eitaa logo
اشعار آیینی حسینیه
43.2هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
291 ویدیو
27 فایل
آدرس اینترنتی پایگاه حسینیه(مرجع تخصصی هیأت) http://hosseinieh.net کانال دوبیتی و رباعی: 👉 @dobeity_robaey فروشگاه حرز و انگشتر: 👉 @galery_rayan با کمالِ احترام، تبادل‌ و‌ تبلیغ #نداریم🙏🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
خورشید من که چشم جهانی به راه اوست افــلاک در تـصـرف چشم سـیـاه اوسـت دیوار کعبه این‌همه بوسیدنی نبود این حرمتی که یافته از تکیه گاه اوست هستی به یُمن هستی او می‌کشد نفس کز امر حق، زمین و زمان در پناه اوست هنگامه‌ی نماز بر او اقتدا کـنـد عیسی که افتخار کند در سپاه اوست از چشم‌های او بـه خـدا می‌توان رسید زیــرا کمال لطف خـدا در نگاه اوسـت فـرق اسـت بین مـاه مـن و مـاه مصریان یوسف غلام طلعت رخسار ماه اوست عـمـری "یتیم" در شـب هـجـران غیبتت غرق شکنجه است که عشقت گناه اوست ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
یک جمعه هم از گذار ایام بپرس از داغِ همیشه نابهنگام بپرس معنای همیشه منتظر‌بودن را از مادر یک شهید گمنام بپرس @dobeity_robaey
با ناله و آه... ياری‌ات خواهم كرد تا آخر راه... ياری‌ات خواهم كرد گر لطف تو شاملم شود بعد از این... با ترکِ گناه... ياری‌ات خواهم کرد ✍ @dobeity_robaey
اگرچه روز و شب هستیم دائم برسر خوانت ببخش آقا که کم بودیم عمری مرثیه‌ خوانت پُر از دردم ولی درد من اصلاً جسم خاکی نیست بیا روح مرا درمان بکن قربان درمانت فقط یا رحمة للعالمین یک گوشه چشمی کن کویرم، خاک بی خیرم، منو امید بارانت مرا همسفره‌ی یک وعده نانِ خشک خود گردان که طعنه می‌زند بر هر ضیافت، تکه‌ی نانت برای تا خدا رفتن به‌دستان تو محتاجم بکش دستی سرم، شاید شدم یک‌روز سلمانت گدایی را ندیدم از درت نومید برگردد به هرکس می‌رسد‌ بی شک و شبهه لطف و احسانت من اعجاز تو را دیدم میان لحظه‌هایی که... عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت ** چه اُنسی با حسن داری که باهم سفره وا کردید میان عرش غوغا کرده آوای حسن جانت... ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
درخت‌های اُمیدیم، از دیار حسن پُر از شکوفه‌ی عشقیم در بهار حسن به سَلسَبیل و به زمزم که احتیاجی نیست! رسیده است لبِ ما به جویبار حسن به دخل کاسبی‌ام برکتی فراوان داد از آن زمان که شدم خادم تبار حسن همین دو لقمه‌ی نان را حسن به ما بخشید گرفته سفره‌ی ما رنگ از اعتبار حسن کریم‌بودنِ او قابلِ محاسبه نیست... کجا ترازوی ما و کجا عیار حسن؟! کدام شاه نشسته است با جذامی‌ها؟!... بلند می‌شوم از جا به افتخار حسن شنیده‌ام که به سگ هم غذا تعارف کرد! هنوز ماتم از این لطفِ بی شمار حسن بنازمش که چنان شیر، از جمل برگشت چه کرد در دل آن فتنه، ذوالفقارِ حسن من از طفولیتم عاشق دو شاه شدم منم دچار حسین و منم دچار حسن در اربعین حسینی، حسن جلودار است قدم زدم همه‌ی جاده را کنار حسن عمودِ یکصد و هجده، بهشتِ مشّایه‌ست خدا رسانده خودش را سرِ قرار حسن حسین با همه‌ی دلرُبایی‌اش، حسنی‌ست ببین دل از همه بُردن شده‌ست کار حسن خیالبافی من‌ صحن‌سازیِ حسن است... شبیه مشهد ما می‌شود مزار حسن * * * میان معبری از نور، ناگهان شب شد چه دید در دل آن کوچه، چشم تار حسن؟! حرام‌لقمه به مادر دو دست سیلی زد... سیاه شد پس از آن کُلِّ روزگار حسن ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
فقیر آمد سراغش، سیر برگشت سفیه ساده با تدبیر برگشت کرامت خواست سَر بالا بگیرد حسن را دید و شد تحقیر، برگشت هزاران حیله‌ی آل امیه برای جنگ، بی تأثیر برگشت خدا تنها خبر دارد که دستش کجاها رفت تا شمشیر، برگشت چه آمد بر سرش در کوچه آن‌روز که کودک رفت اما پیر برگشت مسیر خانه تا مسجد، کم، اما حسن با مادر خود دیر برگشت نوشتند او میان کوچه دق کرد فقط با معجزه، تقدیر برگشت برای زینب عاشورا شد آغاز چو تابوت حسن با تیر برگشت ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
عشقی که به دل کاشته بودی ثمر آورد هم آه شب آورد، هم اشک سحر آورد آن‌قدر کریمی که گدا از سر کویت_ از آنچه دلش خواسته هم بیشتر آورد شرمنده اگر دیده‌ی پُر اشک ندارم نوکر به عزای تو همین مختصر آورد غم پیش دل ریش تو ای مرد، کم آورد صبر تو دگر حوصله‌ی صبر سر آورد گیسوی سپیدت خبر از داغ جگر داد غم هرچه که آورد به روی جگر آورد سر بسته بگو پاسخ این پرسش ما را تا خانه چرا مادر خود را پسر آورد؟ دستی به روی جام غرورت ترک انداخت آن دست که پشت در خانه شرر آورد سم تا جگرت دید، خجالت زده تا تشت_ از کوچه و آن صورت نیلی خبر آورد در لحظه‌ی تشییع تو از کینه، سپاهی_ با تیر و کمان پیرزنِ فتنه گر آورد "یافاطمه" می‌گفت حسین بن علی با هر تیر که از سینه و پهلوت در آورد ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
ذکر خیر تو رسیده‌ست به هر انجمنی به همه گفته‌‌ام از خُلق‌ عظیمت علنی "أَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّه" به دلم‌ قاب شده شدم از روز ازل: هم‌ نجفی، هم‌ مدنی من ندیده شده‌ام عاشق تو! یادم کن عجمی هستم و شاگرد اویس قرنی "لافتی" مال علی بود؛ ولی گفت علی: نیست‌ مانند پیمبر به خدا صف شکنی برو به خانه‌ی زهرا که خدا هم آن‌جاست بر روی جمع بینداز کسای یمنی همه دیدند به زهرا چقدر حساسی خم شدی بوسه به آن دست مبارک بزنی می‌رسی آخر معراج‌ دوباره به علی می‌روی پیش خدا با علی‌ات هم‌سخنی مثل هرروز حسین آمده در آغوشت بازهم‌ خیره به آن حنجره و پیرهنی حسن امشب ز غمت‌ بر سر و بر سینه زده تو خودت سینه زن ذکرِ حسن یا حسنی! ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
روزی که رفتم از مدینه محترم بودم عباس و اکبر داشتم، بی درد و غم بودم دور از نگاه این و آن، پرده‌نشین بودم من کعبه‌ی آل علی روی زمین بودم دور و برم بودند بانوها و دخترها بار شتر بودند چادرها و معجرها قد فلک کوتاه بود از دوش من آری... جای رقیه بود در آغوش من آری... روزی که رفتم روزگارم حال بهتر داشت زینب میان این مدینه شش برادر داشت امروز برگشتم شکسته، پیر، آشفته برگشته‌ام با روضه‌های داغ و ناگفته من در میان هلهله گودال را دیدم جنجال را دیدم، تنی پامال را دیدم هر ناله‌ای که می‌زدم بی سود و حاصل بود موی حسینم در میان مُشت قاتل بود این زینبی که آمده، آزارها دیده سخت است اما کوچه و بازارها دیده این زینبی که آمده، قامت کمان بوده بعد از حسین هم‌صحبتِ شمر و سنان بوده زخم دل بی تاب من خیلی نمک خورده آه ای مدینه! زینبت خیلی کتک خورده بی احترامی‌ها به من در هر مسیری بود بر قامت دخت علی رَخت اسیری بود بین نگاه صد حرامی رفته‌ام، ای وای! بزم میِ اوباش شامی رفته‌ام، ای وای! ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
؛ و سربلندم در دو دنیا با حسین و با حسن هک شده روی دلم: مولا حسین، آقا حسن ذکر لب‌هایم دمادم: یا حسین و یا حسن غم ندارد شیعه تا دارد حسین و تا حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن گشتم اما در کرامت مثل او پیدا نشد هیچکس جز او خریدار جذامی‌ها نشد صلح او کم از قیام سرخ عاشورا نشد در محبت، در وفا، در عشق بی‌همتا حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن نام او همچون عسل، توصیف او بیت الغزل مدح او اعمال افضل، حُب او خیرالعمل مرتضی شد شیر خیبر، مجتبی شیر جمل سفره‌دارِ اصلی اشک حسینی‌ها حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن کیست او آیینه‌ای از هیبت شیر خدا نه مُعز المؤمنین! بلکه مُعز الانبیا لا فتی الا علی، لا عشق الا مجتبی فاتح دل‌ها حسین و شافع عقبا حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن شأن و قدر و ارج و قربش در حد گفتار نیست لطف و مهر و فضل و جودش قابل انکار نیست پس به لطفش با کریمان کارها دشوار نیست مردی و مردانگی را بهترین معنا حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن عاقبت باغ گل زهرا بهارش شد خزان با امام شیعه بد کردند ظلمت سیرتان جانماز از زیر پاهایش کشیدند این و آن مَحرمی کو تا شود غم‌خوار و هم‌دم با حسن لا شهید الا حسین و لا غریب الا حسن گرچه غیر از زهر بر زخم دلش مرهم نبود آه اما مطمئناً قاتل او سَم نبود داغ کوچه، داغ پهلو، داغ سیلی کم نبود! ماند با یک مشت بی‌غیرت تک و تنها حسن لا شهید الا حسین و لا غریب الا حسن ختم خواهد شد به خیر این داستان، این ماجرا شیعه می‌سازد برایش مرقد و صحن و سرا آه! سقاخانه و گلدسته و گنبد طلا فاطمه فرمود: جانم؛ تا که گفتم: یا حسن لا عزیز الا حسین و لا کریم الا حسن 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
همیشه نور زلالش در آسمان خداست حسن غریب‌ترین مرد در جهان خداست و بعد «اَشهَدُ اَنَّ عَلی_ولیُ الله» که بانگ «اَشهَدُ انَّ حسن»، اذان خداست فدای غربت آن پیشوای مظلومی که درد بی کسی‌اش اوج امتحان خداست مرا به حج چه نیازی‌ست تا حسن دارم که روی ماه حسن کعبه‌ی عیان خداست چهار قبر غریب و بهشت خاکی آن مکان عرشی دفن ستارگان خداست ندیده‌ام احدی را کریم‌تر از او از او که واسطه‌ی فیض آستان خداست قسم به صلح حماسی‌تر از هزاران جنگ حسن، حسین‌ترین مرد قهرمان خداست «توان واژه کجا و مدیح گفتن او»* که وصف جلوه‌ی این ماه در توان خداست همیشه هست «یَدُاللهِ فَوقَ اَیدیهِم» و او ادامه‌ی دستانِ مهربانِ خداست ✍ *استاد مرحوم غلامرضا شکوهی 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
پیچیده بوی غم همه جا، وامحمدا عرش خدا گرفته عزا، وامحمدا گریان دو چشم ارض و سما، وامحمدا امشب شده‌ست نوحه‌ی ما: وامحمدا بر غربت پیمبرمان گریه می‌کنیم محض رضای مادرمان گریه می‌کنیم دنیا چه کرد با زحماتِ پیمبرش؟! امشب میان عرش زَنَد حمزه بر سرش ای روزگارِ پست...! که می‌گشت باورش؟! روزی شوند قاتل آقا دو همسرش مردم! رسولِ عالم و آدم شهید شد رحلت نکرد احمد خاتم، شهید شد اصحاب، پشت پا به حق آسان زدند، آه چه زود دم ز دولت شیطان زدند، آه آتش به جان عالم امکان زدند، آه بر روح وحی، تهمتِ هذیان زدند آه ای دیده! بر محمد مظلوم گریه کن با چار کعبه زاده‌ی معصوم گریه کن دوران حق کشیِ زمانه شروع شد دوران کفر خانه به خانه شروع شد توهین به صد دلیل و بهانه شروع شد دوران تلخ دفن شبانه شروع شد ای روزشان سیاه، نبی شد شبانه دفن یک تن نگشت یارِ علی، در زمان دفن مولای ما به سوگ برادر نشسته است جایش ببین، که بر روی منبر نشسته است! روباه جای شیر دلاور نشسته‌ است آتش به جان حضرت کوثر نشسته است امت ز یاد برده چه راحت غدیر را دادند زود اجر رسول و امیر را چیزی نمانده تا که شود یاس بی قرار قنفذ رسد به نان و نواهای بی شمار آتش گرفت میخ در از آه ذوالفقار آمد خزانِ فاطمه در اول بهار چیزی نمانده تا که بماند از او خیال گردد جوانِ خانه‌ی مولا، قدش هلال چل بی حیای پست و لعین، آه فاطمه بی حرمتی به صاحب دین، آه فاطمه پهلو شکسته، زار و حزین، آه فاطمه دو گوشواره روی زمین، آه فاطمه چیزی نمانده تا که زند ناله از جگر: فضه برس به دادِ دلِ مادر و پسر یا ایها الرسول! شود حق تو ادا گاهی میان کوچه و گاهی به کربلا وای از غروب روز دهم، وامحمدا شمشیر،کهنه خنجر و سر نیزه و عصا آه از دمی که ناله زند زینب حزین: ای مونسِ شکسته‌دلان! حال ما ببین... ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
و هم گرفتار حسینم، هم گرفتار حسن هم هوادار حسینم، هم هوادار حسن با شفا بیگانه‌ام‌، این "درد" من را خوش‌تر است چونکه بیمار حسینم، چونکه بیمار حسن ای خدا را صد هزاران شکر که لبریز از_ عشق سرشار حسینم، عشق سرشار حسن نیستم میثم ولی لب تر کند، جان می‌دهم در پی دار حسینم، در پی دار حسن شیر پاک مادرم تأثیر خود را داشته تعزیه دار حسینم، تعزیه دار حسن هر چه دارم از کرامات حسین است و حسن هم بدهکار حسینم، هم بدهکار حسن جور ما را می‌کشد گاهی حسن، گاهی حسین دائماً بار حسینم، دائماً بار حسن هر زمان که غُصه دارم، می‌روم سر می‌نهم_ روی دیوار حسین و روی دیوار حسن کار ما را حضرت زهرا مشخص کرده است در پی کار حسینم، در پی کار حسن بر تنم رخت عزای بچه‌های فاطمه‌ست هم عزادار حسینم، هم عزادار حسن اسمشان وقتی می‌آید پلکمان تر می‌شود هم گهربار حسینم، هم گهربار حسن این یکی شد بی حرم، آن دیگری شد بی کفن روز و شب زار حسینم، روز و شب زار حسن * * * آتش و مسمار و سیلی و در و دیوار بود_ روضه‌ی ناگفته‌ی قلبِ شرربارِ حسن ✍ (وامی از شعر آقای حسن لطفی) 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
هرکجا حرف شما آمد، سعادت دیده‌ایم ما چه رحمت‌هایی از آقای رحمت دیده‌ایم بیشتر نام تو روی بچه‌های ماست، چون_ بیشتر از هرکسی از تو محبت دیده‌ایم چشم تو اسلام شد، ما نیز تسلیمش شدیم در نگاه تو کرامت بی نهایت دیده‌ایم از یهودی‌ها عیادت کردی از ما هم بکن با چه شوقی شب‌به‌شب خواب عیادت دیده‌ایم... تو امینی پس دل ماهم امانت پیش تو سربه راهش کن که از غفلت خسارت دیده‌ایم سیرمان کن با همان یک تکه نانِ سفره‌ات از همان رزق کمت هم خیر و برکت دیده‌ایم سیزده خورشیدِ دیگر جلوه‌ی خورشید توست مصطفی را ما همه در چند نوبت دیده‌ایم اسم زیبای تورا گفتیم و گفتی: یاعلی از شما جز گفتن از حیدر، به ندرت دیده‌ایم * * * دختر مظلومه‌ات امشب سه جا دارد عزا او مصیبت دیده، پس ماهم مصیبت دیده‌ایم ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
ای سفره‌دارِ شهر کرم‌دارها حسن هستند خادم تو حرم‌دارها حسن تو‌ در جمل امیر علمدارها حسن غم می‌بری ز صورتِ غم‌دارها حسن در آسمانِ چشم سیاهت هوایی‌ام شکر خدا ز روز ازل مجتبایی‌ام از راه دور، دست تمنا گرفته‌ایم عمری‌ست در حریم تو مأوا گرفته‌ایم دستانِ خویش، سوی تو بالا گرفته‌ایم هرچه گرفته‌ایم، ز زهرا گرفته‌ایم بیهوده نیست آبروی رفته می‌خَرَند فرزندها ز مادرشان ارث می‌برند چشمان ما به سوی درِ بسته‌ی بقیع بُغضی‌ست در گلویِ درِ بسته‌ی بقیع سر می‌نَهیم رویِ درِ بسته‌ی بقیع گریه شده وضویِ درِ بسته‌ی بقیع ای کاش پرچمی سرِ این قبر می‌زدیم با گریه شبنمی سرِ این قبر می‌زدیم قربان آن جگر که چهل سال پاره بود زخمی از آن شکستگیِ گوشواره بود در کوچه‌ها فقط پیِ یک راهِ چاره بود با ماه رفته بود و عصایِ ستاره بود چون کوچه تنگ بود، کسی در برابرش بگذاشت‌ پا به چادر و رد شد ز مادرش آهسته‌تر قدم بزن ای مردِ کوچه‌ها بشکن سکوتِ بی کسی و سردِ کوچه‌ها مویت سپید کرده دگر دردِ کوچه‌ها یادت نرفته خنده‌ی نامردِ کوچه‌ها دیدی ز مالیات، مغیره معاف شد! این‌ها سپاسِ شدتِ ضربِ غلاف شد! لعنت به هر کسی که تو را بد صدا زده زخمِ زبان به سینه‌ی درد‌آشنا زده صبر تو طعنه بر همه‌ی انبیا زده صلحِ تو ریشه‌ی همه‌ی فتنه را زده آری چکیده‌ی علی و مصطفی تویی بنیان‌گذار نهضتِ کربُبلا تویی با زهرِ همسرت، جگرت ریخته به هم زهرا کجاست؟ مویِ سرت ریخته به هم تصویرهایِ چشم ترت ریخته به هم خانه دوباره در نظرت ریخته به هم بیرون بریز خون جگرهای خود حسن کمتر به پیش خواهرِ خود دست‌وپا بزن خونین دهن! ز کرببلا حرف می‌زنی از ماجرایِ رأس جدا حرف می‌زنی از نیزه‌هایِ بی سر و پا حرف می‌زنی از لشگری بدون حیا حرف می‌زنی گرچه بناتِ فاطمه در تاب و در تب‌اند شکر خدا محارمِ تو دورِ زینب‌اند... ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
گرچه بعد از غم تو، طی شده دورانی چند ما ندیدیم دراین شهر رفیقانی چند شهر من، نان مرا خورد و نمک‌گیر نشد هیچکس مثل من از زندگی‌اش سیر نشد حق مارا سر هر قِصه که می‌شد خوردند قاتل مادر من‌ را روی منبر بردند باخبر نیست در عالم کسی از حال حسن قنفذ از کوچه‌ی ما رد شد و خندید به من آن چهل مرد که آتش‌زن جنت بودند در صف اول هر وعده جماعت بودند شیرِ غرّان جمل بودم و تاوان دادم سال‌ها قبل درآن کوچه‌ی بد جان‌ دادم سوختن چاره‌ی این خسته‌ی غم‌پرور بود از عسل آتش این زهر گواراتر بود مادرم از دل آزرده‌ی من باخبر است "مرگ" از دیدن قنفذ به‌خدا خوب‌تر است مثل آن پهلوی زخمیِ گرفتار شده جگر پاره‌ی من پاره‌ی مسمار شده کاش ثانی، عوض فاطمه من‌ را می‌زد جای مادر لگدش را به تن ما می‌زد کاش می‌شد که به بالای سرم شب برسد خبر طشت مبادا که به زینب برسد چشم من تا دم مرگ‌ست به دنبالِ حسین روضه‌ی طشت کجا، روضه گودالِ حسین؟! ✍ و 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
آتشی بر جگر شعله‌ورش بود حسن شاهد آتشِ دل، چشمِ ترش بود حسن نفسش تنک می‌آمد، ز رمق می‌افتاد اگر از کوچه‌ی تنگی گذرش بود حسن داغ او را نه دوا بود به عالم، نه طبیب که فقط زهر ، شفای جگرش بود حسن مادر و کوچه و سیلی نرود از نظرش عمری آن منظره پیش نظرش بود حسن مثل مادر که تمنای اجل داشت و بس ز خدا مرگ، دعای سحرش بود حسن فخر دارد که دو سرباز حسین است ازو زآنکه عبدالَله و قاسم پسرش بود حسن دیدن صورت زیبای اباالفضل و حسین خوش‌تر از دیدن شمس و قمرش بود حسن کام او تلخ شد از جرعه‌ی آلوده به زهر آن شبِ تلخ که وقت سفرش بود حسن بر غم و محنت آن سوخته‌جان، سنگِ صبور خواهرش بود که نور بصرش بود حسن قاتل مادر خود دیدن و دم بر نزدن بدتر از زهر به کام و جگرش بود حسن چه دوا بود بمیرم که یکی جرعه‌ی زهر آب بر آتش داغ جگرش بود حسن گر چه بسیار رثا گفت غریبانه "یتیم" ناظر مرثیه در هر اثرش بود حسن ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
ای شورِ شوقِ نام تو، شیرین‌تر از همه ما درد محض و مِهر تو تسکین‌تر از همه دنیا و آخرت ز همه سربلندتر هر کس که هست پیش تو مسکین‌تر از همه هر سال کعبه دور سرت در طواف بود ای خاک پات، قُله‌ی زرین‌تر از همه یوسف‌ترین ستاره‌ی زهرا که بوده است؟! چشمان مهربان تو غمگین‌تر از همه "لا یومْ مثلَ یومِ حسین"از تو بوده لیک شد روضه‌های داغ تو سنگین‌تر از همه پیشانی بلند تو در ابتدای عمر از رنج کوچه‌ها شده پُر چین‌تر از همه شد کوچه‌ها برای تو کابوس کودکی لعنت به آن مُسبب ننگین‌تر از همه آه ای غریبِ فاطمه! تا قبل کوچه بود این گیسوی سفید تو مشکین‌تر از همه... ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
میان هجمۀ غم‌ها اگر پناه ندارد حسین هست، نمی‌گویم او سپاه ندارد حسین مرهم زخم برادر است و غمی نیست زمانه حرمتشان را اگر نگاه ندارد حسین هست که سر روی شانه‌اش بگذارد حسین هست نیازی به تکیه‌گاه ندارد میان لشکر او مرد مانده؟ آه نمانده درون خانۀ خود یار دارد؟ آه ندارد زمانه تلخ‌ترین زهر را به کام حسن ریخت دلاوری که به جز ترک جنگ، راه ندارد کسی که صلح حسن را غلط شمرد، ندانست امام مفترض الطاعة اشتباه ندارد درید قلب حسین آن چنان ز داغ برادر که احتیاج به گودال قتلگاه ندارد ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
فى حَــديثٍ: ما رُئِىَ أَنَّ رَجُلاً دَفَعَ اِلَيْهِ رُقْعَةً فى حاجَةٍ [اِلاّأَجابَهُ] فَقالَ لَهُ: حاجَتُك مَقْضِيَّةٌ، فَقيلَ لَهُ يَا بْنَ رَسُولِ اللّه ِ، لَوْ نَظَرْتَ فى رُقْعَتِهِ ثُمَّ رَدَدْتَ الْجَوابَ عَلى قَدْرِ ذلِكَ، فَقالَ: أَخْشى أَن يَسْأَلَنىَ اللّه ُ عَنْ ذُلِّ مَقامِهِ بَيْنَ يَدَىَّ حَتّى أَقْرَءَ رُقْعَتَهُ. ترجمه: در حديثى آمده است: هرگز ديده نشد كه كسى به امام نامه‌اى در مورد حاجتى بدهد مگر اينكه حضرت جواب مى‌داد: حاجتت برآورده است. گفته شد: اى فرزند رسول خدا (ص)! كاش در نامه‌اش مى‌نگريستى و به اندازه حاجتش مى‌دادى، حضرت فرمود: مى‌ترسم خدا از من درباره مدت زمانى كه روبرويم خوار مى‌ايستد تا نامه‌اش را بخوانم، سؤال كند. 📚 نظم درر السمطين، ص 196 می‌شناسد چون گدا را از خودش بهتر کریم پیش خود دارد همیشه کیسه‌ای از زر کریم در تمام شهر، لطفش سفره‌داری می‌کند شعبه دارد بر سر هرکوچه و معبر کریم نه بگویی بخشش او شامل هر آشناست! به غریبه بیشتر داده‌ست بال و پر کریم بسکه بر روی گدایان باز بوده روز و شب گوییا اصلا ندارد خانه‌اش هم "در" کریم سائل از این خانه دستِ پُر به منزل می‌رود بی نیازش می‌کند از هر کسِ دیگر کریم "با کریمان کارها دشوار نه دشوار نیست" کار ما بیچاره‌ها افتاده امشب بر کریم ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
وقتی میان کوچه سند پاره پاره شد چشمان غصّه‌دار فلک پُر ستاره شد ناموس کبریا وسط کوچه‌های تنگ محصور یک شقی‌صفتِ بدقواره شد تهمت زد و به دختر طاها دروغ بست داعیّه دارِ دین، پسرِ زشت کاره شد گفتند: گفت زود سند را بده به من گفتند: بعد از آن که ستم بی شماره شد_ با پنجه وسعت فدکش را وجب گرفت سیلی برای غصب فدک راه چاره شد پا زد که بارِ شیشه‌ی او را بیفکند اوّل نشد؛ ولی چو لگد زد دوباره، شد! چادر به پای مادر سادات، گیر کرد افتاد روی خاک و دلش پُر شراره شد گفتند: یک طرف زده سیلی؛ ولی حسن پیگیرِ جستجوی دو تا گوشواره شد ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
دلی که غرق نگاه محبت حسن است همیشه شعله‌ور از داغِ غربتِ حسن است غریب اوست که حتی به خانه‌اش تنهاست بقیع، جلوه‌ای از این حکایت حسن است پس از علی که امیر است و قافله‌سالار ردای سبز امامت به قامت حسن است هنوز هم درِ بیتُ الولایه‌اش باز است گشوده سفره‌ی لطف و کرامت حسن است نَفَس نَفَس غم خود را به او توسل کن امید، غنچه‌ی باغ عنایت حسن است نمی‌زند به خدا دست رد به سینه‌ی تو دعای خسته‌دلان در اجابت حسن است   فقط به صلح، حسن را شناختن ظلم است جمل، شکوه بلند شهامت حسن است مسیر کرببلا را چه خوب تعیین کرد تمام راه، نشان و علامت حسن است * * * حدیث کوچه و سیلی و تازیانه، (کمیل) نبود روضه‌ی مادر، مصیبت حسن است... ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
امشب شبِ شهادت پیغمبر خداست امشب تمام عرش سیه‌پوش این عزاست جن و مَلک بر آدمیان نوحه می‌کنند گویا عزای اشرف سلطان انبیاست خیل رُسُل به ماتم و جبریل نوحه‌گر فریادشان به ارض و سما، وا محمّدا ست زهرا و حیدر و حَسنینند غرق غم زینب ز کودکی به غم و رنج مبتلاست در کُنج بستر است و نگاه مبارکش گاهی به سوی فاطمه، گاهی به مرتضی ست گاهی به دیده‌ی نگران غرقِ در غم است دلشوره‌اش شروع نخستینِ فتنه‌هاست مزد رسالت نبوی را چه خوش دهند آن‌دم که پاره‌ی تن او بین شعله‌هاست در بین آتش و در و دیوار مانده است زهرا که پار‌ه‌ی تن و ناموس کبریاست گویا به چشم دیده که از کینه بسته‌اند دستان مرتضی که شه مُلک لافتی ست چشمش گهی به سوی حسین است و گاه بر_ رخسار پاک و دیده‌ی گریان مجتبی ست در تشت، دیده لخته‌ی خونِ جگر بسی کان آتشش ز اخگر الماس ریزه‌هاست گریان‌تر آن دمی ست که بیند به گوشه‌ای در بر گرفته زانوی غم، شاه کربلاست یاد آرد آن دمی که حسینش به دوش او بود و سرش به کرب و بلا از بدن جداست یاد آرد آن دَمی که شود تشنه لب شهید پیکر به روی خاک و سرش روی نیزه‌هاست ای مسلمین! نبی ز جهان می‌رود ولی تازه شروع فتنه‌ی آن قوم بی‌حیاست ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
(حوادث بعد از شهادت) ساعات بعد از داغ پیغمبر شروع شد با رفتنش صد قصه‌ی دیگر شروع شد دلشوره‌هایش یک به یک معنا گرفت و از آنچه می‌ترسید پیغمبر شروع شد در وقت دفن مصطفی، تنها علی بود ایام سخت غربت حیدر شروع شد گفتند با هم در سقیفه بی حیاها وقت تلافی کردن خیبر شروع شد بعد از پیمبر هر کسی، هر چه شنیده باید بداند روضه از یک "در" شروع شد گفتند: از بغض علی، با یاد خیبر باید که آتش زد به این خانه، به این در وقتی که آتش بر در و دیوار افتاد زهرا به دنبال دفاع از یار افتاد میخ دری که از خجالت آب می‌شد دل را به دریا زد پی آزار افتاد آن سینه‌ای که مخزن سِرِّ خدا بود کم کم سر و کارش به آن مسمار افتاد با ضربه‌ای "در" را درآوردند از جا... گویا به روی مادری بیمار افتاد تا بی حیایی وارد بیت علی شد دستی به روی چشم‌هایی تار افتاد آن دست پاکی که به همسایه دعا کرد طوری مغیره زد دگر از کار افتاد باب جسارت را همین ها باز کردند بی حرمتی را با حسن، آغاز کردند مظلوم و بی یار و غریب در وطن بود آن‌قدر که در خانه هم بی هم‌سخن بود با زهر کینه روزه را افطار کرد و... قبل از سحر بی تاب شد، خونین دهن بود بعد از شهادت پیکر پاک و غریبش آخر اسیر فتنه‌ی یک پیرزن بود این روضه را باید که واضح‌تر بگویم هفتاد چوب تیر روی یک بدن بود تابوت هم از غربتش خون گریه می‌کرد بر روی لب‌های حسین، "جانم حسن" بود گر چه عزای مجتبی در عالمین است اما گریز روضه‌های ما حسین است ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
در پیشِ من آتش مزن بال و پَرَت را خونین مکن جان پدر چشم تَرَت را فردا همین‌که جمع کردی بسترم را آماده کن کم‌کم عزیزم بسترت را آماده کن از آن کفن‌ها دومین را بیرون بیاور یادگار مادرت را بگذار روی سینه‌ام باشد حسینت بگذار بر قلبم حسن را، دخترت را بگذار با طفلان تو قدری بسوزم حالا بگویم حرف‌های آخرت را زاری مکن بر حال من با حال و روزت خاکی مکن دنبال بابا معجرت را تو بار شیشه داری و می‌ترسم از تو خیلی مواظب باش طفل دیگرت را وقتی که می‌ریزند هیزم روی هیزم وقتی که می‌سوزاند آتش سنگرت را_ بابا حواست باشد آنجا مُحسنت را بابا مواظب باش پشتِ در، سرت را این جمله‌ی آخر عزیزم با حسین است: "با خود مَبَر در قتلگه انگشترت را" ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e