eitaa logo
پژوهشکده تاریخ معاصر
2.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
74 ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ ✳️ بدبینی تحصیل‌کرده‌ها نسبت به پایگاه اطلاع‌رسانی  ؛تاثیر کلی حزب بر فعالیت‌های سیاسی در سطح محلی و ملی بسیار کم بوده است. برخلاف سرمقاله‌های شادمانه در ابتدای کار، حالا بیشتر سرمقاله‌ها با یادداشت‌های هوشیارانه به کمبودهای حزب می‌پردازند و اذعان می‌کنند که نیاز به «ارزیابی مجدد و بازسنجی» وجود دارد. بسیاری از افراد تحصیل‌کرده در ایران (نه فقط روشنفکران مخالف)، نگاهی بدبینانه به این حزب دارند. بیشتر کمبودها در سازمان‌دهی حزب در سطوح ملی و محلی است. نقش حزب به روشنی تعریف نشده و لفاظی‌های زائد و شعارزدگی در سخنرانی‌های مقامات حزب، جای مفاهیم سنجیده را گرفته است.[1]   امیرعباس هنگام سخنرانی در حزب رستاخیز ایران شماره آرشیو: 1180-۸۹۷۵ه پی‌نوشت: [1]. سقوط رژیم پهلوی به روایت اسناد انگلیس، ج 1، ترجمه: نعمت‌الله عاملی و جهانگیر عابدین‌پور، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1402، ص 14. eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ شاه به معنی رژیم بود پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ با هر معیار و هر مفهومی كه قضاوت كنید شاه به معنی رژیم بود و پادشاه و كشور معنی مترادفی داشتند. شاه در مركز دوایري قرار داشت كه نقطه ارتباط آنها با یکدیگر فقط شخص شاه بود. دربار، خانواده سلطنتی، دولت، سیستم حکومت‌هاي محلی یا استانداران، نیروهاي مسلح، ساواک و پلیس همه به طور مستقل عمل می‌كردند و به طور جداگانه و مستقیم با شاه تماس داشتند و از شاه فرمان می‌بردند. به طور مثال، شاه رئیس شورای عالی اقتصاد بود كه اكثریت اعضاي كابینه در آن عضویت داشتند، فرمانده كل نیروهاي مسلح بود و همه فرماندهان و نیروها مستقیما به او گزارش داده و كسب دستور می‌كردند. عالی‌ترین و آخرین مقام تصمیم‌گیرنده درباره مسائل امنیتی و اطلاعاتی كشور هم شخص شاه بود، درباره فعالیت‌های اعضای خانواده سلطنتی، وظایفی كه خود به آنها محول كرده بود، فقط او حق اظهار نظر داشت.[1] تشکیل جلسه هیئت دولت در حضور در (3 آبان 1344) شماره آرشیو: ۱-65107-۲۷۵م پي‌نوشت: [1] . آنتونی پاسونز، غرور و سقوط، ترجمه منوچهر راستین، تهران، هفته، 1363، ص 42. eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ شبکه مدیریت پهلوی‌ها به روایت محمود سریع‌القلم؛ مدیریت رابطه‌ای پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ «صدها وزیر و مدیر رابطه‌ای یک‌سویه و تحکمی با محمدرضاشاه داشتند بدون آنکه شبکه مدیریت و تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور از یک چهارچوب، با بحث و گفت‌وگو و ارزیابی برخوردار باشد. هرچند جذابیت‌های عمرانی، نظامی و هویتی در کل کشور قابل مشاهده بود، اما فقدان سیستم مدیریتی، نارسایی‌های تصمیم‌گیری و اقتدارگرایی فردی همه آن دستاوردهای کمّی را دچار خدشه نمود.»[1] جلسه هیئت دولت به ریاست امیرعباس در حضور شماره آرشیو: ۱-64544-۲۷۵م پی‌نوشت: [1] . ، اقتدارگرایی ایرانی در عهد پهلوی، تهران، نشر گاندی، 1397، صص 260-261. @iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ فهرستی از کارهای روزانه هویدا در سیزده سال نخست‌وزیری پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ ، وزیر آبادانی و مسکن در کابینه ، می‌گوید: «بعد از یکی ـ دو ماه مشغول شدن در وزارتخانه متوجه شدم که کار کردن در اینجا خیلی سخت است؛ روزی پیش هویدا رفتم و گفتم که آقا ما این گرفتاری‌ها را با این آقا و آن آقا داریم؛ شما به عنوان رئیس ما و نخست‌وزیر، جلسه‌ای ترتیب بدهید و قضاوت بکنید. اگر من ناحق می‌گویم و از لحاظ سیاست و دولت شما صحیح نیست، به من بگویید و اگر آنها ناصحیح می‌گویند هم به آنها بگویید. هویدا در جواب گفت که آقا آن عکسی را که آنجا می‌بینید (اشاره به عکس شاه)، نخست‌وزیر ایشان است نه من. شما باید مسائل خودتان را با ایشان مطرح بکنید».[1] شاید به این دلیل بود که هویدا خود را کاره‌ای نمی‌دید و عمر کاری خود را مصروف دید و بازدید از اینجا و آنجا و تفریح می‌کرد؛ امری که از دید طنزنویس‌های مجله «توفیق» پنهان نمانده و در یکی از شماره‌های این مجله فهرستی از کارهای هویدا را به شرح زیر ردیف کرده بودند: «نخست‌وزیری به زحمتش نمی‌ارزد! نخست‌وزیر باید ـ حتما به مدارس دخترانه و کاخ جوانان سرکشی کند و وقتش را بیخودی صرف نماید و سرش را درد بیاورد! ـ دائم در میهمانی‌های جور واجور، رسمی و غیر رسمی شرکت کند و خسته شود! ـ مرتب برای افتتاح ساختمان‌ها و تأسیسات به اینور و آنور و این شهر و آن شهر مسافرت کند. ـ هر سال چند مرتبه زحمت سیر و سفر در چهار گوشه جهان را بر خود هموار کند! ـ بعضی وقت‌ها تا صبح بیدار بماند و در جشن‌هایی که به افتخارش ترتیب داده‌اند شرکت کند! ـ در مجامع با دختران و زنان خوش‌وبش و تعارف و احوالپرسی کرده، موجبات خستگی خود را فراهم کند... آیا با وجود این همه زحمت و گرفتاری (!) به نظر شما نخست‌وزیر بودن به زحمتش می‌ارزد؟»[2] پی‌نوشت‌ها: [1] . پروژه تاریخ شفاهی ایران ـ هاروارد، مصاحبه با محمد یگانه، نوار سوم، دقیقه 12. [2] . توفیق، سال 1350 ، شماره مخصوص سیزده بدر، ص 5. itaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ شرفیابی؛ رویه سیاسی جاری در حکومت پهلوی پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ امیرعباس در واکنش به رویه‌های سیاسی جاری در کشور به یکی از نویسندگان آمریکایی گفته بود: «در کشورهای غربی، شما درباره هر مسئله‌ای زیاد بحث و گفت‌وگو می‌کنید و موضوع را از یک کمیسیون به کمیسیون دیگر ارجاع می‌دهید. در اینجا ما فقط به حضور شاه می‌رویم و سپس عمل می‌کنیم».[1] امیرعباس هویدا، نخست‌‌وزیر، در یکی از سلام‌های رسمی در کاخ گلستان، در حال قرائت گزارش خود در حضور شماره آرشیو: 769-11ع پی‌نوشت: [1] . ویلیام شوکراس، آخرین سفر شاه، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران، نشر البرز، چ دوم، 1369، ص 266. https://eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ جایگاه وزارت دربار در ساختار سیاسی حکومت پهلوی؛ ماجرای وزارتی که رئیس‌الوزرا در آن اراده‌ای نداشت اهمیت سیاسی وزارت دربار، از پرتو ارتباط دائمی با شاه نشئت می‌گرفت. به همین سبب نیز این نهاد در دوره پهلوی از قدرت چشمگیری برخوردار شد و به‌ویژه از دهه 1340ش به بعد، که شاه در کمرنگ کردن اصل تفکیک قوا کامیاب شد، به طور نسبی قدرت وزارت دربار نیز افزایش یافت. وظایف اصلی و کلان هیئت دولت به وزارت دربار سپرده شد و دولت به صورت مجری دستورات و فرامین شاه، که از طریق وزارت دربار صادر می‌شد،‌ درآمد. در نهایت نیز، وزارت دربار برخلاف عنوانش یک وزارتخانه مانند دیگر وزارتخانه‌های دولتی نبود، بلکه مانند دولتی مافوق دولت رسمی کشور اعمال قدرت و نفوذ می‌کرد. امیرعباس نخست وزیر و وزیر دربار متن کامل را در این لینک بخوانید! ✅  ما را در  فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️پشت صحنه ملاقات وزرا با ؛ تکنیک‌هایی که هر وزیری می‌‎بایست فرا می‌گرفت پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ «او (شاه) در سال‌های آخر به طرز وحشتناکی از واقعیت‌ها دور شده بود و هیچ کس جرئت نمی‌کرد با ذکر حقایق، خشم او را برانگیزد و فقط چیزهایی را می‌شنید که مایل بود بشنود. هویدا نیز در هنر پرده‌پوشی استاد مسلم به‌شمار می‌رفت. او با تهدید زیردستاتش به اینکه آنها را مجبور خواهد کرد ادعاهای خود را در حضور شاه تکرار کنند، آنها را وادار به سکوت می‌کرد. آنهایی که مایل بودند شغل خود را نگاه دارند چاره‌ای جز تسلیم نداشتند. به‌زودی وزیران و مقامات بلندپایه دولت تکنیک کار را یاد گرفتند که چگونه مطلبی را پیش شاه بازگو کنند و اگر شاه با آن موافق نبود جای عقب‌نشینی داشته باشند. گاهی شخصیت‌های باجرئت و استثنایی ذره‌ای از حقایق را می‌گفتند، اما این اشخاص کمیاب و در سال‌های پایانی نایاب بودند.»[1] امیر عباس ، نخست‌وزیر، در مراسم معرفی ، وزیر جدید آموزش و پرورش، به محمدرضا پهلوی شماره آرشیو: 2474-11ع پی‌نوشت‌ها: [1]. ، گفتگوهای من با شاه: خاطرات محرمانه امر اسدالله علم، ترجمه گروه مترجمان انتشارات طرح نو، ج 2، تهران، طرح نو، 1371، ص 28. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ تغییر دولت‌ها در دوره پهلوی؛ دستکاری کوچک در قالب سیستم قبلی پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ در مردادماه 1356، محمدرضا پهلوی، که با نارضایتی روزافزون عمومی و مشکلات فراوان اقتصادی روبه‌رو بود، امیرعباس هویدا ــ نخست‌وزیر دوازده سال گذشته ــ را برکنار کرد و جمشید آموزگار، تکنوکرات ۵۱ ساله تحصیل‌کرده آمریکا، را به نخست‌وزیری گمارد. شاه با این کار در ظاهر می‌خواست به مردم وعده تغییر اوضاع را دهد، اما همان‌طور که عبدالمجید مجیدی ــ رئیس سازمان برنامه و بودجه ایران در سال‌های 1351-۱۳۵۶ ــ گفته است: «آموزگار سیزده سال وزیر کابینه هویدا بود. بعدا هم یک کابینه‌ای درست کرد که 50 درصد آن اعضای کابینه هویدا بودند. تغییر نبود که، دستکاری کوچکی بود در قالب همان سیستم قبلی».[1] یک سالی نگذشت که کنار رفت، مُرد و دولت مستعجل شد مراسم سلام نوروزی در ، با حضور امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر، و جمشید آموزگار، وزیر دارایی شماره آرشیو: 753-11ع پی‌نوشت: [1]. ، خاطرات ، تهران، گام نو، 1381، ص 167. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ نمایندگان بیست‌وچهارمین دوره مجلس شورای ملی چگونه برگزیده شدند؟ انتخاباتی با حال و هوای متفاوت پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ در 31 خرداد 1354 برای نخستین‌بار در تاریخ ایران انتخاباتی برگزار شد که حال و هوای متفاوتی داشت و برای هر حوزه انتخاباتی به منظور احتراز از انتقاد تک‌نامزدی، سه نامزد تأیید و معرفی شده بود و رأی‌دهندگان مجاز بودند از میان آن سه تن یک نفر را به نمایندگی روانه مجلس کنند که این کار نسبت به سابقه انتخابات مجلسین در دوره پهلوی ــ به‌ویژه پس از کودتای 28 مرداد 1332 ــ آزادانه‌تر جلوه می‌کرد و چون در ظاهر کارگزاران صحنه انتخابات نیز تغییر کرده بودند،‌ انتظار می‌رفت با انتخابات متفاوتی نسبت به دوره‌های قبل روبه‌رو باشیم، اما در سندی که از آن زمان برجای مانده است می‌خوانیم: متن کامل را در این لینک بخوانید! در کنار و امیرعباس پس از انتخاب به دبیرکلی در دومین کنگره حزب (سال 1355) شماره آرشیو: 443-115ز پی‌نوشت: [1]. پژوهشکده تاریخ معاصر، سند شماره 56403-پ. ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ هویدا انتقالش از نخست‌وزیری به وزارت دربار را چگونه می‌دید؟؛ لانه افعی‌ها پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ با کناره‌گیری از وزارت دربار و تغییر در طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری ایران، یعنی دوره سیزده‌ساله امیرعباس هویدا، زمانی که تصمیم گرفته شد به سمت وزارت دربار منصوب شود، او این تغییر و جابه‌جایی را این‌گونه تشریح داد: گرچه با اوضاع فعلی مملکت ایجاد تغییراتی در سطوح بالا واقعا ضروری است، ولی باید دانست که این گونه تغییرات به‌هیچ‌وجه مسائل مملکت را حل نخواهد کرد. البته شخصا هم هیچ امیدی ندارم که بتوانم در شغل جدید توفیقی کسب کنم؛ چون وقتی که تشکیلات دولت فاسد باشد، وزارت دربار هم به طور طبیعی تبدیل به لانه افعی‌ها می‌شود.[1] امیرعباس هویدا شماره آرشیو: 8-131گ پی‌نوشت: [1]. ، خدمتگزار تخت طاووس، تهران، اطلاعات، 1364، ص 90. ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ چگونگی انتخاب امیرعباس هویدا به نخست‌‎وزیری؛ نخست‌وزیری که اصلا مردم ایران را نمی‌شناخت پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ به خاطر ارتباط بسیار وسیع با عوامل رژیم پهلوی، به‌ویژه رؤسای ساواک و نخست‌وزیران آن، برخی وی را دولت در سایه ایران دوره پهلوی نامیده‌اند، درباره چگونگی انتخاب امیرعباس هویدا به نخست‌‎وزیری گفته است: «زمانی که در کابینه حسنعلی منصور وزیر دارایی بود، چند جلسه با شاه دیدار کرد و در مسائل مربوط به نفت و اوپک به او نظر داد. با توجه به اینکه در مسائل مربوط به نفت خوب مطالعه کرده بود و اطلاعات وسیعی داشت، شاه از تسلط او خوشش آمد. از این جهت بعد از قتل منصور او را به نخست‌وزیری منصوب کرد، اما در مورد شناختش از جامعه ایران باید بگویم اصلا مردم ایران را نمی‌شناخت».[1] امیرعباس در سفر به شهر ابیانه شماره آرشیو: 1032-8975ه پی‌نوشت: [1]. احسان نراقی، گفت‌وگو با احسان نراقی، به کوشش مرتضی رسولی‌پور، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1394، ص 44. ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
✳️ چهار جهت اصلی در دولت هویدا پایگاه اطلاع‌رسانی ؛ به‌رغم آنکه گفته می‌شود در دولت هیچ مشکلی وجود نداشت، در دوره او مشکلاتی چون وبا، بیکاری و بی‌پولی بیداد می‌کرد و هم‌عرض این مشکلات، خود هویدا یا همان دولت «عصا» بود که بانی یا عامل تشدیدکننده تمام این مشکلات به‌شمار می‌آمد‌ * توفیق، 19 مرداد 1344 ✅ ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛ eitaa.com/iichs_ir https://instagram.com/iichs.ir https://t.me/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug