eitaa logo
باستان نامه
4.4هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
602 ویدیو
146 فایل
بررسی مسائل روز ایران، با نگاه به تاریخ باستان 🔴 پیج ما در اینستاگرام: https://www.instagram.com/ir_bastan/ 🔴 ارتباط با ادمین: @mmehdi_rostami
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻 اسپندارمذگان، عشق‌بازی در لجنزار این نوشتار، تقلایی است به تمنای بیداری. اسپندارمذگان (اسفندگان) روز گرامیداشتِ اسپَندارمَذ است. او در جهان مادی، مأمور مراقب از زمین و تقویتِ باروَری در جهان است، و روز 5 اسفند (و به عبارتی 29 بهمن) در میان برخی از ایرانیان باستان، روز پاسداشتِ او قلمداد شده است. برخی از این روز، با نام و معادلِ ولنتاین غربی‌ها یاد می‌کنند. اگر ما چنین برداشتی را بپذیریم و برای آن اصالت قائل شویم، پس لازم است بپرسیم که این روز ولنتاین ایرانی (!) اساساً روز عشق چه کسی به اسپندارمذ است؟! برای دریافتن پاسخ، به اوستا (مهم‌ترین متنِ عقیدتی ایران باستان) و متون تفسیری زرتشتی مراجعه می‌کنیم. در اوستا آمده است که اسپندارمذ (آرمیتی) دختر اهورامزدا است.[1] و از سویی در اوستا آمده است که اهورامزدا با اسپندارمذ وصلت کرد و از این وصلت، فرزندانی متولد شدند.[2] در کتاب سوم دینکرت (مهمترین دانشنامه زرتشتی) هم به روشنی می‌خوانیم که اسپندارمذ، دختر اهورامزدا (خدای زرتشتیان) است و اهورامزدا عاشق او می‌شود و با او وصلت و از او فرزند دار می‌شود.[3] در حقیقت باید گفت، که اسپندارمذ، معشوق پدرِ خود (اهورامزدا) بود، آن هم عشقی (و از نوعی) که در شریعت الهی، پلید و ناپاک خوانده شده و امروزه هیچ ایرانی مسلمان، بلکه حتی ایرانیانِ نامسلمان نیز حاضر به گرامیداشتِ آن نیستند. عجیب‌تر اینکه در عصر ساسانیان، موبدان زرتشتی، شاهان و اشراف اصرار داشتند که این عشق نامتعارف و غیرعادی (و روابط جنسی میان پدر و دختر) به رسم آنچه بین اهورامزدا و دخترش گذشت، در جامعه نیز پیاده شود.[4] برای نمونه، شاپور اول (پادشاه ساسانی)، با دخترش «آدور آناهید» ازدواج کرد. [5] ☑️ پی‌نوشت: [1]. خرده اوستا، گزارش موبد اردشیر آذرگشسب، تهران، ۱۳۵۴، ص ۳۳. [2]. اوستا، به گزارش ج. دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۱. ج ۱، صص ۴۷۱ و ۵۲۹. ابراهیم پورداود، یشت‌ها، تهران: انتشارات فروهر، ۱۳۷۸. ج ۲، ص ۱۹۰. جاماسب جی دستور منوچهر جی جاماسب آسانا، متون پهلوی، ترجمه سعید عریان، تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۱. ص ۸۶. [3]. کتاب سوم دین‌کرد، دفتر اول، به اهتمام فریدون فضیلت، تهران: انتشارات فرهنگ دهخدا، ۱۳۸۱، ص 143-146. [4]. یان ریپکا، تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه، ترجمه: عیسی شهابی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۱، ص ۸۱. روایت آذرفرنبغ فرخزادان، پرسش بیستم: The Pahlavi Rivayat of Adur-Farnbag, Tr. by Behramgore Tahmuras Anklesaria, 1938, Question 20 [5]. مری بویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آن‌ها، ترجمه عسکر بهرامی، تهران: نشر ققنوس، 1391، ص 141. @ir_bastan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻 چرا ایرانیان، مسلمان شدند؟ ☑️ حکایت زرتشت و حشیش هنریک ساموئل نیبرگ ایران‌شناس بزرگ سوئدی، طی یک سلسله‌ سخنرانی‌ در دهه 1930 با افشای اسناد و مدارکی از کتاب مقدس زرتشتیان، اعلام کرد که زرتشت، معتاد به مواد مخدر بود و سروده‌هایش را در حالت نشئگی به زبان می‌آورد. طبق ، ماده مخدّر هوم و همچنین بهَنگه (بنگ/حشیش) را می‌ستاید و استعمال آن را کردار نیک می‌نامد. هم خود مصرف می‌کرد و هم دیگران را به آن ترغیب می‌کرد. اسناد کامل: W57.IR/666 اما اسلام، استعمال هر ماده‌ای که باعث مستی و زوال عقل بشود را منع کرده. چون این گونه سرخوشی‌های موقت و کاذب، زندگی انسان را تباه و جامعه را ویران می‌کند. (مائده: 90-91) @ir_bastan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻 چرا ایرانیان مسلمان شدند؟ ☑️ ماجرای عادت ماهانه خانم‌ها در شریعت زرتشتی، به دستور ، زنان در ایام عادت ماهانه در زیرزمین خانه‌ها یا اصطبل زندانی می‌شوند. باید گرسنگی بکشند و حق ندارند به کسی نزدیک شوند. در پایان عادت ماهانه هم زنان و دختران زرتشتی باید با (ادرار گاو) غسل کنند و 200 مورچه را بکشند تا پاک شوند. اما اسلام همه این محدودیت‌ها را کنار زد. دکتر جمشید کرشاسپ چوکسی، استاد زرتشتی دانشگاه ایندیانای امریکا می‌نویسد: پس از ورود اسلام به ایران، زنان زرتشتی بیشتر دوست می‌داشتند با مردان مسلمان ازدواج کنند. چون در دین زرتشتی، احکام مربوط به زنان (عادت ماهیانه و...) بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود. اما در اسلام، احکام ساده بود و به عبارتی، زنان در اسلام، آزادی بیشتری داشتند. اسناد کامل این متن: adyannet.com/fa/news/29248 adyannet.com/fa/news/31747 @ir_bastan
🔻 هخامنشیان در متون زرتشتی: سلسلۀ بی‌ارزش در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان) و حدود دَه هزار صفحه روایات زرتشتی، از هزاران شخصیت درجه چندم تاریخی اسم بُرده شده (مثلاً آراستی عموی زرتشت که هیچ نقشی در تاریخ نداشت). حتی درباره قیافۀ سگ‌هایی که زرتشتیان در تشییع جنازه می‌آوردند، آمده است (زرتشتیان رسم داشتند در تشییع جنازه، به همراه خود، سگ میآوردند: مراسم سگدید). اما در متون زرتشتی هیچ اسمی از کوروش و هخامنشیان نمی‌بینیم. @ir_bastan
🔻 گاتها کتاب فلسقی زرتشت؟ بسیاری از هموطنان زرتشتی از 100 سال پیش به این سو، به کتاب گاتها (که بخشی از اَوِستا) است افتخار می‌کنند. اما واقعیت درباره این کتاب چیست؟ حکات یک گوساله وسط گاتها چیست؟ @ir_bastan
هدایت شده از باستان نامه
🔻 اسپندارمذگان، عشق‌بازی در لجنزار این نوشتار، تقلایی است به تمنای بیداری. اسپندارمذگان (اسفندگان) روز گرامیداشتِ اسپَندارمَذ است. او در جهان مادی، مأمور مراقب از زمین و تقویتِ باروَری در جهان است، و روز 5 اسفند (و به عبارتی 29 بهمن) در میان برخی از ایرانیان باستان، روز پاسداشتِ او قلمداد شده است. برخی از این روز، با نام و معادلِ ولنتاین غربی‌ها یاد می‌کنند. اگر ما چنین برداشتی را بپذیریم و برای آن اصالت قائل شویم، پس لازم است بپرسیم که این روز ولنتاین ایرانی (!) اساساً روز عشق چه کسی به اسپندارمذ است؟! برای دریافتن پاسخ، به اوستا (مهم‌ترین متنِ عقیدتی ایران باستان) و متون تفسیری زرتشتی مراجعه می‌کنیم. در اوستا آمده است که اسپندارمذ (آرمیتی) دختر اهورامزدا است.[1] و از سویی در اوستا آمده است که اهورامزدا با اسپندارمذ وصلت کرد و از این وصلت، فرزندانی متولد شدند.[2] در کتاب سوم دینکرت (مهمترین دانشنامه زرتشتی) هم به روشنی می‌خوانیم که اسپندارمذ، دختر اهورامزدا (خدای زرتشتیان) است و اهورامزدا عاشق او می‌شود و با او وصلت و از او فرزند دار می‌شود.[3] در حقیقت باید گفت، که اسپندارمذ، معشوق پدرِ خود (اهورامزدا) بود، آن هم عشقی (و از نوعی) که در شریعت الهی، پلید و ناپاک خوانده شده و امروزه هیچ ایرانی مسلمان، بلکه حتی ایرانیانِ نامسلمان نیز حاضر به گرامیداشتِ آن نیستند. عجیب‌تر اینکه در عصر ساسانیان، موبدان زرتشتی، شاهان و اشراف اصرار داشتند که این عشق نامتعارف و غیرعادی (و روابط جنسی میان پدر و دختر) به رسم آنچه بین اهورامزدا و دخترش گذشت، در جامعه نیز پیاده شود.[4] برای نمونه، شاپور اول (پادشاه ساسانی)، با دخترش «آدور آناهید» ازدواج کرد. [5] ☑️ پی‌نوشت: [1]. خرده اوستا، گزارش موبد اردشیر آذرگشسب، تهران، ۱۳۵۴، ص ۳۳. [2]. اوستا، به گزارش ج. دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۱. ج ۱، صص ۴۷۱ و ۵۲۹. ابراهیم پورداود، یشت‌ها، تهران: انتشارات فروهر، ۱۳۷۸. ج ۲، ص ۱۹۰. جاماسب جی دستور منوچهر جی جاماسب آسانا، متون پهلوی، ترجمه سعید عریان، تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۱. ص ۸۶. [3]. کتاب سوم دین‌کرد، دفتر اول، به اهتمام فریدون فضیلت، تهران: انتشارات فرهنگ دهخدا، ۱۳۸۱، ص 143-146. [4]. یان ریپکا، تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه، ترجمه: عیسی شهابی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۱، ص ۸۱. روایت آذرفرنبغ فرخزادان، پرسش بیستم: The Pahlavi Rivayat of Adur-Farnbag, Tr. by Behramgore Tahmuras Anklesaria, 1938, Question 20 [5]. مری بویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آن‌ها، ترجمه عسکر بهرامی، تهران: نشر ققنوس، 1391، ص 141. @ir_bastan
🔶 چاپ ۲۴ ـُم اَوِستا کتاب دینی زرتشتیان یکی از دوستان، مدتی پیش گفتند: کتاب اَوِستا به گزارش جلیل دوستخواه، توسط انتشارات مروارید به چاپ چندم رسیده و این نگران کننده است! پاسخ دادم که اَوِستا در آبان ۱۴۰۲، به چاپ ۲۴ ـُم رسیده و این جای نگرانی ندارد. چون اولاً اکثر کسانی که این کتاب (دوره دو جلدی) را به قیمت ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان (به نرخ آبان ۱۴۰۲) می‌خرند، به خاطر جلد قطور، زیبا و خوش‌ رنگش می‌خرند (به عنوان دکور و زیبایی منزل!) و ثانیاً هر کس یک دور اوستا را بخواند، محال است که زرتشتی شود. ✍🏻 مهدی رستمی | باستان‌نامه: @ir_bastan
پیرامون اَوِستا 🔶 چرا کمتر کسی می‌تواند اَوِستا را از ابتدا تا انتها بخواند؟ اوِستا کتاب دینی اکنون حدود ۸۳ هزار واژه و نسخه‌ رایج آن نزدیک به ۱۳۰۰ صفحه است. اما در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: ⭕️ نخست: بخشی از اَوِستا نامفهوم است بخشی از اَوِستا، مربوط به دورانی بسیار کهن است که دست بلند تاریخ، به آستان آن نمی‌رسد. موبدان زرتشتی به این گمان که واژگان اَوِستایی کهن، عباراتی و رمزآلود هستند، الفاظ را از بَر می‌کردند، اما معنای آن را نمی‌فهمیدند. برخی اَوِستاشناسان هم باور دارند که بخشی از عبارات اَوِستا، سخنانی بی‌معناست که سراینده در حالت مَستی و نشئگی سروده است. [برای مشاهده اسناد، کلیک کنید] ⭕️ دوم: کتابی سَرد و بی‌روح سال‌هاست که پیرامون دین زرتشتی مطالعه می‌کنم، می‌نویسم و سخن می‌گویم. در این مدت، همواره شاهد آن بوده (و هستم) که موبدان زرتشتی و سرکردگان نوزرتشتی، سخنانی می‌گویند که عموماً در تضاد با متن است. پس از چندی، به این نقطه و نکته رسیدم که اکثر قریب به اتفاق آنان، اصلاً اَوِستا را نخوانده‌اند و با تعالیم واقعی اوستا آشنا نیستند. بلکه آنچه از دوران کودکی از خود یافته‌اند و آنچه از اشعار عاشقانه خوانده‌اند را یکسره به دین زرتشتی نسبت می‌دهند. به عبارتی چون اَوِستا نخوانده‌اند، پس می‌کوشند که این تُهیگی (خلأ) را با سخنانی رمانتیک و جذاب پُر کنند. اما چرا آن‌ها اَوِستا نخوانده‌اند؟ این همان پرسشی است که نخست پرسیدیم. به عنوان کسی که اوستا را یک دور خوانده و نکته‌برداری کردم، عرض می‌کنم که 👈🏻 اوِستا، کتابی به غایت، سَرد و بی‌روح است. سال‌ها پیش در مدت حدود یک سال، هر روز چند ساعت (بین ۲ الی ۶ ساعت) اوستاخوانی کردم. ناچار به خواندن آن بودم. چون شاهد هجمه‌های ناجوانمردانه زرتشتیان / نو زرتشتیان علیه پیامبر و اهل‌بیت (علیهم السلام) بودم. انگیزه دفاع از مکتب ، مرا به نقطه‌ای رساند که خود را ناگزیر از آن دیدم که بنشینم و اَوستا را بخوانم و هر سختی و رنجی را تحمل کنم. انصافاً هم بسیار رنج کشیدم. خواندن اوستا برای من چنین بود که هر روز به مدت چند ساعت، به پاره سنگی سخت و بی‌روح نگاه کنم، همین قدر خسته‌کننده و . تنها آن‌جایی که نکته‌ای به منظور دفاع از اسلام می‌یافتم، به وجد می‌آمدم. ✍🏻 مهدی رستمی | باستان‌نامه: @ir_bastan