#عصر_انسان_رسانه
♦️افراد به جای مؤسسات!
✍️ محمدامین رضایی
🔸ما در حال مرگ بسیاری از سازمان ها و موسسات رسمی هستیم. بزرگترین مزیت مجموعه ها ساختمان و امکانات مادی آنهاست که کرونا و بسط فعالیت مجازی ضربه جدی به این مزیت زد. امروز ما با اشخاص طرفیم، در فضای رسانه‌ای با "انسان رسانه‌ها". به وضوح داریم می بینیم سازمان‌های عریض طویل با مخارج عجیب بخاطر حقوق کارمندها و مخارج ساختمان و...اثر بخشی آنها بعضا از یک فرد کمتر است!
🔹یکی از دوستان در جمعی می‌گفت من از سمت مجموعه‌مان یک پوستر زدم برای یک کلاس وقتی بررسی کردم تمام ثبت‌نام کنندگان از اعضای کانال شخصی من بودند! عملا مجموعه ما با آن ساختمان و.. هیچ عایدی نداشت! این یک مثال است و الا این بحث موید زیاد دارد البته منکر این نیستم در این زمینه نیاز به یک کار آماری و آینده پژوهشی داریم. تا این لحظه این دریافت من از میدان و پیش‌بینی من برای آینده است. درباره مرگ دانشگاه هم می‌شود این مساله را از زوایه ای دیگر طرح کرد.
🔸به گمان من اگر در جبهه انقلاب عقلانیتی باشد یکی از اقدامات جدی آن باید سرمایه گزاری روی آدم ها به جای بسط و گسترش مجموعه ها و موسسات باشد. این به معنای نفی کار تیمی و تشکیلاتی و... نیست اما امروز کاملا روشن شده چطور یک فرد با یک صدم مخارج کار ده ها مجموعه را انجام میدهد. اگر در یک اقدام راهبردی در حوزه و سایر بخش ها بخشی از بودجه ها و امکانات خرج افراد شود بجای مجموعه ها با همه ریسکی که دارد بدون شک عایدی آن برای کشور بسیار بیشتر خواهد بود. در این زمینه مثال بسیار است که بخاطر حاشیه رفتن اصل مطلب از آن صرف نظر می‌کنم.
#حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
#باز_نشر | #درس_گفتار
🎧 حکمرانی علوی
#جلسه_اول
🎙استاد خسروپناه
💠الگوی حکومت علوی دارای شاخص‌هایی است. «پایبندىِ کامل به دین خدا و اصرار بر اقامه دین الهی. این شاخصه اوّل است. هر حکومتی که اساس کارش بر اقامه دین خدا نباشد، علوی نیست.» در مرتبه‌ی بعد «خصوصیت دوم و شاخصه دومِ حکومت امیرالمؤمنین عدالت است؛ عدالتِ مطلق. یعنی هیچ مصلحت شخصی و هیچ سیاست مربوط به شخص خود را بر عدالت مقدّم نمی‌کند.»
🏫مدرسه حکمرانی شهید بهشتی ۱۴۰۰
#نهج‌البلاغه
#عدالت
#حکمرانی
🔻 کانال رادیو فکرت:
🌐 وبگاه| ایتا | روبیکا | تلگرام |اینستاگرام
#اندیشه
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔻روایت انقلابی از حکمرانی اجتماعی
✍️ مهدی جمشیدی
۱. دوگانۀ «جامعۀ اکثری/ جامعۀ اقلّی». دولت اسلامی با وجود همۀ عظمت و اهمّیّتی که دارد نباید جامعه در خود هضم کند و نگاه انقباضی به آن داشته باشد، بلکه باید خود را همچون زمینه‌ای ساختاری و رسمی برای گشودگی جامعه قلمداد کند. به بیان دیگر، دولت باید بسترساز ظهور و تحقّق امکان‌های نهفتۀ جامعه باشد، نه اینکه جایگزین جامعه شود و آن را کوچک و ناچیز کند. جامعه باید اکثری باشد و دولت نیز اقلّی.
۲. دوگانۀ «حلقۀ میانی/ توده». مقصود از جامعۀ در این الگو، فقط تودۀ بی‌شکل مردم نیست، بلکه جامعۀ اسلامی دارای نیروهای اجتماعیِ «فعّال» و «ساختاریافته» نیز هستند که در فضای میان مردم و دولت قرار دارند و نقس میانجی و واسطه را ایفا می‌کنند. این نیروها، هم در پی راهبری عمومی و بسیج اجتماعی هستند و هم نسبت به دولت، نقش عقل منفصل را بر عهده دارند.
۳. دوگانۀ «هدایت/ رهاشدگی». دولت اسلامی برخلاف دولت سکولار، وظایف خویش را نسبت به جامعه، در استقرار امنیت و آزادی و رفاه خلاصه نمی‌کند، بلکه فراتر از اینها، به دنبال فراهم‌سازی زمینه برای «تکامل معنوی جامعه» است و می‌خواهد مادّیّات را به خدمت معنویّات بگمارد.
۴. دوگانۀ «تکثّر/ انحصار». روشن است که در جامعه، طبقه‌های مختلفی از مردم حضور دارند ولی جامعۀ اسلامی، این تفاوت را به جامعه‌های دیگر دارد که در آن اکثریّت افراد جامعه، معتقد به ارزش‌های اسلامی هستند. در این حال، کسانی که به هر دلیلی به این ارزش‌ها باور یا التزام ندارند، باید در عرصۀ عمومی، رفتارهایی که این نقص را نمایان می‌کند نداشته باشند و همچنین نمی‌توانند توقع داشته باشند که حاکمیّت، ارزش‌های هویّتی آنها را نیز پوشش دهد و به رسمیّت بشناسد.
۵. دوگانۀ «اخلاق/ قانون». در مقام هدایت جامعه، به‌کارگیری روش‌های نرم و فرهنگی که بر اخلاق و تربیت مبتنی هستند، تقدّم دارند و حاکمیّت باید بکوشد از طریق سازوکار درونی‌سازی، ارزش‌ها را در جامعه بسط بدهد. ازاین‌رو، اخلاق بر قانون ترجیح دارد و قانونی در جایی ظهور دارد که وجدان اخلاقی و دینی فرد، قدرت مهار او را ندارد.
۶. دوگانۀ «عقلانیّت/ احساس». جامعۀ دینی، هر چند بر شور و حرارت دینی تأکید دارد و عواطف دینی در آن، حماسه‌ساز هستند، امّا بیش از هر چیز باید «جامعۀ عقلانی» باشد. ارزش‌های دینی، دلالت‌های احساسی نیز دارند، امّا مهم این است که از نظر منطقی و عقلانی، اثبات‌پذیر هستند. چنانچه جامعه بر مدار عقلانیّت حرکت کند، دیگر دچار تلاطم‌ها و نوسان‌های برخاسته از احساس و شور نمی‌شود و حرکتش فراز و فرود نخواهد داشت.
۷. دوگانۀ «عرصۀ عمومی/ عرصۀ خصوصی». دولت اسلامی حقّ ندارد به حریم خصوصی وارد نشود، امّا باید جامعه را به گونه‌ای صورت‌بندی کند که فساد در آن، «اقلّی» و «زیرزمینی» باشد؛ یعنی از یک سو، «جریان غالب» در جامعه، خیر و صلاح باشد نه شر و فساد، و از سوی دیگر، کسی جرأت «تجاهر» به فسق و فجور نداشته باشد. پس تمام الزام‌ها و ایجاب‌های حاکمیّتی، منحصر به عرصۀ عمومی هستند و انتخاب‌های عرصۀ خصوصی به خود فرد واگذار شده است.
۸. دوگانۀ «تفرّد/ ترابط». جامعۀ اسلامی از انسجام درونیِ بسیار بالایی برخودار است و چسبندگی آن نیز بر مدار دین است. در این جامعه، افراد در قالب نسبت‌های مختلف، در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و «پیوندهای متعدّد» و «تعامل‌های مستحکم» دارند و حالت انفراد پدید نمی‌آید. خود دین، سازوکارهای مختلفی را برای این پیوستگی‌ها و ارتباط‌ها طراحی کرده است و حاکمیّت نیز می‌کوشد این اتّصال‌ها را هرچه بیشتر تقویّت نماید.
۹. دوگانۀ خویش‌تنظمی/ رعیّت‌مآبی. پیش از نقش‌های سیاستی و نظارتی حاکمیّت، این خود جامعۀ اسلامی است که بر اساس منطق هویّتی‌اش، خودش را بازآفرینی و بازسازی می‌کند و اجازه نمی‌دهد هویّت و ارزش‌هایش از دست برود. جامعۀ اسلامی، معطّل و در انتظار مداخلۀ حاکمیّتی نیست، بلکه خودش نیز «احساس مسئولیّت» دارد و می‌کوشد نسبت به وضع درونی‌اش، «کنشگری مستقل» و «فاعلیّت مستقیم» داشته باشد.
۱۰. دوگانۀ «استقلال/ استعمار». بر اساس قاعده‌های قرآنی «نفی سبیل» و «نفی ولایت جامعۀ غیراسلامی بر جامعۀ اسلامی»، جامعۀ اسلامی نباید به گونه‌ای به جوامع دیگر ارتباط داشته باشد که حاصلش، برچیده‌شدن یا حتّی رقیق‌شدن «استقلال جامعۀ اسلامی» باشد. پس سخن دربارۀ «خویش‌بسندگی» و «جزیره‌ای‌شدن» جامعۀ اسلامی نیست، بلکه باید در عین برقراری ارتباط برای استفاده ار فرصت‌ها و ظرفیّت‌های جوامع دیگر، «تمایز» و «تشخّص جامعۀ اسلامی» نیز از دست نرود.
🔗 متن کامل در این صفحه
#اندیشه
#حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔶 کوری استراتژیک «برساخت دوگانه های عقیم»
✍️ دکتر مجتبی رستمی کیا، کارشناس عرصه نخبه‌پژوهشی
↙️دوگانه‌ها اساساً متعلق به سنت « مَدرسی» اند و تنها نقش تعلیمی ایفا می کنند، برساخت دوگانه جمهوری اسلامی ـ حکومت علوی از این رو «عقیم» است و تفاوتی میان موافقان و مخالفان نیست. هویت شیعی در گستره تاریخ دارای یکپارچگی است و حدود خود را از اسم و رسم حضرت امیر گرفته است، نوشته زیر می کوشد با استناد به 4 منطق، نشان دهد که ورود به این نوع «سازه» یک اشتباه راهبردی و معناشناسانه تلقی می شود:
1️⃣منطق تطبیق: حکومت های شیعی در طول تاریخ افتخار می‌کرده اند که خود را بر حکومت علوی تطبیق می داده اند، تأکید حضرت امیر به عنوان تنها امام معصومی که دوره قابل توجهی حکمرانی بر مسلمانان را به صورت عام به دست داشته است، باعث شد نمونه ای از حکومت یک انسان کامل و یک مصلح اجتماعی بر مسلمین به منصه ظهور برسد و این فرصت بسیار خوبی برای ساخت حکومت مبتنی بر قاعده عدالت در اندیشه شیعیان بود. در حکومت‌های شیعی آل بویه، فاطمیون مصر، قیام ها و انقلاب های زیدی، صفویه و حتی برخی از پادشاهان همچون زندیه و قاجاری تمسک و افتخار تطبیق با حکومت علوی به چشم می‌خورد. در یک نگاه معناشناسانه هسته مرکزی حکومت های شیعی « اقتدا به حکومت علوی» است. به نظر نگارنده بنیانگذاران جمهوری اسلامی نیز همواره در آراء و نظریات خود به این هسته مرکزی اشاره و جمهوری اسلامی را ادامه حکومت علوی محسوب کرده اند.
✔️ متن کامل در این صفحه
#سیاست
#حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔺نفت در برابر غذا
✍️ حجت الاسلام علی مهدیان
بعد از اشغال کویت توسط عراق، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۹۸۶ را تصویب کرد که عراق صدام را تحت فشار قرار دهند و عملا این کشور را به سمت خلع سلاح پیش ببرند. از جنگ کویت در ۱۹۹۵ تا اشغال عراق توسط آمریکا در ۲۰۰۳ این تحریمها ادامه داشت. نام این تحریم برنامه «نفت در برابر غذا» بود. این تحریم چند اثر داشت اولا عراق را در وضعیت انزوای بین المللی قرار میداد، ثانیا عراق را به مرور ضعیف و ضعیف تر میکرد.
اما از سوی دیگر این طرح، آثار رسانه ای و نمادینی هم داشت، اولا چهره ای خیرخواهانه و صلح طلب برای آمریکا و جامعه جهانی درست میکرد اینکه تحریم ها در تقابل با مردم نیست بلکه در تقابل با جنگ طلبی دولتها است. و ثانیا احساس ذلت و انزوا را به داخل عراق مخابره مینمود.
متن کامل در این صفحه
#سیاست #حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔸به زبان متن و تصاویر و اجزا و ترکیب این صفحه دقت کنید. عمق ناراحتی حامیان دیپلماسی التماسی را از باج دادن آمریکا به دیپلماسی انقلابی رییسی در می یابید.
🔸تفاوت می کند چه کسی رییس جمهور باشد و چه کسی رییس دستگاه دیپلماسی.
صفحه دست اول
#سیاست #حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
♨️ نقش مردم در حکمرانی خوب و توسعه پایدار
✍️ دکتر محمدصادق خرسند
🌐حکمرانی، واژه‌ای پر تکرار در تحقیقات علوم اجتماعیِ سه دهه اخیر است که به نوعی حضور پر رنگ‌تر جامعه مدنی در اداره جامعه را تداعی می‌نماید. حکمرانی را می توان فرایند قاعده گذاری، اجرای قواعد، بررسی، نظارت و کاربست بازخوردها با اعمال قدرت مشروع و به منظور دستیابی به هدف مشترکی برای همه کنشگران و ذینفعان در چارچوپ ارزش‌ها و هنجارها در محیط یک سازمان یا یک کشور تعریف نمود. چگونگی میدان دادن به نظام ارزشی ذینفعان در یک رویه حکمرانی باعث می‌شود که مدل‌های مختلفی از شیوه‌های پیاده‌سازی حکمرانی در جهان معاصر مطرح شود که از جمله آنها می‌توان به حکمرانی خوب، حکمرانی سالم، حکمرانی متعالی و سایر شیوه‌های حکمرانی اشاره نمود.
▪️ حکمرانی خوب، مفهومی است که توسط سازمان‌های بین المللی در اواخر دهه ۱۹۸۰ وارد ادبیات توسعه شده و بر اساس معیارهای خاص، حکمرانی را حاصل تعامل و ارتباط متقابل دولت و کنشگران جامعه مدنی شامل سازمان‌های غیردولتی، بخش خصوصی، گروه‌های ذی نفوذ و رسانه‌ها جهت نیل به توسعه در هر کشوری عنوان می‌کند. طبق جدیدترین تعریف بانک جهانی، حکمرانی خوب یا good governance در اتخاذ سیاست‌های پیش‌بینی شده، آشکار و صریح دولت، بوروکراسی شفاف، پاسخگویی دستگاه‌های اجرایی در قبال فعالیت‌های خود، مشارکت فعال مردم در امور اجتماعی و سیاسی و نیز برابری همه افراد در برابر قانون، تبلور می‌یابد. به‌طور کلی می‌توان گفت که حکمرانی خوب، تمرین مدیریت سیاسی، اقتصادی، اجرایی و… منابع یک کشور، برای رسیدن به اهداف تعیین شده است. این تمرین دربرگیرنده راهکارها و نهادهایی است که افراد و گروه‌های اجتماعی از طریق آن، توانایی دنبال کردن علایق و حقوق قانونی خود را با توجه به محدودیت‌ها داشته باشند. در این تعریف از حکمرانی خوب، نقش برجسته مردم به عنوان نهاد اصلی مشارکت کننده در امور اجتماعی و سیاسی دیده می شود. به عبارت دیگر با حضور مؤثر مردم در صحنه سیاسی و اجتماعی است که حکمرانی خوب در عمل اتفاق می افتد و بدون این حضور، به رغم وجود سایر عناصر، حکمرانی خوب در کار نخواهد بود.
➖ سایر ارکان این مدل حکمرانی شامل اجرای عادلانه قوانین، شفافیت، پاسخگویی، وفاق عمومی، کارایی، مسئولیت پذیری و عدالت محوری می باشد. در این مدل، مسئولیت اداره عمومی شهر میان سه نهاد حکومت، جامعه مدنی و بخش خصوصی تقسیم شده است که هر سه مورد از لوازم توسعه انسانی به شمار می روند. همان گونه که عنوان شد، اساس نظریه حکمرانی خوب بر مشارکت مردم در حکومت استوار است. یعنی حکومتی که مردم در آن اداره امور را برعهده دارند. اصل مشارکت از پذیرش این موضوع حاصل می شود که مردم محورِ توسعه می باشند. مردم علاوه بر ذینفعانِ توسعه در ابعاد گوناگون، ابزار و واسطه توسعه نیز به شمار می روند. با این تفاسیر باید اصل مشارکت را، مهمترین اصل حکمرانی خوب عنوان نمود. اصلی که شرط لازم و کافی برای تحقق این نوع حکمرانی به شمار می رود.
ادامه دارد...
#حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔷 از چاله بی‌هویتی مدرسه شهروندی به چاه پیمانکاری حل مسأله نوجهان غرب
✍️ حمید ساجدیان، دکتری حکمرانی
🔹در یادداشت قبل گفتم که آرمان #مدرسه_شهروندی ، تربیت شهروند متخصص است. انسان حرف گوش‌کنی که باید بدون چندوچون، همت و تخصصش را برای برنامه‌های از پیش طراحی شده به کار بندد و احتمالا در مقابل آن مزد بگیرد. دانش‌آموز و طبیعتاً خانواده در این طرح تربیتی، در سیزده سالِ ریل‌گذاری شده و در زمان‌بندی، بودجه‌بندی، فرآیند، محتوا، نظام روابط، ارزیابی و سایر مواردِ از قبل طراحی شده قرار می‌گیرند. طبیعتاً ارمغان اصلی این سیستم تربیتی، بی‌هویتی، بی‌احساسی و بی‌مسئولیتی بوده است.
🔹غایت #مدرسه_شهروندی همه از جمله خود دست‌اندرکاران را کلافه کرده است. بسیاری از دانش آموزان و خانواده‌ها این مسیر که نقشی در طراحی و گزینه‌ای برای انتخاب در آن ندارند را با این امید طی می‌کنند که حداقل شغل آینده‌شان تأمین شود. نتیجه اشتغال فارغ‌التحصیلان این سیستم، چالش این رویکرد بوده است. در مدرسه شهروندی حال دانش‌آموزان خوب نیست و به جز بچه مثبت‌ها و خرخوان‌ها کمتر دانش‌آموزی توانسته است با این بی‌مسئولیتی و بی‌هویتی کنار بیاید. البته این مدارس همواره سعی کرده‌اند با تعبیه مراسماتی مانند صبحگاه، پرچم و اخیرا نماز جماعت و مراسمات مذهبی، خلأ هویت را پر کنند؛ غافل از اینکه هویت، فن‌آوری خود را می‌طلبد و وصله یک سیستم هویت‌زدا نمی‌شود.
متن کامل در این صفحه
#هویت
#حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
🔹حاشیه‌ای بر حشاشین
✍️ حمید احتشام، پژوهشگر فلسفه
✍️در باب سریال «حشاشین» نقدهایی گفته شده و من هم می‌خواهم یادداشت خودم را دراین‌باره بنویسم.
🔸به نظرم روح حاکم بر کلیت این سریال، تعارض بین دو ایده در #حکمرانی است. ایده #دولت_سلجوقی که مبتنی بر علم و حکمت است و نمایندگان آن نظام‌الملک وزیر و عمرخیام فیلسوف است و ایده #دولت_اسماعیلیان به نمایندگی #حسن_صباح که مبتنی بر #ولایت_و_نیابت از امامِ غایب است.
🔸دست‌اندرکاران این سریال به‌وضوح در «حشاشین» نشان‌داده‌اند چگونه «حسن صباح» یک‌تنه هیبت و هیمنه دولت مقتدر سلجوقی را به لجن کشیده است.
🔸ایشان پس از نشان‌دادن قدرت دولت سلجوقی به‌مثابه بزرگترین دولت مقتدر روی زمین، داستان این اقتدار را وابسته به حضور دانشمندان برجسته‌ای چون عمر خیام و غزالی در دستگاه و همچنین درایت و مدیریت وزیر حکیم و فرزانه‌ای چون نظام‌الملک دانسته‌اند.
🔸در مقابل آن، حسن صباح که قدرت‌هایی در پی ملاقات با عجوزه‌ای از جن (شیطان) به دست آورده، تلاش می‌کند به اسم مبارزه با ظلم و جور برای خود پیروانی گردهم‌آورد و در نهایت موفق می‌شود با تصرف غاصبانه قلعه الموت، حکومت خود را سروسامان دهد.
🔸به نظر می‌رسد این سریال فراتر از داستان اخوان‌المسلمین یا حماس و حتی فراتر از تفکرات داعشی در حال مقابله با ایده #مهدویت است.
🔸ایده حاکم بر این سریال دوقطبی‌سازی بین ایده علم و ایده غیب است. حکومت سلجوقیان بر پایه علم عالمانش و حکومت اسماعیلیان بر پایه ایده ولایتِ امام غائب و نیابت حسن صباح از اوست.
🔸به نظر می‌رسد هدف نهایی این سریال تخریب ایده #ولایت_فقیه به‌مثابه نیابت عام از امام زمان است. این سریال می‌خواهد نشان دهد شوکت و تمدن اسلامی اگر بخواهد بازگشتی قدرتمند داشته باشد نه از دل #جمهوری_اسلامی و نه بر پایه‌ای از تفکرات #شیعی که از دل اسلام عقلانی، منطقی و علمی سربرخواهد آورد.
#اندیشه
#سریال #سیاست
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
📁مدرسه بهاره الهیات حکمرانی از منظر امام خمینی(ره)
🗒در راستای برگزاری همایش ملی «مسائل الهیاتی حکمرانی در ایران»
برنامه روز اول - پنج‌شنبه ٢٠ اردیبهشت:
🎙سرکار خانم دکتر فاطمه طباطبایی
⭕️ بررسی نسبت حکمت عملی امام خمینی (ره) با اندیشه عرفانی و فلسفی ایشان
🎙حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر نجف لک‌زایی
⭕️ رابطه نظر و عمل در اندیشه امام خمینی(ره)
برنامه روز دوم - پنج‌شنبه ٣ خرداد:
🎙حجت الاسلام والمسلمین محسن قنبریان
⭕️ بررسی نظریه ولایت فقیه در نسبت با جمهوریت
🎙حجت الاسلام والمسلمین علی محمدی
⭕️ بررسی مقایسه‌ای نظریه حکمرانی امام خمینی (ره)، میرزای نائینی و شهید صدر
✍️دبیر علمی: حجت الاسلام دکتر مهدی امامی
🔗 لینک نام‌نویسی مدرسه بهاره
🔗 کانال «مدرسه الهیات حکمرانی»
#اندیشه #حکمرانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN