سلام من می‌دونم که مردم سوریه مثل مردم ایران و هر کشور دیگه‌ای، کاملا یکدست نیستن و کسانی هم هستن که طرفدار مقاومت باشن. ولی آخرش برآیند همه عقاید و نیروها توی سوریه، این شد که می‌بینیم؛ یعنی آخرش اکثریت مردم سوریه یا موافق گروه‌های تکفیری بودن یا جرات ابراز مخالفت نداشتن یا اصلا براشون مهم نبود. مثل نتیجه انتخابات خودمون؛ فقط ۱۶ میلیون به این فرد رای دادن ولی همه ۹۰ میلیون جمعیت ایران باید پای تبعات این تصمیم بسوزن! چه اون ۳۰ میلیون بی‌تفاوت، چه اون ۱۴ میلیون که درست جهاد تبیین نکردن(از جمله خودم)، همه توی وضع موجود مقصرن. توی سوریه هم همینطوره. واقعیت اینه که مردم یه جامعه توی یه کشتی سوارن. نمی‌تونی بگی من خوبم، پس تصمیمات جمعی غلط بقیه مردم روی من اثر نمی‌ذاره!

اینم بدونید که گروه‌های تکفیری و معارض مسلح، به سوریه «حمله» نکردن؛ از جایی وارد سوریه نشدن؛ مردم سوریه بودن. البته درباره داعش و بعضی گروه‌های تکفیری مثل جبهه‌النصره، یکم فرق می‌کنه، بین‌شون اتباع کشورهای دیگه هم بودن. ولی باز هم، پیدایش گروه‌های تکفیری توی سوریه چیزی نبود که مردم ازش خبر نداشته باشن و بهش کمک نکرده باشن.

به هیچ وجه و اصلا و ابدا فکر نکنید خون مدافعان حرم هدر رفته. مدافعان حرم واقعا از حرم دفاع کردن، واقعا جلوی آسیب به حرم اهل بیت رو گرفتند، از امنیت حرم جمهوری اسلامی هم دفاع کردن و اگه در سوریه شهید نمی‌دادیم قطعا هزینه‌های سنگین‌تری باید می‌دادیم. خون مدافعان حرم هدر نرفته و همین امنیت که درش هستیم ثمره اون خونه. اصلا خون شهید هیچ‌وقت هدر نمی‌ره. ضمن اینکه مهم انجام وظیفه و تکلیفه، مدافعان حرم به تکلیف خودشون عمل کردن و اجرش رو هم گرفتن. عمل خالصی که برای خدا باشه، توی این دنیا گم نمی‌شه. پس نباید نگران این موضوع نباشیم، باید حواسمون به تکلیف خودمون باشه که درست انجامش بدیم.

ارتش اسرائیل داره می‌رسه به دمشق، این همون فردای براندازیه! :) #سوریه

دولت سوریه کاملا لائیک و سکولار بود. حجاب اجباری‌ای وجود نداشت. فیلترینگ و این چیزها هم وجود نداشت. بشار اسد دقیقا همون کارهایی رو می‌کرد که توی ایران خیلی‌ها از حکومت انتظار دارن: غش کردن به سمت غرب و کشورهایی مثل سعودی و امارات و حمایت نکردن از محور مقاومت و درنیفتادن با اسرائیل. نتیجه؟ سقوط دولت به دست گروه‌های تندروی تکفیری، هرج و مرج و ناامنی، نابودی زیرساخت‌های نظامی به دست اسرائیل. احتمالا در ادامه شاهد تجزیه سوریه، اختلاف داخلی گروه‌های تکفیری، جنگ داخلی، عدم ثبات قدرت در سوریه و اشغال سوریه به دست اسرائیل خواهیم بود. خوبه بجای این که بشینیم فکر کنیم چقدر توی سوریه هزینه شده، از عاقبت سوریه عبرت بگیریم. پ.ن: درسته که از دست رفتن سوریه هزینه خیلی سنگینی برای محور مقاومته، ولی شاید خواست خدا بوده که یه نمونه عینی نشون مردم منطقه بده که جدا شدن از محور مقاومت و غش کردن به سمت غرب چه تبعات سنگینی داره، شاید درس عبرت بشه برای ما و بقیه کشورها. #سوریه

ولی فکر اینکه الان حرم حضرت زینب سلام الله علیها در برابر ارتش اسرائیل و گروه‌های تکفیری بی‌دفاعه داره دیوونه‌م می‌کنه...😖

📌مردم سوریه با باز کردن راه برای تکفیری‌ها، برای بار دوم شاهد چنین صحنه‌هایی خواهند بود: "اول ماه است؛ اما حتی از آن هلال باریک و بی‌رمق ماه هم خبری نیست؛ تاریکی مطلق. چشممان به تاریکی عادت کرده و حس شنوایی و لامسه‌مان هم به کمک بینایی ناقص‌مان آمده‌اند تا بتوانیم پیش رویمان، کارخانه‌ها و تاسیسات اطراف دیرالزور را ببینیم. در این تاریکی، تنها سایه‌های مبهم و غول‌پیکری از ساختمان‌های مقابل‌مان دیده می‌شود. چشمم به تابلویی روی یکی از ساختمان‌ها می‌افتد: کلیة الآداب و العلوم الانسانیة. این ساختمان جامعه الفرات یا دانشگاه فرات است که در حاشیه دیرالزور قرار دارد؛ در حاشیه جنوبی جاده‌ای که الشولا و دیرالزور را به هم وصل می‌کند. تصور این که یک روز این دانشکده پر بوده از دانشجو و استاد، کمی خنده‌دار به نظر می‌رسد. انقدر این ساختمان‌ها متروکند که گویا سال‌هاست انسانی در آن‌ها رفت و آمد نداشته. انگار دانشجوها تمام آینده و آرزویشان را این‌جا رها کرده‌اند و رفته‌اند؛ بعضی به اردوگاه‌های جنگ‌زدگان و بعضی به آن دنیا. تا این‌جا را قبلا آمده بودیم؛ یعنی تا ساختمان بزرگ و گردی که از دور شبیه یک ورزشگاه است؛ ورزشگاهی که فکر کنم قبل از افتتاح شدن ویران شده. از این‌جا به بعد کار سخت‌تر می‌شود؛ چون به داعش نزدیک‌تر می‌شویم؛ به شهری که داعش آن را دودستی چسبیده تا بعد از رقه، پایتختش سقوط نکند. از مقابل بیمارستان الاسد می‌گذریم؛ بیمارستانی که پنجره‌هایش را با تیر و تخته و پارچه پوشانده‌اند و با این وجود، از میان درز پرده‌ها نور کمی به بیرون دویده است و نشان می‌دهد داعش هنوز از بیمارستان استفاده می‌کند. تن ساختمان بیمارستان پر است از اثر زخم گلوله و ترکش. این مدت که سوریه بوده‌ام، ساختمانی را ندیده‌ام که نمای آن با اثر تیر و ترکش تزئین نشده باشد. داخل شهر، هنوز خانواده‌هایی مانده‌اند که یا به داعش واقعاً وفادارند و یا حداقل اینطور وانمود می‌کنند. با این وجود، باز هم شهر مُرده است؛ مثل شهر ارواح. نه چراغ روشنی می‌شود دید و نه صدای همهمه‌ای. این‌جا هم مثل بوکمال است و قرار نیست بعد از اذان مغرب، کسی در کوچه باشد. از میان ساختمان‌های نیمه‌آوار رد می‌شویم و خودمان را در پناه دیوارها پنهان می‌کنیم. باید وضعیت شهر را ارزیابی کنیم برای حمله. صدا از خانه‌های سالم در نمی‌آید و کارمان سخت شده. به میدان الدولۀ می‌رسیم؛ اما سر و صدایی که از میدان بلند شده، باعث می‌شود متوقف شویم. صدای داد و فریاد خشن مردی می‌آید. دقت که می‌کنم، جنازه‌ای را می‌بینم که بر چوبه‌ی دار میدان تاب می‌خورد؛ جنازه مردی میانسال با دست بسته که زمان زیادی از مرگش نگذشته. پیراهن سرمه‌ای رنگ و شلوار مشکی مرد خاکی ست و یکی از صندل‌هایش از پای برهنه‌اش افتاده. صورتش در اثر خفگی کبود است و سرش به یک سمت خم شده. هیچ‌کس جز دو داعشیِ دیگر اطراف میدان نیست. حدس علت اعدام مرد چندان سخت نیست؛ احتمالاً خواسته فرار کند، یا با یکی از کسانی که فرار کرده ارتباط داشته است. شاید هم وسیله غیرمجازی در خانه نگهداری می‌کرده؛ مثل تلوزیون یا موبایل." 📖بریده‌ای از رمان #خط_قرمز به قلم ش. شیردشت‌زاده پ.ن: حواسمون باشه، ما دوباره تاریخ رو تکرار نکنیم! #سوریه

سلام بله خیلی تعریف این مجموعه رو شنیدم، متاسفانه نشده مطالعه کنم. ولی جزو کتاب‌هاییه که خیلی دوست دارم بخونم. کلا آثار استاد عباسی ولدی خیلی خوبن.

📹 رهبر معظم انقلاب: نباید تردید کرد که عامل اصلی آنچه در سوریه اتفاق افتاد، در اتاق فرمان آمریکا و اسرائیل طراحی شده است/ برای این قرائنی داریم/ یک دولت همسایه سوریه هم در آن نقش دارد ولی نقشه‌کش اصلی آمریکا و رژیم صهیونیستی است 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، هم‌اکنون در جمع هزاران نفر از اقشار مختلف مردم: ✏️ نباید تردید کرد که آنچه در سوریه اتفاق افتاده، محصول یک نقشه مشترک آمریکایی و صهیونیستی است. بله یک دولت همسایه‌ی سوریه نقش آشکاری را در این زمینه ایفا می‌کند و ایفا کرده، الان هم ایفا می‌کند - این را همه می‌بینند- ولی عامل اصلی توطئه‌گر و نقشه‌کش اصلی و اتاق فرمان اصلی در آمریکا و رژیم صهیونیستی است. قرائنی داریم. این قرائن برای انسان جای تردید باقی نمی‌گذارد. ۱۴۰۳/۹/۲۱ 💻 Farsi.Khamenei.ir