📌 سرباز به مثابه سلوک ✍ علی ابراهیم پور 🍀سرباز حرص در می‌آورد: هم ریتم کند دارد؛ هم روابط افراد حرص‌درآر است و هم از این شاخه به آن شاخه می‌رود. 🍀به نظر من، همیشه کند بودن و همیشه حرص درآوردن بد نیست. مثلا فیلم‌های زیادی داریم که ژانر آزارند و شدیدا حرص درآر. فیلم‌های ریتم کند هم داریم که فقط کندند. اما #سرباز فقط این نیست. 🍀با اجازه بزرگتر‌ها و منتقدین فهیم، من بعد از ۱۵ قسمت #سریال سرباز و با شناختی که از سبک مقدم‌دوست پیدا کردم، می‌خواهم بگویم به نظرم سرباز، یک #سلوک_درونی است: ۱.تجربه زیستن جای همدیگر: سرباز این فرصت را فراهم می‌کند من و همسرم خودمان را جای هم تصور کنیم. تفاوت دغدغه‌ها را لمس کنیم. مهمتر اینکه تاثیرات کارهای اشتباهمان روی یکدیگر را دقیقا ببینیم. ۲. نیازمندی #سلوک به #زمان: همه چیز قلمبه به دست نمی‌آید. باید وقت گذاشت. باید تاثیرات رفتار، را در طی زمان دید تا در جانت نهادینه شود. ۳.توصیف در کنار توصیه: فقط حرص در نمی‌آید؛ توصیه و راه حل هم می‌دهد. این خیلی مهم است که مخاطبت -برخلاف ژانر آزار که فقط فشار روحی تحمل می‌کند- راه حل و تاثیر راه حل را هم ببینید. در واقع هر چالش، حل می‌شود و بعد چالش بعدی آغاز می‌شود؛ روی هم تلمبار نمی‌شوند. ۴.نیازمندی سلوک به بردباری: اگر سرباز را تماشا می‌کنی، باید بدانی داری سلوک می‌کنی. مدرنیته ما را عادت به سرعت داده. اما خدا صبور است؛ بنده‌اش هم باید صبور باشد. خدا با صبوری به رفتارهای چپندرقیچی ما نگاه می‌کند؛ ما هم اگر بخواهیم رشد کنیم، باید صبوری کنیم. درام وجود دارد: نه در چپ‌کردن ماشین و تعقیب و گریز؛ بلکه در جنگ اراده‌هایی که درونی‌ترین لایه‌های وجود افراد است. اگر من هم بخواهم ساحت اراده‌ام رشد کند، باید گام‌به‌گام همراهی کنم. ۵.دیالوگ‌های نقطه‌زن: سرباز دیالوگ‌های نقطه‌زن دارد. هنگامی که با توجه و صبوری سریال را تحمل می‌کنی، این دیالوگ‌ها تا مدت‌ها در ذهنت تکرار می‌شود. جملات گاه عادی وسط گفت‌وگوها. این تثبیت، نتیجه سلوک است. 🍀به نظر من، با توجه به وضعیت مشابه وضعیت‌سفید، هادی مقدم‌دوست به فرمی در #فیلم‌دینی دست‌یافته که می‌توان آن را فیلم #سلوک نامید. فیلمی که خودش دوای دردها و نیازهای درونی آدم‌هاست، نه نسخه‌دوانما. @aliebrahimpour_ir #نویسندگان_حوزوی @howzavian