کارل گوستاو یونگ، راونشناس سوییسی، نقل میکند که خانه خیال انسان حداقل سه طبقه دارد: زیززمین، همکف و طبقه بالا در هرکدام از اینها خود را به‌گونه‌ای خاص میشناسیم و انقباض و انبساط متفاوتی به عضلاتمان میدهیم. درباره کیفیت زیرزمین و هم کف در بخش‌های بعدی حرف میزنیم اما بودن در جایی بالاتر، به خودی خود، تجربه‌ای ویژه است. جایی که هم‌سطح زمین نیست و تعلیقی مدام دارد. غالباً پر نور است، ایمن احساس میشود و از بیرون خانه کمتر قابل دسترسی است. متن بالا بخشی از کتاب خانه‌خوانیست و در بیان ویژگی‌های طبقات خانه و تجربه زیسته‌ای که آدم‌ها با زندگی در این طبقات به دست می‌آورند. از وقتی این بخش را خوانده‌ام مدام فکرم درگیر این است که داستان‌ها و حتی شخصیت‌های داستانی هم در این سه سطح هستند. گاهی داستانی مینویسیم تاریک و منطبق با ویژگی‌های زیززمین: نمور، پر از بوی نا با دیوارهای نم کشیده و کم نور و گاه داستان‌هایمان در دو سطح دیگر است. منظورم ارزش‌گذاری روی داستان‌ها نیست منظورم فضای داستان است و حال اینکه اگر دقت داشته باشیم باید ویژگی‌های شخصیت‌ها هم کاملاً منطبق با این فضا باشد. تاثیر محیط بر رفتار را خوب میشود با همسانی این دو در داستان تصویر کرد. یعنی آدم درست با خلق و خوی درست در جای درست. ترکیب این دو با هم می‌تواند کیفیت داستان را ارتقا بدهد. داستان نمونه کپسولی و فشرده همه نکات زندگی است و بی‌توجهی به اینها ارزش اثر را کم میکند. اصلاً داستان خود زندگی است. اینجا از شما میشنوم: https://harfeto.timefriend.net/17356119640454 #داستان #داستان_نویسی #فضاسازی #خانه‌خوانی ۰۳/۱۱/۵ @kalamehh ✨🍀✨🍀

لپهایش مثل انار شده چون دیروز که آخر رجب بوده و امروز که اول شعبان، میخواسته روزه بگیرد. دلم میخواست دوباره هفت سالم میشد و روزه غیرواجب میگرفتم قبل از مکلّف شدن مثل او. #شعبان ۰۳/۱۱/۱۲ @kalamehh

اول شخص مفرد هشت داستان روایت‌گونه دارد که همگی با راوی اول شخص بیان میشود. روایت‌گونه چون در بسیاری از قسمت‌های کتاب، خاطرات نویسنده را می‌شنوید؛ تا جاییکه در داستان مجموعه اشعار یاکولت سوالز نویسنده می‌گوید: اگر رویدادنامه‌ی تاریخی دارید ازتان می‌خواهم با خط ریز گوشه‌ای بنویسید: ۱۹۶۸ هاروکی موراکامی در این سال هوادار سانکی اتمز شد. یا در جای دیگری از همین داستان به کتاب‌ اشعار خودش اشاره میکند که در جوانی با هزینه خودش چاپ کرده و امروزه با قیمت گزاف فروش میرود و امروزه تنها در کلکسیونِ کلکسیونر‌ها پیدا میشود. تا جایی که در بعضی قسمت‌ها تشخیص روای از نویسنده سخت میشود. در اکثر داستان‌ها سه عنصرِ موسیقی، زن و جایی به نام کوبه تکرار شده که این تکرار حالت موتیف در بین داستا‌نها پیدا کرده. نویسنده به خوبی موضوعات ساده را با حالت تعلیق و کشش‌داری بیان کرده که هر صفحه از داستان را با اشتیاق میخوانید. گویی پای صحبت راوی نشسته‌اید و او با جذابیت‌ خاطره‌ای را با تمام جزییات و ریزه‌کاری‌هایش بیان می‌کند. بخشی از کتاب: از بین تمام زن‌هایی که تاکنون شناخته‌ام از همه زشت‌تر بود. ولی شاید منصفانه نباشد اینطور درباره‌اش بگویم. با زن‌های بسیاری آشنا شده‌ام که چهره‌شان زشت بوده. اما به گمانم با خیال راحت می‌توانم بگویم از بین تمام زن‌هایی که در زندگی‌ام به آن‌ها نزدیک بوده‌ام _ آن‌هایی که در خاطرم ریشه دوانده‌اند_ واقعاً زشت‌ترین بود. اینجا از شما میشنوم: https://harfeto.timefriend.net/17356119640454 #هاروکی_موراکامی #کتاب ۰۳/۱۱/۱۴ @kalamehh ✨🍀✨🍀

ممنون که نظراتتون رو تو لینک میگین😍

خب همچین که تشکر کردم لینک دیگه باز نمیشه. یعنی قشنگ خدا زوم کرده روم. #خدایا_شکرت

ای سلامم ای سرودم ای نگهبان وجودم ای غمم تو شادی‌ام تو مایه آزادی‌ام تو ای وطن! #نادر_ابراهیمی #چهل‌و‌ششمین‌بهار #بیست‌ودو_بهمن #کلمه @kalamehh ☘✨☘✨