قانون پولی و بانکی کشور + قانون عملیات بانکی بدون ربا

به جای انکار، اقدام کنید! خلق پول، دشمن ولایت است، نه مؤیَّد به آن! ۱۰ گزاره در پاسخ به یکی از مسئولان محترم دولتی، که به یادداشت "خلق پول از هیچ؛ بزرگترین دشمن جمهوری اسلامی و مردم"، نقد داشتند (نام و محتوای نقد ایشان، محفوظ است). گزاره ۱. این سخن صحیح است که در نظام اسلامی، پول بعنوان یک شأن و اعتبار اقتصادی، باید تحت ولایت ولی فقیه قرار داشته باشد. گزاره ۲. زعامت و ولایت رهبری، به قوانین کشور مشروعیت می‌دهد. عمل به قوانین کشور، در طول ولایت‌ است و این دو در عرض یکدیگر قرار ندارند. قانون، در نظام اسلامی، امری تزئینی و رمانتیک نیست. مقام ولایت، قائل به قانون و مُصرّ به آنند. گزاره ۳. علی‌رغم آن که پول بعنوان یک شأن و اعتبار اقتصادی، باید تحت ولایت ولی فقیه قرار داشته باشد، هر خلق اعتبار اقتصادی که در سازمان‌های زیرمجموعه‌ی نظام اسلامی انجام شود، الزاماً مورد تأیید ولایت نیست. پدیده‌ای که باعث نقض قوانین رسمی نظام است، مورد تأیید نیست. گزاره ۴. اگر در نظام اسلامی، یک پدیده‌ی خلاف قوانین مصرّح و اصول مورد تأکید نظام و منافع مردم در حال وقوع باشد، باید با آن پدیده مبارزه کرد؛ در همین نظام اسلامیِ تحت امر ولایت باید با آن پدیده مبارزه کرد. فهم دقیق و عالمانه از ولایت‌پذیری، ایجاب می‌کند که باید با آن پدیده مبارزه کرد. گزاره ۵. یک هدف مهم نظام بانکی، حفظ ارزش پول است. ماده ۱ قانون عملیات بانکی بدون ربا بر این مطلب، صراحتاً تاکید دارد. گزاره ۶. مطابق ماده ۱ قانون پولی و بانکی کشور (آخرین اصلاحات: سال ۱۳۹۹)، تعریف ریال کاملا مشخص است (یک ریال، معادل یک صدم گرم طلای خالص). در قانون عملیات بانکی بدون ربا نیز برای پول، حد عدالت گذاشته شده است (طبق ماده ۱ قانون عملیات بانکی بدون ربا، استقرار نظام پولی و اعتباری باید بر اساس حق و عدل باشد). گزاره ۷. هر پدیده‌ای که باعث نقض در تعریف ریال یا پول شود، یا حد عدالت در نظام پولی و اعتباری را خدشه دار کند، خلاف قانون است. ‌خلق پول، یک پدیده ناقض تعریف ریال است و به سرعت در حال کاهش ارزش پول ملی است (خلاف قانون). همچنین خلق پول، از حق و عدل بدور است (خلاف قانون). گزاره ۸. روزانه ۶۰۰۰ میلیارد تومان در کشور از طریق بانک‌های دولتی و خصوصی در حال خلق شدن است، از هیچ و بدون پشتوانه. ۷۰ درصد این عدد به کمتر از ۱ درصد سپرده‌ها تعلق می‌گیرد. خلق پول، اکل مال مردم به باطل است؛ دزدی مال غیر است؛ ریشه‌ی عمده‌ی نابسامانی‌های اقتصادی کشور است. خلق پول، کمر تولید را شکسته، احیای زنجیره‌های ارزش را دشوار کرده، قیمت ارز را بالا کشیده، ناترازی‌ها را تشدید کرده، خام‌فروشی را رواج داده، سفته‌بازی و سوداگری را رواج داده. چالش بزرگی بنام رشد شدید نقدینگی بوجود آورده و این چالش روزبه‌روز در حال تشدید است. گزاره ۹. در نظام بانکیِ تحت امر ولایت، طبعا متخصصین باید بر امر حفظ ارزش پول چاره کنند. این مسئله، کاملا تخصصی است. دأب ولی فقیه نیز همواره بر سپردن امور به نظرات تخصصی بوده است و بر خلاف نظر متخصصین، بصورت یکجانبه تصمیم‌گیری نکرده و نمی‌کنند. چالش بزرگ خلق پول و رشد شدید نقدینگی باید توسط یک کارگروه دانا، حسّاس، پُرکار، خطرپذیر و شجاع، چاره جویی شود. گزاره ۱۰. به جای انکار، اقدام کنید! خلق پول، دشمن ولایت است، نه مؤیَّد به آن! بجای آن که واقعیت بدیهی "خلق پول از هیچ" را زیر سؤال ببرید، به دنبال عمل به دستور صریح و مؤکد رهبر معظم انقلاب در ۲۴ تیر ۱۳۹۷ باشید؛ دستور ۳ ماهه‌ که بیش از ۵ سال است بر زمین مانده‌است (در حال حاضر، رقم از ۱۵۰۰ به ۷۵۰۰ افزایش یافته است): «به مشکل نظام بانکی به‌طور جدّی باید رسیدگی بشود... در نظام بانکی و مشکل نقدینگی‌ای که الان در کشور وجود دارد، اگر چنانچه ما میتوانستیم با هنرِ هدایت این نقدینگی به کارهای سازنده و مفید، کشور را پیش میبردیم، این نقدینگی نعمت بزرگی بود؛ الان یک بلای بزرگی است؛ واقعاً یک چیز خیلی خطرناکی است. این رقم نقدینگی خیلی رقم فوق‌العاده‌ای است؛ هم رقمش خیلی بالا است، هم رشدش زیاد است؛ ۱۵۰۰ هزار میلیارد یک چیز افسانه‌ای است... مسئله‌ی بانک‌ها و بخصوص تکیه‌ی روی مسئله‌ی نقدینگی احتیاج دارد به یک کارگروه دانا، حسّاس، پُرکار، خطرپذیر و شجاع؛ معیّن بشوند فقط برای اینکه فکر کنند ببینند با مسئله‌ی بانک‌ها و با مسئله‌ی نقدینگی چه‌جوری بایستی برخورد کنند؛ نگذاریم که این نقدینگی سرازیر بشود به طرف ارز و به طرف طلا و به طرف مسکن و به طرف کالاها، که خب طبعاً به هرجا که این نقدینگی رو کند و هجوم بیاورد، پدر آن منطقه درمی‌آید... بنشینند واقعاً کار کنند، فکر کنند، سرِ یک ماه، دو ماه، سه ماه یک برنامه‌ی کاری روشنی مشخّص کنند و بلافاصله مشغول عمل بشوند» #خلق_پول_از_هیچ #احیای_حکیمانه_زنجیره‌های_ارزش کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

تجربیات جهانی توسعه- ۱۵: چین و مشارکت در زنجیره ارزش جهانی جناب آقای محمد مجتبی ولدآبادی، عضو کارگروه سیاست خارجه اندیشکده امیرکبیر، ۱۴۰۲۰۹۲۴ eitaa.com/chinastudy_group #چین #تجربیات_جهانی_توسعه کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

السَّلاَمُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ، الْمَكْسُورَةِ ضِلْعُهَا، الْمَظْلُومِ بَعْلُهَا، الْمَقْتُولِ وَلَدُها...

ای قلّه‌ی حق‌خواهی...

مقصودی: می‌شود! بخشی: نمی‌شود! دکتر حميدرضا مقصودی، رئيس امور اقتصاد كلان سازمان برنامه و بودجه كشور: با شروع افتتاح گسترده واحدهای مسکونی توسط دولت، نرخ مسکن در هم خواهد شکست. دکتر رسول بخشی، دانشیار اقتصاد کلان دانشگاه اصفهان و مدیر کمیته پیش‌نیازهای کلان اقتصادی «شیفت»: با این دست فرمانِ خلقِ پول، زهی خیال باطل! اگر تخلیه ۶۴ تن طلا و تخلیه منابع ارزی، قیمت را پایین آورد، عرضه‌ی مسکن نیز قیمت را پایین خواهد آورد. #پیش‌نیازهای_کلان_اقتصادی #احیای_حکیمانه_زنجیره‌های_ارزش کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

ارز آوری؛ آری یا خیر؟! دکتر رسول بخشی، دانشیار اقتصاد کلان دانشگاه اصفهان، در نقد سخنان دکتر مهدی صفری معاون وزیر امور خارجه پیرامون ارزآوری صادراتی، ۱۴۰۲۰۹۲۸ سفارت سابق آمریکا را پایین خواهد آورد. #پیش‌نیازهای_کلان_اقتصادی #صادرات کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

سلام علیکم دیشب با آقای دکتر رسول بخشی، گپ و گفت‌وگوی مفصلی پیرامون مسیر غلط صادراتی کشور داشتم. بخشی از آن، در فایل صوتی👆 مطرح شد. امروز صبح آقای دکتر فرتوک‌زاده مقاله‌ای برایم فرستادند👇 که راهبرد تجارت واگرا، بعنوان جزئی از نسخه‌ی تجویزی آنگلوساکسونی برای ایران، را مورد نقد قرار داده بودند و بر راهبرد تجارت همگرا در ابتکار "ایلاف" تاکید شده بود. راهکارهای ارائه‌شده این دو بزرگوار، ارتباطات ظریفی با یکدیگر دارند و می‌توانند مکمل یکدیگر باشند. سعی می‌شود ارتباطات بیشتری بین ایشان برقرار کنیم و خروجی را در قالب تجویزهای سیاستی عملیاتی برای اجرا در کشور دنبال نماییم.

سیاه‌چالۀ نفت در برابر غذا جدال خاموش نان و گرسنگی زیر پوست دیوان‌سالاری ✍دکتر حمیدرضا فرتوک‌زاده، دانشیار مدیریت صنعتی دانشگاه مالک اشتر تهران scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70257 تجارت راهبردی چگونه ممکن می‌شود و چرا تاکنون تحقق نیفتاده است؟ الگوهای متأثر از تجارت خارجی واگرا (open loop)... ردپای این روتین‌ها و الگوهای تثبیت‌شده را می‌توان در سازوکارهای تخصیص ارز نفتی برای کالاهای اساسی پیدا کرد. در تجارت همگرا، کالایی را بر مبنای مزیت از ایران صادر کرده و به ازای آن، کالای دیگری را بر مبنای مزیت به ایران وارد می‌کنند. در حالی که در تجارت خارجی واگرا، عده‌ای از فعالان اقتصادی در حال صادرات مواد خام و نیمه‌خام و کسب دلار بی‌رنج و زحمت هستند و جمعی دیگر با استفاده از دلار سهمیه‌ای به واردات کالای اساسی یا غیراساسی مشغولند. در تجارت خارجی همگرا، قبل از انتخاب شریک تجاری، به هر دو طرف معادله توجه می‌شود: از کشوری کالا می‌خریم که بتوانیم کالایی به آن کشور صادر کنیم، با واسطه یا بی‌واسطه. ولی مهم این است که کالای صادرشده به لحاظ درجۀ پیچیدگی و ارزش‌افزوده متناظر با کالای وارد شده باشد. اینکه با صادرات نفت خام یا فرآورده نفتی و گازی و یا محصولاتی که با مواد اولیه و منابع ارزان غیرواقعی تولید شده باشند، دلار به دست بیاوریم و با آن کالای اساسی و غیراساسی وارد کنیم، دقیقا به معنای تجارت خارجی واگراست. #پیشرفت_صنعتی_دانش‌بنیان #صادرات #ایلاف کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

ترانزیت؛ ریل یا جاده؟ پنل تخصصی در نمایشگاه حمل‌ونقل و لجستیک تهران، ۱۴۰۲۰۹۲۸ #ترانزیت #رویکرد_حداقلی_به_فرصتهای_ژئوپلتیک #شیفت #رویکرد_حداکثری_به_فرصتهای_ژئوپلتیک #حمل‌ونقل_ریلی کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

پاشنه آشیل «شیفت»؛ مدیریت کلان یا مدیریت آنی؟! دکتر حمزه صادقی، استاد دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی اصفهان و فارغ‌التحصیل دانشگاه Uppsala سوئد - آیا "شیفت" ابتکاری است که به دنبال اجرای تنها چندین پروژه در کشور است؟ آیا "شیفت" مسئول اقدامات اجرایی است؟ آیا "شیفت" بهتر از وزارت‌خانه‌ها و شرکت‌های خصوصی می‌تواند پروژه‌هایی را به بهره‌برداری برساند؟ آیا "شیفت" باید در ورطه مدیریت آنی گرفتار شود و خود را مشغول پروژه‌های تاکتیکی کند در حالی که متولیانی در کشور برای آن وجود دارد؟ - پیشنهاد من برای "شیفت"، تشکیل اتاق فکرهایی برای تدوین استراتژی‌های کلان، مطالعات تطبیقی و تجربیات سایر کشورها، ارتباط با سایر اتاق فکرها در کشور که به صورت موردی در برخی از حوزه‌ها وجود دارند، و برگزاری جلسات با صاحب‌نظران می‌باشد. ممکن است طولانی بنظر برسد اما ضامن موفقیت است. - کشورهای در حال توسعه، فرآیندهایی را که در کشورهای پیشرفته بیش ۱۵ سال به طول انجامیده‌است را می‌خواهند در کمتر از یکسال طی کنند! تجربه‌ی من از سال‌های سکونت در اروپا: سه برابر زمان اجرای پروژه، صرف بحث و فکر کردن و سنجش اثرات و عواقب آن می‌شود. - نقطه مقابل «مدیریت آنی»، «مدیریت کلان» یا مدیریت استراتژیک است. مدیریتی آینده‌نگر و با برنامه و اهل فکر. مدیریتی که اولویت‌بندی بلد است. مدیریتی که تکه کلامش مدیریت «شرایط حساس کنونی» نیست. ممکن است با حداقل امکانات شروع کرده باشد اما در نهایت به هدف خود خواهد رسید. متن کامل👇 #پاشنه‌آشیل_شیفت کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

پاشنه آشیل «شیفت»؛ مدیریت کلان یا مدیریت آنی؟! (۱) دکتر حمزه صادقی، استاد دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی اصفهان و فارغ‌التحصیل دانشگاه Uppsala سوئد قطعا بارها با سامانه‌ها و طرح‌ها و رویه‌های متعدد که توسط دستگاه‌ها و ارگان‌های مختلف راه‌اندازی می‌شوند و بعد از مدتی خاصیت خود را از دست می‌دهند و بلا استفاده رها می‌شوند، برخورد داشته‌اید. شاید برای شما سوال شده باشد که چرا ایران تنها کشوری بود که ۶ واکسن کرونا ساخت. شاید این تعداد واکسن مساوی با کل تعداد واکسن‌های کرونا در سایر مناطق جهان بود! آیا این موضوع خود هدر دادن منابع کشور نبود؟ چرا در کشور ما به کرات شاهد این پدیده هستیم؟ چرا قوانین در کشور ما دارای تبصره زیادی است؟ چرا ایده‌ها و طرح‌ها و سامانه‌های زیادی هر از گاه سر بر می‌آورند و بعد از مدتی ناپدید می‌شوند؟ چرا نمی‌توانیم یک برنامه را به صورت درازمدت اجرا کنیم و مرتبا آزمون و خطا صورت می‌گیرد؟ چرا استفاده از کارت سوخت وضع می‌گردد و بعد از مدتی متوقف می‌شود و دوباره احیا می‌گردد؟ چرا نرخ خوراک پتروشیمی افزایش می‌یابد و بعد از چند ماه دوباره کاهش می‌یابد؟ چرا نمی‌توانیم یک برنامه و طرح بلندمدت اجرا کنیم؟ چرا نمی‌توانیم از قبل پیش‌بینی کنیم که نتیجه تصمیمات چه هستند و از قبل راجع به اثرات آن چاره‌اندیشی کنیم تا مجبور به تغییر آن و یا رها کردن آن نشویم؟ آیا مدیریت غیر از این است که بتواند از حالا برای چندین سال و حتی دهه آینده برنامه‌ریزی کرده باشد و اثر تصمیم اکنون خود را در آینده پیش‌بینی نماید؟ البته هزاران چرای دیگر می‌توان طرح نمود که از حوصله بحث و بند قبل خارج است. بنظر پاسخ به این سوالات مختلف که در حوزه‌های وسیعی مطرح شد سخت باشد. اما تمام آن‌ها ریشه در یک موضوع دارد و به این ترتیب به راحتی می‌توان به تمامی آنها پاسخ داد. پاسخ و درد سوالات مطرح شده در «مدیریت آنی» است. مدیریتی که بدون فکر و بررسی و مطالعه لازم، دل به دریا می‌زند و اقدامی را بدون دور اندیشی انجام می‌دهد. در ظاهر این نوع مدیریت عمل‌گرایانه است و فعالیت‌های زیادی البته با هزینه‌های گزاف انجام می‌دهد و عده‌ای را سرگرم و مشغول می‌کند. اما نتیجه‌ای که از ابتدا به دنبال آن است حاصل نمی‌گردد و در نهایت یا طرح تعطیل می‌شود و یا دوباره باید هزینه‌هایی صورت گیرد تا نتیجه آن اقدامات آنی را خنثی کند. این چرخه بارها و بارها در زمینه‌های مختلف در کشور در حال تکرار است. شاید یک دلیل آن فرصت کوتاه مدیران برای نشان دادن خود در مسئولیتی است که گرفته‌اند. بعضاً دیده می‌شود که همان سامانه‌ها و طرح‌های قبلی توسط مدیران جدید با نام دیگری عرضه می‌گردند تا نشان دهنده میزان فعالیت مدیران جدید باشد! ویژگی «مدیریت آنی» این است که کلان‌نگر نیست. کاملا تاکتیکی و عجول است و با برخورد با کوچکترین فکر و ایده جدیدی شروع به اقدام می‌کند. راهبرد کلان ندارد و به دنبال راه‌حل‌های عمیق و طولانی مدت نمی‌گردد. اصلا حوصله فکر کردن ندارد و اقدام کردن را بر دور اندیشی ترجیح می‌دهد. قطعا اقداماتی که انجام می‌دهد به تناسب هزینه‌هایی که انجام داده‌است به نتیجه نمی‌رسد و در عمل مکرراً آزمون و خطا می‌کند. اگر در طولانی مدت به اقدامات آن نگریسته شود هدررفت امکانات و فرصت‌ها کاملا در آن مشهود است. این همه عدم‌النفع تنها مربوط به همان دستگاه و ارگان است. عمق فاجعه آن‌جاست که کلان‌تر نگریسته شود. نتیجه اقدامات آن دستگاه بر سایر حوزه‌ها نیز تأثیر گذاشته و باعث بروز خسارت‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای شده‌است. وقتی هر دستگاه و ارگانی بدون نقشه‌ای کلان‌تر دست به «مدیریت آنی» می‌زند، حتی ممکن است اثرات اقدامات مثبت سایر دستگاه‌ها را خنثی کنند. کلاً این گونه مدیریت باعث می‌شود که دستگاه‌ها و ارگان‌های مختلف مانند بردارهایی با اندازه و جهت مختلفی باشند که در نهایت جمع برداری آنها نزدیک به صفر باشد و در نتیجه باعث به وجود آمدن نارضایتی گردد. نقطه مقابل «مدیریت آنی»، «مدیریت کلان» یا مدیریت استراتژیک است. مدیریتی آینده‌نگر و با برنامه و اهل فکر. مدیریتی که بدنبال راه‌های پیش پا افتاده نمی‌گردد که تنها کاری کرده باشد. مدیریتی که به دنبال رزومه ساختن برای خود نیست. مدیریتی که اولویت‌بندی بلد است. مدیریتی که راه حل رفع مشکلات را تنها در یک یا دو اقدام فوری نمی‌داند. مدیریتی که می‌تواند نتیجه اقداماتش را سبک و سنگین کند و مدیریت را تنها مدیریت بحران در لحظه حاضر نمی‌بیند. مدیریتی که تکه کلامش مدیریت «شرایط حساس کنونی» نیست. ادامه #پاشنه‌آشیل_شیفت کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

ادامه- پاشنه آشیل «شیفت»؛ مدیریت کلان یا مدیریت آنی؟! (۲) دکتر حمزه صادقی، استاد دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی اصفهان و فارغ‌التحصیل دانشگاه Uppsala سوئد مدیریتی که برنامه دارد و حساسیت‌ها و ویژگی‌های جامعه را درک می‌کند و با آن زندگی می‌کند. مدیریتی که به روزمرگی نمی‌افتد و می‌داند چند قدم بعدی‌اش چیست. این مدیریت پویاست. ممکن است با حداقل امکانات شروع کرده باشد اما افق دید روشن و وسیعی دارد و در نهایت به هدف خود خواهد رسید. بنظر این مهمترین عاملی است که باعث شده تا نیروهای نظامی و صنایع وابسته به آن پیشرفت کنند و کارآمد باشند. علت این امر، در بین آن‌ها داشتن راهبرد کلان و نقشه راه فعالیت‌های کوچک و بزرگ است. چون مغز راه‌برنده آن‌ها خود دارای ذهنیتی کلان‌نگر و راهبردی است. اغلب مدیران وقتی مسئولیتی را قبول می‌کنند دارای فکر و برنامه ای جامع و کلان‌نگر نیستند. از این‌رو قطعا در دام اجرای سریع و نمایشی و به عبارتی «مدیریت آنی» گرفتار می‌شوند. غالباً مدیران اجرایی افرادی در سطح مدیریت تاکتیکی هستند و از آنها نباید انتظار داشت که به صورت راهبردی رفتار کنند. البته همیشه استثنا وجود دارد و یک نمونه آن شهید حاج قاسم سلیمانی بودند که با وجود این‌که در میدان، مدیریت تاکتیکی انجام می‌دادند ولی نقطه قوت ایشان در بعد مدیریت کلان و استراتژیک بود. بعد کلان ایشان باعث بوجود آمدن بسیاری موفقیت‌ها و فرصت‌ها برای کشور شد. حال باید نسبت ابتکار "شیفت" با مسائل کشور را مورد ارزیابی قرار داد. آیا "شیفت" ابتکاری است که به دنبال اجرای تنها چندین پروژه در کشور است؟ آیا "شیفت" مسئول اقدامات اجرایی است؟ آیا "شیفت" بهتر از وزارت‌خانه‌ها و شرکت‌های خصوصی می‌تواند پروژه‌هایی را به بهره‌برداری برساند؟ آیا "شیفت" واسط مناسبی بین سرمایه‌گذاران و کارآفرینان است؟ آیا سازمان‌های دیگری وجود ندارند که متولی امر گردند؟ و... آیا "شیفت" قرار است در ورطه مدیریت آنی گرفتار شود و خود را مشغول پروژه‌های تاکتیکی کند در حالی که متولیانی در کشور برای آن وجود دارد؟ بنظر حلقه مفقوده موجود در کشور که خلأ آن می‌تواند توسط "شیفت" پر گردد، کلان‌نگر و فرادستگاهی بودن و ارائه نسخه‌هایی جامع‌الاطراف و راه‌حل‌هایی عمیق برای مسائل کشور است. ابتکار "شیفت" باید آماده کننده بسترها باشد و نسخه‌هایی دوراندیشانه ارائه کند تا مدیران تاکتیکی در آن بستر بتوانند حرکت کنند. نسخه‌های "شیفت" نباید به صورت برنامه‌هایی باشد که تنها آرزوی مدیران در آن به اسم برنامه مطرح شده‌است. نسخه‌هایی که هدف های کلان و دوراندیشانه‌ای را مطرح می‌کند. نسخه‌هایی که در حوزه‌های مختلف هم‌گرا هستند و باعث هم‌افزایی اثرات همدیگر خواهند شد. نگارنده خود به چشم، سال‌هایی که در یکی از کشورهای اروپایی ساکن بوده‌ام و به بسیاری از آنها سفر داشته‌ام دیده‌ام که فرآیند تصمیم سازی در آنجا بسیار طولانی بوده و معمولا جلسات متعددی برای بررسی تمامی جوانب کار برگزار می‌‌شده‌است و پس از تصمیم‌سازی، به سرعت آن تصمیم اجرایی می‌شده است. نگارنده نسبت تصمیم‌سازی به اجرا در آن کشور را در اغلب کارها ۳ به ۱ برآورد می‌کند، یعنی سه برابر زمان اجرای پروژه، صرف بحث و فکر کردن و سنجش اثرات و عواقب آن می‌شود. پس از تکمیل آن، عملا چون نظرات همگی دریافت شده و ترتیب اثر داده شده بود، همه احساس رضایت داشتند. در تجربه‌ی آن سال‌ها، هیچ‌وقت مشاهده نکردم که پولی بی‌جهت و بدون فکر صرف امری گردد. همچنین بنده در طول دوره کاری خود به عنوان کارشناس برنامه‌ریزی در یکی از ارگان‌های بزرگ عمومی کشور سال‌هایی اشتغال داشته‌ام. در برخی از مقالات انگلیسی در حوزه برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی عملیاتی، این مشکل بزرگ کشورهای در حال توسعه اشاره شده که برای اجرای فرآیندها بسیار عجول هستند و عواقب کار را در نظر نمی‌گیرند و آینده‌نگری لازم را ندارند. دقیقا به یاد دارم که در یکی از این مقالات بیان شده بود که کشورهای در حال توسعه، فرآیندهایی را که در کشورهای پیشرفته بیش ۱۵ سال به طول انجامیده‌است را می‌خواهند در کمتر از یکسال طی کنند! و این ممکن نیست. پیشنهاد من برای "شیفت"، تشکیل اتاق فکرهایی برای بررسی مسائل و راهکارها، تدوین استراتژی‌های کلان، مطالعات تطبیقی و تجربیات سایر کشورها، ارتباط با سایر اتاق فکرها در کشور که به صورت موردی در برخی از حوزه‌ها وجود دارند، و برگزاری جلسات متعدد با افراد و فعالین و صاحب‌نظران در حوزه‌های مختلف می‌باشد. ممکن است که این فرآیند طولانی بنظر برسد اما ضامن موفقیت است. #پاشنه‌آشیل_شیفت کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

مزیت ایران، خلق جغرافیاست... دکتر علیرضا شفاه، نشست «انقلاب اسلامی جغرافیای سیاسی ایران»، بهمن ۱۴۰۱ - ایران به جهت موقعیت‌های جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی حائز مزیت‌های فراوانی است. - به رغم این مزایا، مزیت اصلی ایران نوعی «اندیشه» است. این اندیشه از آن رو که طرحی درباره انسان و جامعه است، می‌تواند تولید قدرت کند؛ لذا ماهیت این قدرت با ماهیت دیگر قدرت‌ها مانند روسیه و چین متفاوت است. - جمهوری اسلامی ایران، از آن رو که عهدی با ایران دارد، نباید سیاست را در معادله‌ای برون‌زا دنبال کند؛ بلکه به مدد طرح استقلال، مزیت ما تولید سیاست و جغرافیاست. فیلم کامل این سخنرانی: aparat.com/v/uH3lw #تلفیق_مزیت‌های_نسبی کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

گزارش میدانی از قطب سابق تولید کفش کشور مهندس مهدی گمرکی، کارشناس ارشد تجارت الکترونیک و دیجیتال مارکتینگ، ۱۴۰۲۱۰۰۳ @mahdi_gomroki #پیش‌نیازهای_کلان_اقتصادی_شیفت کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404