eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.5هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
434 ویدیو
168 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارسال یادداشت‌ @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ نویسنده؛ موجودی اجتماعی نویسندگی، ترکیبی از آموزش و تجربه است و تجربه ی علمی سهم مهمی در آن دارد. برای دست یافتن به اینکه «چه باید نوشت؟»، شناخت زمان و نیازها و اولویت‌ها مؤثر است. حضور در جامعه به این شناخت کمک می‌کند. برای «چگونه نوشتن» نیز لازم است در سه محور کار جدی صورت گیرد: 1. آموزش؛ 2. تجربه و تمرین؛ 3. مطالعه ی آثار خوب. نکته آموزی از شیوه ی نویسندگان بزرگ و توجه به رموز جاذبه های آثار جذاب، بر توان قلمی ما نیز می افزاید. ساده نویسی نیز گامی است که برای نزدیک تر شدن به مخاطبین باید مورد توجه قرار گیرد. مطالعه ی کتاب های قصه به این موضوع کمک می کند. نوشته های تخصصی و عمومی هر کدام مخاطبینی دارد و در نوشته های عمومی باید به روان نویسی توجه داشت. مهم، کیفیت جذاب عرضه ی معارف دینی برای نسل امروز است که تقویت قلم به این هدف کمک می کند. @HOWZAVIAN
✍️ آموزش؛ لازمه چگونه‌نوشتن برای مهارت یافتن در مقوله ی قلم و نویسندگی، تلاش در عرصه آموزش، بایسته و سودمند است. باید پذیرفت که نویسندگی یک «فن» و «هنر» است و به همین سبب، به شکل آموزشی یا تجربی باید آن را آموخت. همان طور که شنا، خیاطی، گل سازی، آشپزی، بازیگری فیلم و تئاتر، نقاشی و خوشنویسی «هنر» است و نیاز به آموزش دارد؛ نویسندگی هم هنری است که نیازمند تعلیم و تعلم است. به همین دلیل از دیرباز، کتاب هایی درباره ی «فن نگارش» نوشته شده که برخی از آنها متن آموزشی شده اند. مهارت یافتن در عرصه ی قلم، به وقت گذاشتن و حوصله داشتن برای آموختن نیاز دارد و تا بخشی از عمر خود را صرف نکنیم، مهارت و فنی نمی آموزیم. اگر مجال، فرصت یا شرایط مناسب برای ما فراهم نیست که در دوره های آموزشی شرکت کنیم، می توان چند نفر هم فکر و همراه و هم ذوق یافت و متنی از این همه کتاب ها را برگزید و فصل به فصل با آن پیش رفت، مباحثه کرد، تمرین هایش را انجام داد و به رهنمودهایش عمل کرد. این، ساده ترین و عملی ترین و کم هزینه ترین شیوه ی پرداختن به مقوله ی آموزش است. البته که کافی و وافی نیست. ولی بهتر از هیچ است. @HOWZAVIAN
📚 نویسنده تربیتی کیست؟ نویسندگی تربیتی چیست؟!مرتضی رجایی ✍شما را نمی‌دانم، ولی خودم تا پیش از اینکه اولین بار اصطلاح "نویسنده تربیتی" را به کار ببرم، آن را از کسی نشنیده بودم و در جایی نخوانده بودم و به خیال خودم، این ترکیب زاییده ذهن من بوده است. ✍چه فرقی می‌کند که نویسنده تربیتی ابداع من باشد یا نه؛ ولی قطعاً اینکه معنا و مفهوم مشخصی از آن در ذهن داشته باشم با اینکه نتوانم به روشنی برای دیگران توضیحش دهم خیلی فرق می‌کند. وقتی این اصطلاح را به کار می‌برم و گروهی با نام "کانون نویسندگان تربیتی" راه انداخته‌ام که حدود ۵۰۰ عضو دارد، لازم است خودم بدانم نویسنده تربیتی کیست و نویسندگی تربیتی چیست. همان‌طور که باید بتوانم آن را به دیگران توضیح دهم و آن‌ها را متقاعد کنم که چنین نویسنده‌ای، با عموم نویسندگان فرقی یا فرق‌هایی دارد. ✍ساده بنویسم، تا شما هم ساده بخوانید، بلکه به همین سادگی هم درک کنید: نویسنده تربیتی کسی است که افزون بر داشتن سطح قابل قبولی از مهارت نویسندگی، دغدغه تربیت انسان و پرورش مخاطبان در جهت هدفی خاص را هم دارد و هنر نویسندگی‌اش را در این زمینه به کار می‌گیرد. ✍خودم هم می‌دانم که این تعریف کافی نیست و تنها با داشتن دغدغه تربیت و تلاش برای به کار بستن هنر نویسندگی در جهت پرورش مخاطب، نمی‌توان نویسنده را دارای وصفی تازه همچون "تربیتی" دانست. ✍شاید درست‌تر آن باشد که بگوییم: نویسندگی تربیتی هم مثل بسیاری شاخه‌های نویسندگی - همچون داستان‌نویسی - قواعدی دارد که تا در سبک نگارش نویسنده نهادینه نشود، تفاوت نوشته او با دیگر نوشته‌ها چندان مشخص نخواهد بود. اما اینکه این قواعد دقیقاً چیست و چگونه می‌توان آن‌ها را فرا گرفت و در آن‌ها خبره شد، چیزی است که بعید می‌دانم در جایی اثر مستقلی درباره‌اش پیدا شود. ✍با این همه، قصد دارم نکاتی را که پراکنده در این باره خوانده‌ام، با تأملاتی که گاه و بیگاه داشته‌ام در هم بیامیزم و چیزهایی بنویسم برای روشن‌تر شدن این راه؛ چیزهایی که نه ادعای اصول نویسندگی تربیتی بودن آن‌ها را دارم و نه قاعده بودنشان را؛ چیزهایی که می‌نویسم تا راهی باز شود برای اندیشیدن و گفت‌وشنود در این باره، تا شاید کم‌کم بدانیم چه باید بکنیم و چطور باید نویسنده تربیتی پرورش دهیم. . @HOWZAVIAN
. 🖍نوشتن؛ سهم من و تو از زندگی🌹 ✍️ سعید احمدی، نویسنده حوزوی هرگاه از همه چیز دنیا خسته و دلزده‌ام، تنها آرامش و پناهی که برایم می‌ماند تویی! هرگاه تو را میان انگشتانم می‌گیرم، اطمینان دارم که سهمم را از زندگی برداشته‌ام. @HOWZAVIAN
. «چهار زندگی» ✍️ علی اسفندیار 🖍 در دوره‌های نویسندگی و محافل ادبی و رسانه‌ای، چهار «زندگی» را به شاگردان و علاقه‌مندان یادآوری کنید... ✅ یادگیری(زندگی با استاد) ✅ خواندن(زندگی با نویسندگان) ✅ نوشتن(زندگی با خود) ✅ گشتن (زندگی با مردم) 📲یکی از این‌ها حذف بشود هیچ «بنی بشری» نویسنده نخواهد شد 👤 @HOWZAVIAN
✍️یعنی نویسنده باشید و برای جشنواره‌های ادبی و رسانه‌ای ننویسید؟! 🖌 این شما و این جشنواره ملی نذر قلم @HOWZAVIAN
✔️ همه نویسنده‌ایم «هر کسی داستان خود را می‌نویسد» ✍️ سید عبدالله هاشمی ❇️همیشه داستان خوب داستانی نیست که خواندنی باشد؛ هرکس می‌خواند خوشش بیاید، بلکه گاهی داستان خوب، داستانی است که نوشتنی باشد، یعنی نوشتنش خوش باشد، فارغ از آنکه کسی آن را بخواند یا نه. سرنوشت زندگی هرکسی داستانی، نوشتنی است باید آن را خوب نوشت. ما گاهی به ‌اشتباه گمان می‌کنیم داستان زندگی هم شبیه همه داستان‌ها، زمانی خوب است که خواندنی باشد. برای همین، آنگونه زندگی را می‌نویسیم که دیگران دوست دارند، بخوانند؛ اما غافل از اینکه این داستان را تنها، باید خوب نوشت. چون قراراست یک‌بار این داستان را بنویسی و برای همیشه خودت آن را بخوانی. پس به‌گونه‌ای که دیگران دوست دارند بخوانند داستان زندگی را نباید نوشت. ❇️ هرکسی داستان زندگی‌اش را خودش می‌نویسد و همه انسان‌ها داستان‌نویس‌اند. برخی داستان زندگی خود را خواندنی نمی‌نویسند نوشتنی می‌نویسند.فاصله بسیار است بین داستان نوشتنی با داستان خواندنی. قهرمان داستان نوشتنی آنچه می‌نویسد برایش مهم است آن را می‌سنجد که آیا این را بنویسم یا نه؛ اما در داستان خواندنی باید ببینی که خواننده در چه صورتی این داستان را می‌خواند اگر آن گونه که او دوست داشته باشد ننویسی داستان تو خواندنی نیست. در داستان خواندنی داستان‌نویس اجیر است؛ اما در داستان نوشتنی داستان‌نویس آزاد است. مبتلایان به ریا داستان خود را برای خواندن دیگران می‌نویسند. ✅ اما در این میان شهیدان داستان خود را نوشتند نه برای آن‌که حتی خود بخوانند، آنان این مقدار نیز به خود توجهی نداشتند که داستان خود را خود بخوانند، بلکه داستان شهیدان، زبان خاص خود را دارد. استعاره‌ها و تمثیل‌ها و لطافت‌ها در داستان شهیدان جنس دیگری دارد. داستان شهیدان داستان عشق است. داستان عشق نه خواندنی است ونه نوشتنی؛ بلکه سوختنی است. تنها کسانی اهل داستان‌سرایی به زبان عشق هستند، که سرتاپای داستانشان رد پای سوختن باشد و جز خاکستری از خود برجای نگذارند. همه زیبایی که بر داستان‌های خواندنی یا نوشتنی جلوه کرده است رنگی از جلوه عشقی است که حقیقت آن نزد شهیدان است. @HOWZAVIAN
💢برای «که» بنویسیم؟ ✍️ استادجواد محدثی، کتاب «با اهل قلم» می‌نویسد: نوشتن، «ارتباط کتبی» با خوانندۀ اثر است و کلام تو، وسیلۀ ارتباط. اگر مقصودت به خواننده منتقل نشود، چه فایده؟ اگر با مخاطب، نتوانی رابطه برقرار کنی، از نوشتن چه سود؟ پس، شناخت مخاطب ضروری است. این‌که بدانی با چه کس رویارویی، خوانندگان سخن و شعر و مقاله و داستانت چه کسانی‌اند؟ بُرد و تأثیر نوشته‌ات تا چه حد است؟ اصلاً می‌خوانند یا فقط تو می‌نویسی؟ می‌خرند، یا فقط تو چاپ می‌کنی؟ می‌فهمند، یا تو فقط صفحه پر می‌کنی؟ ادبیات کودکان هم از همین مقوله است. بسیارند کسانی که برای «کودک» مطلب می‌نویسند، اما دنیای کودک را نشناخته‌اند. و بسیارند کسانی که شاعر شعر کودکانند، اما فضای کودکانه در شعرشان نیست، هر چند الفاظ بچگانه به کار برند. یعنی: مهم، شناخت حوزه واژه‌های کودکانه و دنیای خاص کودکان است و به زبان آنان و متناسب با فهم و درک و زمینۀ آنان سخن گفتن. کتابی هم که برای کودکان نوشته می‌شود، کافی نیست که فقط نامش کودکانه باشد یا تصاویر رنگی‌اش برای این قشر و «گروه سنی» گیرا و جاذب باشد. مفاهیم و محتوا را هم باید لحاظ کرد. باری... وقتی می‌نویسید، تصور کنید خوانندگان خویش را (از قشر‌ها و گروه‌های مختلف) که روبروی شما نشسته‌اند و با آنان حرف می‌زنی. «ارتباط مستقیم»!... مردم، امروز به چه چیزهایی نیاز دارند؟ خواستار چه مطالبی هستند؟ کدام مطالب و پیام‌ها و نوشته‌ها و تحقیق‌ها، برای امروز زندگیشان و زندگی امروزشان، کارساز و راهگشا و مفید است و از خواندن، بهره می‌برند؟... به راستی اگر این جهات در نظر نباشد، در «خلأ» نوشتن، و برای توده‌های انبوهی از «خوانندگان نامشخص» و نمی‌دانم در کجا و در چه سن و با چه شرایط نوشتن، چه دردی را دوا می‌کند؟ ناگفته نماند که: کار ادبی و هنری و شعر، ‌قدری باید ایهام‌ها و ابهام‌ها و رمز و راز و کنایه و تشبیه و توصیف و استعاره و زبان چند بعدی و قالب فوق عادی و سطح فوق معمولی و... داشته باشد. ولی تا چه حد؟... آیا حتی به قیمت تبدیل ادب و شعر و هنر، به ابزاری بی‌استفاده برای مردم؟ و به بهای بی‌مشتری و بی‌مستمع ماندن دستاوردهای ادبی و شعری؟ اگر بنا باشد «ادبیات» به صحنۀ زندگی هم بیاید و در متن حیات مردم جاری و ساری باشد، به معنای از دست دادن وجهه و صبغۀ ظریف و جالب و جاذب «صناعات» لفظی و معنوی نیست. اما... نباید فراموش کرد که کار قلمی، برای مردم و در خدمت حق و در ارتباط با خلق است. فاصله‌ها را باید پر کرد، ‌تا «ارتباط متقابل» میسور گردد. @HOWZAVIAN
. 🔶 نقش نوشتن در کاهش اضطراب ✍️ علیرضا مکتب دار فرض کنید شما فردا یک آزمون بسیار مهم دارید، لذا به‌سختی مطالعه می‌کنید. شما داده‌ها را به‌خوبی درک می‌کنید، در کلاس هم به‌خوبی ظاهر می‌شوید، اما همچنان احساس نگرانی می‌کنید! در چنین شرایطی شما به استراحت و آرامش نیاز دارید. اما چه چیزی می‌تواند در این وضعیت به شما کمک کند؟ شاید فکر کنید یک قدم‌زدن آهسته، یا نوشیدن فنجانی چای یا انجام کمی یوگا، اما روانشناسان ایده دیگری دارند: «بنشینید و بنویسید!» درباره استرس‌هایی که متوجه شماست بنویسید. اما نوشتن چگونه به شما کمک می‌کند؟ دو دلیل وجود دارد که نوشتن به کاهش استرس و اضطراب شما کمک می‌کند: دلیل نخست: استرس.ها همواره بخشی از مغز شما را اشغال می‌کنند. در نتیجه، فضای کمتری برای حافظه باقی می‌ماند. اما نوشتن، استرس.ها را به خارج از مغز هدایت و آن‌ها را به صفحه کاغذ منتقل می‌کند. در نتیجه فضای بیشتری در مغز برای حافظه باقی خواهد ماند. حافظه شما همچون حافظه یک رایانه عمل می‌کند. شما هر از گاهی نیاز دارید که برای بازکردن فضای لازم در رایانه، برخی فایل‌ها را حذف کنید. دانشجویان نیز باید داده‌های زیادی را به‌خاطر بسپارند، بنابراین به فضای بیشتری از مغز برای به‌خاطرسپردن مطالب نیاز دارند. آنها باید فایل‌های استرس‌زا را از مغز خود پاک کنند تا فضای کافی برای انباشت داده‌های مهم و ضروری فراهم شود. 🔗 ادامه متن در این صفحه @HOWZAVIAN
. 📖 برگزاری نشست نقد و بررسی کتاب «شاه جعفر» 🔸به همت اداره هنرهای ادبی معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی از سلسله نشست‌های نقد و بررسی کتاب‌های ادبی "طلوع" نشست کتاب "شاه جعفر" برگزار می‌شود. 🔹با حضور نویسنده کتاب: سعید محمدی منتقد: حاتم ابتسام مجری: محمد علی نباتی 🔻زمان: سه شنبه ۱۶ خرداد، ساعت ۱۷:۳۰ 🔺مکان: قم، خیابان صفائیه، معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی، سالن علامه طباطبایی ✔️ رویدادهای هنری رسانه‌ای در اشراق @HOWZAVIAN
نخستین دورهمی صمیمی ✔️ نویسندگان حوزوی خراسان و ✔️ کانون نویسندگان اهل قلم خراسان ❇️ با همکاری اداره فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی خراسان برگزار شد. جزئیات گزارش خبری منتشر می شود‌. 🆔️ @mehrkhorasan1401 https://eitaa.com/joinchat/3164274938C4f975d6c1b