eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.4هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
437 ویدیو
168 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارسال یادداشت‌ @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
📰 دکه روزنامه‌ - سه‌شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۱ @Farsna
جشنواره هنری، ادبی و خبری «روایت جهاد» در قم برگزار می‌شود ⚜️ با محوریت جهاد تبیین و خدمت جهادی 🔹هنری: نماهنگ، نقاشی، موشن گرافیک و... 🔹ادبی: فیلمنامه، شعر، دلنوشته و... 🔹خبری: تیتر، مصاحبه، گزارش و... 🔰 نحوه ارسال آثار: 🌐 revayat-jahad.ir ▪️شماره تماس: ۰۹۹۱۹۱۵۲۰۲۴ 📍مهلت ارسال آثار: ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۱ 🔘 اختتامیه: ۳۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۱
. نخستین بار است این: 🖌 نوشته‌ای از اعضای نویسندگان را در این فضا سنجاق می‌کنم به پاس تقدیر از نویسنده‌ی فرهیخته آقای هاشمی و همه‌گیرشدن نوشتن و به احترام قلم و قلمدان و قلمدار
. فاطمیه‌ی امسال، با فاطمیه‌های قبل فرق می‌کند! ما چادرکشیدن را به چشم دیده‌ایم... ✍️محمدجواد محمودی @HOWZAVIAN
💠 من از اول هم خیلی دانش‌جوع بودم ✍️زهرا کبیری پور از اول ابتدایی که خواندن و نوشتن را یاد گرفتم تا امروز هیچ کتابی نمی‌توانست از چشم من پنهان بماند. در خانه‌ی ما از همان بچگی بیشتر کتاب‌های مذهبی در دسترس بود، ولی به اندازه‌ی دو تا طاقچه و خوب این برای منِ کتاب‌خوار خیلی ناچیز بود، یادم می‌آید سیره‌ی پیشوایان را دو بار خوانده بودم، رساله‌ی آیةالله لنکرانی را هم همین‌طور؛ با اینکه پدرم مقلد امام بود من هنوز هم نفهمیدم چرا ما در خانه‌مان رساله‌ی آیةالله لنکرانی را داشتیم؟! بگذریم... این کتاب خوان بودنِ من برای خانواده‌ام دردسر شده بود، چون تأمین کتاب برایشان خیلی سخت شده بود، دیدم این‌طور فایده ندارد هجوم آوردم به روزنامه‌خوانی تا این ولع را هرطور شده برطرف کنم، حالا شاید با خودتان بگویید چرا روزنامه؟! چون در دوره‌ی ما دهه شصتی‌ها روزنامه خیلی جایگاه ویژه‌ایی داشت، مثلا بابا وقتی کباب می‌خرید دورش را روزنامه پیچیده بودند، مادرم وقتی سبزی می‌خرید دورش روزنامه پیچیده شده بود، وقتی از اتوشویی لباس می‌گرفتیم با روزنامه تحویلمان می‌دادند، حتی گوشت را بعد از گذاشتن در پلاستیک با روزنامه می‌پیچیدند، در واقع در آن دوره هر طرف را که نگاه می‌کردید روزنامه می‌دیدید، از بس که ما نسل فرهیخته‌ایی بودیم و من تمام آن‌ها را می‌خواندم، از صفحه‌ی اقتصادی گرفته تا ورزشی. وقتی همه به سمت کباب هجوم می‌آوردند من حمله می‌کردم تا روزنامه‌ی آغشته به بوی کباب را از پاره شدن احتمالی نجات دهم. این ولع خواندن ولو هر چیزی حتی نوشته‌های روی دیوارها با من بود و از من یک دختر سر به هوا ساخته بود تا اینکه شانزده آذر سال ۷۹ من شدم کتاب‌دار کتابخانه‌ی دبیرستانمان و از همان روز این شانزده آذر برایم مقدس شد و من حتی روحم خبر نداشت که آن روز، روز دانش‌جوع است. من هر سال با یک عدد کیک یزدی و یک شمع کوچک این روز را برای خودم جشن می‌گرفتم؛ تا شانزده آذر ۹۲ آن روز وقتی از بوفه‌ی دانشگاه داشتم برای بزرگداشت این روز عزیز کیک می‌خریدم، فروشنده به من گفت: تبریک می‌گم، با یک علامت سؤال بزرگ روی سرم مات و مبهوت به او خیره شده بودم و درحالی که داشتم در مغزم آنالیز می‌کردم که این آقای محترم از کجا و چگونه پی به این راز برده است، دیدم به یک نفرِ دیگر هم همین را گفت و من تازه آن روز بعد از نگاه کردن به رویدادهای تقویم بادصبا فهمیدم که شانزده آذر روز دانش‌جوع است، روزی که من سال‌ها بود به یُمن کتاب‌داری از کتاب‌هایی که تا سال آخر دبیرستان ولع من را به خوندن تأمین کرده بودند، برای خودم جشن می‌گرفتم. @HOWZAVIAN
🔴 حیف از این فرصت‌سوزی‌ها ✍️ محمد رسول صفری عربی، نویسنده حوزوی صبح امروز، پانزدهم آذرماه ۱۴۰۱، «اجتماع بزرگ حوزویان و مردم ولایتمدار قم در حمایت و تجدید عهد با مقام عظمای ولایت و محکوم کردن توطئه شوم استکبار جهانی» را پشت سر گذاشتیم. یقینا یکی از پرجمعیت ترین اجتماعات حوزویان در سال های اخیر، همین اجتماع بود؛ اما باید گفت «حیف از این فرصت سوزی ها». جای سوال است که چرا چنین اجتماعاتی باید در فضای محصور مدرسه مبارکه فیضیه برگزار شود. اگر چنین اجتماعی را در صحن و سرای حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) برگزار کنیم، چه مشکلی پیش خواهد آمد؟ اگر این اجتماع عظیم را به میدان آستانه بیاوریم، کجای برنامه دچار مشکل می شود؟ اگر این خیل عظیم عاشقان ولایت، نظام و انقلاب را در فضای باز روبروی مسجد امام حسن عسکری (ع) ساماندهی کرده و برنامه باشکوهی را در میان مردم برگزار کنیم، چه آسیبی وارد خواهد شد؟ از طرف دیگر، مکان هم برای حضور این تعداد از طلاب و فضلا کافی نبود. ورودی مدرسه مبارکه فیضیه که قفل از جمعیت بود و درب ورودی دارالشفاء هم به خاطر ازدحام جمعیت، بسته شده بود. تا چه زمانی باید در فضای محصور مدرسه مبارکه فیضیه، این اجتماعات عظیم را داشته باشیم؟ چرا بیرون نمی آییم؟ چرا اجتماع صنفی خودمان را در میان مردم برگزار نمی کنیم؟ چرا صدای حمایت طلاب و فضلا از نظام و مطالبه گری عاقلانه و خیرخواهانه از دولتمردان را به همگان نمی رسانیم؟ چرا در دنیایی که رسانه حرف اول را می زند، هنوز برای اجتماعات مان نمی توانیم پیوست رسانه ای تعریف کنیم؟ با همین اجتماعات محصور، صدایمان را به مردممان نرساندیم و به همین دلیل است که باید بشنویم: چرا صدایی از روحانیت در نمی آید. آیا بعد از ۴۴ سال برگزاری مراسمات گوناگون، هنوز باور نداریم که طلاب، فضلا، روحانیون و مردم ولایتمدار پای کار انقلاب هستند؟ به قول استاد رحیم پور، چهل سالی است که مسئولین به دنبال براندازی هستند و مردم نمی‌گذارند. فقط باید گفت: حیف از این فرصت سوزی ها. @HOWZAVIAN
📣 شبکه نویسندگان حوزوی آرزوی تحقق یافته‌ی من و شما...
چهارمین جشنواره ملی مهدویت 💐حضور در محافل ادبی و رسانه‌ای در تقویت قلم و حرفه‌ای شدن شما بی‌نظیر عمل می‌کند. @HOWZAVIAN
. 📌 آزادی از کدام آزادراه؟! ✍️ زینب سیدمیرزایی زنی که همه‌ی زندگی‌اش را تقدیم آزادگی انسان کرد، از نقشه‌ی آسمان با آدرس آزادی آشنایت می‌کند. آن را خوب به خاطر بسپار... نبش کوچه شهادت، پلاک چهارده را می‌بینی. درِ نیمه سوخته، با نشانی از عشق و جانبازی پیداست، و میخی بر سینه تاریخ کوبیده شد. آزادی از آزادراه "بلال" می‌گذرد، منتهی می‌شود به میدان امام حسین(ع)، از هر نژاد و رنگ و زبانی، کمی آن سوتر به خیابان ظهور می‌رسی. در را به صدا در آور، حتما کسی هست که به رویت در بگشاید و مادرانه تو را بپذیرد. صلی الله علیکِ یا فاطمه، «یا مادر». @HOWZAVIAN
. نوشته شد به ضریح و رواق شاهچراغ به خون سرخ زنی زنده باد آزادی @HOWZAVIAN 👇👇👇متن کامل شعر 👇👇
نوشته شد به ضریح و رواق شاهچراغ به خون سرخ زنی زنده باد آزادی ✍️ مهتا صانعی به حرف، خسته‌ای از ظلم و اهل فریادی ولی به وقت عمل دوستدار بیدادی به جبر می‌کشی از سر حجاب زن‌ها را بگو برای چه آخر کدام آزادی؟ زنی چنین که تویی، بی‌حجاب خواهی دید که اختیار نداری و موی در بادی برای غربت خود گریه میکنی اما میان معرکه‌ی اغتشاش استادی برای کشتن تو تیز کرده دندان را به گرگ‌های مجازی اگر که دل دادی بگو چه می‌کنی ای دل اگر عوض بشود در این معادله جای شهید و جلادی ظهور، چاره غم‌های ماست اما تو دعای ندبه‌ی دیوارهای موسادی *** به بی‌گناه‌ترین مردمان این وادی به آرتین که جدا گشت از دلش شادی نوشته شد به ضریح و رواق شاهچراغ به خون سرخ زنی زنده باد آزادی نباش از شب اوباش، دل‌شکسته وطن! که خاک پاک هزاران هزار میعادی بیا که دست به دستان یکدگر بدهیم برای عزت ایران برای آبادی به مادری که بهشت است زیر پاهایش به خاک‌ پای زن و زندگی‌ و آزادی... @HOWZAVIAN
. 💠 تربیت نخبگان ارزش‌مدار؛ شرط کنشگری ایده‌آل 🔸هر چند مظهر نخبگی، تخصص‌‌ است و مهارت‌یابی برای اداره‌‌ی کشور ضروری است؛ اما نخبگان در کنار این مهم، باید متوجه هدف‌‌های برتر هم باشند. فرد نخبه اگر در تخصصش غرق شود به گونه‌‌ای که از فضای جامعه فاصله بگیرد و مسائل مهم ملتش و انسان‌‌ها را فراموش کند، مسأله ای از مردم نیز حل نخواهد شد. البته نهادهای مرتبط با امور نخبگان باید این رفت و برگشت ساحت دانش_اجتماع را به نیروهای نخبگانی خود یادآور شود. 🖋الهام سادات حجازی، دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث 🔗 متن کامل در سایت فکرت @HOWZAVIAN
💠 ۱۶ آذر و رسالت جنبش دانشجویی ✍️ محمدباقر خراسانی 🔹۱۶ آذر روز دانشجو؛ یادآور حماسه آفرینی و شجاعت دانشجویان غیور دانشکده فنی دانشگاه تهران در اعتراض به استبداد و استکبار جهانی بویژه آمریکای جنایتکار و انگلیس خبیث، گرامی باد. این روز بزرگ بر دانشجویان حق طلب و استکبارستیز مبارک باد. 🔹در پیشینه این روز چنین باید بیان داشت: 🖌قریب چهار ماه پس از کودتای ننگین و ظالمانه آمریکا بر ضد ملت ایران در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و ساقط کردن دولت قانونی، از سوی سلطنت پهلوی اعلام شد ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکاه سفر رسمی به ایران خواهند داشت. دانشجویان دانشگاه تهران بویژه دانشجویان دانشکده فنی در واکنش به این سفر و همچنین به از سرگیری روابط ایران با انگلستان در تهران اعتراض کردند. رژیم سفاک پهلوی برای مقابله با این حرکت مقتدرانه و عزتمندانه دانشجویان، سربازان و نیروهای ویژه ارتش را به دانشگاه گسیل داشت و به کلاسهای درس حمله کردند که در جریان این هجوم وحشیانه که در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ اتفاق افتاد، ده‌ها دانشجو بازداشت و زخمی، و سه نفر از دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران به نام های احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت‌رضوی و مصطفی بزرگ‌نیا، به شهادت رسیدند. ▪️۱۷ آذر؛ یعنی فردای روز به خاک و خون کشیده شدن دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران، نیکسون وارد ایران شد و دکترای افتخاری رشته حقوق از طرف دولت مزدور ایران در دانشگاه تهران دریافت کرد، و این نشان در حالی به نیکسون داده شد، که دانشگاه تهران در اشغال نیروهای نظامی و ارتش بود. 🔸به واقع رسالت اصلی دانشجو و جنبش دانشجویی بر اساس پیشینه این جنبش و همچنین تاسی به خون های پاک شهیدان ۱۶ آذر ۱۳۳۲، ظلم ستیزی، استکبار ستیزی و دفاع از استقلال سیاسی، فرهنگ و هویت ملی این کشور عظیم و متمدن است. 🔸 در شرایط کنونی مراقب باشیم این رسالت عظیم و ماندگار، با تبلیغات سنگین و سهمگین دشمنان خارجی، و با ترفند های رسانه ای و مجازی، و همچنین خام اندیشی و مطامع افراد، جریان ها و احزاب سیاسی منفعت طلب و عافیت اندیش داخلی، به دست فراموشی سپرده نشود و یا خدای ناکرده به انحراف کشیده نشود. 🌹با تبریک مجدد خدمت همه دانشجویان عزیز، غیور و زمان شناس ایران اسلامی، گرامی می داریم یاد و خاطره شهیدان والامقام انقلاب و جمهوری اسلامی بویژه شهدای عزیز دانشجو و ۳ شهید همیشه جاوید ۱۶ آذر ۳۲ که در راه استقلال، آزادی و اعتلای این کشور و در جهت مقابله با زیاده خواهی و تجاوز آمریکای جنایتکار به حریم استقلال و هویت این دیار با تمدن و فرهنگ، از خود گذشتند تا راه حقیقت و جریان استقلال خواهی همواره در نزد آزادی خواهان و حق طلبان پرفروغ و جاودان باشد. @HOWZAVIAN
♦️ فراخوان شعر 🔹اطلاع‌رسانی تمامی جشنواره‌ها و سوگواره‌های شعر و داستان در سراسر کشور https://eitaa.com/farakhanesher @HOWZAVIAN
📚 همزادی دانش و کنشگری ✍️ علیرضا مکتبدار دانش و کنشگری همزادند. دانشِ بدون کنش، بی ارزش است و کنشِ فارغ از دانش و بینش، سهمناک. اقتضای دانشجویی کنشگری است و سیاست، اقتصاد، اجتماع و فرهنگ ساحت این کنشگری. این دانشجویان کنشگر بودند که حادثه بزرگ 16 آذر را رقم زدند و علیه استعمار و استکبار خروشیدند، نه آن دسته سواددارانی که گوشه عافیت را بر صحنه کنشگری برگزیدند و اکنون نیز این دانشجویان کنشگرند که احیای تمدن نوین اسلامی و عزت مسلمانی را نوید می‌دهند. و به بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی: «از دانشگاه همیشه و در همه جا این انتظار هست که محل جوشش و اوج دو جریان حیاتی در کشور باشد: اول، جریان مهم علم و تحقیق، دوم، جریان آرمان گراییها و آرمان خواهی ها و هدف گذاری های سیاسی و اجتماعی.» @HOWZAVIAN
⚫️ چه سخت است از دست دادن مادری که عصاره‌ی خوبی‌هاست ✍️ سیدمهدی شجاعی در کتاب کشتی پهلو گرفته: اگر تو فاطمه نبودی با آن عظمت دست نیافتنی و من هم حسن نبودم با این قلب رقیق و دل شکستنی، باز هم سفارش تو مادر-گریه نکردن- عملی نبود. اگر من تنها یک فرزند بودم- هر فرزندی- و تو تنها یک مادر بودی- هر مادری- در حال ارتحال، باز هم به دل نمی‌شد گفت که نسوز و به چشم نمی‌شد گفت که آرام بگیر و اشک مریز. چه رسد به این که تو فقط یک مادر نیستی، تو فاطمه‌ای! تو زهرای اطهری! تو نزدیکترین و بی‌واسطه‌ترین بازمانده‌ی منزل و مهبط وحی‌ای! تو محب و محبوب خدا و پیامبری! چه کسی عشق خدا و پیامبر را نسبت به تو نمی‌داند؟ کم مانده بود، پیامبر به بلال بگوید: «بالای ماذنه که رفتی بعد از هر اذان به صدای بلند اعلام کن که محمد (ص) فاطمه را دوست دارد، دوست داشتنی الهی و تکوینی، دوست داشتنی سنتی و تشریعی.» اینچنین بود عشق مشهور پیامبر به تو. و عشق تو به پیامبر شهره‌تر آنچنان که لقب «ام‌ابیها» گرفتی و آنچنان که بعد از ارتحال پیامبر هیچ کس خنده‌ی تو را ندید و در عوض، گریستن‌ات، دشمن را به ستوه آورد. ما از آنجا که پیش از تولد، ظهور یافته‌ایم و پس از وفات نیز، ادامه حیات می‌دهیم، من رنجهای تو را به خاطر پیامبر، حتی پیش از تولدم دیده‌ام. من اگر چه در سال سوم هجرت به دنیا آمدم، اما رنج‌های تو را پیش از هجرت و پس از آن بوضوح دیدم، به همین دلیل به تو حق می‌دادم که پس از رحلت پیامبر، آنچنان غریبانه و جگر سوز در بیت الاحزان، ضجه بزنی و فغان کنی. تو زنی هستی که امامت بشر در مقابل تو زانو می‌زند، تو همسر و مادر رهبری خلایقی. و آنچه هم‌اکنون از دست ما می‌رود چنین عظمتی است، نه ما که جا دارد جهان بر این مصیبت گریه کند. جا دارد کوه‌ها در این اندوه متلاشی شود. بی‌آنکه بخواهم، شعرهایی که تو در سوگ پیامبر می‌خواندی در ذهنم تداعی می‌شود: «اَنَّ حُزْنی عَلَیْکَ حُزْنٌ جَدید وَ فُوادي وَ اللَّهِ صَبٌّ عَنید کُل یَوْمٍ یِزیدُ فیه شجونی وَ اکْتِأبی عَلَیْکَ لَیْسَ یَبید. نَفْسی عَلیْ زَفَراتِها مَحْبُوسۀ یا لَیْتَها خَرَجت مَعَ الزفّرات لاخَیْرَ بَعْدَكَ فِی الْحَیاةِ و اِنَّما اَبکی مَخافۀ اَنْ تَطُولَ حَیاتی. اینها زبان حال ماست مادر! وقتی دست ما را می‌گرفتی، به مزار پیامبر می‌بردی، در کنار قبر او می‌نشستی و این شعرها را زمزمه می‌کردی، ضجه می‌زدي و ما را می‌گریاندی، ما چگونه می‌توانستیم تصور کنیم که همان شعرها، زبان حال ما بشود بر بالین احتضار تو؟! خدایا چه سخت است از دست دادن مادري که عصاره‌ی خوبی هاست. @cafe_fekr @HOWZAVIAN
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📽 مداحی ماندگار مهدی رسولی برای شهادت حضرت مادر @sedayehowzeh پ.ن: یعنی فاطمیه بیاید و برای ننویسیم؟! @HOWZAVIAN
🔻دانشگاه؛ راه­ حل یا مسأله؟! ✍️ دکتر نعمت‌الله کرم‌الهی عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) نوشت: متأسفانه دانشگاه با گذشت قریب به ۹۰ سال از ورود به ایران نه مروج فرهنگ و تفکر ایرانی اسلامی، بلکه نهادینه کنندۀ فرهنگ و اندیشه دنیایی و اومانیستی انسان مدرن است. ساختار و محتوای دانشگاه در زیست ­بوم معرفتی - فرهنگی مدرنیته شکل گرفته و به عنوان کالایی لوکس وارد کشور ما شده است. با گذشت قریب به 90 سال از ورود این کالای لوکس به کشور ایران، متأسفانه هنوز این نهاد نه مروج فرهنگ و تفکر ایرانی اسلامی، بلکه نهادینه کنندۀ فرهنگ و اندیشه دنیایی و اومانیستی انسان مدرن است. متن کامل در خبرگزاری شبستان @HOWZAVIAN
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دلتنگ فاطمیه ام ✍ امیر خندان زنگ هشدار ، در فاطمیه پر نوا تر است. حجابی که یادگار مادر شیعیان هست. شاید با برخی بچه های هیاتی در مورد اتفاقات اخیر نتوانیم به نقطه مشترکی برسیم، ولی فاطمیه خط مقدم و مرز مشترک ماست. چادری که رو سر خواهرامونه... هدیه فاطمه به مادرامونه... بچه شیعه رفیق هیاتی آهای رفیق معتقد به سیاهی پرچم محرم... این داستان های شوم که برای من و تو میخوانند، اول بر سر حجاب است و این رشته سر دراز دارد. @HOWZAVIAN