محمد هادی سمتی/ سردبیر کانال سیاست نامه
✍ بیعملیِ سیاسی و هیجان انتخاباتی
شما به گروه هماندیشی انتخابات اضافهشدهاید.
این جمله شاید برای شما هم آشنا باشد.
در ماههای پایانی منتهی به انتخابات برخی از بهاصطلاح فعالان اجتماعی و سیاسی تصمیم میگیرند که اقدامی انجام بدهند. بهطور واضح اگر بخواهم بگویم یعنی برای رساندن نامزد موردنظر خود به صندلی ریاستجمهور یا مجلس یا شورای شهر و روستا تلاش میکنند و زمین و زمان را به هم میدوزند.
تلاش جدی دارند تا بخش زیادی از بدنه اجتماعی را به سمت خود و نامزد مطبوعشان سوق بدهند. غافل از اینکه جذب و فراخوانی دلها در طی چند ماه _آنهم بهصورت کاریکاتوری_ تقریباً ناممکن است. درباره جذب کاریکاتوری توضیح خواهم داد.
من چند سؤال مشخص از خودم و این افراد دارم.
چرا طیفهای مختلف تنها در ماههای منتهی به انتخابات فعال میشوند؟
مگر انتخابات هدف است؟ پاسخ منفی است. چون انتخابات هدف نیست بلکه رشد و گسترش فعالیت مثبت در عرصه سیاست اولویت دارد و درواقع صندوق رأی شاخص اندازهگیری رشد یا فقدان رشد است.
تفاوت این دو دیدگاه در اینجاست که اگر برای ما انتخابات هدف باشد در صورتی وارد میدان میشویم که نامزد موردنظرمان اعلام حضور کند و اگر این نباشد، چندان خود را به دردسر نمیاندازیم و حتی برای افزایش ضریب شرکت مردم در پای صندوق تلاش جدی نخواهیم کرد.
کسانی که انتخابات را هدف میدانند در طول سال و بعد از پایان شمارش آراء به سویی میروند و برای ارتقاء بینش مردم و تربیت سیاسی جامعه تلاش ندارند و اگر دارند بسیار کمفروغ است.
آنوقت توقع دارند که در ماههای پایانی منتهی به انتخابات، با یک پیامک و تماس یا فراخوان مجازی، سیل مردم به سمت آنها و نامزد مطبوع سرازیر شوند.
این نشدنی است. اگر هم بشود مثل کف روی آب زود از بین میرود و حتی معلوم نیست هرکسی که به سمت ما آمد رأی موردنظر ما را هم در صندوق بیندازد.
پس وقتی میگویم جذب کاریکاتوری یعنی همینکه آدمها با چند ماه فعالیت _حتی اگر شبانهروزی هم باشد_ مطابق نظر ما تربیت نمیشوند بلکه حداکثر هیجانزده میشوند و تصمیم میگیرند.
سؤال بعدی این است که آیا دغدغه مندی زمان دارد؟
این را از کسانی میپرسم که انتخابات را هدف نمیدانند بلکه بهعنوان شاخص رشد به آن نگاه میکنند.
اگر پاسخ منفی باشد پس نباید از این صندوق تا صندوق بعدی ملت را رها کنیم و در نوبت بعدی انتظار معجزه داشته باشیم.
و سؤال آخر اینکه آیا میتوان در ظرف چند ماه همه مسائل را حل کرد؟
یعنی میشود اقتصاد، فرهنگ و سیاست را با همه موضوعات ریزودرشت ظرف سه یا چهار ماهترمیم کرد؟
ما باید برای جذب هزینه کنیم. با قلم، با آبرو و تداوم ارتباط با جامعه هدف.
ما برای کمکاریها و بیعملیهای خودمان آدمها را به چپ و راست و میانه _یا همان خاکستری_ تقسیم میکنیم و سعی میکنیم این را نهادینه کنیم.
با صدای بلند به همهکسانی که این یادداشت را میخوانند میگویم که اگر میخواهیم جامعه را رشد بدهیم باید به تبیین تماموقت بیندیشیم و با چند ماه فعالیت انباشته و هیجانی نمیتوان به نتیجه مطلوب دستیافت.
#مجلس_شورای_اسلامی
#انتخابات
#سیاست_نامه
@siyasat_nameh
http://eitaa.com/joinchat/1437990931C7d9e465076
فراخوان ارسال #یادداشت با موضوع "انتخابات،مرز قدرت و خدمت"
به چه میزان توجه به مردم در انتخابات برجسته است؟
آیا نامزدها از هر جناح و طیف سیاسی به مردم تنها به عنوان #ربات_رأی_دهنده می نگرند یا مردم را #ولی_نعمت خود می دانند و در قبالشان احساس وظیفه می کنند؟
تحلیل خود را به شناسه @HadiSemti بفرستید.
__________________
سیاست را در #سیاست_نامه دنبال کنید
@siyasat_nameh
🗳 منشور انتخابات
۱. برخی نامزدهای مجلس، هم اکنون نماینده هستند، اگر گفتند در مجلس بعد چنان خواهم کرد، بپرسید چهارسال وقت داشتید، چرا تا الان کاری نکردید؟
۲. حقوق چهارسال نماینده حدود ۵۰۰ میلیون است. نامزدها هزینههای میلیاردی امروز را با رأی فروشی در مجلس و زدوبند با اصحاب قدرت جبران خواهند کرد.
۳. وظیفه مجلس نظارت و قانونگذاری است. وعدههای اجرای پروژههای شهری یا ملی که به ترتیب در اختیار شورای شهر و دولت است را بگذارید پای بیسوادی یا دروغگویی یک نامزد که در هر دو حال نافی صلاحیت او است.
۴. برای شناخت نامزدها، به خانواده، اعضای ستاد، موافقان و مخالفانشان توجه کنید.
۵. تمایل نامزدها به کلی گویی و تکرار مفاهیم است. برای شناخت آنان و سنجش عیار اعتقادشان به شعارها، درباره این افراد و موضوعات به صورت مصداقی پرسش کنید: روحانی، لاریجانی، برجام، FATF.
۶. از نامزدهای شهر خود برای مناظره با یکدیگر دعوت کنید، سطح دانش و بینش افراد بهتر سنجیده میشود.
۷. وعدههای نخنمایی چون تقسیمات استانی، مبارزه با گرانی و ساخت پروژههای عمرانی از رایجترین شعارهای نامزدها و خارج از اراده و اختیار فردی آنان است؛ اینبار را دیگر فریب نخورید!
۸. برنامه هرچقدر هم خوب باشد، ستادها مینویسند و دست فرد میدهند. به سوابق و کارنامه افراد دقت کنید.
۹. هر فرد همانطور نمایندگی میکند که کاندیداتوری کند. زدوبند و فریب این ایام تا پایان نمایندگی امتداد خواهد داشت.
۱۰. وضع امروز کشور نتیجه رأی دیروز ما و بازی در زمین پدرخواندههای شهر و رؤسای طوایف است. رأی ندادن یا بد رأی دادن اوضاع را بدتر میکند. تنها راه انتخاب شایستگان است.
احمد قدیری
#مجلس_شورای_اسلامی
#گام_دوم_انقلاب
#سیاست_نامه
@GhadiriNetwork
@siyasat_nameh
💠 آقای خامنه ای «رهبر» است
✍ محمدهادی سمتی
افشاگری های بی ضابطه، قاطی کردن خودی با ناخودی،بی آبرو ساختن افراد و در یک کلام رفتار توئیتری را از او انتظار نداشته باشیم.
او از خرداد ۱۳۶۸ تا خرداد ۱۳۹۸ و تا الآن و بعدش یک رهبر بوده و هست.
اشتباه راهبردی ما این است که تصورمان از مفهوم رهبری اختلال دارد و می خواهیم آنچه بخش ناصیح ذائقه سیاسی مان میپسندند را از زبان او بشنویم.
گاهی گویا، فرق میان رهبریت انقلاب را با نامزد انتخابات یا نماینده مجلس یا سخنرانان همه چیز گو و ناهمه چیز دان متوجه نیستیم و همین کار دستمان می دهد.
باید کلاه یا عمامه هایمان را بالاتر بگذاریم و به او با عینک شناخت رهبر بنگریم.
باید بعد از سی سال متوجه باشیم که آقای خامنه ای رهبر است. چه آن زمان که در فتنه ۸۸ با حضرت ولیعصر_ارواحنا فداه_ مناجات مکشوف میخواند و چه حالا که در پس چند حادثه غمبار، با صلابت و متانت همیشگیاش پشت میکروفون می رود و جامعه را و حتی کارگزاران نظام را مدیریت می کند.
شاید اگر به راز و رمز استنادهای پی در پی او به ماجرای حضرت موسی و قومش دقت کنیم بیشتر متوجه شویم که او یعنی آیت الله سید علی حسینی خامنه ای یک رهبر است. یک رهبر تمام عیار.
#سید_علی_خامنه_ای
#تمدن_نوین_اسلامی
#سیاست_نامه
@siyasat_nameh
............................
#نویسندگان_حوزوی
@howzavian
📢 فرصتی برای نشر دیدگاه نخبگان حوزه
💠فراخوان ارسال #یادداشت با موضوع "انتخابات، مرز قدرت و خدمت"
به چه میزان توجه به مردم در انتخابات برجسته است؟
آیا نامزدها از هر جناح و طیف سیاسی به مردم تنها به عنوان #ربات_رأی_دهنده می نگرند یا مردم را #ولی_نعمت خود می دانند و در قبالشان احساس وظیفه می کنند؟
تحلیل خود را به شناسه Hadisemati@ بفرستید.
__________
سیاست را در #سیاست_نامه دنبال کنید
@siyasat_nameh
✍️ لطفا سئوال را پاک نکنید
...مشکل اینجا است که ما در فضای سیاسی کشور دچار نوعی رودربایستی هستیم یعنی در ابتدای فعالیت یک مسئول گفته میشود که صبر کنیم تا مدتی از دوران فعالیتش بگذرد. بعد در میانه راه دچار روزمرگی میشویم و درنهایت هم میگوییم الآن فرصت مناسبی برای پرسشگری نیست چون مدت زیادی از دوران فعالیت این شخص باقی نمانده است و بعد از پایان یافتن مسئولیت هم یک فرد با انبوهی از سؤالات مربوط به نوع عملکردش به حاشیه میرود و بهطور طبیعی در آن زمان هم فرایندی برای به پاسخ واداشتن او وجود ندارد.
پس چه باید کرد؟ چه زمانی فرصت سؤال پیش میآید و در چه موقعیتی میتوان بدون مانع یک فرد مسئول را به پاسخگویی مجبور کرد؟
متن کامل را از این جا بخوانید:
#سیاست_نامه
@siyasat_nameh
#نویسندگان_حوزوی
@howzavian