eitaa logo
الذکر الحکیم
998 دنبال‌کننده
45 عکس
1 ویدیو
2 فایل
ارتباط با ادمین @HojjatHekmat
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام و نور 🌸 ان شاء الله تعالى، در یکی دو روز آینده نکات مهمی پیرامون مبحث إعراب عرض خواهد شد. 🌿 از این رو، لطفا منتظر پست‌های آتی ما باشید. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
عبائری از مبحث إعراب.docx
17.7K
به عنوان پیش مطالعه، عبارت‌هایی از النحو الوافی، انموذج، صمدیه، الکافیه، المنهاج في القواعد و الإعراب، حاشية الصبان، و همع الهوامع خدمت عزیزان تقدیم می‌گردد که امید است به این عبارت‌ها دقت کافی صورت بگیرد خصوصا به عبارت‌هایی از همع الهوامع ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 39 🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت اول ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 برخی از ادباء، اعراب را به اثر تعریف کرده‌ و گفته‌اند: اعراب اثری است که عامل، این اثر را اقتضا دارد که عبارت است از حرف و حرکت. ❇️ و حال آن‌که دقت نظر اقتضای خلاف این اندیشه را دارد چرا که اثر، مربوط به علائم اعرابی است و از طرفی هم حتّی واژه‌های مبنی و جملات دارای اعراب هستند ولی فقط توانایی پذیرش علائم اعرابی را ندارند. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 40 🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت دوم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 بله پیرامون ماهیت اعراب دو اندیشه اساسی مطرح است؛ لفظی و معنوی. سیوطی در همع الهوامع گزارش می‌دهد که جمهور بر لفظی بودن اعراب باور دارد. و بدین خاطر است که اعراب را به اثر تعریف می‌کند. 📗 ولی اندیشه دوم از این قرار است که ماهیت اعراب، معنوی است. برای صاحبان این اندیشه می‌توان به أعلم، جماعتی از مغاربه، سیبویه، ابوحیان اشاره کرد. بر این اساس، اعراب را به تغییر تعریف می‌کنند و استدلال ایشان مبنی بر این بیان است که اگر حرکات و حروف اعراب باشند، دیگر معنا نخواهد داشت که حرکات و حروف را به اعراب اضافه نمود و گفت حرکاتِ اعراب. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 41🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت سوم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 در حالت کلی، در این مبحث، چهار اصطلاح وجود دارد؛ معرب، اعراب، علائم اعرابی و محلّ الاعراب 1️⃣ تعریف کلمه معرب واضح است. به کلمه‌ای گویند که علائم اعرابی در آن پدیدار است و مورد تلفظ قرار می‌گیرد. 2️⃣ حقّ این است که اعراب به محلّ و جایگاه خاصّی از جمله را گویند چرا که جمله از جایگاه‌های مختلفی اعم از رکن و فضله تشکیل می‌شود و برای هر کدام انواعی است مانند فاعلیت و مبتدائیت و خبریت و مفعولیت و ... . 3️⃣ علائم اعرابی به آن آثاری گفته می‌شود که در آخر کلمه معرب خودنمایی دارد و این آثار هم می‌تواند به شکل حرکت باشد و هم به شکل حرف. 📔 از این رو تعجّب از بزرگانی هست که اعراب را به اثر و یا حتّی به تغییر حرکت تعبیر می‌کنند چون اثر همان علائم اعرابی است و از طرفی هم کلمات مبنی و جملات هم دارای اعراب هستند ولی هیچ گونه اثری در آخر آنها پدیدار نمی‌شود. پس تعریف ایشان جامع افراد نیست. 4️⃣ محل الاعراب هم به آخرین حرف از کلمه معرب اطلاق می‌شود که این آثار بر روی آن ظاهر می‌شود. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 42🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت چهارم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 مناسب است برای توضیحات فوق، به جهت تقریب به ذهن مثالی ذکر گردد. فرض کنید یک مربی، کشتی‌گیرهای زیادی را در وزن‌های مختلف راهی مسابقات کرده و ایشان را مدیریت می‌نماید، به هر کدام از این وزن‌های معین، نقش گفته می‌شود؛ و به هر کدام از جایگاه، محلّ و مقام‌های یک، دو و سه، اعراب اطلاق می‌شود؛ و اگر هر کدام از کشتی‌گیرها در جایگاه، محلّ و مقام‌های خاصّی بایستند، دارای این مقام می‌شوند و مرفوع، منصوب و مجرور می‌گردند. ✳️ حال ممکن است یک کشتی‌گیری در جایگاه اوّل بایستد ولی هیچ آثاری از خوشحالی درونی را از خود نشان ندهد چرا که ذات این کشتی‌گیر چنین است که اصلا در ظاهر خوشحالی را نشان نمی‌دهد، ولی کشتی‌گیر دیگری هم اوّل می‌شود و وی ذاتا فردی است که در چنین مواقعی خوشحالی خود را بروز می‌دهد ولی چون خبر ناگواری بدان رسیده است دیگر خوشحالی نمی‌کند، و فرد سومی هم خوشحالی خود را بدون هیچ مانعی نشان می‌دهد که به ترتیب، به آن‌ها اعراب محلّی، تقدیری و ظاهری گفته می‌شود. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 43🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت پنجم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 معروف است که اعراب را به سه قسم اعراب ظاهری و تقدیری و محلّی تقسیم می‌کنند و گاها دیده می‌شود که تعریف‌های نامناسبی بر این سه قسم ارایه می‌گردد. ✅ به هر حال، اعراب ظاهری آن اعرابی است که از میان دو خصوصیت اعراب( جایگاه و محلّ) و علائم اعرابی، هر دو را می‌پذیرد مثل کلمه زید. ✅ اعراب تقدیری، به اعرابی اطلاق می‌شود که از میان این دو، هر دو را می‌پذیرد ولی به خاطر یک مانعی مثل اجرای قواعد اعلال و یا اتصال یاء متکلم، علائم اعرابی از بین می‌رود. پس اعراب تقدیری همان اعراب ظاهری است که به خاطر وجود یک مانعی در آخر کلمه، دچار از بین رفتگی علائم می‌شود. ✅ اعراب محلّی، از میان آن دو فقط به محلّ و جایگاه و اعراب بسنده می‌کند چون ذات کلمه مبنی، قبول علائم نمی کند؛ از این رو به آن، اعراب محلی اطلاق می‌شود. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
📂 الذکر الحکیم 📂 ادبیات عربی 📂 تحلیل مفاهیم نحوی 🗂 دانش نحو، از علوم پایه حوزه‌های علمیه است که فهم صحیح مسائل آن، کمک شایانی در فهم آیات شریفه، روایات، و تراث فقهی و اصولی دارد. ✔️ تبیین نکات کلیدی ادبیات عربی ✔️ بیان صحیح نقاط مبهم مسائل آن ✔️ بیان نکات مفهومی و تحلیلی ✔️ حل مشکل نحوی و چالش ادبی ✔️ تطبیق نکات نحوی در آیات کریمه، روایات و متون فقهی و اصولی 👇👇👇👇👇👇👇👇 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 44🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت ششم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 همان طوری که از تعریف اعراب تقدیری و محلّی فهمیده شد؛ در اعراب تقدیری گفته می‌شود که مقتضی دارد ولی با یک مانعی روبرو است ولی اعراب محلّی اصلا مقتضی پذیرش علائم اعرابی را ندارد. ✅ مشکل اعراب تقدیری، حرف آخِر کلمه است ولی مشکل اعراب محلّی، خود کلمه. ❇️ فرق کلمه «زید» با «هذا» در این است که واضع یا واضعین واژه‌های معرب در فرهنگسرا، اصلا کاری به آخِر واژه معرب نداشته و کلمه را بدین نحو به مردم واگذار کرده‌اند که خود ایشان با جای‌گذاری در جایگاه خاصّی از جمله، علائم مناسب با آن جایگاه را به آن دهند. ولی همین واضع، کلمات مبنی را با حفظ یک حرکت خاصی در آخر آن، در اختیار مردم گذاشته و گفته‌اند که شما حق تغییر حرکت آخر آن را ندارید، و در هر جایگاهی از جمله بنشیند نباید آن حرکت یا سکون تغییر یابد. ✳️ پس همه واژه‌ها دارای اعراب‌اند و فقط نسبت به مقوله علائم اعرابی متفاوتند. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 45🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت هفتم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ بیان یک استینافیه بیانی سؤال: در عبارت «جاءَ زیدٌ»، اعراب جاء چیست؟ ✅ پاسخ: هیچ اعرابی ندارد چون اعراب مخصوص معمولات است نه عوامل. ⁉️ اشکال: قطعا در عبارت «یجیءُ زیدٌ»، یجیءُ مرفوع است. پس یجیء هم عامل است و هم مرفوع. پس این موجب نقض کلام فوق شد. ✅ پاسخ: یجیءُ دارای دو لحاظ است. یجیء با لحاظ عاملیت اصلا اعرابی ندارد ولی از جهت معمولیت، مرفوع است و عامل آن معنوی است - و البته مراد از عامل معنوی، نبود هرگونه عامل نصب و جزم است-. یعنی یک‌بار مجموع فعل و فاعل در نظر گرفته می‌شود که در این‌ فرض فعل مضارع اعراب ندارد چون عامل است؛ و یک‌بار هم به مجموع خالی بودن از ناصب و جازم، و فعل مضارع نظر می‌شود که این فعل مرفوع می‌گردد چون در این وضعیت، فعل معمول است. ♻️ نتیجه: اعراب به جایگاهی از جمله گویند که عامل باعث به وجود آمدن این جایگاه‌ها است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 46🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت هشتم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ بررسی اعراب دو جمله‌ی شرط و جواب شرط: 1️⃣ اگر ادات شرط غیر جازم باشد، علی القاعده این دو جمله محلّی از اعراب نخواهد داشت. 2️⃣ اگر ادات شرط جازم باشد، بررسی نوع معمول نیازمند چندین مقدمه است. ✅ مقدمه اول. ادات جزم بر روی خود فعل مضارع معرب، یا بر کل جمله تأثیر جزمی دارد. ✅ مقدمه دوم. ادات جازم یک تأثیر بیشتر ندارد. ✅ مقدمه سوم. این تأثیر جزمی اولویت‌بندی شده است. یعنی اولویت اوّل با تأثیر در خود فعل مضارع معرب بوده که اگر در آن عمل نماید، دیگر آن جمله محلّی از اعراب نخواهد داشت؛ و اگر در فعل مضارع معرب عمل ننماید، این عمل جزم به سمت جمله خواهد رفت و محلّ آن جزم می‌شود. ✅ مقدمه چهارم. ادات ربط مانند فاء و إذا به عنوان مانع عمل جزم بر فعل مضارع معرب شناخته می‌شود. ♻️ پس اولویت با تأثیر جزم بر فعل مضارع معرب است. بر این اساس اگر فعل مضارع معربی در کار نباشد مثل این‌که فعل مبنی باشد؛ و یا فعل، مضارع معرب است ولی تأثیر جزم بر آن با مانعی مانند ادات ربط روبرو بوده، جمله در محل جزم قرار می‌گیرد. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 47🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت نهم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🗂 بررسی بحث اعراب و عدم اعراب دو جمله‌ی فعل شرط و جواب شرط با بیانی دیگر: ❇️ وارسی مجزوم شدن یا نشدن فعل یا جمله‌های شرط و جواب به قرار ذیل است. در ابتدا باید جازم یا غیر جازم بودن ادات شرط را معیّن نمود. 1️⃣ اگر مهمل باشد، این جمله‌ها محلّی از اعراب نخواهند داشت. 2️⃣ اگر جازم باشد، معمول از یکی از دو حالت خارج نیست. 1️⃣.2️⃣ فعل مقتضی پذیرش جزم را ندارد مانند فعل مبنی و جمله اسمیه. در این صورت، جمله محلا مجزوم می‌شود. 2️⃣.2️⃣ فعل مقتضی پذیرش جزم را دارد( یعنی فعل، مضارع معرب باشد.) 1️⃣.2️⃣.2️⃣ پذیرش جزم با مانعی روبرو نیست. در این حالت، خود فعل مضارع معرب مجزوم می‌شود و جمله هم محلّی از اعراب ندارد. 2️⃣.2️⃣.2️⃣ پذیرش جزم با مانع روبرو است مثلا بر جواب شرط ادات ربط وارد شده است. در این فرض، چون فعل مجزوم نمی‌شود، جمله دارای اعراب محل جزم خواهد بود. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 48🌴 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ اعراب. قسمت دهم ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 🧗🏻‍♂️به عنوان تمرین، اعراب جمله شرط و جواب شرط‌های ذیل را معیّن نمایید. 📃 إن یقصد زیدٌ أن یذهبَ، أستعنه. 📄 إن قصد زید أن یذهب، إستعنتُه. 📑 إن قصد زید أن یذهبَ، فأنا أستعینُه. 🧾 إن یقصد زید أن یذهب، فأنا أنصرُه. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 49🌴 نادیده نگرفتن واژه‌ی « که » ♻️ در زبان فارسی برای توضیح نمودن یک واژه‌ای به وسیله‎ی جمله، از واژه‎ی « که » استفاده می‌شود. از این رو دانش‌آموختگان ادبیات عربی وقتی از محضر استاد بهره می‌برند و استاد برای ترجمه یک عبارت عربی از این واژه استفاده می‌کند، به راحتی می‌توان نقش آن جمله‌ی بعد از « که » را فهمید. پس: 🌳 «که»‌ای که بعد از موصول ذکر می‌شود دلالت بر صله بودن جمله می‌کند. 🌳 «که»ای که بعد از نکره قرار می‌گیرد حاکی از نعت بودن آن جمله است. 🌳 «که»ای که بعد از معرفه واقع می‌شود نشان از حال بودن آن جمله است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
☘ السَّلامُ عَلَیک یا بِنْتَ وَلِی اللهِ الْاعْظَمْ ☘ السَّلامُ عَلَیک یا اخْتَ وَلِی اللهِ الْمُعَظَّمْ ☘ السَّلامُ عَلَیک یا عَمَّةَ وَلِی اللهِ الْمُکرَّمْ ☘ السَّلامُ عَلَیک یا امَّ الْمَصآئِبِ یا زَینَبُ 💐 سالروز میلاد حضرت زینب کبری سلام الله علیها مبارکباد 💐
دیدار گروه فقه و حقوق بشر و کارگروه فقه کودک مرکز فقهی ائمه اطهار (علیهم السلام) با ریاست محترم مرکز، آیت الله شیخ محمد جواد فاضل لنکرانی جزئیات جلسه، در کانال قرار خواهد گرفت انشاله. 🍃 💠 رسانه پژوهشی فقه و حقوق بشر 🆔 @mfeqhihumanrights
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 50🌴 🗂 جمله یا خبری است و یا انشائی. 📁 جمله‌ی خبری به جمله‌ای اطلاق می‌شود که محتمل صدق و کذب باشد چون در ورای لفظ می‌توان یک واقعیتی- رویدادی، حادثه‌ای و واقعه‌ای - را در نظر گرفت؛ اگر واقعیتِ مفروض با وجود لفظی تطابق داشته باشد، جمله صادقه خواهد بود ولی در غیر این صورت، سر از کذب در خواهد آورد. 📁 جمله انشائی محتمل صدق و کذب نیست چون در ورای این وجود لفظی، هیچ واقعیتی مطرح نیست و هر چه هست همین لفظ است. بر این اساس طرح صدق و کذب بی‌معنا می‌شود. 🖋 و به بیان راحت‌تر و قابل فهم‌تر و حتّی فنی‌تر، در جمله‌ی خبری وجود لفظی هیچ تاثیری در تحقّق آن واقعیت ندارد- چه در زمان گذشته، چه در زمان حال، و چه در زمان آینده-؛ برخلاف جمله‌ی انشائی، این وجود لفظی واقع ساز می‌شود مثلا با گفتن «فروختم و خریدم» در حین معامله، ملکیت ثمن و مثمن رخ می‌دهد برخلاف لفظِ «فلانی از کوه پرید». ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 51🌴 🗂 بررسی جایگاه افعال مدح و ذمّ، و تعجّب: 📂 جمله یا خبری است و یا إنشائی. جمله إنشائی هم به دو قسم طلبی - مانند امر و نهی-، و غیر طلبی مانند افعال مدح و ذمّ، و تعجّب تقسیم می‌گردد. 🗞 جملاتِ «فلانی از طبقه دوم پرید.»، «فلانی الان دارد می‌پرد.» و «خواهد پرید» هیچ تاثیری در رویداد خارجی پریدن ندارد. وقتی هم این اتفاق افتاد و یا در حال افتادن است و یا بعدا خواهد افتاد، متکلّم از این رویداد با گفتنِ «واااااا، چه پرشی؟!!!» تعجّب خود را نشان می‌دهد؛ این وجود لفظی هیچ نقشی در تحقّق حدثِ پریدن ندارد بلکه باعث به وجود آمدنِ حدثِ تعجّب می‌شود و بعدا پیرامون این تعجّب می‌توان گفت: «فلانی تعجّب کرد» و اینجاست که این جمله، یک جمله خبری خواهد بود چون عبارت «فلانی تعجّب کرد» هیچ تاثیری در تحقّق تعجّب ندارد. 🗞 نکته فوق در حق عبارتِ «فلانی، خوب مردی است» هم جاری است چون با جاری شدن این عبارت بر دهان، تعریف و تمجید از فلانی رخ می‌دهد. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 52🌴 🗂 افعال مدح و ذمّ 📂 بعد از این افعال، دو اسم مرفوع ذکر می‌گردد. اولی، فاعل این افعال است؛ و دومی، مخصوص. 📋 مخصوص به عنوان نقش نیست بلکه برای آن باید نقش مناسب - متناسب با معنا و قواعد ادبی-انتخاب نمود. 📋 نقش‌های مطرح‌شده در کتب ادبی به قرار ذیل است: 1️⃣ مبتدای مؤخّر بوده و خبر آن جمله‌ی « نعم الامیرُ» است. 2️⃣ خبر برای مبتدای محذوف( مثلا هو) است. 3️⃣ مبتدا بوده و خبر آن ( الممدوح یا المذموم) محذوف است. 4️⃣ بدل از فاعل است. ♻️ به نظر می‌رسد نظر صحیح همین گزینه چهارم است چرا که سه گزینه دیگر نیازمند تقدّم و تأخّر، و تقدیر است و اصل با عدم جابجایی و تقدیر است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 53🌴 🗂 فاعل افعال مدح و ذمّ، یا اسم ظاهر است و یا ضمیر. 📁 این اسم ظاهر یا معرف به ال جنس است، و یا اضافه می‌شود به مضاف الیه‌ای که دارای ال جنس است مثل «ساء المُضِلُّ الشیطان» 📁 و فاعلِ از نوع ضمیر، نیازمند مفسِّر بوده و این خالی از دو وجه ذیل نیست. 1️⃣ نکره‌ی منصوب مانند نعم رجلاً زیدٌ، أی نعم هو رجلا زید 2️⃣ ما نکره‌ای که به معنای شیء است مانند نِعِمّا حسنُ الخلق، أی نعم هو شیئا حسن الخلق. ♻️ به هر حال فاعل حتما باید بوی جنس و نکره داشته باشد. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 54🌴 🗂 فلسفه دلالت افعال مدح و ذمّ بر جنس، از این قرار است که متکلّم با این افعال، قصد ستایش و یا سرزنش دارد و برای تأمین این قصد، علی القاعده باید بگوید که از میان این همه افراد جنس امیر، حسین اختصاص به ستایش به خوبی دارد. پس باید یک دایره‌ی وسیعی انتخاب گردد که حسین از میان افراد این دایره،مخصوص مدح شود. پس در سایه‌سار مطلب فوق، دو نکته روشن می‌گردد که چرا به اسم دوم، مخصوص گفته می‌شود، و هم‌چنین چرا فاعل حتما باید دلالت بر جنس داشته باشد. 🗂 طبیعی است که نکره بودن فاعل هر چقدر بیشتر باشد، مدح از قوت بیشتری برخوردار خواهد بود. بر این اساس قدرت تمجید عبارتِ « نِعِمّا علیٌّ»، از عبارتِ « نعم المولی علیّ» بالاتر است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 55🌴 شیوه صحیح ترجمه افعال مدح و ذم: 🗂 « حسین خوب امیری است»، ترجمه‌ی دقیق عبارتِ « نعم الامیرُ حسینٌ» است. شایان دقت است که بین دو عبارتِ « حسین خوب امیری است» و « حسین امیر خوبی است» فرق وجود دارد. جمله‌ی اول، إنشای مدح حسین بوده ولی جمله دوم، خبر از خوب بودن امیر می‌دهد هر چند متکلّم با این جمله قصد هیچ‌گونه تعریف و تمجیدی نداشته باشد. 📁 به بیان دیگر، موضوع‌له قالب جمله‌ی اول، مدح است ولی موضوع‌له هیئت جمله دوم، صرفا خبر بوده و اگر هم در ضمن آن، تمجید فهم شود این به خاطر قرائن دیگری است. ✅ پس در ترجمه‌ی افعال مدح و ذمّ باید دو نکته ذیل حتما مراعات گردد. یک. مخصوص در ابتدای ترجمه قرار بگیرد. دو. از میان موصوف و وصف، ابتدا باید وصف ذکر گردد سپس موصوف( خوب امیری). ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 56🌴 🗂 دومین هیات و قالبی که مفید معنای انشائی غیر طلبی است، صیغ تعجّب است. 📁 وقتی یک واقعه و رویدادِ تعجّب برانگیزی مثل رنگین شدن یک رودخانه‌ای، یا برعکس شدن هلال رنگین‌کمان و یا ... مشاهده می‌شود، طبیعی است که بیننده نسبت به این واقعه تعجّب خود را بروز دهد؛ بعد از این‌که به هر نحوی تعجّب خود را ظاهر نمود می‌توان از این تعجّب خبر داد و گفت: فلانی تعجّب نمود. بله اینجاست که این جمله اخیر، یک جمله خبری می‌شود. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 🕯 ادبیات 🌴 شماره 57🌴 🗂 برای آشکار ساختن تعجّب درونی، جملات مختلفی اعم از سماعی و قیاسی وجود دارد و ردّ پای این جملات را می‌توان در تمامی زبان‌های دنیا جستجو نمود. 📁 حال در زبان عربی هم، از هر دو نوع جمله‌ی سماعی و قیاسی وجود دارد. 📁 برای سماعی می‌توان به عباراتی مانند « للّه دَرُّ فلانٍ»، « یا لکَ، یا له، یا لنا»، « عجب»، « استفهامی که قصد تعجّب از آن می‌شود.»، « سبحان الله - البته قصد تعجّب از آن شود.-» و ... اشاره نمود. 📁 هیات قیاسی این مقوله عبارت است از دو صیغه‌ی « ما أفعَلَه» و « أفعِل به». ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83