eitaa logo
پژوهشکده تاریخ معاصر
2.5هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
104 ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ تغییر دولت‌ها در دوره پهلوی؛ دستکاری کوچک در قالب سیستم قبلی پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ در مردادماه 1356، محمدرضا پهلوی، که با نارضایتی روزافزون عمومی و مشکلات فراوان اقتصادی روبه‌رو بود، امیرعباس هویدا ــ نخست‌وزیر دوازده سال گذشته ــ را برکنار کرد و جمشید آموزگار، تکنوکرات ۵۱ ساله تحصیل‌کرده آمریکا، را به نخست‌وزیری گمارد. شاه با این کار در ظاهر می‌خواست به مردم وعده تغییر اوضاع را دهد، اما همان‌طور که عبدالمجید مجیدی ــ رئیس سازمان برنامه و بودجه ایران در سال‌های 1351-۱۳۵۶ ــ گفته است: «آموزگار سیزده سال وزیر کابینه هویدا بود. بعدا هم یک کابینه‌ای درست کرد که 50 درصد آن اعضای کابینه هویدا بودند. تغییر نبود که، دستکاری کوچکی بود در قالب همان سیستم قبلی».[1] یک سالی نگذشت که کنار رفت، مُرد و دولت مستعجل شد مراسم سلام نوروزی در ، با حضور امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر، و جمشید آموزگار، وزیر دارایی شماره آرشیو: 753-11ع پی‌نوشت: [1]. ، خاطرات ، تهران، گام نو، 1381، ص 167. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️شاه در بعضی از حوزه‌ها تصمیم نهایی را می‌گرفت؛ «هنگام صحبت از امور نفتی، موضع ایشان خیلی محکم بود»! به گزارش روابط عمومی ؛ براساس قانون مشروطه، نخست‌وزیر مسئولیت تنظیم لوایح و طرح‌های قانونی و تعیین خط‌مشی سیاست کلی دولت و ارائه آن به مجلس شورای ملی برای طی مراحل قانونی و نیز رهبری کلیه سازمان‌هایی را برعهده داشت که مأمور اجرای قوانین موضوعه دو مجلس بودند، اما آنچه عبدالمجید مجیدی در خاطرات خود بیان کرده نقض کامل این قانون است: شاه در بعضی از حوزه‌ها تصمیم نهایی را می‌گرفت: یک مقدار هم بستگی به این داشت که این صحبت‌ها مربوط به چه بخش می‌شود؛ توجه به چه بخشی می‌شود؛ مربوط به چه وزارتخانه‌ای می‌شود؛ مربوط به چه دستگاهی می‌شود. بعضی دستگاه‌ها را ایشان به علت اینکه زیاد به کارش وارد بودند و زیاد از نزدیک دنبال می‌کردند یک نوع تعهدی هم نسبت به آن پیدا کرده بودند؛ مثلا بحث راجع به شرکت نفت که می‌شد یا برنامه‌های نفتی این جور باید بشود یا جور دیگر باید بشود، موضع ایشان خیلی محکم بود و معلوم بود که قبلا تصمیماتشان را گرفته‌اند. خیلی شفاف مسائل را نگاه می‌کردند و با آن برخورد می‌‎کردند.[1] عبدالمجید مجیدی در حال صحبت با محمدرضا پهلوی شماره آرشیو: 820-754و پی‌نوشت: [1] . ، خاطرات ، تهران، گام نو، 1381، صص 167-168. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️بمباران تقاضاها از سازمان برنامه و بودجه؛ برنامه‌ریزی در تاریکی رئیس سازمان برنامه و بودجه در خاطرات خود به چگونگی نظام برنامه‌ریزی در کشور در دهه 1350 اشاره و بیان کرده است: «ما در تاریکی و با حدس و پیش‌بینی کار می‌کردیم و برنامه‌ریزی می‌کردیم و تنظیم بودجه می‌کردیم؛ لذا قبل از اینکه ما اصلا مطلع بشویم که درآمد نفت دارد بالا می‌رود، مقدار زیادی تعهدات شده بود.... اینها همه یک اطلاعاتی بود و برنامه‌هایی بود که تصمیماتش گرفته شده بود. بعدا به ما ابلاغ می‌شد که باید برای اینها اعتبار بگذارید. در زمینه غیر نظامی تعهداتی که شده بود روی مثلا ذوب آهن، تعهداتی که می‌شد از نظر پتروشیمی، تصمیماتی که روی توسعه صنعت گاز و پتروشیمی گرفته می‌شد، تصمیماتی که روی توسعه کارهای شرکت نفت می‌شد، سرمایه‌گذاری‌های شرکت نفت، توسعه میدان‌های نفتی، تزریق گاز، ساختن لوله‌های نفتی مختلف و اصولا توسعه صنعت نیرو، که همه هم خیلی لازم بود، ولی ما در جریان تکوینش نبودیم. متأسفانه در جریان گسترش و تصمیم‌گیری‌اش نبودیم. اینها معمولا به ما ابلاغ می‌شد. موقعی که یا تصمیم قطعی گرفته شده بود یا اینکه در شرف گرفته شدن بود یا در جریان بود به طوری که ممکن بود به این دو مرحله برسد؛ لذا خوب، همیشه ما از نظر جواب‌گویی به تقاضاهای اعتباری گرفتار بودیم. همیشه از آن جهت عقب بودیم؛ لذا درآمد نفت اضافه می‌شد ــ درست است ــ ولیکن در مقابلش ما هم بمباران می‌شدیم به وسیله تقاضاهایی که از چپ و راست برای اعتبار می‌آمد».[1] پی نوشت ها: [1]. ، خاطرات عبدالمجید مجیدی، تهران، گام نو، 1381، صص 141-142. @iichs_ir
✳️شاه در بعضی از حوزه‌ها تصمیم نهایی را می‌گرفت؛ «هنگام صحبت از امور نفتی، موضع ایشان خیلی محکم بود»! به گزارش روابط عمومی ؛ براساس قانون مشروطه، نخست‌وزیر مسئولیت تنظیم لوایح و طرح‌های قانونی و تعیین خط‌مشی سیاست کلی دولت و ارائه آن به مجلس شورای ملی برای طی مراحل قانونی و نیز رهبری کلیه سازمان‌هایی را برعهده داشت که مأمور اجرای قوانین موضوعه دو مجلس بودند، اما آنچه عبدالمجید مجیدی در خاطرات خود بیان کرده نقض کامل این قانون است: شاه در بعضی از حوزه‌ها تصمیم نهایی را می‌گرفت: یک مقدار هم بستگی به این داشت که این صحبت‌ها مربوط به چه بخش می‌شود؛ توجه به چه بخشی می‌شود؛ مربوط به چه وزارتخانه‌ای می‌شود؛ مربوط به چه دستگاهی می‌شود. بعضی دستگاه‌ها را ایشان به علت اینکه زیاد به کارش وارد بودند و زیاد از نزدیک دنبال می‌کردند یک نوع تعهدی هم نسبت به آن پیدا کرده بودند؛ مثلا بحث راجع به شرکت نفت که می‌شد یا برنامه‌های نفتی این جور باید بشود یا جور دیگر باید بشود، موضع ایشان خیلی محکم بود و معلوم بود که قبلا تصمیماتشان را گرفته‌اند. خیلی شفاف مسائل را نگاه می‌کردند و با آن برخورد می‌‎کردند.[1] عبدالمجید مجیدی در حال صحبت با محمدرضا پهلوی شماره آرشیو: 820-754و پی‌نوشت: [1] . ، خاطرات ، تهران، گام نو، 1381، صص 167-168. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️بمباران تقاضاها از سازمان برنامه و بودجه؛ برنامه‌ریزی در تاریکی رئیس سازمان برنامه و بودجه در خاطرات خود به چگونگی نظام برنامه‌ریزی در کشور در دهه 1350 اشاره و بیان کرده است: «ما در تاریکی و با حدس و پیش‌بینی کار می‌کردیم و برنامه‌ریزی می‌کردیم و تنظیم بودجه می‌کردیم؛ لذا قبل از اینکه ما اصلا مطلع بشویم که درآمد نفت دارد بالا می‌رود، مقدار زیادی تعهدات شده بود.... اینها همه یک اطلاعاتی بود و برنامه‌هایی بود که تصمیماتش گرفته شده بود. بعدا به ما ابلاغ می‌شد که باید برای اینها اعتبار بگذارید. در زمینه غیر نظامی تعهداتی که شده بود روی مثلا ذوب آهن، تعهداتی که می‌شد از نظر پتروشیمی، تصمیماتی که روی توسعه صنعت گاز و پتروشیمی گرفته می‌شد، تصمیماتی که روی توسعه کارهای شرکت نفت می‌شد، سرمایه‌گذاری‌های شرکت نفت، توسعه میدان‌های نفتی، تزریق گاز، ساختن لوله‌های نفتی مختلف و اصولا توسعه صنعت نیرو، که همه هم خیلی لازم بود، ولی ما در جریان تکوینش نبودیم. متأسفانه در جریان گسترش و تصمیم‌گیری‌اش نبودیم. اینها معمولا به ما ابلاغ می‌شد. موقعی که یا تصمیم قطعی گرفته شده بود یا اینکه در شرف گرفته شدن بود یا در جریان بود به طوری که ممکن بود به این دو مرحله برسد؛ لذا خوب، همیشه ما از نظر جواب‌گویی به تقاضاهای اعتباری گرفتار بودیم. همیشه از آن جهت عقب بودیم؛ لذا درآمد نفت اضافه می‌شد ــ درست است ــ ولیکن در مقابلش ما هم بمباران می‌شدیم به وسیله تقاضاهایی که از چپ و راست برای اعتبار می‌آمد».[1] پی نوشت ها: [1]. ، خاطرات عبدالمجید مجیدی، تهران، گام نو، 1381، صص 141-142. @iichs_ir
✳️ تغییر دولت‌ها در دوره پهلوی؛ دستکاری کوچک در قالب سیستم قبلی پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ در مردادماه 1356، محمدرضا پهلوی، که با نارضایتی روزافزون عمومی و مشکلات فراوان اقتصادی روبه‌رو بود، امیرعباس هویدا ــ نخست‌وزیر دوازده سال گذشته ــ را برکنار کرد و جمشید آموزگار، تکنوکرات ۵۱ ساله تحصیل‌کرده آمریکا، را به نخست‌وزیری گمارد. شاه با این کار در ظاهر می‌خواست به مردم وعده تغییر اوضاع را دهد، اما همان‌طور که عبدالمجید مجیدی ــ رئیس سازمان برنامه و بودجه ایران در سال‌های 1351-۱۳۵۶ ــ گفته است: «آموزگار سیزده سال وزیر کابینه هویدا بود. بعدا هم یک کابینه‌ای درست کرد که 50 درصد آن اعضای کابینه هویدا بودند. تغییر نبود که، دستکاری کوچکی بود در قالب همان سیستم قبلی».[1] یک سالی نگذشت که کنار رفت، مُرد و دولت مستعجل شد مراسم سلام نوروزی در ، با حضور امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر، و جمشید آموزگار، وزیر دارایی شماره آرشیو: 753-11ع پی‌نوشت: [1]. ، خاطرات ، تهران، گام نو، 1381، ص 167. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug