#چهل_حدیث_فرهنگی حدیث ‌سی و هشتم: هر کسی را نماینده خود قرار مده •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•

کار ایجابی  کار ایجابی بکنیم. کار انتقادی صرف یا صرفاً انتقاد کردن جواب نمیدهد. باید خودمان هم دست به کار بشویم و اقدام کنیم. امیدوار هم باشیم هم به تغییر وضعیت و هم تأثیرگذاری فعالیتهایمان و... انتقاد صرف، ناامیدی می آورد و هیچ چیزی در فعالیت فرهنگی، بدتر از ناامیدی و بی انگیزگی نیست. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

#سرودهای دهه کرامت ۱۳ تا ۲۳ تیر۱۳۹۸ ولادت حضرت معصومه(س) تا ولادت امام رضا(ع) https://eitaa.com/soruod/4015

حداقلی نباشیم... قاتل خاموش همه بچه های هیئتی و مسجدی آدمهای حداقلی هستند. کسی که توی جبهه مقابل هست وضعیتش مشخصه اما آدم حداقلی بدون اینکه خودش مطلع باشه و با نیت خیر، داره از پشت خنجر میزنه... مصادیق برای معرفی حداقلی ها زیاد هست. مثلا یه مربی از این که میبینه متربیش میاد مسجد و اهل هیئت هست و... راضی میشه و دیگه تمرکز کمتری روی اون متربی داره و وقت کمتری براش میزاره البته در نوع پیشرفته حداقلی بودن ممکنه خیلی بیشتر تمرکز کنه روش و وقت بزاره اما همه اون وقت و تمرکز برای: 1. جدا نکردن متربی از خودشه 2. برای استمرار اومدنش تو همون هیئت و مسجد و در واقع چیز مفید دیگه ای یادش نمیده. کمیت رو زیاد میکنه اما کیفیتی در کار نیست. نهایتا هم ممکنه طرف وقتی پشت لبش که سبز شد کلا تغییر کنه و خون اعتقاداتش بریزه چون پی و شالوده نداشته. خب پس یه جای کار داره میلنگه و اونم اساس کاره... تو رساله های عملی نوشته اصول دین تقلیدی نیست. یعنی هر مسلمونی اول باید اصول دینش براش اثبات بشه بعد به احکام عمل کنه. (پیدا کنید کسی رو که در خانواده یا مسجد اول براش اصول اعتقادات رو ثابت کرده باشن بعد گفته باشن نماز بخون وقتی میای مسجد...) حالا خودتون نگاه کنید برخی آدم های حداقلی که متاسفانه از تصمیم گیران کلان فرهنگ، تربیت و آموزش این مملکت هستند چه بلایی سرمون آورده... بگذریم... باید هواسمون باشه اگه به کسی میگیم یا حسین(ع) دو برابر باید تلاش کنیم که بفهمونیم حسین(ع) کیه، تا حسین رو دوست داشته باشه و بگه یا حسین(ع). اگه تو مسائل سیاسی بهش خط میدیم ده برابرش باید سند و مدرک بیاریم تا کار محکم باشه. خلاصه کنم اولین و شاید بزرگ ترین مشکل حداقلی ها ظاهر بینی هست. همین که دید ظاهر کار قشنگ شده کار رو تمام شده میدونه و میره سراغ کار بعدی. در صورتی که زور اصلی رو باید جای دیگه میزد. یک حداقلی: دید سیاسی به کسی بده 👈 اون دید سیاسی با دو تا سوال چالشی به باد میره ذکر یاد کسی بده 👈 میشه لقلقه زبان تقوا به کسی بده👈 با یه تق وا میره پس بیایید به کم راضی نباشیم. به قشنگی ظاهر کار دلخوش نشیم از کنا ضعف ها بی توجه رد نشیم بیایید حداقلی نباشیم... ✍حسام زینتی #یادداشت #آسیب_شناسی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

فضیلت مربی و معلم از زبان امام حسن مجتبی(علیه السلام) حساسترین دوران رشد کودک در مراکز آموزشی و تربیتی سپری می شود و #مربیان و #معلمان با گفتار و رفتار و منش خود صفات و اخلاق روحی و روانی شان را به متربی منتقل می کنند و دانش آموزان بیشترین تأثیر را از اساتید و مربیان خود می گیرند بنابراین بخش مهمی از شخصیت فرزندان بستگی به معلمان و اساتید وی دارد. در این راستا امام حسن (ع) تأثیر چشمگیر مربیان و معلمان و نقش ارزنده آنان در عرصه #تربیت را یاد آور شده و آنانرا به تربیت صحیح دانش آموخته گان سفارش کرده و فرمود: کسی که یتیم آل محمد(ص) (دانشجو و دانش آموز دینی) را سرپرستی نماید و به جای پدر و اولیاء دلسوزش وی را تحت مراقبت خویش قرار دهد، یتیمی که در ورطه جهل و ناآگاهی فرورفته است، چنانچه او را از جهل برهاند و امور مشتبه و به هم آمیخته را برای او توضیح دهد و به تأمین نیازهای مادی او نیز اقدام نماید فضیلت و بلندی مقام وی (در مقایسه با دیگران) همچون درخشش خورشید به سها (ستاره کم نور) است. منیة المرید، ص 33. #مقام_مربی #انگیزشی #امام_حسن http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

‌تدبیر تشڪیلاتے بخش پنجم ✅ دو دسته از اعضا احترامشان بیشتر از سایرین واجب است. اعضای باسابقه و اعضای پر مسوولیت. احترام این دو دسته از افراد را درون تشکیلات بصورت ویژه نگاه دارید. در هر صورت رعایت ادب تشکیلاتی و دقت در نحوهٔ رفتار با دیگر اعضای تشکیلات را مدنظر داشته باشید. #اصول_کار_تشکیلاتی #تدبیر_تشکیلاتی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✅ همه چیز داریم ولی تشکیلات نداریم!... 🔸استاد شهید مرتضی مطهری : ✍ «ما اگر بخواهیم باقی بمانیم و مردم از ما فاصله نگیرند باید کار کنیم. با اینکه قران مجید داریم، با اینکه نهج البلاغه داریم ؛‌ با این همه کتب حدیث و فقه ؛ و تفسیر و اخلاق و علوم عقلی و نقلی که داریم ـ که در هیچ مذهب و ملتی وجود ندارد ـ چون تشکیلات مناسب با نیاز اجتماع و سیر زمان نداریم، عقب هستیم. 🔹همه چیز داریم ولی تشکیلات نداریم. آن ها هیچ ندارند، ولی همین هیچ را با تشکیلات و حساب و کتاب، همه چیز کرده اند.» 🔗(خاطرات من از استاد / انتشارات صدرا / ص 30 ) #تشکیلاتی •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•

چگونه تشکیلات کارآمد بسازیم؟ قسمت۱۶ یک مدیرِ عالی باید نیمی از وقتش را صرف نظارت بر دستگاه خودش و نیمی را صرف کارهای دیگر بکند، فکر کردن، سیاست گذاری کردن، دستور دادن، جلسه گذاشتن و از این قبیل ۱۳۷۰/۶/۳ #تشکیلات_کارآمد #تشکیلات مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

حالا نوبت شماست... #معلمی یا #مربی نمیدونم!!! #فرهنگی هستی یا نه نمیدونم!!! فعالی یا منفعلی اینم نمیدونم!!! ولی رو باب #دغدغه میگم... مگه چند بار توفیق پیدا میکنیم کار فرهنگی کنیم؟! از کجا معلوم تا کی زنده باشیم و بتونیم بنویسیم و بدوییم و حرکاتی بکنیم؟! الآن که خدا روزیمون کرده تو اینجور فضاها (فضاهای تربیتی و فرهنگی) نفس بزنیم، پس یه کاری کنیم کارستون... یه فکر نو... یه حرکت جدید... یه ایده خاص... یا همین تجربیات و اطلاعات رو یه جایی مکتوبش کنیم... ما فضای نشرش رو داریم... تا بقیه هم استفاده کنن پس یه جورایی همکاری کنیم با هم... #تابستون در راهه ایده، تجربه، برنامه، فایل، جزوه یا هر چیزی که فکر میکنید به درد همسنگری هامون میخوره برامون بفرستید. منتظر مطالبتون هستم: @mojahedfarhangi

ما تربیت نشدیم ! #تربیت ما بیش از این نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم و… اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را به ما یاد ندادند. کجا به ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار کنیم…؟ در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های #نقد را به ما نیاموختند. داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.» از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن» تا «مهرورزی» به آموزش نیاز دارد. بخشی از سلامت روحی و جسمی ما در گرو «تنفس صحیح» است. آیا باید در جوانی یا میان‌سالی یا حتی پیری، گذرمان به یوگا بیفتد تا بفهمیم تنفس انواعی دارد و شکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟! به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند، در دنیایی دیگر زندگی می‌کند؛ دنیایی که بویی از آن به مشام بینندگان ناشی نرسیده است. هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم، چند خط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم». همه چیز از جلو چشم ما گذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است. اگر حرف مولوی درست باشد که «فرع دید آمد عمل بی‌هیچ شکر پس نباشد مردم الا مردمک»، باید بپذیریم که آدمیت ما به اندازۀ مهارت ما در «نگاه» است. اگر در خانه یا مدرسه، یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، انسانی دیگر بودیم. انسانی که نمی‌‌تواند از چشم و گوش و زبان خود درست استفاده کند، پا از غار بدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهد که آنان با «نگاه» بیگانه نبودند. من پدرانی را می‌شناسم که در آتش محبت فرزندانشان می‌سوزند و برای رفاه و آسایش آنان سر از پا نمی‌شناسند، اما تا دهۀ هفتاد یا هشتاد عمرشان ندانستند که فرزندانشان بیش از خانه و ماشین، به آغوش گرم او نیاز دارند و او باید آنان را لمس می‌کرد و می‌بوسید و دست محبت بر سر و روی آنان می‌کشید. بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگر همۀ دنیا را برای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن او و بوسیدن روی او، به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد. در جامعه‌ای که از در و دیوار آن، سخن از حق و باطل می‌بارد، کسی به ما یاد نداد که چگونه از حق خود دفاع کنیم یا چگونه حق را مراعات کنیم و مسئلۀ «حق و باطل» را به حقوق افراد گره نزنیم. عجایب را در آسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلو خانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم. نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی،اعتراض و عاشقی بیشتر از املا و انشا نیاز به معلم و آموزش دارند. به كودكانمان مفاهيم زيبا و باشكوه زندگى را بياموزيم دوران شيرين كودكى تكرارناپذير است... #یادداشت #تربیت مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf