کرد بدانید که یکی از مسائل همان تجسس است هنگامی که با کسی صحبت می‌کنید وغفلت کردید و به اجمال وارد تجسس شدید بدانید که از آن احوال خارج می‌شوید توفیقات رفت عنایات رفت خودتان هم توجه ندارید این اتفاق زمانی رخ میدهد که شما تجسس کردید این تجسس کردن انسان را از عنایات خدا زود ساقط می‌کند خیلی سعی کنید که اگر هم عیبی از کسی نزد شما معلوم شد نزد شما بماند که این موجب رضای حق است این هم رمزی دارد و شما مُتَخلِّق به یکی از اسماء الله میشوید که ستارالعیوب است در سلوک کسی موفق است که رازپوش و عیب پوش باشد این مُجرَّب است کسی که سَتْر داشت خدا هم مرتب او را سَتْر می‌کند چه در این دنیا در توفیقات و سلوک عبودی و چه در آخرت سالکان از این باب در طریق سلوک به برکات زیادی می‌رسند... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

هو #آیت_الله_محمد_شجاعی_ره وقتی میگوییم گناهان را ترک کنید نظرتان ترک همه گناهان باشد فریب #شیطان را نخورید که بعضی از گناهان را ترک کنید و بقیه بماند و گرفتار آنها باشید بعضی از گناهان را ترک نکرده اید وفکر میکنید که همه را ترک کرده اید نباید اینگونه بود بعضی واجب ها را انجام میدهیم وبعضی را غافل هستیم مثلا سعی می‌کنید و در باب حفظ از نامحرم موفق میشوید  اما در عین اینکه شما این توفیق را دارید ولی چندان #دروغ گفتن را مهم نمیدانید خوب توجه کنید ما گرفتار این مسئله هستیم که بعضی گناهان را ترک میکنیم وبعضی را توجه نداریم و غفلت میکنیم  ویاد نگرفته ایم کدام گناه است آنچه را که به دل و باطن شما مربوط است یاد بگیرید همه گناهان را ترک کنید لحظه به لحظه ما با گناهان مواجه هستیم مثلا در خانه نشسته اید و مطمئن هستید که با نامحرم برخورد ندارید فکر میکنید گناه نامحرم را ترک کرده اید ولی در همان خانه با دیگران برخورد دارید و به #حسد مبتلا میشوید از آتش نامحرم خود را نجات میدهید به آتش دیگری می افتید مرد میدان کسی است که لحظه به لحظه گناهان را ترک کند اینها که گفتم مسائلی است که در ما وجود دارد شما وما فکر میکنیم گناهان را ترک کرده ایم ولی علی الاتصال انجام میدهیم هرچه را فهمیده اید عمل کنید فکر نکنید که آسان است دو سه گناه را ترک کردن آسان است ولی اینکه هر لحظه باید مواظب بود سخت است اشکال کار خودتان را بفهمید واصلاح کنید نمی‌دانیم تا چند وقت اینجا هستیم سریع توبه کنید که اگر بنا بود اجل زود برسد اقلا تصمیم بر ترک گناه داشته باشیم سعی کنیم و بعد بمیریم نه اینکه بمیریم بدون اینکه سعی بر ترک #گناه داشته باشیم وبا دو رنگی مواجه شویم کسی که شروع کرده وتوبه کرده ولو مدت کمی باشد وبمیرد این شخص خیلی فرق میکند با اینکه هیچ تصمیمی برای ترک آن نداشه باشد ازجمله گناهان دیگر تحقیر و استهزاء و دروغ و افترا و...... از مسائل دیگر غفلت کنید #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#جلسات_تزکیه بعضیها تا چند ماه شروع به ذکر گفتن میکنند و مقداری که #تزکیه نفس میکنند و یا چند شب نماز شب میخوانند منتظرند که دیگر همه مُلک و ملکوت خادم آنها شوند و ... ولی میبینند که نه خبری نشد ، لذا خیلی زود از راه خارج میشوند و همه چیزرا انکار میکنند. عزیزان، راههای عرفانی اصلا با مکاشفات قیاس نمیشود . اگر کسی برای رسیدن به مکاشفات و کرامات ، انجام اعمالی را شروع کند دچار شرک شده بعضی از عرفا حدود چهل سال ریاضتهای سنگین را متحمل شدند و زحمتهای زیادی کشیدند و حتی یک خواب هم ندیدند. ولی چون به دنبال مکاشفات نبودند و بدنبال خودِ حضرت حق بودند ، از راه به در نرفتند و تحمل کردند تا اینکه بعد از چهل سال خداوند لطفش را شامل حالشان کرد و به یکباره تمام حجابها را از مقابل چشم و گوش و قلبشان برداشت . یک عده هم هستند که تا مشغول ذکر گفتن و ریاضتهای سطحی و آسان میشوند ، خیلی زود مطالبی برایشان حاصل میشود البته هیچکدام از این دو حالت دلیل برتر بودن یا مستعد تر بودن نیست. هر دو امتحان است خدا بعضیها را چهل سال اینگونه امتحان میکند که ببیند آیا این فرد دارای اسقامت هست یا نه و به عده ای هم خیلی زود مکاشفاتی عنایت میکند که ببیند آیا اینها به این چیز هایی که می‌بینند و میشنوند و ... فریفته میشوند یا نه. خلاصه این راه راه عجیب و غریبی است و خیلی باید صبر و تحمل و استقامت داشت . اما برای کسی که هدفی از سلوک به جز رسیدن به حضرت حق و بندگی کردن ، دنبال نمیکند چه مکاشفات و کرامات به او عطا کنند و چه نکنند ، فرقی نمیکند . اگر به او عطا کنند به خدا پناه میبرد که خدایا نکند من فریفته این ها شده و از تو غافل شوم والبته در عین حال ، از نعمتی که خدا نصیبش کرده تشکر میکند و به حمد و ثنای الهی مشغول میشود . اگر هم به او عطا نکنند از اینکه شَکّی به خودش راه بدهد و خسته شود و مکرهای شیطان به خدا پناه میبرد و باز هم شکر الهی را به جا می آورد که خدایا اگر به من از مکاشفات و امثال آن عطا میکردی ممکن بود که فریفته شده و از تو غافل شوم... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

هو #آیت_الله_محمد_شجاعی_ره باید به مرز بین هوی نفس و غیر هوی متوجّه باشیم. آن سلسله کارها، محبّت‌ها، روی آوردن به اغیاری که به ظاهر رو به اغیار کردن است، امّا اصلِ مقصد حق است، اصلِ هدف حق است، آن‌ها هوی نیست، نه تنها هوی نیست احیاناً عبادت هم هست و حرکتی است به سوی خدا. امّا اگر این‌طور نبود و برای لذت نفس باشد هوی است. حتّی انسان نماز بخواند برای این‌که بگویند فلانی نمازخوان است این هم هوی است. مسئله ریشه‌ی دقیق دارد این بیان از رسول اکرم (ص) است که کسی که به دنبال حلالی از دنیا می‌رود امّا منظور او از این حلال به دست آوردن تفاخر است، یا اینکه خود را بالا بکشد، تکاثر باشد و بین نزدیکان خود زرق و برق بیشتری داشته باشد .... اگر چه حلال به دست بیاورد ولی در هوی نفس غوطه‌ور شده است این انسان خدا را ملاقات می‌کند درحالیکه خدا بر او غضبناک است این حدیث خیلی خطرناک است. نیت با نیّت فرق می‌کند، اما اگر برای این می‌خواهد که عفّت خود را حفظ کند، عفیف زندگی کند، احتیاج پیدا نکند، دست گدایی به دیگران دراز نکند، خود و شرافتش را حفظ کند.... اگر به این نیّت به دنبال حلال رفت و به دست آورد، این شخص روز قیامت می آید در حالتی ‌که صورت خیلی درخشان و زیبایی مانند ماه در لیلة ‌البدر دارد یعنی آن نورانیّت الهی را داراست علی (ع) فرمود : کسی که همه‌ی دنیا را به خاطر خدا به دست آورده، حالا برای حفظ خود و آبروی اهل و عیالش، برای احسان به فقرا، برای کارهای خوب، برای صرف در جهاد،.... می‌فرماید کسی که همه را به دست آورده است برای خدا این زاهد است. کلمه‌ی زاهد تعبیر می‌کند. یعنی در واقع در قلب خود تعلّقی به آنها ندارد تعلقی به غیر ندارد، هوای غیر را ندارد ولو همه چیز را به دست آورده باشد امّا به خاطر خدا،.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#وعده_صادق وَمَنْ صَدَقَ فِي الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَيْهِ؛ كساني که در ميدان‌هاي جنگ مقاومت و فداكاري مي‌كنند حقوق خود را ادا مي‌كنند و به عهدي كه با خدا بسته‌اند وفادار خواهند ماند. خداوند در وصف ايشان مي‌فرمايد: رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ؛ اگر براي اين دليرمردان، جز همين سخن خدا که در مدح آنان بيان شده فضيلتي نبود، براي آن‌ها كافي بود. وَمَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِينَ وَغَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَأَرْضَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛ مؤمن در جامعه اسلامي نبايد محبت خود را چنان توسعه دهد که علاوه بر خوبان و مؤمنانِ جامعه، شامل هنجارشکنان و توطئه‌کنندگانِ عليه نظام اسلامي هم بشود. در اسلام هم رأفت و هم غضب قرار داده شده است و هر کدام جايگاهي خاص دارند و بايد به جاي خود ظهور پيدا کنند. خداوند تنها «أرحم الراحمين» نيست؛ بلکه «أشدّ المعاقبين» و «عزيز ذوانتقام» هم هست. خداوند مي‌فرمايد: «إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ؛ ما از مجرمان انتقام مي‌گيريم.» بله، در اسلام، اصل رأفت و رحمت است؛ اما بايد با کساني که مانع تحقق اهداف رحيميه خداي متعال و به کمالْ رسيدنِ انسان‌ها شوند مبارزه کرد و در صورت لزوم آن‌ها را حذف کرد. قرآني که آن همه آيات رأفت و رحمت دارد چنين دستوراتي هم دارد که فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ؛ يا «وَلِيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً؛ کفار بايد از شما احساس درشتي کنند.» نبايد کفار گمان کنند که شما هميشه آرام و خونسرديد و زود تسليم مي‌شويد. قرآن در خصوص مؤمنين مي‌فرمايد: أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ. لذا حضرت مي‌فرمايد: شعبه چهارم جهاد اين است که مؤمن بايد نسبت به کساني که فسق و گناه، پيشه و ملکه‌ آن‌ها شده از عمق دل، دشمن باشد و براي خدا و نه به خاطر منافع شخصي، بر آن‌ها غضب کند. «فاسق» در مقابل «مؤمن» است و به کساني گفته مي‌شود که بنا دارند با ارزش‌هاي اسلامي مخالفت کنند و اگر ميدان پيدا کنند نظام اسلامي را براندازند. بايد با اين‌ها دشمن بود و علاوه بر دشمني قلبي، بايد بر آن‌ها خشم گرفت. اگر مؤمنان اين وظيفه را انجام دهند، در مقابل، خدا هم بر دشمنان مؤمنان غضب مي‌کند و روز قيامت آن قدر بر مؤمنان بخشش مي‌کند که راضي شوند (غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَأَرْضَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ)... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#شبهات آیا می‌شود به نامحرم نگاه کرد و هیچ‌گونه حسی به او نداشت؟ آیا باعث گناه می‌شوند؟ خیلی‌ها می‌گویند به نامحرم نگاه می‌کنیم، ولی حسی خواهرانه یا برادرانه نسبت به آنها داریم. خصوصا در خصوص بستگان می‌گویند ما وقتی با نامحرمان برخورد می‌کنیم هیچ حسی نداریم و نگاه ما شهوت آلود نمی‌شود و مانند خواهر و برادر ما هستند و با هم بزرگ شدیم و... تازه به کسانی که امر به معروف می‌کنند نیز تهمت می‌زنند که چقدر دلهای شما مریض است که نسبت به دیگران نگاه آلوده دارید و... در خصوص سایر خانم هایی هم که در اجتماع می‌بینند الحمدالله دلشان پاک است!!! ممکن است انسان ساعت‌ها با چندین نامحرم مواجه شود و با هر کدام نیز دقایق یا ساعتی صحبت کند، اما هیچ احساس خاصی نسبت به آنان نداشته باشد؛ و ممکن است که انسان یک لحظه و به اندازه‌ی یک پلک بر هم زدن، به نامحرمی نگاه کند و انواع و اقسام احساس‌ها (کشش، گرایش، شهوت و ...) در او ایجاد گردد. غیر از این است؟؟؟ شما چطور به خودتان مطمئن شدید؟! از خدا هم بهتر خودتان را شناختید؟! دوستی میگفت من وقتی به شخص، عکس یا فیلم نامحرم (حتی مُحَرک) نگاه می‌کنم، هیچ احساس خاصی به آنها ندارم. به او گفتند احتمالاً خواسته یا ناخواسته دروغ می‌گویی، اما اگر واقعاً راست می‌گویی و چنین است، حتماً باید به پزشک مراجعه نمایی. مگر می‌شود که انسان سالم (زن یا مرد) به نامحرم و صحنه‌های محرک نگاه کند و هیچ احساسی در او ایجاد نشود؟! شاید آدمی گمان می‌نماید که در یک لحظه یا دقایقی، چیزهایی را می‌بیند و تمام می‌شود؛ اما از آنجا که چشم و گوش، دو ابزار دریافتی و ادراکی انسان از بیرونِ خود (محیط) می‌باشند، هر آن چه از خوب یا بد ببیند، آثار آنیِ خوب یا بد خود را مترتب می‌سازد و بر ذهن، روح، قلب، اخلاق، روان، اعصاب و ساختار شخصیتی انسان اثر می‌گذارد. چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند: «العَينُ جاسُوسُ القَلبِ و بَريدُ العَقلِ» (بحار الأنوار: 104 / 41 / 52) چشم، جاسوس دل و قاصد خرد است. نگاه کردن به عکس یا فیلم بدن‌های برهنه (زن و مرد)، فقط محرک هوس و شهوت جنسی خیالی نمی‌باشند، بلکه آثار نامطلوب دیگری چون تنوع طلبیِ سیری ناپذیر و نارضایتی از همسر و ... را نیز دارند! اولین اثر مطلوب یا نامطلوب نگاه کردن به هر کسی یا هر چیزی، مستقیم به بیننده برمی گردد. فرق است بین حالات کسی که به سبزه‌زار و گلستان، یا طبیعت زیبا نگاه می‌کند، با کسی که به خانه‌های تخریب شده از زلزله، یا محل انباشت زباله نگاه می‌کند؛ چنان که فرق است بین کسی که به جنایات امریکا، انگلیس و اسرائیل غاصب نگاه می‌کند، با کسی که به امدادرسانی مردم به یکدیگر نگاه می‌کند. بنابراین، اولین آثار منفی نگاه عمدی و شهوت‌آلود به نامحرم، چه توسط مرد باشد یا زن، به بیینده می‌رسد‌ اگر با نگاه کردن و یا مورد نگاه واقع شدن، احتمال گناه را می‌دهد، باید از آن اجتناب کند. به مرد و زن، یکسان تأکید شده است که چشم از نگاه به نامحرم فرو بندند و خود را از "زنا" و مسببات و عوامل آن [که مهم‌ترینش نگاه هوس‌آلود به یک دیگر است]، محافظت کنند. منتهی چون "زن" جاذبه‌‌های خاص و بیشتری دارد، در ادامه به زنان مؤمنه توصیه و تأکید شده است که این جاذبه‌ها را در دید همگان و نامحرمان قرار ندهند بحث از «دیدن و مورد دیدن واقع شدن است»، نه بحث از حضور در جامعه و تعاملات اجتماعی در تحصیل علم، انجام امور و کارهایی که می‌بایست برای رشد خود و جامعه انجام دهند. پس منافاتی با حضور اجتماعی زنان، به گونه‌ای که نگاه‌ها فقط به جنسیت و جاذبه‌های جنسی او جلب نشود، ندارد. این یعنی حفظ حجاب. حالا "زن" وقتی در جامعه حضور می‌یابد، چگونه خود را معرفی کند و چگونه به او نگاه شود و چگونه شناخته شود بهتر است؟ مؤمنه، عفیفه، باحیا، با عقل و فضیلت و ادب و ... یا خوشگل، خوش هیکل، جذاب، شهوت انگیز و ...؟! فرض کنید که خانم جوانی برای تعاملات اجتماعی، مانند: تحصیل، اشتغال در یک مجموعه، خرید، تفریح و ...، در اجتماع حاضر شده است و با مردان نیز تعامل دارد. این خانم، دارای مدرک دکترا در رشته‌ای، تبحر در مدیریت، تخصص در کار و ... نیز هست، اما در ضمن آرایشی متناسب با مجالس عروسی دیگران یا حتی خودش کرده، از نظر پوشش و حجاب، بوی عطر، نوع راه رفتن و صحبت کردن و... نیز وضعیت مناسبی ندارد خب، حالا جناب استاد، فروشنده‌ی سیب‌زمینی، راننده آژانس، تاکسی و اتوبوس، جناب مدیر کل و همکاران، رهگذران در خیابان، آنانی که دید زدن را تفریح ارزان قلمداد می‌کنند و ...، به چه چشمی باید به او نگاه کنند و چه چیزی در او ببینند، مدرک تحصیلی و مهارت کاری‌اش را، یا همین جاذبه‌ها را؟! چگونه شناخته شود بهتر است؟ #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#جلسات_تزکیه در این عالم هیچ عمل (رفتار و گفتاری) خوب یا بدی وجود ندارد که بر ساختار شخصیتی و شاکله‌ی انسان و حتی محیطش تأثیر نگذارد و هم چنین هیچ عملی وجود ندارد که عکس‌العمل، بازتاب یا نتیجه‌ای نداشته باشد. اگر نوشیدن یک جرعه آب، بر روح، روان، جسم، اخلاق، سلامت و بالتبع رفتار آدمی تأثیرگذار است، پس به طور قطع و یقین سایر رفتارهای خوب و بد نیز بر تمامی وجود انسان و زندگی دنیوی و اخرویش تأثیر می‌گذارد. اولین اثر مطلوب یا نامطلوب نگاه کردن به هر کسی یا هر چیزی، مستقیم به بیننده برمی گردد. فرق است بین حالات کسی که به سبزه‌زار و گلستان، یا طبیعت زیبا نگاه می‌کند، با کسی که به خانه‌های تخریب شده از زلزله، یا محل انباشت زباله نگاه می‌کند؛ چنان که فرق است بین کسی که به صحنه های جنایت و ظلم و قتل و غارت نگاه می‌کند با کسی که به امدادرسانی مردم به یکدیگر نگاه می‌کند. بنابراین، اولین آثار منفی نگاه عمدی و شهوت‌آلود به نامحرم، چه توسط مرد باشد یا زن، به بیینده می‌رسد از این رو خداوند متعال برای انسان توسط انبیایش «شریعت = قوانین، احکام، بایدها و نبایدها» را وضع و ابلاغ نمود تا انسان، باورها، اعتقادات، رفتارها و گفتارهایی داشته باشد که سبب رشد او گردد و از آن چه موجب سقوط و هلاکتش می‌گردد، پرهیز نماید. لذا کسی که به نامحرم نگاه می‌کند، به یقین به ایمان، فضایل، عقل، علم و سایر ارزش‌های او نگاه نمی‌کند، بلکه به شکل صورت و اندام او نظر می‌اندازد. این نگاه نه تنها اهانت و جسارت به طرف مقابل است و سوء استفاده‌ی از اوست، بلکه سبب تحریک بی‌جهت شهوت و وارد کردن فشار مضاعف غریزه جنسی می‌گردد که عواقب روحی، روانی و جسمی خود را در پی دارد و چه بسا به رفتارهای ناصحیح و مضر منجر گردد. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar https://t.me/AyatollahShojaee1389

#سوریه انّ اللّه لا يغيّر ما بقوم حتّى يغيّروا ما بانفسهم. «خداوند وضع هيچ ملتى را عوض نمى‏كند تا كه خودشان تغييرى در خود ايجاد كنند.» اين آيه كريمه، رمز جلو افتادن و عقب افتادن ملتها را بيان مى‏كند. هيچ مردمى از بدبختى به خوشبختى نمى‏رسند مگر اينكه عوامل بدبختى را از خود دور سازند، و بالعكس، يك ملت خوشبخت را خدا بدبخت نمى‏كند مگر آنكه خودشان موجبات بدبختى را براى خويش فراهم آورند. ما ناله داريم كه چرا خدا يك مشت يهودى ژاندارم آمريكا را بر هفتصد ميليون مسلمان به صورتهاى مختلف نظامى، سياسى، فكرى، اقتصادى مسلّط مى‏كند؟ چرا صد ميليون عرب در جنگ پنجم ژوئن شكست خوردند؟ چرا خدا مسلمانان‏ را عزّت نمى‏دهد؟ چرا قوانين طبيعت را به نفع مسلمين نمى‏چرخاند؟ عصبانى مى‏شويم، شب از غصه بيخواب مى‏مانيم، رنج مى‏بريم و ناله مى‏كنيم، دعا و استغاثه مى‏كنيم ولى مستجاب نمى‏شود. پاسخى كه قرآن به ما مى‏دهد يك جمله است: انّ اللّه لا يغيّر ما بقوم حتّى يغيّروا ما بانفسهم‏. خدا قانون خود را عوض نمى‏كند. ما بايد خودمان را عوض كنيم. ما غرق در جهالتيم، در فساد اخلاق غوطه‏وريم، هيچگونه وحدت و اتفاق نداريم و در عين حال توقع داريم كه خدا ناصر ما و ياور ما باشد! ما براى يك حادثه كوچك هزار قسم شايعه مى‏سازيم، دروغگويى و نادرستى را شيوه خود قرار داده‏ايم و از هر فضيلتى تبرّى جسته استعفا كرده‏ايم و در عين حال مى‏خواهيم بر دنيا هم آقايى و سيادت داشته باشيم! اين نشدنى است.... شهید مرتضی مطهری (ره) #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar