📚 #وقتی_که_کوه_گم_شد 👇 🆔️ @javid_neshan

با سلام و قبولی طاعات و عبادات ✴️ تصمیم گرفتیم هر روز بخشی از کتاب " #وقتی_که_کوه_گم_شد به قلم آقای #بهزاد_بهزادپور " را در کانال جاویدنشان ارسال کنیم. «وقتی که کوه گم شد» بر اساس زندگی نامه سردار جاویدنشان #حاج_احمد_متوسلیان در قالب فیلم‌نامه به قلم بهزاد بهزادپور از فیلم سازان و فیلم‌نامه نویسان ادبیات پایداری است. بهزادپور ( نویسنده و کارگردان #خداحافظ_رفیق و شب آفتابی ) تجربه ی حضور در جبهه ها در دوران دفاع مقدس را دارد و زمانی که #احمد_متوسلیان فرمانده سپاه #مریوان بود ، #بهزادپور مدتی آنجا خدمت کرد. #گلعلی_بابایی در رابطه با این کتاب گفته: …در حدود سال ۷۶ بحث ساخت #سریال حاج احمد نیز مطرح شد. برای این کار نیز بهزاد بهزادپور کاندید بود. با این توضیح بهزادپور شروع به آنالیز کتاب کرد. نتیجه تلاش‌های وی فیلمنامه یک سریال تقریباً ۲۵ قسمتی با عنوان «وقتی کوه گم شد» شد که هیچ گاه به مرحله ساخت نرسید. بابایی تاکید کرد: متولی این سریال شبکه دو سیما و کنگره شهدای تهران بود، اما چون سریال مورد نظر ساخته نشد، فیلمنامه «وقتی کوه گم شد» به همان صورت سناریو باقی ماند؛ در صورتی که، می‌توان گفت آن اثر یک رمان است که دیالوگ دارد. این کتاب در ۴۷۸ صفحه توسط نشر ۲۷ بعثت و نشر صاعقه منتشر گردید و هم اکنون به چاپ دوم رسیده است. ❇️ این کتاب بصورت فیلم‌نامه و داستان نوشته شده است و نویسنده در آن تخیلات خود را هم بکار برده است. بنابراین تمام مطالب آن قابل استناد نیست. 📛 متن کامل پی دی اف کتاب را نویسنده ی کتاب ( آقای بهزاد پور ) با حفظ امانتداری در اختیار گروه جاویدنشان جهت انتشار قرار داده اند. چنانچه افراد تمایل به انتشار متون کتاب را دارند، خواهشمندیم بدون هیچ گونه تغییر و دخل و تصرفِ مطالب و از کانال #جاویدنشان فوروارد و منتشر کنند . 🆔 @javid_neshan 👇👇👇

‍ ‍ 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_1 * تهران،صبح یک روز زمستانی: جوانی به اسم"مرتضی"، تمامی کتاب های کتابخانه پدر نویسنده اش؛ "رسول رضاییان"را که دو ماه است فوت کرده، به مرد کتابفروشی می فروشد.مرد کتابفروش به همراه دو کارگر افغانی، تمامی کتاب ها را به داخل وانتی منتقل می کنند. از لابه لای گفت و گوی جوان و مرد کتابفروش، معلوم می شود که پدر مرتضی بر اثر ناراحتی اعصاب در بیمارستان بستری بوده و در همان جا سکته ی مغزی می کند و می میرد. علت فروش این کتاب ها از سوی جوان، خرید یک ست کامل کامپیوتر مرتبط با شبکه ی اینترنت عنوان می شود. از گفت و گوهای پنهانی دو کارگر باهم، معلوم می شود که مرد کتابفروش به این علت در انتقال کتاب ها عجله دارد که آن ها را با قیمت بسیار نازل خریده و در حقیقت سر مردجوان کلاه گذاشته است. کارتن های کتاب به سرعت در وانت جای می گیرند. با انتقال کتابها به مغازه مرد کتابفروش، کتاب های سالم از کتاب های کهنه و پاره جدا سازی می شود. با خالی شدن یکی از کارتن ها، مجموعه زیادی از کاغذهای ۴.A دست نوشته نمایان می شوند. کارگرها با بی تفاوتی، این کاغذها را که پشت آن ها نانوشته و سفید است دسته میکنند و با دستور مرد کتاب فروش تمامی کاغذها را بر روی میز کار گوشه ی مغازه می گذارند. مرد کتاب فروش با تلفن سخن می گوید، گویا بر سر قیمت گذاری تعدادی کتاب چانه می زند.از لابه لای مکالمه ی او با مشتری، معلوم می شود که کتاب ها مجموعه ای است نایاب؛ درباره ی دکوراسیون منزل و آشپزی غذاهای جدید فرانسوی و انگلیسی. مرد کتابفروش برای دیدن کتاب ها به سرعت از مغازه خارج می شود و اداره ی مغازه را به پسر جوانش می سپارد. به محض رفتن پدر، پسر با دستپاچگی به ساعت می نگرد و مشغول نوشتن نامه ای عاشقانه می شود. او برای نوشتن نامه، از کاغذهای دسته شده بر روی میز استفاده می کند.بی خبر از این که پشت کاغذها، نوشته شده است.‌ ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_2 * نامه: سلام امید زندگیم، بازم هم منم، سعیدِ تو، سعید بی نوا ! این صد و بیست و چهارمین نامه است که برایت می نویسم و تو هنوز حتی یک کلمه هم به من پاسخ نداده ای فقط بی هیچ کلامی نامه هایم را بر می داری و با نگاه زیبا اما ساکتت به من می نگری و می روی. چقدر در برابر خانه ی تو بنشینم و کتاب های عاشقانه بفروشم تا شاید تو از خانه بیرون بیایی و من بتوانم برای لحظه ای تو را ببینم؟... سعید نامه را تا کرده و در پاکتی می گذارد و از مغازه بیرون می آید. _تعدادی دختر شلوغ و پر سر و صدا از مدرسه بر می گردند. آنان، هیجان زده و بی اعتنا به محیط اطرافشان، دارند درباره ی مسابقه روز گذشته دو تیم قرمز و آبی پایتخت صحبت می کنند. نیمی از آنها مدافع پرسپولیس اند و نیمی دیگر، طرفداران استقلال. در وسط این جمع کوچک، دختری با چهره ای جدی، مدام به همراهان شلوغ خودش با حرکات چشم و ابرو تذکر می دهد رعایت شلوغی و محیط خیابان را بکنند. مشخص است که حُکم داور وسط این دو تیم همکلاسی های بازیگوش را دارد. نامش "حمیده" است. دخترهای دو طرف اش مثل دسته گنجشکی رها پیاده رو را روی سر خودشان گذاشته اند. حالا موضوع صحبت جمع عوض شده. آنها پسر را دیده اند ! از لابه لای گفت و گوها و اشاره های تمسخر آمیزشان معلوم می شود که ماجرای طولانی و کهنه نامه دادن پسر را می دانند و به حمیده اعلام می کنند که پسر، باز در همان جای همیشگی ایستاده است. سعید با نزدیک شدن دخترها، نامه سه برگی را در شکاف جعبه صندوق صدقات کنار پیاده رو گیر می دهد و سپس دستپاچه به آن سمت خیابان می رود و دزدانه و زیر چشمی، به عکس العمل دخترها می نگرد. یکی از دخترها نامه را از شکاف جعبه بیرون می کشد و با شوخی و خنده، آن را به حمیده می دهد. حمیده قصد باز کردن نامه را دارد که با مواجه شدن با همسایه شان از رو به رو، نامه را در کیف خود پنهان می کند. _در مغازه کتاب فروشی، پدر ده پانزده جلد کتاب های بوردای ویژه دکوراسیون منزل را بر روی میز چیده و آنها را بررسی می کند. با ورود پسر به مغازه، پدر شروع به داد و بیداد و مرافعه با او می کند. _دختر درِ اتاقش را می بندد و نامه را از کیفش بیرون می آورد و مشغول خواندن می شود. اما اشتباهاً به جای مطالعه ی نامه ی پسرک، شروع به خواندن نوشته های پشت کاغذ می کند. هرچه بیشتر می خواند، سگرمه هایش به علامت تعجب، بیشتر در هم می رود. ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_3 * مطالب نوشته شده را با صدای خسته نویسنده شان_ رسول رضاییان می شنویم و از اواسط نامه، تصویر هم صدای او را یاری می کند. صدای خسته رضاییان: اولش وحشت کردم، خیلی ترسیدم، آخه معنی نداشت، هرجا که می رفتم با هر کی ملاقات می کردم، بهم می گفتن رسول، سردار هاشمی در به در دنبالت می گرده. از خودم پرسیدم یعنی چه؟، آخه یه سردار نظامی با قلم به دست یه لاقبایی مثل من، چه کار داره که اینجور سایه به سایه دنبال منه. از همه طرف بهم خبر می رسید که هر چی زودتر با دفتر سردار هاشمی تماس بگیر.کار فوری و مهمی با تو داره... حقیقتش از یک طرف ترس و وحشت فراریم می داد و از طرف دیگه کنجکاوی و سوال مانع فرارم می شد. عاقبت کنجکاویم بر ترسم غلبه کرد و دل به دریا زدم. یه روز گوشی تلفن رو برداشتم و به دفترش زنگ زدم.پیش خودم گفتم شاید از پشت تلفن بشه سر از ماجرا درآورد. منشی دفتر به محض شنیدن صدا و اسم من، با دستپاچگی داد و فریاد کرد و بدون توجه به مخالفت یا موافقت من، وقت ملاقات با سردار رو تعیین کرد و همین طور مکان ملاقات رو. از تعجب نزدیک بود شاخ در بیارم. آخه محل ملاقات بیمارستان بقیه الله بخش مراقبت های ویژه بود. پیش خودم گفتم این دیگه چه جورشه؟! ملاقات خبرنگار سرویس اخبار فرهنگی یه هفته نامه کم تیتراژ و بی اهمیت، با یه سردار نظامی؛ اونم تو بیمارستان، تازه تو بخش مراقبت های ویژه. جل الخالق، یعنی چه؟! فقط این رو می دونم که از خونه تا بیمارستان خیلی این پا و اون پا کردم. به محض اینکه قدم گذاشتم داخل راهرو منتهی به بخش مراقبت های ویژه، متوجه شدم که از همون ورودی تعداد زیادی آدم چشم انتظار ورود منن. به محض معرفی خودم، در عرض ده ثانیه، من رو به سرعت دست به دست به همدیگه پاس دادن و تا اومدم به خودم بیام، متوجه شدم که تو اتاق لبریز از دستگاه های مراقبت های ویژه هستم، مردی که بر روی تخت دراز کشیده بود هیچ شباهتی به یک سردار قوی هیکل و سرزنده نظامی نداشت، فقط وقتی اسمش را گفت تازه متوجه شدم که عجب!! سردار هاشمی که می گن همین آدم رنگ پریده و نیمه جان روی تخته؟! از دیدن موهای ریخته و صورت شکسته و دندان های کرم خورده سردار، متوجه شدم بمب های شیمیایی کارش رو حسابی ساخته و سرطان خون و شیمی درمانی و الی آخر... سردار اولین جمله ای که بعد از سلام بهم گفت این بود: از من که نمی ترسی آقارسول. تا گفت آقارسول، ناخودآگاه با صدای بلند گفتم: اِ حاج ممد، بر پدر فراموشی و کم حواسی لعنت... عجب، تو که اون وقتا هر روز با ترکش خمپاره، سرت بالای دار بود، پس چرا حالا بهت میگن سردار؟ در جواب من، فقط لبخند تلخی زد، همین دو سه جمله رو گفت و از حال رفت: آقارسول، من تا یک ماه دیگه کارم تمومه، از مال دنیا فقط یه ماشین دارم که به عنوان دستمزد می خوام بدم به تو. من یک گمشده دارم، بیا و جوونمردی کن و این گمشده رو پیدا کن، همین...و، سردار سید محمدعلی هاشمی، از حال رفت و بیهوش شد. ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

📚 #وقتی_که_کوه_گم_شد 👇 🆔️ @javed_neshan

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_4 * حسابی گیج و منگ شده بودم. این همه عجله و پیگیری برای پیدا کردن یک گمشده؟!، تازه چرا برای این کار من رو انتخاب کرده؟! یه خبرنگارو؟! احتمالاً این گمشده، یه گمشده ی عادی نیست و نیروی انتظامی هم به درد این کار نمی خوره، اما چرا اینقدر عجله، اونم درست تو یک ماه آخر عمر؟! _ دست های دخترک صفحه ی دوم نامه را کنار می گذارد و مشغول خواندن آخرین برگ نامه می شود، در بالای صفحه، شماره صفحه دیده می شود. در اواسط نامه تصاویر مختلف از رسول رضاییان، نویسنده دستنوشته ها را در حالات و اعمال مختلف می بینیم. ادامه صدای رسول: ص۱۰۳۶ دیگه مغزم کار نمیکنه، ناامیدی و خشم، کینه و غصه تمام وجودم رو پر کرده، از طرف دیگه، احساس می کنم که همه مردم کور و کر شدن.زیر بار این همه تحقیق و گزارش و مصاحبه کمرم له شده، چندهزار صفحه تحقیق برای پیدا کردن سرنخی از یه گمشده... از سه سال پیش، که سردار تو بیمارستان تموم کرد و توی بهشت زهرا دفنش کردن، این ناراحتی اعصاب من هم شروع شد... وقتی داشت جون می داد، نزدیک به ده، بیست بار همین دو جمله رو تکرار کرد: رسول پیداش کن، این گمشده، فقط، گمشده من نیست، گمشده خیلی هاست، رسول پیداش کن، آره پیداش کن. حاج ممد کجایی؟ جناب تیمسار سردار بیا تماشا کن، به هر کی میگم آقا، گمشده شما رو پیدا کردم، فوری ازم می پرسه، چند میلیونه؟!، نقده یا چکه؟!، از پسرم مرتضی نزدیک تر کیه دیگه؟ سه روز پیش اومد به زور، یه هفت هشت جلد کتاب های قدیمی کتابخونه رو برد فروخت و با پولش رسیور و ال.ان.بی و دیش ماهواره خرید. حاج ممد گمشده کیلویی چنده؟! منی که سه سال آزگار دنبال گمشده ات گشتم و پیداش کردم، الان، بین این مردم گم شدم و حتی پسرم هم دنبالم نمی گرده، ای روزگار،... هرچی به این چرخ گردون می گم بابا این کره زمین رو نگه دار، از دست مردمش ذله شدم می خوام از این کره نامرد پیاده بشم و برم پیش حاج ممد و رفقاش، گوشش بدهکار نیست. یه هفته پیش برای چهل و ششمین بار رفتم به انتشارات قرن بیستم.فقط خدا بهم رحم کرد که کتک نخوردم، آقای تیموری تمام دستنوشته هام رو ازم گرفت و پرتش کرد توی خیابون و گفت: ما حرف حساب چاپ می کنیم، آقای رضاییان! این افسانه هایی که تو نوشتی، فقط به درد نقالی تو قهوه خونه می خوره. بابا به کی بگم؟ به کجا بگم؟ به خدا، به پیر، به پیغمبر این هایی که من نوشتم افسانه نیست، واقعیته، صفحه به صفحه اون اتفاق افتاده، اگه عجیب و غریبه به خاطر اینه که اون گمشده عجیب و غریب بوده نه این که من از خودم چاخان پاخان نوشتم، ایناهاش؛ این همه عکس، بابا این عکس ها که دروغ نیست. ایناها این آدرس مکان ها... ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

📚 #وقتی_که_کوه_گم_شد 👇 🆔️ @javid_neshan

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_5 * _ آخرین برگ نامه پایان می یابد، دخترک حیرت زده و مات برای خواندن ادامه نوشته، پشت آخرین برگ را می نگرد، دست خط سعید _پسر مرد کتابفروش_ را می شناسد. شروع به خواندن می کند. صدای سعید: حمیده عزیزم، هیچ می دانی که تازگی از عشق تو سیگاری شده ام؟، هرشب ضبطم را به پشت بام می برم و به یاد تو سیگار می کشم و ترانه"چشای تو" را گوش می دهم. از آن روزی که دیدم تو شلوار لی می پوشی من هم رفتم هفت شلوار لی خریدم و هر روز یکی از آنها را به پا می کنم، می بینی به سر من چه بلایی آوردی، می بینی تا چه اندازه تسلیم تو شده ام؟! تازه این حال و روز من در زمانی است که تو هنوز یک کلمه هم با من حرف نزده ای، وای به حال آن روزی که تو فقط یک کلام جواب سلام مرا بدهی... یعنی آن روز فرا می رسد؟... به امید آن روز، سعید. حمیده با کنجکاوی و حیرت، برگ های قبلی را دوباره بررسی می کند و به پشت آن ها می نگرد.تازه متوجه می شود که نامه رمانتیک پسرک، پشت این کاغذها نوشته شده است، دخترک مات و منگ دوباره به نوشته های رضاییان می نگرد. شماره صفحه را چک می کند.در بالای صفحه اول عدد ۲ و در بالای صفحه ی دوم عدد ۳ و دربالای صفحه سوم عدد ۱۰۳۶ دیده می شود. حمیده غرق فکر از جا بر می خیزد و در اتاق شروع به قدم زدن می کند. _ حیاط دبیرستان در لحظات زنگ تفریح، پر از های و هوی بچه هاست. حمیده در کنار دوستش فریبا ایستاده و به محض این که دوستش مطالعه نوشته های خبرنگار را تمام می کند، خطاب به او می گوید: خیلی عجیبه نه؟ فریبا به تایید، سر تکان می دهد و به حمیده پیشنهاد می کند که برای به دست آوردن ادامه نوشته خبرنگار به بهانه خرید کتاب، به کتابفروشی بروند. _ در راه برگشت از دبیرستان، حمیده راهش را از فریبا جدا می کند و فریبا به سمت مغازه کتابفروشی می رود. در حین ورود به داخل مغازه، سعید با فریبا روبه رو می شود. پسرک به شدت دست و پایش را گم می کند و زبانش بند می آید. دختر کتابی را برای خرید نام می برد. سعید دستپاچه برای یافتن به میان کتاب ها می رود، صاحب مغازه، از پسرش می پرسد که چه کتابی را می خواهد؟، سعید گیج و دستپاچه جواب بی ربطی به او می دهد. پدر حیران از رفتار پسر به فریبا می نگرد. فریبا نیز با دقت به اطراف نگاه می کند. ناگاه چشمش به کاغذهای دسته شده روی میز می افتد. به محض دیدن کاغذها با زیرکی یک برگ از کاغذها را بر می دارد و پشت آن را بررسی می کند، خط خبرنگار دیده می شود. هم زمان مرد کتابفروش به فریبا می گوید: شما کتاب میخواین یا کاغذ؟! فریبا با دستپاچگی پنهان پاسخ می دهد: خواستم اسم یه سری کتاب رو بنویسم، معذرت میخوام. مرد کتابفروش: اشکالی نداره، یه برگش میشه پنج تومن. فریبا با عصبانیت سه برگ بر می دارد و سه سکه پنج تومانی بر روی میز می گذارد و و از مغازه خارج می شود. دست های سعید با دستپاچگی، از قفسه های بالا، کتابی را بیرون می کشد اما به علت هول بودن تعداد زیادی از کتاب ها را همراه آن کتاب بیرون می کشد و از بالای قفسه بر زمین می ریزد. پدر با خشم به سمت او می دود. سعید گیج و دستپاچه کتاب مزبور را برداشته و بی توجه به پدر به سمت در مغازه می دود. ناگاه می بیند که فریبا رفته و جای او خالیست. ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

📚#وقتی_که_کوه_گم_شد 👇 🆔️ @javid_neshan

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📚وقتی که کوه گم شد * #قسمت_6 * _ بر روی صندلی پارک، حمیده و فریبا نشسته اند.فریبا نوشته های خبرنگار را به حمیده نشان می دهد. دو پسر اَلَکی خوش، با مشاهده فریبا و حمیده، از لابه لای درختان برایشان سوت می زنند.دخترها به آن ها اعتنایی ندارند. جوانک ها، سرخورده و دمغ از آنجا دور می شوند.فریبا با هیجان شروع به خواندن می کند. بعد از دوخط، ما تصویر نوشته های خبرنگار را می بینیم. □ #سوریه #پادگان_زبدانی #پنجم_جولای_۱۹۸۲ وقتی خبر دزیدن حاجی به بچه ها رسید، همه خشک شون زد، تا مدتی همه عین یخ زده ها تکون نمی خوردن. هیچ کس باورش نمی شد، آخه مگه ممکنه؟! #همت مثل مرغ سرکنده شروع کرد پرپر زدن.منصور حتی اصلحه ورداشت بره حاجی رو پیدا کنه، #رضا_دستواره نفسش بند اومد و مثل مرده، رو زمین نشست. این امکان نداره، یعنی به همین سادگی فرمانده ی هزاران مرد جنگجو گم شد؟! #همت : دزدیدنش، حاجی رو بردن، زندگی مون فنا شد.هیچکس هیچی نمی دونه، فقط ماشین خالی رو توی شهر #طرابلس پیدا کردن، درحالی که اونارو چهل کیلومتری #بیروت گرفتن!... خب چیکار کنیم؟، سوری ها به ما هیچی نمی گن. در پادگان رضا بر زمین نشسته، شکسته و پژمرده اشک می ریزد. رضا: ای وای، همه چی تموم شد. کمرمون شکست. بدون حاجی چه جوری ایران برگردیم؟ منصور با خشم و غیض بالای سر رضا می آید و بر سرش فریاد می زند. منصور: پاشو، اینجوری نشین، باید بریم پیداش کنیم. رضا: کجا رو بگردیم؟ چه جوری بگردیم؟ اونا انتقام همه شکستاشونو از ما گرفتن. نقره داغمون کردن. □ #ایران #ستاد_مرکزی_سپاه #شانزدهم_تیر_۱۳۶۱ یکی از فرماندهان ارشد سپاه با تلفن حرف می زند، پریشان و مضطرب. فرمانده: سوری ها میگن داریم دنبالش می گردیم. اما انگار به پیدا شدنش زیاد امید ندارن... به نظر من فعلا نباید خبر ربوده شدن #احمد به گوش بچه ها تو ایران برسه، چون همه روحیه شونو می بازن، باید #همت و بچه ها رو سریع برگردونیم ایران. (نامه در دست حمیده و همچنان صدای رسول رضاییان شنیده می شود.) صدای رضاییان: ...دو روز قبل از دزدیدن حاجی، اشتباهاً دو تا از بچه ها رو دزدیده بودن که بعد از این که او رو به چنگ میارن، این دو نفر رو آزاد می کنن. یکی از همین بچه ها، همین جور که ضجه می زد برای من تعریف می کرد که: (صدای نویسنده کات می خورد به تصویر داوود، که رو به دوربین، وحشت زده حرف می زند.) داوود: خدا کنه که حاجی رو بکشن، خدا کنه حاجی زنده نمونه، ای وای. این ها علمی شکنجه می دن.هیچ شکنجه ای تو این دنیا نیست که اینا بلد نباشن. از همون دقیقه اول دستگیری، با یه شیوه هایی تمرکز فکرت رو نابود می کنن. وقتی پادوهاشون اشتباهاً منو جای حاجی گرفتن، فوری بردنم تو یه اتاق نیمه تاریک که از در و دیوارش، هزار رقم صدا پخش می شد. _ تصویر اتاق نیمه تاریک، زندانی را داخل اتاق می برند و بر روی صندلی می بندند. به محض تنها شدن زندانی، صدها نوع صدا و افکت از در و دیوار پخش می شود، زندانی وحشت زده به در و دیوار می نگرد، صدای قطار، صدای شکسته شدن درب و شیشه و بطری، صدای زوزه ی گرگ. صدای پارس سگ، صدای گوش خراش موتور جت و ... ناگهان، فضای زیر صندلی خالی می شود و زندانی با صندلی به داخل حوضچه روشنی می افتد. زندانی همچنان که در داخل آب غوطه ور است جنازه های شناوری را که باد کرده اند می بیند، زندانی هر چه تقلا می کند که از صندلی جدا شود نمی تواند. جنازه ی باد کرده ای به کندی، به سمت زندانی می آید و با او برخورد می کند و او را در زیر آب واژگون می کند، ناگهان از بالای آب میله ای فلزی وارد آب می شود و به سمت زندانی در زیر آب می آید، به یکباره صندلی زندانی با زندانی می چرخد و به میله ی فلزی می چسبد، گویا میله فلزی آهن رباست. سپس زندانی و صندلی، به صورت سر و ته از آب خارج می شود.[کات] ادامه دارد... #وقتی_که_کوه_گم_شد #بهزاد_بهزادپور 🆔️ @javid_neshan

📚#وقتی_که_کوه_گم_شد 👇 🆔️ @javid_neshan