#تشرفات 🟣حاج #سید_عزیزالله_تهرانی به فرزندش می گوید: ایامی که در #نجف اشرف بودم، مشغول به جهاد اکبر و #ریاضت های شرعی از قبیل روزه و نماز و ادعیه و... بودم. چند روزی برای زیارت مخصوصه امام #حسین(علیه السلام) در عید فطر به کربلای معلّی مشرّف شدم و در مدرسه #صدر در حجره بعضی از رفقا #منزل نمودم.. روزی رفقا از من زمان برگشتم به نجف را #سؤال نمودند. گفتم: من قصد #مراجعت ندارم و امسال می خواهم پیاده به #حجّ مشرف شوم و زیر گنبد مقدس سالار #شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) از خداوند متعال این مطلب را خواسته ام و امید اجابت آن را دارم. رفقا ازگفتند: از بس ریاضت کشیده ای #مغزت عیب کرده است. چطور پیاده به حج رفتن برای تو بی زاد و توشه و مرکب و با وجود #ضعف مزاج ممکن است! خلاصه آنقدر مرا #مسخره کردند که سینه ام تنگ شد و با حزن و اندوه فراوانی از حجره خارج شدم و به #حرم مطهر رفتم. زیارت مختصری کردم و متوجه سمت بالای سر مقدس شدم و با حزن تمام #متوسّل به سیّدالشهداء(علیه السلام) شدم. به ناگاه دستی بر کتف من گذاشته شد. وقتی رو برگرداندم، دیدم #مردی است که ظاهراً از #اعراب بود. امّا با من #فارسی تکلّم نمود و مرا به اسم نام برد و فرمود: آیا می خواهی پیاده به حجّ #مشرف شوی. گفتم: آری. فرمود: من هم #اراده حج دارم آیا با من می آیی؟ گفتم: بلی. فرمود: پس مقداری #نان خشک که یک هفته را کفایت کند، مهیّا کن و و #احرامت را بردار و فلان روز در فلان ساعت به همین جا بیا و زیارت وداع را بخوان تا به حجّ برویم. گفتم: سمعاً وطاعةً. چون روز #موعود شد، وسائل را برداشته و به حرم مطهّر مشرف شدم و زیارت #وداع را خواندم. آن مرد در همان وقت مقرّر آمد و با هم از حرم مطهّر و صحن مقدس و از شهر کربلا بیرون رفتیم و تقریباً یک ساعت راه پیمودیم. در بین راه نه او با من #صحبت می کرد و نه من به او چیزی می گفتم تا به برکه آبی رسیدیم. ایشان #خطیّ کشید و فرمود: این خط، قبله است و این هم آب اینجا بمان، غذا بخور و نماز بخوان. همین که #عصر شد، می آیم. بعد از من جدا شد و دیگر او را ندیدم غذا خوردم و #وضو گرفتم و نماز خواندم و آن جا بودم. ایشان عصر آمد و فرمود: #برخیز برویم. هفت روز به این شکل گذشت. صبح روز #هفتم فرمود: اینجا برای احرام مثل من غسل کن و احرامت را بپوش و مثل من #تلبیه بگو. من هم حسب الامر ایشان اعمال را به جا آوردم آنگاه کمی که رفتیم، ناگاه صدایی شنیدیم مثل صدایی که در بین #کوه ها ایجاد می شود. سؤال کردم: این صدا چیست؟ فرمود: از این کوه که بالا رفتی، شهری را می بینی. داخل آن شهر شو. این را گفت و از نزد من رفت. من هم تنها بالای کوه رفتم و شهر عظیمی را دیدم. از کوه فرود آمده و داخل آن شهر شدم و از اهل آن پرسیدم: اینجا کجاست؟ گفتند: #مکه معظّمه. آن وقت متوجه حال خود شده و از #خواب غفلت بیدار شدم و دانستم که به خاطر نشناختن آن مرد، فیض عظیمی از من #فوت شده است همراهی درجوار حجت ابن الحسن العسکری. لذا پشیمان شدم اما #پشیمانی چه سود 📚برگرفته از کتاب ملاقات در میقات 🌸اللهم عجل لوليك الفرج🌸 📱کانال مهدوی جهاد انتظار https://eitaa.com/jahadeentezar