eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
601 ویدیو
204 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔳 دانیال بصیر از «فکرت» خداحافظی کرد ✍️رسانه‌ی اندیشه‌ای فکرت پس از سه سال تولید محتوا در حوزه‏ علوم انسانی، وارد مرحله تازه‌ای شد. 🔺باشگاه نویسندگان حوزوی برای دکتر بصیر و آقای لطفی آرزوی پیروزی و موفقیت دارد. 🔻 امید که رسانه‌های گفتمان انقلاب اسلامی در میدان اندیشه از فراز و فرود «گام اول انقلاب» بهره گرفته و به ایده‌های جدید، بومی و کارگشا تن دهند. https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
🔘 بازی سالانه؛ بودجه نهاد‌های فرهنگی ✍️ احمد اولیایی، دکتری فرهنگ و ارتباطات 🔹هر ساله در این ایام یا کمی قبل و بعدتر، بودجه مصوب نهادهای فرهنگی توسط برخی با این پرسش که «با این بودجه کلان، این نهادها چه کاری برای فرهنگ کرده اند؟!» پررنگ می شود. برای مواجهه معقول با این پرسش باید به چند نکته دقت کرد؛ ۱. بودجه هایی در حد ۵۰۰ میلیارد تومان در مقیاس بودجه ریزی ملی برای کشور ۸۰ میلیونی عدد بالایی نیست. از نظر روانی نباید مبهوت اعداد شد. ۲. چرا فقط بودجه نهادهای فرهنگی پررنگ می شود. هیچگاه روی بودجه دانشگاه ها توسط اینها مانور داده نمی شود اما بودجه مثلا حوزه علمیه یا نهادهای دینی که بعضاً کمتر از یک دانشگاه هستند پررنگ می‌شود! ۳. اساسا «فناوری اثرسنجی فرهنگی» چیست؟ یعنی چگونه می توان فهمید کار فرهنگی اثر کرده است؟ فرض کنید یک نهاد فرهنگی کتابی با هدف کاهش طلاق منتشر می کند. کتاب هم توزیع می شود. چگونه می توان فهمید کتاب در کاهش طلاق موثر بوده است؟! یا به عنوان مثال، تلویزیون یک سریال درباب احترام به والدین پخش می کند. چگونه می توان فهمید احترام به والدین در ایران بر اثر این سریال تغییر کرده است؟! اساسا فناوری اثرسنجی فرهنگی نه تنها در ایران بلکه در جهان با چالش جدی روبروست. در مورد کارکرد نهادهای فرهنگی هم این چالش وجود دارد. ۴. جامعه ایران سالهاست مورد تهاجم فرهنگی ست و این تهاجم طی ده سال گذشته با توسعه شبکه های اجتماعی ضریب بیشتری پیدا کرده است. با این همه، چگونه زیست دینی و فرهنگی هنوز در ایران زنده است؟ به عنوان مثال: نوجوانان انبوهی که در اعتکاف حاضر می‌شوند، تعداد زوار حرم ائمه علیهم السلام که هیچگاه کاهش ندارد، هیئات مذهبی که مملو از جوانان است، دهه هفتادی و هشتادی هایی که مدافع حرم می شوند، مراجعات فرهنگی و دینی که به حوزویان و نهادهای فرهنگی می‌شود (در یک نمونه فقط یک مرکز ملی پاسخگویی دینی در قم روزانه هفت تا ده هزار تماس تلفنی برای پرسش دینی_فرهنگی دریافت می‌کند). این‌ها و ده‌ها مثال دیگر همه نشان از زنده بودن زیست دینی و فرهنگی دارد. پس، همانطور که می‌توان ادعا کرد نهادهای فرهنگی کاری نمی‌کنند، می‌توان ادعا کرد این ها پس حاصل چیست؟! قطعا بخشی حاصل تلاش نهادهاست. ۵. عموما افرادی که این ایام بر روی خبر بودجه‌ی نهادهای فرهنگی_دینی مانور می‌دهند آیا لزوما دغدغه فرهنگ دارند؟! آیا نمی‌دانند عدالت خواهی فقط به معنای افشا نیست؟ آیا نمی‌دانند مثلا افشای اینترنتی بحث مالی از یک عالِم نه تنها کمکی به عدالت نمی‌کند بلکه دینداری مردم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد؟ میدانند اما آن‌ها لزوما دغدغه دین و فرهنگ ندارند. هدف مشخص‌تری را دنبال می‌کنند! ۶. این نکات به معنای عدم ضعف کارکردی نهادهای فرهنگی نیست. به معنای فقدان آسیب در بودجه ریزی فرهنگی کشور هم نیست. به معنای غلط بودن مطالبه از نهادهای فرهنگی هم نیست. بلکه غرض ازین یادداشت نشان دادن پیچیدگی های فهم اثرسنجی کار فرهنگی و لزوم مواجهه غیرهیجانی با اخبار مالی فرهنگی است. @HOWZAVIAN
🔷🔸پویش تبیینی «چهارم» 🔸عنوان تولید محتوا: «زبان فارسی؛ زبان رهبری» 🔺۱. اهتمام رهبر انقلاب به ترویج زبان فارسی 🔺۲.ابتکار رهبری در شناساندن ظرفیت زبان فارسی به مردم و نخبگان (واژه‌پردازی، مفهوم‌سازی، واسازی بن‌بست‌های زبانی) 🔺۳. دلایل التزام زبانی رهبرانقلاب به فارسی‌گویی (دیدارهای تخصصی، بیانات حول مفاخر ادبی، مواجهه تخصصی با زبان فارسی، معرفی آثار و کتب فارسی) 🔺۴. نقش رهبری معظم انقلاب در پاسداری از زبان فارسی به عنوان زبان فکر و تعقل 🔺۵. استخدام ظرفیت زبان فارسی در تقویت روحیه استقلال خواهی، عزت نفس شخصی، اعتماد به نفس ملی توسط رهبری 🔺۶.استخدام ظرفیت زبان فارسی در اقتدار بخشی همه جانبه به ایران در منطقه و جهان (فهم اهمیت رقابت‌های زبانی در عرصه بین‌المللی) 🔺۷. رابطه دوسویه ترویج زبان فارسی و تقویت زمینه های آزادی و روح آزادگی در بیان رهبری 🔺۸. استخدام ظرفیت زبان فارسی در تقویت روح معنویت‌جویی مردم توسط رهبری 🔺۹. بهره‌گیری از ظرفیت حکمی زبان فارسی برای ارتقای سطح فرهیختگی جامعه توسط رهبری 🔺۱۰.التزام رهبری به گسترش ظرفیت‌های زبانی، نشانه اعتقاد رهبری به تقویت و توسعه آزادی بیان و قدرت تبیین 🔺۱۱.چشم‌انداز رهبری در تبدیل‌شدن زبان فارسی به زبان علمی در منطقه و دنیا 🔺۱۲. تهی‌سازی سویه‌های استبدادی از زندگی اجتماعی با تقویت و ترویج زبان فارسی توسط رهبری 🔺۱۳. تشخص زبان فارسی در جبهه مقاومت متأثر از نقش بین‌المللی رهبر انقلاب 🟣‌ ملاحظه یک: از اعضای محترم تبیین‌گر تقاضا می‌شود، آثار ارزشمند خود را در بازه زمانی 23 الی 28 اردیبهشت ماه، در قالب یادداشت‌های کوتاه 600 الی 800 کلمه‌ای، رشته‌توییت و یا توییت، به به نشانی @Saeedtotonkar ارسال کنند. 🟣ملاحظه دو: در این پویش توجه به این نکته که رهبران مستبد اساسا بدنبال انس دادن مردم با کلمه و زبان نبوده، ظرفیت‌های زبانی آنان را خنثی کرده و نمی‌گذارند چرخش کلمه و سخن به راحتی بین مردم صورت بگیرد، اهمیت دارد. در مقابل رهبران آزادی‌خواه به دنبال توسعه ظرفیت‌های زبانی در تمام ابعاد آن هستند. ابعادی که در این پویش به عنوان محور آورده شده است، واقعیت‌های تجربه شده‌ای است که در منش و روش زبانی و بیانی رهبر انقلاب، به وضوح قابل شناسایی است. @HOWZAVIAN
. 💎روز پاسداشت زبان فارسی ✍️ محمدامین رضایی 📚امروز روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت است. آشنایی با قله ها در عرصه ادبیات فارسی افق نگاه انسان را بلند و نگاه انسان را به پدیده ها عمیق می‌کند. آشنایی با چهار استوانه ادبیات فارسی مولوی، حافظ، سعدی و فردوسی می‌تواند این امر را تامین کند و در زندگی علمی و شخصی ما بسیار مؤثر باشد. بخشی از سطحی زدگی امروز نسل جوان و جامعه ما بخاطر عدم ارتباط گیری و انس با این قله هاست. 🔻در این چهار شاعر احتمالا ارتباط گیری با فردوسی سخت تر است. لااقل خودم دچار این هستم؛ اخیرا با پادکست فردوسی را در پادکست رخ گوش دادم، در جهت آشنایی با فردوسی و محتوای شاهنامه خیلی قابل استفاده است. @HOWZAVIAN
. 🌐 زبان و رسانه ☑️ با حضور استادان مهدی صالحی و حامد صلاحی 📌بررسی وضعیت زبان فارسی در رسانه ملی 🔗 پخش از «اینترنت کتاب» @HOWZAVIAN
تـکـنــوکــرات‌ها کـیـسـتـنـد؟!میلاد حسن زاده هیتلر در کتاب خود «نبرد من» در مورد می‌گوید: «وقتی می‌خواهید جامعه‌ای را به سوی چیزی بکشید، حیوانی‌ترین و پَست‌ترین غرایض او را آماج و نشانهٔ "پروپاگاندا" یا تبلیغات خود قرار دهید. غدهٔ آبِ دهانِ او را برای آگهی یک کنسرو و غریزهٔ جنسیِ او را برای آگهی یک جوراب یا یک اتومبیل آخرین سیستم، تحریک کنید.» تطبیق متن بالا، با تبلیغات و صحبت‌های طیف غرب‌گرا در زمان انتخابات نتایج جالبی را به همراه دارد. اساساً اینکه این طیف، خواسته یا ناخواسته در زمان انتخابات بر روی پست‌ترین غرائض آدمی دست می‌گذارند و کرامت انسان، ارتقاء فرهنگی، تمدن‌سازی و مباحث بینشی برای آن‌ها مطرح نیست، ریشه در اعتقاد به دارد. سکولاریسم که به دنیاگرایی تعریف شده، در تعدیل‌یافته‌ترین حالت، دعای قبل از شام را تنها شأن دین می‌داند. به هر قیمتی از نتایج ناگزیر سکولاریسم است. در نتیجه‌ی این لذت‌گرایی تمام وجوه زندگی بشر از جمله ، ذیل اقتصاد و برای آن تعریف شده است. غربی و اصالت یا بهتر بگویم دیکتاتوری اقتصاد از نتایج ناگزیر سکولاریسم است. روژه گارودی در کتاب «هشدار به زندگان» نوشته است: «اقتصاد آزاد به شیوهٔ برای رفع احتیاج بازار نیست، برای ایجاد بازار احتیاج است!» مصرف بیشتر برای تولید بیشتر ضرورت حتمی اقتصاد بر مبنای توسعه است، بنابراین برای تولید بیشتر که ضرورت توسعه است باید مردم را به مصرف هرچه بیشتر ترغیب کرد. در نتیجه مردم به چنان مصرف‌زدگی دچار می‌شوند که روز و شب در پی کار بیشتر برای کسب لذت و خرید بیشتر هستند. در الگوی توسعه مفهوم معنا ندارد و همه چیز فدای کسب سود بیشتر است، حتی انسان‌ها. فروپاشی خانواده، رنگ‌باختن ارزش‌های اخلاقی، کسب سود به هر قیمت، اهمیت ندادن به فقرا و مستضعفین، فخرفروشی و شکاف طبقاتی عمیق از نتایج اجرای الگوی توسعه است. لحظه‌ای فرض کنید کسب سود متوقف بر جنگ، فروش اسلحه یا ایجاد بیماری برای فروش بیشتر دارو باشد. مکتبی که به دنبال اجرای الگوی توسعه است، نامیده می‌شود. مفهوم تکنوکراسی در «عقلانیت ابزاری» ریشه دارد. بنابراین درباره اهداف به لحاظ ارزشی و اخلاقی داوری ندارد و اساساً برایش موضوعیت ندارد و فقط تحقق هدف مهم است. در تکنوکراسی هدف نهایی توسعه است. توسعه‌ای که از طریق اعداد ریاضی بدست می‌آید و در آن ارزش‌های انسانی و اخلاقی و دین جایگاهی ندارند. این همان منجلاب اخلاقی است که انسان غربی در نتیجه اجرای این سیاست‌ها به آن دچار شده است. معروف‌ترین تکنوکرات‌ دولت سازندگی و هاشمی رفسنجانی است که دقیقا همان شیوه را پیاده کرد و باعث شکاف عمیق طبقانی در کشور شد. اکنون دنباله‌رو او در انتخابات آتی جزو یکی از ۲ گزینه است. اگر به ادبیات او دقت کنید زیاد از کارشناسان سخن می‌گوید اما کارشناسان اطراف او همان فن‌سالاران یا تکنوکرات‌هایی هستند که قریب به ۳۰ سال، نسخه توسعه غربی را برای کشور پیچیدند. روز جمعه مواجهیم در انتخاب بین تکنوکراسی و . @HOWZAVIAN
💢 منِ فرهنگیِ ما ✍ نسا خلیلی ▪️منِ فرهنگی! در هر جامعه‌ای، همان آداب و رسوم و هنجارهایی است که نسل به نسل منتقل می‌شود. همان چیزی است که فردوسی پس از حملهٔ مغول به دنبال احیا آن رفت. ارزشِ بسی رنج سی ساله برای زنده‌کردن عجم را متحمل شد. ▪️منِ فرهنگی، در طول چند هزارسال با افت و خیزهای بسیار به‌دست آمده است. اما این جمله اینجا هم صادق است که خراب کردن بسیار آسان‌تر از ساختن است؟ امروزه چه ابزارهایی برای نابودی و ایجاد خرابی در آن مورد استفاده است؟ ▪️چیزی که امروز مورد تهاجم واقع شده است، منِ فرهنگی ماست. این چیزی به جز روحیهٔ سلحشوری ایرانی، حب وطن، غیرت مردان، عفت زنان، خانواده محوری، احترام به بزرگ‌ترها، جوانمردی و ... نیست. ▪️اما ابزار این کار چیست؟ از زبان آوینی شنیدم که «برای اشاعه تفکر آمریکایی در روسیه و چین حتما لازم نیست به آن‌ها اجازه افتتاح پیتزافروشی یا ویدیو کلوپ در میدان‌های بزرگ مسکو و پکن داده شود، بلکه «تعلیمات واحد نظام جهانی آموزش» برای آنکه دانشجویان چینی را بدان جا بکشاند که خود را قربانی «دموکراسی آمریکایی» کنند، کافی است» (آغازی بر پایان،ص ۲۵). ▪️اگر ذره‌ای نقش آموزشی برای فضای مجازی قائل شویم، می‌بینیم که رهاکردن این عرصه، رشته‌های من فرهنگی ما را پاره خواهد کرد و تنها نظم جهانی را در ذهن مردم، پیر و جوان ترویج می‌کند. نظم واحدی که سرمایه‌داران آن دنبال ترویج صنعت پول‌ساز فحشا هستند و بارها آن را علنی بیان کردند. ▪️در این بین، آیا ما باید سرمایه‌های چند هزارساله فرهنگی و هویتی خود را در طبق اخلاص به آن‌ها تقدیم کنیم تا در فسادی که جهان‌گیر شده است، بلعیده شوند؟ آیا حاکمیت تنها وظیفهٔ حفاظت از مردم در قبال هجوم زمینی را دارد و هیچ مسئولیتی در قبال سموم شیمیایی پخش‌شده در فضای سایبری جامعه ندارد؟ @howzavian_tehran
◻️«حکومت اسلامی» و «اقامه نماز» ✍️ احمدحسین شریفی [یک] در منطق قرآن، نخستین مطالبه‌ خدای متعال از حاکمان و مسئولان و مدیران جامعه اسلامی «اقامه نماز» است؛ «مطالبه اقتصاد اسلامی» و «سایر ارزش‌ها» در مراحل بعدی‌اند: الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (حج، ۴۱) [دو] بر همین اساس بود که یکی از مهم‌ترین مطالبات علیه السلام از دولتمردان خود، اهتمام به نماز و تلاش در جهت اقامه نماز بود. آن حضرت در نامه‌ای (نامه ۵۲) خطاب به همه استانداران و فرمانداران خود،(که البته هم امام جماعت بودند و هم امام جمعه؛ برخلاف مدل تحقق‌یافته در جمهوری اسلامی) ضمن ترسیم دقیق اوقات نمازهای پنج‌گانه، از آنان خواست که با دقت این اوقات را مراعات کنند و در نماز جمعه و جماعات مراعات حال اضعف مأمومین را داشته باشند. و از جمله توصیه‌های او به هنگام انتصاب محمدبن ابی‌بکر برای حکومت مصر، توصیه و تأکید نسبت به نماز اول وقت بود:، فرمود همه کارها و برنامه‌های تو تابع مسأله نمازند. «صَلِّ اَلصَّلاَةَ لِوَقْتِهَا اَلْمُؤَقَّتِ لَهَا وَ لاَ تُعَجِّلْ وَقْتَهَا لِفَرَاغٍ وَ لاَ تُؤَخِّرْهَا عَنْ وَقْتِهَا لاِشْتِغَالٍ» (نهج‌البلاغه، نامه ۲۷) نماز را در وقت معيّنش بخوان، چنین نباشد که هر وقت بیکار بودی آن را به موقع انجام دهی و هر وقت که مشغول کار بودی، آن را از وقت مقررش تأخیر اندازی! در عین حال این نکته بسیار مهم را گوشزد کردند که: «وَ اِعْلَمْ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ مِنْ عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلاَتِكَ» و بدان كه هر چيزى از عملت تابع نماز است. این جمله نیازمند تبیین است که ان شاءالله در فرصت مناسبی در این باره توضیحاتی را تقدیم خواهم کرد. [سه] از جمله مهم‌ترین عوامل «شکل‌گیری هسته‌های مدافع فسادهای اخلاقی» در دل حاکمیت اسلامی، سهل‌انگاری در اقامه نماز و اکتفا به کارهای شکلی و صوری در این خصوص بوده است. نتیجه این سهل‌انگاری‌ها و ترک فعل‌ها را می‌توان در «نمایش‌های علنی و بدون واهمه‌ی فسق و فجور» نه فقط توسط فاسقان و فاجران بلکه با بهره‌گیری از ابزارها و امکانات مدیریتی و فرهنگی و رسانه‌ای جمهوری اسلامی! مشاهده کرد. توضیح آنکه: ♦️به تعبیر امیرمؤمنان علیه السلام، همه کارها و برنامه‌ها و فعالیت‌های حاکمان اسلامی، تابعی از نگاه آنان به نماز است. سهل‌انگاری در اقامه نماز= سهل‌انگاری در اقامه حجاب و عفاف؛ سهل‌انگاری در اجرای حدود الهی؛ سهل‌انگاری در برخورد با اشاعه شراب و قمار در جامعه؛ سهل‌انگاری در برخورد با ترویج و اجرای موسیقی‌های مبتذل؛ سهل‌انگاری در برخورد با فسادهای ریز و درشت اقتصادی و اداری؛ سهل‌انگاری در امر به معروف و نهی از منکر و .... 🌸 @howzavian_hamedan
4.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
در نوشته‌ها و سخنرانی‌هایم همیشه با تلقی ساده‌انگارانه از درگیر بوده‌ام و به زبان‌های گوناگون کوشیده‌ام بگویم: فرهنگ، مقوله‌ای تاریخی است که همچون رودی در بستر تاریخ جریان یافته و ذره‌ذره شکل و قطره‌قطره جان گرفته است. نه تندباد تبلیغات و نه فشار تهدیدها و نه هجوم عجولانه دیگر فرهنگ‌ها، مسیر این جویبار را نمی‌توانند به سادگی و با سرعت تغییر دهند. برای مردم ایران هم، خداپرستی و دوستی اولیای الهی، ظلم‌ستیزی و حمایت از مظلوم، آزادگی، حیا و مستوری و ...، هم نه عادات و و یا نهال‌های نوپای چند دهه‌ی اخیر، بلکه بخشی از و درختان تنومند ریشه‌داری هستند که در خاک مقدس این تکه از کره‌ی خاکی ریشه دوانده‌اند. وقتی از فرهنگ سخن می‌گوییم، از میراثی سخن می‌رانیم که همچون کاخی رفیع، خشت به خشت در گذر قرون برافراشته شده و اکنون در قامت حکومت مقدس و امن ، به رسیده و دست مردمان این خطه را به آسمان معنا گشوده است. جمهوری اسلامی، درخت تناوری که ریشه در خاک ابراهیم خلیل دارد، ثمره‌ی این فرهنگ انباشته شده است که شاخسارانش امروز بر گیتی سایه افکنده از نگاه پژوهشگری که همواره در جستجوی رمز و راز از دریچه و نظام گرایش‌هاست، ان‌شاءالله می‌خواهم به اثر فرهنگ در هویت‌بخشی نیز بپردازم و از این بگویم که چگونه در بستر اتفاق می‌افتد و چگونه فرهنگ‌ها، ظرفیت‌های هویت‌بخشی متفاوتی دارند. و چگونه فرهنگ اسلامی مردم این حرم، ظرفیت ایجاد شدیدترین هویت‌های ایمانی در مقیاسی به این وسعت را یافته است؟! ✍ سیدحمید طباطبایی @howzavian_qom
📌 طبیبان در خیابان ✍️ حبیب‎‏الله اسداللهی 🔹چند هفته است که بیشتر وقتم در خیابان‌های تهران می‌گذرد. سوار ماشین‌هایی می‌شوم که هرکدام‌شان جهانی بزرگ یا کوچک از دغدغه‌ها، باورها و آرزوهایی را پشت فرمان خود حمل می‌کنند که بی‌صدا و بی‌بلندگو به زندگی بسیاری جهت و جریان می‌بخشد. پای صحبت رانندگان اسنپ نشستن، برای من گفت‌وگویی معمولی‌ نیست. بگومگوهایی که لابه‌لای بوق‌ها، چراغ‌قرمزها، ترافیک و پیچ‌وخم‌ها شکل می‌گیرد؛ اما گاهی از صد منبر و کلاس درس پربارتر و آموزنده‌تر به نظر می‌رسد. دریچه‌ای نو به سوی فهم جامعه‌شناختی از سبک زندگی دینی و نسبت میان اعتقادات سیاسی و مذهبی مردم برایم گشوده است. فراتر از آمار و ارقام، به دنبال درک عمیق از تجربه زیسته انسان‏‌هایی‏ که در دل چالش‌های روزمره شهر، به دنبال معنا و ارتباط با امر متعال‌اند. یافته‌هایم نه‏تنها بر غنای تجربیات دینی «مردم عادی» تأکید دارد؛ بلکه به آسیب‌شناسی چگونگی مواجهه نخبگان و نهادهای مذهبی با جامعه نیز می‌پردازد و ضرورت بازتعریف نقش روحانیت در عصر حاضر را گوشزد می‌کند. این‌که بخش مهمی از فرهیختگان با بدنه جامعه گفت‌وگو ندارند، بسیار به چشم می‏‎آید. تصور رایج این است که مردم، به‌ویژه گروه‌های درگیر با مسائل معیشتی، دغدغه‌های عمیق فکری و مذهبی ندارند؛ ولی تجربه ارتباط مستقیم من با رانندگان اسنپ نشان می‏‌دهد که ازقضا، وقتی پای صحبت صمیمانه و همدلانه به میان می‌آید، این افراد با اشتیاق از باورها، ارزش‌ها و تجربیات خود سخن می‌گویند. آنان از چالش‌های زندگی، از امیدها و آرزوها، از لحظاتی که احساس نزدیکی به خدا داشته‌اند و از سؤالات و ابهام‌های ذهنی خود، حرف می‌زنند. این گفت‌وگوها، سرشار از نکات ظریف و ارزشمندی است که می‌تواند برای فهم جامعه و بازتعریف نقش نهادهای مذهبی راهگشا باشد. مثال آن‌که بسیاری از رانندگان، تجربیات معنوی خود را در قالب رویدادهای به‌ظاهر ساده‌ مانند دستگیری از نیازمندان، کسب روزی حلال، احساس آرامش در کنار خانواده و احترام به والدین توصیف می‌کنند. برخی از افراد پی راهی می‌گردند که چگونه می‎توانند بی‌واسطه بر سر سفره قرآن بنشینند و از آن بهره ببرند. این تجربیات، نشان‌دهنده عمق باورهای دینی در لایه‌های زیرین جامعه و نیاز به رویکردی همدلانه برای تقویت این باورها است. 🔗 متن کامل در صفحه نویسندگان چهارمحال و بختیاری @howzavian_chaharmahalbakhtiari