eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.4هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
435 ویدیو
168 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارسال یادداشت‌ @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
#باشگاه_نویسندگان_حوزوی_رسا _____________________🍃 #یادداشت | مرگ مغزی در ترازوی فقه 🔴از آنجا که در قواعد فقه و حقوق اسلامی واقعیت مرگ و حیات، موضوع حکم شرعی قلمداد شده، احراز و تشخیص مرگ مغز به مثابه مرز مرگ، بسیار حائز اهمیت است. 🔵در سال‌های اولیه قرن بیستم، قطع کامل و برگشت ناپذیر فعالیت‌های قلبی و تنفسی به مثابه معیار استاندارد قانونی و پزشکی و علامت اساسی برای تشخیص و تعیین مرگ بود که نیمه قرن بیستم، معیار مرگ مغزی با تغییر بنیادین مواجه شد و از این پس ایست قلبی و تنفسی (در حال حیات سلول‌های مغزی) پایان زندگی شمرده نمی‌شود، بنابر این انسان زنده است تا زمانی که سلول ها‌ی مغز او زنده باشند. 🔵آیا میتوان در فرد مبتلا به مرگ مغزی تمام آثار حقوقی، احکام وضعی و تکلیفی مرگ حقیقی را مترتب دانست؟ آیا انسان بر بدن و اعضا و جوارح خودش سلطنت دارد یا خیر؟ و اگر سلطه دارد به چه میزان و تا چه حدی شرعا مجاز است؟ 🔵اهدا کننده مسلمان و متشرع با توجه به اهمیت موضوع و اینکه بسیاری این موضوعات دائر مدار حکم شرعی قرار می‌گیرد به این مهم توجه داشته باشند تا با محوریت فتاوی مراجع معظم تقلید خود اقدام بر این امر داشته باشند تا العیاذبالله با نیت خیر، مرتکب معصیت نشوند. ✍محمد مقصودعلی #مرگ_مغزی #فقه #پزشکی 🌐rasanews.ir/002aWc 🆔 @rasanews_agency
7️⃣هيچ كدام از معاملات و تجارت‌ها واجب نیست 🔺از ديگر نظريات جديد ايشان اين كه هيچ كدام از معاملات و تجارت‌ها را واجب نمى‌دانند و نه تنها واجب بالذات، بلكه واجب بالعرض نمى‌دانند. زيرا بنا به مبناى اصولى ايشان، مقدمات واجب و لو مقدمات وجوديه نيز واجب نيستند. (ج1، صفحۀ 4). مؤلف در عبارتى كه در صفحۀ 254 از جلد اول با عنوان« فائدة استطرادية» آورده‌اند، ذكر بسيارى از معاملات حرام را قابل مناقشه مى‌دانند و مى‌نويسند: قد جرت عادة القوم بذكر كثير من المحرمات ممّا من شأنها الاكتساب بها و لو لم يتعارف ذلك و نحن نذكر منها ما هو المهم بنظر البحث إن شاء الله تعالى. @fegh_alkhomeini @howzavian
🔴 اجتهاد در اصول یا انفعال در فروع؟ ✍ علی بهاری چند هفته پیش بود که خبر قتل دردناک دختری سیزده ساله بر صدر اخبار رسانه‌ها نشست. ماجرا از این قرار بود که دختری نوجوان با جوانی نه چندان علیه السلام! از خانه می‌گریزند. پلیس او را می‌یابد و به خانواده‌اش تحویل می‌دهد. پدر هم مدتی کوتاه بعد از بازگشت دختر به خانه در حرکتی وحشیانه با چند ضربه داس، پرونده زندگی دختر دلبندش را می‌بندد. این ماجرا موجی از یادداشت و تحلیل مجازی به راه انداخت. در این میان شماری از کسانی که دل در گروی سنت روشنفکری دینی دارند ریشه مشکل را در قوانین بدوی فقهی سنتی! خواندند و خواستار تغییر و بازنگری آن به نفع انسان – بخوانید بانوان! – شدند. این نوشتار بر آن است تا اظهار نظر آقای دکتر محسن کدیور به عنوان یکی از سردمداران جریان روشنفکری در این باره را نقد کند. لینک یادداشت: http://fekrat.net/?p=1434 @howzavian
🔷 کدام اخباری‌گری خطرناک است؟ ⚜ نکته 🔹اخبار و احادیث اهل البیت (ع) یکی از ذخائر غنی و ارزشمند شیعه و گنجینه ای بسیار بزرگ و معدنی پایان ناپذیر از معارف است و همواره عالمان شیعه از صدر اسلام تا دوران معاصر اعم از محدثان، فقها و بسیاری از حکما بدان توجه داشته و از آن بهره ها گرفته و دانش ها تولید کرده اند. براین اساس به احادیث و روایات یک ضرورت معرفتی و عقلانی است و به این نوع از مراجعه ، گفته نمی شود. ⚜تبیین 🔹محققان تاریخ و حکیمان و فقیهانه براین اعتقادند که یکی از جریانهای فعال در دوران معاصر از صفویه تا انقلاب اسلامی، جریان به مثابه یک منطق و رویکرد معرفتی است. 🔹اخباری گری علیرغم خدماتی که در تبویب احادیث و دقت های معرفتی و تاریخی داشتند اما مانع بزرگی بر سر راه عقلانیت و اجتهاد بودند و موجب شدند که بیش از دو قرن جامعه اسلامی از پیشرفت فکری و اجتماعی و پرداختن عمیق به اصول و بنیانهای حیات طیبه بازماند و درگیر مسایل فرعی و جزئی و اختلافات مذهبی شود. در نهایت نیز موجب تضعیف دولت صفوی و بهانه دادن به محمود افغان برای حمله به ایران و تجاوز به ناموس شیعه شد. همچنین باطنی گرایی و خواب گذاری را از سوی آنها باب شد و نتیجه آن شیخیه و بابیه و ... در عرصه فکر و سیاست شد. 👈 خواندن بیشتر 👉 @HOWZAVIAN
🔴 جای خالی فقه فرهنگ ✍️ احمد اولیایی، دبیر تحریریه مدادالفضلاء در صدای حوزه نوشت: بیستم مهرماه آخرین مصوبات و موضوعات دروس خارج فقه معاصر برای سال تحصیلی 1400-1401 از سوی آیت الله اعرافی مدیر حوزه های علمیه ابلاغ گردید. فارغ از بسته حمایتی دروس خارج فقه معاصر که در این ابلاغیه تبیین شده است، بسته نهایی موضوعات ابلاغ شده برای دروس خارج فقه معاصر جای تأمل دارد. این تأمل می تواند منجر به کشف نقاط قوت و البته کاستی هایی در این فهرست شود اما این یادداشت فقط در صدد است تعجب خود را از عدم ذکر «فقه فرهنگ» در میان عناوین دروس خارج فقه معاصر نشان دهد. فقه بورس، پولشویی، ورزش، العربون، اوراق الیانصیب، قراردادهای کاهش ریسک و ... از جمله موضوعات مطروحه برای خارج فقه معاصر هستند اما ظاهرا حوزه فرهنگ قرار است همچنان مظلوم واقع شود. • فرهنگ عرصه تبلور کنش های انسانی است. به عبارت دیگر فرهنگ فارغ از تعاریف متعدد و پیچیدگی های نظری اش محل بروز کنش فرهنگی انسان امروز می باشد. این کنش تعبیر دیگری برای اعمال و تکالیف است. و همه می دانیم فقه نیز برای کشف و تبیین اعمال و تکالیف انسان مسلمان تلاش می کند. به بیان دیگر اگر موضوع فقه، فعل مکلف است و فرهنگ نیز نمود عینی کنش و فعل انسان باشد پس فقه فرهنگ می تواند یکی از مهم ترین فقه های مضاف باشد. • از طرف دیگر انسانی که قرار است مسیر تعالی را طی کند باید تکلیف او و کنش مطلوبش تعریف و تبیین شود و این فقه است که بار اصلی این کار را به دوش می کشد. فرهنگ نیز که بخش عمده آن آینه ی ایده ها، خلاقیت ها، هنرها، تأملات و تفکرات انسان است باید از دانشی که تکلیف فرهنگی را کشف کند، تبعیت نماید تا انسان مختار فرهنگی در میان خطاهای کنشی خویش مسیر را گم نکند. این دانش می تواند همان فقه فرهنگ باشد. • پرسش های فرهنگ از فقه بسیار است؛ اساسا حکم کنترل فرهنگ البته پس از بررسی امکان آن، از منظر فقه معاصر چیست؟ تلاش در جهت ترویج فرهنگ مطلوب چه حکمی دارد و نظر فقه معاصر در دعوای عاملیت با ساختار در فرهنگ چگونه تبیین می شود؟ آزادی های فرهنگی مانند آزادی خلاقیت و ایده در فقه معاصر چرا و چگونه باید ارزیابی شود؟ از آنجهت که بخش عمده ای از فرهنگ به صورت میراث از گذشته آمده و به آینده منتقل می شود، بحث از عدالت فرهنگی بین نسلی در کجای فقه امروز قرار می گیرد؟ اگر فقه معاصر به نظامات اجتماعی می اندیشد، نظام فرهنگی و چالش های آن اعم از تداخل سیاستگذاری نهادها را از چه مسیری حل می کند؟ و اساسا باید ها و نبایدهای فرهنگی که همان تکالیف فرهنگی است چه چیزهایی می باشند؟ مرز توقف نسبیت فرهنگی از نظر فقه کجا ترسیم می شود؟ و به طور کل ایده فقه معاصر برای نمادهای سمبلیک فرهنگی اعم از کلامی مانند زبان، ادبیات، شعر، داستان، موسیقی و ... و غیر کلامی مانند معماری، میراث فرهنگی و ... چیست؟ بار تمام این پرسش ها از حیث تعیین تکلیف انسانی و نظام فرهنگی بر عهده فقه فرهنگ است. @HOWZAVIAN
🌐 زمین متاورسی چگونه خرید و فروش می‌شود؟ ✍ حسین علی بینا، پژوهشگر فقه تکنولوژی با توجه و نگاه ریزبینانه به اطرافمان می‌توانیم به این نتیجه برسیم که زندگی دیجیتالی به صورت سمج، تنبل و غلیظی اطرافمان را پوشانده و افراد مختلف با غرق شدن در زندگی دیجیتالی به نوعی مانند: این هستند که کنده درختی در گوشه ای از دیگدان افتاده و به واسطه تبلیغات توسط افراد مختلف که آن‌ها با سوخت شرکت‌ها و دیگر بنگاه‌های تبلیغاتی شروع به سوزانده شدن کرده و خود به به صورت ذغالی برشته و تمیز در آمده‌اند و افرادی که تبلیغ کننده زندگی دیجیتالی نیستند مانند چوبی که نم دارد و دراین دیگدان پر از ذغال در حال برشته شدن است، به نوعی درحال خفه شدن است و این خفه شدن باعث شده تا درگیر دیگر مسائل مهم نشوند. یکی از مسائلی که توسط این ذغال های برشته شده در حال توسعه و به عبارت رساتر در حال تبلیغ هستند زمین متاورسی است، زمین مجازی که با توجه به شرایط تبلیغی که صورت گرفت توانسته است برای خودش در دل دوستداران تکنولوژی و دیگر دوست دارانی که علاقه مند به انجام کارهایی هستند که نمی‌خواهند حتما در آنجا حضور پیدا کنند قرق کرده و دل هایشان را مانند اینکه در قیر باشد از آن خود کرده است و آرام و بی حرکت توانسته است؛ چهره ای برای خود طرح کند. حال با توجه به آنچه که گفته شد یکی از مهم ترین چیزهایی که این زمین را برای ما در بحث بیع حائز اهمییت است، این است که بیع این زمین از نوع حق است یا عین؟ کدام یک از این دو نوع است. با توجه به شرایط زمین متاورسی که توسط تجهیزاتی مانند: عینک سه بعدی و... است و زمین متاورسی که به صورت سه بعدی و فرد وقتی در این زمین قرار می‌گیرد به نوعی در آن می‌تواند / این امکان را دارد؛ مانند: زندگی واقعی رفتار کند ما را براین می‌دارد که بتواند دارای شرایطی باشد، تا عین بودن را برای این زمین مجازی در نظر گرفت؛ زیرا افراد یا همان کاربر توسط آواتاری در این زمین مجازی به کارهای خودش می‌پردازد و در تعریف عین در کتب مختلف بدین صورت آمده است: عین در اصطلاح به معنای چیزی است که قائم به خود باشد و در برابر این معنایش معنی چیزی که قائم به غیر است قرارمی‌گیرد.(مروج، حسین،ص ۳۶۵) در کتاب فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام به صورت کلی عین را به معنای به انچه که ما به ازاء خارجی دارد گفته می شود، در کلام فقهاء عین را به معنای آنچه در بیرون عینیت دارد و قابل اشاره حسی است می‌توان گفت.(هاشمی شاهرودی، محمود، ج ۵،ص۵۳۱) هر چیزی که تعیین شده و مستقل به ذات است.(سرور، ابراهیم حسین، ج ۱،ص۱۹۶) با توجه به شرایط زمین متاورسی می‌توان دریافت که زمین متاورسی به صورت حق نیست زیرا در محیط سه بعدی که زمین در آن قرار دارد ما به ازاء خارجی داشته و قابلیت اشاره حسی توسط دست است (منظور اشاره توسط دست آواتار به صورت مجازی می‌باشد)و اینکه تعیین شده هم می‌باشد به همین خاطر زمین متاورسی را عین در نظر می‌گیریم. @HOWZAVIAN
🔴 از «فقه جامعه‌زده» تا «فقه جامعه‌پرداز» ✍️حجت الاسلام دکتر احمدحسین شریفی، رئیس دانشگاه قم 🔹یکی از مدرسان فقه در حوزه علمیه گفته است: «اگر به هر دلیلی، ولو سوگمندانهْ ناموجه، نهی از منکر نه تنها پیشگیری نکند بلکه عوارض دیگری ایجاد کند؛ مثل اینکه عده‌ای را روی دنده لج بیندازد یا احساس کنند که باید مخالفت کنند، لذا خود این حرکت باعث ترویج عدم حجاب و برهنگی شود، اینجا جایی است که فقهای ما می‌فرمایند ما دیگر نهی از منکر نداریم.» 🔻گوینده این جمله، آگاهانه یا ناآگاهانه، و خواسته یا ناخواسته، به شکلی واضح تفاوت و «جامعه‌زده»، «منفعل»، «پیرو» و «عرف‌زده» را با فقه و فقیه «جامعه‌پرداز»، «فعال»، «پیش‌رو» و «عرف‌ساز» ابراز کرده است. جمله فوق ‌الذکر در واقع، باور کسانی است که می‌کوشند با عینک فقه فردگرا و غیراجتماعی، وظایف اجتماعی و فرهنگی پیروان فقه ساختارساز و انقلابی را بیان کنند! با قبول چنین عینکی، وظیفه فقه و فقیهان و بالتبع جامعه مقلدان، سکوت در برابر منکرات نهادینه و فساد‌های سیستمی خواهد بود! به تعبیر دیگر زبان حال و قال چنین افرادی در مواجهه با منکرات جامعه‌پسند یا عرف‌پسند آن است که باید تسلیم «جامعه منکراتی» شد! در کف شیر نر خون‌خواره‌ای غیر تسلیم و رضا کو چاره‌ای و عجیب این است که چنین رخوت و بی‌تحرکی و خمودی و سکوتی را وظیفه‌ای شرعی و الهی نیز می‌دانند! احتمالاً فعالیت‌های پیامبران در مواجهه با طاغوت‌های زمان و ناهنجاری‌های فرهنگی نهادینه‌شده زمان خود را رفتاری نامشروع و مخالف فقه اسلامی می‌پندارند! 🔻این در حالی است که اساساً انقلاب اسلامی و حکومت اسلامی، محصول «فقه جامعه‌ساز» و «ساختارساز» (ره) بود. و الا فقه «فردگرا»، «منفعل» و «انزواطلبی» که نمود آن را در جمله فوق‌الذکر می‌بینیم نه تنها با انقلاب اجتماعی و سیاسی میانه‌ای ندارد؛ که هیچ نقشی در فرهنگ‌سازی و جامعه‌پردازی هم برای فقه و فقیهان و جامعه مقلدان قائل نیست! اصولاً بر اساس چنان نگاهی مبارزه امام خمینی با حکومت دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی و حرکت او در جهت براندازی رژیم فاسد پهلوی و تغییر فرهنگ عمومی، مبارزه‌ای مشروع و فقه‌پسند نبوده است! نیازی به توضیح ندارد که چنین فقهی و چنین نگاهی به فقه و فقاهت، هیچ تناسبی با سبک و سیره تبلیغی پیامبران ندارد. چنین فقهی تناسبی با اسلام و احکام و ارزش‌های اسلامی و الهی ندارد. چنین فقهی هرگر فقه اسلامی و قرآنی نیست. کجای قرآن ما را دعوت به سکوت در برابر منکرات نهادینه‌شده یا منکرات جامعه‌پسند می‌کند؟ کدامیک از پیامبران الهی در برابر چنین منکراتی سکوت کردند. مگر غیر از این است که لیک دعوت واردست از کردگار با قبول و ناقبول او را چه کار نوح نهصد سال دعوت می‌نمود دم به دم انکار قومش می‌فزود هیچ از گفتن عنان واپس کشید هیچ اندر غار خاموشی خزید اگر حضرت نوح هم پیرو چنین فقهی بود که نیازی به آن همه دعوت و آن همه مجاهدت در مبارزه با منکرات و ناهنجاری‌های اجتماعی قوم خود نداشت. اگر حضرت لوط هم از چنین فقهی تبعیت می‌کرد که در مقابل رفتارهای ناهجنار قوم خود قیام نمی‌کرد و همینطور حضرت ابراهیم و موسی و عیسی و خاتم الانبیاء علیهم صلوات المصلین. @HOWZAVIAN
🔻فقه نظامات ✍️ حجت الاسلام دکتر علی واعظی علم فقه به عنوان علم به احکام شرعی و علم استنباط احکام از منابع شرع ( عقل و کتاب و سنت ) تعریف شده است و در کنار اخلاق و اعتقادات مثلث مفاهیم دینی را تشکیل می دهد اهمیت فقه در جامعه اسلامی بعد از تحکیم دولت اسلامی به شدت افزایش یافته است تا جاییکه دو یار دیرینه آن به انزوا و گوشه رفته اند و تمام هم متصدیان حکومت دینی برپایی فقه قرار گرفته است و اخلاق و باورها در جامعه دچار ضعف و غربت قرار گرفته است. ولی آیا فقه مدنظر بانیان حکومت دینی فقه رایج و سنتی بوده است و یا اینکه با توجه به مدیریتی بودن حکومت باید تعریفی مجدد از فقه داشت آیا قرار است با رساله عملیه حکومت را مدیریت کرد و یا اینکه فقهی که مد نظر امام و دیگر بانیان حکومت بوده است چیز دیگری بوده است . به نظر می رسد باید به سطح بالاتری از فقه تحت عنوان فقه نظامات اندیشید فقه رایج مسایل فقهی را در دوگانه حکم و موضوع صورت بندی می کند ولی فقه نظامات به استنباط نظام و مکاتب اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی می پردازد و افق بلندی که حضرت امام در حکومت دینی برای فقه گشودند همین فقه است همانطور که سعید صدر اندیشمند معاصر در کتاب فلسفتنا پیشتاز عرصه فقه نظامات بوده است با فقه نظامات است که فقه وارد صحنه عملیات و اداره جامعه می شود و می تواند به جامعه سازی و تمدن سازی بپردازد و هم اینکه کلام و اعتقادات و اخلاق هم در جایگاه خودشان پاسخگوی نیازهای اساسی بشر در عصر حاضر خواهند بود با فقه نظامات است که تعلیم و تربیت، فرهنگ ، اقتصاد و اجتماع سامان می یابد و چقدر دور از واقعیت است که بخواهیم مسایل اجتماعی و مدیریتی جامعه مانند حجاب را با فقه رایج حل کنیم. @HOWZAVIAN
📣آموزشکده آشنا برگزار می‌کند: 🔰دوره تخصصی"مسئله عفاف" 🔸مفهوم شناسی عفاف درلغت و اخلاق اسلامی 🔸مفهوم شناسی عفاف در و کریم 🔸چرایی عفاف از منظر عقلی(فواید فردی،خانوادگی و اجتماعی) 🔸مرزهای حجاب و عفاف 🔸بایسته های زیست عفیفانه 🎤مدرس دوره: جناب دکتر مهدی شجریان، معاون پژوهش و عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 📌شروع دوره۱۴۰۲/۴/۷ 🗓 دوشنبه ها و چهارشنبه ها ⏱ ساعت: ۱۴ الی ۱۶ ✅ تخفیف ویژه برای مبلغان و کنشگران فرهنگی 📜همراه با ارائه گواهی وزارت علوم تحقیقات و فناوری 📝 هماهنگی و ثبت نام: @Ashena_Amoozeshkade 🌐اطلاعات بیشتر در سایت مرکز پژوهشی مبنا @HOWZAVIAN @mabna_center
🟢اعلام خطر: مرز باریک «نفرین‌گرایی» و «تکفیر» ✍️احمدحسین شریفی 🔸 جریان نوظهور «نفرین‌گرایی» در گوشه و کنار برخی از حوزه‌های علمیه، که به جای گفتگو، مدتی است در «حلقه محدود مریدان» و جدیداً به صورت علنی و رسانه‌ای به «لعن و نفرین» منتقدان می‌پردازند، ظرفیت زیادی برای «تجدید تجربه تکفیر در حوزه‌های علمیه» و همراهی با «تکفیریون سلفی» و همچنین تبدیل «حوزه‌های علمی آزاداندیش شیعی» به «مدارس جهل و تعصب قرون وسطایی» دارد. 🔻همه باید مراقبت کنند! @HOWZAVIAN
🟢 حکم شرعی انتخابات و مجتهدان زنده و مرده! ✍ احمدحسین شریفی، استاد حوزه و دانشگاه 🔹برخی از مدعیان فقاهت که مع الاسف در حوزه‌ علمیه نیز صاحب کرسی درس هستند (هر چند کم رمق و صرفاً در حلقه مریدان) می‌گویند هیچ آیه یا روایتی درباره انتخابات نداریم! پس اینکه عده‌ای حکم شرعی شرکت در انتخابات را بیان می‌کنند، ربطی به فقه و شرع ندارد! 🔻سطح آگاهی و فهم فقهی چنین افرادی را در همین نوع اظهار نظرهایی می‌توان سنجید، و حقیقتاً چنین اظهاراتی ارزش پاسخگویی هم ندارد. زیرا اگر چنین باشد که اینان می‌گویند در آن صورت نه تنها باید فاتحه «اجتهاد» را خواند که فاتحه «خاتمیت» و «جاودانگی» اسلام را هم باید خواند. اگر اسلام دین جاودانه است و اگر هیچ کنشی از کنش‌های اختیاری بدون حکمی شرعی وجود ندارد، پس چطور می‌توان گفت شرکت در انتخابات ( به عنوان یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌‌سازترین کنش‌های اجتماعی و حوزه‌های نمایش اقتدار حکومت اسلامی و ...) فاقد حکم شرعی است و هیچ ربطی به اسلام و امام زمان و ... ندارد؟! خدا رحمت کند را چه زیبا می‌فرمود: «بديهی است كه مشكلات جامعه بشری نو می‏شود و مشكلات نو راه حل نو می‌خواهد . «الحوادث الواقعه» چيزی جز پديده‌های نوظهور نيست كه حل آنها بر عهده حاملان معارف اسلامی است. سرّ ضرورت وجود مجتهد در هر دوره، و ضرورت تقليد و رجوع به مجتهد زنده همين است. و الا در يك سلسله مسائل استاندارد شده، ميان تقليد از زنده و مرده فرقی نيست. اگر مجتهدی به مسائل و مشكلات روز توجه نكند او را بايد در صف مردگان به شمار آورد.» @HOWZAVIAN